Weekblad voor EANGfEDIJK en Omstreken. N°. 39. Zondag 30 September 1894. 3e Jaargang. Plaatselij k Nieu ws. Nieuwstijdingen. FEUILLETON. Het Erdmannshuis. nieuwe LMGEDIJOR COIRAIT. Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag. AB0NNEM1 NTS PR IJS voor NOORDSCHARWOUDE, OüDKARSPEL, ZUIDSCHARWOUDE en Br. OP LaNGEDIJK per drie maanden £»0 et., franco p. post 60 ct. UITGEVER: J. II. KEIZER. BUREEL: Noordscliaru oude. PRIJS DER ADVERTENTIÊN: Van 1—5 regels 30 ct., elke regel meer 5 ct. Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend. Brieven rechtstreeks aan den Uitgever. Men schrijft ons De uitslag van den op jl. Woensdag ten huize van Mej. de Wed. Jb. Kraakman te Zuidscharwoude gehouden Kolf- en Biljart wedstrijd, in 2 partijen, is als volgt Eerste partij kolven 19 deelnemers. Ie prijs J. Slotemaker, van Oud-Karspel, met 129 p. 2e prijs P. Bekker, met 123 p.3e prijs A. Kist, met 119 p., beiden van Zuidscharwoude. Bij overspelen won W. Kraakman van Zuid scharwoude, met 48 p., de serieprijs. Tweede partij kolven 12 deelnemers. Ie prijs K. S. Oosterhout met 103 p.2e prijs J. Slot met 95 p.3e prijs W. Kraakman Jbzn. met 90 p., allen van Zuidscharwoude. Aan den wedstrijd op het biljart werd door 16 personen deelgenomen. Ie prijs A. Kist, Zuidscharwoude2e prijs Jb. Slotemaker en de 3e prijs C. Duis, beiden van Oudkarspel. De prijzen bestonden in contanten. Een oolijke boer. Een wetsontduiking kan soms aardig zijn, en als Reens b. v. zij n optreden tot eenmaal had bepaald, dan zou men er zeker algemeen om hebben gelachen, evenals men nu lacht om de grap van een boer aan den Amsteldijk. De man heeft danig het land aan het groote bord met het opschrift dat op hoog bevel op zijn land is geplaatst. Maar wat te doen Het bord wegnemen of het opschrift ontzichtbaar maken is strafbaar. Maar de man wist raad. Een paar dagen gele den kwamen eenige werklieden met planken en palen er werd vlak achter het gehate bord nog een bord opgericht, ook met een opschrift, en de voorbijgangers lazen sedert eenige dagen Hier is geen Besmettelijke veeziekte. De man heeft het van overheidswege geplaat ste bord volkomen geëerbiedigd, en lacht zelf de buitengewone veldwachters uit. Een vorstelijke gift. De voorzitter van het centraal-comité voor het bijeenbrengen van een nationaal fonds ter onder steuning van de nagelaten betrekkingen van de gevallen militairen van leger en vloot, de gep. luit.-generaal van het O.-Indische leger T. J. A. v. Zijll de Jong, had de eer den volgenden brief te ontvangen „Voldoende aan de bevelen van H.M. de Ko ningin-Regentes heb ik de eer het Centraal Comité, dat zich gevormd heeit om in den ruim- sten zin werkzaam te zijn in het belang der nagelaten betrekkingen van alle militairen, be hoord hebbende tot leger en vloot, die in of door den strijd tegen den vijand in Indië of door ziekte en vermoeienis als gevolg van den dienst in do tropen vielen of in den vervolge zullen bezwijken, naar aanleiding van het schrijven van dat comité van den 24 Sept. j.l.bijgaand te doen toekomen een bedrag van f 15,000, waar van f 10,000 namens H. M. de Koningin en f 5000 namens H. M. de Koningin-Regentes, ten behoeve van het op te richten nationale fonds en als blijk van Harer Majesteits zeer groote ingenomenheid met de stichting van dat fonds. H. M. vertrouwt, dat alle reeds bestaande commissiën en comités met het centraal comité zullen medewerken of zich daarin zullen oplos sen, opdat ter bevordering van het goede doel de hoofdleiding in eene hand zij. De particulier secretais van H. M. de Ko ningin-Regentes. (w. g.) M. de Ranitz." Ongemerkt, onbewust misschien ook bij velen, gaan op menige boerderij voor tientallen guldens verloren. De mesthoop n.l., welke ge- ruimen tijd veelal, geheel aan zichvelve wordt overgelaten, verliest zeer veel aan gehalte, om dat geheel vergeten werdt, dat er iets gedaan moet worden ter bewaring van den stalmest. De dure stikstof vervliegt gaat in de lucht verloren. Dat dit verlies niet gering te schatten is, leert de volgende proef De landbouwvereeniging „Ommerlanderwijk- Zuidwending" bewaarde vier maanden lang een hoop compost onder een laag aarde. Aan het proefstation te Groningeu bleek, dat vooraf het gehalte aan stikstof 0.67 was en later 0.42 pCt. een verlies dus van 0.25 pCt. dus lang geen kleinigheid. En nog veel grooter zou het verlies geweest zijn als de mesthoop niet met aarde ge dekt was geworden, wat zeer velen zelfs nog nalaten. Yleeschmeel is een uitstekend voeder en wordt nog veel te weinig gebruikt voor het vee. Het bevat meer eiwit en vet dan eenig ander krachtvoer en heeft een grooten invloed op de mesterij. Yoor het mesten van varkens is het zeer aan te bevelen. In den regel is een half pond per dag en per varken genoeg. Weegt het varken minder dan 150 pond, dan kan men met minder volstaan. Ook voor rundvee is 't een goed voeder, maar het moet er langzaam aan gewend worden. Hoeveelheid en hoedanigheid der melk kunnen er beide door verbeterd wor den. Ook bij het houden van kippen, eenden en ganzen kan vleeschmeel uitstekende diensten be wijzen. Een vet kalf van den vleeschhouwer v. d. H. te Maassluis, dat gistermiddag ter slachtplaats werd geleid, scheen niet gezind op zoo jeugdi gen leeftijd reeds met het slagersmes kennis te maken, want bij het binnenbrengen der slacht plaats begon het dier zulke verbazende sprongen te maken, dat het spoedig met de twee geleiders in het water van de Zuidvlied lag te spartelen. Gelukkig kwam het drietal, door hulpvaardige handen, ongedeerd op het droge en had de exe cutie, niettegenstaande het verzet, toch plaats. De heer A. Maclaine Pont, burgemeester van Alkmaar, is benoemd tot officier in de orde van Oranje-Nassau. HH. MM. de Koninginnen hebben naar aanleiding van het bezoek aan Alkmaar, een bedrag van f 500 aan den Burgemeester ter hand gesteld, ter uitdeeling aan de armen. Zou Boes alléén den dubbelen moord te Schagen gepleegd hebben Sedert de arrestatie en de daarop gevolgde bekentenis van den jongen misdadiger Klaas Boes is niet veel naders bekend geworden, wat eenig meer licht over de gepleegde misdaad zou kunnen doen opgaan. Yoor zoover men meent geloof te moeten hechten aan de door Klaas Boes afgelegde ver klaring, dat h ij alléén den moord heeft gedaan, is een schijnbaar nietige omstandigheid oorzaak, dat deze meening onwillekeurig eenigs- zins aan het wankelen wordt gebracht. Zooals reeds vroeger is gemeld, was, nadat de beide vrouwon waren vermoord, de olie uit de toen in het huis van de wed. Bute aanwe zige lampen 4ver' de lijken gegoten, blijkbaar met het doel om door den daarna gestichten brand de sporen van de misdaad te doen ver dwijnen, hetgeen echter niet is gelukt. Op de photografieën, welke op last van de justitie van de slachtoffers op de plaats van de misdaad zelve zijn genomen, komen deze lampen dan ook voor. Terwijl nu twee der drie toen aanwezige lampen door personen, die meermalen ten huize van de wed. Bute hadden verkeerd, zijn her kend als behoorende aan de weduwe, is het tot heden niet gelukt de herkomst van de derde lamp op te sporen, dewijl deze, zooals uit een desbetreffend, nauwkeurig onderzoek is gebleken, noch aan de weduwe Bute, noch aan Boes toe behoorde. Kaar aanleiding van een gerucht, dat er per sonen zouden zijn, die aanwijzingen omtrent de bedoelde lamp zouden kunnen doen, zijn deze in den loop dezer week door de justitie gehoord; het is tot heden niet bekend hoe de uitslag van dit verhoor is geweest. Elke abonné kost 3 a 4000 gulden De Amsterdammer, Dagblad voor Nederland heeft aan zijne achtereenvolgende eigenaars onder leiding van den heer De Koo, niet meer of niet minder dan twaalf ton zegge één millioén en tweemaal honderd duizend gulden gekost, met andere woorden, de 3 k 4 duizend abonnéls waartoe dat blad, volgens verklaring van de redactie zelve, het ten slotte heeft gebracht, kunnen geacht worden per hoofd 3 k 4000 gul den aan exploitatie- en andere uitgaven, te heb ben gekost. Het personeel van de Electrische drukkerij te Amsterdam, eigenaar de heer jhr. Tindal, waar o. a. het dagblad de Amsterdammerde Telegraaf en de Standaard worden gedrukt, heeft Woensdagavond het werk gestaakt. In de volgende circulaire werd daarvan mededeeling gedaan aan de typografen „Woensdagavond is door het personeel van de „Electrische drukkerij besloten niet aan het werk „te gaan, indien de navolgende eischen niet zijn „ingewilligd 1°. 23 cent per uur aan alle gezellen van 23 jaar en daar boven. 2°. 20 cent per uur aan de gezellen van 20—23 jaar. 3°. 16 cent per uur aan de gezellen van 1820 jaar. 4°. Yoor overwerk 25 percent verhooging. Elk typograaf zij gewaarschuwd aan die druk kerij niet zijne diensten aan te bieden. Toont u solidair De GezeUen. De werkstaking duurde van Donderdagmorgen 7 uur 30 tot 12 uur toen de directeur aan een comité, met den meesterknecht van de drukkerij der „Telegraaf," Rot, aan het hoofd mededeelde dat de eischen gedurende een maand zouden ingewilligd worden. De directie zou nader met commissarissen in overleg treden om te zien of ook op den duur het verhoogde loon zal kunnen worden uitgekeerd. Met dit voorstel werd genoe gen genomen, op voorwaarde alweder, dat aan de werkstakers ook het loon voor dezen geheelen dag zou worden uitgekeerdtoen de directeur, de heer Hoekstra, verklaarde ook aan dit ver langen te zullen voldoen, trokken de zetters onder luide hoera's weder naar de letterkasten. Omtrent de oorzaak der werkstaking deelde de heer Rot ons mede dat er reeds langen tijd onder de letterzetters grieven bestonden, en dat de directie steeds weigerde een commissie uit de zetters te ontvangen om die grieven aan te hoo- ren, en daar de zetters de gelegenheid op dit oogenblik gunstig vonden hun eischen ingewil ligd te zien, werd tót werkstaking besloten. {Tel.) Men schrijft ons van Wanueiihiiizcn Den 20 en 21 dezer werden te Warmenhuizen de bloemen tentoongesteld van de stekjes die door „Floralia" dit voorjaar aan de kinderen werden uitgereikt. Verschillende ingezetenen zon den ter opluisteriug bloemen, veldvruchten, enz. in. Een nette hoek-etalage door den kolfbaanhou der den heer C. de Geus Az. aangebracht, hield bij de aanwezigen de gedachte levendig, dat er voor dorstige kelen lafenis te bekomen was, ter- wjjl de keurige sigaren-uitstalling, liefhebbers van 'n rookje in verzoeking bracht. De uitvoering der Kinder-Zangschool tot slot der feestviering, voldeed zeker allen, die in de stampvolle kolfbaan aanwezig waren, terwijl de kranige muziek van het Koedijker gezelschap er niet weinig toe bijdroeg om de feestelijke stem ming tot het einde gaande te houden. (Uit het Duitscli vertaald naar Anton Freiherr von Perfall.) 28.) De vuren van de smellerij verlichtten den gehee len weg voor t huis. Licht konden arbeiders haar zien vandaar en haar voor een dievegge aanzien. Vergeefs echter zocht zij een anderen weg, zij moest over de plaats vlug als een opgejaagde hinde was ze met eenige sprongen verdwenen in de scha duw, die de tegenoverliggende magazijnen daarop wierpen. Nu was zij vrij! Zij herademde en wisch te zich het angstzweet van het gelaat. Voor haar la" de smidse, helder verlicht, achter haar de machi° ~d, en verder zag zij de glansende lichten der stad M welker straler als gloeiende pijlen in haar oog schoten. Vlug wendde zij zich daarheen en verloor zich in de duisternis. Toen Moni des anderen daags ontwaakte, was hare eerste gedachte»Gilde.« Wat kon zij toch wel voor haar arme dochter doen, om haar met haar lot te verzoenen? Vergeefs brak zij er haar hoofd mee. Welke vreugde zou ook een jpng hart kunnen genieten, dat zonder hoop liefheeft? Zii g'nS de trap op, zij wilde eens recht hartelijk, als een medelijdende moeder, met haar dochter spreken, 's Morgens, na een verkwik kende slaap, alleen met hare moeder, haar geslachts- genoote, zou zij gewis haar geheele hart uitstorten. Eerst luisterde zij aan de deurhet arme kind sliep zeker nog, voorzichtig opende zij de deur en boog zich in de kamer. Haar hart stond stil. Het bed was onaangeroerd, de commode stond open linnengoed en allerlei kleinigheden lagen rondom verspreidt overal spo ren van een overhaaste vlucht. Moni's knieën knik ten, zij moest gaan zitten om niet te vallen. «Gilde was ontvlucht naar« zij zuchte smartelijk snaar Sergius gevloden.« De plotselinge tegenstel ling van haar schoonste hoop, haar kind door den ganschen rijkdom harer moederlijke liefde weder te kunnen winnen, en het schrikkelijke bewustzijn, dat kind voor immer verloren te hebben, was te groot. De arme vrouw voelde haar leden, haar her senen den dienst ontzeggen. Lang zat zij neder stom, gedachtenloos. Toen klonk haar de stem van ooren zij kromp ineen. Als hij dat verneemten hij moet het ver nemen, en wel aanstondsMisschien is er nog wat aan te doen Met moeite daalde zjj de trap af, naar de werk plaats. Andreas keek verbaasd van den arbeid op, toen hij Moni voor zich zag staan, zoo bleek, zoo geheel ontdaan. Zij liet zich anders nooit in den werkplaats zien. «Hebt gij Gilde niet .gezien, van morgen vroeg zij, in de hoop, dat zij wel licht van morgen vroegtijdig even naar buiten ge gaan was, om zich te verfrisschen. «Maar, Moni, gij weet toch, dat Gilde nooit vroeg opstaatantwoordde Andreas. »Maar wat is er met haar? Wat ziet gij er ontdaan uit?« Hij keek haar bezorgd in 't gelaat. «Zij is niet in haar kamer. Andreas,zei Moni, met ontzetting de opstijgende verdenking op het gelaat van haren man lezend. «Niet in haar kamer Bij slot van rekening heelemaal niet in huis vroeg de smid ongerust. Moni greep hem bij de hand, »Houd u goed.« fluisterde zij hem toe, «de knechts slaan u gade Gilde is weg »Weg? geheel weg? Geseesd dus?« riep hij, trots het verzoek zijner vrouw, hare hand wegdu wend. «Geseesddezen nacht- De moeder snikte, haar gelaat achter haar schort verbergend. «Valentijnriep de smid gestreng, en wenkte hem in de kamer te komen. Hij volgde. Zijn vader was niet meer te kennen, zijn verwrongen, bleek gezicht, zijn wild rollende oogen hadden iets dui- velsch. Met zware stappen, de handen op den rug, liep hij de kamer rond. De moeder zat, in tranen badend, aan tafel. Valentijn was aan dergelijke voorvallen sedert weken gewoon, doch nooit zag hij zijn vader in zulken toestand. »Gilde is er van door naar haren liethebber!« bracht hij met moeite uit. «Midden in den nacht Gij gaat oogenblikkelijk naar Sixtus Mariastraat No. 12, vier hoog als hij nog een vonkje eer in 't lijf heeft, zal hij de deern terugbrengen en zijn lieven vriend, den graaf, overhoop schieten als een dollen hondHij is satisfactie schuldig, zooals zij dat noemen, die mannen van eer I Doet hij 't niet is hem de schender zijner zuster daartoe te goed dan doe ik het! uit vrije hand! met den hamer, als 't zijn moetk Elke spier aan zijn krachtig gebouwd lichaam was gespannener lag niets menschelijks meer in zijn haatvolle trekken. «Waarop wacht ge nog? Maakt u dat ook nog niet heet, mensch? riep hij den verslagenen Valentijn toe. «Ik kon eerst wel bij Fevi navragen, misschien is Gilde bij haar,« waagde deze op te merken. «Loop naar den duivel met jou Fevischreeuwde hij hem toe. «Geloot je soms, dat die beter is? Dan ga ik zelf maar niet naar Sixtus, naar den graaf zelfHij wierp zijn leeren schootsvel in den hoek en greep naar zijn rok. Moni hief de handen vragend tot Valentijn op. «Blijf, vader, ik ga naar Sixtus en kom zoo spoe dig mogelijk terug, zeker met beter berichten, dan gij wacht. Ik kan het niet gelooveri van Gilde.« Andreas zag hem verachtelijk aan. Eer gij wat gelooft,zij hij op kwetsenden toon, «moet het al zeer erg loopen, met je onnoozel vertrouwen k Valentijn wierp zijne moeder een geruststellenden blik toe en verwijderde zich. Bij Andreas had ont spanning plaats. Hij viel op een stoel neder en schreide als een kind. Nu was voor Moni de tijd gekomen. «En als de graaf nu werkelijk niets van Gildes vlucht weet, als zij werkelijk ergens een plaatsing wil zoeken,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1894 | | pagina 1