Weekblad voor EANGfEDIJK en Omstreken.
N°. 39.
Zondag 30 September 1894.
3e Jaargang.
Plaatselij k Nieu ws.
Nieuwstijdingen.
FEUILLETON.
Het Erdmannshuis.
nieuwe
LMGEDIJOR COIRAIT.
Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag.
AB0NNEM1 NTS PR IJS
voor NOORDSCHARWOUDE, OüDKARSPEL, ZUIDSCHARWOUDE en Br. OP LaNGEDIJK
per drie maanden £»0 et., franco p. post 60 ct.
UITGEVER:
J. II. KEIZER.
BUREEL:
Noordscliaru oude.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1—5 regels 30 ct., elke regel meer 5 ct.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
Brieven rechtstreeks aan den Uitgever.
Men schrijft ons
De uitslag van den op jl. Woensdag ten
huize van Mej. de Wed. Jb. Kraakman te
Zuidscharwoude gehouden Kolf- en Biljart
wedstrijd, in 2 partijen, is als volgt
Eerste partij kolven 19 deelnemers. Ie prijs
J. Slotemaker, van Oud-Karspel, met 129 p.
2e prijs P. Bekker, met 123 p.3e prijs A.
Kist, met 119 p., beiden van Zuidscharwoude.
Bij overspelen won W. Kraakman van Zuid
scharwoude, met 48 p., de serieprijs.
Tweede partij kolven 12 deelnemers. Ie prijs
K. S. Oosterhout met 103 p.2e prijs J. Slot
met 95 p.3e prijs W. Kraakman Jbzn. met
90 p., allen van Zuidscharwoude.
Aan den wedstrijd op het biljart werd door
16 personen deelgenomen.
Ie prijs A. Kist, Zuidscharwoude2e prijs
Jb. Slotemaker en de 3e prijs C. Duis, beiden
van Oudkarspel.
De prijzen bestonden in contanten.
Een oolijke boer.
Een wetsontduiking kan soms aardig zijn, en
als Reens b. v. zij n optreden tot eenmaal had
bepaald, dan zou men er zeker algemeen om
hebben gelachen, evenals men nu lacht om de
grap van een boer aan den Amsteldijk. De man
heeft danig het land aan het groote bord met
het opschrift
dat op hoog bevel op zijn land is geplaatst.
Maar wat te doen Het bord wegnemen of
het opschrift ontzichtbaar maken is strafbaar.
Maar de man wist raad. Een paar dagen gele
den kwamen eenige werklieden met planken en
palen er werd vlak achter het gehate bord nog
een bord opgericht, ook met een opschrift, en
de voorbijgangers lazen sedert eenige dagen
Hier is geen
Besmettelijke veeziekte.
De man heeft het van overheidswege geplaat
ste bord volkomen geëerbiedigd, en lacht zelf de
buitengewone veldwachters uit.
Een vorstelijke gift.
De voorzitter van het centraal-comité voor het
bijeenbrengen van een nationaal fonds ter onder
steuning van de nagelaten betrekkingen van de
gevallen militairen van leger en vloot, de gep.
luit.-generaal van het O.-Indische leger T. J.
A. v. Zijll de Jong, had de eer den volgenden
brief te ontvangen
„Voldoende aan de bevelen van H.M. de Ko
ningin-Regentes heb ik de eer het Centraal
Comité, dat zich gevormd heeit om in den ruim-
sten zin werkzaam te zijn in het belang der
nagelaten betrekkingen van alle militairen, be
hoord hebbende tot leger en vloot, die in of door
den strijd tegen den vijand in Indië of door
ziekte en vermoeienis als gevolg van den dienst
in do tropen vielen of in den vervolge zullen
bezwijken, naar aanleiding van het schrijven
van dat comité van den 24 Sept. j.l.bijgaand
te doen toekomen een bedrag van f 15,000, waar
van f 10,000 namens H. M. de Koningin en
f 5000 namens H. M. de Koningin-Regentes,
ten behoeve van het op te richten nationale
fonds en als blijk van Harer Majesteits zeer
groote ingenomenheid met de stichting van dat
fonds.
H. M. vertrouwt, dat alle reeds bestaande
commissiën en comités met het centraal comité
zullen medewerken of zich daarin zullen oplos
sen, opdat ter bevordering van het goede doel
de hoofdleiding in eene hand zij.
De particulier secretais van H. M. de Ko
ningin-Regentes.
(w. g.) M. de Ranitz."
Ongemerkt, onbewust misschien ook bij
velen, gaan op menige boerderij voor tientallen
guldens verloren. De mesthoop n.l., welke ge-
ruimen tijd veelal, geheel aan zichvelve wordt
overgelaten, verliest zeer veel aan gehalte, om
dat geheel vergeten werdt, dat er iets gedaan
moet worden ter bewaring van den stalmest.
De dure stikstof vervliegt gaat in de lucht verloren.
Dat dit verlies niet gering te schatten is, leert
de volgende proef
De landbouwvereeniging „Ommerlanderwijk-
Zuidwending" bewaarde vier maanden lang een
hoop compost onder een laag aarde. Aan het
proefstation te Groningeu bleek, dat vooraf het
gehalte aan stikstof 0.67 was en later 0.42 pCt.
een verlies dus van 0.25 pCt. dus lang geen
kleinigheid. En nog veel grooter zou het verlies
geweest zijn als de mesthoop niet met aarde ge
dekt was geworden, wat zeer velen zelfs nog
nalaten.
Yleeschmeel is een uitstekend voeder en
wordt nog veel te weinig gebruikt voor het vee.
Het bevat meer eiwit en vet dan eenig ander
krachtvoer en heeft een grooten invloed op de
mesterij. Yoor het mesten van varkens is het
zeer aan te bevelen. In den regel is een half
pond per dag en per varken genoeg. Weegt het
varken minder dan 150 pond, dan kan men met
minder volstaan. Ook voor rundvee is 't een
goed voeder, maar het moet er langzaam aan
gewend worden. Hoeveelheid en hoedanigheid
der melk kunnen er beide door verbeterd wor
den. Ook bij het houden van kippen, eenden en
ganzen kan vleeschmeel uitstekende diensten be
wijzen.
Een vet kalf van den vleeschhouwer v. d.
H. te Maassluis, dat gistermiddag ter slachtplaats
werd geleid, scheen niet gezind op zoo jeugdi
gen leeftijd reeds met het slagersmes kennis te
maken, want bij het binnenbrengen der slacht
plaats begon het dier zulke verbazende sprongen
te maken, dat het spoedig met de twee geleiders
in het water van de Zuidvlied lag te spartelen.
Gelukkig kwam het drietal, door hulpvaardige
handen, ongedeerd op het droge en had de exe
cutie, niettegenstaande het verzet, toch plaats.
De heer A. Maclaine Pont, burgemeester
van Alkmaar, is benoemd tot officier in de orde
van Oranje-Nassau.
HH. MM. de Koninginnen hebben naar
aanleiding van het bezoek aan Alkmaar, een
bedrag van f 500 aan den Burgemeester ter hand
gesteld, ter uitdeeling aan de armen.
Zou Boes alléén den dubbelen moord te
Schagen gepleegd hebben
Sedert de arrestatie en de daarop gevolgde
bekentenis van den jongen misdadiger Klaas
Boes is niet veel naders bekend geworden, wat
eenig meer licht over de gepleegde misdaad zou
kunnen doen opgaan.
Yoor zoover men meent geloof te moeten
hechten aan de door Klaas Boes afgelegde ver
klaring, dat h ij alléén den moord heeft
gedaan, is een schijnbaar nietige omstandigheid
oorzaak, dat deze meening onwillekeurig eenigs-
zins aan het wankelen wordt gebracht.
Zooals reeds vroeger is gemeld, was, nadat
de beide vrouwon waren vermoord, de olie uit
de toen in het huis van de wed. Bute aanwe
zige lampen 4ver' de lijken gegoten, blijkbaar
met het doel om door den daarna gestichten
brand de sporen van de misdaad te doen ver
dwijnen, hetgeen echter niet is gelukt. Op de
photografieën, welke op last van de justitie van
de slachtoffers op de plaats van de misdaad
zelve zijn genomen, komen deze lampen dan ook
voor. Terwijl nu twee der drie toen aanwezige
lampen door personen, die meermalen ten huize
van de wed. Bute hadden verkeerd, zijn her
kend als behoorende aan de weduwe, is het tot
heden niet gelukt de herkomst van de derde
lamp op te sporen, dewijl deze, zooals uit een
desbetreffend, nauwkeurig onderzoek is gebleken,
noch aan de weduwe Bute, noch aan Boes toe
behoorde.
Kaar aanleiding van een gerucht, dat er per
sonen zouden zijn, die aanwijzingen omtrent de
bedoelde lamp zouden kunnen doen, zijn deze
in den loop dezer week door de justitie gehoord;
het is tot heden niet bekend hoe de uitslag van
dit verhoor is geweest.
Elke abonné kost 3 a 4000 gulden
De Amsterdammer, Dagblad voor Nederland
heeft aan zijne achtereenvolgende eigenaars onder
leiding van den heer De Koo, niet meer of niet
minder dan twaalf ton zegge één millioén en
tweemaal honderd duizend gulden gekost,
met andere woorden, de 3 k 4 duizend abonnéls
waartoe dat blad, volgens verklaring van de
redactie zelve, het ten slotte heeft gebracht,
kunnen geacht worden per hoofd 3 k 4000 gul
den aan exploitatie- en andere uitgaven, te heb
ben gekost.
Het personeel van de Electrische drukkerij
te Amsterdam, eigenaar de heer jhr. Tindal,
waar o. a. het dagblad de Amsterdammerde
Telegraaf en de Standaard worden gedrukt,
heeft Woensdagavond het werk gestaakt. In de
volgende circulaire werd daarvan mededeeling
gedaan aan de typografen
„Woensdagavond is door het personeel van de
„Electrische drukkerij besloten niet aan het werk
„te gaan, indien de navolgende eischen niet zijn
„ingewilligd
1°. 23 cent per uur aan alle gezellen van 23
jaar en daar boven.
2°. 20 cent per uur aan de gezellen van 20—23
jaar.
3°. 16 cent per uur aan de gezellen van 1820
jaar.
4°. Yoor overwerk 25 percent verhooging.
Elk typograaf zij gewaarschuwd aan die druk
kerij niet zijne diensten aan te bieden.
Toont u solidair
De GezeUen.
De werkstaking duurde van Donderdagmorgen
7 uur 30 tot 12 uur toen de directeur aan een
comité, met den meesterknecht van de drukkerij
der „Telegraaf," Rot, aan het hoofd mededeelde
dat de eischen gedurende een maand zouden
ingewilligd worden. De directie zou nader met
commissarissen in overleg treden om te zien of
ook op den duur het verhoogde loon zal kunnen
worden uitgekeerd. Met dit voorstel werd genoe
gen genomen, op voorwaarde alweder, dat aan de
werkstakers ook het loon voor dezen geheelen
dag zou worden uitgekeerdtoen de directeur,
de heer Hoekstra, verklaarde ook aan dit ver
langen te zullen voldoen, trokken de zetters
onder luide hoera's weder naar de letterkasten.
Omtrent de oorzaak der werkstaking deelde de
heer Rot ons mede dat er reeds langen tijd onder
de letterzetters grieven bestonden, en dat de
directie steeds weigerde een commissie uit de
zetters te ontvangen om die grieven aan te hoo-
ren, en daar de zetters de gelegenheid op dit
oogenblik gunstig vonden hun eischen ingewil
ligd te zien, werd tót werkstaking besloten. {Tel.)
Men schrijft ons van Wanueiihiiizcn
Den 20 en 21 dezer werden te Warmenhuizen
de bloemen tentoongesteld van de stekjes die
door „Floralia" dit voorjaar aan de kinderen
werden uitgereikt. Verschillende ingezetenen zon
den ter opluisteriug bloemen, veldvruchten, enz. in.
Een nette hoek-etalage door den kolfbaanhou
der den heer C. de Geus Az. aangebracht, hield
bij de aanwezigen de gedachte levendig, dat er
voor dorstige kelen lafenis te bekomen was, ter-
wjjl de keurige sigaren-uitstalling, liefhebbers
van 'n rookje in verzoeking bracht.
De uitvoering der Kinder-Zangschool tot slot
der feestviering, voldeed zeker allen, die in de
stampvolle kolfbaan aanwezig waren, terwijl de
kranige muziek van het Koedijker gezelschap er
niet weinig toe bijdroeg om de feestelijke stem
ming tot het einde gaande te houden.
(Uit het Duitscli vertaald naar Anton Freiherr
von Perfall.)
28.)
De vuren van de smellerij verlichtten den gehee
len weg voor t huis. Licht konden arbeiders haar
zien vandaar en haar voor een dievegge aanzien.
Vergeefs echter zocht zij een anderen weg, zij moest
over de plaats vlug als een opgejaagde hinde
was ze met eenige sprongen verdwenen in de scha
duw, die de tegenoverliggende magazijnen daarop
wierpen. Nu was zij vrij! Zij herademde en wisch te
zich het angstzweet van het gelaat. Voor haar la"
de smidse, helder verlicht, achter haar de machi°
~d, en verder zag zij de glansende lichten der
stad M welker straler als gloeiende pijlen in
haar oog schoten. Vlug wendde zij zich daarheen
en verloor zich in de duisternis.
Toen Moni des anderen daags ontwaakte, was
hare eerste gedachte»Gilde.« Wat kon zij toch
wel voor haar arme dochter doen, om haar met
haar lot te verzoenen? Vergeefs brak zij er haar
hoofd mee. Welke vreugde zou ook een jpng hart
kunnen genieten, dat zonder hoop liefheeft? Zii
g'nS de trap op, zij wilde eens
recht hartelijk, als een medelijdende moeder, met
haar dochter spreken, 's Morgens, na een verkwik
kende slaap, alleen met hare moeder, haar geslachts-
genoote, zou zij gewis haar geheele hart uitstorten.
Eerst luisterde zij aan de deurhet arme kind
sliep zeker nog, voorzichtig opende zij de deur en
boog zich in de kamer.
Haar hart stond stil. Het bed was onaangeroerd,
de commode stond open linnengoed en allerlei
kleinigheden lagen rondom verspreidt overal spo
ren van een overhaaste vlucht. Moni's knieën knik
ten, zij moest gaan zitten om niet te vallen. «Gilde
was ontvlucht naar« zij zuchte smartelijk
snaar Sergius gevloden.« De plotselinge tegenstel
ling van haar schoonste hoop, haar kind door den
ganschen rijkdom harer moederlijke liefde weder
te kunnen winnen, en het schrikkelijke bewustzijn,
dat kind voor immer verloren te hebben, was te
groot. De arme vrouw voelde haar leden, haar her
senen den dienst ontzeggen. Lang zat zij neder
stom, gedachtenloos. Toen klonk haar de stem van
ooren zij kromp ineen.
Als hij dat verneemten hij moet het ver
nemen, en wel aanstondsMisschien is er nog wat
aan te doen
Met moeite daalde zjj de trap af, naar de werk
plaats. Andreas keek verbaasd van den arbeid op,
toen hij Moni voor zich zag staan, zoo bleek, zoo
geheel ontdaan. Zij liet zich anders nooit in den
werkplaats zien. «Hebt gij Gilde niet .gezien,
van morgen vroeg zij, in de hoop, dat zij wel
licht van morgen vroegtijdig even naar buiten ge
gaan was, om zich te verfrisschen.
«Maar, Moni, gij weet toch, dat Gilde nooit vroeg
opstaatantwoordde Andreas. »Maar wat is er
met haar? Wat ziet gij er ontdaan uit?« Hij keek
haar bezorgd in 't gelaat.
«Zij is niet in haar kamer. Andreas,zei Moni,
met ontzetting de opstijgende verdenking op het
gelaat van haren man lezend.
«Niet in haar kamer Bij slot van rekening
heelemaal niet in huis vroeg de smid ongerust.
Moni greep hem bij de hand, »Houd u goed.«
fluisterde zij hem toe, «de knechts slaan u gade
Gilde is weg
»Weg? geheel weg? Geseesd dus?« riep hij,
trots het verzoek zijner vrouw, hare hand wegdu
wend. «Geseesddezen nacht-
De moeder snikte, haar gelaat achter haar schort
verbergend.
«Valentijnriep de smid gestreng, en wenkte
hem in de kamer te komen. Hij volgde. Zijn vader
was niet meer te kennen, zijn verwrongen, bleek
gezicht, zijn wild rollende oogen hadden iets dui-
velsch. Met zware stappen, de handen op den rug,
liep hij de kamer rond. De moeder zat, in tranen
badend, aan tafel. Valentijn was aan dergelijke
voorvallen sedert weken gewoon, doch nooit zag hij
zijn vader in zulken toestand.
»Gilde is er van door naar haren liethebber!«
bracht hij met moeite uit. «Midden in den nacht
Gij gaat oogenblikkelijk naar Sixtus Mariastraat
No. 12, vier hoog als hij nog een vonkje eer in
't lijf heeft, zal hij de deern terugbrengen en zijn
lieven vriend, den graaf, overhoop schieten als een
dollen hondHij is satisfactie schuldig, zooals zij
dat noemen, die mannen van eer I Doet hij 't niet
is hem de schender zijner zuster daartoe te
goed dan doe ik het! uit vrije hand! met den
hamer, als 't zijn moetk
Elke spier aan zijn krachtig gebouwd lichaam
was gespannener lag niets menschelijks meer in
zijn haatvolle trekken.
«Waarop wacht ge nog? Maakt u dat ook
nog niet heet, mensch? riep hij den verslagenen
Valentijn toe.
«Ik kon eerst wel bij Fevi navragen, misschien
is Gilde bij haar,« waagde deze op te merken.
«Loop naar den duivel met jou Fevischreeuwde
hij hem toe. «Geloot je soms, dat die beter is? Dan
ga ik zelf maar niet naar Sixtus, naar den graaf
zelfHij wierp zijn leeren schootsvel in den hoek
en greep naar zijn rok.
Moni hief de handen vragend tot Valentijn op.
«Blijf, vader, ik ga naar Sixtus en kom zoo spoe
dig mogelijk terug, zeker met beter berichten, dan
gij wacht. Ik kan het niet gelooveri van Gilde.«
Andreas zag hem verachtelijk aan. Eer gij wat
gelooft,zij hij op kwetsenden toon, «moet het al
zeer erg loopen, met je onnoozel vertrouwen k
Valentijn wierp zijne moeder een geruststellenden
blik toe en verwijderde zich. Bij Andreas had ont
spanning plaats. Hij viel op een stoel neder en
schreide als een kind.
Nu was voor Moni de tijd gekomen. «En als de
graaf nu werkelijk niets van Gildes vlucht weet,
als zij werkelijk ergens een plaatsing wil zoeken,