"Nieuwe Langedijkar Courant", van Zondag 21 October 1894.
N ieuwstij dingen.
De landlieden mogen, tengevolge van den
regenachtigen en guren zomer, slecht geboerd
hebben, niet alzoo de koolboeren in het West-
land, de Streek en Langedijk. De kool had juist
haar weer en heeft uitstekend gedijd. Door de
groene rups werd zij niet gehavendvandaar
dat ze gaaf, vast en zwaar is. De kool van
Langedijk „reuzenkool" genaamd, bereikte de
zwaarte van 4 a 5 kilo. Er wordt veel naar
Duitschland en België uitgevoerd. De prijs is
gemiddeld f3 het honderd.
Rotterdamsch Nieuwsblad.)
Neen, maar, die is goed! Onwillekeurig kwam
der redactie misschien het bakerrijmpje„Op
Langedijk, daar zijn ze rijk" enz. in het geheu
gen en, zeker, wij moeten ook onze lezers uit
die omstreken te vrind houden wacht, hoe zou
't staan met den handel daar Natuurlijk gein-
formeerd aan dezen of genen nieuwtjesjager,
en jawel, de lezers van het „Rotterdamsch
Nieuwsblad" ook in deze streken lezen nu boven
staand bericht. Hoe vindt ge 't Als de toestand
hier op 't oogenblik juist niet zóó was, dat men
er niet mee mag spotten, dan kon ik mij hier nog
eens aardig mee vermaken. Ik raad de redactie aan,
wat beter te informeeren in 't vervolg.
Noot van den zetter.)
daarna een boer met de vaderlandsche driekleur j gevraagd tegen haar meerderjarigen zoon G„ i Wirde ïimme nou alWearre lid nl77 't
het Tr? het, »Wien8 Ne0rland8 die haar bedrei?de uit hare honing te verwijd ma7om iTen mei deponge - fen de krtte
a u an e liederen, de gemeente uit. deren. Een paar politie-agenten derwaarts ge- i dyoprjochte wirde scil fen dat soil er want al
wife's tUUr^ en. de 80Clallsten tegen zonden, konden niet bewerken, dat de zoon de mannich ien joech him as lid oan) dan hebbe
N uwer AmsteT °°Pen W°nmg i^egendeel sloot deze zich daarin we in ban dyJ üs bint dan kinne^aï, 3y wolle
T, de r„d in eenigszins j nn n.ei tSf «foJTe^fke" toïtelSe
feestelijke stemming doorgebracht. geweld door de politie geopend, waarop G. een j Lan.ljn, wa fen %me 32 to mefwil -
Telepliooii-gemeeiischaptusschen Nederland vijftal revolverschoten op "de politie-beambten
en Engeland. l°ste, zoodat de kogels hen langs de ooren vlo-
In de Nederlandsche Ivamer van Koophandel gen', 8elukkio echter zonder te treffen. Ten slotte
te Londen is de vraag ter sprake gebracht in ?v v" overmeesterd en naar het politie-
hoeverre eene telephonische gemeenschap tusschen "ureau overgebracht.
Acht weken huwelijksgeluk
Twee maanden geleden stapte een jeugdig
paartje te Breda vol moed in het huwelijksbootje
Toen verkocht hij den geheelen inboedel aan
mama en zij zocht troost en inwoning bij Papa.
De gebeurtenissen op Lombok brachten hen nog
maals ten stadhuize samen. Daar teekende zij
een toestemming, dat hij daar roem en lauweren
mocht gaan plukken, voor een luttel aandeel
in het handgoeld a f 100 te haren bate. Met een
gemengd gevoel van droefheid en berusting zal
zij hem nastaren, want huwelijksgeluk?.. „Es
hat nicht sollen sein
Een gevoelig lesje!
Dinsdag trok de bekende socialist Reens met
120 man die blijkbaar al den tijd hebben
om uitstapjes te maken uit Amsterdam naar
Uithoorn, waar een executoriale verkoop zou
plaats hebben. Zij kwamen echter van een koude
kermis thuis, althans het Nieuws geeft van dit
zaakje volgende lezing:
Om twee uur 's middags begonnen de deur
waarders der belastingen den verkoop. Er werd
1 cent geboden, maar de te Uithoorn wonende
boeren, die de socialistische beginselen lang niet
toegedaan zijn, namen met dat bieden van Reens
geen genoegen. Zij boden ook, maar het ge
schreeuw door elkander maakte, dat de deurwaar
der met geen mogelijkheid kon te weten komen
wat eigenlijk geboden werd.
Een der boeren drong op, en Reens werd van
den stpel, waarop hij stond, afgeslagen. Dit was
het sein tot een algemeenen aanval. De boeren,
met stokken gewapend, begonnen er op los te
slaan. Iedere socialist zocht nu zijn heil in de
vlucht, vervolgd door de woedende boeren, die
hen door de slooten heenjoegen. Indien de veld
wachters niet tusschenbeide waren gekomen, dan
zouden verscheiden verdronken zijn.
Inmiddels was Reens met de zijnen, nadat
men hem gedwongen had, de roode vlag over
te geven, gevlucht in het huis, waar de verkoop
gehouden werd.
De verkooping werd daarna ordelijk voortge
zet.
Na het einde van den verkoop moest natuur
lijk het aanwezige publiek het erf verlaten. Reens
en de zijnen, die nog in het huis waren, durfden
er niet uit. Na lang dralen kwam hij toch te
voorschijn en verzocht den burgemeester en den
boeren, of hem op hun eerewoord uitgeleide zou
worden gedaan, zonder dat hij voor mishande
ling zou moeten vreezen. Dit werd toegestaan,
en de socialisten kwamen schoorvoetend over de
draaibrug.
Nu ging het in triomf, de veldwachter voorop
Engeland en Nederland mogelijk zoude zijn.
De voordeelen van zulk eene verbinding lig
gen zoozeer voor de hand, dat het niet noodig
schijnt, daarover in bijzonderheden te treden.
Alleen zij cr op gewezen, dat er niet slechts
zeer levendige handel tusschen Engeland en Ne
derland bestaat, maar dat Londen ook het cen
trum van den wereldhandel is. Het komt der
Kamer van het hoogste gewicht voor, dat Ne
derland in de gelegenheid gesteld worde, partij
te trekken van de middelen tot uitbreiding van
Brutale inbraak.
Het echtpaar Van den Broek, behanger en
stoffeerder op de Veemarkt te Breda, zoo lezen
wij in de „N. R. C." werd Donderdag-ochtend
wakker met een zwaar gevoel in het hoofd. De
deuren der alkoof, waarin het echtpaar sliep,
waren dicht, niettegenstaande die 's avonds open
waren gebleven. De alkoof bevindt zich tusschen
twee kamers.
De heer Van den Broek stond op, wierp de
deuren open en zag het volgende In de achter
den handel, die deze wereldmarkt aanbiedt, door kamer lagen allerlei vrouwcnkleeren, uit de kas-
onmiddellijke kennisneming van belangrijke ge- ten gehaald, op den grond. De lessenaar, waarin
beurtenissen, die op den gang van zaken invloed voor ongeveer f260 aan geld en bankpapier was
kunnen uitoefenen en van berichten uit Indië, geborgen, was opengebroken en de papieren wa-
China, Japan, Australië, Noord- en Zuid-Amerika ren dooreengewoeld. Het geld was verdwenen,
enz., die daar meestal het eerst bekend zijn. ^et kind, dat in dia kamer zijne slaapplaats had,
Het is bij onderzoek gebleken, dat het denk
beeld voor uitvoering vatbaar is, en dat ook in
andere hoofdsteden, met name Brusse) en Berlijn,
aan zulk eene verbinding met Londen ernstig
gedacht wordt.
De reeds bestaande gemeenschap tusschen
Londen en Parijs werkt met succes, en hoewel
deze, wegens den grooteren afstand tusschen En
geland en Nederland, geen maatstaf kan zijn voor
de bezwaren en kosten verbonden aan eene. ge
meenschap met Nederland, heeft zij toch het be
lang van zulk eene verbinding voor den handel
duidelijk in het licht gesteld.
Technische moeielijkheden, die de wetenschap
tot nog toe niet heeft kunnen overwinnen, ma
ken een rechtstreeksche kabel tusschen Engeland
en Nederland onmogelijk. Maar men zou een
landlijn tusschen Londen en Dover kunnen aan
leggen tusschen Dover en Sangatte, in Frankrijk,
zou een onderzeesche kabel moeten gelegd wor
den; van Sangatte zou de lijn over land moeten
gaan via Duinkerken, Lichtevelde, Gent, Ant
werpen, Roosendaal en Dordrecht naar Rotter
dam, en van daar via Gouda naar Amsterdam.
Alvorens echter verdere stappen te doen, zoude
de Londensche Kamer gaarne vernemen, in hoe
verre de wenschen en behoeften van den han
del den aanleg van zulk eene telephoon-gemeen-
schap eventueel zouden rechtvaardigen, en noo-
digt zij daarom alle leden der Kamer en in. het
algemeen alle lichamen en firma's, die in deze
zaak belangstellen uit, aan het bestuur hunne
denkbeelden daarover vóór 1 December a. s. te
willen doen kennen.
Mr. van der Hoeven, advokaat te Alk
maar, is door den rechtbank aldaar aan Klaas
Boes als verdediger toegevoegd. Het eerst zal
Klaas Boes terecht staan voor de inbraak bij
den heer Mr. Asser, griffier bij het Kantonge
recht. De gerechtelijke behandeling van den
dubbelen moord zal waarschijnlijk half Novem
ber aanvangen.
Onderwijzer-pomper.
Naar wij vernemen, schrijft men aan de (Mep-
peler Crt.) is er te Hoogeveen sprake van, dat
een onderwijzer aldaar aan Gedeputeerde Staten
zal vragen of hij de bezoldigde betrekking van
„pomper" bij de brandspuit, a 20 ets. per uur,
bij zijn betrekking mag waarnemen. Een paar
onderwijzers hebben naar aanleiding hunner
benoeming tot dit baantje verleden Vrijdag niet
aan de bestaande schoolregeling kunnen voldoen
die voorschrijft dat de onderwijzers onder school
tijd moeten bezig zijn met het geven van on
derwijs.
Een lieve zoon.
Woensdagnacht te 12 uren werd door vrouw
v. G. te Arnhem aan het politiebureau assitentie
sliep rustig.
De deuren van de achterkamer, de keuken
en de poort, uitkomende in de naar de straat
voerende gang, stonden open.
Het gas brandde in de kamer.
In de voorkamer achter den winkel was de
toestand niet beter. Alle kasten stonden open.
Goederen en kleeren lagen op den grond. Al
wat het echtpaar aan goud en zilver bezeten
had, o.a. twee gouden horloges, vier gouden
kettingen, oorbellen, ringen enz. was verdwenen,
alles te zamen ter waarde van pl.m. f400, dus
met het geld pl. m. f600.
Op de tafel lag een doosje lucifers van Bel
gisch maaksel. Een flesch met drank stond op de
tafel en was duchtig aangesproken. Ook had de
dief (dieven?) 5 eieren zitten oppeuzelen, waar
van de schalen op tafel en op den grond lagen.
Door de voordeur in den winkel werd blijk
baar door den dief (dieven?) het huis verlaten.
De rij kspolitie heeft de zaak in handen.
Bij al den jammer verheugt zich het echtpaar
Van den Broek in het feit, dat de kleine is
blijven slapen. De ongehoorde brutaliteit, waar
mede hier is te werk gegaan, had voor het kind
niet veel goeds voorspeld, indien het wakker
geworden ware.
De vermogende bedelaar.
Dinsdagavond heeft de Hilversumsche bede
laar J. Vos zijn geld gedeponeerd ten kantore
van notaris K. J. Perk, te Hilversum.
In de kist en in den trommel bevonden zich
f400 aan rijksdaalders en guldens, f100 aan
kwartjes, f150 aan dubbeltjes, f33 aan 21/,
cent-stukken en ruim f300 aan centen.
Bovendien bezit hij nog 2 zilveren horloges
met zilveren kettingen, een bloedkoralen hals
snoer met gouden slot en 2 gouden oorbellen.
Tusschen het geld lag, in stukken verdeeld,
ongeveer 10 pond spek verspreid.
Met genoegen maakten wij kennis met eene
circulaire die aan verschillende Friezen, thans te
's Gravenhage woonachtig, is toegezonden.
Als bij de gearkomsten wederkeerig kennis ge
maakt is, en de „fryske tael" hoog gehouden
wordt, zal er, wij twijfelen er niet aan, in die
taal ook wel eens een hartig woordje klinken
over het welvaren van het verlaten Friesland.
De circulaire luidt als volgt
Friezen en Friezinnen
Sa as jimmê siker wite, is er nei oanliedinge
fen it 50 jierig bestean fen it SELSCIPFOiR
FRYSKE TAEL- EN SKRIFTENKENNISSE
ien 'e Haegske kranten in oproppinge dien, om
as 't koe, hjir in krite fen 't frysk selscip
opterjuchten. Folie Friezen fiele hjar iensem ien
dizze greate stêd scoene jerne mei hjar lanslju
ien hjar memmetael praete, mar witte net wer
se Friezen en Friezinnen fine kinne.
wirdt forsocht bygeand biljetje to stjuren oan
Mr. A. FERF, Laan van Meerdervoort 34.
(Friso.)
In eene der afleveringen van „Eigen
Haard" jaargang '93 leest men
„De landbouwkundige Vibrans te Wendhansen
ziet in het strooien van turfmolm het eenige en
beste middel tegen mond- en klauwzeer en ver
telt, dat alleen zijn stal bij zulk eene epidemie
verschoond is gebleven. Daarom beveelt hij den
spoorwegmaatschappijen aan, in de veewagens
turfmolm te strooien.
Moedwil.
Na herhaald onderzoek is gebleken, dat 't en
kel moedwil was, wanneer op treinen werd
geschoten of de weg werd versperd, op de spoor-
lein Veen woudenBuitenpost. Men meent met
zekerheid te mogen aannemen, dat bewoners uit
't bekende dorp Zwaagwesteinde, de daders zijn
en daartoe recht meenen te hebben, omdat zij
(volgens art. 43 wet 9 April 1875) niet op de
spoorbaan mogen loopen, waardoor de weg van
Z. naar omliggende plaatsen aanmerkelijk ver
kort zou kunnen worden. Hoe men zich al niet
tracht te wreken
Snugger.
Te Harlingen vervoegde zich iemand bij een
wijkmeester om een briefje, ten einde als „on
vermogend" te trouwen. De man wist zelfs den
naam zijner beminde niet en zeide voorts„dat
de lui op 't stadhuis met den naam van z'n
meid toch ook niets hadden te maken." 't Voor
genomen huwelijk zal nu worden opgeschorst.
De winter kondigt zich reeds vroeg aan,
tenminste reeds in den nacht van Dinsdag op
Woensdag heeft het in Zeeland een weinig ge
vroren. De kou schijnt ook al in de kippen te
zitten, tenminste eenige boeren op Walcheren
klagen, dat de „hoenders" nu al ophouden met
leggen. Jammer voor hen die een Zeeuwsch
eitje verkiezen boven een uit een Fransche fa
briek. De prijzen zijn beprijpelijkerwijze niet
buitengewoon laag meer, de eieren gelden in
Zeeland op dit oogenblik 6 7 cent per stuk.
Lombok.
Het departement van Koloniën heeft 14 Oc
tober, het volgend telegram van den gouverneur-
generaal ontvangen
„Slechting van Mataram, ook noordelijk deel,
wordt voortgezet, waarbij geen vijandelijkheden
ondervonden.
Twee honderd Baliërs, waaronder vrouwen en
kinderen, hebben met een twaalftal hoofden zich
onderworpen. Zij zijn ontwapend en gezonden
naar Lembar aan baai Laboean Tring.
Toestand der gewonden algemeen gunstig."
Uit dit regeeringstelegram blijkt nog niet of
Mataram eindelijk geheel is genomen, zooals
reeds gemeld is.
Uit mededeelingen blijkt, dat het groote moeite
kost om de poeris te veroveren.
De onderwerping van 200 Baliërs werd reeds
Donderdag jl. meegedeeld in een particulier te
legram, waarin echter sprake was van slechts
een Balisch hoofd, Ida Bagoes Rai.
Lembar, waarheen de gevangenen zijn gezon
den, aan de baai van Laboean Tring, ligt aan
westkust van Lombok, ten zuiden van Ampenan.
Men is zoo verstandig geweest de twee hon
derd Baliërs te ontwapenen. Zooals men weet,
heeft de Indische pers na de eerste expeditie,
toen de vijand zich heette te onderwerpen, reeds
aangedrongen op geheele ontwapening en de
vrees uitgesproken, dat, als dit niet geschiedde,
wij later daarvan de nadeelige gevolgen wel eens
zouden kunnen ondervinden welke vrees,
kort daarna maar al zeer bleek gemotiveerd te
zijn' vader niet te kunnen helpen.
Dat het gebeurde van gisteren den vader zoo
neerslachtig maakte, kon hij niet denken. Ook zijne
moeder sprak er geen woord over en liet niets
merken.
Met de morgenpost was een brief van Gilde ge
komen. Zij opende hem met bevende handen.
Vergeef mij mijne vlucht, Gij hebt mij
daartoe gedwongen. Ik ben vast besloten, mij
een mij passende plaatsing te zoeken en zóó
de hand mijns geliefden Sergius', onder wiens
mannelijke hoede ik mij bevind, waardig te
worden. Sergius is een edelman en ik ben nog
steeds Uwe Gilde, die vader geen schande zal
aandoen, als hij 't ten minste zelf niet doet
door onbedachte, gewelddadige handelingen
zooals gisteren voor den schouwburg. Houd
hem daarvan af, lieve moeder, het voert tot
mets goeds en ik laat mij door niets van mijn
plan afschrikken.
"Wees hartelijk gekust van Uwe Gilde.«
Er sprak uit deze regels een beslistheid van ka
rakter, die haar eenigszins gerust stelden. Een ver
lorene, zooals haar vader dacht, was zij zeker nog
niet. Zij hoopte met dezen brief ook hem wat ge
rust te stellen en las hem voor.
Allerlei gevoel werd daardoor bij den smid wak
ker geroepen. Aan de eene zijde kon hij de rustige
standvastigheid, die uit den brief sprak, niet looche
nen dat waren geen woorden eener lichtzinnige,
dat slechts het genot naliep, daarin lag een gereed
zijn vooi1 hardnekkigen strijd aan de andere zijde
trof hem de harde beoordeeling van zijn optreden
voor den schouwburg diep, te dieper daar hij ver
klaren moest: zij had er het volste recht toe. Hij
had zich werkelijk gemeen aangesteld, niet alleen
uit redijke ongerustheid over Gilde, maar meer nog
omdat hij dronken was, en heden zou zijn zoon
Sixtus nog slechter doen, door zijn schuld. Kookend
heet overviel hem die gedachte onder het aanhooren
van den brief. Hij voelde zijn geheele ongelijk, zoo
als hij zelf de zaak met Gilde door zijn drift tot
het uiterste dreef. Maar nu kon hij niet weder
terug, zijn onzalige eigenzinnigheid was de oorzaak
van zijn eigen schande. Hij wist zich dan ook niet
anders te helpen, dan opnieuw in woede te ontste
ken tegen Sergius, die van alle onheil de schuld
was en daarom getuchtigd moest worden.
Wat Gilde van hem schreef, was dom geklets
van een verliefde meid, die den graaf 't hoofd op
hol brachthij dacht aan geen trouwen. Men
moest de wraak door een geweldig optreden doen
eindigen en Gilde tegen haren zin uit het net van
den verleider bevrijden. Sixtus meende 'took zoo
en had wellicht de zaak reeds ten uitvoer gebracht.
Moni schrikte. Wat konden zij gisteren besloten
hebben Als Andreas in zijn beschonken, opgewon
den toestand Sixtus eens tot een slechte daad aan
gezet had, die hij heden niet meer kon billijken
Vergeefs smeekte zij om opheldering, de onzeker
heid vergrootte nog hare bezorgdheid.
's Namiddags kwam Strehlen alleenH(j trof
geen vriendelijke gezichteu. Andreas was veel te
natuurlijk om niet een pijnlijk gevoel bij zijn ver
schijnen te verraden. De geheele dag van gisteren
scheen hem een wilde droom, waaruit hij nu pas
ontwaakte. Het verschijnen van Strehlen stelden
hem weder alle gebeurtenissen van den vorigen
dag voor oogen. Moni kreeg een instinctmatige af
schuw van den journalist, vooral toen zij bemerkte,
dat hij gisteren van het gezelschap was. Dit alles
scheen Strehlen niet van zijn stuk te brengen.
Op de vraag naar Sixtus,die toch beloofd had
mee te komen, deelde Strehlen hen met een lachend
gebaar mede, dat alles juist was uitgekomen, zoo-
als hij gedacht had, dat kwam omdat men op zijn
raad geen acht sloeg. Andreas werd terneergesla
gen bij deze inleiding, die niets goeds voorspelde.
»Het plan van wraak is deerlijk mislukt,ver
telde Strehlen.
»Sixtus zocht den jongen graaf in een koffiehuis
op, waar de heeren officieren gewoonlijk bij elkaar
kwamen, hij was er juist aanwezig. Sixtus ging naar
de tafel, waaraan de graaf met eenige zijner kame-
raden kaart speelde, en wilde den daarop onvoor
bereide een slag in 't gezicht geven. Het ware hem
gelukt graaf Sergius was in 't spel verdiept
éen der kameraden, die bij het spel toekeek, viel
het opgewondene van den haastig binnenstuivenden
Sixtus op, hij verwachtte wat, pareerde den slag
en pakte Sixtus bij den kraag. Groote herrie in 't
lokaal natuurlijkHet einde was, dat men een
agent nep en Sixtus arresteerde. De slag, die den
graaf onmogelijk zou maken, maakte hem voor
altijd in dat gezelschap onmogelijk en de graaf
lachte hem uit. Het zal hem eenige dagen gevan
genisstraf kosten."
Strehlen kon een zekere voldoening, zoo juist
voorspeld te hebben zeer slecht onderdrukken wel
licht had hij nog andere redenen om zich over zulk
een afloop te verheugen.
Op Andreas maakte dit bericht een vernietigen
den indruk. De goede geesten hadden in zijn bin
nenste weder de bovenhand verkregen, hij had diep
berouw over 't voorgevallene van gisteren hij zag
zeer goed in, dat zijn toorn hem te ver gevoerd
had. Maar bij het laatste bericht stormden weder
op nieuw de duivels der wraakzucht, der haat op
hem in. Sixtus, door hem zelf tot deze onoverlegde
daad gedreven was openlijk geblameerd Sergius, de
ongeluksstichter, triumfeerde, lachte hem uitDaar
was niets aan te verhelpen. Zoo bleek hij dan wer
kelijk machteloos tegenover dien mensch en moest
zijn kind zien der oogen in het verderf zien storten?
Een bittere ontevredenheid tegen de geheele maat
schappij steeg in hem op, die zulk onrecht duldt
en de vonkende woorden van Strehlen klonken
hem weder in 't oor.
Wordt vervolgd.
