Nieuwe Langedijker Courant", van Zondag 10 Maart 1895.
I
No. 2. Voor den besten, fijnsten en zwaarst
gemesten OS, geboren in 1892. Ie prijs f25.
2e prijs f 15.
No. 3. Voor de beste, fijnste en zwaarst ge
meste KOE, (afgewisseld.) Ie prijs f25.2e
prijs f 10.
No. 4. Voor de beste, fijnste en zwaarst ge
meste KOE, (niet afwisselend.) Ie prijs f30.—
2e prijs f 15.
No. 5. Voor het beste vette KALF. Ie prijs
f 10.—, 2e prijs t 5.—.
B. Rijstieren van zuiver inlandsch ras.
No. 1. Voor den besten Iiijstier, geboren in
1892 of vroeger. Ie prijs f 30.—2e prijs f 20.-
No. 2. Voor den besten Rijstier, geboren in
1893. Ie prijs f40.—. 2e prijs f25.—. 3e prjjs
f 15.
No. 3. Voor den besten Pinkstier, geboren in
1894. Ie prijs f30.—. 2e prijs f 15.3e prijs
f 10.—.
C. Melk- en Fokvee, van zuiver inlandsch ras.
No. 1. Voor de beste Melkkoe, die gekalfd
heeft na 1 Januari 1895. Ie prjjs f25.—. 2e
prijs f 15.
No. 2. Voor de beste Melkkoe, geboren in
1892, (Twinter) die gekalfd heeft na 1 Januari
1895. Ie prjjs f25.—. 2e prjjs f 10.—
No. 3. Voor de beste Melkvaars, die gekalfd
heeft na 1 Januari 1895. Ie prjjs f25.2e
prjjs f 10.
No. 4. Voor de beste Gelde Vaars, gedekt na
1 Nov. 1894 en minstens vier weken drachtig.
Sprongbewjjs in te leveren bij den Secretaris.
Ie prjjs f20.2e prjjs f 10.—
No. 5. Voor de beste Kuispink. Ie prjjs
f 15.2e prijs f 10.3e prjjs f5.
D. Wolvee.
No. 1. Voor de beste Oonschapen, met of zon
der lammeren. In te zenden minstens vier stuks.
Ie prjjs f10.2e prjjs f5.
No. 2. Voor de beste Overliouders. In te zen
den minstens 10 stuks. Ie prjjs f 10.2e prjjs
f5.-.
No. 3. Voor de beste Oonschapen van volbloed
Texelsch ras, met of zonder lammeren. In te
zenden minstens 4 stuks. Ie prjjs f10.2e
prjjs f 5.—.
No. 4. Voor de beste jarige Schapen van vol
bloed, Texelsch ras. In te zenden minstens 6
stuks. Ie prjjs f 10.—, 2e prijs f 5.—. Uitge
loofd door den heer J. Brunne te Ooosthuizen.
No. 5. Voor den besten Ram van volbloed
Texelsch ras. Ie prjjs f7.50, 2e prjjs f2.50.
No. 6. Voor den besten Ram van buiten-
landsch of gekruist ras. Ie prjjs f7.50, 2e prijs
f 2.50.
Uitgeloofd door den heer S. Trompetter te Hoorn.
E. Varkens.
Voor de beste vette Varkens. Id te zen dén
minstens 2 stuks. Ie prijs f 10.2e prijs f5.—.
Door de Kegelvereeniging „de Unie" te
Alkmaar zal een nationale kegelwedstrijd
worden gehouden op de geheel nieuw in te
richten banen van het lokaal „de Unie", van
den heer A. de Vries en wel van 21 April tot
en met 12 Mei.
De wedstrjjd zal bestaan ina. een korpwed-
strijdb. een personeelen wedstrjjd; een wed
strijd op de vrije baan.
Als prijzen worden uitgeloofd :in afdeeling
d, le pr., massief gouden medalje, met een
kunstvoorwerp ter waarde van f 50, of f 50 in
contanten; 2e pr., groot verguld zilveren me
dalje, met een kunstvoorwerp ter waarde van
f25, of f25 in contanten; 3e pr., verg. zilv.
medalje; 4e pr., groot zilv. medalje; 5e pr., zilv.
medalje; 7e pr., bronzen medalje. Als eereprijs
voor het meeste aantal punten wordt bovendien
in deze afdeeling eene zilveren medalje uitge
loofd als consolatieprijs eveneens eene zilveren
en als negenprjjs een verg. zilveren medalje;
in afdeeling ft worden beschikbaar gesteld
le pr., massief gouden medalje en een kunst
voorwerp ter waarde van f 10, of f 10 in con
tanten; 2e pr., groot verg. zilv. medalje; 3e
pr., verg. zilv. medalje; 4e pr., groot zilv. me
dalje; 5e pr., zilveren medalje; 6e pr., zilveren
medalje; 7e pr., groot bronzen medalje; 8e pr.,
bronzen medalje. Als consolatieprjjs is gesteld
eene verguld zilveren medalje; in de af
deeling c. zijn een aantal kunstvoorwerpen
als prijzen aangewezen.
De uitreiking der prijzen heeft plaats op Zen-
dag 12 Mei, des avonds te 7 uur, ter gelegen
heid waarvan voor de overwinnende clubs, als
mede voor de winnaars op de personeele en
vrije baan, een verguld zilveren en een zilveren
medalje beschikbaar zullen worden gesteld.
Het bestuur bestaat uit de heeren H. van
den Berg, voorzitter, A. de Yries, secretaris
penningmeester, G. L. Schuurman, J. F. A.
Roer en E. van der Horst, commissarissen.
Een eenvoudig geneesmiddel.'
„Een wetenschappeljjk man tevens een man
van ervaring," deelt aan de Temps een een
voudig middel mede om spoedig steken van
wespen en andere insecten te genezen, en wel
groote hitte.Men houdt daartoe een gloeiende kool,
gloeiend ijzer of ook een brandende sigaar,
zoo dicht bij de wond dat men een zware hitte
gevoelt, maar zonder de plek te branden. De
pijn bedaart dan terstond en als men de operatie
maar lang genoeg volhoudt, is de wond, althans
bij eeD wespensteek, in minder dan tien minu
ten genezen. Komt de pijn weder op, dan her
haalt men het middel. Alleen bij lichaamsdeelen
die voor hitte zeer gevoelig zijn, mag men het
niet toepassen. Ook slangenbeten zouden door hitte
spoedig te genezen zijn.
De schatten van Lombok.
De heer H(aaxmau) schrijft in hetBat. Hbl.
De zoogenaamde schatten van den voorma-
ligen Sultan van Lombok zijn herwaarts over
gebracht met de bedoeling van ze hier op pu
blieke veiling te verkoopen, zooals beweerd
wordt. Wij willen dit laatste aannemen voor de
massa, maar voor de bijzonder fraaie edelgesteen
ten, welke, naar gezegd wordt, zich daar onder be
vinden, gelooven wij veeleer, dat zij van gou-
vernementswege in Europa zullen worden geplaatst
waartoe aldaar ontegenzeggelijk ruimer gelegen
heid bestaat dan hier. Wellicht zallangs dezen
weg grooter opbrengst worden verkregen dan de
getaxeerde, welke, volgens de berichten, voor de
geheele massa slechts drie millioen bedraagt en
hierdoor minder dan de oorlogskosten. Laat ons
derhalve hopen, dat de kostbaarste preciosa niet
hier, maar in Europa zullen worden verhandeld.
Benoemd tot notaris te Hoogwoud de
heer H. de Boer, candidaat-notaris aldaar.
Een onderofficier, te Breda in garnizoen,
ontving dezer dagen een erfenis van f 100.000
hem nagelaten door een zijner verwanten. Hij
heeft onmiddellijk den militairen dienst ver
laten.
Met zekerheid meent men thans te kun
nen melden, dat de, den heer Tijdens toege
dichte, verklaring, als zou de Tweede Kamer
reeds 44 leden tellen, voor het heffen van graan
rechten onjuist is en ook nimmer door dezen is
uitgesproken.
Een jonge vrouw is getrouwd met den va
der van haar broers vrouw. Toen zij het laatst
gezien is was zij bezig met behulp van een
woordenboek en een kompas na te gaan in welke
familiebetrekking zij tot zichzelf stond.
Met ongeduld ziet ieder te Koedijk uit
naar de komst van eene boot, die de ijskorst in
het Noordhollandsch kanaal ten noorden van
Alkmaar zal breken. Immers, de handel in kool
begint wat levendiger te gaan en gaarne verzond
men spoedig wat verkocht is. Reeds is men met
behulp van een ijsboeier van den Langedijk er
in geslaagd, een vaargeul te verkrijgen maar
de drijvende schotsen in de vrij nauwe geul leg
gen heel wat moeielijkheden in den weg en
doen vrij wat jaaglijnen breken.
Ook was den 4 dezer het ijs nog zoo dik hier
en daar, dat een der mannen van den ijsbreker
naast de boot nog stond te dansen. Evenwel,
voor eene sterke stoomboot zou het breken niet
zoo moeilijk zijn.
Dat het spoedig geschiede
Nu was het weer niet goed
Een met werk overladen schrijver beveelt zijn
knechtIk heb nu geen oogenblik tijd. Wie
er ook komt, ik ben voor niemand thuis.
Om u te dienen, antwoordt Jan.
Wie is er geweest? vraagt mijnheer 's avonds
zijn dienaar.
De kleermaker, twee dames, drie boekhan
delaars en uw vader.
Wat, mijn vader schaapskop voor
dien ben ik altijd thuis.
Maar, mijnheer, u hebt toch
Zwijg.
Eenige dagen later verschijnt de vader weder.
Is mijn zoon thuis? vraagt hij den knecht.
Jawel, mijnheer, uw zoon is thuis.
De oude heer treedt binnen, maar ziet zijn
zoon nergens. Hij loopt het geheele huis door.
De voorkamer, de achterkamer, de slaapkamer,
ke .ken, zolder, doch zonder resultaat,
Wat beteekent dat, domkop, vaart hij uit,
zooals ik zie, is mjjn zoon uitgegaan.
Juist, hij is uitgegaan, Jnj heeft echter
onlangs gezegd, dat hij voor u kltijd thuis is
Als rechtspersoon is erlq'nd de afdeeling
Nieuwe Niedorp van de nooriÊhollqndsche ver-
eeniging „Het Witte Kruis" iare statuten zijn
goedgekeurd bij kon. besluit vtp 30 Januari 1.1.
no. 26.
Een request aan «1e kuuiiigiii.
„Bij de terugkomst van een rijtoer van H.M.
de Koningin-Regentes ten Paleze Dinsdag te 23/4
uur, heeft een meisje uit de uenigte zich naar
het rij tuig begeven en H. M. ten request over
handigd.
Het meisje, dat uit Amsterdam afkomstig
bleek, werd vervolgens door di politie naar het
commissariaat op de Groenmafct gebracht.
Een brief van generial Vetter.
Generaal Yetter, afgetredei Opperbevelhebber
van Land- en Zeemacht der xpeditie naar Lom
bok, heeft aan de Hoofdrelacteuren van het
„Nieuws v. d. Dag" en het Agem. Handelsblad"
het volgende, den 30en Jai. 1895 gedateerd,
schrijven gericht
„Toen mij, onmiddellijk ndat de tijding van
de verovering van Tjakra Ngara in het vader
land was bekend geworden, het telegram be
reikte, waarin mij en mijnn dapperen hulde
werd gebracht door u en vel anderen, die zich
bij u hadden aangesloten, onring ik omstreeks
denzelfden tijd uit alle oorén des vaderlands,
zoowel als uit deze kolonieen uit vele steden
in het buitenland, waar Nderlanders zijn ge
vestigd, zulk een groot aatal gelukwenschen
met de behaalde overwinnjgen, dat het mij
onmogelijk was op al die uitigen van sympathie
en geestdrift te antwoorden.
In die dagen toch namn nog zoovele ern
stige plichten mij zoo gehel in beslag, dat ik
mijne erkentelijkheid «niet inders wist kenbaar
te maken, dan door het platsen eener openlijke
dankbetuiging in eenige df voornaamste orga
nen der dagbladpers.
Thans echter, nu mij, imansluiting met even-
bedoeld telegram, de keujg gecalligrapheerde
lijst bereikt, waarin ik e namen aantref van
hen, die zich met u hebbe vereenigd om hun
gevoel van vaderlandslied te toonen door de
warme belangstelling in (et door het Neder-
landsch-Indische leger, oncr mijne bevelen, op
Lombok behaalde succes, acht ik het mij tot
een aangenamen plicht, u .llen daarvoor mijnen
warmen dank te betuige, mede namens hen,
officieren en minderen, vermoeienissen, el
lende en gevaren met mijleelden, en die mij,
door hunne plichtsbetrachfag, hunne dapperheid
en hunnen opgewekten gest, in staat hebben
gesteld, den Lombok-krijj tot een ik mag
het gerust zeggen schierend einde te bren
gen.
Aanvaardt, Mijne Heere, met uwe mede-on-
derteekenaren, de verzekdng mijner diep ge
voelde erkentelijkheid enweest overtuigd, dat
de door U aan Leger en loot in mij gebrachte
hulde mij steeds in anngeame herinnering zal
blijven."
iedere inzending slechts naar één nummer daar
van ter mededinging toegelaten.
Art. 4. Yoor mededinging naar de uitgeloofde
prijzen is een vereischte, dat de aangever (of
inzender) minstens twee maanden eigenaar van
het vee is geweest.
Een schriftelijke verklaring hiervan kan wor
den gevraagd bij de aangifte vermeld in art 2.
Art 5. Het vee zal 's morgens ten negen uren
op de plaats der tentoonstelling of op het ter
rein voor de beoordeeling moeten aangevoerd
zijn hetgeen later komt, zal niet kunnen me
dedingen.
Bij het vee moeten vertrouwde geleiders zijn,
die gedurende de tentoonstelling daarbij znllen
moeten blijven.
Met de keuring worden geen eigenaars als
geleiders toegelaten, terwijl geen teekenen van
herkomst of oorsprong aan het vee zichtbaar
mogen zijn.
Art. 6. De beoordeeling van het ingezondene
vee zal worden toevertrouwd aan Commissiën
van deskundigen, aan wier uitspraak de inzen
ders zich zullen moeten onderwerpen.
Art. 7. Bij mogelijke vergissingen, onjuiste
opgaven voor de toekenning van prijzen, beslist
het Bestuur der vereeniging in het hoogste res
sort.
Art. 8. De beoordeeling zal geregeld worden
naar de volgende bepalingen
a. Dat de ouderdom van het driejarig rundvee
zal moeten blijken uit het aanwezig zijn van
twee of vier kleine tanden en van het twee
jarig rundvee van twee blijvende tanden.
b. Dat de prijzen zullen worden toegewezen in
dien het ingezondene inderdaad bekronings-
waardig wordt geacht.
c. Dat bij gelijkstelling van inzendingen, die
voor bekroning in aanmerking komen, het lot
beslisse.
Art. 9. De stieren die worden bekroond, moe
ien tot Primo Augustus 1895 ter dekking be
schikbaar worden gehouden in de provincie Noord-
Holland.
Na overgelegd bewijs hiervan worden deze
prijzen uitgekeerd.
Art. 10. De tentoonstelling zal aanvangen des
morgens negen uur, en eindigen des namiddags
twee uur.
Behoudens bijzondere toestemming van het
Bestuur, zal geen vee van het tentoonstellings
terrein mogen worden afgevoerd, voor de sluiting.
Art. 11. De prjjzen zullen zooveel mogelijk
na sluiting der tentoonstelling worden uitgereikt,
of anders later aan de bekroonden worden toe
gezonden.
Art. 12. De inleggelden van elk nummer van
het programma, zijn bepaald op 50 cents voor
leden der vereeniging, en op één gulden voor
niet leden,
Art. 13. Tot de tentoonstelling op het Markt
plein is voor iedereen de toegang vrij.
Op het terrein voor de beoordeeling van het
vee kan het Bestuur den toegang weigeren.
Art. 14. Het Bestuur is bevoegd, om vee dat
ongeschikt of onhandelbaar schijnt, van het ter
rein te doen verwijderen, en wordt voorts aan
het Bestuur de beslissing gelaten in alles, waar
mede deze voorwaarden tot verschil van opvat
ting of uitleg aanleiding mochten kunnen geven.
N.B. Vee, Landbouwwerktuigen en voorwer
pen, niet in dit programma gevraagd, kunnen
tot opluistering worden ingezonden mits men,
met inachtneming van art. 2, hiervan kennis
geeft aan den secrataris, den heer J. P. Wage
naar, te Alkmaar, of bij J. Winkel te Schagen.
De inleggelden voor elk ingezonden nummer
vee zijn bepaald op 50 ets. voorledenen fl.
voor niet-leden, terwijl voor ingezonden voor
werpen en voortbrengselen de inleggelden ad.
f 0.25 per vierkante meter plaatsruimte worden
berekend.
Prijzen zuilen worden uitgeloofd voor de navol
gende rubrieken:
A. Rundveeuitsluitend met hardvoeder gemest.
No. 1. Voor den besten, fijnsten en zwaarst
gemesten OS, geboren in 1891 of vroeger, le
prijs f30.—, 2e prijs f 15.
haar vader, die er in zijn zwart lakensche jas en
fijn linnen, die zijn vrij aanzienlijken omvang om
hullen moesten, evenmin beklagenswaardig uitzag
als zijn dochter.
Van Berckel maakte tegenover zichzelven wel een
weinig een gek figuur, als hij zijne gedachten van
zoo even naging, maar hij had niet lang den tijd
daarover na te denken, de oude man vatte zijn
hand, en zocht onderwijl naar een grooten zakdoek,
dien hij, toen hij hem eindelijk had gevonden, nu
en dan aan de oogen bracht.
ïHet verheugt mij u te zien,« zeide hij. terwijl
hij Van Berckel's hand en herhaaldelijk schudde,
»rnaar ach, vergeef mij, dat ik, vooreerst tenminste,
niets anders in u kan kan zien dan den plaatsver
vanger van mijn besten vriend, mijn ouden Van
Berckel. Ik kende hem jaren lang, hij was mij een
tweede vader, mag ik bijna zeggen,en meteen
bracht hij den doek voor de oogen. »En als ik u
niet bezoek op Berkwoud, neem het mij dan niet
kwalijk. Het is mij niet mogelijk daar te komen.
Van morgen wilde ik gaan, maar ik moest terug-
keeren, niet waar, Laura
Laura antwoordde niet veel, maar Van Berckel
nam drie kwart van zijne oordeelvellingen terug.
Er was waarlijk gevoel in dien kleinen dikken man.
Hij liet zich door hem een gemakkelijken stoel ge
ven en veel uit het leven van zijn oudoom vertel
len, en terwijl hij er naar luisterde, sloeg hij nu
en dan een blik op zijn mooi nichtje, wier blanke,
fijn gevormde handen met de zilveren theelepeltjes
speelden, ot de blauwe kopjes schikten op het blad,
een arbeid waarmee zij niet gereed scheen te kun
nen komen. Toen zij even de kamer verliet, wist
haar vader het gesprek op haar te brengen. Zij was
een engel, de vreugde van zijn ouden dag, mis
schien had hij haar een beetje verwendmaar die
haar kende zou hem verontschuldigen. Bovendien
was zij een teer popje en had meer noodig dan
een ander. Misschien had hij, Martens, bij het in
richten van zijn huis, dat wat al te veel in het oog
gehouden. En hij zuchtte diep.
Het opengaan van de deur maakte een eind aan
een gesprek, dat voor Van Berckel pijnlijk begon
te worden. Laura trad nu binnen met een deftige
dame met fraaie regelmatige gelaatstrekken, die
veel op mijnheer Martens leek, en aan Van Berckel
als zijne nicht Van Aertsen werd voorgesteld. Zij
nam den neef met hare verstandige, bruine oogen
opmerkzaam op, en zeide toen op eten beschermen
den toon, dat zij 't het noodlot bijna kwalijk nam,
dat het hen op deze wijze samenbracht. Waarom
had Van Berckel haar niet een klein briefje ge
schreven voor zijne komst? Hij zou dan ondervon
den hebben, dat hij te Wiltenburg familie had, die
verheugd over zijn komst en er op gesteld was,
het hem zoo aangenaam mogelijk te maken. Wat
haar betreft, zij kon er niet om treuren, dat die
oude yzegrini, die zijne familie van zich afstiet en
zijne bezittingen had verwaarloosd, eindelijk een
leven had verlaten dat hem toch geen genot meer
gaf. Zij was blijde dat er nu eens een flink en
jeugdig man op Berkwoud kwam, en zij hoopte
dat de toekomst haar gelijk zou geven, als zij daarin
een geluk voor hen allen zag.
Toen zij hem op deze wijze begroet en zijdelings
op zijne nieuwe plichten tegenover zijne familie ge
wezen had, was zij bij zich zelve overtuigd, heel
verstandig en met heel veel takt te hebben gehan
deld. Haar broeder was daar niet zoo geheel van
doordrongen, tenminste hij wreef zich zenuwachtig
de handen en kuchte herhaalde malen en het thee
uurtje ging over het algemeen onder korte, ge
dwongen gesprekken niet zeer opgewekt voorbij.
Toen het laatste kopje was rondgediend, sprak
de heer des huizes zijne mooie dochter weer aan.
ïHoe is het, Laura vroeg hij, skrijgen wij geen
muziek van avond Het meisje bloosde, en sloeg
een verlegen blik op den vreemdeling. »Kom,« ver
volgde haar vader. »neef Van Berckel zal het niet
kwalijk nemen, als wij onze onde gewoonte maar
volgen, alsof hij er niet bij was. Een oud man raakt
daar zoo aan gehecht. Mijn dochter is gewoon eiken
avond muziek voor mij te maken, en ik zou er
waarlijk niet meer buiten kunnen. Houdt ge ook
van muziek, beste neef?«
»Tot mijn spijt heb ik nog maar weinig goede
muziek gehoord in mijn leven,zeide Van Berkel,
»maar ik geloof wel, dat ik er van houden zou.«
»En ik ben van jongs at een beetje verwend op
dat punt. Ik ben een hartstochtelijk liefhebber en
gij kunt niet begrijpen hoe gelukkig ik was, toen
lk ontdekte dat Laura een uitstekenden muzikalen
aanleg had. Ik heb haar dan ook de beste meesters
laten geven, en ik moet zeggen, ik heb er geen be
rouw van.«
»Mij dunkt, papa, wij misten het aan mijnheer
Van Berckel zelf overlaten,laarover te oordeelen,«
zei Laura met een gedwonin lach.
»Gij hebt gelijk kind. Z ze dadelijk beginnen,
van Berckel, of zal ze nog ven wachten Zeg het
maar zooals gij het hebbertvilt. Doe geheel en al
alsof ge hier thuis waart.
Vader en dochter zagen kaar aan.
»Als het onzen neef tol hetzelfde is, zing dan
mijn lievelingsstukje nog aar eens,« verzocht de
heer Martens. »Gij weet el, wat ik meen. Och
kom het geheugen van ei oud man te hulp. De
naam wil mij niet te binin schieten.Hij streek
zich met de hand over )t voorhoofd. »Ik bedoel
dat stuk van van Moït.cc
»Der Wanderer vro< Laura zonder hem aan
te zien, terwijl zij zenuvehtig met haar horloge
ketting speelde.
»Der Wanderer Ha jut! Waarom hebt gij het
niet eerder gezegd
»Der Warderer is vaj Schubert,zeide Laura
koel.
Wordt vervolgd.
