„Nieuwe Langedijker Courant", van Zondag 30 Juni 1895.
Van, i® Tentoonstelling.
Als een bewijs, dat de hooiopbrengst dit
jaar buitengewoon groot is, moge dienen, dat
in den Wilhelminapolder, waar anders de op
brengst gemiddeld 800 voer is, nu 1200 voer
best hooi is ingezameld.
Ook „casueel"!
De jonge S., kwam in de Militiezaal te Am
sterdam om te loten voor de schutterij.
„Wat is het hoogste nummer vroeg hij aan
den agent, die bij de bus stond.
„Drieduizend vierhonderd, meneer!" was het
antwoord.
„Zoo, dan zal ik dat eens trekken," zei de
loteling lachend.
En hij deed hetHet nummer dat de geluk
kige te voorschijn haalde, was werkelijk het
allerhoogsteNo. 3400.
Een middel om slakken te vangen.
Men legt eenige koolbladen of plankjes be
streken met ranzige boter of vet 's avonds op
den grond 's morgens vindt men ze met de
hinderlijke beesten bedekt, die men in petro
leum dooden kan.
Dat ROERMOND, de stad, die door onze
koninginnen bij hoogstderzelver bezoek aan Lim
burg voorbij is gezien en waarover de bevolking
lang niet gemutst is, 't er niet bij laat zitten,
blijkt wel uit onderstaande
De gemeenteraad van Roermond hield Maan
dag een vergadering.
De wethouder Janssen deed mededeeling van
een schrijven door hem persoonlijk aan de Ko
ningin-Regentes gericht ter zake van hetgeen
is geschied bij het bezoek aan Limburg. Hij
heeft daarin aan H. M. op gepaste wijze kennis
gegeven van de groote teleurstelling, die Roer
mond heeft ondervonden door het niet-bezoeken
dier stad door HH. MM. tijdens haar verblijf
in Limburg. Het antwoord vanwege II. M. hier
op ontvangen luidt aldus
„Aan den HoogEdelGestrengen heer J. M.
Janssen, gepens. kolonel-intendant, lid der Pro
vinciale Staten van Limburg en wethouder van
Roermond.
Ingevolge de bevelen van Hare Majesteit de
Koningin-Regentes heb ik de eer, U Hoogedel
gestrenge Harer Majesteit dank over te brengen
voor Uw aan hoogstdezelve gericht schrijven
van den 26sten Mei jl.
Het deed Harer Majesteit leed, dat een bezoek
aan de stad Roermond voor ditmaal moest ach
terwege blijven.
Omstandigheden echter, geheel afgescheiden
van de gevoelens, welke Hare Majesteit aan het
bestuur en aan de bevolking van Roermond toe
draagt, gaven daartoe aanleiding.
De particuliere secretaris van Hare Majesteit
de Koningin-Regentes, (get.) S. M. S. de Ra-
nitz."
Deze stukken werden ter inzage gelegd.
Yan den Commissaris der Koningin, den heer
Ruys van Beerenbroek, is mede antwoord ont
vangen op het schrijven van den raad, om de
reden te mogen kennen, waarom hij aan Hare
Majesteit het bezoeken van Roermond ontraadde.
Dit antwoord luidde in hoofdzaak als volgt
„dat ik aangaande de door mij aan Hare Ma
jesteit de Koningin-Regentes verstrekte of nog
te verstrekken adviezen aan derden geen inlich
tingen heb te geven."
Het werd voor kennisgeving aangenomen.
Naar aanleiding van dat antwoord deed de
heer Michels een nader voorstel. Er bleef, naar
hij deed opmerken, aan den gemeenteraad niets
anders over dan zich tot de regeering te wen
den, want de verdenking, die thans op Roer
mond rust, mag niet blijven bestaan. In de
meeste plaatsen is men van meening, dat Roer
mond wel wat zeer ernstigs heeft misdreven, dat
het op zoo in 't oog vallende wijze werd ge
straft de stad is geblameerd en die blaam mag
niet op haar rusten blijven. En zoo lang niet de
juiste oorzaken bekend zijn, is het ook niet mo
gelijk zich van die verdenking te zuiveren. De
commissaris der koningin is een regeeringsamb-
tenaar en als zoodanig is de regeering verant
woordelijk voor de daden harer ambtenaren.
Een diepe verslagenheid heeft de kalme opgewekt
heid vervangen, waarmede nog zoo kort te voren
de arme Jan Gemeen op zijn weg naar boord door
zijn kameraden werd gevolgd. Verpletterd zien die
vele ruwe zware kerels van de verschansing neer
op die heldere watervlakte, waarin hun makker zoo
jammerlijk moest verdwijnen. Staat niet een ieder
hunner aan een dergelijk lot bloot?
Inmiddels is er eene sloep gestreken; talrijke
bereidwillige handen hebben zich in een oogwenk
aan de riemen gezet, en een krachtige haakstoot
van Blinde Dirk, die voor op het vaartuig heeft
postgevat,dfeetdesloepsnel van het schip verwijderen.
Met betraande oogen staart Blinde Dirk. van zijn
hoog standpunt op de plecht, over dien grooten
geheirazinnigen onmetelijken plas; ach, waarom
heeft hij ook zelf de ameraal niet uit de barkas
gehaald, aan hem, den leelijken Blinde Dirk, voor
wien toch geen geluk was weggelegd, aan hem was
niet zooveel verbeurdDoch hoe hij ook tuurt, in
welke richting de sloep ook geroeid wordt, er is
niets meer van den ongelukkigen »maat" te vinden,
en eindelijk moet het vaartuig onverrichterzake
naar boord terugkeeren.
De sloep wordt weer geheschen, de matroos Piet
Vastenbol in het scheepsjournaal als vermoedelijk
overleden geboekt en de »Linga" vervolgt weder
haar koers over het breede vaarwater van straat
Banka, tot zij des avonds het anker laat vallen ter
reede van Muntok.
Eene ernstige kalmte heerscht over het geheele
dek van de »Ling"; de anders zoo opgeruimde
equipage zit fluisterend in groepen bijeen; geen
harmonica heeft na het avondeten (theewater) de
Mitsdien stelde hij voor dat de raad zich wende
tot de hooge regeering, ten einde langs dien
weg te mogen vernemen waarom Roermond op
deze wijze is behandeld. Dit voorstel zal in de
eerstvolgende vergadering worden behandeld.
Te Utrecht ontmoette zekere v. B., sedert
eenigen tijd gehuwd, een vroegeren kameraad,
II. genaamd, dien hij in lang niet had gezien.
Natuurlijk werd op dat wederzien menig glaasje
gedronken, doch het gevolg hiervan was, dat
beiden, toen het 'sluitingsuur sloeg, in dusda-
nigen kennelijken staat verkeerden, dat H., geen
kans ziende om thuis te komen, het voorstel
van zijn vriend, om den nacht bij hem door te
brengen, dankbaar aannam. Thuis gekomen wil
den zij moeder de vrouw niet wakker maken,
waarom zij zich dan ook maar op den grond
neervlijden en weldra insliepen. Omstreeks een
uur of vier werd v. B. echter wakker en ver
wonderde zich zeer zijn vriend niet meer te zien,
doch denkende dat deze misschien reeds weder
was vertrokken, wilde hij weder gaan slapen,
toen hij opeens in de kamer waar zijne vrouw
lag, hoorde praten. Terstond alles begrijpende,
greep hij een mes, snelde naar de bewuste ka
mer en bracht II., die de hem verleende gast
vrijheid zoo schandelijk had geschonden, een
aantal steken op het hoofd en den rug toe. Ge
lukkig dat het mes brak, anders zou het zeker
ook met de vrouw niet goed zijn afgeloopen. II.,
die met moeite kon ontsnappen, werd onmidde-
lijk in het ziekenhuis opgenomen, waar aan het
licht kwam, dat hij elf steken op het hoofd en
vier op den rug had bekomen. Daar v. B. zijn
woede niet had kunnen koelen, sloeg hij al de
ruiten in en bezeerde zich daardoor ernstig aan
de handen.
DE INFANTERIESABEL.
„Ze is ongeschikt om te steken en onbruik
baar om te houwen.
Het gevest is te zwak en zonder eenige hand
bedekking.
De scheede deukt spoedig en breekt soms zelfs
middendoor. De sleepriem is averbodig, schade
lijk en leelijkze belemmert de beweging op
patrouille bij het doorkruisen van begroeid ter
rein, terwijl daarenboven de tweede ring (tot
sleepriemeen rinkelend geluid veroorzaakt."
Ziehier een in weinig woorden saamgevat oor
deel van een deskundige over de infanteriesabel
der officieren.
Als er dus morgen aan den dag wat te doen
komt, zullen al onze infanterie-officieren, mits
gaders de dienstdoende schutterij-officieren, zich
onverwijld van een bruikbaar zijdgeweer hebben
te voorzien.
Of men dan wel even onverwijld aan de vele
aanvragen zal kunnen voldoen
Practischer lijkt het ons toe, wanneer men
thans reeds, nu alles in rust en er alom vrede
heerscht, den officier een bruikbaar wapen ver
schaft.
De „historie met de steek" in een onzer ha
ventjes kan bovendien ook hier tot leering
strekken. (Arnh. Ct.)
Flcsschentrekkers.
Meermalen is de vraag ter tafel gebracht, wat
de post tegen de flesschentrekkerij kan doen.
Practisch, zegt het weekblad „De Handelsbe
langen," is deze vraag opgelost in de Vereenigde
Staten, waar een wet bestaat tegen het gebruik
der post voor bedriegelijke oogmerken of voor
loterij-zaken.
De postmeester-generaal Wilson heeft bevolen,
geen brieven enz. meer af te geven aan som
mige New-Yorksche firma's," die verdacht wor
den te behooren tot in de wet genoemde cate-
goriën. Eerst wanneer deze „firma's" tot genoe
gen van de afdeeling posterijen hebben aange
toond, dat zij een werkelijk geoorloofde zaak
drijven, worden de brieven enz. weder aan haar
afgegeven.
Zeer zeker ware het te wenschen, zegt het blad,
dat ook in ons land maatregelen konden worden
genomen, die het handeldrijven der zwarte bende
eenigermate bemoeilijkte, zonder gevaar op te
danslustige jonge matrozen op den bak vereenigd
geen gezellig koorgezang heeft vroolijk over het
voorschip geklonken. Allen zijn stil en rustig; de
plotselinge verschrikkelijke dood van Jan Gemeen
heeft hen allen tot nadenken gebracht. Fluisterend
wordt het gebeurde van daareven in al zijn verschrik
kelijkheid bepraat en nog eens herhaalder heerscht
door het geheele schip een ongewone angstige stilte.
Op een houten puts (emmer), voor eene omgekeerde
spoelbalie als tafel, heeft Blinde Dirk plaats geno
men. Alleen met den stuurman, wien hij om scheeps-
postpapier en eene enveloppe verzocht heeft, heeft
Dirk een woord gewisseld. Met een groot stuk witte
zeep heeft hij de ruwe handen een extra beurt ge
geven, om het papier toch vooral niet vuil temaken;
toen heeft hij een reuzenpruim achter de kiezen
doen verdwijnen, om daarna met alle inspanning
tot driemaal toe een briet te beginnen en een brief
te verscheuren, tot het hem eindelijk mag geluk
ken eene verzameling hanepooten biezen te krijgen,
waar hij met trots op neerziet. Wilt gij weten wat
hij geschreven heeft, luistert:
Aan de wasfrou Maria Vastenbol
woonende op het Knollepat aan het Nieuwediep.
Seer Geliefde Maria.
Als ik Uwes zoo noemp Dan is het omdat U veel
geliefde Man Piet Vastenbol heeft opgehouwe te
Leefe, zoodat Hij op deuze agter middag bij onge
luk in Zee is koome te valle en dat Hij bijna weer
an boort is terug gekoome. Ik ben toe Onder an-
de fallereep trap gaan staan om Uwes Man daar
leveren voor willekeur jegens handelaars te goe
der trouw.
Hoefbeslag.
Iu de najaarsvergadering der Vereeniging
tot ontwikkeling van den landbouw in Hollands
Noorderkwartier zullen aan de navolgende per
sonen, die het beste examen op den cursus voor
hoefbeslag te Haarlem hebben afgelegd, van we-
ge de vereeniging diploma's en gratificatiën van
f 50 worden uitgereikt: Mathijs Koopman, ge
zel, HeerhugowaardTeunis Bruntunk, gezel,
Beemster; Pieter Bodegraven, baas, Zijpe (Scha-
gerbrug); Cornelis Schild, gezel, Enkhuizen Pie
ter Querner, gezel, Beemster; en Qornelis Slik
ker, baas, Zijpe (Oudesluis.)
Exeiitriek.
Een sigarenfabrikant te Amsterdam heeft een
doeltreffend reclamemiddel bedacht. Op de siga
ren brengt hij met zekere stof den naam van
het depot, waar zij verkocht worden aan, zoodat
deze bij het rooken duidelijk te voorschijn komt
en ook op de asch zichtbaar is. Deze sigaren
worden in den handel gebracht onder den naam
„Excentriek."
hi.
Bijna van al wat wij op de Tentoonstelling
te zien krijgen kan veilig worden gezegd „Al
les schon da gewesenToch vinden we er en
kele zaken welke geheel nieuw zijn en waarop
wij later de gelegenheid zullen hebben te wij
zen.
Wat zeer zeker nieuw is, is „het Schip," zoo
als de Tentoonstellings-bezoekers kortaf den groo
ten mailboot noemen. Wij weten niet wie eigen
lijk op het denkbeeld is gekomen om in een
waterplas op het terrein zoo'n groot schip neer
te leggen, maar ingenieus was dat denkbeeld
zeker, en het publiek heeft het dan ook met be
langstelling begroet.
Natuurlijk is het ingericht voor restaurant en
koffiehuis, welke beiden met uitmuntend gevolg
geëxploiteerd worden door den heer O. Reints,
die jarenlang een „smulhuis" heeft gehad te
Soerabaija en dus de aangewezen man genoemd
mag worden voor een dergelijke onderneming,
d. w. z. een half Europeesche, half Indische.
Maar laat. ons het schip zelf nu eens gaan
bekijken.
Zoodra wij het dek betreden, dat vol stoelen
en tafeltjes staat, maar waar men slechts
zelden veel ledige stoelen vindt krijgen wij
geheel en al den indruk van „aan boord" te
zijn. Recht voor ons, de kombuis, rechts van
ons, een rooksalon langs een breeden trap, toe
gang gevende naar een tweetal groote zalen,
welke samen de geheele lengte van het schip
innemen, en waar den geheelen dag door gele
genheid is om te dineeren, en waar o.a. tusschen
12 en 5 uur de Indische rijsttafel wordt gediend
door vlugge en voorkomende Javaantjes, precies
als in Indië zelf.
Rechts en links die eetzalen bevinden zich
kleinere vertrekjes: aan den eenen kant zijn de
bureaux voor de administratie, aan den anderen
kant hutten, geheel volgens het model van die
der Mij. Nederland, een zeer comfortabel inge
richte badkamer, een leeszaal en een damessa
lon, beiden zeer rijk gestoffeerd, en elk voorzien
van een pianino. Vooral het damessalon, gemeu
beld in den stijl van Louis XV is, zooals de
Franschen dit noemen, een „bonbonnière". De
pianino is een Hoch prijkt er met een zeer
wel gelijkend portret van H. M. de Koningin,
naar het leven geschilderd door Therèse Schwarze.
Weêr naar boven gaande, waar wij een
heerlijk uitzicht hebben over het geheele Ten
toonstellingsterrein, en de kombuis langs ko
mende, werpen wij even een blik naar binnen.
Niet minder dan negen koks en banketbakkers,
onder aanvoering van den voormaligen chef de
cuisine van wijlen den Prins van Oranje, zijn
daar voortdurend druk in de weer om de hon-
benede af te wagte, maar der was een Haaije vis
in het Waater zoodat wij Hem allemaal toeriepe
om wat vort te Maake, maar dat heit ie niet doen
kunne, want ie swom Maar gewoon deur.
En as ie beina weer An boort was toe heit de
haaij Hem angepak en toen skreewde Hij nog een
harde skreeuw en zei die nog Dirk en Uwes naam
Marie en toe was ie weg zoodat ie niemeer was te
finde. Van morrege mog ie nog zoo teuges mij segge
asdattie Uwe een wizzel van de Zeekeretaris sou
sende, omdattie Niemeer wou drinke en beter voor
u sorrege. Maar nouw is hij doot en kan hij dat
niemeer doen en zei ik nouw dat wizzele maar stuure,
omdat u soo met de klijne jonge in de arremoet
sout sitte. As ik uwe nouw niet der mee veraffe-
renteer sel ik aftëntoe wel meer sende omdatte wij
tog froeger ook verkeering gehat hebbe en ik alteit
nog veul van uwe hout soo maakt uwe dan maar
niet benouwt voor de toekoms en skrijf u dan ook
eens weer aan
die zig noempt
uwe froegere minaar
DIRK KOOI'ER
matroos eerste klas vaste koor (corps) kanenier
op de Majesteit Linga eilant Bankka.
(Slot volgt).
derden hongerigen, die dagelijks de boot bezoe
ken, te spijzen. Iloe in die betrekkelijk kleine
ruimte dit personeel daar steeds in slaagt, is
echter velen een raadsel, te meer daar alles moet
worden gekookt, gebakken en gebraden op één
enkel fornuis en in één enkelen daaraan ver
bonden banketbakkersoven. Dat dit toch mo
gelijk is, pleit zeker evenzeer voor den chef de
cuisine, den heer Ghapelleals voor den fabri
kant van dat fornuis, den heer G. Rinckeral
hier, die daarmede een uitmuntend stuk werk
heeft geleverd.
De heer Reints, die een man van smaak is,
heeft zich trouwens voor de geheele inrichting
van de boot uitsluitend gewend tot prima hui
zen, zooals tot de firma Gescher Kemper voor
de stoffeering, tot Gebrs. Thonet voor de stoelen,
tot de firma van Erven Dorens voor de spiegels,
tot den heer v. Zanten voor het zilverwerk, enz.
De bediening is opgedragen aan een dertigtal
kellners en eenige oberkellners, allen gedoscht
in een keurige liverei.
Zeggen wij ten slotte nog dat de boot bepaald
„furore" maakt. Ieder, die sedert de opening
van de Tentoonstelling hier een dinetje te geven
heeft, doet dit „op het schip", niet alleen omdat
het er zulk aardig en gezellig zitten is, maar
ook omdat de ondervinding reeds geleerd heeft
dat de heer Reints voor een delicieus menu weet
te zorgen. De reputatie, welke hij in Indië heeft
verworven, houdt hij kranig op.
Recht tegenover het schip strekt zich de We-
reldbazar uit, waar men nog altijd aan het tim
meren is. Eiken dag wordt er weder een leeg
hoekje bezet en steeds met een koffiehuis
of restauratie. Hoeveel café's en bierhuizen er
wel zijn, moge de hemel weten! In hoofdzaak
worden ze afgewisseld door Turksche ba
zar, waar allerhande en meer of minder au
thentieke Oostersche snuisterijen worden verkocht,
benevens tapijten en nogat.
Verderde drankwinkeltjes, die zijn opgericht
door den Volksbond, waar natuurlijk geen spi
ritualiën verkocht mogen worden.Daar drinkt men
voor 3 centen een kop koffie of thee; voor 4 een
kop cacao, voor 5 een glas melk of een glas
bier. Het zit er altijd vol, inzonderheid met in
zenders en representanten.
De Hollandsche IJzeren Spoorweg Mij. en de
Mij. tot Exploitatie van Staatsspoorwegen heb
ben er elk een kostbaar en smaakvol ingericht
informatie-bureau, waar alle mogelijke reisgid
sen, tarieven en tabellen kosteloos ter inzage
liggen en waar dagelijks eenige uren lang een
beambte alle gewenschte inlichtingen verschaft.
Verderop bevindt zich in een uitgestrekt com
partiment de Chineesche afdeeling, waar won
derschoon goed te zien is, vooral voor dames is
het daar om er bijna niet vandaan te komen.
Zelden zagen wij zulk kunstig borduurwerk, ge
heel met de hand vervaardigd; voorts wordt er
de aandacht getrokken door zeldzaam fraai snij
werk in hout en ivoor, door een kostbare ver
zameling porcelein en door een menigte zijden
stoffen in alle kleur schakeeringen. De Chinezen,
die wij er aantreffen in hun vreemdsoortig na
tionaal kostuum en die tamelijk wel Fransch en
Engelsch spreken zijn bescheiden en voorkomend.
Wat bescheidenheid aangaat, leveren zij een
groote tegenstelling op met de Turksche koop
lieden op de Tentoonstelling.
Politiek Overzicht.
I >nitscliland. De feestelijkheden bij-de
opening van het scheepvaartkanaal Kiel-Hamburg
zijn achter den rug. De Keizer heeft daarbij zijn
best gedaan te doen uitkomen, dat de aanleg
van dat kanaal een werk des vredes was. Daar
gelaten nu het feit dat eene dergelijke bewering
geheel in strijd is met het militair karakter dat
de feesten droegen (Burgerlijke autoriteiten wa
ren zelfs niet genoodigd), is toch een dergelijke
bewering opmerkelijk in den mond van Duitsch-
lands keizer.
Als alle mogendheden inderdaad den vrede
willen, waarom verstaan ze zich dan niet met
elkander om eene vermindering van oorlogslasten
mogelijk te maken, of om het dwaze en onchris
telijke militarisme geheel te doen verdwijnen.
Of wantrouwen ze elkander? Of moeten soms de
groote legers dienen voor binnenlandsche vijanden
die de heerschende burgerklasse meent te zien
in vooruitstrevendeof revolutionnaire stroomingen?
Het laatste vermoeden wordt bijna zekerheid
als we denken aan sommige toespraken van den
Duitschen keizer tot zijne soldaten, waarin hij
rondweg de mogelijkheid stelde dat zij ook tegen
over binnenlandsche vijanden konden komen te
staan; en als we denken aan de indiening van
de monsterachtige Umsturz Vorlage.
De sterke arm van het leger en de hulp van
de wet, die zullen de reactie helpen om den
vooruitgang tegen te houden, om socialisten en
dergelijken hetzij te dooden, of in de gevange
nis te werpen.
Maar om die binnenlandsche vijanden te beter
te kunnen fnuiken, moet er met de mogelijke
buitenlandsche vijanden vrede zijn. Daarom roept
de Duitsche keizer bij de opening van het Kiel-
sclie kanaal vrede vrede, al bewijst de aard van
het feest en het doel van den aanleg van het
kanaal dat de geest van den oorlog in zijn hart
woont.
Eng-eliincl. Het liberale kabinet dat
onder lord Rosebery als Premier Engeland re
geerde, stond in den laatsten tijd reeds bijzonder
wrak. De vorige week meldden wij reeds hoe
het alles moest doen om de regeeringsgezinde
