Weekblad voor LANGEDIJK en Omstreken.
N°. 32.
Zondag 11 Augustus 1895.
4e Jaargang.
Bericht
Plaatselijk Nieuws.
N ieuwstij dingen.
FEUILLETON".
OHDEB VUB CX-2N.
NIEUWE 1
LAIGEDIJKER C0U1AIT.
Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag.
ABONNEMENTSPRIJS
voor Noordscharwoude, Oüdkarspel, Zuidscharwoude en Br. op Langedijk
per drie maanden 50 ct-, franco p. post 6() ct.
UITGEVER:
J. II. KEIZER.
BUREEL:
Hoordscharwoude.
PRIJS DER ADYERTENTIËN:
Van 15 regels 30 ct., elke regel meer 5 ct.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
Brieven rechtstreeks aan den Uitgever.
Aangezien 't steeds ons streven is, de inhoud
onzer courant 's wekelijks zoo belangrijk moge
lijk te maken, daartoe aangespoord door het feit
dat het aantal abonné's steeds grooter wordt,
besloten wij de belangstelling onzer lezers gaande
te houden door het plaatsen van „Brieven
uit Den Helder".
Deze niet onbelangrijke havenstad met hare
vele oorlogstoerustingen, forten, vestingen, marine
enz., met een zielental van ruim 23000 inw. zal
stof genoeg opleveren voor een scherpen blik en
geestige pen, waarover, zoo wij ons niet vergis
sen, de schrijver heeft te beschikken.
Wij bevelen deze brieven den lezers ten
zeerste aan.
J. H. KEIZER,
Red.-Uitgever.
Den 7 dezer is te 's-Gravenhage o.a. voor
de Fransche taal 1. o. geslaagd de heer K. S.
Oosterhout, te Zuidscharwoude.
Onze correspondent te Schagen meldt ons,
dat de afdeeling Scliagen van de vereeniging
Het Witte Kruis aldaar het plan heeft opgevat
een grooten regenbak in den kom der gemeente
te stichten. Als we nagaan hoeveel er door ver
schillende afdeelingen van Het Witte Kruis in
onderscheidene gemeenten al gedaan is voor de
verbetering van de gezondheid benadeelende
toestanden, hoe elke afdeeling zieken in haar
kring bijstaat met hulpmiddelen, die voor elk
afzonderlijk te duur zijn om aan te schaffen,
dan meenen wij een goed werk te verrichten,
als wjj door dezen het oog van onze invloed
rijke ingezetenen op genoemde vereeniging ves
tigen, opdat er pogingen in het werk gesteld
mogen worden ook aan de Laugedijk eene af
deeling van Het Witte Kruis op te richten.
Aan den jl. Woensdag te Zuidsciiar
woude bij den heer A. Kist gehouden Kolf-
wedstrijd, werd door 16 personen deelgenomen.
De uitslag was dat door de heeren S. Evers
te Oud-Karspel, W. Kraakman te Zuidschar
woude en Jb. Ootjers te Barsingerhorn het
hoogste aantal punten is behaald, zijnde 103.
Bij loting viel de le prijs ten deel aan S.
Evers, de 2e aan W. Kraakman, de 3e aanJb.
Ootjers.
Voor den Biljartwedstrijd hadden zich 17 deel
nemers aangemeld.
le prijs P. Kraakman, Zuidscharwoude.
2e Jb. Slotemaker, Oud-Karspel.
3e C. de Geus, Zuidscharwoude.
Prijs en premie bestonden uit contanten.
II EWOËLE V.
De zomer in ons waterland, als 't zomer nu
mag heeten, biedt elk beminnaar van de jacht
op paling, snoek of baarzen een overheerlijk
tijdverdrijf voor jongen en voor ouden. Des
morgens vroeg, voor dag en dauw zou men
haast kunnen zeggen, ziet men de visschers met
hun roer, hun net, hun flesch, hun pakje den
boer opgaan, die om zijn wei de sloot heeft met
haar visschen.
Men ziet ze niet, de vlugge baars, men voelt
ze zachtkens tokklen en 't harte van den vis-
scherman, het popelt haast van vreugde als in
zijn snoer beweging komt, zóó: tik-tik, op en
neder. En haalt hij op, de visscherman, en
heeft hij het begeerde, dan bergt hij vlug het
in zijn net en doet weer als te voren. Geen
spier vertrekt op zijn gelaat, geen lach, die het
verheldert. Van binnen, ja, daar is het vreugd,
van buiten effen, somber. Het is een Hollandsch
tijdverdrijf, dat visschen aan het water. Geen
Franschman, wien het lusten zou, daar uren
door te brengen, te staren op het strakke koord,
te zoeken naar een baarsje.
De echte visscher tilt bedaard zijn hengel in
de hoogte en laat hem zakken weer in 't nat
als peilde hij de diepte. En vindt hij nog geen
goede plaats, een school van vele baarzen, dan
stapt hij langzaam verder al tokklend in het
wa^er. Hahier is 't goedtok-tok-tok-tok,
haal op, een kranig vischje. Weer neergelegd,
weer: tok-tok-tok, een tweede voor het netje.
Zoo gaat het voort, wel twintig keer en telkens
ook een baarsje. Dat 's kunst, dat 's 't fijne
van 't bedrijf, dat 's 't geniale visschen. Wie
platzak thuis komt is een kruk, een stumper
in het vangen. Zoo'n waterzoodje smaakt zoo
goed, zoo lekker na het werken. Een zoeter
loon na veel geduld is bijna niet te noemen.
Wie 't jong al leert, die ken het oud, zulk
visschen aan het water.
't Is Hollandsch, jongens, leert het dus en
wordt eens eerste meesters. En kost het soms
een flink nat pak, dat is leergeld moet je den
ken. Je makkers brengen je naar huis met hen
gel, aas en netje en wachten aan de buitendeur
of zij ook soms vernemen of moeder boos is of
wel blij met 't snoekje uit het water! Wees
morgen wat voorzichtiger en glij niet van den
oever, dan breng je nog eens echte snoek en
echte baars naar moeder.
Gij visscher-man, gij visscher-kind, hou 't
oud bedrijf in eere: brengt ons de zee het zee
banket, de sloot brengt vette baarzen.
M. V. S.
De heer G. Kempers te St. Pankras, komt
voor op de voordracht voor hoofd der openbare
lagere school te Maartensdijk. (Zeeland.)
Den 2 dezer benoemd tot hoofd der openbare
school te Koedijk de heer A. Wijn, eerste on
derwijzer aan de openbare tweede tusschenschool
te Alkmaar.
Gedurende de vorige maand hadden aan
het hulppostkantoor te Warnienhuizeii op de
rijkspostspaarbank plaats 21 inlagen, totaal
f654.05 en 5 terugbetalen, te zamen f467.49.
Aan het telephoonkantoor werden behandeld
34 telegrammen, waarvan 14 verzonden.
Aan de harddraverij op den 5 dezer te
Oudorp gehouden werd door 16 paarden deel
genomen. De prijs, twee hamen, werd behaald
door het paard van J. Schipperde le premie
twee hoofdstellen met zweep, door dat van P.
Appeldoornde 2e premie, een hoofdstel met
t -weep door dat van K. Outhuis.
De Heeren J. Chrispjj n en C. van der Aa,
te Alkmaar hebben van H. M. de Koningin-
Weduwe der Nederlanden wederom hunne be
noeming ontvangen van Hof-photograaf.
Den 7 dezer herdacht de Heer G. C. Hulst,
burgemeester der gemeente Zijpe den dag waarop
hij voor 25 jaar als zoodanig werd benoemd.
In de geheele gemeente was het dien dag volop
feest.
Den 12 dezer zal genoemde heer het voorrecht
hebben ook de Gemeente Callantsoog 25 jaren
lang te hebben bestuurd.
Verschillende festiviteiten worden reeds voor
bereid. Een schitterend vuurwerk zal den dag
sluiten.
Te Hilversum was een man in beschon
ken toestand gevallen en had zich aan het hoofd
bezeerd. Nadat hij thuis gebracht was, wilde
lijj in een tobbe met water zijn bebloed hoofd
afwasschen. Hij viel daarbij echter voorover in
het water en was bijn oogenblikkeljjk dood.
Niet wel bij het hoofd?
Den len Augustus trad in een Overijselsch
dorpje een onderwijzer in dienst. Toen den eersten
morgen het speeluur zijner leerlingen was aan
gevangen, verliet hij in stilte zijne school en
standplaats en is niet teruggekomen
Elk vogeltje zingt naar het gebekt is
Iemand die op het Spui in Den Haag een
spaarbankboekje ten bedrage van f600 vond,
en het onmiddellijk aan den eigenaar, een spek
slager terugbezorgde, ontving tot belooning voor
zijn eerlijkheid een stukje bloedworst
Het nieuwe Postkantoor.
Aan het ministerie van waterstaat werd heden
aanbesteed de bouw van een post- en telegraaf-
gebouw met hetgeen daarbij behoort, te Am
sterdam. Begrooting f 868,840.
Er waren 23 biljetten ingeleverd.
Hoogste inschrijver was J. H. Stellwagen te
Rotterdam voor f903,000.
Laagste inschrijvers waren D. Oerlijn en Zoon
en A. J. de Haan te Amsterdam voor f 794,860.
Een klacht over de politie.
Men schrijft
Een onderwijzer van buiten, die Maandag
avond 5 Aug. te Amsterdam tegenwoordig was
bij het opstootje op de St. Anthonie-Breestraat
en den Zwanenburgwal, heeft zich tot den bur
gemeester van Amsterdam gewend, om hem op
de hoogte te stellen van het optreden der politie
bij die gelegenheid.
In een uitvoerig schrijven wijst hij er op hoe
hij er getuige van was, dat een man, die weer
loos op den grond lag en zich volstrekt niet
verzette, met de blanke sabel een aantal slagen
werd toegediend door een inspecteur van politie,
terwijl zulks later nog eens herhaald werd.
Kosten der Lombok-expeditie.
Naar wij vernemen, zegt de Loc., heeft het
Departement van Oorlog op zijn begrooting van
1894 een deficit van ruim drie en een half
millioen gulden, zijnde het bedrag van do Lom
bok-expeditie. Die som zal waarschijnlijk voor
een klein deel gedekt kunnen worden met de
overschotten van eenige andere Departementen
van Algemeen Bestuur, maar voor het overige
gevonden moeten worden door een buitengewone
crediet-aanvraag.
Nog meer koele zomers in het verschiet
„Is er eenig verband tusschen de zonnevlek
ken en het weer werd den bekenden Fran-
schen meteoroloog Flammarion gevraagd en het
antwoord was dat de zon het laatste jaar erg
„actief" geweest was.
Er waren zonnevlekken te zien van een 100,000
kilometers middellijn !j
Gewoonlijk duurt zulk een periode van toe
nemende en weer afnemende bijzondere zonne
hitte 11 jaar, de tegenwoordige periode zou in
1899 afgeloopen zijn, hetgeen dan zou willen
3.)
Julie keek haar ongemerkt aan, was door die
dankbaarheid getroffen en voelde zekere behoefte,
haar behalve die belofte nog meer onmiddeljjk iets
liefs aan te doen.
sKom eens hier," zei zij, »ik heb gisteren een
kapsel gezien, dat juist geschikt zou wezen voor jou
lange haar. Want daarvan kun je veel meer maken
dan je doetEn opgestaan maakte zij ijlings dat
lange haar los, greep rechts en links een schuier,
een kam en van haar eigen hoofd een paar haar
spelden en had binnen vijf minuten den vrij soberen
haartooi der blondinne vervormd in iets veel rij
kers en sierlijkers in iets wat haar allerliefst
stond. Met voldoening geleide de kunstenares de
draagster van het kunststuk naar den spiegel en
vroeg vroolijk
»Wat zeg je daarvan? Is 't niet zonde, datje
dat mooie haar zoo stijfjes wegtrekt of je een be
gijntje waart?"
Ja 't Is zóó veel beter. Ik had er al lang over
gedacht het te veranderen"luidde het eenigs-
zins aarzelend antwoord.
»Maar wou je 't nog een beetje anders Zeg maar
ronduit wat je meent. En beetje hooger
»Neen, als ik 't ronduit zeggen zalik wou heel
graag mijn haar dragen zooals u dat vindt ik 't
mooist van alles, maar ik wist niet of u er soms
iets tegen hebben zoudt"
»Wel kind, wat zou ik daartegen hebben, als het
jou goed staat?" hernam Julie, met hare vriende
lijkste stem, eensdeels door het compliment gevleid
en anderdeels recht blij dat zij, op zulk eene ge
makkelijke wijze, zulk een goedkoop vertoon van
liberaliteit kon houden, En, met vlugge hand haar
kunstwerk van zooeven vernietigend, schiep zij van
hetzelfde schoone materiaal eenen anderen wrong
en een andere golving en drukte, ter voltooiing van
haar vriendschapsdienst, een kus op het blanke
voorhoofd.
Gerarda wipte weder voor den spiegel, uitte iets
wat haast een juichtoon heeten mocht, gaf den kus
recht hartelijk terug en zei, uit het diepst van haar
ziel «Dank u."
Een gevolg van de bewondering, die zij Julie toe
droeg, was natuurlijk de begeerte om deze zooveel
mogelijk in alles na te volgen. Indien haar tact haar
niet gezegd had, dat zij, als assistente, daaraan niet
in allen deele mocht toe geven, dan zou zij reeds
binnen weinig maanden een soort van evenbeeld van
hare patrones geworden zijn. Zooveel zij durfde, nam
zij dezer manieren, gang en uitdrukkingen over en
meer dan zij begreep, behoorde deze neiging tot de
eigenaardigheden, waarin haar model een welbeha
gen placht te scheppen. In volle vreugde over hare
hoofd versiering, keek zij telkens weder in den spie
gel, ook nadat het werk hervat was.
»Ja, 't staat je heel goed," moedigde Julie aan.
»Doe het zoo alle dagen. Je zult er gauw genoeg
aan wennenEn zij knikte met haar zonnigst
knikje haar beschermelinge toe.
Weldra vond deze, dat het heden juist de tijd
was om iets te bespreken, wat haar sinds drie da
gen op het hart lag. Het kleintje sliep, de twee
grootere kinderen speelden, het naaiwerk vlotte
zelden zat men zoo rustig bij elkander. De eenige
vraag was maar, van welke zijde zij het onderwerp
zou aanpakken.
«Was die Jonkheer Van Aa er ook gisteren avond
begon zij uit een open rede.
»Ja," antwoordde Julie, min of meer verbaasd.
«Waarom vraag je dat zoo
»Jan schreef over hem. Hij heeft met hem ge
studeerd. Maar hij mag hem niet lijden. Hij dringt
er op aan. dat ik hem, als hij hier aan huis komt,
zal ontwijken en stellig nooit een hand geven.
Mevrouw Julie was eenklaps van kappende
vriendin geheel »Mevrouw« geworden antwoordde
niets.
«Zou het waar zijn,« ging Gerarda voort, «dat hij
zulk een slecht leven leidt dat hij al zooveel
meisjes ongelukkig gemaakt heeft
Mevrouw had in het minst geen plan. in eenig
opzicht te voldoen aan het verlangen van de spreek
ster, die van haar heel graag iets naders had ver
nomen omtrent dit merkwaardig onderwerp. Noch-
thans wilde zij 'volstrekt niet onheusch zijn, maar
zei«Dat weet ik niet. Dat zijn geen zaken die mij
aangaan,* en, voegde er op moederlijken toon aan
toe«Jij doet in elk geval je best je hoofdje daar
maar niet over te breken."
Doch ditmaal liet onze Gerarda zich niet zoo licht
als anders imponeeren. Het had haar te veel in
spanning gekost, die gewaagde punt op het tapijt
te brengen, dan dat zij het er nu, onverrichterzake,
bij zou laten blijven. Daarbij kwam een beetje wer
kelijk gemeende verontwaardiging; en ten slotte,
wat niet het minst afdeed, gold het hier een oor
deel van haren Jan, dien zij innig liefhad, Dit een
en ander werkte samen om haar ongewoon moedig
te maken, en van de vrouw, die zij zoo hoogachtte,
in meening te durven verschillen.
Mij gaat het, strikt genomen, weinig aan, omdat
ik hem niet anders dan bij toeval, in die gang of
zoo, ontmoet. Maar u die met hem converceert®.
Mevrouw haalde de schouders op.
»Is u dat zoo onverschillig Dat is Jan altijd een
ergernisdat zulke mannen bij fatsoenlijke fami
lies in- en uitgaandat de meeste menschen het
maar als een bijzaak schijnen te beschouwen, hoe
veel honden, vrouwen en kanaries hunne vrienden
er op na houden.®
Julie kon niet nalaten te lachen om de laatste
woorden, blijkbaar onveranderd uit Jan's mond af
komstig, en in dien van het jonge meisje zeker
eenigszins vermakelijk. Maar voor Gerarda was de
zaak te ernstig, dan dat zij dezen lach kon dulden,
en zij vervolgde bijna plechtig:
«Ieder moet dat dan maar voor zich zelf weten
ik zal nooit met zulke mannen omgaan.®