Weekblad voor LAN(tEI)IJJv en Omstreken.
N°. 3.
Zondag 17 Januari 1897.
6e Jaargang.
Plaatselijk Nieuws.
Nieuwstijdingen.
Feuilleton.
T M k Z11E D.
N E UW E
LANGEDIJKER COURANT
Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag.
ABONNEMENTSPRIJS
voor Noordscharwoude, Oudkarspei., Zuidscharwoüde en Br. op Langedijk
per drie maanden 50 ct., franco p. post 60 ct.
UITGEVER:
J. II. KEIZER.
BUREEL:
Noordscharwoiide.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 15 regels 30 ct., elke regel meer 5 ct.
Grootc letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
Brieven rechtstreeks aan den Uitgever.
De ijsclub „Volharding" hield Woensdag
13 Januari jl. haar tweede vergadering in het
winterseizoen in het lokaal van den heer J. van
Zalinge te OUD-KARSPEL. De voorzitter, de
heer J. v. d. Busse, opende de vergadering met
een woord van welkom aan de leden, die als
blijk van belangstelling deze vergadering met
hunne tegenwoordigheid vereerden. Hij deelde
mede, dat als commissieleden waren benoemd de
heeren M. Eeeen, J. Hansen, Abr. Vis, H. Stöve
en II. Tauber. Alleereerst kwam aan de orde
het vaststellen van het reglement. Het concept
reglement werd op eenige wijzigingen na, aange
nomen, en zal nu ter koninklijke goedkeuring
worden voorgedragen. De heer M. Eecen vroeg,
wat de taak der commissieleden zal zijn, waarop
de voorzitter hem antwoordde, dat het de be
doeling is, het bestuur in zijne function bij te
staan, wanneer er ijsvermakelijkheden worden
gehouden. Ook bij het gereedmaken van ijsba
nen zou de commissie toezicht kunnen uitoefe
nen. De heer Tauber stelde voor, elk lid met
zijn gezin vrijen toegang op de banen te geven.
Dit voorstel vond in den heer Stöve in zooverre
bestrijding, dat deze een zekeren leeftijd wilde
vaststellen. Het voorstel Tauber werd echter aan
genomen. De heer Van Zalinge gaf in overwe
ging, bij het hoofdbestuur van den Ijsbond
„Hollands -Noorderkwartier" éFujVRSnPTé" drin
gen, de bondskaarten a f2 te doen vervallen.
Tevens vestigde hij er de aandacht op, om bij
gemeente- en waterschapsbesturen over het wa
ter de vrije beschikking te verzoeken, gedurende
de vier wintermaanden. Nadat de heor Van Za
linge deze opmerking tot een voorstel had ge
formuleerd, werd dit met algemeene stemmen
aangenomen. Uit het verslag van deü bode bleek,
dat het ledental reeds met 24 vermeerderd was
en dus geklommen tot 64. Met den wensch, dat
ieder bij eventueele ijsvermakelijkheden of an
derszins op zijn post zal zijn, sloot de voorzit
ter deze bijeenkomst.
Dat uitstel toch niet altijd afstel wordt,
ondervonden de kinderen van de Zondagsschool
te NOORDSCHARWOUDE, gehouden door Mej.
G. Engels. Woensdagavond was het feest voor
hen. De Kerstboom, waarin tal van bloemen en
lichtjes, zinnebeeld van het geestelijk licht,
waarvoor het rijk der duisternis zwichten zal
stond "in vollen luister voor hen en wekte de
bewondering van ruim 50 daaromheen geschaarde
kinderen.
Lieflijk klinkende liederen en aardige voor
drachten wisselden elkander af, terwijl de ver
snaperingen, tusschentijds "aangeboden, eveneens
welkom waren. Met de herinnering aan een
recht prettigen avond en allen met een geschenk
verblijd, toog men huiswaarts. Onze welgemeende
dank en hulde aan Mej. Engels, die zich zoo
veel moeite voor de kinderen geeft, zij haar hier
gebracht.
De tafellooper, bij die gelegenheid verloot,
viel op no. 26, eigenaar Mej. de Wed. J. Duin.
Orpheus te Oud-Karspel.
'tls vaak eene ondankbare taak, om van eene
Zang- of Muziekuitvoering eene beoordeeling te
geven. Een verslaggever toch heeft rekening te
houden met verschillende omstandigheden, schijn
baar nietig, die den weg zeer oneffen voor hem
makeu. Wanneer hij in zijn oordeel te veel de
lichtzijde zoekt, en de donkere schaduwvlekken
aan het oog tracht te onttrekken, dan wordt hij
zoo licht voor 'n zoeten jongen aangezien, die
speculeert op de ijdelheid van heeren zangers
en wanneer hij de puntjes op de i gaat zetteD,
often minste hier en daar 'n weinig gaat aan
dikken, dan heeft hij kans om tot zondebok be-
TorJm-tlte wurini.-\N"u:-4*eeft TTo;"" wol gj.o»
gen„Goed is goed en slecht is slecht" en Yan
Alphen rijmelde: „Een vriend, die mjj mijn
feilen toont, heeft op mijn hart een groot ver
mogen," maar beide heeren waren dichters, bui
tengewone menschen dus, die in een atmosfeer
ademden, die eenige meters boven die van een
gewonen sterveling is.
Het mannenkoor „Orpheus" heeft gedurende
zijn bestaan ook wel eens 't vlijmende mesje der
critiek moeten voelen, maar 't heeft zich geluk
kig niet laten ontmoedigen en, misschien wel
eens 'n weinig morrende in zijn binnenkamer,
zich de gemaakte opmerkingen ten nutte ge
maakt. De eerste uitvoering in dit seizon heeft
bewezen, dat het koor in staat is, eene goede
figuur te maken. Het programma bestond uit
15 nummers. Yan bijna alle kan gezegd wor
den, dat men uitstekend op toon bleef, trots de
vele rookwolkjes, die de kolfbaan vulden.
Een tweede voordeel wa3: een duidelijke uit
spraak. Inderdaad, twee factoren, die voor eene
goede vertolking onmisbaar zijn. Indien sommige
zangers nu wilden begrijpen, dat de oogen ook
nog voor iets anders dienen, dan om in 't boek
te kijken, dan zou dit zeker nog de voordracht
ten goede komen. In de keuze der stukken is
de directeur zeer gelukkig geweest. De opmer
king moet ons echter van 't hart. dat de zetting
van den eersten regel in„Heerj die uw kent,"
in de baspartij, ons voorkwam niet Welluidend
te zijn. „Motet" van Nageli werd uitstekend
voorgedragen en 't was nu de baspartij, die iu:
„Hij is alwetend," „Hij is heilig," heel aardig
klonk. We wensehen niet alle nummers de revue
te laten passeeren, maar we meenen er toch
nog op te moeten wijzen, dat het slot „Omhoog"
van |lleinze met gloed werd gezongen. De zan
gers voelden, wat ze zongen ze werden mee
gesleept èn door de muziek èn door de woorden.
Op de vertolking bleef dit natuurlijk niet zon
der uitwerking. Het publiek gaf door luide bij
valsbetuigingen, die verdiend waren, hare in
stemming te kennen met 'tgeen „Orpheus" ten
beste had gegeven. „Orpheus" heeft Donderdag
avond eene goede figuur gemaakt.
- Nu de rijkslandbouwschool te SC HAGEN
is gevestigd wordt ons van goede zijde meegedeeld,
dat ei zoo spoedig mogelijk pogingen zullen wor-
cEif vin GUU UuivuiTUp i"~> x
voor lieu, die voor de landbouwacte wensehen te
studeeren.
Op 1 Janueri 1896 bestond de bevolking
te St. PANCRAS uit 314 m. en 311 vr., totaal
925 personen. Zij vermeerderde in dat jaar met
43 pers., n.l. door geboorte met 8 m. en 7 vr.
en door vestiging met 16 m. en 12 vr.daar
entegen verminderde zij met 28 pers., alsdoor
sterfte met 4 m. (waarvan 3 drenkelingen) en
4 vr., en door vertrek met 9 m. en" 11 vr. Het
verschil in meer is dus43 28 15 personen,
zoodat op 31 December 1896 de bevolking be
droeg 325 m. en 315 vr., te zamen 640 personen.
Er werden 6 huwelijken voltrokken en van 13
huwelijken werden afkondigingen gedaan. Eén
kind werd als levenloos aangegeven.
LIEYER LUI DAN MOE.
Te Hilversum werd dezer dagen aan den mo
len „de erfgooijer" eene nieuwe roe ingestoken,
Terwijl men met dit werk zou beginnen, kwam
aan de voordeur van de woning een flink uit
ziend man, van nog geen dertig jaren oud, die
een aalmoes vroeg. De dienstbode zeide, „dat hij
maar naar achteren moest gaan." Toen de man
aldaar aan den molenaar zijn vraag herhaalde,
zeide deze, dat hij voor het ophijscheu toevallig
juist een man tekort kwam. Er was dus gele
genheid om mee te werken, waardoor hij in een
uur twee kwartjes kon verdienen.
De bedelaar scheen daarin geen lust te heb-
benhij ging heen en den straatweg op, om voort
te gaan) bedelen. Blijkbaar vond hij dat aange
namer dan werken en misscchien ook welvoor-
deeliger.
Geen vrouw van Hendrik De Jong!
Het in de Baarnsche bosschen gevonden ge
raamte is door den gemeentegeneesheer, dr. Yoort-
hfiysen, geschouwd, die constateerde, dat dezé
overblijfselen waarschijnlijk afkomstig waren van
een persoon uit don Franschen tijd. Reeds zeker
een 80-tal jaren had het geraamte in de aarde ge
legen.
AMBITIE YOOR HET KIESRECHT.
In een onzer arrondissements hoofdplaatsen
vervoegde zich een gehuwde vrouw aan het bu
reau van 't burgerlijk armbestuur om een briefje
voor eerlang benoodigde verloskundige hulp. De
betrokken beambte was bereid aan het verzoek
te voldoen, doch bracht onder de aandacht der
vrouw, dat dit aanleiding zou geven tot het plaat-
uc ujsi üer DeaeemeJ, zou-
dat hij daardoor straks was verstoken van zijn
kiesrecht. „Dan trek ik mijn verzoek in," was
het antwoord van de vrouw. „Ik zal er eerst
eens met mijn man over spreken."
RIJKSMIDDELEN.
De opbrengst der rijks-middelen over het ge-
heele jaar 1896 is thans te overzien.
Was 1895 een jaar, dat de verwachtingen
overtrof, 1896 was nog beter. De Minister had
tamelijk hoog geraamd; 119millioen; de op
brengst i* geweest ruim 123 millioen, dat is
ruim 2 '/2 millioen meer dan in 1895.
De directe belastingen brachten op in ronde
cijfers: grondbelasting 12 mn., personeel liy2
mn., bedrijfsbelasting 5 mn., vermogensbelasting
7 mn., samen 35' s millioen.
De invoerrechten, die in 1895 even 63/,, mn.,
opbrachten, stegen nu tot bijna 81/, mn.; de
accjjnsen stegen eveneens en wel van bijna 43
op bijna 44 millioen.
25,)
Zijn liefdelouze handelwijze jegens mij
had het laatste oogenblik van mijn nei
ging tot hem vernietigd, ja, soms haatte
ik hem, olschoon ik weet, dat haten god
deloos is. Door het faillissement van mijn
vader vas ik arm geworden en wij leef
den van het kleine bedrag, dat Justine
vroeger bad kunnen sparen en dat snel
verminderde. Reeds werden wij door de
Onze reis werd evenwel vertraagd, door
dat Justine plotseling ziek werd en ik lie
ver het geld van de reeds genomen passa
gebiljetten wilde verspelen, dan haar leven
in gevaar brengen. Gelukkig herstelde Ju
stine spoedig en konden wij met de vol
gende stoomboot onze reis maken.
Toen wij te Liverpool aan land stapten,
vei namen wij dat het schip, waarmee wij
eerst hadden willen vertrekken, met man
en muis vergaan was en dat mijn naam,
benevens die va'n Justine, op <|e lijst dei-
verongelukten voorkwam.
Bij het vernemen van dit bericht kwam
een onweerstaanbare lust in mij op, voor
taan mjjn echtgenoot te ontwijken.
Ik bezat nu genoeg vermogen om niet
j Bus ook in dit bericht vond Arline geen I keurig rilde zij.
Zij gaf hem de trouwakte in de hand en bevrediging en zy moest dus geduldig at-j - Ja het ziet er niet aanlokkend uit,
toen Hubert naar de handteekenmg yan wachten, tot er een brief van Hubert zelf i zeide zij, en ik beklaag de arme menschen
den bruidegom zag, kon hy zijn oogen bijna kwam. die nu op straat moeten zijn. Wat huilt
niet gelooven. Deze handtekening kwam. Op een brief aan kapitein Stuart had zij de wind! Dat is nu het akeligste geluid
hem zoo bekend voor alsof hy baar zelflten antwoord gekregen, dat ook deze zich dat ik ken, het wekt allerlei treurige her-
gesteld had. ernstig (bezorgd maakte over Hubert en haar inneringen in mjj op.
VIJF-EN-TWINTIGSTE HOOFDSTUK Sta' SdS ™l'
Deze kwelling der onzekerheid, die by
De eene dag verliep na den anderen en Arline van dag tot dag, van uur tot uur
Arline ontving taal noch teeken van Hu-Jmeer aangroeide, teekende zich zooals van-
bert, zoodat zij zich ernstig ongerust maakte zelf spreekt ook op haar uiterlijk af.
eji door allerlei booze voorgevoelens werdi Zij was veel stiller dan vroeger, neer-
gekweld. Zij schreef aan mrs. Belton en'slachtig en verstrooid en soms waren haar
deze antwoordde haar per omgaande, dat|oogen roodgeweend.
"liffe Court op het oogenblik gesloten was, Mrs. Carroll, die haar gezelschapsjuffrouw
Garroll:
Gij zijt nog wel wat jong, mijn kind,
om al treurige herinneringen te hebben.
Na een oogenblik bedenkens voegde zij
er evenwel bjj
En toch wil ik dat weer niet zeggen,
want jonge menschen gevoelen vreugde en
smart meer dan wij, ouden van dagen. Ik
heb in myn jeugd meer droefheid doorstaan
van hem afhankelijk te zyn, ik wist dat hij daar de gravie De Roubaix zich naar Parysbprecht lief gekregen had, merkte deze ver- dan op rijperen leeftijd
niet de minste genegenheid voor mij koe-:had begeyen en eetst tegen Kerstmis voor-anderina zeer eoed on. maar 7.il W*« bi*cr»L 1 Arlina L-nnL- KoAr aan
armoede bedreigd toen mijn oom veterde, waarom ^IHk mijnü EJ
moederszijde stierf, zonder testament, na u--i ui v i
begeyen en eejst tegen Kerstmis voor-'andering zeer goed op, maarzij was kiesch i
I c «.vv. .1* 1»V mij 1IU JIVii «ail IIGIIIGliO VVrtO tci UR tC ftGClCII.
moederszyde stierf, zonder testament na hem opdringen, terwijl hij mij natuurlijk Voorts meldde de huishoudster
laten. Hy was een oude vrijgezel en jdood waande. Ik vatte daarom het besluit; »TJw vroegere verpleegde, Esth
daar ik zyn eenige bloedverwant
zijne geheele vermogen mij ten
Arline keek haar «enigszins verwonderd
genoeg er geen woord over te spreken en i aan.
(wachtte kalm af, totdat Arline haar uit j Gij ziet er juist naar uit alsof ge het
vroegere verpleegde, Esther Grant, eigen beweging haar vertrouwen zou schen-uw leven lang altijd zeer gelukkig en voor-
^itnn on Lot. knstool on Ho erravin kon- too vorlian An lj lai „,_ti r
zHne geheele^vermogerfVmii^ten deel' ïfch8m d'ei1 W"an te laten. nan).myn|is nog altijd op het kasteel en de gravin ken: zoo verliep "de tljd^ctob^Amakte j spoedig"hebTgehaTmerkte'ziTaan
Jvnr-not a my ten deel. De meisjesnaam weer aan en vestigde my met schijnt evenveel belang in haar te stellen,'plaats voor November en op een reeks van 1 Dan bedriegt miin uiterliik i
schreA d F°-A"C^"!'!JuStme 'n h?thuis "fin overleden corneals wijlen lord Cliffe, want zy droeg my op,(heldere, koele herfstdagen, volgde een tijd want ik heb ook ruimschoots myn deel in'
schreef mij tevens, dat ik thans een jaar-jwaar wij sedert gebleven' zijn
hjksjnkomenjiad.van driehonderd pond.j Oordeel nu zelf mr. Cliffe, of myn
een reeks van Dan bedriegt myn uiterlijk u toch
- - ïlgde een tijd want ik heb ook ruimschoots mijn d
de zieke rnet de meeste zorgvuldigheid te-van nevel, bewolkte luchten en regenvlagen,de lasten des levens gehad hernam
han-jverplegen en haar terstond bericht te zen-jzoodat Arline en mrs. Carroll dagen achter- Carroll. Ik ben niet altijd zoo welm
jden, wanneer er sporen waar te nemenjeen in huis als opgesloten waren.
i geweest.
mrs.
altijd zoo welgesteld
Bovendien erfde ik het huis, waarin wijjdelswijze afkeurenswaardig is
thans wonen. Justine en ik overlegden wat Hubert zweeg, want hy -
nalrdEngela°nUddete vwhrnSn^" slotte'jv™#g "iet voor^r®id, nadat Dolores een loof nu, dat zij in den laatsten tijd iëtsjin dë vriendelijke eetïaal zaten, zeidëmTs. j vênónk~in" d'iêp^p^""te^tottTvta^
riaar r.ngeiand te verhuizen. (oogenblik gewacht had, nam zg de trouwakte helderder van geest is en meer begrijpt van Carroll: volgde zij
(hetgeen men tot haar zegt, maar deze voor- Is het niet prettig, hier bij het koes- Toen ik trouwde was ik'niet rijken
mijn echtgenoot evenmin, maar hij werkte
onvermoeid om zich een vermogen te ver
schaffen. Ongelukkigerwijze wilde hij te
spoedig rijk worden en toen wij al een
wij doen zouden en besRten ten ^otte 'vra«a zweeg, want hy was op deze'waren dat liet verstand terugkeerde. Ik ge-i Op zekeren middag, toen zy bij elkaar; Zij leunde in haar fauteuil achterover en
"aar Engeland te verhuizen slotte, vraag^riiet voorbereid en nadat Dolores een joof nu, dat zu in den laatsten tnd letsiin de vriendeliike eetzaal zaten zeid. mrc vorznnk* in Hion rronaino ♦***-> im«
Ik dicteerde Justine een brief aan mijniweer op, en zuchtte diep.
oveJgde°eHenTsaaX i'k haH^ekXen mltv -7 NVau gaat,de. toch snel voorbij,(uitgang is toch niet belangrijk genoeg om terend haardvuur.'Öndêr zuïke7msïandïg
„iij j had gekregen, rnaar zeide zy, halfluid, tien jaren zyn nn al se-;er mevrouw de Roubaix mee in kennis te heden behoeft men er waarlijk geen spijt
Ua... „ii7 o >--wuv, ..e....,,,,, uc, j.icii iy.i nn ui se- er meviouw ue riouuaix
was mar f' vo°rnemenS|dert mijn ongelukig huwelijk verloopen. Ikjte stellen. Dokter Fletcher is nog altijd oplvan te hebben als men moet"thuisblijven
naam van nvertrekken en denjwenschte wel, dat ik dien tijd terug kon reis en zijn plaatsvervanger behandelt Es-want het is afschuwelijk weer.
zou maken P' maarmee lk de relsjhalen. en mij ontslaan van de banden (ther Grant. Van mr. Hubert heb ik, sedert; Arline keek paar de vensterruiten, waar redelijk kapitaaltje bijeengespaard""hadden
waarin dit rampzalige papier mij gekluisterd hy naar Londen vertrok, niets ternomen." de regen tegenaan kletterde en on wille-1 waagde hij dat aan een speculatie in kolen-
