Weekblad voor LANGEDIJK en Omstreken.
N°. 29.
Zondag 18 Juli 1897.
6e Jaargang.
De Herstemming
L. VAN DE VIJZEL.
Plaatselijk Nieuws.
Nieuwstijdingen.
Feuilleton.
DE GEHEMIIGEISDAAD.
NIEUWE m
LAiïGED
COURANT
Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag.
ABONNEMENTSPRIJS
voor NOORDSCHAKWOUDE, OüDKARSPEL, ZüIDSCHARWOUDE en Br. OP LANGEDIJK
per drie maanden 50 et-, franco p. post 60 ct.
UITGEVER:
J. H. KEIZER.
BUREEL:
Hoordscharwoude.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 30 ct.9 elke regel meer S ct.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
Brieven rechtstreeks aan den Uitgever.
voor de Provinciale Staten heeft Maandag den
19 Juli a.s. plaats.
Wij maken onze lezers hierop wel attent. Wij
doen dit omdat de uitslag der verkiezing ons
heeft geleerd, dat velen van de stembus zijn
weggebleven omdat men het had vergeten. Met
de verkiezing voor leden van den gemeenteraad
staat niet zoo zeer een politiek beginsel op het
het spel, doch laten wij er u op wijzen, dat dit
bij de verkiezing voor leden van de Staten-Pro-
vinciaal wel degelijk het geval is.
Een wetsontwerp, door de Tweede Kamer
goedgekeurd en aangenomen, moet ook door de
Eerste Kamer worden bekrachtigd, wil het ont
werp tot wet worden verheven.
De leden der Eerste Kamer hebben dus te be
slissen over het werk der Tweede Kamer. Nu
wij in de Tweede Kamer hebben verkregen een
meerderheid, zich voor den vrijhandel verklarende,
moeten wij ook trachten, dat in de Eerste Ka
mer leden worden benoemd, die in Protectie
een lijdensgeschiedenis zien voor land en volk.
Dit kunnen we, door in de Staten-Provinciaal
leden te brengen die ook het vrijhandelstelsel
verkiezen boven beschermende rechten.
Waarom
Omdat de leden der Eerste Kamer worden be-
neemd door het College, waarvoor de Heer
L. VAN DE VIJZEL,
burgemeester der gemeente Sint Pancras, is can-
didaat gesteld en in herstemming komt met den
Heer Koomen, den candidaat der protectionisten.
Daarom is 't dus gewenscht dat ook in de
Staten-Provinciaal mannen worden gekozen die
de vrijheid liefhebben en die 't onrechtvaardig
vinden dat de eene klasse der bevolking wordt
bevoordeeld boven de andere.
De Heer L. van de
meente- en Polder-administratie, om zijne vrij
zinnige denkbeelden en zijn bekendheid met de
behoeften van het district, maar ook omdat het
zuidelijk deel van dit district om een vertegen
woordiger vraagt, dien het noodig heeft en waarop
het reeds vele jaren recht had.
Aan dien eisch voldoen is de billijkheid en
rechtvaardigheid betrachten tegenover een deel
van het district dat evenzeer zijne belangen heeft.
Wie dus daaraan wil medewerken, sporen wij
aan a.s. Maandag trouw ter stembus optegaan en
hunne stem uittebrengen op onzen candidaat
den Heer
is dus de aangewezen man, niet alleen om zijn
oapaciteiten, om zijn vertrouwdheid met de Ge-
't Is me ed so.
Een avond van kunstgenot hebben ongetwij
feld die liefhebbers van 't biljartspel gesmaakt
welke zich jl. Dinsdagavond in de kolfbaan van
den heer A. Kist te Zuidscharwoude bevonden.
Aangekondigd was nl. het optreden van den
biljartprofessor 't Is me ed so, en velen waren
opgekomen om genoemden kunstenaar te zien
werken.
Het programma dezer wetenschappelijke voor
stelling bevatte drie afdeelingen.
Ie Afdeelinga. wetenschappelijke en theore
tische uitlegging der verschillende wrijf krachten
en der daarmede in verband staande verplaat
sing der as b. een twintigtal nummers ter over
tuiging van bovenstaande theorie.
2e afdeeling: Verschillende excentrieke num
mers.
3e afdeeling (met de queue uitgevoerd) veertig
der zwaarste nummers, zooals: zware effectbal-
len met halve cirkels, scherpe hoeken, bogen
enz. en hoofdzakelijk zware massé-ballen.
Mocht de wetenschappelijke uitlegging zeer
interessant heeten, en ons eenig begrip geven
van de uitwerking der positieve en negatieve
kracht op den speelbal teweeggebracht en ons de
wrijfkracht en het effect verklaren, de nummers
welke ter bevestiging dezer theorie werden uit
gevoerd, werden met groote aandacht gevolgd
en ontlokten velen een uitroep van verrassing.
Met het feit voor oogen, kunnen wij onmo
gelijk begrijpen doch daarom des te meer be
wonderen, de routine in de berekening van het
geven van effect in do partij 100 caramboles
in 8 minuten.
In verschillende bogen en zigzag-lijnen be
woog de speelbal zich steeds op het groene
laken en maakte caramboles zonder dat de bal
len stil lagen.
Hier reiken kunst en wetenschap elkaar de
hand. Ook de nummers met de queue uitgevoerd
waren hoogst interessant, uniek te noemen. On
getwijfeld behooren de massé-ballen tot do
zwaarste oefeningen. Het biljartspel heeft dan
pas bekoring gekregen. Men zou dagelijks die
kunst willen beoefenen, welke deze biljartpro
fessor in zoo'n hooge maat verstaat. We houden
ons echter overtuigd dat op dat gebied evenwel
geen concurrentie zal komen. Zeker, men kan
zoover komen, mits men daarvoor moeite, tijd
en geld over heeft, doch de kunst is te zwaar.
Wilskracht en volharding zijn noodig om het
zoover te brengen. En dan een eerste klasse
Toulet-billard vindt men niet overal, en 't Is me
ed so is daarvan in 't bezit. Bij deze gelegen
heid had hij 't meegebracht en voerde er dan
ook trouwens de oefeningen op uit. Deze biljarts
hebben een leien blad en staan vast en de minste
beweging, de geringste trilling van het biljart
bij het spelen is van invloed op den loop der
ballen en wordt een juiste berekening onmoge
lijk gemaakt. Wij ontvingen een adreskaart. De
professor is tevens vertegenwoordiger der firma
Charles Toulet te Brussel. Aan de eene zijde is
de kaart omlijst met medailles. Deze biljarts
zijn verscheidene malen met goud bekroond, I
op die tentoonstellingen waar zij werden geëxpo- I
seerd. De andere zijde stelt voor de biljartzaal
van Lode wijk XY. Een sierlijk Toulet-biljart
staat midden in het vertrek, terwijl een dame
bezig is een carambole uit te voeren. Volgens
het onderschrift wordt aan de dames les gegeven
in het biljartspel. „La legon de billard."
Wij eindigen zooals wij begonnen. We heb
ben een avond van kunstgenot gesmaakt, en een
woord van waardeering komt daarvoor den heer
Kist toe, die ons in de gelegenheid heeft ge
steld iets van dien aard te kunnen genieten.
Aan 't Is me ed so brengen wij onze hulde.
GEMEENTERAADSVERKIEZINGEN.
Oud-Karspel. HerkozenC. Tz. Borst. H.
Hart Cz. en Jb. Pranger Jz.
Noord-Scharwoude. HerkozenD. de Geus Dz„
P. de Geus Az. en C. Kroon Mz.
Zuid-Scharwoude. HerkozenJb. Greidanus en
P. Hoogwater.
Bij de op den 8 en 9 Juli gehouden over
gangsexamens van de leerlingen der Rijks Hoogere
Burgerschool zijn o. a. bevorderd tot de vierde
klasse C. Ilalff, vroeger te Oud-Karspel en tot
de vijfde klasse Jacoba H. A. Duker te Zuid-
Scharwoude.
Onze correspondent te SINT PANKRAS
schrijft
De uitslag der verkiezing voor 2 leden van
den gemeenteraad alhier is als volgt:
Uitgebracht werden 107 stemmen, op den Heer
D. Kloosterboer (aftr.) 97
Jb. Wagenaar 52
J. Wagenaar 40
D. Gerritsen 18
zoodat de heer D. Kloosterboer herkozen is en
er herstemming moet plaats hebben tusschen de
heeren Jb. Wagenaar en J. Wagenaar.
HEERHUGOWAARD. Den 11 dezer is de
gewone jaarlijksche harddraverij aan de Hengst
man gehouden, waaraan 6 paarden hebben deel
genomen. De „Willem III" van den heer C.
Broers, te Benningbroek, won den prijs van f40.—,
en de premie van f 10.—, won de „Tabor" van
den heer A. Kooij, te Beemster.
- In den avond van den 10 dezer geraakte
door een ongelukkig toeval een paard van den
heer C. Swager op den spoorlijn, en werd door
den trein aangereden en gedood. Het edele dier,
van buitenlandsch ras, was pas 14 dagen het eigen
dom van den heer Swager en had een waarde
van bijna f1000.
VAN DE KLOK TE CALLANTSOOG.
De klok in den toren van de kerk te Callants-
oog staat in wijden kring bekend als een met
een schoonen, vollen klank en de Callantsoogers
dragen, in verband met dien klok den scheld
naam van klokkedieven. Of ze dien terecht dra
gen is zeker moeilijk uit te maken, maart het
volgend verhaaltje weten daaromtrent oude Cal
lantsoogers op te disschen. Voor jaren zouden
Petten, Huisduinen en Callantsoog van rijkswege
een klok krijgen, om dien in tijd van nood, bij
15.)
Zeer uitvoerig deelde Claude haar thans
mede hoe de advocaat Peter Wedgwood er
over dacht.
Zijn cliënt, de man met den witten baard
en het patriarchale voorkomen, had Nora
vermoord, maar hoewel hij zich tegenover
mr. Peter Wedgwood ook gedurende acht
tien jaren voor Kenueth Ford had uitge
geven, meende de rechtsgeleerde toch, dat
dit slechts een aangenomen naam was.
Uw vader moet tot een voorname,
Engelsche familie behoord hebben, zeide
Claude in gepeins verdiept. Mr. Wedgwood
gelooft, dat er in Engeland ergens een groot
landgoed moet zijn. waarop hij aanspraak
had en dat een bloedverwant van hem,
daar hjj in het geheim gehuwd was en zijn
kinderen in Frankrijk verborgen hield, na
zijn dood als erfgenaam is opgetreden,
m'X Zag hem Peinzend aan en sprak
Maar dan zou ik hem evengoed in den
weg staan als Nora.
1 's. zo°' maar mr. Ford schijnt
van het begin af niet geweten te hebben,
dat er twee zusters waren. Zjjn bloedver
want schijnt hem dat niet gezegd te heb
ben. Uw grootmoeder heeft hem wel ge
schreven, dat uw kleine broertje overleden
was, maar zij verzuimde misschien er bij
te zeggen, dat dit geboren werd kort voor
het vertrek van uw vader naar Engeland
en zoo heeft Kenueth Ford al die jaren in
de veronderstelling geleefd, dat mevrouw
Lecomte slechts één kleinkind had, Nora.
Ik geloof dat ik daardoor een groot
voordeel op hem heb, zeide het meisje zacht.
Het zal de taak, die ik op mij heb genomen,
veel gemakkelijker maken.
Beatrix, gij hebt een hopeloos plan
opgevat, zeide de jonge man ernstig. De
Engelsche detectives houden zich met die
zaak reeds bezig, want er is een belooning
van honderd pond gesteld op de ontdekking
van den moordenaar uwer zuster. Stel ver
trouwen in de toekomst, mijn lieve en laat
het onderzoek aan anderen over.
Bat kan ik niet! riep zij opgewonden
uit, ik heb het m(j eenmaal tot levensdoel
gesteld, ik heb aan grootmoeder gezworen,
dat ik het doen zal en ik voel mij sterk en
moedig genoeg om te doen, wat geen detec
tive doen kan.
Beatrix! riep Claude
ling vol angst uit, gij denkt er toch niet
aan dat Kenueth Ford, die te Salton woont,
de man is, die uw zuster vermoord heeft?
Nog daargelaten dat twee van elkaar ge
heel onafhankelijke personen verklaard heb
ben, dat hij een man van een edel karak
ter is, is het zeker dat hij Nora niets kan
hebben misdaan, daar hij Salton niet ver
laten heeft, terwijl zij in Engeland was.
Neen, antwoordde Beatrix kalm, ik
verdenk hem niet, maar ik ben er van over
tuigd, dat de moordenaar een zijner vrien
den moet zijn.
Mr. Peter Wedgwood gelooft dat ook
stemde Claude toe, maar ik kan het verband
daartusschen niet begrijpen.
ïk heb veel uitgungspunten, die mij
bij mijn nasporingen van dienst kunnen
zijn, zeide Beatrix ernstig. Ik ken den da
tum van het overlijden mijns vaders, ook
heb ik een photographie van hem. Wan
neer ik naar Northshire kon gaan na
tuurlijk om daar de een of andere betrek
king te bekleeden, opdat niemand eenige
vermoeden omtrent mijn heimelijke bedoe
lingen had dan zou ik zeker wel ont
dekken of de erfgenaam van de een of an
dere rijke bezitting omstreeks den tijd, toen
mijr. vader naar Engeland ging, overleden
is, want wanneer een verre bloedverwan
zijn erfdeel heeft aanvaard en ik weet wie
die bloedverwant is, dan zal ik ook mfin
man gevonden hebben.
Z(j sprak meer als een sluwe, behendige
detective, dan als een twintigjarig meisje
Claude keek haar vol verwondering aan
Northshire is een der grootste graaf
schappen van Engeland, merkte hij op,
en daar is een groot aantal adellijke fa-
miliën.
Zeker, hernam Beatrix, maar die zul
len toch niet allen in den omtrek van Sal
ton wonen. Reken er vast op, Claude, in
de nabijheid van de plaats, waar mijn zus
ter begraven ligt, zal ik ook haar moorde
naar vinden.
Van de uitgaven die de begrafenis van
mevrouw Lecomte en de ziekte van Bea
trix veroorzaakt hadden, was nog een wei-1
nig geld overgebleven, maar het meisje
wilde daar niets van hebben. Het was af
komstig van Kenueth Ford en zjj geloofde,
dat er een vloek op dat geld rustte. Mrs.
Bolton had er bij Beatrix op aangedrongen,
althans tot het nieuwe jaar bij haar in huis
te komen, dan zou de verkoop der meube-
en, die allen, hoewel ouderwetsch, toch nog
in zeer goeden staat waren, genoeg geld
opbrengen om aan al haar verplichtingen
te voldoen, de huur en nog verdere schul
den af te betalen en Beatrix nog in staat
stellen, wat contanten op reis mee te nemen.
Het was een treurig werk, alle eigen
dommen van haar grootmoeder na te zien
en te bepalen, wat verkocht en wat bij mrs.
Bolton bewaard zou moeten worden want
deze had aan Beatrix beloofd dat zij alles
in bewaring zou nemen, waarvan het meisje
zich niet zou willen ontdoen ofschoon,
zooals Beatrix zeide het eigenlijk ner
gens toe dient, die gedachtenissen te bewa
ren, daar ik nooit een eigen thuis meer zal
hebben.
Ozeker, dat zult ge wel eenmaal
hebben, antwoordde de doktersvrouw. Ik
hoop nog zoolang te leven, dat ik u als'een
gelukkige echtgenoote en moeder zie, Trix.
Met onmiskenbare beslistheid antwoor
dde zij
Nooit!
Waarom niet?
Denkt gij dan, dat ik zou kunnen hu
wen en gelukkig zijn, terwijl het lot vari
mijn zuster nog een ondoorgrondelijk geheim
is? En wanneer ik den moordenaar een
maal gevonden en gestraft heb, welke man
zou, als hij het gebeurde wist, dat ik niet
voor hem zou mogen verzwijgen, dan nog
met mjj willen trouwen?De mannen willen
een vrouw, die zachtzinnig en onderworpen
is, geen vrouw die een levensgeschiedenis
heeft.
Mevrouw Lecomte had b(j haar ameuble
ment een oude kast, die altijd voor haar
kleindochters gesloten bleef.
Eenmaal, placht zij te zeggen, zult gij
den sleutel van deze kast hebben, maar
niet voordat gij volwassen meisjes zijt, want
daarin liggen gedachtenissen uit den tijd
toen uw moeder trouwde en ik heb die
zorgvuldig bewaard, voor het geval gij wel-
licht de familie van uw vader zoudt moeten
opsporen.
Arme, oude vrouw!
Nu was zij dood en begraven en Beatrix
opende de kast alleen, het hart vervuld van
bittere droefheid, toen zij er aan dacht hoe
vurig zij en Nora er eenmaal naar verlangd
hadden, den inhoud van die kast te leeren
kennen, maar toen zij die gedachtenissen
er stuk voor stuk uitnam, begreep Beatrix,
waarom haar grootmoeder, die altijd zoo
zorgvuldig had verborgen gehouden. Hier
was niets dat geschikt was voor meisjes,
die zelf haar brood moesten verdienen, en
Marguerite Charles zou die sieraden zeker
ook nooit in de rue Saint-Denis gedragen
hebben. Er was een met kostbare diaman
ten omzet horloge, een dikke, gouden ket
ting, buitengewoon lang en zwaar, waaraan
een medaljon hing met een portret, dat
J Beatrix zoo goed kende uit het album van