Weekblad voor LANGEDIJK en Omstreken. W°. 32. Zondag 8 Augustus 1897. 6e Jaargang. N ieuwstij dingen. Feuilleton. DE GEHEMMGE MISDAAD. NIEUWE UATGEDIJKER COURANT Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag. ABONNEMENTSPRIJS voor Noordscharwoude, Ocdkarspel, Zuidscharwoude en Br. op Langedijk per drie maanden 50 ct-, franco p. post 0O ct. UITGEVER: J. H. KEIZER. BUREEL: Hoordscluirwoude. PRIJS DER ADYERTENTIËN: Van 1—5 regels 30 ct., elke regel meer 5 ct. Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend. Brieven rechtstreeks aan den Uitgever. Op het hulpkantoor te ZUID-SCHAR- WOUDE, zijn gedurende de Maand Juli '97 in de Rijkspostspaarbank betaald, 94 inlagen, tot een gezamenlijk bedrag van f 1855,29 benevens 14 Terugbetalingen ter somma van fl490,0ö. 5 nieuwe boekjes werden aangevraagd en uit gereikt welk laatste is genummerd 8104. De nieuwe kerk der hervormde gemeente te SCHAGEN is bijna gereed. Er moeten nog eenige stoelen geplaatst worden, iets aan de ge maakte banken worden aangebracht en nog wat schilderwerk verricht. Het uurwerk is geplaatst en de klok kondigt weer geregeld den tijd aan met heel en half slag. Bestond er voor een paar weken vrees, dat de inwijding einde Augustus niet zou kunnen plaats hebben, die vrees is ge heel ongegrond gebleken. Het koor van zangers dat bij die inwijding een paar liederen zal zin gen houdt dan ook geregeld repititie, om einde Augustus gereed te zijn. NIEUWE NIEDORP. Aan den grooten kolfwedstrijd van den Neder- landschen kolf bond zal door 25 clubs in ons land worden deelgenomen, waarvan 1 uit Friesland, Bolsward, 1 uit Zeeland, Goes, 5 uit Zuid-Holland en 18 uit Noord-Holland. Deze wedstrijd zal dit jaar gehouden worden op 12, 13 en 14 Septem ber in het lokaal de Prins Maurits, alhier. HERSTEMMINGEN TWEEDE KAMER. Leeuwarden. Uitgebracht 3611 geldige stemmen. Gekozen de heer H. Pjjttersen Tzn. met 1943 stemmen. De Heer W. Bax (soc.-dem.) verkreeg 1698 stemmen. Winschoten. Uitgebracht 4402 geldige stemmen. Gekozen de heer B. L. Tijdens (rad.) met 2302 stemmen. De heer Van Kol (soc.-dem.) verkreeg 2100 stemmen. MINISTERS-AFGEVAARDIGDEN. Naar de N. R. Ct. en het Hdbld. vernemen moeten de ministers Goeman Borgesius, Lely en Pierson zich bereid verklaard hebben, eventueel eene candidatuur voor de Tweede Kamer respec tievelijk in de districten Zutphen, Lochem en Enschede, die hen bij de algemeene Kamerver kiezingen kozen, opnieuw te aanvaarden en dus het Kamerlidmaatschap met het ministerschap te verbinden. IEMAND MET VELE FUNCTIES. Tot koster en voorzanger bij de Ned. Herv. Gemeente te Rosendaal (G.) en tot doodgraver is benoemd het nieuwe hoofd aan de openbare school aldaar de heer J. A. Slempes. EEN GERUCHT. Van hier wordt aan de „Tel." geschreven: „Het verluidt nu, wat het Kamerlid Mr. Druc- ker in den Haag heeft gedaan tijdens de ministe- rieele crisis en de voorbereiding van het nieuwe Kabinet. „Voor den heer Drucker was een portefeuille bestemd. Hij wilde die aanvaarden onder beding, dat als slotnummer op het vierjarig ministerieel programma zou prijken herzienning der Kieswet. Deze voorwaarde werd niet in gewilligd en de heer Drucker keerde naar Zwitserland terug, dankbaar maar niet voldaan". HENDRIK DE JONG. Hendrik de Jong, genoegzaam bekend door de geruchtmakende geschiedenis der verdwenen vrou wen, Sarah Anna Huett en Maria Sybilla Schmitz, en in 1894 veroordeeld tot drie jaar hechtenis wegens oplichting en verduistering, zal den 18den dezer uit de gevangenis worden ontslagen. Naar „De Echo" verneemt, heeft hij een vrij groote uitgangskas vergaard. Zijn plan moet zijn, onmiddellijk na zijn in vrijheidstelling naar Melbourne te veitrekken. ETEN OP ZONDAG. Een Londensch geneesheer is tot de ontdek king gekomen, de zooveel gevraagde Zondags rust ook toe te passen op de maag en des Zon dagsmiddags niet te etea4 Want, zegt hij, het middagmaal op Zondag doet de menschen meer kwaad dan goed. De meeste menschen zijn n.l. gewoon des Zondags lekkerder te eten dan andere dagen, bjjgevolg ook meer, want het ligt in de menschelijke natuur, om van het goede zooveel mogeljjk te nemen. En wie zes dagen van de week aardappelen met mosterdsaus heeft gegeten, meent recht te hebben om des Zondags zich te vergasten aan aardappelen zonder mos terdsaus. Gewoonlijk volgt dan op het stevig middagmaal een stevig glas bier, terwijl het vooraf is gegaan door een niet minder stevigen borrel; dan des avonds nog eene flinke boterham en des Maandags een suf hoofd en een be dorven maag! Daarom, zoo leeraart de Engelsche dokter, die vermoedelijk meer aan theorie doet dan aan „praktijk", daarom moet degene, die degansche week zijn lichaamskracht noodig heeft, zes da gen van de week een flinken, stevigen maaltijd hebben; de zevenden dag, zijnde een rustdag, kunnen zij zich met lichte kost vergenoegen. "V ERKIEZIN GSM ANOEU VRES. Juist op het laatste oogenblik voor de stem ming voor een lid van de Tweede Kamer, op 27 Juli jl., verscheen in een te Winschoten uit komend blad eene advertentie, onderteekend dooi den heer P. Dijkhuis, caudidaat der anti-revo- lutionnairen, waarin hij voor de candidatuur be dankte. De advertentie was valsch en verscheen te laat om tegengesproken te worden. Zij heeft stellig nog sommige kiezers misleid, die van plan waren op den heer. Dijkhuis te stemmen en het nu niet deden. Natuurlijk werd een onderzoek ingesteld naar den inzender van deze leugenachtige adverten tie, en het is, naar wij vernemen, den heer Djjkhuis gelukt hem op te sporen, nl. een onder wijzer aan de openbare school te Woldendorp. Deze voorganger der jeugd heeft zeker niet be dacht welk een slecht voorbeeld hij daardoor aan zijne discipelen gaf, maar ook niet, dat hij door deze handeling in conflict kwam met de kieswet en het strafwetboek beide. Als wij goed in gelicht zijn, moet de heer Dijkhuis dan ook voornemens zijn van deze zaak een aanklacht in te dienen waar het behoort. (N. Pr. Gr. Ct.) EEN WONDER. Alle boeren langs den weg van Amersfoort naar Apeldoorn moesten zien, wat dat toch was „zoo'n vreemd ding, mit dree roajen der oender en 't vloog d'er zoo heen mins, net zoo hard as een spoor!" Geen oud wijf bleef op 't spinnewiel. Want zoo iets raars hadden de goede Yeluwnaars nog nooit gezien. Fietsen, nu ja, dat is iets heel ge woons. Een spoortrein, ja, dat is wel een onbe grijpelijk ding, maar daar is tenminste nog een „mesien" voor, die al die wagens voorttrekt. Maar een automobielEu dat ding rammelde zoo hard't was een kwartier ver te hooren. Drie menschen zaten er op twee heeren en één ja, dat leek wel zoo wat een koetsier, meen den de Yeluwnaars. In een herberg, aan den straatweg staande, zat een boer kalmpjes te praten met de waardin. Ineens vloog dat vreemde ding voorbij. Wat zij „schrokken" daarbinnen Van pure schrik vloog ons boertje overeind en door de sterke spanning zijner zenuwen kregen de knoopen van zijn pantalon het te kwaad, sprongen at en de gevolgen laten zich denken. En in Yoorthuizen stopte het voertuig, omdat het niet langer zonder eten kon. 't Was juist op 't hoekje bij een smid. Wel Tijftig menschen stonden er bij om te zien, hoe zoo'n „ierig ding" gevoerd en gesmeerd werd. Toen de werkzaamheden afgeloopen waren, zette het voertuig der twintigste eeuw zich weer in beweging en vloog den weg weer langs. Gemompel van verbazing onder de kijkers, 't Was toch een wonder, dat menschen zoo iets konden maken, dat zoo maar vanzelf ging, en zoo hard Dat was 't algemeene oordeel. Nog lang zal de automobiel het onderwerp der gesprekken zijn voor onze boertjes, die uitnemend de kunst verstaan om wat zij niet gezien hebben, er bij Bovenstaand merkwaardig voorval had plaats Dinsdag, 3 Augustus, in het jaar 1897. HOE MEN OUD WORDT. Oude lieden, mannen zoowel als vrouwen en vrouwen zoowel als mannen, beweren gewoonlijk een middel te hebben, dat hen in staat heeft ge steld zulk een hoogen leeftijd te bereiken. Voor degenen, die met de tegenwoordige slechte tijden nog lust hebben om oud te worden, volgen daarom eenige raadgevingen, door de raadgevers zeiven beproefd en probaat bevonden. Van een antiek mannetje uit Zuid-Frankrijk Drink des morgens en des avonds van je tiende jaar af het sap van een citroen, vermengd met suiker. Te bereiken ouderdom minstens 94 jaar! Van een oud mannetje in Zwitserland: „Ik zweer bij kris en bij kras, dat een glas zout water, onmiddellijk na het opstaan gedronken, het eenige universeele geneesmiddel is. Ik zou het desnoods onder de „Reclames", tegen een gulden per regel, durven te adverteeren. Want het rendeert." Minimum leeftijd niet opgegeven. Van een grijsaard in Westbourne-Park (Lon den): Eiken morgen een sneetje tarwebrood met boter en belegd met schijfjes wortel, en g"ij wordt minstens 87 jaar! Van een boer uit Pommeren: „Geen beter middel om oud te worden dan varkensvleesch met erwten." Minimum leeftijd tachtig jaar. Van iemand, die zijn wereld kent: Wordt met uw vijftigste jaar soliede, dan kunt ge, als ge het leven moogt behouden, het tot onbepaalden leeftijd brengen! EEN VERGISSING! Men schrijft aan de „N. Gr. Ct.": Eenige leden van den kerkeraad uit het dorpje K. zitten op een Zondagmorgen reeds vroeg in 't rijtuig om zich naar O., dat eenige uren van hunne woonplaats verwijderd ligt, te begeven, en daar den dominee te „hooren." Er is bij hen namelijk een vacature. Bij een kastelein even bui ten het dorp O. wordt uitgespannen en gevraagd, waar de kerk staat. De „hoorders" laten zich vóór den kerktijd tegen over den kastelein niet uit over 't doel hunner komst, om te voorkomen dat de dominee wordt gewaarschuwd, dat er vreemden zijn. Die zou dan een paardje van stal kunnen halen, 't welk an ders voor extra gelegenheden moet dienen. En ze zijn toch gekomen om te hooren, niet hoe hij het kan doen, maar hoe hij 't doet, m. a. w. hoe hij den dienst waarneemt, als alleen zijn dorps- genooten naar hem luisteren. Om dan ook geen opzien te verwekken, gaan ze ver van elkaar zitten, zoodat het den schijn heeft alsof ze een dagje in 't dorp „uitdiketen" zijn. De dienst neemt een aanvang, en ten 18.) Neem hem mee, drong Kenueth aan. ten minste als Chatterly er in toestemt. Geloof mij, dat is, het beste wat ge doen kunt. Wat zoudt ge moeten aanvangen wan neer uw echtgenoot op een vreemde plaats weer eens zulk een aanval van ziekte kreeg? Gertrude zeide eensklaps met vaste stem Neef Ford, eenige dagen geleden heb ik u gevraagd of er in de familie van mijn echtgenoot ooit gevallen van waanzin wa ren voorgekomen en toen hebt ge daarop ontkennend geantwoord en er zelfs bijge voegd, dat ge u daar het allerminst be vreesd over maaktet. Zeker. Zijt gij sedert niet van meening ver anderd? Wat bedoelt ge? O! denk niet dat ik voornemens ben iets te doen in strijd met de bevelen van den dokter of de uwe, maar in den eersten nacht dat Reginald ziek was, kon ik niet slapen en ik ging naar beneden om te vra gen hoe het met hem was. De deur van de studeerkamer was gesloten, maar ik hoorde hoe hij ijlde, ik hoorde een akelig gillend lachen, dat mjj het bloed in de ade ren deed verstijven. Het doet mij innig leed, ik had het tot eiken prijs voor u verborgen willen hou den, zeide Kenueth zacht. Gertrude klemde zich aan zijn arm vast als had zij dien steun noodig om niet neer te vallei Zeg het mij ronduit, smeekte zij. Is het waanzin? Voor de eerste maal in zijn leven voel de Kenueth Ford de verzoeking zich er een leugen uit te trekken en ja te antwoor den, maar daarop bedacht hij, dat het dan nog maar beter was haar de waarheid te zeggen Ik bid u, zeg het mij, ik moet weten, ter wille van Phillis, stamelde Ger trude. Van Phillis? Waanzin is erfelijk, zij kon er ook aangetast worden. Kenueth Ford greep haar kleine zachte hand. Gertrude, zeide hij ernstig, vrees niets voor Phillis, de ziekte van Chatterly is geen waanzin. Er moet iets in zijn toon geweest zijn dat haar de waarheid deed vermoeden, want zij deed geen verdere vragen, maar stamelde vol ontzetting. Thans moet ik er dankbaar voor zijn dat mijn zoontje zoo vroeg gestorven is Het is niet waarschijnlijk dat mijn kleine Phillis zulk een toeval zal overgeërfd hebben Er zullen misschien weer jaren ver- loopen, voordat hij een nieuwen aanval krijgt, zeide Kenueth Ford met bevende stem. Geloof mjj, Gertrude, ik had er kort gele- p door den zelf nog in het minst geen vermoe den van. Ik geloof u, zeide zij eenvoudig, gij zijt altijd zeer goed jegens mij geweest. Ge moet ook niet boos zijn, dat ik gedwongen heb, het mij te zeggen. Het is veel beter voor mij. dat ik de waarheid ken. Nu is mij veel opgehelderd. Zij spraken verder geen woord totdat zij aan de poort van het kasteel kwamen. Daar liet Gertrude haar hand lang in die van Ke nueth Ford rusten, toen hij haar goeden nacht wenschte en zij was even vriende lijk tegen hem als altijd, ondanks de vreese- 'ijke mededeeling die hij haar had gedaan. Kenueth Ford keerde langzaam langs den grooten landweg naar Lane-house rug. Hij wilde niet thuis komen voordat zijn moeder reeds te bed zou zijn gegaan, want hij was nu niet in een stemming om met iemand te willen spreken, zelf niet met haar. Het was hem dan ook verre van aan genaam, toen tusschen de boomen door een man hem naderde en hij de stem van mr. March herkende, die hem toeriep: Goeden avond, mr. Ford. Het doet mij genoegen u te ontmoeten. Ik zou zoo gaarne willen, dat ge met mij naar huisgingtom een glas punch te drinken en nog een pijp te rooken. Het is al zoo laat. Neen, doe mij genoegen en sla het niet af, ging de bewoner van Copsleighop bijna smeekenden toon voort. Gij weet dat ik een eenzaam man ben en ik heb er een bijzondere reden voor om juist vanavond buitengewoon naar uw gezelschap te ver langen. Goed, ik ga met u mee, antwoordde Kenueth, maar ik zeg u voorat, dat ik in geen vroolijke stemming ben, in tegendeel, ik voel mij vanavond juist zeer zwaarmoedig. Ge hebt zooeven lady Chatterly thuis gebracht? Ja. Ik zag u voorbijgaan en ik heb ge wacht tot gij terug zoudt keeren. RDe gravin heeft er zich vanavond over verwonderd, dat zij u nog in het geheel niet gezien heeft. Ik geloof niet, dat zij daar verlangend naar is. Waarom niet? Zij is een aanzienlijke dame, welk be lang zou zij in den eenzamen vreemdeling stellen. Menschen, die op het platteland wo nen, stellen onwillekeurig belang in elkaar merkte Kenueth op. Zij stonden reeds voor het hek van Cop- ;igh. March opende het met den sleutel en nam zijn gast mee naar zijn kamer, een groot, gezellig vertrek, dat goed verwarmd was. Het water stond op een spiritusvlam te koken en weldra dampte de punch in de glazen en hadden March en Kenueth hun pijp aangestoken. Het kon den scherpen blik van Kenueth Ford niet lang ontgaan, dat zijn gastheer tamelijk opgewonden was. March kon niet stilzitten, onrustig schoof hii op zijn stoel heen en weer en eindelijk sprong hij op en liep de kamer heen en weer. Ik moet met iemand spreken, anders zal ik nog krankzinnig wordenriep hij uit. Mr. Ford, kunt ge een geheim bewa ren en mij raad geven? Het eerste beloof ik u plechtig, zeide Kenueth, en wat het tweede betreft, ik wil er mijn best toe doen, hoewel ik niet kan begrijpen, in welk opzicht gij mijn raad zoudt noodig hebben. Ja, zeker, ik heb raad noodig en nie mand kan mij dien geven dan gij. Zeg mij eens, is lady Chatterly gelukkig? Kenueth Ford schrikte. Hij richtte zich trots op en zeide op stroe ven toon: Het is mijn gewoonte niet metvriendeu over dames uit mijn familie te spreken, mr. March. Wees niet zoo bits tegen mij, mr. Ford; er is eens een tijd geweest, dat ik geen vreemde voor Gertrude Monkton was. Zij heeft hier wellicht nooit over mij ge sproken, maar toch heeft zij mij eenmaal boven alles ter wereld lief gehad. Ik wist het toen niet, maar later heb ik het be speurd. Zij had mij zoo lief, dat zij zich om mijnentwille aan lord Chatterly verkocht. Gij zjjt toch nietgij kunt toch niet haar broeder zijn? JaJ ik ben Cecil Monkton; ik ben in Nortshire gekomen om te onderzoeken of mijn zuster een gelukkige vrouw is, bij den rijkdom die haar ten deel is gevallen en bij den rang dien zij thans bekleedt.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1897 | | pagina 1