I im I !)- I Suriname neerbooten niet in sta zouden dui 13 schepeL getal", das ingeval de sohip Aldus verl zoo zijn P Er lingst ger doodkisten om na pla dienen. Op i len wij m is gegrep( II. algemeene dam f 250 lem 550. mond f 1( gen f 550 Yanwej hoeftige o Een h< Westelijk lig praten! plegen té verandern? vlugger v ren, snel tranen het watei De he< bezinning hulp te verre. Ee telen in menschen het droge de heer weg. In de Koningir Tberesia, Regen tsc den voer regeering en hetzyV gebracht, in die men, ove voldoend H. M| tes den Mackay sterie dat in 1$ Yan Hc| minister^ nam. wind in? Yan noemen De i formulie; van de keuring Brittan n vaststel» Bezitting! die ond<| stelling l een nie? schappijn ondersts' die tot i testamel, gezeten| Verdl seance het pen,; lijke fabriek: belasting tot afsc aanstel! naren. v Ook van d Charloii; dam, S van U<| idem v terwoucg ling enjs meenten omtrenSi der goë, suiker Stoomw' de wet?) het L.| en 3 pB Ook I instelli; wet tot De 1 eener vroui Vrouwen merkwaardigen levensloop van Prins Frederik Hendrik. Zooals men weet, was het Huis ten Bosch het geliefkoosd verblijf van wijlen H. M. Koningin Sophie, die er den 3en Juni 1877 overleed. Sinds dien tijd werd het niet meer bewoond. Het heerlijk gelegen Paleis Soestdijk kwam in 1674 in het bezit van het Huis van Oranje-Nas sau, toen Prins Willem Hl het landgoed, dat thans het lustoord uit maakt, kocht van Jacob de Graeff en diens va der, den Amsterdam- schen Burgemeester Cor- nelis de Graeff van Zuid-Polsbroek. De Prins deed er een jacht huis op bouwen, waaraan de herinnering nog voortleeft in sommige gedeelten van het tegen woordige Paleis. Den 8en Juli 1815 om de voornaamste bij zonderheden slechts even aan te stippen, stond Z. M. Koning Willem I, in naam des volks, het domein Soestdijk in vollen eigendom af aan Z. K. H. den Prins van Oranje, om aan de Neder- landsche armée in den persoon van haar Opper bevelhebber een duurzaam blijk te verleencn van de hoogachting en erkentelijkheid, welke de Kroonprins zich bij alle ingezetenen van het Rijk had verworven door Zijn moedig gedrag in den toen juist geëindigden veldtocht tegen Napoleon I. Tevens werd toen bepaald, dat het jachthuis in Het Paleis in het Noordeinde te 's Gravenhage. Het oude Loo. goeden staat gebracht en gemeubileerd zou wor den op kosten van den lande. Ook van het Paleis Het Loo loopt de geschie denis over verscheiden eeuwen. Reeds in de 15de eeuw verrees in de Soerensche bosschen een jachtslot, thans nog als Het oude Loo in het park van het lustverblijf aanwezig. In 1656 werd het met eenige aandeelen in de Soerensche bosschen die later geleidelijk ge heel in het bezit der Koninklijke familie kwamen van den toen- maligen eigenaar JOHAN CORNBLIS VAN DOORNINK gekocht ten be hoeve van Prins Willem III, die in 1686 op eeni- gen afstand van het oude jachtslot een nieuw ver blijf deed ver rijzen, dat het hoofdgebouw vormt van het te genwoordige Paleis. Mooi is het niet, het Paleis Het Loo aldus Mr. Eduard van Tsoe-Meiren in zijn beschrijving van Het Loo in „Elseviers's Geïllustreerd Maandschrift", waaraan wij ook de afbeeldingen van Het Loo ontleenen. Het is een zeer breed gebouw, zonder eenige versiering, tot geen stijl te brengen. Alleen de plattegrond er van toont eenige afwisseling van lijnen aan, een hoofdgebouw, een voorplein, bijge bouwen en lange zijvleugels. De opstand is droog en nuchter, wit gekalkte muren, regelmatig met groote vensters doorbro ken. Eigenlijk heeft het van buiten meer van een fabriek dan van een Paleis. Ook van binnen maakt het geen bijzonderen indruk, voor zoover het ten minste vertoond wordt aan de nieuws gierigen. De groote ontvangzaal, waar Koning Willem I afstand deed van den troon, is het eenige vertrek, dat grootendeels in den oorspronkelijken staat is geble ven, waarin het geheele Paleis werd ontworpen. Het is een groote, ruime, vierkante zaal met geschilderde behangsels. Nog een stuk of wat andere vertrek ken krijgen de kijklustigen te zien. Het is daar erg rommelig. In het huishouden van een Koning houden meubelen en huisraad het heel lang uit. Zij verslijten niet spoedig en - er wordt weinig gebroken. Aan den anderen kant komt er steeds bij. Er worden dingen aangekocht omdat zij mooi zijn, omdat zij op een bepaald oogenblik juist noodig zijn, om een kunstenaar te helpen, een nijverheid aan te moedigen, een bewijs van belangstelling in een tentoonstelling te geven, een herinnering te behouden aan een of ander bezoek en allerlei dergelijke redenen meer. Ook worden er ge schenken ontvangen, en al die zaken moeten een plaats hebben. Zoo kregen die vertrekken op Het Loo, die voor iedereen die zich aanmeldt te zien zijn, omdat zij niet onmiddellijk door de Koninginnen gebruikt worden, dien overvloed van huisraad van dikwijls zoo uiteenloopenden aard, dat het geheel eenheid mist en wel wat aan een boelhuis doet denken. De ware schoonheid van Het Loo is te vinden buiten de muren van het Paleis. et zal wel overbodig zijn met nadruk er op ,1—C te wijzen, dat met het bovenstaande zoo min beboeld is een volledig overzicht van het leven van H. M. Koningin Wilhelmina vóór Hare troons bestijging als een nauwkeurige omschrijving van al de zorgen en bemoeienissen, die Haar deel zullen worden na de nieuwe periode Haars levens te zijn ingetreden, Wij hebben slechts willen aanstippen wat zich als het belangwekkendst en meest wetenswaardigs het krachtigst op den voorgrond dringt of daar- meê in direct verband staat; wat een goed burger van den Staat zich dient te herinneren en wat hij dient te weten, als hij zal staan tusschen de duizenden en duizenden om van zijn liefde T WAPEN VAN H. M. KONINGIN WlLHELMINA. voor de Koningin en zijn gehechtheid aan het doorluchtig Stamhuis van Oranje-Nassau te ge tuigen in een geestdriftig, dikwerf herhaald »Levb Koningin Wilhelmina!" D A Z De Rijksinsigniën. Eene liefde overigens die niet meer mag heeten dan een plicht van piëteit. der gemeente, zingende en juichende in recht feestelijke stemming. De meisjes in het wit kwistig met oranje ge- uitstekenq van stapel. Jammer, aat men dook nu weder niet kon nalaten het afgebakende ter» rein voor de spelen te betreden. De stroom was Rijk eij?y gemeens belasti^S soonlijfl li'

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1898 | | pagina 12