Weekblad voor LANGEDIJK en Omstreken.
N\ 26.
Zondag 25 Juni 1899.
8e Jaargang.
N ieu wstij dingen.
Feuilleton.
WISES ilSCIIIBSI.
NIEUWE
Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag.
ABONNEMENTSPRIJS
voor Noordscharwoude, Oüdkarspel, Zuidscharwoude en Br. op Langedijk
per drie maanden 50 ct.« franco p. post 6 O et.
UITGEVER:
J. II. KEIZER.
BUREEL:
Moordscliarwoude.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 30 et-, elke regel meer ct.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruiinte berekend.
Brieven rechtstreeks aan den Uitgever.
Itij dit nummer behoort een
hij voegsel,
Sint Pankras, 23 Juni '99. Woensdag
werd hier de jaarlijksche oefening met de brand
spuit gehouden.
Een nieuwigheid hierbij was, dat 24 manschap
pen met een emmer op de plaats van samen
komst moesten verschijnen. Men wilde namelijk
beproeven, of in geval van brandgevaar ook de
huizen aan den Benedenweg, die te ver van het
water staan om op de gewone manier te worden
bereikt, konden worden beschermd. Daartoe
moesten de 24 waterdragers zorgen, dat de spuit
van water werd voorzien.
Het bleek echter, dat dit aantal mannen veel
te gering was, om genoeg water aan te voeren.
Na afloop werd de jeugd als gewoonlijk weder op
bier onthaald.
Zondagmiddag kwamen in 't Noordeinde alhier
plotseling verscheidene menschen op de been. Op
't erf van den heer K. lag een groote hoop krul
len, waaruit een groote vlam naar boven sloeg.
De brand ontstond vermoedelijk door broeiing
van de vast opeengepakte krulleu, welke tusschen
het houtmagazijn en de timmermanswerkplaats
lagen.
Door de spoedige hulp van een groot aantal
mannen, welke allen met emmers kwamen aan
dragen, werd men den brand gelukkig meester.
De heer De Gier, landbouwleeraar te Schagen,
heeft een akker met door „mop" aangetaste uien
van den heer D. Kloosterboer alhier met zwavel
koolstof ingespoten.
De inspuiting had plaats op eene diepte van
10 cM. en op afstanden van 50 a 60 cM.
Men hoopt daarmede de voortwoekering dezer
ziekte te hebben gestuit.
13.)
Ja, het is een vervelende historie, luitenant,
zeide de soldaat lachend. Nu zijn we tien minuten
van ons bed verwqderd en zullen toch nog den nacht
onder den blooten hemel moeten doorbrengen. Wat
denkt ge te doen, luitenant? Wilt ge een paar uur
gaan slapen daarginds, tusschen de rotsen op een
plaats waar dik mos groeit of
Het is veel beter dat we over Aigurande naar
het kamp terugkeeren, zeidé Filip.
Maar luitenant dat is twee uur loopen
Ik weet het.
En gij zijt vermoeid en bovendien gewond.
Laat mij maar op uw arm steunen, dan gaat
het wel.
Van harte gaarne, luitenant, maar dat neemt
niet weg dat het een moeieljjke tocht voor u zal
zijn. Drommels jammer dat ik dien tentwagen niet
heb laten wachten.
Martineau vertelde, hoe hij er met den sappeur
koetsier een vrooijjken avond van genomen had,
maar aan den driesprong het tentwagentje had te
ruggezonden.
De beide mannen sloegen langzaam den weg naar
Aigurande in, de luitenant liep moeielijk, ofschoon
hij op den krachtigen arm van zijn oppasser steunde.
Deze babbelde onafgebroken voort, want hij had
opgemeikt hoe droevig zijn luitenant gestemd was
en nu deed hij zijn uiterste best om hem op te vroo-
lijken.
Toch ontging het hem niet, dat" Filip zich slechts
met bovenmenschelijke krachtsinspanning voort
sleepte.
Drommels, zeide Martineau ik gaf mijn soldij
voor een heel jaar een sou per dag als we een
rijtuig of een wagen tegenkwamen, maar in dit boe
renland gaan de menschen met de kippen op stok.
Bij een kromming van den weg zagen zij eensklaps
De kosten van eene dergelijke behandeling
komen op ongeveer f 1 per snees.
Het is heden 25 jaren geleden, dat de heer S.
Duif alhier, het ambt aanvaardde van Penning
meester van het district Sint Pankras van Geest-
mer-Ambacbt.
Deze dag ging niet onopgemerkt voorbij. Na
mens het bestuur der banne werd den heer Duif
een stoffelijk blijk van waardeering zijner ver
diensten vereerd, bestaande in een keurig zilveren
inktstel met inscriptie.
Heer Hugowaard. De 21ste dezer,
is voor de leerlingen boven 10 jaar een dag ge
weest, die wel nimmer uit het geheugen zal wor
den gewischt. In den vroegen morgen werd de
vroolijke jeugd, opgetogen door't heerlijke weer,
naar Alkmaar gereden, ten einde te 7 uur met
eene boot van den hr. De Fouw de reis naar
Amsterdam te aanvaarden. De kabels werden los
geworpen en daar klonk het: „De zeilen
geheschen, de vlag in 't want, enz.", geaccom
pagneerd door de hoera's der toeschouwers. De
vaart ging langs het Kanaal en de Zaan, een
heerlijke boottocht, waarbij veel viel op te mer
ken en allerlei vragen door de geleiders moesten
worden beantwoord. Onder gezang en 't veror
beren van brood, koek, enz., viel de reis niet
lang, al werd door sommigen dan ook al eens
gevraagd, hoe ver Amsterdam nog af was. Toen
de stad bereikt was, en 't volkje was ontscheept,
werd de tocht te voet voortgezet door Nieuwen-
dijk, Kal verstraat, enz., waarbij 't aan de noo-
dige uitingen van verbazing en opgetogenheid
natuurlijk niet ontbrak. En eindelijk daar
was Artis, 't hoofddoel der reis. Wie daar met
kinderen is geweest, kan zich gemakkelijk voor
stellen, hoe het jonge volk genoot. Hadden de ge
leiders haast moeite, de jeugd afscheid te doen
nemen van de papepaaienlaan, herhaaldelijk bleek
een zachte aandrang tot voortgaan noodig te zijn,
indien men van Artis zoo veel mogelijk wilde
een licht in de verte. Martineau bleef even staan,
verborg haastig zijn lantaarn onder zijn jas en keek
scherp toe. Zou dat een rjjtuigzjjn? Ja, ja,dat moest
wel, maar nu was het nog de vraag ot het rijtuig
hen tegemoet kwam, dan wel den kant van Aigu
rande opreed. In het laatste geval hadden zij er nog
niets aan.
Het licht scheen zich in het geheel niet te bewe
gen. Zou het nog zoo ver at zjjn, dat de beweging
niet merkbaar was?
Of zou er werkelijk hier, op dezen eenzamen weg,
midden in den nacht een rijtuig staan wachten.
Martineau had allerlei sombere voorgevoelens, niet
onbegrijpelijk na hetgeen er zooeven was gebeurd.
Zie eens, luitenant, daarginds in de verte een
licht, zeide hjj tegen Filip, die het nog niet scheen
opgemerkt te hebben.
De officier keek in de richting, die zijn oppasser
aanwees.
Inderdaad.
Ik zou mjj sterk vergissen als dat geen rij
tuig was.
Des te beter.
Zou u hier even willen wachten, luitenant, dan
ga ik eens zien.
Goed.
Martineau, steeds met de rijtuiglantaarn onder
zijn jas, snelde voort, zoo snel dat op den hobbe-
ligen weg mogelijk was, de oogen onafgewend op
het licht gevestigd Hoe verder hij kwam, hoe dui
delijker dit werd, maar het bewoog zich niet. Einde
lijk, toen hij het rijtuig had bereikt kwam er een
bljjde lach om zjjn mond en hij keerde terstond terug.
- Luitenant, wij hebben een buitenkansje! riep
hjj uit.
Wat dan?
Het is een rijtuig en wel het tentwagentje
van de compagnie. De sappeur-koetsier is zoo vrien
delijk geweest op ons te wachten.
Filip nam weer den arm van zijn trouwen Mar
tineau, die nu de lantaarn weer te voorschijn had
gehaald en weldra hadden zij het tentwagentje be
reikt. Het paard stond rustig midden op den weg
te slapen en binnen in zat de sappeur-koetsier te
ronken.
zien, en tevens een uurtje aan 't Aquarium be
steden. Na den rondgang werd een half uurtje
gepauzeerd bij den uitgang, om daarna langs
den kortsten weg weer naar de boot te wande
len. Om 5 uur werden de touwen losgemaakt,
en daarna de terugreis aanvaard. Wel was het
wat koeler geworden, doch gedurende de boot
tocht bleef het droog; alleen op de terugreis van
Alkmaar naar hier viel er wat regen. Het feest
mag als uitnemend geslaagd beschouwd worden
de Vereeniging ter bevordering van getrouw
schoolbezoek mag met voldoening op haren ar
beid terug zienmoge zij onze schooljeugd nog
menig heerlijk feest bereiden.
Heer Hugowaard. Donderdag j.l. had
de algem. verg. plaats van de harddraverij-club
„De Hengstman". In deze verg. werd besloten,
op Zondag 9 en Dinsdag 11 Juli eene harddra
verij uit te schrijven Zondags voor harddravers
om prijzen van f40, f 10 en f 5 (de deelnemende
paarden mogen geen prijs hooger dan f 60 heb
ben behaald.) Dinsdags voor boerenpaarden om
prijzen in contanten. De aftredende bestuursle
den A. Over, K. van Dam en Corn. Visser wer
den als zoodanig herkozen, terwijl voor aanvul
ling van het Bestuur, door het vertrek van den
heer Jn. Winkel, werd gekozen de heer S.
Brugman.
Door den heer J. Klerk, die als vice-voorz.
de verg. leidde, werd een woord van hulde en
dank gewijd aan den vertrokken voorz., den hr.
Jn. Winkel, en tevens meegedeeld, dat een nieuwe
voorz. zal moeten worden gekozen. Nadat de hr.
Klerk zijne bezwaren tegen het voorzitterschap
had geopperd, werd de hr. G. Bos, burgemees
ter van Oudorp, bij meerderheid van stemmen
tot voorz. gekozen, die onder applaus der verg.
deze keuze zich liet welgevallen.
Tot keurmeesters werden gekozen, de heeren
Jb. Blom, Petrus Blom, Corn. Beets, P. Won
der Pz., A. Bier en K. Blom, terwijl tot hunne
plaatsvervangers werden aangewezen, de heeren
De wijn van moeder Jacqueline was hem te mach
tig geweest.
Martineau greep hem bjj den arm en schreeuwde
Hela, word wakker
Wat is er vroeg de andere nog met gesloten
oogen.
Mariineau schudde hem nog heftiger en hernam:
De luitenantWord toch wakker
Hè, wat?
Maar tegelijk sliep hij weer even vast in.
Martineau, wiens geduld ten einde was, trok hem
de teugels uit de hand, nam hem bij hootd en bee-
nen en wierp hem in het achtergedeelte van den
wagen.
De sappeur-koetsier, half gewekt door den schok,
trachtte op te staan en maakte een dreigend gebaar.
Zeg eens, verduiveld
Doch Martineau wist hem tot kalmte te brengen.
Stil, slaapkop, verroer u niet, slaap uw roes uit.
In het eerst scheen de sappeur-koetsier weinig
geneigd dezen verstandigen raad op te volgen, maar
het gezicht van de luitenantsuniform bracht hem
tot inkeer en bedaarde zijn drift.
Hij keerde zich om en een oogenblik later snorkte
hij weder.
Martineau hielp Filip in het rijtuig, zette zich
naast hem, nam de teugels op. wekte het paard door
een zweepslag en terstond daarop reden zij in draf
naar Aigurande.
Tegen één uur 's nachts kwamen zij zonder ver
dere moeieljjkheden of belemmeringen in het kamp.
Martineau viel terstond in een een vasten slaap.
Geheel anders was het met luitenant Filip.
Ofschoon hg uitgeput was van vermoeienis, kon
hij den slaap niet vatten. Onafgebroken zag hij de
gluiperige, sluipende gestalte van oom Jacques voor
zich en hoorde hij het geluid van balken, die langs
den rotswand in den bergstroom vielen.
Bij het aanbreken van den dag stond hij op, wel
niet uitgerust, maar toch veel kalmer.
Zijn jeugd en zijn sterk gestel waren twee machten,
die heel wat schokken konden doorstaan.
Onmiddellijk nam hij de noodige maatregelen, om
de bedding van den bergstroom weer vrij te maken.
De voornaamste hindernis was een rotsblok van reus-
Jn. Ros, J. Kroon, A. Klomp Gz., C. Rood,
KI. Gelder en Jn. van der Molen.
Onder gebruikelijke plichtpleging werd de
verg. gesloten.
Markt- en Groentenvereeniging
„de Wester kogge".
Op de den 23 Juni jl. te Bobeldijk gehouden
eerste afslagmarkt werden aangevoerd:
85 manden groote aardappelen, 15 manden
kleine en eenigen duizende Meirapen. Jammer
er zoo weinig koopers waren.
De prijzen der aardappelen waren f 1.75 a
f 1.80 de groote, terwijl de kleine, (mooi soort)
slechts f 0.50 per halve H.L. opbrachten.
De meirapen werden voor f3.per 1000
stuks verkocht. Wij hopen de volgende keeren
meer koopers te zien.
Harenkarspel, 22 Juni 1899. Dezer da
gen is een begin gemaakt met het plaatsen der
palen voor de telefoonverbinding Warmenhuizen-
Dirkshorn. Binnenkort zal dus ook de gemeente
Harenkarspel aan het telefoon- en telegraafnet
verbonden zijn.
Het kantoor zal gevestigd worden in het hulp
postkantoor te Dirkshorn.
Groentenvereeniging „de Niedorper
De Afdeeling „Lutjewinkel—Weere" verga
derde Dinsdag 20 Juni in het lokaal van J. Korff
te Lutjewinkel. Na de opening der vergadering,
door den voorzitter, den heer J. Breebaart Dz.,
het lezen der notulen door den Heer H. van
Heerikhuizen, secretaris, bracht de laatste verslag
uit van de algemeene vergadering der Vereeni
ging, den 9 Maart te Winkel gehouden.
Hierna werd gelezen een circulaire van de
Stoomtramweg-Maatschappij „West-Friesland",
inhoudende een speciaal tarief voor het vervoer
van aardappelen naar Amsterdam. De Directie
deelt daarin mede;
a. dat tot 31 Augustus gelegenheid bestaat tot
achtige afmeting, dat door de ontploffing midden in
den stroom was geworpen.
Om dit te verwijderen, zou weder melinite gebruikt
moeten worden. Om dit blok te bereiken, moest men
in een vrij smalle rotskloof afdalen, waarboven zich
een steile bergwand hoog in de lucht verhief.
Filip liet spoedig de reveille blazen en begaf zich
met zjjn manschappen op weg. Zij daalden in de
rotskloof af, de luitenant deed opmetingen en wees
de plaatsen aan, waar het melinite moest worden
aangebracht.
Sedert Martineau door de gebeurtenissen van den
afgeloopen nacht ontdekt had, dat een geheimzinnige
vqand den officier beloerde en verraderlijke aansla
gen op diens leven pleegde, besloot hij Filip overal
te bewaken.
Ook nu, terwijl de jonge man beneden in de rots-
kloot was, had Martineau zich tegenover den steilen
bergwand geplaatst op een punt, waar hjj geheel den
omtrek goed kon overzien. Om op alles voorbereid
te zqn, had hjj zjjn geweer meegenomen.
Het bleek weldra, dat die voorzorgsmaatregel lang
niet voorbodig was. want terwijl Martineau goed
overal rondkeek, zag hij een man, die met gluipe-
rigen tred heel in de verte naderde.
De duivel haal me, als dat niet de kerel van
vannacht is, mompelde Martineau, dezelfde gang. ja,
ja, hij is het wel. Wat voert hij nu weer in zjjn
schild?
Het antwoord op die vraa? bleef niet lang uit.
De man beklom den bergrug, die zich juist boven
de kloof verhief, waarin Filip Dormelles met zjjn
manschappen aan het werk was.
Hjj kon Martineau niet zien, deze daarentegen ver
loor geen zijner bewegingen uit het oog.
Eerst tuurde de man voorzichtig naar beneden,
toen keerde hjj terug en rolde met inspanning een
zwaren steen naar de plaats waar Filip zich recht
onder bevond.
Martineau begreep zjjn bedoeling.
Hel en duivel, bromde hij, nu ljjdt het geen
twjjfel meer of de schavuit heeft het op den luite
nant gemunt, hij wil hem onder dien steen verplet
teren. Wacht, kameraad, ik zal u helpen.
Hij legde aan en gaf vuur.
