Weekblad voor LANGEDIJK en Omstreken.
N\ 27.
Zondag 2 Juli 1899.
8e Jaargang.
N ieu wstij dingen.
Feuilleton.
WiilB HISOIIIDII.
NIEUWE
LAIGEIUKEI COIIIAHT.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels 30 ct., elke regel meer t> ct.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
Brieven rechtstreeks aan den Uitgever.
Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag.
ABONNEMENTSPRIJS
voor Noordscharwoude, Oudkarspel, Zuidscharwoude en Br. op Langedijk
per drie maanden 50 ct., franco p. post 60 ct.
UITGEVER:
J. EL KEIZER.
BUREEL:
Hoordscliarwoude.
Bij dit nummer behoort een
bijvoegsel,
Sint Pankras, 30 Juni '99. Bij Kon.
Besluit is benoemd tot hoofdingeland-plaatsver-
vanger in het bestuur van West-Friesland van
wege het ambacht genaamd Geestmer-Ambacht
de heer S. Duif alhier.
Ter verkiezing van drie leden van den ge
meenteraad alhier zijn '2 lijsten ingekomen.
Op de eene lijst komen als candidaten voor de
heerenL. van de Vijzel (aftr. lid), J. Schuit
(aftr.) en Jb. Ruijs.
Op de andere lijst de heerenL. van de Vij
zel, J. Schuit en Jb. Slijker.
Griezelige bezienswaardigheid
In de Ilerv. Kerk te Wiewerd (Friesland) be
staat een oude grafkelder met eenige lijken, die,
vreemd genoeg, niet vergaan, doch geheel uitge
droogd zijn.
Proefnemingen met cadavers van dieren hebben
aangetoond, dat deze grafkelder werkelijk de ei
genschap bezit, de lijken door uitdroging voor
ontbinding te vrijwaren.
Vooral in de laatste jaren werd deze grafkelder
door vele belangstellenden en nieuwsgierigen be
zocht. Evenwel is het telkens openen der kisten
en het betasten der mummies niet bevorderlijk
om deze gaaf te houden. Thans zullen de houten
deksels van de kisten worden genomen en deze
worden bedekt met glas waardoor het gedurig
openen overbodig zal worden.
Een weinig bekend voorbeeld van
oplichterij
Te Amsterdam had een dame eenige voorwer
pen gekocht en gaf een muntje van f 10 in be
taling. De koopman gaf geld terugalles klopte.
Later bemerkte de dame, dat ze een gulden
te weinig ontvangen had
14.)
Dit hotel werd bijna uitsluitend bezocht door han
delaars, houtkoopers, scheepsbouwmeesters, ingeni
eurs en machinisten.
Tegenover het hotel bevond zich een klein buiten
verblijf, een vcottege", zooals men liet daarginds
noemt, bestaande uit een wit huisje van één ver
dieping en omgeven door een schaduwrijken boom
gaard
Het venster der kamer, welke Bernard betrokken
had, zag juist op dien boomgaard uit en op zekeren
dag, toen de zomerzon uit een onbewolkte lucht
scheen, kon hij van uit zijn venster een heerlijk
schouwspel gadeslaan.
Aan twee kastanjeboomen, welke in vollen bloei
stonden, was een hangmat vastgemaakt en in die
hangmat lag, in bevallige houding, gekleed in een
eenvoudig wit zomerkleedje, de lange blonde lokken
slechts door een lint opgebonden, een betooverend
schoon meisje.
Bernard De Prabert was toen twee en dertig jaar
oud, zjjn geheele leven was aan den arbeid en de
studie gewijd geweest en slechts afgewisseld door
wreede beproevingen.
Met vrouwen had hij zich nooit ingelaten, hij
vreesde haar, hij vermeed haar, waar hij slechts kon.
Was het niet een vrouw geweest, een verleidster,
een gevloekte, die zjjn broeder in het verderf had
gestort
Dat noodlottige familiedrama had van Bernard een
somber, in zich zelfzelf gekeerd man gemaakthad
zijn van nature zoo rondborstig, openhartig karakter
geheel doen veranderen, had hem de vreugde van
zijn leven ontstolen en het geluk iets onbestaanbaars
voor hem gemaakt.
Door dit drama had een eerbiedig en liefhebbend
zoon den naam van zijn vader doen verwerpen, want
die naam werd thans gedragen door een moordenaar,
Op de markt te Dordrecht verzocht iemand
aan een koopman een bankbiljet van f 25 te wis
selen. Het geld werd uitgeteld, alles was in orde,
doch thuis gekomen had de persoon.... een rijks
daalder te weinig!
Vrijdag kocht een man te Dordrecht enkele
bloemkolen van twee Rotterdammers. Een der
personen vroeg den kooper, of deze niet een stuk
groot geld wilde wisselen. Deze gaf een rijksdaal
der en ontving toen 2 guldens, 4 dubbeltjes, 2
2V2<5ts.stukken en 5 centen. Later bleek dat
hij een gulden te weinig had
Het geheim van deze oplichterij is hierin ge
legen, dat hij, die geld teruggeeft, het op eigen
hand uittelt, het vervolgens in de hand van den
ander werpt en ondertusschen behendig een geld
stuk tusschen de vingers laat glijden.
Door te eischen, dat de koopmau het geld niet op
eigen hand uittelt wordt dit bedrog gemakkelijk,
voorkomen.
Men zij voorzichtig!
Volgens oordeel van verscheidene koolbou
wers is het te vreezen, dat dit jaar de rupsen-
plaag zich weder deerlijk zal doen gevoelen. Dit
is op te merken aan de vlinders, die thans reeds
in groote zwermen over de akkers heenzweven.
De langdurige droogte schijnt hiervan de oorzaak
te zijn.
Onvriendelijke ontvangst.
Aan een woning aan den Z. O. Buitensingel
te 's Gravenhage kreeg een collectant van een
kerkelijke gemeente in plaats van een kleine
gift voor de armen, van de dienstbode uit het
bovenraam een emmer vuil water op het lijf,
waardoor de kleeding van den collectant bescha
digd werd.
Van deze onbehoorlijkheid is aangifte gedaan
bij de politie.
Een gerechtelijk onderzoek is ingesteld
naar de wijze waarop de gep. kapitein Vemer
zich in het Huis van Bewaring van't leven heeft
door een galeiboef.
Dé ware naam van mijnheer De Prabert was
Bernard Duhesme. Een beschikking van het mine-
sterie van binnenlandsche zaken had hem toegestaan
den naam van zijn moeder te voeren, geboren Lou
ise De Prabert.
Bernard had om deze gunst verzocht, nadat zjjn
broeder, Robert Duhesme, door het hot vap assises
te Riom, tot levenslangen dwangarbeid was veroor
deeld,
Uit het verhaal van kapitein Barillet weet de le
zer, welke misdaad aan Robert ten laste werd gelegd.
Deze verandering van naam had aan Bernard
heel wat verdriet gekost. Hoofdzakelijk had hij het
gedaan om zijn zuster Blanche, een edel en zacht
zinnig meisje, wier toekomst werd verwoest door
de misdaad van haar broeder Robert.
Wellicht zou door het verdwijnen van den naam
ook de misdaad spoedig vergeten worden.
Als hoofd der familie had Bernard wijs en voor
zichtig gehandeld, maar niettemin verweet zjjn ge-
welen hem zijn zwakheid en schaamde hij zich over
het onrecht, dat hij der nagedachtenis zjjns vaders
meende te hebben aangedaan.
Robert, die drie jaar jonger was dan Bernard,
verschilde hemelsbreed in karakter met hem: hij was
heftig, opvliegend, weerspannig. Hij kon zich dan
ook niet goed onderwerpen aan het soms wel wat
ruwe gezag van zijn vader een werkman, die dank
zij zijn onverdroten werkzaamheid en zijn vermetele
ondernemingsgeest fabrikant geworden was en
bracht het grootst gedeelte van zijn jeugd eerst te
Lyon en daarna te Parijs door op kostscholen. Ook
met de onderwijzers leefde hjj voortdurend in twee
dracht, maar ondanks dat was hij een goede leerling,
steeds no. 1 van de klas en verbaasde zijn leeraren
door zijn helderheid van geest en zijn onverzadelijke
weetgierigheid. In den grond van zijn hart was hij
echter goed, edel en rechtschapen.
Robert was zeker tot groote daden bestemd, wan
neer een vrouw hem niet in het verderf gestort had.
Zijn noodlottig gesternte deed hem een beeldschoon
meisje ontmoeten, waar hij aanstonds vurig verliefd
op werd en die een onbegrensde macht op hem uit
oefende.
kunnen berooven. Er moet reeds gebleken zijn
dat hij zijn stoel had geplaatst op de wollen bed
deken ter vermijding van geraas bij het omver
werpen ervan onder zijn voeteD.
In verband met het plaats gehad hebbende
ongeval hebben een 300-tal werklieden der Hol-
landsche Spoor Donderdagmorgen den chef-inge
nieur der centrale werkplaats te Haarlem ver
zocht om het ontslag van den opzichter Cramer,
wien het ongeluk van de vorige week wordt ge
weten. Onderzoek wordt toegezegd'
Niet snugger.
Dinsdagmiddag werd ook te Nijmegen de ge
legenheid tot opgeven van candidaten voor de a.s.
gemeenteraadsverkiezing gegeven. Even vóór het
spelen van vieren kwam de president der kies-
vereeniging Rerum Novarum alléén op het stad
huis om de candidaten zijner vereeniging in te
dienen. Toen er hem op gewezen werd, dat hij
2 heeren bij zich moest hebben en hij moeite
deed om die inderhaast te vinden, sloeg de klok
vier en zoo zal dus R. N. het genoegen niet
hebben hare candidaten in aanmerking te zien
komen.
Het droge weder in Friesland maakt de
nieuwe aardappelen vroeg rijp en bevordert de
goede hoedanigheid door het meelzetten. De op
brengst is ruim, waardoor de prijzen dalen en de
oude aardappelen zooveel mogelijk van de hand
worden gedaan tegen lage prijzen. Was de prijs
voor eenigen tijd nog fl.80 a f2.40 per ILL.,
nu wordt daarvoor niet meer dan f 1.10 1.20
per ILL. gemaakt.
Sommige landbouwers, die in den herfst van
1898 niet wenschten te verkoopen, in de hoop
in 1899 hooger prijzen te zullen kunnen bedin
gen, maken dus nu slechte zaken.
De Heer C., 2e luit. bij het 2e reg. hu
zaren, is ter beschikking van den Krijgsraad te
's-Hertogenbosch en in voorloopige hechtenis
gesteld. Hij wordt verdacht van schaking.
Zij heette Georgette Lacassagne, had geen ver
mogen en was van zeer duistere afkomst.
Papa Duhesme wilde niets van dit meisje hooren
en weigerde beslist zijn toestemming tot het huwe
lijk, dat Robert zich voorgenomen had. Deze wei
gering verbrak voor altijd den vrede tusschen vader
en zoon.
In het volgende jaar kwam de vader om het leven
bij gelegenheid van een overstrooming, toen hij zijne
m chinekamer tegen het water wilde beveiligen.
Zijn testament, dat volkomen in orde werd bevon
den, vermaakte zoo weinig mogelijk aan den weer-
spannigen zoon.
Bernard was evenwel te edel om zich aan de be
palingen van dit testament te houden, hjj verdeelde
de vaderlijke nalatenschap in drie geljjke deelen en
bood Robert een daarvan aan. Op koelen, bitsen
toon weigerde deze en verklaarde niets te zullen
aannemen, dan hetgeen de wet hem toekende.
Bernard drong evenwel aan.
Kom, zeide hjj, laten wij te zamen werken
en de zaken van onzen vader uitbreiden. Er zijn
millioenen te verdienen zonder eenige risico .alleen
door de bosschen te exploiteeren en de fabrieken te
drijven, die onze vader heeft nagelaten.
Robert antwoordde kortaf:
Neen.
Wat houdt u er van terug? hernam Bernard.
Waarom stemt ge niet toe in mijn voorstel? Ge
weet hoeveel onze zuster van u houdt, ge weet ook
hoeveel ik
Ja, ik weet het, zeide Robert, gij beiden zjjt
goed en edel en wij zouden gelukkig met elkaar zijn.
Neem het dan aan
Robert schudde treurig het hoofd.
Neen.
Ik begrijp, wat u ervan weerhoudtuw vrouw,
die onze vader nooit heeft willen erkennen, die wjj
nooit gezien hebben, en die ons uw hart heeft ont
stolen. Welnu, breng haar hier, wij zullen haar be
schouwen als onze schoonzuster, haar erkennen als
een lid der familie Duhesme en wie ze ook zijn
mag, ik beloof u dat Blanche en ik haar zullen lief
hebben, zooals wij u zelf liefhebben.
Een oogenblik voelde Robert zich verteederd.
Donderdagavond is tusschen Amsterdam
en Halfweg op trein 33 geschoten. Het schot
ging door de ruiten van het postrijtuig, geluk
kig zonder een der beambte te treffen.
Te Alkmaar is plotseling overleden de
burgemeester A. Maclaine-Pont, 76 jaar oud. Hij
had ruim 41 jaren zijn ambt bekleed.
Naar men uit Lunteren aan de A. Ct.
meldt, is aldaar thans bericht ontvangen, dat de
finitief besloten is het Sanatorium, herstellings
oord voor de onderwijzers, vanwege den Bond van
Nederl. Onderwijzers te vestigen aldaar.
Romantisch.
Te Hellouw, bij Haaften, stierf dezer dagen
een man, wiens familie vermoedde, dat hij eenig
kapitaal aan contanten moest hebben nagelaten.
Na alles, zelfs de vloeren van zijn huisje, onder
zocht te hebben, vond men eindelijk een aan-
teekening in een almanak, waarmede een pere
boom en eene plaats op een akker werden aan
geduid. En werkelijk vond men, in de onmid
dellijke nabijheid van dien boom, op eene plek,
waar vier stokjes in den grond geplaatst waren,
een bedrag van f 16.000 verborgen.
De warmoezier heeft het om dezen tijd
van het jaar druk. Bij een wandeling door De
Streek bemerkt men weder tal van bordjes met
de cijfers, 1, 2 en 3: de uren, waarop 's mor
gens de warmoezier gewekt moet worden. Aard
appelen en bloemkool eischen tal van werkvolk,
dat nog versterkt wordt door de zwakkere sekse.
En dat er gewerkt wordt, bewijst een blik o.a.
op de markt te Bovenkarspel, waar Woensdag
niet minder dan 6800 zak aardappelen waren
aangevoerd.
Een oplichtster.
Naar het Huis van Bewaring te 's Graven
hage is overgebracht een jeugdige oplichtster,
die in veertien dagen tijds bij verschillende win
keliers haar slag had weten te slaan.
Chic gekleed trad zij de winkels binnen om
Bernard, zoudt ge ,dat willen doen riep hij uit.
Ja.
Robert drukte zijn broeder de hand. maar ter
stond daarop verzonk hjj in diep gepeins, vervolgens
kwam er een bitteren glimlach om zijn lippen en
op zjjn koelen, eenigszins hooghartigen toon hernam
hij
Ik dank u. Dit eentoonige bestaan te midden
der fabrieksarbeiders in een uithoek van het land
kan mij niet bekoren. Ik streef naar een woeliger
leven, zooal niet winstgevender, dan toch, naar ik
hoop, met oneindig veel meer roem. Ge zult het zien,
Bernard, ik heb grootsche plannen in portefeuille,
prachtige uitvindingen, die de wereld zullen verba
zen, die binnenkort een geheele omwenteling te weeg
zullen brengen. Behoud het vermogen van onzen va
der voor onze zuster en voor u, beheer het verstandig,
het kan aan geen betere handen worden toever
trouwd. Ik zal mijn eigen weg wel banen en ik zal
de stamboom worden van een nieuwe familie.
Robert, ge doet me verdriet.
O! wees maar niet ongerust, ge zult er geen
berouw van hebben, evenmin als ik.
Met een trotsche beweging tikte hjj zich tegen het
voorhoofd.
Ik heb hier genoeg, hernam hij, om aan alle lui
men en onrechtvaardigheden van de fortuin weer
stand te kunnen bieden.
De hemel geve het.
O! de hemel zal het geven. Vaarwel.
Beleedigd over de al te trotsche woorden van zijn
broeder, mompelde Bernard nu ook iets koeler.
Goed dan, vaarwel, wanneer zie ik u terug?
Dat weet ik niet, later, wanneer ik als over
winnaar met roem beladen ben.
Hoelang zal dat nog duren?
O! misschien korter dan ge wel denkt. Tot
weerziens dus, broer, en laten we elkaar de hand
drukken.
Door dezen hartelijken toon weer overwonnen,
drukte Bernard krachtig de hand, die zjjn broeder
hem toestak en deze zeide glimlachend
Zoo is het goed, tusschen ons is toch niets wat
ons scheidt.
Integendeel, antwoordde Bernard met warmte,
