Weekblad voor LANGEDIJK en Omstreken.
Zondag 16 Juli 1899.
8e Jaargang.
Nieuwstijdingen.
Feuilleton.
WBEEB BESCHEIDEN.
U W
Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag.
ABONNEMENTSPRIJS
voor Noordscharwoude, Oüdkarspel, Zuidscharwoude en Br. op Langedijk
per drie maanden 50 et-, franco p. post GO ct.
U IT G E V|E R
J. EL KEIZER.
BUREEL:
Noordscharwoude.
PRIJS DER ADYERTENTIËN:
Van 1—5 regels 30 ct., elke regel meer ct.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
Brieven rechtstreeks aan den Uitgever.
Hij dit nummer behoort een
bijvoegsel,
Sint Pankras. Op de woensdag 1.1. ge
houden vergadering van het bestuur der „Ver-
eeniging tot Bevordering van Trouw Schoolbe
zoek" alhier, werd besloten op Donderdagen 27
Juli en 3 Augustus een schoolfeest te houden.
Den eersten dag zullen 41 kinderen der hoogste
leerjaren een reisje maken naar Amsterdam, ter
wijl de 77 overige leerlingen den tweeden dag
hier op 't dorp feest zullen vieren.
Hoewel het aantal verzuimen wel 16 mag be
dragen, moeten toch helaas nog 9 leerlingen met
meer verzuimen worden buitengesloten.
Sint Pankras. Uitslag van de verkie
zing van 3 leden voor de gemeenteraad op Maan
dag 1.1.
Aantal kiezers 123. Opgekomen 105. Van on
waarde 1 biljet. Aantal geldige stemmen 104.
Hiervan werden uitgebracht op de heeren
Jb. Ruijs 71 stemmen
J. Schuit 86
Jb. Slijker 42
L. van de Vijzel 104
Zoodat herkozen zijn de aftredende leden Van de
Vijzel en Schuit en gekozen is de heer Jb. Ruijs.
Schagen. Behoudens goedkeuring van
Gedeputeerde Staten heeft de raad onzer ge
meente op voordracht van burgemeester en wet
houders den 15 dezer den heer H. M. Th. ter
Linden, onderwijzer aan de openbare lagere school
alhier, niet eervol ontslagen op grond van het
feit, dat hij sedert den 10 dezer zonder voor
kennis of toestemming zijner autoriteiten de school
niet meer heeft bezocht, en de gemeente heeft
verlaten, zonder orde op zijne zaken te hebben
gesteld.
Vischafslag te IJmuiden!
Nu Maandag aan de Rijksvischhal niets ver
kocht is en Dinsdag alleen eenige kleinere vaar
tuigen daar hun vangst hebben laten afslaan
terwijl door de Coöperatieve Maatschappij de visch
van vijf stoomtrawlers, enkele kotters, waarbij
een Engelschman met de vangst van een 20-tal
andere kotters, en eenige schuitjes afgeslagen is,
blijkt, dat niet alleen de commissionairs, maar
ook de meerderheid der koopers en reeders en
visscherslieden geen vrede hebben met het op
treden van het rijk in de visscherijzaak.
Men hoopt, dat de directeur der visschershaven,
in overleg met belanghebbenden, spoedig voor
stellen aan den minister zal kunnen doen, om
tot eene bevredigende oplossing te komen.
Salarisregeling.
De afdeeling Schagen van het N. O. G. heeft
in hare vergadering van den 13 dezer besloten
eene brochure samen te stellen en uit te geven
ter voortzetting en toelichting van haar reeds
meermalen besproken voorstellen in zake salaris
regeling, door Genootschap, Bond- en Hoofdver-
eeniging bij de regeering ingediend en aanbevo
len, De heeren Porte, Yan Heerikhuizen, De
Yries, Meier-Drees en Holle werden gekozen als
leden der Commissie van voorbereiding.
Woensdag begaf zich een koppel ganzen
van den heer Kant te Schagen op het land
van den heer Stammes, waar een aantal vette
koeien graasden. De koeien omsingelden de domme
gansjes, vielen ze aan en doodden er een drie
tal. De ijlings toegeschoten zoon van den heer
S. wist het leven der overigen te redden door
met luid schreeuwen en slaan de koeien te ver
wijderen.
Harenkarspel 12 Juli 1899. Maandag
10 Juli is door de banne Harenkarspel aanbesteed
het leggen van een vaste brug over de ringsloot
bij de zoogenaamde Smeugelkeet en het maken
van een weg vandaar naar den Laanderweg.
Het werk is aangenomen door P. Withoud te
Dirkshorn voor f3948.de raming was f 4200.
In het N b 1. v. d. B o e k h. waarschuwt
J. T. E. te L. de uitgevers van kalenders, dat
1900 geen schrikkeljaar is.
Zooals men weet, bleek bij de invoering van
onze tjjdrekening het schrikkeljaar noodig, omdat
een jaar inderdaad niet 365 dagen lang is, maar
bijna 6 uren meer.
Bijna 6 uren. Daardoor zou meu nl., telkens
het 4e jaar nemende, per eeuw weer ongeveer
24 uren te veel vooruitgaan. Van daar de bepa
ling, dat de eeuwjaren (dus nu ook 1900) geen
29n dag in Februari krijgen.
Om de fout die ddardoor nu weer wordt ge
maakt, weg te cijferen, zal 't jaar 2000 wel een
schrikkeljaar zijn.
Al te mal.
De werkstaking onder de leerlingen der vierde
klasse van de Rijkslandbouwschool te Drachten,
is geëindigd. De directeur bracht den jeugdigen
stakers onder het oog, dat hij hen van school
zou moeten sturen, indien zij de lessen van den
onderwijzer Y. bleven verzuimen, 't Was dan
ook te mal.
Nederlandsch Onderwijzers
Genootschap.
Uit het verslag van den staat en de verrich
tingen van het N. O. G. in 1898 blijkt, dat het
hoofdbestuur dat jaar onveranderd bleet, samen
gesteld als in 1897. De rekening en verantwoor
ding over 1898 sluit in ontvangst en uitgaaf met
een bedrag van f 7653.525. Het aantal deelne
mers in de onderwijzersspaarbank is thans 1708,
die gezamenlijk f3.314.611,86 hebben ingelegd
de spaarbnnk bestond in 1898 50 jaren. Het
vaste fonds der vereeniging bedroeg op 31 Dec.
f9424.005. De staat der verzekering van de on
derwijzers-levensverzekering wijst het volgende
aan polissen 5093, kapitaal f 8120638, lijfrente
f74245.90, premiën f216808 745. Het aantal af-
deelingen is thans 220, dat der gewone leden
5299, der algemeene leden 983 en dat der voor
standers 79. Voor het eerst sinds jaren moet in
het genootschap achteruitgang in ledental gecon
stateerd worden 195 leden toch hebben in den
loop van 1898 zich uit de vereeniging terugge
trokken. Hoewel dit nog geen verontrustend ver
schijnsel kan genoemd worden, wijst het er toch
op, dat het genootschap niet werkt in den geest
van alle onderwijzers. Niet ongerechtvaardigd is
echter het vertrouwen in de toekomst, die zeker
alle Nederlandsche onderwijzers eenmaal oDder
de vanen van de zoo machtige vereeniging zal
terugvoeren en als één man vereenigen.
Dat stemlust ook op vergevorderden leef
tijd bij sommigen niet verflauwt, bewees te Sit-
tard een 93-jarig man, die, ondanks zijn hoogen
ouderdom, met vluggen tred de trappen van het
raadhuis besteeg om aan zijn burgerplicht als
kiezer te voldoen.
Te Enkhuizen was het nog sterker, daarnam
de honderd-jarige Jochem de Graaff aan de ver
kiezing deel.
Dezer dagen zijn aan verscheidene land
bouwers te Nieuwe Niedorp zoogenaamde
„berichtkaarten", waarop vermeld stond de no
teering der prijzen van aardappelen enz. van
den heer J. J. Terpunt te Amsterdam, toege
zonden, welke ten doel strekten de houwers te
16.)
Om van de aangebedene een woord van dank te
verdienen, zou Bernard zonder aarzeling door een
vuur geloopen hebben.
Hjj stelde zich dus dadelijk ter beschikking.
Met zijn vriend Jacques begaf hij zich naar Glas
gow en doorkruiste de stad in alle richtingen. Jac
ques had uit gemakzucht de eerste de beste kamers
wel willen huren, maar Bernard vond niets mooi
en behaaglijk genoeg ingericht. Ten slotte viel zijn
keus op een beneden verdieping met een allerliefst
tuintje in een breede, vrij stille straat; de kamers
waren ruim en luchtig, met vrij goeden smaak ge
stoffeerd, het ameubeleinent bijna nieuw' en vrij
volledig.
Toen men het met den eigenaar eens was ge
worden, zeide Jacques tegen Bernard de Prabert
Nu heb ik nog een menigte zaken te regelen,
die u zeker zouden vervelen, maar onthoud goed de
weg naar onze nieuwe woning, want morgen moet
gij ons het genoegen doen bij ons te komen lunchen,
dan kunt ge tegelijk eens vernemen, of miss Feli
cia tevreden is over hare nieuwe woning. Vaarwel.
Z|j wisselden een handdruk en Bernard verwij
derde zich met een hart vol vreugde.
Alvorens echter naar zijn hotel terug te keeren,
begaf hij zich naar den grootsten bloemist van Glas
gow en plunderde diens geheele magazijn. De groot
ste sierplanten, de mooiste bloemen, de heerlijkste
bouquetten werden uitgezocht en naar de nieuwe
woning van miss Felicia Hilson gezonden.
Verder scheen de dag en de daaropvolgende nacht
aan Bernard oneindig toe en ook de morgen van
den volgenden dag werd in pijnlijk ongeduld door
gebracht.
Nauw had het voor de lunch algemeene bestemde
uur geslagen, of hij trad de woning van miss Feli
cia Hilson hinnon, di»p geroerd, verhoogd en Topt,.
bewegen hunne groenten en aardappelen te ver
zenden naar Amsterdam.
Aangezien in dezen omtrok verscheidene groen-
tenmarkten in den laatsten tijd zijn opgericht,
zal hiervan ongetwijfeld geen sterk gebruik ge
maakt worden.
De kelders van 's Rijks Munt bevatten aan
zienlijke hoeveelheden van muntstukken, die aan
het verkeer onttrokken zijn, b.v.: 9117dofklin-
kende rijksdaalders, 8175 dergelijke guldens, 5289
halve guldens van dezelfde soort, 31210 Lom
bokrijksdaalders, 26 vaatjes Spaansche pilaar
daalders, uit Curasao toegezonden. Dit alles heeft
zijn waarde, maar is in zijn tegenwoordigen vorm
niet bruikbaar en de Munt is de instelling, be
stemd om er wat beters van te maken.
Aardbeziën plukken.
Aardbeziën op den middag geplukt, zijn sma
keloos. 's Morgens vroeg is daartoe de beste tijd.
Maar nooit mag men plukken als de zon op de
aardbeziën staat.
Naar gemeld wordt is te Hilversum on
langs door een ingezetene in publieke veiling
een oude brandkast zonder sleutel gekocht, af
komstig van eene aanzienlijke familie. Toen nu
dezer dagen de tegenwoordige eigenaar die brand
kast liet openmaken kwam hij tot de ontdekking,
dat zich daarin een som van pl.m. 70.000 bevond.
Humor iu zijn eentje.
Een Maarsenscbe dreumes van 4 of 5 jaar stond
Woensdagmorgen met een krant in de hand voor
de deur van een buiten en filosofeerde naar den
belknop kjjkende:
Die bel is te hoog voor me of ik te klein
voor die bel
Na een tel of 5 treedt hij naar 't midden van
de dubbele deur en zingt, zich onbespied wanende
en met de vuist dreigende:
In naam van Oranje, doet open de poort,
De Watergeus staat voor den Briel!
de deur blijft dicht en nu herhaalt hij
In naam van Oranje, doet open de deur,
Mjjn vader die stuurt met de krant!
dit helpt, tenminste terstond daarop gaat de
deur open.
Men vraagt ons wat „internationale kleu
ren zijn, die voor onze nieuwe postzegels zullen
worden gebezigd. Op het jongste Postcongres, te
Washington, werd aangenomen, dat in de ver
schillende Staten, tot de Post Unie behoorende,
achtig tegelijk.
De ontvangst was allerliefst.
Jacques kwam hem-jian de deur reeds tegemoet
en geleidde hem naar 't salon, waar miss Felicia
hem wachtte.
De jonge dame droeg een zijden kleed van zachte
blauwe kleur, die wonderwel paste bij haar blonde
schoonheid.
Zij was tegenover den gast zeer beminnelijk, maar
tevens zeer op een afstand. Bernard verkeerde iri
een staat van bekoring, hij was verrukt, betooverd,
hij zou de plaats, die Felicia hem aan haar zijde
aanwees, voor geen troon verruild hebben.
In weinige oogenblikken had hij zich overtuigd,
dat de verstandelijke ontwikkeling van miss Felicia
veel hooger stond, dan die der meeste vrouwen, en
met de wals van Listz, die zij na de lunch op de
piano speelde, toonde zij zich een talentvol pianiste.
Bernard was geheel in geestdrift, zooveel vol
maaktheid maakte hem verlegen en hij oordeelde
zich zulk een paarl niet waardig. In zichzelf her
haalde hij telkens:
Ik heb het aanbiddelpste en geestigste meisje
ontmoet, dat er op de aarde bestaat. Ik bemin haar
tot razernij en ik gevoel, dat ik sterven zou, wan
neer ik haar niet mocht weerzien. Helaas, zal zij
er in toestemmen de mijne te worden?
In afwachting, dat hij zich omtrent dit hachelijk
punt zekerheid zou hebben verschaft, werd Bernard
de Prabert een dagelijksche gast ten huize van de
Hilsons: hij kwam zoo vroeg mogelijk, en ging zoo
laat mogelijk heen.
Miss Felicia ging nooit uit, zij had een afkeer
zeide zij van die slijkerige straten en dat onop
houdelijke gewoel van voorbijgangers. Zoodoende
bleet zij zeer dikwijls alleen met Bernard, die meer
en meer verliefd, bekoord, betooverd werd.
Ten slotte deed hij zijne liefdesverklaring, zeer
eenvoudig, welsprekend, zonder veel omha>l van
woorden. De zinnen die hij vooraf had opgesteld,
zorgvuldig gewikt en gewogen, waar hij een geheelen
slapeloozen nacht over had liggen nadenken, wilden
hem op het beslissend oogenblik niet over de lippen
komen. H|j had eenvoudig, met bevende stem en
hpek pelmt
- - Miss Felicia, ik bemin u, wilt ge mijn vrouw
worden
Zij had ernstig naar hem geluisterd, haar
groote oogen werden eensklaps strak en vochtig,
zij liet haar hand, die hij gegrepen had in de zijne
rosten en zeide, zonder hem aan te zien
Sedert den dood mijner moeder heb ik mfj niet
zoo ontroerd gevoeld als op dit oogenblik.
- Mijn God I riep Bernard uit, gij wijst mij niet
at, mijn woorden hebben u niet beleedigd, zou het
mogelijk zijn, mag ik aan zooveel geluk geloof slaan?
Zij bracht hem tot kalmte meteeni e zachte, ver
standige woorden.
Het aanzoek van mijnheer De Prabert was inte
gendeel een eer voor een arm meisje zooals zij, die
in weelde en grootheid was opgevoed en die thans,
door de wisselvalligheid der fortuin, een ter nau-
wernood vergulde armoede leed. Zij vertelde haar
geschiedenis in zulke eenvoudige en oprechte be
woordingen dat Bernard met vochtige oogen naar
haar luisterde.
Deze geschiedenis was lang niet alledaags en wel
instaat om belangstelling en sympathie op te wek
ken. Haar vader, Edward Hilson, was de laatste
afstammeling van een aanzienlijke en rijke familie,
en gehuwd met een arm meisje, de dochter van een
Franschen beeldhouwer, die de moeder werd van
haar en van Jacques. Door zijn ouders was hij, we
gens dat huwelijk onterfd, waarop Edward Hilson
zich met speculatiën ophield, die hem nu eens be
langrijke winsten deden behalen, maar hem ook wel
zware verliezen toebrachten. Op een reis naar het
vasteland kwam hq bij een schipbreuk oni, en zijn
vrouw, die onverzorgd met haar twee kinderen ach
terbleef, stierf kort daarop van verdriet.
Bij deze droevige herinnering vloeiden miss Felicia
de tranen langs de wangen.
Bernard, eveneens diep geroerd door dit bewijs
van kinderlijke liefde, stamelde eenige woorden van
deelneming en troost.
Zij wierp hem een dankbaren blik toe en wilde
haar verhaal voortzetten, maar haar boezem h'jjgde,
haar gelaat werd doodsbleek, zij kon geen woord
meer spreken en zonk met gesloten oogen achterover
Bernard De Prabert was in het geheel niet op de
hoogte, hoe hij met een bewustelooze vrouw moest
omgaan, zjjn hoofd liep om, hij wrong zich radeloos
de handen en wist niet wat hij zou beginnen.
Tut zijn geluk kwam juist Jacques Hilson thuis.
Wat is er? Wat gebeurd hier? riep de jonge
man op driftigen toon.
Hij snelde naar zjjn zuster, nam haar voorzichtig
in zijn armen en hield haar een flacon met salamo-
niak onder den neus.
Mijn hemel, er is niets gebeurd stamelde Ber
nard geheel onthutst, miss Hilson vertelde mij van
den dood harer ouders en
Goed, goed, ik begrijp het al, zeide Jacques
veel vriendelijker. Dat is voor ons, ondanks die ja
ren die er over verloopen zijn, altijd een treurige
herinnering.
Felicia had haar vader innig lief en telkens als
zij aan het ongeluk denkt, dat hem het leven kostte,
dan breekt haar al te gevoelig hart. Het is een on
derwerp, dat gq niet meer moet aanroeren, mijn
heer De Prabert.
O neen, nooit, nooit 1 riep Bernard uit vol be
rouw, hoewel hjj er volstrekt geen schuld aanhad.
Intusseben kwam miss Felicia langzamerhand
weer bij, zjj opende de schoone oogen, deze staar
den verward in het rond en bleven ten slotte op
Bernard de Prabert rusten.
Vergeef rnij mijn zwakheid, mijnheer De Pra
bert, stamelde zij, terwijl zij hem de hand toestak.
OI miss'Felicia 1 riep Bernard uit, terwijl hij
aan haar voeten neerknielde en vol eerbied de hem
toegestoken hand greep, het is aan mij. u vergiffe
nis te vragen, want door mijn toedoen werden die
wreede herinneringen opgewekt.
Ik stelde prijs op uw achting en daarom wilde
ik niets voor u verborgen houden.
Jacques kwam tusschen beiden.
Komaan, komaan, zeide hij, laten wij nu eens
ophouden met die teergevoeligheid, daar hebben we
I nu al genoeg van.
I Gij hebt gelijk, broer, zeide zjj, terwijl zq zich
tot een glimlach dwong. Breng mij naar mijn ka-
mer, ik moet wat uitrusten om weer een vroolijker
