Nieuwstijdingen.
blijven wachten. Als allen 't belang er van
inzien en hunne medewerking geven, is ze
waarschijnlijk wel mogelijk. Allicht zal dan
eene maatschappij te vinden zijn, die bereid
is, ze als eene voor haar winstgevende zaak
aan te leggen en te exploiteeren.
Voordat we echter verdere stappen doen
ten einde hiertoe eene degelijke vennootschap
te bewegen, dienen wij te weten, op hoeveel
aansluitingen zulk eene waterleiding waar
schijnlijk zou kunnen rekenen.
Dat zal natuurlijk afhangen van dekoston.
Zeker, maar omgekeerd zullen de kosten na
tuurlijk afhangen van het aantal aansluitingen.
Hoe meer woningen worden aangesloten, noe
lager de kosten per woning worden, 't Is
moeilijk te begrooten, maar waarschijnlijk zal
het abonnement per woning en per kraan niet
minder dan vijf gulden (f '5.-) en niet meer dan
vijftien gulden (f 15,-) per jaar bedragen.
Teneinde nu voortgang aan de zaak te geven,
is ons plan den bode rond te zenden langs de
huizen der ingezetenen.
Laat dan ieder, die zijne woning waarschijn
lijk zou laten aansluiten bijaldien zulk eene
leiding tot stand kwam, hem dit mededeelen
en daartoe op zijn lijst teekenen. We zeggen:
die zijne woning waarschijnlijk zou laten aan
sluiten, omdat we niemand willen binden en
eene bevestigende verklaring dus wettelijk tot
niets verplicht. Het is ons verlangen alleen,
te weten, hoeveel kans op levensvatbaarheid
ons plan zou hebben, om, met die wetenschap
gewapend, ons met meer vrijmoedigheid en
recht van spreken te kunnen wenden tot in-
dustrieelen die er verdere uitvoering aan zou
den willen geven.
Mochten er zijn, die zich ook zonder zulk
een voorbehoud zouden willen verplichten tot
aansluiting, mits de kosten een maximum
van 15 gulden per jaar niet overschrijden, dan
zou dit afzonderlijk kunnen worden genoteerd.
Laat inmiddels ieder ons plan overdenken
en besprekenwege hij daartegenover zijn
oordeel over de bestaande behoefte en zijn
persoonlijk belang; en dit niet alleen, maar
ook daarbij het belang van minder goed be
huisde medeburgers. De droge weken, die deze
zomer ons bracht, geven daartoe gereede aan
leiding.
Laat een ieder met de zijnen, het antwoord
dat hij geven zal, overwegen en afspreken,
opdat ook bij afwezigheid van den huisvader,
onze bode niet vergeefs aan de deur zal ko
men, en we over eenigen tijd met zekerheid
mogen weten, of de Langedijk al dan niet
verlangt naar eene eigene duinwaterleiding.
Namens de Commissie a. h.
F. C. FLEISCHER.
FESTIVAL te Winkel, bij
het 10-jarig bestaan van Winkel's Fan
farecorps, gehouden op Zondag 6 Augus
tus, op het terrein bij „de Zwaan" van
den Heer P. Buy.
Zondag, voormiddag half 10, bevond zich de
feestcommissie met de leden van Winkel's Fan
farecorps op het Feestterrein, alles werd in oogen-
schouw genomen en 't oordeel was, dat het ge-
heele terrein uitstekend in orde was gebracht,
waarvoor een woord van lof toekomt aan den
heer P. Buy, die kosten noch moeite had ont
zien. Het weer was uitstekend en van alle kan
ten kwamen ze aan de 265 leden van Fanfare-
en Harmonie-gezelschappen met hunnen aanhang,
de vele vreemdelingen, die getuigen wilden zijn
van alles, wat op den 6en Augustus te Winkel
zou zijn te genieten, daarbij de inwoners van
Winkel en men kan zich een denkbeeld vor
men van de drukte, die er heerschte. Ook de
tram SchagenWognum heeft krachtig meege
werkt, want niet minder dan 20 trams deden
op 6 Augustus Winkel aan en ze waren alle
overvol.
Om 10 uur waren de 14 deelnemende gezel
schappen op 't feestterrein aanwezig, waar ze
door den Voorzitter der Feestcommissie, den Heer
A. J. Onnekes, werden welkom geheeten. Hij
wees in zijn rede op de groote macht, die mu
ziek en in het algemeen de kunst, op den mensch
uitoefent, hoe zij de gewaarwordingen van het
verstand overplant op het gevoel, hoe zij opbeurt
in droevige zoowel als in vroolijke omstandig
heden. Wie de kunst liefheeft, wordt door haar
veredeld, waar harmonie der tonen is, daar is
geen plaats voor wanklanken. Met den wensch,
dat het samenzijn van zooveel beoefenaars der
muziek do kunst ten goede zou mogen komen,
verklaarde do Voorzitter, het festival voor ge
opend.
De Heer Egmond van Enkhuizen trad voor
de muziektent, wenschte Winkel's Fanfarecorps
geluk met zijn 10-jarig bestaan, constateerde,
dat het corps succes heeft gehad op zijn in de
statuten uitgedrukt strevenBevordering van
het muzikale leven, want op Winkel's voetspoor
zijn andere vereenigingen als Bovencarspel, Enk
huizen enz. ontstaan en overhandigde den Direc
teur, den Heer A. Egmond, namens het Stede
lijk Muziekcorps van Enkhuizen, een prachtige
krans, die door dezen aan het vaandel werd ge
hangen.
Kwart over 10 werd de optocht opgesteld, die
uit drie afdeelingen bestond en wela. Winkel,
Kolhorn en Wieringerwaardb. Beets, Ouden
dijk, Oud-Karspel, De Gouw, Spanbroek en Ab-
bekerk; c. Warmenhuizen, Medemblik, Oude
Niedorp, Wieringen en Koedijk. Voor elke af-
deeling liepen drie leden der Feestcommissie,
kenbaar aan een donkerrood roset. Om half elf
was de opstelling afgeloopen en ging het voor
waarts onder de vroolijke tonen der muziek (ge
regeld speelden 2 gezelschappen, die vergenoeg
van elkander verwijderd waren, dus elkaar niet
hinderden) naar den tuin van den eere-voorzit-
ter der Feestcommissie, den Heer Abr. Sloos.
Hier werd eenige oogenblikken vertoefd, gespeeld
ea daarna begaf de optocht zich Daar het West-
eind, over het erf van den heer T. Kos, toen
naar het Oosteind, door den tuin van den Voor
zitter der Feestcommissie, waar hetzelfde plaats
had als bij den Eere-\ oorzitter, en terug naar
het Feestterrein, waar ze te half 12 aankwam
en ontbonden werd.
Te half een werd het feestterrein voor 't pu
bliek opengesteld, dat reeds geruimen tijd had
staan wachten en nu zich haastte om goede
plaatsen te verkrijgen. Daarvoor was ruimschoots
gelegenheid, want het geheele terrein was met
stoelen en banken bezet en toch moesten velen
staan of wat wel zoo aangenaam was, in het
gras gaan zitten of liggen. We gelooven het niet
ver mis te hebbeD, als we het aantal personen
op ongeveer 1600 schatten.
Om één uur had de uitvoering plaats van „La
Première," door alle werkende leden van alle
deelnemende Gezelschappen, onder directie van
den heer A. Egmond, welke uitvoering uitstekend
slaagde. De verschillende gezelschappen gaven
nu de door hen aangekondigde nommers te hoo-
ren en daarvan kan niet anders gezegd worden
dan ze speelden goed. Had 't een wedstrijd ge
golden, dan was critiek natuurlijk op zijn plaats,
doch hier past niet anders dan een woord van
waardeering voor alle gezelschappen, ook voor
de jongere, die kranig voor den dag kwamen.
En moesten we gaan bewonderen, we weten niet
wie de meeste lof zou toekomen. Daarom alleen
dit: maakte „Winkel" een goed begin met zijn
„Czaar und Zimmerman," „Oudkarspel" gaf een
waardig slot aan het uitstekend en door ieder
met onverdeeld genoegen aangehoord programma.
De verloting der uitgeloofde premiën had plaats,
waarvan de uitslag was: Abbokerk f30, Beets
f20, Koedijk f 10 en Wieringen de door de
firma W. Hampe te Amsterdam geschonken
Solo-cornet. Door den Voorzitter van Winkel's
fanfarecorps, den heer D. Kruit, werden de pre
miën uitgereikt en daarna door den voorzitter
der Feestcommissie de deelnemende gezelschappen
bedankt voor alles wat ze te genieten hadden
gegeven, het publiek voor de waardige wijze,
Briais hertrouwd met een zuster van mijnheer De
Prabert, mejuffrouw Blanche, een voortreffelijke
vrouw, maar die nu ook reeds eenige jaren dood is.
Mjjnheer De Briais overleefde zjjn tweede vrouw niet
lang en op die wijze kwam mejuffrouw De Briais, nu
geheel wees geworden, onder voogdijschap van mijn
heer Bernard De Prabert en werd in zijn gezin op
genomen. Mejuffrouw De Briais is dus bijna niet ver
want aan de familie De Prabert en zij zal dat gezin
ook zonder eenig leedwezen verlaten, hoewel zy zeer
veel eerbied en achting heeft voor het hoofd er van,
haar voogd.
O! des te beter, des te betèr, zeide Martineau,
want gy zoudt niet kunnen gelooven, luitenant, hoe
ongelukkig ik het vinden zou, wanneer mejuffrouw
De Briais maar in eenige betrekking stond tot den
leelijken gluiperd, dien zij oom Jacques noemen.
Oom Jacques! herhaalde Filip op een toon waar
uit de diepste afkeer sprak. Ja. Jacques Hilson, D. H.
Duizend duivels, luitenant, wat zegt ge daar? riep
Martineau uit, terwjjl hjj opsprong en zulk een ruk
aan de teugels gaf, dat het paard begon te steigeren.
Jacques Hilson, D. H. dat zijn de letters die in de
kast gegraveerd staan van het horloge, dat ik daar
boven op de rotsen gevonden heb, op dezelfde plaats
waar
Helaas ja, mijn brave Martineau, de ellendeling,
dien ik verdenk de balken van den vlonder te heb
ben doorgezaagd, die mij van morgen ondereen rots
blok heeft willen verpletteren, die ellendeling is
Jacques Hilson.
Maar luitenant, dan hebben wij hemriep Marti
neau. Hoe meer ik er over nadenk, hoe vaster ik
overtuigd ben dat mijn kogel dien schelm getroffen
heeft. Hjj is geteekend en zoodra wy' op Saint-Co-
lomban komen, zullen wy hem kunnen aanwijzen.
Inderdaad, gij hebt geljjk, Martineau, het zou een
overtuigend bewys zijn.
O! die schurk, die schavuit! Maar wat heeft hjj
dan toch tegen u, luitenant?
Dat is doodeenvoudig. Zijn neef, Aurélien De Pra
bert, bemint mejuffrouw Marguerite De Briais en nu
wil men in rajj een begunstigden medeminnaar uit
den weg ruimen.
Het eerljjke gezicht van Martineau werd vuurrood
waarop 't getoond had feest te kunnen vieren
en de feestelijke bijeenkomst gesloten. Des avonds
te 8 uur begon het Bal-Champëtre op het fraai
verlichte feestterrein en ook daarvan werd druk
gebruik gemaakt. Den geheelen avond was de
dansvloer van 12 Meter lang en 8 meter breed
goed bezet en dus werd door velen de voorkeur
gegeven aan een dansje in de open lucht bij
prachtig weder dan in een afgesloten ruimte.
Winkels Fanfarecorps heeft zijn 10-jarig be
staan luisterrijk gevierd, het kan met genoegen
op dat tijdperk terugzien, het blijve nog lang
voortwerken tot nut en veraangenaming van allen,
op wie de muziek invloed kan uitoefenen.
Winkel. Woensdag 9 Augustus werd in
de kolfbaan van A. Wit een kolfwedstrijd ge-
houden, waaraan 10 personen deelnamen.
De prijs werd behaald door den heer P. Ha
ringhuizen te Nieuwe Niedorp, de le premie
door den heer Jac. Kuilman te Nieuwe Niedorp
en de 2e premie door den heer S. Rentmeester
te Winkel.
Bij den 'biljartwedstrijd, eveneens bij A. Wit
gehouden op den 9 Augustus, werd de prijs
behaald door den heer P. Haringhuizen te Nieuwe
Niedorp, de le premie door den heer S. Rent
meester te Winkel en de 2e premie door den
heer Jac. Haringhuizen te Oosterblokker.
Afdeeling „Winkel" der vereeniging
„de Niedorper Kogge".
De vruchtenmarkt, die door de afdeeling den
15e AHgustus zou worden opengesteld, zal op
dien datum niet worden gehouden, omdat ver
wacht kan worden, dat de aanvoer dan nog te
gering zal zijn. De afdeeling heeft daarom be
sloten nog eenigen tijd te wachten en in geen
geval de markt te beginnen voor den 22 Augustus.
Men schrijft ons uit Heer Hugowaard:
Een voorbeeld ter navolging.
Het gebouw, door de heeren Frank en Trom
petter op het stationsterrein geplaatst, nadert
meer en meer zijne voltooiing. Een gedeelte van
dit gebouw beantwoordt reeds aan zijne bestem
ming we bedoelen het: „Locaal voor het per
soneel." We achten het een gelukkig denkbeeld
van genoemde heeren, om in dit gedeelte van
hun gebouw, eenvoudig ingericht, eene gelegen
heid open te stellen, waar zij, die belust zijn
met het laden der landbouwproducten, hunnen
dorst kunnen lessen met een glas bier, cider of
melk of een kop koffie. Ieder, die bij dat laden
wel eens tegenwoordig was, weet, dat dit een
dorstig werk schijnt te zijn; doch we weten ook,
dat voorheen bij dit laden nog al eens iemand
werd uitgezonden om „een spatje" te halen, soms
bij flesschen tegelijk. Hieruit vloeiden vaak min
der gunstige gevolgen voort; ja, men was soms
getuige van wanordelijke tooneelen.
Of er bij het laden aan 't station Noordschar-
woude niet nog wel eens „een graantje gepikt"
wordt? We gelooven van wel; doch dit is zeker,
dat er thans van misbruik niet bespeurd wordt
en zeker is t ook, dat de lading onder prettiger
toon en met meer orde geschiedt dan voorheen.
We weten zeer goed, dat, wie wil drinken dit
toch doet, maar eene gelegenheid, als door ge
noemde heeren opengesteld, moet van goeden in
vloed zijn, wanneer althans het doel blijft het
drankgebruik tegen te gaan. Ook beschouwen de
landbouwers, die met hunne producten ter veiling
komen, het als een voorzien in eene, vooral de
zen zomer gevoelde, behoefte, dat genoemde hee
ren hebben voldaan aan 't verzoek, om deze ge
legenheid ook voor hen te willen openstellen. We
achten eene gelegenheid als deze bij drukke laad-
en losplaatsen zeer in 't belang van het volk
mits men zich dan ook geheel blij ve onthouden
van 't verstrekken van sterken drank.
In plaats van een verloopen trambiljet ver
scheurde iemand in de West-Friesche tram te
Schagen bij vergissing een Muntbiljet van f 10.
Bij hot schoonmaken van den wagen vond de
conducteur de snippers, plakte ze zorgvuldig aan
een en wisselde het biljet te Alkmaar in bij den
rjjks-betaalmeester. Enkele dagen geleden stelde
de conducteur de f 10 aan den eigenaar van het
van verontwaardiging.
O! wat schelmen, wat valsch canaille! schreeuwde
hij. Neen maar, wacht eens, dat gaat zoo niet, ik
zal dien Jacques straks den hals omdraaien.
Geduld, mijn vriend, wy moeten onzen tijd afwach
ten en zorgvuldig elk schandaal vermyden. Wij ko
men heden no.' niet als wrekers op Saint-Colomban
en behalve een paar woorden, die ik Jacques Hilson
in het geheim zal toefluisteren, doen wy of wy van
niets weten. Later zullen wy wel verder zien.
Begrepen, luitenant, maar wees verzekerd dat ik
over u zal waken alsof ge een kruitmagazijn waart.
Vooral dien Jacques Hilson zal ik niet uit het oog
verliezen, maar intusschen houd ik my van de dom-
men. Moeder Natuur heeft me nogal een onnoozel
gezicht gegeven en dat zal me hier uitmuntend by
*a pas komen.
Ik reken op u, Martineau, als op myn besten vriend.
Ik had nooit kunnen denken, dat er achter dat on-
noozele gezicht waar ge moeder Natuur zoo dank
baar voor zjjt, zulk een heldere geest schuilde en dat
er zoo'n goed hart woonde in dat lange lichaam,
maar nu weet ik het en parbleu, ik zal het goed
onthouden.
Kom kom, luitenant, ge zoudt me waarachtig nog
verwaand maken, zeide Martineau.
Om zich afleiding te geven, begon hjj het paard
met luid geschreeuw aan te sporen en dat was niet
eens overbodig, want Bruintje nam er hoe langer
hoe meer zijn gemak van en liop half te dommelen
zyn lemoen.
Het rijtuig was nu juist op het bergvlak aange
komen, de weg werd gemakkeljjker en nu ging het
draf naar Saint-Colomban.
Omstreeks half drie stapte Filip Dormelles voor
het hooge, wit marmeren tordes van het kasteel uit
het tentwagentje.
Ik zal intusschen eens door het geheele kasteel
rondloopen, zeide Martineau, misschien doe ik wel
een of andere ontdekking, die ons van pas kan ko
men.
Dat is goed, mijn beste Martineau, maar wees
voorzichtig, sprak Filip.
Geen nood, luitenant.
Filip ging de vestibule in en vroeg aan een la
kei, die daar op post stond, of mjjnheer De Prabert
te spreken was.
De bediende antwoordde, dat hjj het wel geloofde
mijnheer De Prabert had op zjjn kamer gedejeuneerd
en was niet uitgegaan.
Goed, doe maar geen moeite, ik weet den weg,
zeide Filip, toen de lakei hem wilde aandienen.
Hjj ging door een geheel net van gangen en be
klom ten slotte een smalle trap, die toegang ver
leende tot den toren van het kasteel.
Op de tweede verdieping van den toren was een
groote kamer, waarvan de muren behangen waren
met kaarten, teekeningen en plans waar in het mid
den een zwaar eikenhouten, twee persoons schrijf
tafel stond, die met een boekenkast, een rookkastje
en eenige lederen stoelen en fauteuils het geheele
ameublement uitmaakte.
Dit was het heiligdom van Bernard De Prabert,
ver verwijderd van de ontvang-salons en feestzalen,
stil en rustig; daar werkte, peinsde en rookte de
meester van Saint-Colomban, in gezelschap van zijn
onafscheideljjken Pnybarrau.
Filip Dormelles klopte aan de deur van dit vertrek.
De stem van Puybarrau antwoordde
Binnen 1
Filip trad binnen.
Bernard De Prabert en Puybarrau zaten tegen
over elkaar aan het schrjjfbureau, in eikenhouten
fauteuils met zwart leer bekleed en hooge rugleu
ning. Een open sigarenkistje stond voor hen en zij
rookten als om strijd, zoodat het vertrek, niettegen
staande het vrij hoog en groot was, vol tabaksrook
stond. Beiden waren vol jjver aan het werk en sche
nen door het binnenkomen van Filip niet in een
gesprek gestoord te worden.
Het gelaat van Bernard De Prabert was nog wat
bleeker dan gewoonlijk, zijn oogen stonden dof en
de wenkbrauwen waren gefronst.
Toen hij den jongen officier zag, betrok zjjn
gelaat nog meer, hij stond halverwege van zjjn stoel
op en aarzelde de hand aan te nemen, die Filip hem
toestak, als schaamde hij zich.
U, luitenant Dormelles. stamelde hij, u Oik
dank u, dat ge nog bjj mij wilt komen.
De luitenant drukte harteljjk de hand van den
muntbiljet ter hand. Hij werd hiervoor flink be
loond.
Zaterdag 5 Aug. 1S99 vergaderde in het
lokaal van A. Strooper te Tuitjenhorn de af
deeling „Harenkarspel" van de Naaml. Land
bouw- en Handelsvereeniging „Langedijk en om
streken." De mededeeling van het Hoofdbestuur,
dat het, nu op de gewijzigde Statuten de Konin
klijke goedkeuring verkregen was, zijn functiën
aan een nieuw Hoofdbestuur wenschte over te
dragen, maakte deze vergadering noodig. Een
slechte tijd, om landbouwers op eene vergade
ring te krijgen dat gaat in den winter beter.
Toch viel de opkomst niet tegen20 van de 60
leden hadden aan de oproeping gehoor gegeven.
Er moest door de afdeeling een lid aangewe-
ttQ om zittin» to nemen in het nieuwe
Hoofdbestuur der Vereeniging. Blijkbaar waren
de aanwezigen het niet met elkander eens, wie
daarvoor wel de meest geschikte persoon zou zijn,
want eerst na twee stemmingen en een herstem
ming was de Heer J. Slot daartoe verkozen.
Het tweede, op de convocatie-biljetten voor
komende punt: „Dekking van het tekortover 1898"
werd op voorstel van den Voorzitter uitgesteld
tot eene beter bezochte vergadering.
De Secretaris verontschuldigde zich over de
late toezending der convocatie-biljetten. Debrief
van het Hoofdbestuur werd 1 Aug. door hem
ontvangen en reeds 8 Aug. zou de vergadering
met het nieuwe Hoofdbestuur plaats hebben een
week tijd dus, om den dag der vergadering te
bepalen, de vergadering uit te schrijven en te
houden.
Bij de sluiting der vergadering deelde de voor
zitter mede, dat men reeds druk bezig is met
het uitdiepen van de Botersloot en het verbete
ren van het vaarwater te Kalverdijk. Hij voegde
er den wensch aan toe, dat dit eerste resultaat
van het bestaan der afdeeling vele belangheb
benden, die nog altijd buiten de Vereeniging
staan, tot aansluiting te bewegen.
Dinsdag j.I. ontdekte men in de schuur
van den brandstof handelaar C. Hopman, aan het
Oude-Niedorper Verlaat, een begin van
brand, en wel in een stapel briquetten. Broei
ing schijnt de oorzaak geweest te zijn. Spoedig
was de brandspuit op de plaats des gevaars en
met vereende krachten gelukte het 't vuur te
dooven. Hoewel door dit vlug en krachtig op
treden een gevaarlijke brand is voorkomen, schijnt
toch eene aanzienlijke hoeveelheid briquetten ge
heel waardeloos te zijn geworden.
Sint Pancras. Gisteren (Vrijdag) maak
ten de ieerlingen der hoogste klasse van de
Openbare School alhier een schoolreisje naar
Friesland.
De kinderen hadden een geheel jaar gespaard
en 1 gulden bij elkaar gebracht. Beladen met
de noodige consumptie in mandjes en „stikken-
zakken", vertrokken de jongelui des morgens
kwart over 6 van hier over Obdam en Hoorn
naar Enkhuizen. Daar begon het belangrijkste
gedeelte van de reis Een zeereis toch was door
geen der kinderen ooit gemaakt en voor de
meesten zal dit waarschijnlijk ook wel de eerste
en de laatste reis zijn over de groote plas.
De lucht zag er betrokken uit en er viel nog
al wat regen tijdens de zeereis. Dat zag er dus
slecht uit voor de kleinen, die nog heel wat
zouden te wandelen hebben. Na den aankomst
te Stavoren bleef het echter gelukkig den heelen
dag droog.
Na het gebruik van een glas melk te Stavoren
en van de noodige inkoopen in een snoepwin
kel, welke altijd heel spoedig door de jeugd is
gevonden, werd de wandeling aanvaard over den
Zuiderzeedijk, over het Roode Klif naar Rijs,
het landgoed van Jhr. van Swinderen. In één
woord prachtig is dit gedeelte van Gaasterland
met zijn groote wouden en mooie lanen.
Na daar eenigen tijd te hebben vertoefd werd
de terugreis aanvaard over Bakhuizen, llemelun
en Warns naar de spoorweghalte van dezen
naam. Hier stapten de kinderen weder in den
trein, die hen in een minuut of wat naar Sta
voren bracht. De zeereis naar Enkhuizen was
grijsaard.
Het is altyd een genoegen en een eer voor my,
zeide hy, door u ontvangen te worden.
Zelfs nu ge alles weet? Zelfs na het schandaal
van gisteravond vroeg Bernard.
Yooral na hetgeen gij het schandaal van gis
teravond noemt, is mijn achting voor u toege
nomen. In hetgeen er verteld wordt, was niets
dat u noodzaakte tot de bekentenis, die ge gedaan
hebt. Weinig mannen zouden tot zooveel eerlijk
heid en rondborstigheid in staat gevonden wor
den. Yoor de misdaad van uw broeder, reeds ten
halve uitgewischt door den tijd, kunt gij toch
nooit verantwoordelijk gesteld worden. Gij hebt
meer nog gedaan dan de plicht u voorschreef
en ik begrijp niet, dat ge u ook maar in een
enkel opzicht over het gebeurde behoeft te
schamen.
Precies hetzelfde wat ik hem vanmorgen ook
al een paar malen heb gezegd, sprak Puybarrau.
Uw woorden doen mij goed, luitenant Dormel-
zeide Bernard, en ik dank u er voor.
Hij stak een versche sigaar op en verzonk
weder in zijn somber gepeins.
Gedurende eenige minuten heerschte er stil
zwijgen in het vertrek, een stilzwijgen, dat voor
Filip bijzonder pijnlijk was, daar hij niet goed
wist, hoe hij het onderwerp zou aanroeren, dat
heden het hoofddoel van zijn bezoek op Saint-
Colomban was.
Om dit stilzwijgen af te breken, trachtte
Puybarrau met hem over zijn werk te spreken,
maar de luitenant was op het oogenblik weinig
gestemd tot dit onderwerp en antwoordde slechts
met een enkel woord.
Wordt vervolgd.)
