Weekblad voor LANGEDIJK en Omstreken.
N°. 38.
Zondag 17 September 1899.
8e Jaargang.
J. II. KEIZER.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
N ieu wstij dingen
Feuilleton.
WIEIB GESCHEIDEN.
NIEUWE m
i, nil ui ij
III IIIVI
Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag.
ABONNEMENTSPRIJS
voor Noordscharwoude, Oüdkarspel, Zuidscharwoude en Br. op Langedijk
per drie maanden 50 ct-, franco p. post 60 ct.
UITGEVER:
BUREEL:
Ufoorclscliar wonde.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 30 ct., elke regel meer 5 ct.
Brieven rechtstreeks aan den Uitgever.
Bij dit nummer Bielioorteen
bijvoegsel,
Sint Pankras. Evenals in vele platte
landsgemeenten heeft het ook hier heel wat in
om eene vereeniging, die eenige jaren bestaat,
op de been te houden. Door den regel zit men
bij zang- en muziekverenigingen met beginners
te sukkelen. Dit is te betreuren. Waarom moe
ten ervaren leden voor hun lidmaatschap bedan
ken, wanneer zij wat ouder worden, of wanneer
zij in 't huwelijk treden? Hoewel huiselijkheid
tot de groote deugden behoort, moet men dit
toch niet te zeer overdrijven.
Een gehuwd lid van een zang- of muziek
vereniging behoort hier tot de witte raven. Een
gevolg van een en ander is ook nu weder, dat,
mede ten gevolge van het bedanken van den
directeur, den heer G. Ploeger, de hier bestaande
zangvereniging voor Gemengd Koor dezer dagen
is opgeheven.
De teelt van slaboonen is hier de laatste jaren
Ook zijn er enkele bouwers, die slaboonen in
de broeibakken telen en die vroeg in 't voor
jaar naar den kouden grond overbrengen.
Deze slaboonen blijven lang goed. Zoo ziet
men nu nog boonen plukken van dezelfde
stammen, van welke in 't begin van Juli reeds
boonen op de groentenmarkt alhier werden aan
gevoerd.
Op uitnoodiging van de Afdeeling Lutje-
winkel—Weere der vereniging „de Niedor-
per Kogge" vergaderden Zaterdag den 9e Sep
tember het bestuur dier afdeeling met het be
stuur der Afdeeling Moerbeek van dezelfde ver
eeniging. Yan het Bestuur der afd. Lutjewin
kelWeere waren 4 van de 5, van Moerbeek
alle 5 leden tegenwoordig in het lokaal„sta
tions-koffiehuis" van den heer J. Korff te Lutje
winkel. Beide besturen hebben verleden jaar ook
eenige malen tezamen vergaderd in zake de tot
standkoming van een weg MoerbeekLutjewin
kel en met succes, want het zal niet lang meer
duren of de weg is klaar en is 't niet meer noo-
dig een omweg over Nieuwe Niedorp ofBarsin-
gerhorn en Haringhuizen te maken om rijdend
te Moerbeek te komen.
Het gezamenlijk vergaderen betrof thans het
bespreken van de mogelijkheid tot oprichting
eener groentenmarkt te Lutjewinkel bij den tram
voor 't volgende jaar. Beide besturen waren van
oordeel, dat 't wenschelijk is de leden van iedere
afdeeling te laten samenkomen om hun gevoelen
over de oprichting eener markt te vernemen.
Ook kunnen in die vergadering plannen worden
beraamd om voor gezamenlijke rekening zaai-
aardappelen op te doen en wat meer noodig is
voor een eventueel op te richten markt of tot
steun van de thans met veel succes werkende
groenten en vruchtenmarkt te Winkel. Beide af-
deelingen zullen Zaterdagavond eene vergadering
houden en den 23e September zullen de bestu
ren te Moerbeek weder bijeenkomen om naar
gelang op de vergaderingen besloten is, verder
gezamenlijk te handelen.
De aardappel- en vruchtenmarkt te Nieuwe
Niedorp is geëindigd. De aanvoer was zoo ge
ring, dat het Bestuur der afdeeling Nieuwe Nie
dorp van de Vereeniging „de Niedorper Kogge"
het beter oordeelde er niet mede door te gaan.
In de vergadering der afdeeling Schagen van
het Nederlandsch Onderwijzers Genootschap, ge
houden Donderdag 14 Sept. is tot penningmees
ter benoemd de heer A. Blad van Haringcar-
spel, in de plaats van den Heer P. Stad van
Schagerbrug, die door zijn aanstaand vertrek
naar Wieringerwaard heeft opgehouden lid der
afdeeling Schagen te zijn.
Liever zou ik al de folteringen der hel doorstaan,
dan dat ik zulk een ramp veroorzaakte.
Gjj wilt hem dus niet van ons op eischen?
Zou ik dat kunnen, wanneer zulk een afschuwe
lijk denkbeeld in mij kan opkomen?
Neen, gij zoudt het niet kunnen, antwoordde juf
frouw Dormelles en haar woorden klonken eenigs-
zins als een uitdaging.
Er welde een zware zucht in de borst van Ro
bert Duhesme op.
Gjj ziet dus wel, dat ge van mjjn tegenwoordig
heid hier niets te vreezen hebttrouwens, gij be
hoeft slechts een woord te spreken en de eerste de
beste gendarme legt de hand op mij. Ik had een
vrijgeleide gevraagd om naar Frankrijk te komen,
maar men heeft het mij geweigerd. Ik was echter
zoo ongerust, zoo 'eenzaam, zoo verlangend om te
weten wat er van mijn kind geworden is, dat ik
niettemin de reis gewaagd heb. Wanneer ik u ge
sproken heb, wanneer gij mij alles van mijn zoon
hebt verteld, dan vertrek ik terstond weer naar
Amerika en zal in mijn gepeinigd hart zooveel ge
luk meenemen, dat mjjn geheele verdere leven er
door bestraald zal worden.
De toon, waarop Robert Duhesme deze woorden
sprak, zijn gelaat, zjjn geheele houding ademde zoo
veel oprechtheid, dat het echtpaar Dormelles zich
overtuigd hield, dat hjj woord zou houden. De on
gerustheid en het misnoegen, die zij getoond had
den, toen de bezoeker zich bekend maakte, verdwe
nen langzamerhand.
Man en vrouw wisselden een blik, zij begrepen
elkaar en waren het volkomen eens.
Dormelles zeide
Ga weer zitten en laat ons praten.
Ik dank u. Wat zjjt ge toch goed. O als ge eens
wist hoe ik jaren en jaren naar dit oogenblik ge
snakt heb. Nu kan ik mijn hart eens uitstorten,
nu kan ik eindelijk eens lucht geven aan mijn ver
driet, dat mij zes-en-twintig jaar lang inwending
heeft verteerd, want er zjjn nu bijna zes-en-twintig
jaren sedert dat onheil verloopen.
Niemand had ik, die mij het gewicht van mijn
smart hielp dragen. De eed, dien ik u gedaan had,
de afschuw dien ik voor mijzelven had, ontnamen
mij de laatste hoop. O! wat ik in die zes-en-twin
tig jaar heb doorgestaan, kan geen sterveling be
grijpen. Nadat ik uit Cayenne ontsnapt was, heb
ik eerst de akeligste ellende leeren kennen, meer
malen heb ik op het punt gestaan van honger om
te komen, maar ik heb over alles gezegevierd, ik
heb alle bezwaren uit den weggeruimd en de naam
Elias Bullwer is thans een der geachtste namen van
New-York, maar helaas, ik heb het kleine vonkje
niet kunnen dooven, dat daarbinnen brandde en
verteerde de liefde tot het kleine schepseltje, dat
ik in Frankrijk had achtergelaten.
Nadat ik eenmaal zoo wreed verraden was, meende
ik overal om mij heen bedrog en huichelarij te zien,
ik geloofde niet meer aan deugd, aan vriendschap,
aan liefde, maar toch smeulde het vonkje maar al
tijd voort, voedde zich met geheel mijn hart, geheel
mijn ziel. Ik heb geworsteld en gestreden, ik heb
mij gewaagd in de gevaarlijke ondernemingen, ik
heb gewerkt en gezwoegd, bijna zonder rust. maar
tevergeefs, ik kon geen vergetelheid vinden. Gedu
rende zes-en-twintig jaar ben ik meester over mij
zelven kunnen blijven om mijn eed niet te breken.
Ik heb den treurigen moed gehad zelfs niet te on
derzoeken of mjjn kind leefde of dood was, geen
navraag naar u te doen, het verlangen van mgn
hart met geweld te onderdrukken en mijn vaderlijk
gevoel aan banden te leggen, maar nu ben ik oud,
mjjn stalen wilskracht is gebroken, ik ben zwak en
laf geworden en de kleine vonk heeft overwonnen.
Vergeef mij.
Wij vergeven u, zeide juffrouw Dormelles.
Robert Duhesme wierp haar een dankbaren blik
toe.
De boschwachter vroeg:
Maar hoe zjjt ge te weten gekomen, dat wjj hier
wonen? Wie heeft u dat gezegd?
Heer Hugo waard. Woensdagmiddig had
het zoontje van J. U. een doosje lucifer mach
tig kunnen worden, en was daarmede naar bui
ten gegaan. Eenige oogenbiikken later kwam
men tot de ontdekking, dat hij eene der zes
zaadschelven, in de onmiddelijke nabijheid der
woning staande, in brand had geholpen. Spoedig
waren vele handen in den weer om, gewapend
met emmers, den brand te stuiten. Zeer krach
tig moet daarbij zjjn opgetreden, anders ware het
stellig onmogelijk geweest, alles te behouden op
twee schelven na. In allerijl had men over (le
naastbijstaande schelven zeilen gespannen, die
door de inmiddels toegesnelde brandweer steeds
natgehouden werden. Daar de spuit heel uit Veen-
huizen moest worden gehaald, (we bezitten voor
onze uitgestrekte gemeente slechts een tweetal
spuiten) zou bij wat meer wind, stellig al het
zaad zijn verbrand niet alleen, doch ook de boer
derij reeds aan den grond hebben gelegen eer
eene waterstraal de vlammen had bereikt.
Daar het zaad slechts laag verzekerd was, zal
de schade betrekkelijk groot zijn.
Toch gestolen.
Van een zonderlingen ouden man te Tilburg,
van ruim 60-jarigen leeftijd, is een kistje ont
vreemd, dat aan rjjksdaalders een waarde van
f3000 bevatte en aan papieren geld ruim f 4000.
De man had het ijzeren kistje geplaatst in een
in den muur gemetselde kast, die met een ge
woon slot was gesloten. Verdacht van dezen dief
stal zijn gearresteerd twee mannen, die in het
zelfde huis woonden en \an wie het de aandacht
trok, dat zij zulke grove verteringen maakten.
Het drama „Dreyfus, Zola en Picquart"
gaat in den schouwburg Plantage Fransche Laan
nog steeds met het meeste succes. Een der direc
teuren, de heer M. Spree, die Zola voorstelt, had
't eigenaardige idee om zjjn portret in die rol te
laten maken en dit naar den werkeljjken Zola op
te zenden. Zola zelf bljjkt zeer ingenomen ge
weest te zjjn met zjjn dubbelganger op de plan-
Ik heb er geen onderzoek naar gedaan, ik heb
niemand omgekocht om het mij te zeggen, slechts
het toeval heeft mij ingelicht. Ik ben eerst sedert
drie dagen in Frankrjjk. Mijn eerste tocht, was naar
Miramont Ia-Montagne, naar de plaats waarde groote
ramp van mijn leven mij getroffen heeft en waar
door ik als met geheimzinnige macht werd aange
trokken. In het dorp gekomen, viel mij de gedachte
in, eens naar het raadhuis te gaan om de geboorte-
ir.schrjjving van uw zoon te zien gij begrijpt, ik
wist zelfs den voornaam niet, dien gij hem gegeven
hadt. Den familienaam had ik vernomen uit de stuk
ken van mjjn proceser was een plan geteekend
van de streek, waar de misdaad was gepleegd op
dat plan kwam voor: het huis van den boschwach
ter Dormelles. Dit was de eenige bijzonderheid van
mijn dossier, waar ik belang in stelde Toen ik gis
teren op het raadhuis van Miramont-Ia Montagne
kwam, was de secretaris juist bezig een afschrift te
maken van de geboorte-akte van mijnheer Filip
Dormelles. Hjj zeide mij, dat deze akte door den
vader was aangevraagd, omdat de jonge man bin
nenkort in het huweljjk treedt. Ik vroeg hem of
hij het adres van den ouden heer Dormelles kende
en hjj noemde dit dorp, Bois-le-Roi, departement
Seine-et-Marne. Toen kon ik de verzoeking niet
weerstaan en ik begaf mjj hierheen.
De boschwachter knikte met het hoofd.
't Is goed, dat kan ik begrijpen, zeide hjj.
De oogen van Robert Duhesme behonnen te stra
len van vreugd.
Dus hij gaatbegon hjj, maar hield eensklaps
op en hernam
Neen. Gjj kunt mij van hem vertellen wat ge
zelf wilt, straks, maar eerst moet ge weten wat ik
in Frankrijk doen wil en waartoe ik uw goedkeu
ring noodig heb. Ik wenschte het gebeurde van dien
vreeseljjken nacht nog wel eens woord voor woord
te bespreken, in mijn gedachte stap voor stap den
weg te volgen, dien ik nam vanaf dat ik de Conze
overstak, totdat ik uitgeput, gewoud, bloedend neer
zonk voor het huisje, dat gij in het fcosch bewoon-
det. Tusschen het geboomte door had ik een licht
zien schitteren, de deur van uw huis stond wijd
open, ik zag naar binnen en deinsde verschrikt te
ken, want hij zond een zeer vleiendschrijven aan
den heer Spree, o. a. met deze zinsneden „L'art
doit aider aux idéés généreuses.Vous avez été
un des bons aerviteurs du beauet du bien."
(De kunst behoort de edelmoedige denkbeelden
te helpen. Gij zijt een der goede dienaren van
het schoone en het goede geweest.)
Lamm erenkeuring.
Zooals reeds vroeger werd bericht, heeft op
Vrijdag, 22 September, op het Doelenveld te
Alkmaar, eene keuring plaats van lammeren,
afkomstig van de in 1898 ingevoerde Engelsche
fokrammen van Cotswold, Ilampshiredown, Lin
coln en Wensleydale ras.
Deze keuring gaat uit van de te Alkmaar ge
vestigde Wol vee-vereeniging en betreft: le. een
proef, door Hollands Noorderkwartier genomen
met de kruising van texelsche schapen; 2e. een
proef, door de genoemde Wolvee-vereeniging,
met de kruising van gekruiste schapen.
Tegelijk met deze keuring houdt de afdeeling
Alkmaar der Ilollandsche Maatschappij van Land
bouw terzelfder plaatse een tentoonstelling van
lammeren, afkomstig van diezelfde fokrammen
en geboren uit andere dan de bovengenoemde
proefschapen. Prijzen worden toegekend, afzon
derlijk voor de manneljjke en vrouwelijke af
stammelingen, van ieder der 4 Engelsche rassen.
Voor deze laatste tentoonstelling werden p.m.
100 stuks ter mededinging aangegeven. Rekent
men daarbij de ongeveer 100 lammeren van de
proefschapen, voor de keuring der Wolvee-ver
eeniging, dan zal dit ongetwijfeld een belang
wekkende verzameling worden, die voor den
schapenfokker van groot nut kan zijn. Het ter
rein wordt van 11 tot2 uur kosteloos voor een
ieder toegankelijk gesteld.
Iemand die in den Sleeuwijkschen pol
der oen 25 aalfuiken had gesteld, hopende
een flinke hoeveelheid paling te vangen, bemach
tigde daarin86 ratten
rug. Dit huis was een sterfhuis. Twee kaarsen brand
den aan het hoofdeinde van een kinderbedje, waar
voor een jonge vrouw lag neergeknield, die weende
en zich de handen wrong in wanhoop, terwjjl een
man die zelf ook weende, vruchtelooze pogingen
deed om haar te troosten. Nog nooit heb ik zooveel
diepgevoelde smart aanschouwd.
Deze droevige herinnering, door Robert Duhesme
opgewekt, ontroerde den boschwachter en zjjn vrouw
tot in het diepst van hun hart.
Juffrouw Dormelles mompelde
Drie weken lang had ik dien armen kleine aan
den dood betwist, al mijn zorgen waren te vergeefs,
al mijn liefde was machteloos en de hemel bleef
doof voor mijn,smeeken om het leven van mjjn kind
Zij barste in tranen uit.
Het was ons eenig kind, zeide de boschwachter
daarop, en de dokter had verklaard, dat mjjn vrouw,
die de geboorte van den kleine bijna met den dood
bekocht had, nooit andere kinderen zou hebben.
Owij hadden hem zoo lief en zjjn dood was voor
ons een verschrikkelijk zware slag.
Ja hernam Robert Duhesme, het was een bestie
ring des hemels, dat ik uw huis ontdekte, dat ik
er binnentrad en der moeder mjjn zoon aanbood
met de woorden
Gjj beweent uw kind arme vrouw, hier, neem dit,
het is het uwe.
Het mijne? zeidet gjj, terwjjl ge het hoofd ophieft.
Uw oogen vestigden zich op den vreemden man,
die zoo eensklaps voor u stond met zijn verwron
gen gelaat, met zjjn angstig starenden blik, met zjjn
voorhoofd waarop de Goddelijke vloek rustte en
die toch tot u sprak alsof hij een afgezant des he
mels was. Vervolgens viel uw blik op het kind. Ik
had den deken teruggeslagen, waarin hjj gewikkeld
was en zjjn lieve kopje, zoo zacht, zoo bekoorljjk,
zoo aanvallig, kwam te voorschjjn en lachte u toe.
Het mijne? Het mijne? herhaaldet gjj in onze
kerheid, terwijl ge uw armen reeds naar het kind
uitstrektet, maar toch aarzeldet het aan te nemen.
Ja, het uwe, herhaalde ik, het uwe voor altjjd.
Nog twjjfeldet gij.
Luister, ik ben een ellendeling, de gendarmes zit
ten mjj op de hielen. Zjj hebben op mjj geschoten
