Brioven uit „d$ Streek,"
Vroege en strenge winter?
In de provincie Groningen merken de imkers
op, dat de bijen in de laatste dagen reeds begon
nen zijn met het sluiten van de ijl- of vliegga
ten van hunne strooien woningen. Zij voorspel
len daaruit een vroegtijdigen en strengen winter.
Leerplicht.
De Memorie van Antwoord van den Minister
is verschenen op het Voorloopig Yerslag der
Tweede Kamer naar aanleiding der nieuwe over
weging in de Afdeelingen.
Nederland en Transvaal.
Volgens een paar Engelsche bladen, o.a. het
weekblad South-Africa", zou onze Koningin aan
Koningin Victoria een schrijven hebben gericht,
waarin op H.M. een beroep gedaan wordt om
tusschen beide te komen in het belang van den
▼rede. („N.R.C.")
Het ongeval te Haarlem.
Men schrijft uit Haarlem:
Het meisje dat Maandagavond in het atelier
van den heer Van Vreesland gescalpeerd werd,
lijdt duldelooze pijnen, daar zij niet kan slapen,
omdat zij niet op het hoofd kan liggen. Levens
gevaar is er echter niet.
Men meldt uit Rottevalle:
Ds. S. C. Kijlstra en eenige geestverwanten
zullen zich begin October vestigen op 20 H.A.
grond bij Laren. Zij zullen de vegetarische leef
wijze volgen, hun leven naar het voorbeeld van
Jezus inrichten en door werken in hoofdzaak
tuinbouw in hun onderhoud voorzien.
Inbrekers gesnapt.
In Den Haag zijn door een politieagent van
den nachtdienst twee inbrekers op heeterdaad
betrapt, bij wier aanhouding deze politiedienaar
veel beleid en moed aan den dag heeft gelegd.
Het was op de Gedempte Gracht bij de Wa
genstraat, dat genoemde nachtagent twee perso
nen zag ronddwalen, die hem op dat uur ver
dacht voorkwamen. Hij stelde zich daarom onge
merkt in een poortje op en zag kort daarna zijn
vermoeden bevestigen. Immers het bleek, dat
beide verdachten den tabaks- en sigarenwinkel
van den heer R., op den hoek van Wagenstraat
en Gedempte Gracht tot plaats van hun nachte
lijk bezoek hadden gekozen.
Een der mannen verschafte zich door een
raam toegang tot het magazijn en liet zijn ka
meraad voor de deur op straat de wacht houden.
De agent kwam, loopende op zijn kousen, uit
zijn schuilhoek te voorschijn, pakte den buiten-
staanden helper bij den kraag en bleef in die
positie op den binnengeslopen delinquent wach
ten. Hij hield zijn arrestant alleen in bedwang
met zijn revolver, blies vervolgens op zijn sig
naalhoorn om bijstand, met behulp waarvan ook
de tweede, die onder deze omstandigheden moeie-
lijk kon ontkomen, gevangen werd.
Van stelen is natuurlijk niets gekomen, hoe
wel, indien de inbreker ongestoord den winkel
had kunnen doorsnuffelen, vooral in de geldkas
nog wel wat te vinden zou zijn geweest.
De beide op heeterdaad betrapten zijn de bij
politie en justitie weibeken S. en M.
Het jaar 1900
zal geen schrikkeljaar wezen, hoewel het vol
gens den gewonen loop van den kalender die
aan elk vierde jaar een dag toevoegde, uit 336
dagen moest bestaan.
Men weet namelijk, dat elk eeuwjaar, waar
van de twee voorste cijfers niet door vier deel
baar zijn, een uitzondering maakt.
De jaren 1700, 1800 en 1900 bijv. zijn geen
van alle schrikkeljaren: 1600 en 2000 daaren-
als op een wild dier, ik ben gewond, mijn krach
ten zijn uitgeput, ik kan hen niet meer ontsnappen
dan door den dood. Straks ga ik sterven, neem dus
dit kind en leg het in de plaats van het uwe, dat
gij verloren hebt.
En zijn moeder? riept gjj uit.
Edele vrouw, gij dacht dat alle moeders waren
zooals gij.
Hij heeft geen moeder meerriep ik op woesten
toon, en zijn vader is onmachtig om hem te be
schermen. Zijn vader zou hem slechts tot schande
verstrekken en hem niets nalaten dan een gevloek-
ten naam, zijn vader zoekt den dood en daarom
staat hij zijn kind aan u af.
Tranen verstikten mjjn stem, toen ik vervolgde
Ik smeek u, neemt hem aan, redt dien onschul-
dige, gij hadt het uwe zoo lief, breng de liefde
over op hem en de hemel zal er u voor zegenen.
Gjj ziet wel dat ik een verloren man ben, dat ik
bijna geen kracht meer heb om te blijven staan
ik heb zooveel bloed verloren, mijn leden zijn ver
stijfd door de koude, mijn hoofd duizelt, hebt me
delijden.
Gjj waart brave menschen, gq hadt een goed hart
en mijn wanhoopskreten hadden u diep getroffen.
Daarbij was het aanminnige gezichtje van mijn kind
nog welsprekender dan mijn wanhoop. Men hadtu
gezegd dat gij nooit kinderen meer zoudt hebben,
gij hadt u dus over het verlies van uw zoontje nooit
kunnen troosten, gij zoudt eeuwig rouw over hem
hebben moeten dragen.
Reeds kon de moeder haar oogen niet van het
kinderkooje afwenden, reeds verslond zij het met
haar blik, toen de kleine eensklaps het gelaat naar
haar toekeerde, de armpjes naar haar uitstrekte en
stamelde
Moeder
Met dat enkele woord had hg zijn proces en het
mijne gewonnen. Een enkele beweging en hij lag
aan uw borst, met zqn gelaat tegen het uwe.
Ik stamelde
Heb dank Heb dank
Mjjn gebroken hart voelde op dit oogenblik zoo
veel vreugde, dat ik er bijna door bedwelmd werd,
ik wankelde en mjjn borst ontlastte zich in een
tegen wel, omdat 16 en 20 deelbaar zijn door 4.
Dit vindt zijn grond in de volgende omstan
digheid. Elk zonnejaar bestaat uit 365 dagen
en 0.242.216 dag; elk kalenderjaar ronduit 365
dagen. Om die verwaarloosde gedeelten van jaren
in te halen op den zonnekalender, voegde men
aan elk vierde jaar een dag toe. Viermaal
0.242.216 dag maakt evenwel geen vollen dag,
zoodat men met een doorloopende reeks van
schrikkeljaren ten slotte het zonnejaar weer voor
is. Vandaar dat drie van de vier eeuwjaren geen
schrikkeljaren zijn. Op den duur blijft men zelts
met deze regeling niet gelijk; ingewikkelde be
rekeningen zijn noodig om den Gregoriaansche
kalender met de zonnekalender in overeenstem
ming te houden.
Onder paus Gregorius XIII was men den zon
nekalender 10 dagen achter. Om dit verschil te
vereffenen werd bepaald, dat de dag, volgende
op den 4 October 1582, den 15 October 1582
zou wezen.
In Rusland, waar men nog de Juliaansche
tijdrekening heeft, zal 1900 wel een schrikkel
jaar zijn. Het verschil van 12 dagen met den
Ouden stijl zal dus na dat jaar 13 dagen zijn.
Een beleefde dief.
Voor een paar weken werd gemeld, dat te Lent
van den heer N. te Oosterhout, een rijwiel was
ontvreemd, met achterlating van een veel slech
tere fiets. Deze zaak heeft zich voor den heer X.
volkomen ten goede gekeerd. De dief, die eenig
is in zijn soort, heeft den rechtmatigen eigenaar
in het bezit van zijn eigendom hersteld, dat netjes
opgelakt en van nieuwe handvatten voorzien, ten
overvloede nog vergezeld ging van een schade
vergoeding van tien gulden. („Asser Ct.")
Nieolaas Beets.
Den 13 Sept. jl. vierde Prof. Nieolaas Beets,
de schrijver van de Camera Obscura, het boek
dat in Nederland de meeste drukken ontving,
zijn vijf en tachtigsten verjaardag.
Twee huizen ingestort!
Het was een jammerlijk gezichtde voormuur
geheel weg, de verdiepingen heel sterk overhel
lend en huisraad van allerlei aard beneden op
elkaar geschud in grillige orde en boven nog
staande op zijn plaats; hier een bord en daar
een kan op de half weggezakte rechtbank, daar
een stoel met de pooten in de hoogte; een kleedje,
dat is blijven hangen aan een spjjker; een lamp
met kleurige kap nog bevestigd aan een stuk
plafond. Een beeld van de grootste verwoesting
Dit tooneel boden Woensdag twee huizen
nabij den hoek, gevormd door Pieter Nieuwland-
straat en Dapperstraat te Amsterdam. Gelukkig
werden zij slechts bewoond op de bovenste ver
dieping door twee gezinnen.
Het geheele onderste deel stond ledig en daarin
werd gewerkt. Hierin zijn gevestigd twee win
kels, waarvan eene een galanteriewinkel was;
deze beide winkels zouden tot een worden ge
maakt.
Timmerlieden hoorden het kraken, zij waar
schuwden de bewoners der bovenste verdieping,
dezen spoeden zich naar omlaag, kwamen in
veiligheid en geen seconde later zakte do boel
in elkaar. De ijzeren leggers hadden hun vracht
niet kunnen torsen.
Uit Den Haag wordt gemeld, dat aldaar
onderscheidene leden der „Alliance Frangaise"
in de laatste dagen hun lidmaatschap hebben
opgezegd.
Men schrijft uit Zeeuwsch-Vlaande
ren O. D.:
Dit jaar is hier weinig fruit. Zagen wij andere
jaren omtrent dezen tijd een aantal Belgische
zwaren zucht.
Robert Duhesmn, die de laatste woorden uitslui
tend tot de vrouw had gesproken, keerde zich nu
tot den man en ging voort
Toen deedt gij uw stem hooren.
't Is goed, zeidet gjj, wij zullen uw kind behou
den, het zal de plaats innemen van hem, die ge
storven is, maar dan willen wij dat het ook geheel
ons kind zal zijn, dat hij niets van het verleden
zal weten en dat niemand hem ooit van ons zal
kunnen afnemen.
Dat wil ik ook, met geheel mjjn hart.
Dat wjj u nooit zullen terugzien.
Ik ga sterven.
Zweer het.
Ik zweer het u voor God, die mij binnen eenige
uren richten zal. En thans vaarwel.
Uw kleederen zijn bevroren aan uw lichaam, er
ligt een bloedplas van u op den grond, rust eerst
wat uit en verwarm u, ik zal een verschen takke-
bosch op het vuur werpen en uw wond verbinden.
Waartoe? ik vraag u slechts één gunst.
Welke?
Laat mij eén laatsten kus geven aan mjjn kind.
Goed.
Voorzichtig drukte ik mjjn lippen op het gelaat
van mjjn kind, daarna ging ik heen, zonder om te
zien. Ik bad van de wereld afscheid genomen.
Waarschjjnljjk zult ge wel vernomen hebben dat
ik doordrong in het ontoegankelijkste gedeelte van
het woud. In een diepe ravijn, die blijkbaar tot schuil
plaats voor de wolven diende, legde ik mij neer,
ik voelde dat ik mjjn bewustz^n verloor en dacht
niet anders, dan dat de dood naderde.
Welnu neen, het noodlot heeft gewild dat men
mij vond, dat men mjjn levensgeesten opwekte. O
dat verschrikkelijk ontwaken, die vreeseljjke nacht.
De oude Dormelles huiverde.
Ja, ook voor ons was het een vreeseljjke nacht,
mompelde hij. Hjj ligt ver in het verleden, zes-en-
twintig jaren zijn sedert verstreken, maar nog staat
mjj alles levendig voor den geest en wanneer ik er
aan denk, stolt het bloed mij in de aderen. Vrouw,
schenk me een glas wjjn.
Juffrouw Dormelles zette een flesch wjjn op de
kooplieden rondrijden om appelen en peren op
te koopen, thans is er zóó weinig gegroeid, dat
de meeste landbouwers weinig of niets te ver-
koopen hebben en van handel in fruit geen
sprake is.
De druiven daarentegen waren goed gelukt, en
dank zij de groote warmte in de maanden Juli
en Augustus, beloofden zij veel. Doch in de
laatste dagen is daarin plotseling verandering
gekomen. Eene soort van woekerplant heeft ziel
op de vrucht gezet. Daardoor wordt zij zwart en
hard. De druif barst open, en alle groeikracht is
verdwenen. Geen enkele tros blijft gespaard.
Vlierbessen.
In sommige streken van het platteland ziet
men bij de meeste of zeer vele huizen een vlier
boom. Echter wordt lang niet altijd van bloe
sems of bessen een nuttig gebruik gemaakt. Veel
kostelijke bloesems laat men verloren gaan; en
om van de bessen te profiteeren, daaraan denkt
bijna niemand. En toch heeft men daarin een
zoo uitstekend en tevens welsmakend voedsel
als men maar wenschen kan. Plukte ik vroeger
geregeld de vlierbloesem af, thans wend ik me
daarvoor, zoo noodig, tot den apotheker, en laat
mijn eigen bloesems zich zetten tot vruchten
welke in het najaar door mijn vrouw tot sap
worden geperst, dat door haar wordt gekookt en
in flesschen ingemaakt. Met water en suiker ge
bruikt, is het, inzonderheid voor kinderen, in
het voorjaar een heerlijk maag- en bloedzuive
rend middel, geen vliersmaak kan men proeven,
't Is wat donkerder van kleur dan gewoon bes
sensap, doch overigens kan men het als zooda
nig aan menigeen gerust voorzetten. In de plaats
daarvan is het bij sla, rijst, puddings enz. ook
zeer goed te gebruiken. Wie een proef neemt,
zal zeker in 't vervolg geen besje meer laten
verloren gaan. („Enkh. Ct,").
Wij vernemen een typisch staaltje van
hetgeen bij manoeuvres een troep al overkomen
kan. Bij de oefeningen, welke Vrijdag op de Ve-
luwe gehouden werden, stond een kolonne van
het regiment grenadiers en jagers plotseling voor
een vrij diepen en breeden greppel, die met de
omringende plassen blank stond, want het re
gende, dat het goot. Doorwaden ging niet, zoo
als gebleken was met de manschappen, die er
in letterlijken zin ingeloopen waren. En toch
moest de hinderpaal worden gepasseerd. „De
ransels erin! klonk het bevel, waardoor nu spoe
dig een voldoende brug ontstond. Toen de co
lonne gepasseerd was, werden de ransels weer
opgepikt een beetje nattigheid meer of min
der kwam er niet op aan en voort ging het
weer, op den „vijand" los.
Afgewezen en geslaagd!
Een jongen in Friesland deed het toe
latingsexamen voor de rijks hoogere burgerschool
in zijn woonplaats. Hij werd gewogen, doch
te licht bevonden en werd afgewezen. Trouwens
de jongen had ook op de school voor M. U.L. O.
geen flinke rapporten.
Wat deed nu de vader?
Hij liet zijn zoontje na de vacantie het tweede
toelatingsexamen voor de R. H. B. S. in een
andere stad afleggen-en de jongenslaagde.
Met het bewijs van deze toelating vervoegde
de vader zich bij den directeur der R. H. B. S.
in zijn woonplaats, die den leerling niet mocht
weigeren, ofschoon hij gedropen was voor het
toelatingsexamen aan die school!
Een ernstig gevolg van Dreyfus' veroor
deeling zal voor Nederland wezen, dat het Ne-
derlandsch vee niet te Parijs op de tentoonstel
ling zal pronken. De toezegging van een gift
tafel en schonk een glas in voor haar man.
Na gedronken te hebben ging de bosch wachter
voort
Wjj hadden twee kinderen in huis, het eene le
vend, het andere dood en het levende zou de
plaats innemen van het doode, maar wat moesten
wij dan met het lijkje doen? O! het is een vreese-
lijk werk voor een vader, wanneer hij zelf de plan
ken bijeen moet zoeken, om daaruit een doodkist
voor zijn kind te timmeren
Wjj hadden de deur gesloten, versperd, wij wa
ren stil, angstig, gejaagd alsof wjj misdadigers wa
ren. Het was ons, alsof de hamerslagen, waarmee
ik de spijkers in het hout dreef, op ons hart neer
kwamen en wij leden ontzettend. Het zwakke, ruwe
kistje, door onbekwame handen afgewerkt, kwam
met veel moeite gereed nu moest het arme kind,
dat wij wilden doen verdwjjnen, daarin worden neer
gelegd. Nu werd de moeder door een nieuwen aan
val van wanhoop aangegrepen, zij wilde niet van
haar kind scheiden en ik had den moed niet, haar
tot dit smartelijk offer te dwingen. Het was mij
alsof we heiligschennis bedreven, door het kind te
ontrukken aan de gebeden der kerk, aan het gezang
der priesters, door het zijn plaats in de gewjjde
aarde van het kerkhof te onthouden en het onder
den grond te verbergen als een dier. Gjj hebt ge
leden dien nacht, mjjnheer, wjj ook. dat verzeker ik u.
Ja mompelde Robert.
Eindelijk, na heel veel tranen en zuchten, kwa
men wij toch tot een besluit, de arme kleine werd
in zjjn doodkist neergelegd, het deksel er op ge
spijkerd en, om alle zwakheid verder onmogeljjk
te maken, nam ik het kistje op en snelde er mee weg.
Uit het schuurtje naast mijn huis nam ik een
spade mee en liep toen dwars door het bosch
naar een buitengewoon eenzame plek waar de
grond uit zand bestond en niet zoo rotsachtig
was als de andere deelen van het woud. Onder
een machtigen eik, die zijn kruin boven alle
andere boomen verhief, bleef ik staan en begon
te graven. Het zand was echter door de vorst
zoo hard geworden, dat het bijna op steen ge
leek en slechts met de uiterste krachtsinspan-
van f 25.000, speciaal ten doel hebbende om een
keur van Nederlandsch vee naar Parijs te zen
den, is, naar het „N. v. N." verneemt ingetrokken.
Het hoofdcomité van het Nederl. Roode
Kruis heeft een ruim voorloopig credietgeopend
voor de commissie, belast met het uitzenden van
ambulance-materiaal naar Pretoria en Bloemen-
fontein. Voorhands voelt men te Pretoria nog
geen behoefte aan personeel. Materiaal wordt ech
ter met allen mogelijken spoed verpakt en ver
zonden.
IC.
7 14 September. De belangrijke daling in
de bloemkoolprijzen, die reeds in de vorige
week intrad, hield aan tot Zaterdagmorgen
toen f 2,50 tot f 5,50 per 100 stuks werd be
steed. Daarmede bleek echter het laagste punt
te zijn bereikt en tot heden is de prijs, behou
dens onbeduidende schommelingen, daarop
blijven staan. De aanvoer van reuzenbloem-
kool bedroeg omstreeks 65.000 stuks, terwijl
de grove bloemkool thans geheel van de markt
is verdwenen. Ook de koolprijzenj zijn, hoewel
nog vrij bevredigend, lager dan in de eerste
helft van de vorige week. Voor witte kool
wordt thans f4 tot f6, voor roode f3 tot f5
en voor savoijekool f4 tot f6 per 100 stuks
bedongen. De aanvoer bedroeg omstreeks 88000
stuks. De kool is over 't geheel van zeer
goede kwaliteit en de handel in dit product
zeer levendig. Vooral witte kool wordt reeds
sedert enkele weken zeer graag gekocht.
Het aanbod van aardappelen vermindert
nog steeds en varieert thans dagelijks van
100 tot 250 halve HL.
Blauwe aardappelen worden verhandeld
tegen f0,7Q a f0.75, muizen tegen f0.75 a
f 0.85 per J/2 H.L.
Van meer beteekenis is thans de uienhan-
del. De aanvoer hoewel zeer ongeregeld is
vrij groot en de prijzen vertoonen eenige ver
betering. Goede kwaliteit wordt verhandeld
tegen f 0,85 a f 1 per 1/2 HL. Kleine uien, of
nep, komt eveneens in belangrijke hoeveelhe
den ter markt en de daarvoor te bedingen
prijzen komen vrijwel overeen met die van
de groote uien. De uien zijn over 't geheel
klein van stuk, zoodat zeer veel nep wordt
aangeboden en daaraan zal dan ook wel de
lage prijs van dit artikel zijn toe te schrijven.
Het kan ongetwijfeld als een verblijdend
verschijnsel worden aangemerkt, dat thans,
meer dan in andere jaren het geval was, met
uien wordt gemarkt. Dit product werd nl.
tevoren meest uit de hand verkocht, terwijl
veelal partijen van inferieure kwaliteit ter
markt werden gebracht. Dat eene dergelijke
handelwijze een nadeeligen invloed op de te
bedingen prijs uitoefent, ligt voor de hand.
Slechts dan, wanneer het markten van uien,
evenals van aardappelen, bloemkool, kool en
vruchten, als regel wordt aangenomen, kan
eene zuivere handel ontstaan. Nog is 't niet
zoover, doch wij doen dit jaar eene flinke stap
in de goede richting. Hedenmorgen werden
aan de markt van de vereeniging „de Tuin
bouw" omstreeks 1500 halve H.L. uien en
nep verhandeld.
Slaboonen die, volgens een besluit van de
algemeene vergadering, niet meer per 1000
stuks, doch per zak van 15 Kilo worden aan
geboden, worden verhandeld tegen f0,70 k
ning kon ik er mijn spade inwerken; toen de
bovenste aardkorst echter eenmaal verwijderd was,
ging het iets beter, maar niettemin werkte ik
twee uren zonder rust voort en de kuil was nog
niet veel dieper dan mijn spade lang was.
Het vroor geweldig, maar hoewel ik bovendien
nog mijn jas had uitgetrokken en bij wijze van
doodskleed over het kistje gelegd, gutste het
zweet mij langs het gelaat.
Ik ben dapper, mijnheer, ik heb de oorlogen
in Italië en in de Krim meegemaakt en mijn mi
litaire medaille op het slagveld verdiendlater,
als bosch wachter, heb ik ook meermalen bij nach
telijke expedities, tegenover wilddieven en tot
aan de tanden gewapende smokkelaars gestaan
en dan heb ik steeds blijken gegeven van vast
beradenheid en moedwelnu, daar, alleen in het
bosch, nabij het doodkistje van den armen kleine,
voor wien ik een graf dolf, was ik bang.
Ik werkte met woede voort en trachtte die
vrees te verdrijven en ten slotte kwam mij de
kuil diep genoeg voor, dat de wilde dieren het
lijkje niet zouden bespeuren en opgraven.
Toen ik zoover was liet ik de kleine dood
kist langzaam en zacht in de aarde nederdalen.
Ik knielde op den rand van het graf, maakte
het kruisteeken en zeide alle gebeden op, die ik
mij nog herinnerde. Vervolgens vulde ik den kuil
weder en verborg de losgewoelde aarde onder
takken en bladeren. Niemand heeft ooit iets van
het lijkje ontdekt, de aarde heeft het aan haar
toevertrouwde geheim goed bewaard.
Toen ik afgemat, uitgeput thuiskwam, vond
ik mijn vrouw bij het vuur zitten met ons nieuwe
kind slapend op haar schoot.
{Wordt vervolgd.)
