Weekblad voor LANGEDIJK en Omstreken TST. 47. Zondag 19 November 1899. 8e Jaargang. J. II. KEIZER. Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend. N ieu wstij dingen Feuilleton. WE3EB GESCHEIDEN. NIEUWE LAHUkGI (III IAAT Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag. ABONNEMENTSPRIJS voor Noordscharwoude, Oudkarspel, Zuidscharwoude en Br. op Langedijk per drie maanden 50 ct., franco p. post ÖO ct. UITGEVER: BUREEL: Hoordscliarwoude. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels 30 ct.9 elke regel meer ct. Brieven rechtstreeks aan den Uitgever. Bij dit nummer behoort een hijvoeg-sel, De Voorzitter der afdeeling "LANGEDIJK van de Noordhol- Ische Vereeniging „Het Witte Kruis" deelt mede, dat het hem tot zijn leedwezen niet is mogen gelukken, de vergadering van Woensdag 22 November a.s. (zooals hem door eenige belangstellenden was verzocht) te verdagen, maar dat bij een volgende gelegenheid met de geopperde bezwaren behoor lijk rekening zal worden gehouden. De vergadering blijft dus bepaald op den 2'2sten te zeven uur, doch ten gerieve van hen, die eerst later in den avond ter bijeenkomst kun nen verschijnen, zullen de belangrijkste zaken het laatst in behandeling worden gebracht. FLEISCHER. sint Pankras, 17 Nov. Zooals reeds vermeld is, werd Zondag 29 October 1.1. bij den bouwer B. alhier ingebroken en een bedrag van 150 gulden ontvreemd. Al dadelijk rezen er zware vermoedens tegen de buurvrouw van B., eene zekere T. K., die dikwijls bij B. aan huis kwam, daar den vorigen dag nog een bedrag van 120 gulden had geleend, en die, zooals spoe dig bleek, dikwijls in geldelijke ongelegenheid verkeerde. Hoewel zij bij elk verhoor hare onschuld bleef volhouden, is zij toch eindelijk door de mand ge vallen en heeft aan de justitie bekend het mis drijf te hebben gepleegd. Van je vrienden moet je 't maar hebben! De belangstelling in het herhalingsonderwijs is hier al sedert eenigen tijd aan het kwijnen. Het aantal leerlingen wordt jaar op jaar minder, en is dezen winter gedaald tot 7 van welke er door den regel nog enkelen absent zijn. Het on derwijs wordt gegeven des Maandags, Woensdags en Vrijdags van 68 uur. 34.) Ha! riep zij uit, Barley is er toch toe overgegaan. Dit is de vrijheid, de vreugde, het leven en het geluk Zij hief het pakje verheugd omhoog en streek haar hand over 't fijne bankpapier. Dat is lief van u, dat ge ze hebt meegebracht, mijn goede Robert, zeide zij, laat me u daarvoor een kus geven. Maar zq deinsde eensklaps terug toen zij, bq het licht van de lamp, zag hoe bleek en verwrongen zijn gelaat was en hoe het zweet mij op het voor hoofd parelde. Mqn hemel, wat deert u vroeg zij. Ik heb ik heb Barley gedood, stamelde ik. Mqn God, dat is onmogelijk, ge vergist u. Neen, hij is dood. Ik hief mqn handen op en hield die voor haar gelaat. Deze handen hebben hem geworgd. Zij deinsde vol afschuw terug, maar eensklaps zeide zij Maar dan zal men u vervolgen, hier komen, u gevangen nemen, ons geld afnemen, o neen o neen dat niet. Zq deed het pakje bankbiljetten tusschen haar corset verdwijnen en greep mijn arm. Kom, we moeten ons redden, gelukkig is onze vlucht verzekerd, anders Zg trok my mee de trap af en ik volgde haar, onthutst, bevend, willoos, gebroken door het vreese- ïyke voorval. Zq had ons kind in mijn armen gelegd en de instinctmatige vrees, myn zoon tegen de muren te stooten, maakte, dat ik met vaste schreden liep. Wy ontsnapten door de klejne tuindeur en gingen de weg naar Issoire op. Wy vluchtten met gebogen hoofd, zonder een en kel woord te wisselen. De weg door den Waarlandspolder naar het station Noordscharwoude is Woensdag door het banne-bestuur van Harenkarspel afge- schouwd en in orde bevonden. In vele opzichten belooft deze verbinding voor de gemeente Ha renkarspel van groote beteekenis te worden. Tot heemraad van de Schager en Niedor- per Koggen is herkozen de heer J. Koomen Hz. te Winkel. Tot hoofdingelanden voor de Schager en Niedorper Koggen en het Bestuur van het Hoog heemraadschap van den Hondsbossche en Duinen tot Petten is herkozen de heer J. Stammes te Schagen en gekozen de heer J. Koomen Hz. te Winkel. Oude Niedorp. Door de leerlingen der openbare lagere school is eene som van f23.14^2 bijeengebracht en opgezonden aan de directie van het Nieuws van den Dag, ten behoeve van de Nederlandsche Zuid-Afrikaansche Vereeniging. Voor de betrekking van onderwijzer van school no. 2 te Ifeerhugowaard, op een sala ris van f 550 's jaars, hebben zich 5 sollicitan ten aangemeld. Heer Hugowaard. Bij de Donderdag in „de Hengstman" gehouden veiling van het huis met ruim 6 H.A. land, gepresenteerd door den hr. D. Groothuizen Sr., werd door 'den hr. F. Dekker geboden f 6570, waarna nog werd „opgejaagd" tot ongeveer f 8000, zoodat de pu blieke verkoop eindigde met „opgehouden." Voor het door hem gebodene, werd de hr. F. Dekker daarna bij onderhandschen koop eigenaar. Heer Hugowaard. Aan geene der scholen alhier wordt herhalings-onderwijs gege ven, aangezien er zich geen voldoend aantal leerlingen voor heeft aangemeld. Gelukkig komen nog weer enkele veldarbeidertjes de dagschool Schagen. Een onzer plaatsgenooten, die veel geld in Transvaal heeft verdiend, nam zijn ontslag uit zijne betrekking alhier, stelde orde op zijne zaken en maakt zich thans gereed naar Transvaal te reizen, om daar met zijne vroegere makkers te strijden voor 's lands vrijheid. Schagen. Dezer dagen maakte een onzer ingezetenen zijn kanariekooitje schoon. Het daarin Daar achter ons in de duisternis hadden wy ver warde kreten, geroep, geraas gehoord, wij werden reeds vervolgd. O! die onbeschrytelijke angst van den vluchtenden misdadiger. De maan, die eensklaps door de wolken boorde, deed deze angst ten toppunt stijgen. Reeds hooiden wy in de verte voetstappen op den hardbevroren grond. Men vervolgt ons, zeide Georgette, wij zqn ver loren. Het dreigende gevaar, dat thans zoo naby was, gaf mij al myne tegenwoordigheid van geest terug. Nog een paar schreden en wq zouden het dwarspad bereikt hebben, dat naar de pannenbakkery voerde. Spoedig, zeide ik tegen Georgette, ga gy dat dwarspad op, ik loop op dezen weg voort om hen van 't spoor te brengen en dan kom ik, dwars door het veld, by u. Mijn God, mijn God, zuchtte zq met bevende stem, ik ben bang, ik ben bang. Ga zeg ik u, het is ons behoud. Tegelijk gaf ik haar het kind. Hemel, wat zal er van ons worden? Binnen tien minuten ben ik by u. Ga nu, wacht mq aan den oever der rivier. Ik za! nooit zoover kunnen loopen. __Ga, riep ik op bevelenden, byna dreigenden toon, zq naderen, wanneer ge niet gaat, dan zullen zq ons beiden gevangen nemen. Die waarschuwing deed haar een weinig moed vatten, zq ging eindelqk en nam het kind mee. Ik liep met verdubbelde snelheid voort en ging naar het midden van den weg, opdat zq mij goed zouden zien. Zooals ik het voorzien had, gebeurde het ook. De menschen van Miramont sloegen alleen acht op mq en liepen voorbq het dwarspad zonder zich op te houden. Ongeveer een mql ver vluchtte ik voor hen uit en zorgde er voor dat de afstand tusschen mij en mqn vervolgers niet kleiner, maar ook niet grooter werd, Eensklaps maakte de weg een sterke kromming, die, met het dichte kreupelhout aan weerszqden, mq voor eenige oogenblikken aan hun oog onttrok. Dat was een gunstig punt om hun het spoor bqs- zitcend vogeltje wipte door het geopend deurtje op de tafel en vandaar door het raam naar buiten. Eer de eigenaar het diertje weer kon bemach tigen, schoot een kerkkauw hoog uit de lucht op de kanarie neer, pakte ze in den snavel en vloog met z'n buit naar den toren op ons markt plein. Paul Kruger M. Steijn. Plant Uw vlag op 's vijands erve, Albion ten bittren hoon, Uwer zij, wat Roofzucht derve: Lauweren Uw veldtocht kroon Kalm van buiten, warm van binnen, Rjjk Uw volk in deugden is, U gelijk in 't vrijheid minnen, Groot in deze droefenis. Eén van wil en één van gaven, Rechte broeders in den nood, Mannen, helden zijn de braven, Strqdend met U tot den dood. Tot den dood? 0,~hebt geen vreezen, Edel volk in edlen strijd! IJslijk moog' het heden wezen, Naar den Zege God U leidt. Wanneer men de beide Boerenrepublieken beziet met den Oranje-Yrijstaat naar boven ge keurd, vormt de omtrek dier staten vrij wel het model van een zittende kat; de grensscheiding tusschen Oranje-Vrijstaat en Transvaal is dan een patronen-bandelier om dit poesje, dat het ge makkelijkst zijn nagels kan uitslaan naarLady- smith en lang niet zonder handschoenen is aan te pakken. De aandacht van het publiek wordt er op gevestigd, dat frankeerzegels, briefkaarten en briefomslagen van vroegere uitgiften dan van 1898/99, voor zoover die niet reeds vroeger zijn ingetrokken, met ingang van 1 Januari 1900 bui ten gebruik zijn gesteld, en dus, na dien datum, waardeloos zijn voor de frankeering van brieven en andere stukken. Brieven en andere stukken, geheel of gedeelte lijk met die zegels gefrankeerd en op of na 1 Januari 1900 ter post bezorgd, worden derhalve als ongefrankeerd of onvoldoende gefrankeerd beschouwd en met het verschuldigde port belast. De bovenbedoelde frankeerzegels, briefkaarten en briefomslagen worden na 1 December niet meer ter te maken, ik verliet eensklaps den gebaanden weg, ging door het kreupelhout en liep dwars door het veld naar de veerpont. Die list slaagde naar wensch, zij zagen mij niet en liepen voort. Toen ik aan den oever der rivier kwarn, op de plaats waar de pont altijd lag, vond ik haar niet. De boot lag er niet meer. Ik vergiste mij zeker! Neen, mqn oogen, weldra gewend aan het onze kere maanlicht, zagen duidelijk aan den overkant der rivier een donker voorwerp in het water liggen, dat moest de pont zijn. En Georgette? En het kind? Mqn God, wat zou er gebeurd zqn? Was zij de ri vier overgestoken? Waarom had zq niet op mij gewacht? Alles was toch eenzaam en stil, niemand had haar ver volgd. Mqn hoofd duizelde, ik voelde dat al mqn bloed naar de hersens steeg, en ik riep, eerst zacht, toen iets luider, ten slotte overluid: Georgette! Georgette! Geen antwoord. Eensklaps deed een zwak geschrei, dat ik in mijn nabijheid hoorde, mq' verschrikt opspringen, het was mq alsof mijn hart met een mes doorboord werd, want dat geschrei was van een kind, van mqn kind. Ik uitte een kreet van woede en wanhoop, snelde naar het lange riet aan den oever en daar, gerold in dekens die hem deden smoren, vond ik mqn zoon, mqn zoon, verstaat ge Bernard! Zijn moeder had hem daar neergelegd en achtergelaten om beter te kunnen vluchten. Had de angst haar verstand beneveld? Misschien wel, maar de roofdieren, die hun wel pen meenemen om hen aan den jager te doen ont komen, laten zich liever dooden, dan dat zij hen achterlaten. In de wouden van Amerika heb ik er ontelbare malen de bewqzen van gezien en telkens kwamen er dan bittere gedachten bij mq op. Alle dieren, die de natuur geschapen heeft, van de slui pende jakhals tot de fiere leeuwin beschermen haar jongen met haar eigen lichaam en eerst haar lqk kon ik de kleine wezens, die zq het leven hadden geschonken, ontrukken. En de vrouw van Robert verkrijgbaar gesteld en kunnen na 1 Januari tot 1 Juli aanstaande tegen frankeerzegels, respec tievelijk briefkaarten en omslagen van gelijke waarde der uitgiften van 1898 en 1899 worden ingeruild. Zeldzame familie! K. Molenaar en echtgenoote te Edam benevens in het nabij gelegen Monnikendam W. Ooster- baan en vrouw, herdenken tegelijk hun 40-jarige echtvereeniging, iets wat niet zoo zeldzaam is maar het wordt dit, als men bedenkt dat Mole naar één zoon en 3 dochters heeft, terwijl Ooster- baan één dochter en 3 zonen bezit, en dat die kinderen allen aan elkander zijn getrouwd, ter wijl niet één der jubileerende echtparen meer kinderen bezit. Transvaal en Oranje Vrijstaat. Men meldt uit Harderwjjk aan de „N. R. Ct." Vele buitenlanders, vooral Duitschers, Oosten rijkers en Zwitsers, schijnen een verkeerd begrip te hebben van de verhouding van ons land tot de Transvaal, althans ontvangt de commandant van het Koloniaal Werfdepot bij herhaling ver zoek om zich tc mogen verbinden voor Transvaal. Een vermakelijk geval wordt verteld van een dominee, die een beetje verstrooid was. Eens langs ds straat gaande, ontmoette hij een jonge dame, wiens gelaat hem bekend voorkwam, 't Was, naar hij vermoedde, de dochter van een van een van zijn gemeenteleden, en daar hjj haar niet zoo maar wilde voorbijgaan, stapte hij op haar toe, gaf haar de hand, zei iets over het weer en over de aangename ontmoeting en voegde er toen bij„Ik ken u heel goed, maar ik kan op het oogenblik uw naam niet herinneren." Ik ben Jeannette, uw nieuwe kindermeid, do minee, luidde het antwoord. Te Delft is een paartje ondertrouwd, waar van de man 67 en de vrouw 76 jaar is. Een ontwerp tot wijziging der Kieswet kan binnen eenige maanden gereed zijn. Het is historisch, dat Dinsdagmiddag op een der openbare scholen te Arnhem een leer ling kwam met een briefje van moeder, waarin aan het hoofd der school verzocht werd, den jon gen naar huis te sturenals het tegen 3 uur slecht weder werd. Die ongelukkige 13e November! Duhesme, die schoone Georgette O noodlot, o straf Wat heb ik geleden, Bernard, wat heb ik gele den in die weinige minuten, dat ik daar als ver steend, als vastgenageld stond aan den oever van de rivier, in het bevroren riet, met mqn kind tegen de borst gedrukt, nadat ik de dekens had losgerukt en zqn onschuldig, purperkleurig gezichtje had ont bloot. Hq strekte de handjes naar mq uit en stamelde met zqn bevend stemmetje Papa, ik ben bang, papa, ik ben bang. Wat ik toen leed, Bernard, is monsterachtig bo- venmenschelqk. Die vrouw had dus aan niets gedacht dan aan haar eigen veiligheid, zq had haar kind weggewor pen als een waardeloos, hinderlijk voorwerp, zq had mq aan mqn lot overgelaten om voor zich alleen gebruik te maken van de maatregelen, die wij tot de vlucht genomen hadden. Nu eerst had ik haar hart geheel leeren kennen, nu eerst wist ik hoe valsch, trouweloos en laf zq was. Bij al mqn verslagenheid ging mij eensklaps een gedachte door het hoofd: het geld, het geld, dat mq tot een misdadiger had gemaakt! Ik doorzocht haastig mqn kleederen en toen ik niets vond, herinnerde ik mq, dat zij het mq bq mqn thuiskomst had afgenomen en haar vreugde kreten klonken mq weer in de ooren Dit is de vrijheid, de vreugde het geluk Ik gruwde van zooveel laagheid, het was mij alsof de grond onder mq wegzonk en een peilloos diepe algrond mij verzwolg. En luidkeels, bqna zonder dat ik 't wist, riep ik uit: Welk een straf! Welk een straf! Eensklaps voelde ik een zware hand en een ruwe stem voegde mq toe: In naam der wet neem ik u gevangen. Verschrikt keerde ik mq om. Een gendarme stond voor mq en greep mij aan. Hoe Waarom Ik wist het zelfs niet meer, mijn geest was zoo verbqsterd door het ongeluk, dat mq trof, dat ik alles had ver geten. Een enkele gedachte hield mq nog bezig, name lijk, dat ik mqn kind in de armen had en dat ik

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1899 | | pagina 1