Nieuwsblad voor LANGEDIJK en Omstreken. No. 67. Zaterdag 21 Augustus 1820 29a Jaargang. per 3 maanden fl,00 J. II. KEIZER. Van alles en 1102: wat Feuillelón. S C H AAKMAT NIEUWE LAAGEDIJKER MAAT. Deze courant verschijnt eiken Woensdag-en Zaterdagavond. ABONNEMENTSPRIJS REDACTEUR-UITGEVER BUREEL loordifbarwoude. PRIJS DER ADTERTENTIENi Ym 1—5 regels 78 et., elke regel meer 15 et. Sroote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend Brieven rechtstreek sen den Uitgevs» TWEEDE BLAD. "We leven in een tijid van wondierbaren over gang op allerlei gebied. Van een breken met Act oude, van een aanvaarden van allerlei nieu we begrippen. Het is een tijd van opmerkelijken ommekeerWat vóór de oorlogsjaren als vast geroest sebeen, laat nu zoo maar los en wordt vervangen door verrassende, vaak echter ook do» verbuffende nieuwiglhedlen. Neem alleen de modle maar. Voor ons hingj het begrip vrouwelijke eerbaarheid samen met veel bedekkende en verhulenlde keleding, het tercip van volwassen zijn van een dame, met lange rokken. Nu komt de huidige mode en dwingt ons tot ontbinding dier voorstel lings- groepen. Kousen zijn uit den booze, zelfs de heel dunne, die je haast niet meer; met dien naam kunt bestempelen. Bloote beenen, dat is je ware. Een dame te Parijs die deze mode van naakte fceenen volgt, heeft te doen gehad) met een re actionairen doghond, die als verdediger der eer- baaflieid optrad. Deze dame nu, Gillette Bois genaamd', liep haastelijk de rue de Martyrs (hoe treft het zoo tb 7amen, dat de plaats der wandeling juist daar moest zijn) af om een taxi te nemten, toen de dog' in kwestie in woede schoot over haar raakte beenen. De dog; sprong haar achterna maar hoe Gillette zich ook weerde met haar zonnescherm', de dog had haar kuit te pakken en liet niet los voordat zijn meesteres hem met geweld tot zachtere gevoelens dwong!. Nu ontstond twist tusschen Gillette Bois en de meesteres van den hond, en veel volk hoorde met pleizier het ruzietje aan. Eindelijk bracht, een politieagent de twee vrouwen naar een 'bureau. De meesteres van den hond werd ver plicht haar dog uit den ouden tijd te muilban den en het been van het slachtoffer werd ver honden, waarna zij huiswaarts kon keeren, wel- Mijn lieve kind, ziei John, die, om' da waarheid te zeggen, zulke vertooninen minder aardig dan vroeger begon te vindfen, ik ben immers tevreden. Ik dank u wel, want ik ben overtuigd, dat ge al het moelijke hebt gedaan. Nu, ik hoop dat uw volk pleiizier gehad! heeft, steunde Lilia, terwijl zij als een vrou welijke martelares, het hoofd met een natten doek omwonden, op haar bed lag. Zij mogen waarlijk wel voldaan zijn, Zij jhjeabben de sofa in mijn boudoir vol vetvlek ken gemaakt, in het tapijt zijn overal koekjes en rozijnen ingetrapt; het grasperk is geheel be doiven en mijn kleine Diana hebben zij ook ge broken, en wat was het een leven. O, als ik' daar aan denk, wordt mijn hoofdpijn veel erger. 'Wees maar gerust, Lilia, ik zal alles' nazien ,en weer in orde brengen. Neen, dat kunt ge niet. Een van de kindteren heeft het model van den scheven toren ook al ge broken. Ik heb de stukken gevonden. Men kan zulk volk nooit leeren, dat zij van dte dingen moeten afblijven, o, mijn hoofd, mijn hoofd. Kom, kom, poesje, tob daar nu maar niet over zei John, op vertroostenden toten. Denk nu niet dat ik een akelig sdhepsel ben deo dat niet, John, vervolgde Lilia al kla gende. Ik j»eb toch' mijn best gedaan om alles goed te beredderen, heb ik niet? Zeker, 'hebt ge dat, kindlief. Plaag uizelve daarove rniet. Ik zal de velkken wel weg laten ttaken en alles laten repareeren. Toen John naar beneden ging, riep hij Rosa. -- Laa mij eens teven de sofa zien, die zij be dorven hebben? sprak hij. Sofa? vroeg Rosa. Ja, ik hoor dat de kinderen vetvlekken op 'Wel neen, dat.is volstrekt het geval niet; ik sofa in het boudoir hebben gemaakt. lioht bekeerd van de bloote beenen mode. Vrouwenmode is tyranniek, we weten het allle, Dat zo zich nu ook al miet rooken gaat bemoei en, wordt het toch echter wel wat bar. Doch voor het mannelijk deel der rookende menschhbid gen strekken zich tot dusverre alleen mJaar uit is er voorloopig nog geen noodHaar bemoeiin- tot de sigaretten rookendte dames. De mode wil dan voor haar geen sigaret meer waarvan het mondstuk goud of kurk is, doch dit moet een lintje zijn en wel een lintje van de kleur dte het best komt bij het toilet van de draagster. Een volledige verzameling zomersigtaretten, win- tersigaretten, bal, soiree-, huissigaretten, zal duur zijn en misschien den echtgenoot niet erg aanstaan, doch, als vrouwe Mode het wil, welke man kan dan stand houden? Wie de hui selijke vrede lief heeft, beginne niet aanmerkin gen te inaken op een pas gekocht, modieus toilet van zijn vrouw. Het zou hein) slecht bekomen. Hoewel er toch ook vaak genoeg andere klippen zijn, die het scheepje van den huishoudelijke vree doen stranden. - Eenige tijd geleden keerde een Duitsch krijgs gevangene uit Rusland terug!. Zes jaren lang had) hij ergens in Siebrië gevangen gezeten, en al dier tijd niets van zich laten hooren. Zelfs geen briefkaartje aan zijn vrouw gestehreve-n'. Of /Ut nu te wijten was aan onhartelijkheid zijnerzijds dan wel aan de slechte postverbinding tusschen Siberië en Berlijn, vermeldt dte geschiedenis niet. 'maar het doet ook niets ter zake. De vrouw hoorde niets van haar echtvriend^ liet hem', na dat de daarvoor gestelde termijn was verstre ken, dood verklaren en trad opnieuw in het huwelijksbootje. Zoo kwam1 het, dat de krijgsgevangene bij zijn terugkee r in Friedenau zijn vrouw getrouwd! vond inef een anjer, die zijn pantoffels aanhad en zijn pijp rookte. Dat was niet prettig' voor den gewezen krijgs gevangene. Maar nolg onprettiger was het, dat de man, die met zijn vrouw getrouwd' was, zijn Zön- heb alles in de vertrekken wedfer op zijn plaats en in orde gebracht, en'het zfiet er keurig uit. - Hebben zij dan niets gebroken? Hoegenaamd niets. De kleinen waren zteo or dentelijk als 'het kon. Dat model van den sdhevent oren en dat kleine Diauabeeldje? vroeg John verder. Och, wel nseen, die heb ik een miaand gele den gebroken, ik heb het mevrouw Seymour laten zien en beloofd dat ik ze zou laten maken. Dat weet zij wel. Zoo, zei John, dat wist ik niet. Nu, Rosa, breng alles maar weer netjes in orde, wilt ge? en verdeel dit geld onder de meiden voor het extra werk, voegde hij erbij, en, stopte haar eten bankbriefje in de hand'. Ik ben er verzekerd van, dat zij dit niet lastgi hebben «gevonden, zei Rosa, ik geloof dat zij, even als wij allen, pleizier hebben ge had. Het spijt mij maar dat het voor (mevrouw Seymour wat te druk is geweest. Zij is heel erg' gevoelig'. Ja, zij is heel gevoelig, -herhaalde John, terwijl hij heenging', en een zadhten, maar diepen zucht olosde. Sedert eenigen tijd gebeurde 'het dikwijls, 'dat John, bijna zonder het te weten, zoo zacht en zoo diep zuchtte. Als onze idealen verbleeken, als zij wegsmelten als sneeuw voor de zon, dan zuch ten wij zoo. John voelde alleen een wonde in zijn hart, toen hem1 opnieuw bleek, wat hij in den laatsten tijd zoo dikwijls had ondervonden, dat het woord van zijn Lilia niet te Vertrouwen was. Waarom' zou hij dan verder onderzoeken Zij legt 'het er blijkbaar op toe, dacht John, (dat zoo iets niet weder zal gebeuren. Nu ik zal het dan ook maar niet meer probeeren, hét gaat toch niet. Daarop ging hij naar zijn zuster en viel daar op den sitsen canapé neder. Grace zat te 'werken. De zon speelde door een met klimop begroeid latwerk, dat zij in de vorige week met de grootste zorg' in orde gebracht had. Al de oude familieportretten en erfstukken, de schetsen en schetsen waren allerliefst langs den wand geschikt) zoodat in haar kamers het ouderlijk huis scheen te herleven. dagseue pak afdroeg, hem den toegang tot zijn eigen woning ontzegde. Dat was den krijgsgevangene toch te bar. Hij snelde naar het „WöhnungSamt" en deed zijn beklag. Dit besliste dat de teruggekeerde krijgsgevangene de eenige rechthebbende is op de woning, dte hij voor den oorlog reeds ha(J gehuurd, en dat zijn vrouw en haar nieuwen inan er zich onrechtmatig in ophouden. Het „Wohn- ungsamt" wees derhalve aan kalger zijn vroe gere woning toe en gelastte tot ontruiming van deze woning door klagers opvolger... Help u zelf. Het is ook- dte leuze der gemeen te Schimmert. De boeren wilden den eleötrischën stroom voor hun machines en vooir de verlichting van straat, huis en stal. De petroleumlamp is immers niet meer van onzen tijd. De raad be sloot tot electrificatie van de gemeente. De kos ten bedragen om en nabij f90.000. Het gemeen tebestuur deed alle m'oeite om een elening te sluiten, doch dit lukte niet. Maar de vroede va deren zaten nietstil. Zij belegden een druk be zochte vergadering, om' den toestand door dten burgemeester voorgelicht, te 'bespreken. Nu zal worden getracht de leening te sluiten onder de bevolking zelve in aandeelen van f1000, f500 250 en 100 gulden, ad 6 ,pCt. Een der belangivb- toloofAo steun voor 10 a 15000 gulden, en op deze manier zal het zaakje Ihoogstwaarschijnliik wel voor elkaar komen. Ge meentebestuur en gemeentenaren zijn liet eens in deze, wat van het dörp Leerdam nu juist niet kan worden gezegd. Elf raadsleden, ond'er wie twee wethouders, de drie predikanten, de hoof den van openbare en bijzondtere scholen, de pastoor en mteer vooraanstaande personen al daar hebben, een adres gericht aan de Koningin om den heer Mees met October a.s. niet weder te- benoemen tot burgemeester van Leerdam1. Twee. duizend inwoners hebben met dit jidres adhaesie betuigd. De beide wethouders zijn over deze 'ïaak bij den Minister van Binnenlandsche Zaken op audiëntie geweest en hebben tevens: 'te kennen gegeven dat elf van de. dertien raads- Het is een vervelend werk, zei John, terwij lhij zich met een ruk op de canapé om keerde. Ik bei* mij ztelf niet van odhttend'. Nu was Gracte geheel op de hoogte van hetgeen haar broeder verontrustte, zooals iedere vrouw, die met een man in vertrouewlijke gemeenschap is q.gegroeid. Het fijne vrouwelijke oog ziet tus schen de scheuren en reten van den harden ruwen bast, die het mannenhart omkleedt, scherper dan hi; zelf, en als Grace gewild had', zou niets haar geinakkelijker zijn gevallen, dan om door een zusterlijke ondervraging de plaatsen te ontdekken wiar de ban'd tusschen John en Lilia het z'wakste wis geworden en hoe langer hoe meer dien band lo» te maken. Zij had door een teediere belangsntiel- ling te toonen en John te beklagen, hem tot spre ker. kunnen uitlokken, en zijne partij kiezqnde, hel zoover kunnen brengen dat broeder en zuster vijindig tegenover de vrouw hadden gestaan. Lilia is doodaf van de drukte van gisteren, zij had van ochtend geweldige hoofdpijn zei Join. Dat arme kind, het is een teer schepseltje antwoordde Grace. Zij heeft er toch niets geen last van gehad, vervolgde John, want ik heb alles zelf be jjorgd en nagezien. Daarbij hebben Brigitta en Roa. en de meiden ijverig medegéliolpen en Lilia, eht arme kind, heeft gedaan wat zij kon. Maar ik kol zien dat zij den ganschen dag, in anggst was ovir die nieuwe nesterijen in 'huis. Ik wilde maar da; alles weg was. barstte hij toornig uit, alsóf hij blij was dat hij iets gevonden had' om1 zijl gal op uit -te storten. Als ik eweten had! dal men zich door het opknappen van zijn huis ziik een last op den hals haalde, dim had ik het nopt gedaan. Kom, kom, laat dat' u nu' (mlaar niet spijten. wX huis zal zachtjes aan den glans der nieuwheid wa weer verliezen, en daardoor uwé vrouw ook wa handelbaarder worden, en dan zal alles wd als van zelf gaan én zoo gemakkelijk passen als een oude schoen. Gij moet bedenken dlat onge vr-uwen in het begin zenuwacthig bang voorj ha.r meubelen zijjn. Zij schrikken bij iedere kras die er op komt. I leden, bij een eventueele herbenoeming, met den burgemeester niet meer willen vergaderen. Als dit nog jiiet helpt, dan moeten ze hem' maar boycotten zooals dat met een veehouder te Sint Johannisga in Friesland geschiedt. Deze had bijna, al zijn naaste buren laten verbalisee ren, omdat ze bij het vervoeren van hooi per vaartuig over zijn land liepen. De buren gaan hem thans boycotten, wat hoogstwaarschijnlijk tot gevolg zal hebben, dat van de vervolgingen wordt afgezien. Een paardenmiddel, dat echter toch het gewenschte gevolg heeft, werd eveneens geleden te Velseroord voorstellingen gaf. Bij de toegepast door 'het circus Wilke dat eenigen tijd openingsvoorstelling —verzamelde zcih veel pu bliek <b'ij dé stallen achter de tent. De circlus- inenschen zeiden daar last van te hebben, maar de politie was niet bij machte de menschen te verwijderen. De eircus-mensdhen waren daarover boos en poltseling kwam een hunner te paard woest'op de men seb en inrijden. Een paniek greep de men! schei! aan, sommige vrouwen werden onder den voet gereden, een nogal ernstig, die zich dade lijk in bed moest begeven. Het publiek toonde zich zeer verontwaardigd en keerde zich tartend tegen den paardrijder en de politie. De laatste wist den paardrijder te bewegen terug te keeren. Van nog een geval waar de politie machtelooa tegenover stond, doch de belanghebbende zich zeil hielp wordt verhaald' uit Amsterdam. Een verpleegster in een der particuliere ziekenhui zen werd ongeveer Wee jaar geledjbn ee man telpak ontstolen, dat zij even bp haar kamer had laten liggen. Dezer dagten nu kwam' de be stolene in een der volksbuurten een paartje te gen, waarvan het meisje het verimste mantelpak droes'Zij volgde het tweetal, noteerde het huis nummer en de straat waar zij binnengingen en' waarschuwde de politie. Bij onderzoek bleek het mantelpak inderdaad het gestolene te zijn, doch de tegenwoordige draagster was op rechtmatige wijze in het bezti er van gekomen, zij had hetl nl. een maand na den diefstal bij een uitdrager voor f60 gekocht. John scheen wat opgelucht te zijn, maar een oogenblik later begon hij weder. Grace, verbeeld u, dat Lilia de Simlpkinsen en de Follingsbees te logeeren heeft gevraagd. Be grijp eens. Nu ik denk toch dat ge uwe vrouw het recht wel zult toekennen om' haar vrienden bij zich te yerzoeken. Maar ge weet toch wel, Grace, dat hetj geen menschen voor ons zijn ,om mede om te gaan Niemand van onze kennissen zou er over denken om hen bezoek te brengen en wij zullen) hier een mal figuur maken. Eollingsbee is een slechte zwendelaar, die zijn fortuin hier gemaakt heeft door allerlei oneerlijke contracten ged/urendja den oorlog. Zijn vrouw ken ik niet, maar Lilia zegt, dat het haar vertrouwde vriendin is. Ja, John, daar zullen we ons maar zoo goéd! mogelijk moeten zien door te reddenHet zou niet voegen, het gezelschap, dat uw vrouw bij zich noodigt, onbeleefd te behandelen, en als haar conversatie u niet bevalt, welnu, dan zijt gij er de naaste toe om haar "J/if, e jzjeggen. Gij kunt) dit 1 eter dan iemand anders, en kunt er haar zachtjes aan van zien af te brengen. Vindt ge dat ik hen goed meet ontvangen'2 vroon Johü met een zucht. Wei natuurlijk. Wat zoudt ge anders kun- nnen doen. Men kan niets anders van u verwach ten. En (denkt ge dat dè Fergusons, de Wilcoxes en onze andere vriend|en beleefd jegens hen zul len wezen? Dat spreekt" van zelf. Van Rosa en Letitia' weet ik het zeker en de Overigen zullen haar ovorbeekl wel volgen. Om' de waarheid' te tee|gjgen, John, zijn wij', oude familien, zooals wij ons zeiven noemen, misschien wel wat al te zeer mét ons zeiven ingenomen. Het is volstrekt geen familietrots, die mij afkeerig van Follingsbee maakt, antwoordd'e John, maar ik houd er voor, dat die man eer verdiende in de gevangenis te zitten, dan1 menige arme sukkel, die er nu in zit. .Wordt vervolgd'.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1920 | | pagina 3