Nieuwsblad voor LANGEDIJK en Omstreken.
No. 67. Zaterdag 21 Augustus 1820
29a Jaargang.
per 3 maanden fl,00
J. II. KEIZER.
Van alles en 1102: wat
Feuillelón.
S C H AAKMAT
NIEUWE
LAAGEDIJKER MAAT.
Deze courant verschijnt eiken Woensdag-en Zaterdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS
REDACTEUR-UITGEVER
BUREEL
loordifbarwoude.
PRIJS DER ADTERTENTIENi
Ym 1—5 regels 78 et., elke regel meer 15 et.
Sroote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend
Brieven rechtstreek sen den Uitgevs»
TWEEDE BLAD.
"We leven in een tijid van wondierbaren over
gang op allerlei gebied. Van een breken met
Act oude, van een aanvaarden van allerlei nieu
we begrippen. Het is een tijd van opmerkelijken
ommekeerWat vóór de oorlogsjaren als vast
geroest sebeen, laat nu zoo maar los en wordt
vervangen door verrassende, vaak echter ook do»
verbuffende nieuwiglhedlen.
Neem alleen de modle maar. Voor ons hingj
het begrip vrouwelijke eerbaarheid samen met
veel bedekkende en verhulenlde keleding, het
tercip van volwassen zijn van een dame, met
lange rokken. Nu komt de huidige mode en
dwingt ons tot ontbinding dier voorstel lings-
groepen. Kousen zijn uit den booze, zelfs de
heel dunne, die je haast niet meer; met dien naam
kunt bestempelen. Bloote beenen, dat is je ware.
Een dame te Parijs die deze mode van naakte
fceenen volgt, heeft te doen gehad) met een re
actionairen doghond, die als verdediger der eer-
baaflieid optrad.
Deze dame nu, Gillette Bois genaamd', liep
haastelijk de rue de Martyrs (hoe treft het zoo
tb 7amen, dat de plaats der wandeling juist
daar moest zijn) af om een taxi te nemten, toen
de dog' in kwestie in woede schoot over haar
raakte beenen. De dog; sprong haar achterna
maar hoe Gillette zich ook weerde met haar
zonnescherm', de dog had haar kuit te pakken
en liet niet los voordat zijn meesteres hem met
geweld tot zachtere gevoelens dwong!.
Nu ontstond twist tusschen Gillette Bois en
de meesteres van den hond, en veel volk hoorde
met pleizier het ruzietje aan. Eindelijk bracht,
een politieagent de twee vrouwen naar een
'bureau. De meesteres van den hond werd ver
plicht haar dog uit den ouden tijd te muilban
den en het been van het slachtoffer werd ver
honden, waarna zij huiswaarts kon keeren, wel-
Mijn lieve kind, ziei John, die, om' da
waarheid te zeggen, zulke vertooninen minder
aardig dan vroeger begon te vindfen, ik ben
immers tevreden. Ik dank u wel, want ik ben
overtuigd, dat ge al het moelijke hebt gedaan.
Nu, ik hoop dat uw volk pleiizier gehad!
heeft, steunde Lilia, terwijl zij als een vrou
welijke martelares, het hoofd met een natten doek
omwonden, op haar bed lag.
Zij mogen waarlijk wel voldaan zijn,
Zij jhjeabben de sofa in mijn boudoir vol vetvlek
ken gemaakt, in het tapijt zijn overal koekjes en
rozijnen ingetrapt; het grasperk is geheel be
doiven en mijn kleine Diana hebben zij ook ge
broken, en wat was het een leven. O, als ik' daar
aan denk, wordt mijn hoofdpijn veel erger.
'Wees maar gerust, Lilia, ik zal alles' nazien
,en weer in orde brengen.
Neen, dat kunt ge niet. Een van de kindteren
heeft het model van den scheven toren ook al ge
broken. Ik heb de stukken gevonden. Men kan
zulk volk nooit leeren, dat zij van dte dingen
moeten afblijven, o, mijn hoofd, mijn hoofd.
Kom, kom, poesje, tob daar nu maar niet
over zei John, op vertroostenden toten.
Denk nu niet dat ik een akelig sdhepsel ben
deo dat niet, John, vervolgde Lilia al kla
gende. Ik j»eb toch' mijn best gedaan om alles
goed te beredderen, heb ik niet?
Zeker, 'hebt ge dat, kindlief. Plaag uizelve
daarove rniet. Ik zal de velkken wel weg laten
ttaken en alles laten repareeren.
Toen John naar beneden ging, riep hij Rosa.
-- Laa mij eens teven de sofa zien, die zij be
dorven hebben? sprak hij.
Sofa? vroeg Rosa.
Ja, ik hoor dat de kinderen vetvlekken op
'Wel neen, dat.is volstrekt het geval niet; ik
sofa in het boudoir hebben gemaakt.
lioht bekeerd van de bloote beenen mode.
Vrouwenmode is tyranniek, we weten het allle,
Dat zo zich nu ook al miet rooken gaat bemoei
en, wordt het toch echter wel wat bar. Doch voor
het mannelijk deel der rookende menschhbid
gen strekken zich tot dusverre alleen mJaar uit
is er voorloopig nog geen noodHaar bemoeiin-
tot de sigaretten rookendte dames. De mode wil
dan voor haar geen sigaret meer waarvan het
mondstuk goud of kurk is, doch dit moet een
lintje zijn en wel een lintje van de kleur dte
het best komt bij het toilet van de draagster. Een
volledige verzameling zomersigtaretten, win-
tersigaretten, bal, soiree-, huissigaretten,
zal duur zijn en misschien den echtgenoot niet
erg aanstaan, doch, als vrouwe Mode het wil,
welke man kan dan stand houden? Wie de hui
selijke vrede lief heeft, beginne niet aanmerkin
gen te inaken op een pas gekocht, modieus toilet
van zijn vrouw. Het zou hein) slecht bekomen.
Hoewel er toch ook vaak genoeg andere klippen
zijn, die het scheepje van den huishoudelijke
vree doen stranden.
- Eenige tijd geleden keerde een Duitsch krijgs
gevangene uit Rusland terug!. Zes jaren lang had)
hij ergens in Siebrië gevangen gezeten, en al
dier tijd niets van zich laten hooren. Zelfs geen
briefkaartje aan zijn vrouw gestehreve-n'. Of /Ut
nu te wijten was aan onhartelijkheid zijnerzijds
dan wel aan de slechte postverbinding tusschen
Siberië en Berlijn, vermeldt dte geschiedenis niet.
'maar het doet ook niets ter zake. De vrouw
hoorde niets van haar echtvriend^ liet hem', na
dat de daarvoor gestelde termijn was verstre
ken, dood verklaren en trad opnieuw in het
huwelijksbootje.
Zoo kwam1 het, dat de krijgsgevangene bij zijn
terugkee r in Friedenau zijn vrouw getrouwd!
vond inef een anjer, die zijn pantoffels aanhad
en zijn pijp rookte.
Dat was niet prettig' voor den gewezen krijgs
gevangene.
Maar nolg onprettiger was het, dat de man,
die met zijn vrouw getrouwd' was, zijn Zön-
heb alles in de vertrekken wedfer op zijn plaats
en in orde gebracht, en'het zfiet er keurig uit.
- Hebben zij dan niets gebroken?
Hoegenaamd niets. De kleinen waren zteo or
dentelijk als 'het kon.
Dat model van den sdhevent oren en dat kleine
Diauabeeldje? vroeg John verder.
Och, wel nseen, die heb ik een miaand gele
den gebroken, ik heb het mevrouw Seymour laten
zien en beloofd dat ik ze zou laten maken. Dat
weet zij wel.
Zoo, zei John, dat wist ik niet. Nu,
Rosa, breng alles maar weer netjes in orde, wilt
ge? en verdeel dit geld onder de meiden voor het
extra werk, voegde hij erbij, en, stopte haar
eten bankbriefje in de hand'.
Ik ben er verzekerd van, dat zij dit niet
lastgi hebben «gevonden, zei Rosa, ik geloof
dat zij, even als wij allen, pleizier hebben ge
had. Het spijt mij maar dat het voor (mevrouw
Seymour wat te druk is geweest. Zij is heel erg'
gevoelig'.
Ja, zij is heel gevoelig, -herhaalde John,
terwijl hij heenging', en een zadhten, maar diepen
zucht olosde.
Sedert eenigen tijd gebeurde 'het dikwijls, 'dat
John, bijna zonder het te weten, zoo zacht en zoo
diep zuchtte. Als onze idealen verbleeken, als
zij wegsmelten als sneeuw voor de zon, dan zuch
ten wij zoo. John voelde alleen een wonde in zijn
hart, toen hem1 opnieuw bleek, wat hij in den
laatsten tijd zoo dikwijls had ondervonden, dat
het woord van zijn Lilia niet te Vertrouwen
was. Waarom' zou hij dan verder onderzoeken
Zij legt 'het er blijkbaar op toe, dacht
John, (dat zoo iets niet weder zal gebeuren. Nu
ik zal het dan ook maar niet meer probeeren, hét
gaat toch niet. Daarop ging hij naar zijn zuster
en viel daar op den sitsen canapé neder. Grace zat
te 'werken. De zon speelde door een met klimop
begroeid latwerk, dat zij in de vorige week met
de grootste zorg' in orde gebracht had. Al de oude
familieportretten en erfstukken, de schetsen en
schetsen waren allerliefst langs den wand geschikt)
zoodat in haar kamers het ouderlijk huis scheen
te herleven.
dagseue pak afdroeg, hem den toegang tot zijn
eigen woning ontzegde.
Dat was den krijgsgevangene toch te bar.
Hij snelde naar het „WöhnungSamt" en deed
zijn beklag. Dit besliste dat de teruggekeerde
krijgsgevangene de eenige rechthebbende is op
de woning, dte hij voor den oorlog reeds ha(J
gehuurd, en dat zijn vrouw en haar nieuwen inan
er zich onrechtmatig in ophouden. Het „Wohn-
ungsamt" wees derhalve aan kalger zijn vroe
gere woning toe en gelastte tot ontruiming van
deze woning door klagers opvolger...
Help u zelf. Het is ook- dte leuze der gemeen
te Schimmert. De boeren wilden den eleötrischën
stroom voor hun machines en vooir de verlichting
van straat, huis en stal. De petroleumlamp is
immers niet meer van onzen tijd. De raad be
sloot tot electrificatie van de gemeente. De kos
ten bedragen om en nabij f90.000. Het gemeen
tebestuur deed alle m'oeite om een elening te
sluiten, doch dit lukte niet. Maar de vroede va
deren zaten nietstil. Zij belegden een druk be
zochte vergadering, om' den toestand door dten
burgemeester voorgelicht, te 'bespreken. Nu zal
worden getracht de leening te sluiten onder de
bevolking zelve in aandeelen van f1000, f500
250 en 100 gulden, ad 6 ,pCt. Een der belangivb-
toloofAo steun voor 10 a
15000 gulden, en op deze manier zal het zaakje
Ihoogstwaarschijnliik wel voor elkaar komen. Ge
meentebestuur en gemeentenaren zijn liet eens
in deze, wat van het dörp Leerdam nu juist niet
kan worden gezegd. Elf raadsleden, ond'er wie
twee wethouders, de drie predikanten, de hoof
den van openbare en bijzondtere scholen, de
pastoor en mteer vooraanstaande personen al
daar hebben, een adres gericht aan de Koningin
om den heer Mees met October a.s. niet weder
te- benoemen tot burgemeester van Leerdam1.
Twee. duizend inwoners hebben met dit jidres
adhaesie betuigd. De beide wethouders zijn over
deze 'ïaak bij den Minister van Binnenlandsche
Zaken op audiëntie geweest en hebben tevens:
'te kennen gegeven dat elf van de. dertien raads-
Het is een vervelend werk, zei John,
terwij lhij zich met een ruk op de canapé om
keerde. Ik bei* mij ztelf niet van odhttend'.
Nu was Gracte geheel op de hoogte van hetgeen
haar broeder verontrustte, zooals iedere vrouw,
die met een man in vertrouewlijke gemeenschap is
q.gegroeid. Het fijne vrouwelijke oog ziet tus
schen de scheuren en reten van den harden ruwen
bast, die het mannenhart omkleedt, scherper dan
hi; zelf, en als Grace gewild had', zou niets haar
geinakkelijker zijn gevallen, dan om door een
zusterlijke ondervraging de plaatsen te ontdekken
wiar de ban'd tusschen John en Lilia het z'wakste
wis geworden en hoe langer hoe meer dien band
lo» te maken. Zij had door een teediere belangsntiel-
ling te toonen en John te beklagen, hem tot spre
ker. kunnen uitlokken, en zijne partij kiezqnde,
hel zoover kunnen brengen dat broeder en zuster
vijindig tegenover de vrouw hadden gestaan.
Lilia is doodaf van de drukte van gisteren,
zij had van ochtend geweldige hoofdpijn zei
Join.
Dat arme kind, het is een teer schepseltje
antwoordde Grace.
Zij heeft er toch niets geen last van gehad,
vervolgde John, want ik heb alles zelf be
jjorgd en nagezien. Daarbij hebben Brigitta en
Roa. en de meiden ijverig medegéliolpen en Lilia,
eht arme kind, heeft gedaan wat zij kon. Maar ik
kol zien dat zij den ganschen dag, in anggst was
ovir die nieuwe nesterijen in 'huis. Ik wilde maar
da; alles weg was. barstte hij toornig uit,
alsóf hij blij was dat hij iets gevonden had' om1
zijl gal op uit -te storten. Als ik eweten had!
dal men zich door het opknappen van zijn huis
ziik een last op den hals haalde, dim had ik het
nopt gedaan.
Kom, kom, laat dat' u nu' (mlaar niet spijten.
wX huis zal zachtjes aan den glans der nieuwheid
wa weer verliezen, en daardoor uwé vrouw ook
wa handelbaarder worden, en dan zal alles
wd als van zelf gaan én zoo gemakkelijk passen
als een oude schoen. Gij moet bedenken dlat onge
vr-uwen in het begin zenuwacthig bang voorj
ha.r meubelen zijjn. Zij schrikken bij iedere kras
die er op komt. I
leden, bij een eventueele herbenoeming, met den
burgemeester niet meer willen vergaderen.
Als dit nog jiiet helpt, dan moeten ze hem'
maar boycotten zooals dat met een veehouder
te Sint Johannisga in Friesland geschiedt. Deze
had bijna, al zijn naaste buren laten verbalisee
ren, omdat ze bij het vervoeren van hooi per
vaartuig over zijn land liepen. De buren gaan
hem thans boycotten, wat hoogstwaarschijnlijk
tot gevolg zal hebben, dat van de vervolgingen
wordt afgezien. Een paardenmiddel, dat echter
toch het gewenschte gevolg heeft, werd eveneens
geleden te Velseroord voorstellingen gaf. Bij de
toegepast door 'het circus Wilke dat eenigen tijd
openingsvoorstelling —verzamelde zcih veel pu
bliek <b'ij dé stallen achter de tent. De circlus-
inenschen zeiden daar last van te hebben, maar
de politie was niet bij machte de menschen te
verwijderen.
De eircus-mensdhen waren daarover boos en
poltseling kwam een hunner te paard woest'op
de men seb en inrijden. Een paniek greep de men!
schei! aan, sommige vrouwen werden onder den
voet gereden, een nogal ernstig, die zich dade
lijk in bed moest begeven. Het publiek toonde
zich zeer verontwaardigd en keerde zich tartend
tegen den paardrijder en de politie. De laatste
wist den paardrijder te bewegen terug te keeren.
Van nog een geval waar de politie machtelooa
tegenover stond, doch de belanghebbende zich
zeil hielp wordt verhaald' uit Amsterdam. Een
verpleegster in een der particuliere ziekenhui
zen werd ongeveer Wee jaar geledjbn ee man
telpak ontstolen, dat zij even bp haar kamer
had laten liggen. Dezer dagten nu kwam' de be
stolene in een der volksbuurten een paartje te
gen, waarvan het meisje het verimste mantelpak
droes'Zij volgde het tweetal, noteerde het huis
nummer en de straat waar zij binnengingen en'
waarschuwde de politie. Bij onderzoek bleek het
mantelpak inderdaad het gestolene te zijn, doch
de tegenwoordige draagster was op rechtmatige
wijze in het bezti er van gekomen, zij had hetl
nl. een maand na den diefstal bij een uitdrager
voor f60 gekocht.
John scheen wat opgelucht te zijn, maar een
oogenblik later begon hij weder.
Grace, verbeeld u, dat Lilia de Simlpkinsen
en de Follingsbees te logeeren heeft gevraagd. Be
grijp eens.
Nu ik denk toch dat ge uwe vrouw het recht
wel zult toekennen om' haar vrienden bij zich te
yerzoeken.
Maar ge weet toch wel, Grace, dat hetj
geen menschen voor ons zijn ,om mede om te
gaan Niemand van onze kennissen zou er over
denken om hen bezoek te brengen en wij zullen)
hier een mal figuur maken. Eollingsbee is een
slechte zwendelaar, die zijn fortuin hier gemaakt
heeft door allerlei oneerlijke contracten ged/urendja
den oorlog. Zijn vrouw ken ik niet, maar Lilia
zegt, dat het haar vertrouwde vriendin is.
Ja, John, daar zullen we ons maar zoo goéd!
mogelijk moeten zien door te reddenHet zou
niet voegen, het gezelschap, dat uw vrouw bij
zich noodigt, onbeleefd te behandelen, en als haar
conversatie u niet bevalt, welnu, dan zijt gij
er de naaste toe om haar "J/if, e jzjeggen. Gij kunt)
dit 1 eter dan iemand anders, en kunt er haar
zachtjes aan van zien af te brengen.
Vindt ge dat ik hen goed meet ontvangen'2
vroon Johü met een zucht.
Wei natuurlijk. Wat zoudt ge anders kun-
nnen doen. Men kan niets anders van u verwach
ten.
En (denkt ge dat dè Fergusons, de Wilcoxes
en onze andere vriend|en beleefd jegens hen zul
len wezen?
Dat spreekt" van zelf. Van Rosa en Letitia'
weet ik het zeker en de Overigen zullen haar
ovorbeekl wel volgen. Om' de waarheid' te tee|gjgen,
John, zijn wij', oude familien, zooals wij ons
zeiven noemen, misschien wel wat al te zeer
mét ons zeiven ingenomen.
Het is volstrekt geen familietrots, die mij
afkeerig van Follingsbee maakt, antwoordd'e
John, maar ik houd er voor, dat die man eer
verdiende in de gevangenis te zitten, dan1 menige
arme sukkel, die er nu in zit.
.Wordt vervolgd'.