Mm- lamgedijkii courant"
Van alles en nog wat
Feuilleion.
s c h aTak MAT
De Wint er lezingen
Zaterda* 16 Oct. 19 *0.
TWEEDE BLADi.
OFFICIEEL
GEMEENTEBEGROOTING.
De Burgemeester en Wethouders van Zuid-
schai'woude hrengen 'ter openbére kennis, dat de
begrooting van de inkomsten en uitgaven der ge
meente \oor het dienstjaar 1921, van 8 October
1020 tot den dag der behandeling in den Baad',
ter gemeentesecretarie voor een ieder ter lezing"
is nedergelegd en, tegen bétalng der ikosten, al
gemeen verkrijgbaar gesteld.
Zuidscharwoude, 8 October 1920.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
Be Burgemeester,
VAN SPENGLER.
De Secretaris,
PARMA.
„Ondergeteekende gee'f't tij deze kennhis
„dat zij a.s. Woensdag den dag "hoopt te
„herdenken, dat zij voor veertig jaren met
„hem, die haar lief' en dierbaar is, in het
„huwelijk trad, doch wegens het heersöhen
„van mond- en klauwzeer, en daarbij dein
„lagen stand der valuta, zulten er geen fees
telijkheden- plaats vinden.
Vrouw Joseph Andriessen."
Bovenstaande adveretntie, geknipt uit de Geto-
nepsohe courant, demonstreert ten duidelijkste
dat de man degenereert, dat hij haiü op weg is.
om een noodzakelijk kwaad te worden, goed ge
noeg om in één adem met mond- en klauwzeer
lage Valuta en dergelijke narigheden meer, ge
noemd te worden. Dat is voor ons, manden, een
bedroevend teeken, een vingerwijzing, dat we ons
erop zullen moeten voorbereiden in de toekbmsi
de tweede plaats in de maatschappij te krijgen en
dat de vrouw de eerste in bezit neemt. Speel
hof f maakt er zich bepaald ongerust over. Hij
dicht:
Juffrouw Rosa, geestig meisje
W ilt ge net als Eva doen
Wilt ge u een Adam nemen,
En wilt gij den eersten zoen?,
Vrouwenkiesrecht wilt ge hebben'
Voor het vragen van een man
Als nu tien denzelfden willen
Komt er dan een toksles van?
Als de vrouw den man gaat vragen
Draait de wereldorde om!
Dat is erger dan een oproer
Van het ibblsjewieken-dom.
Als de vrouw den man gaat zeggen
„Kom maar mee, ik ben uw bruid!"
Kiest ze bijna steeds den mooisten
En dus ook den domsten uit.
Arme intellectueelen
Daar ge meestal leelijk zijt
Zult ge immer blijven dwalen'
Zonder „goedgezinde meid!"
i Nu we op dit thema zijn teland gekomen ver
tellen "we, als waar gebeurd, het Volgende;
De Vertegen jongeman had al maanden om „het
liefste meisje van de wereld" heengedraaid, zon
der den moed te vinden, den beslissenden stap te
doen. Het meisje had zijn pogingen gevolgd met
belangstelling en verlangen, want ze
mocht den verlegen jongeman wel.
Toen deze echter maar steeds niet vorderde be
sloot ze hem een handje te helpen en dein eer
sten keer dat ze hem) in hare nabijheid zag met
een blozenden rozeknop op zijn jas, stapte ze op
haar sehuehteren aanbidder alf' en zei, wijzend op
den bloemknop
Ik geef* er een kus voor!
De jongeling bloosde diep, maar had toch de
tegenwoordigheid v'an geest om ja te zeggen.
Toen greep hij plotseling zijn hoed en scheen
veel haast te hebben om weg te komen.
Wat ga je* nu doen? vroeg het meisje,
verbdasd en teleurgesteld.
Tkikik ga er nog meer koopen
riep de jongeling geestdriftig, en stormde naar
den naastlijzijnden 'bloemenwinkel
Dit is nu een geval van een lief meisje, maar
er zijn genoeg vrouwtjes die minder aardige ma
nieren hebben. En dan maken wij in dit geval'
melding van een hospita te Amsterdam, die er
- De rvouw „die het aan geduld ontblrak'zoo
als de bezoeksters reeds in een voorpraatje had
den opgemerkt, trad op dit oogenblik de kamer
binnen, klein van gestalte, wit als sneeuw,
met een bleek, zuiver 'besneden Madonnagezichtje,
en het droevige voorkomen van een hopelopst
maar kiachtig gevoerden strijd tegen het nood
lot, dat men, helaas, op het gelaat vap zoovete
nou* er aanfcieft.
Ik moest de kleine wel' mede brengen,
zeide zij. De kindermeid is vandaag uüt, en hij
heeft groot gevaar geloopen pm de croup te
krijgen.
Dat lieve kleine mannetje, zei mevrouw
Eollingsbee met vriendelijke belangstelling.
Ik ben blij dat ge hem' hetb medegerbacht. Wil
hij niet bij tante komen vroeg zij vleiend,
me ar het kind trok zich terug en zag haar met
groote, verwonderde pogen aan. Waaio'm wilt
'ge niet op mijn aanstaande receptie komen, me
vrouw Ferrola? voegde zij er bij. Wij zien
u in het geheel niet meer, en het zou voor u ook
goed zijn, om eens wat variatie te heblbfen'.
eigenaardige gewoonten op na hield. Zij had de
sleutel Van de brievenbus, en alle brieven die
voor haar kostgangers kwamen maakte zij open
of 'wierp ze ongeopend op straat. Een winkelier
die beneden deze zonderlinge dame woonde, vpnd
een paar aarijh em gerichte brieven in elkaar ge
frommeld op de binnenplaats liggen.
I Zij heelt o.a. driemaal een dringende zaken
brief, die aan een harer kostgangers w|as gezonden
stuk gescheurd en weggeworpen. Deze eigenaar
dige gewoonte heeft zij jaren achtereen gevolgd
Tot op het laatst een der commensaals argwaan
kreeg en de politie in' den arm nam, die dé vrouw
erin liet loopen. Zij zal nu wel leeren dergelijke
streken na te laten. Er zijn dingen die je niett»
doen mag. Utrechtsche studenten hebben het on
dervinden.
Op (de binnenplaats van een café liet een auto
mobilist zijn karretje staan gedurende den nacht
Hij dacht het daar veilig bewaard. Majar jawel!
Toen hij den' volgenden morgen zijn rechtmatig
egeindom weer in 'bézit wilde nemen, was er
van den: plagen geen moertje meer te vinden.
Spurlos versenkt!
De man deed, wat ieder in zijn plaats gedaan
zou hebben, hij gling naar de politie. En dié
vond de losgebroken machine in de Billdt terug.
Het bleek dat een paar studenten haaf zoo een
zaam in het holletje van den nacht padden zien
'staan. Zij geraakten met haar lof begaan, klom
men er in en zijn, in het nachtelijk dupster een
tochtje begonnen, waaraan den volgenden mid
dag door de politie een einde is gemaakt, zopals
aan alles een end komt!
Zelfs aan het geduld van een mevrouW met
haar dienstmeisje. En toch doe je véél vopr een
dienstmeisje.! Maar dit kwam zóó.
Een Amsterda-msche mevrouw nam' een dienst
meisje uit Weesp in betrekking, tegen f7.50 per
■week. Na enkele dagen was ze echter verdwe
nen met f45.uit de schrijfcassette van me
vrouw. Deze zocht haar op te Weesp dioicth kreeg
de laagste dingén van haajr te hooren en zelfs
sloeg het meisje haar in, het gezicht. Een deel'
van |:«et gestolen geld werd haar toegeworpen.
Tegen dit modeldienstmeisje is 10 maanden ge-
v(angenisstraf geëiseht. Het peil, waarop de lie
ve jeugd staat, gaat er niet op vooruit!
Bij een proces te Berlijn 'bleek', dat een 13-jarig
dochtertje van een pandhuishouder nacht op
nacht, dikwijls tót 5 uur des morgens, in nacht
kroegen dborbracht, dan meestal een 50 sigaret-
tes rookte, en gropte sommen verteerde, waarbij-
ze dan nog een „vriend" vrij' hield. En een paar
nachten verteerde zij 5000 mark! Het geld nam
ze weg uit de kas van haar vader en toen ze
weer eens kort bij kas was verkocht ze een k'ost-
baar bont uit het pandhuis aap den kellher vaN
een nachtkroeg, ter voldoening van haar vertee
ring van 420 mark. Het dametje klaagde nader
hand den kellner, die het bont weer verkocht hadj
aan, bewerende dat ze hem id(it slechts in pand! ha$
gegeven, idoch de rechtbank schonk haar geen
geloof. F
Een ander meisje in Berlijn, dienstbode bij' een
rijke familie, liet tijdens de afwezigheid van deze
een paar harer kennissen in het heerenhuis,
waarna men de tapijten oprolde, de kleedingstuk-
ken, kunstvoorwerpen en kostbaarheden 'inpakte
en daarna gezamenlijk met de 'buit die een waar
de van twee millioen vertegenwoordigde, Ver
dween. De politie krijgt ze wel de straf volgt
altijd op de zonde. Frappeerend in d'it verband
is het volgendeI
Ee'rx winkelier te Bussum kwam tot de ontdek-
kng, dat al zijn kippen1, ruim] 100 in getal, zijch
op een vreemde wijze voortbewogen. De Sieren
schudden met den kop, liepen tegen elkaar, tui
melden omver enzoovpprts. Toen hij de huisge-
nooten dienaangaande ondervroeg kreeg de knecht
een kleur en békende dat toen hij het rolgordijn
voor de étalage wilde optrekken, hij dit zop
wild gedaan had, dat het gordijn viel, waardoor
een flesch wijn brak en de inhoud i!n het geëta
leerde kippenvoer terecht kwam. Om eventueele
standjes te voorkomen had hij den 'bloei handig
opgeruimd en de kippen op de bedorven lekkernij
onthaald. De dieren waren dus niet ziek al
leen maar dronken! Hetgeen in de béste families
wel eens voorkomt.
Het gebeurde in Den Haag. Een helder wit
ventje op een groote fiets met een héél gropte
mand. Hij' was veel te klein voor zijn rijwiel,
én;- ekte om de trappers op het laagste punt te
blijven 'belieerschen. Zijn magere beentjes rekten
zich uit als een kikker zijn achterpooten. Hiji
reed midden in een stroom fietsers en wilde naar
Dat komt daar vandaan, mijn lieve mevrouw
Follingsbee, gaf mevrouw Ferrola ten ant
woord, dat de partijen hier te New York door
gaans beginnen op het uur Üat i gewoon beia
naar bod' te gaan en' fels ik den geheelen nafcht
'wilde uitblijven, zou ik den volgenden dag geen
kracht hebben om voor mijn kinderen te zorgen.
1 Maar lieve, ge moet toch ook eens iets vjopr
uw genoegen doen.
Ik vind mijn genoegen in mijn kinderen, dat
zult gij wel begrijpen, zei mevrouw Ferrola
met een kalm lachje.
Mevrouw Eollingsbee wist niet met zekerheid
den opgevat. Echter roveg zijMaar uW man
in hoeverre dit gezegde als stektelïg moest wor-
zal toch in ieder geval komen
Daarvan kunt ge verzekerd zijn', ant
woordde mevrouw Ferrpla, even bedaard.
Nu. zei mevrouw Follnigsbee, opstaande
op vriendelijk beschermenden toon, het dpet
mij pleizier, u zoo wel gezien te hébben en, als
het u eenigszins genoegen kan doen, zal ik u
vanmiddag het rijtuig zenden, om een toertje
door het park te maken. Goeden mprgen.
'En als een ruischende wolk van zijde en
parfumerieën, boog zij zich neder, om het kind
te kussen, en zweefde toen de kamer uit.
Als met een onwillekeurige beweging veegde
Mevrouw Ferrola met haar zakdoek de wan®
rechts 'afslaan. Hij stak zijn rechterhandje uit,
om dit aan te geven, heel gehoorzaam en heel
beleefd. In het bijzonder deed' hij 'dat om een
'stuntelige oude juffrouw te waarschuwen. Hij
wilde haar laten passeeren voor hij afsloeg, en
spande al zijn krachten in om' zijjn groote fiets
Maar de stuntelige oude dame passeerde. Ook
hij hield nu meer en emer in en wees voortdu
rend beleefd met zijn kinderhandje, of hij zeg
gen wilde: Gaat u vóór dame!
Elke andere slagersjongen zou krèèèèèk ge-
,krij8cht hébben en zijn hielen op de pedaleji
hebben gedrukt en zich driftig hebben gekromd'
en toet een geweldigen slinger dwars vóór dé
stuntelige juffrouw hebben langsgereden. Het zou
in dit geval bijna zijn recht geweest zijn.
Maar dit slagersjongetje balanceerde op de pe
dalen, die nauwelijks in zijn bereik waren, tot
hij de vaart van zijn' groote fiets bijna geheel'
had gestuit, om plaats te maken voor de onhan
dige dame en heldi maar steeds zijn rechterhand
je uitgestrekt.
Toen deed de Üame nog onhandiger en reed hem'
in den weg.
Het slagersjongetje zou toen <dppr een heel een
voudige beweging de dame hebben kunnen dwin
gen af te stappen, om zelf te kunnen doorrijden'
Maar dat deed hij niet. Hij stapte heelbeleefd
af. Toen hij naast zijn groote fiets stond met
twee armpjes naar boven gestrekt om de handviat
ten vast te houden, bleek dat zijn hoqfd niert)
boven de mand uitkwam. Midden tusséhen de
wielrijders stond h ij daar in zijn witte pakje
en zijn geheele kinderlijke verschijning drukte
verwijt uit. f
Maar 'hij kei niets. Hij zei geen enkel onvertogen
woord, doch keek alleen maar diep verwijtend
naar de stuntelige dame en klom toen in de druk
te met moeite op zijn ontzaglijk rijwiel en ging
zijns weegs.
Hij is waarschijnlijk het allerkcléinste slagera
jongetje uit de geheele stad, maar hoe klein ook,
op dat oogenblik maakte hij goed wat alle grop
te gilageisjongens dagelijks misdoen met hun on
verschillige, woeste, kronkelige gerij
t „Als naar gewoonte'Met deze enkele woorden
zouden we onzen totaalindruk' van de eerste le
zing in' dit seizoen met alles wat er mee samen
hangt kunnen saamVatteii. Het zou gewis moei
lijk vjallen in deze zeer veranderlijke tijden iets
te noemen, dat in zoo'n lange reeks van jaren
Vergissen we ons niet, dan is het dozij(n zeer bin
nenkort bereikt zoo weinig verandering te
■zien geeft, als de Winterlezingen c.s. Jin het
comité, "behoudens enkele uitzonderingen, nog de
zelfde personen; plaats en uur van samenkomst
geheel onveranderdde sprekers voor verreweg
het meerendeel theologen; ondanks de op elk
gebied klimmende prijzen nog altijd toegang tot
de vier-lezingen vooor het luttel bedrag van 0.50
feegge vijftig bronzen centen; ondanks het woord
spil Joost van den Vondel naar we meenen
i>— alle diingek syn eysch" nog altijd min of-
meer Volledig kerkgebaar; de bewijzen van toe
gang gedurende a! die jaren slechts verschiltend
in kleur of tint; zonder uitzondering een kerk
(vol mensehen, Jie of de lezing vijf dan wel
zeeven kwartier duurt, van het hégin tot het
einde met de grootste aandacht luisteren.
Moeten we nog meer noemen?
„Er is een conservatisme dat niet conserveert"
er is ook een gaan langs de oude, béproefde paden
dat in elk opzicht heilzaam geacht moet' wor
den naast het wisselende van „het oridermaaln-
shce" staan de onbewegelijke dingen van Gods
'koninkrijk. Die te dienen is geloovèn we
het hoofddoel van de Winterlezingen en daar
om is de këhoudzuc-ht, Waarop we ter inleiding
van )d»it verslag wijzen o.i. niet te misbSllijken
der Winterlezingen prosit!
'Als eerste spreker voor dit seizoen was aan
gekondigd Ds. Domna van Rotterdam, die 29
Sept. 1.1. des tavonds te 6.30 optrad in de Geref.
Kerk met het onderwerp:
„NEHEMIA DE HERVORMER,."
Na het zingen v'an Ps. 84:6 en kórt gebéd,
ving de hier niet geheel on'békende spr. ongeveer
aldus aan: Ons onderwerp voor dezen avpnd „Ne-
hemia de Hervormer" waarbij we inzonderheid de
aandacht willen vestigen op zijn tijd, zijn per
soon en' zijn werk. kan slechts uit éé(n Bijbel-
En toch, terwijl Lilia zoo sprak, wist zij in
het binnenste van haar loszinjnig, onbestendig
hart heel goed, dat deze gevreesde wolk van het
moederschap haa rschaduiw reeds over haair !h!ad
uitgespredi. Maar zij was stijf 'geregen, zij dans
te en handelde in blinde drift tegen allé wettejn
der natuur. In haar ijver om eht dreigende ge
vaar te ontsnappen, niet bedenkende, wat daar
van voor haar zelve de gévblgen konden zijn.
Was er dan in het hart van deze Vrouw nergens
van liaar kind af drukte het inniger aajn haaC
hart en sloeg de oogen ten hemel, om daar ge
duld te zoeken, waar het alleen te vlindèn is.
Heb ik u het niet gezegd? begon me
vroulw Follingsbee, zoodra zij de deur uit was,
juist een van die zoetsappige, koppige, oü
handelbare schepsels, waar niets mede is te be
ginnen.
i (—O, riep Lilia, ik kan mij geen wan
hopiger lot voorstellen, dan om zoo den gehee
len dag met een klein kind te zitten,
Dat zou men zeggen, en' Carel heeft haar
voorgesteld om een knappe kindermeid te hu
ren, omdat hij gaarne zien zou, dat zij wat toi
let maakte en in gezelschap kwam; maar zij
zij wil u' niete van hooren, en blijft stokstijf bij
de wieg zitten, met al de kinderen om haar heen
d- aL eekhoorns tegen haar opkruipen'.
O, ik hoop dat ik nooit kinderen zal krij-
'bioek gekend wérden', nl. u|it het boek, dat zijrf
naam draagt He.t boek Nehemiaj is niet
een der meest gekende Bijbelboeken en wordt
bij name in den huiselijken kring, maar zeer zel
den gelezen. Toch weet bijna ieder er wat van:
ja een paar uitdrukkingen er aan ontlbéend zijn
zijn z.g. tot gevleugelde woorden geworden: de
spottaal van Sanblallat „wat willen die arm
zalige Joden?" wordt nog steeds gehoord. Als dé
wereld meent, dat zij een werk „om Christus' wil
le" ondernomen, meent door kleinzielige kléinee
ring te kunnen doen mislukken; maar het Ge
loof antwoordt er op als tjaen met het wöord vól
Godsvertrouwen„God van den hemel zal het ons
doen gelukken! en wij Zijn knechten, zullen ons
opmaken en bouwen." Toch ofschopn minder
gekend dan andere Bijbelboeken is het boek
.van Nehemia van utniemend gewicht, inzonder
heid voor onzen tijd. Het is altijd actueel al
tijd toepasselijk nooit onbrnikahar.
Nehemia leefde in de laatste helft der 5de'
eeuw1 vóór Christus. De Joden wier zelfstandig
volksbestaan reeds lange jaren geleden was ver
nietigd, stonden destijds onider het bewind van)
den Perzischen Arthahsasta of Arthahxerxes
(Langhand.
Die 5de eeuw vóór Christus1 is in meer dan' een
'opzicht zeer belangrijk. Perzië stond destijds op
hêt toppnut zijner macht en kwam nu in aanh
iaking met de Grieken. Ook Griekenland 'be
reikte zijn hoogsten trap van ontwikkeling.
Maar wil nu ook letten op de gangen van Gods!
Voorzienigheid in de historie der volkeren.
De Grieksche geest steeds strevend naar het
yblmaakt menschelijke ibereikte in de eeuw!
v|an Pericles, Sophócles en Socrates het men-
schelijk bereikbare; kunsten en wetenschappen
bloeiden als nooit te véren; de geest van Hellas
doordrong heel de beschaafde wereld en waande
zich de algenoegzame. Daartegenover stond Israël
een klein, niet meetellend volkske; door de gunst
vian Kores (Cyrus) wel teruggekeerd uit de Ba
bylonische ballingschap in het land der vaderen
inaar daar levend in de smiafrte. En toch het
„heill der Wereld" moet voortkomen niet uit
Griekenland maar uit de Joden: het volk van
Abraham met zijn allesomvattende Godsbeloften;
is het middelpunt der wereldhistorie. Dat ver
smade volk zal het aanzijn geven, aan den mensch'
geworden Zone Gods: uit Jacobs lendenen moet'
de Messias, de redder Van het menschldom1
•voortgebracht worden. f
Het Volk Abrahams het Volk des HEEREN
heeft zijn roeping miskend en vergeten hef
is afgeavllen van den God der Vademen deze
heeft het in Zijn toorn hard gekastijd maar
toch Gods trouw wordt niet dopir Israëls on
trouw teniet gedaan Hij verlaat Zijn Volk!
nietf
Daniëls gebéd (zie Dan. 9:320) heeft verhoo
ring ontvangen; Israël keerde terug. De tempel'
,is herbouwt maar wat moedig aangevangen
werd, wordt niet voltooid; de handen verslalpen;
Israëls volksbestaan kwijnt; dreigt voorgoed on
der te gaan. Als er geen principieelen omf
mekeer komt, zal het weldra in de andereVol
ken opgaan. Dat mag niet! Zal Israël zijn tagk
(Volbrengen, dan moet het een eigen een afge
zonderd volk blijven: alléén in isolement ligt
zijn bewaring en kracht. Daarvoor gebruikt
\God Ezza en Nehemia.
Ezra is een priester; een wetgeleerde, een 2de
(Mozes; Nehemia is noch het een, noch hét an
der; het is een leek. 12 jaar na Ezra kwlajm hij!
te Jeruzalem; wat door deze was aangevangen
wordt door hem vtoltppid; Nehemia herstelt de
muren van Jeruzalem; doet Israël terugkeeren tof
de Wet en de Getuigenis; vestigt Israëls volksbe
staan op de voor dat vpbk alleen tonmis'ba|ra
grondslagen': Neheinia is de Reformator Isra
els.!
Nehemia, de zoon van Hachalja, wla|s uit een
Jeruzalems geslacht, maar bij zijn optreden in de
'burcht Sm:an, de residentie van de Perzische ko
ningen. Hij vervulde in het paleis des konings,
waarvan in 1850 de overblijfselen zijn blootge
legd, den post van schenker. Volgens Henophom
was bet diens werk de bekers van den koniing
niet slechts, te vullen', maar ook diens drank t3
proeven, om daardoor den vorst de z&kerheidj
te geven, dat hij dien' zonder gevaar van ver
giftigd te Worden, gebruiken kon.
In het jaar 445 v. Chr. krijgt hij! bëzoek vaü
izijn btoeder Hanani, die enkele mannen uit Je
ruzalem bij hem introduceert. Aan hen vraagt'
Nehemia naar |den toestand yap stad en Volk. Hunl
mededeelingen zijn zeer ontmoedigend. Dé over
gen, zei Lilia angstig, want dan is er een
emd aan alles. Geen vroolijkheid meer, geen aar
digheden, geen bewondering, geen rust. Niets,
.niets meer, dan zoo'n verschrikkelijk Vervelend
kind, dat men nooit kan afschud|djdén. j 1
een gevoelige plaats? Gewoonlijk denkt men dati
het kloppen van een kinderhart het hart in de
moeder doet ontwaken en' dat zij met haar kind!
als op nieuw géboren wordt. Zpjoi was het Goda
wi ldat het zou zijn, en zoo is het ojok bij' onbe
dorven menschen. De arme waschvrouw, die van'
allé gemakken en genoegens des levens verstoken
is, en voor iwie dopr.een kind |dé harde ar'beijdl
nog verzwaard wordt, zal u nog de poëzie vaü
het moederlijk gevoel doen hppren, wanneer zij
van haar kind spreekt. 1
Er was een oogenblik geweest toen Lilia!
zestien jaren telde dat een keerptót in haaü
leven had kunnen zijn, maar, helaas, toen werd
ook beslist dat zij de ongevoelige vrouw zou
worden, waartoe zij later opgroeide. Wanneer zij
in die dagen, op dien leeftijld besloten haJd, om
den man, dien zij waarlijk lief' had, haai hand!
te geven, dan zou het huwelijk haar geheiligd
hebben. Het zou voor haar de deur geweest zijn
om uit haar wereldsche, zelfzuchtige loopbaan
over te gaan in die van toewijding en onbaat
zuchtigheid waartoe een huwelijk uit ware lief-'
de leidt, II
