Jpf,
Nieuwsblad voor LANGEDIJK en Omstreken.
No 91
Zaterdag 13 November 1930. 2' Blad 29e Jaargang.
per 3 maanden f 1,00
J. H. KEIZER.
Van alles en no<r wat
Feuilleion.
SCHA AKMAT
Buitenland.
i«re«a, r«i«**a-(ca
NIEU WE
LMGEDIJKER (MIAMI
Deze courant verschijnt eiken Woensdag- en Zaterdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS
REDACTEUR-UITGEVER
SUBEEL:
Moordsobarwoude.
PRIJS DEB AKTERTENTlENt
Van 1— S regels 78 ct., elke regel meer 18 c*.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsrnimte berekend.
Brieven reektatreeks aan den Uitgever.
TWEEDE BLAD.
O, Harry, riep het blozende meisje. Het komt
200 plotseling, dat ik nauwelijks weet, wat ik
zfeggen moet. Ik was er heelemaal niet op voor
bereid. Het maakt me zoo.... zpoi zenuwachtig.
Daar Was ik ,aj bang voor, zei de jeugdige
apothekersbediende, terwijl hij1 uit zijn aanbid
dende houding oprees en in den binnenzak Va
2ijn jas tastte.
Ik: heb hier 'bij mij een flesehje, waarin
een zenuwstillend middel. De samenstelling er
van, liefste, waarborgt een goede uitwerking bin
nen vijf minuten, zonder de gezondheid op eeni-
'gerlei wijze te schaden, terwijl de prijs zeer bil
lijk is, sltechts fl.50 per flacon, bij 12 stuks
flö.I
Hij goot een lepel vjoi, de&i zijn aangebedeinq
de ;modicrjn slikken, kurkte het flteschje weer;
dicht, stak het weg, zonk weer op een knie, en
wachtte met ten hemel geslagen blikken het ant
woord.
Toen de vijf minuten verstreken waren kreeg
hij het jawoord
Op de Jaarvergadering van de vereeniging te
gen Kwakzalverij, te Amsterdam gehouden, werd
een voorstel behandeld om op meer doeltreffende
wijze de verkoop van kwakzalversmiddelen te
gen te gaan. Na een rondvraag aan allte pothekera
werd een zestigtal bereid gevonden, op de af te
leveren kwakzalversmiddelen een strookje te plak
ken, waarop de kooipers gewaarschuwd warden
flat. Van het middel geen heil te verwachten is te
gen de kwalen, waarvoor het wordt aanbevolen.
Aan het einde der vergadering toonde een der
aanwezige leden een flésch abdijsrioop, waarin
'zich een tor en een ander 'insect bevonden. Deze
flesch zal op een der drukste punten van de
(hoofdstad worden tentoongesteld in een étalage
Ze beschikken over zeer veel mlenschenkennis
die kwakzalvers en ze weten rpecies de zwakke
plekken te vinden. Daarin zijn zie trouwens de
eenigsten niet. Het verdroot den Amerikaanschj
fabrikanten alllapg dat hnu prospecti feitelijk
nooit in handen kwamen van degenen waarvoor
ze feitelijk bestemd zijn de directies der firma's
;ian wie ze worden gezonden. In den regel wor
den ze door den chef de bureau of den procuratie
houder reeds naar den prullemand verwezen.
Doch er werd wat op gevlonden. De adressen
op den omslag worden niet meer getypt, maar
geschreven door een vrouwenhand. En de enve-
Joppe ziet er uit alls die van een privébrief éu
wordt geparfumeerd. Geen secretaris van den di-
Ha, ha, lachtee Mijnheer van Astrachajn,
Ja, ja, dat zal het zijn. Dat maakt zeker een
groot onderscheid. Maar Henri is anders een knap-
pe jongen. Een knappe jongen, juffrouw- Rpsa,
er zijn er zoo niet veel, zou ik denken.
Ja, waarlijk stemde Mevrouw vian As-
trachan toe. Ik kan v.aji een zoon niet meer
houden dan van Henri. Hij heeft zoo'n goed hart
Deze ophemelende toon, waarin het waardige
echtpaar viel, wanneer het over Henri tot Rosa
sprak, mishaagde haag Idien ochtend ontzettend,
en zij leidde den stroom van het gesprek af, door
zoo druk te praten en zulke nauwkeurige beschrij
vingen te igevejn vap de kaers, de bloemen de,
lampen, de fonteinen en de watervallen, waag-
fflede het tooverpaleis der Foillingsbees had ge
prijkt, dat de goede oude lui voor de rest van het
ontbijt slechts behoefden toe te luisteren.
Zoo bracht Rosa den morgen in een zenuwach
tigs stemming door, tot het elf uur was en zij
lnaar de bibliotheek werd geroepen, waar Henri
haar wachtte.
Om de Waarheid te zeggen, zag Rosa er zeer
bekoorlijk uit, toen zij,'opgewonden door vrou
welijke verontwaardiging, met een gloeiend ge-
aatl en het hoofd trotsch omhoog gejheven, het
vertrok binnen trad, als iemand, die zich zelve
irecteur of procuratiehouder gaat ertoe ovè zulke
1,dames correspondentie" te bfpenen. De brieven
(worden doorgestuurd naar den betrokken direc
teur zelf dei ze niet zonder eenige menschelïjkie
belangstelling opent.
Als de brievenbestellers in Amerika ten'minste,
niet zoo lui zijn alls die hulpbesteller in Rotter
dam waarvan we lazen, dat hij, inplakte vn de
brieven te bezorgen, ze bij zich thuis op een hoop
gooide, Verscheurde en verbrandde omdat hij te
iui was om ze te bestellen. De gevonden brieven
en drukwerken zullen nu .zoodra mogelijk besetld
worden. Beter laat dan noodt. i
De Nederlandsche Post is een echte koopman.
(£00 iemand, die altijd „naar zich toe" rekent. I
Voorbeeld?
Wie tegenwoordig per postwissel dollars uit
Amerika ontvangt, rekent zich al half O.W.-er, i
Want de dollarkoers is imlmers po, het oogenblik
zoo prachtig hppig, één dollar brengt wel 3.30
op. Maar als hij dan zijn postwissel gaat innen i
vervliegen al spoedig die O.W.-er gedachten, dq
Nederlandsche Post Weet Van geen hooge kbrs,
en 'betaalt per dollar slechts 2.63. Een tegenvaller
v'voor hen die dollars ontvangt. Maar voor hem
die doliars moet verzenden een buitenkansje. Dus!
igaat hij, die in dat geval verkeert naar het post
kantoor om daar al spoedig tot de ontdekking te
komen, dat hij voor iederen te verzenden dollar
Met 2.63 maar 3.30 heeft te storten. Ja de post
heeft toch wel eens Van een verhoogden dollar- 1
koers gehoord.
Maar och, doet de post Wel anders dan iedereen f
die er kans Voor ziet. Wie is er nog eerlijk? Het j
|19-jaiig jongmensch te Utrecht, waarvan hier- j
onder sprake is, 2eker niet. Hij kwam verleden j
weeek met een bebloed gezicht, Verfomfaaide kllae j
ren en een gescheurde portemoflnaie zeer gjeagi-
teeerd en politiepost binnenstuiven en dischtcj
daar een Verhaal op. Hij w]is melkventer van be
roep en moest voor zijn baas melk wegbrengen.
Doch ergens in een donkere laan werd hij plots
aangevallen, door twee personen, in het zwart
gekleed, met groote zwarte hoeden op, zooiets alfe
Rinaldo Rinaldini. Met een stuk hout hadden ze
.hem zoo 'bewerkt, dat hij bewusteloos was neer
gevallen. Toen hij weer bij z'n positieven kwam
zag hij dat de groote onbekenden hem zijn por-
teinonnaie ontfutselden. Verzet baatte niet én
het arme slachtoffer werd tenslotte achtergelaten)
in den haveloozen toestand waarin hij op het po
litiebureau kwam, met een ibeurs die f40.lich
ter was geworden.
Maar
Doordat het jongmensch zichzelf tegensprak
als men informeerde naar de plaats waar de be-
,'rooving was gfeschied, kreeg de poltiie argwaan.
en haar geslacht krachtig wil verdedigen.
Henri's voorkomen daarentegen was zoo ge
drukt en bijna boetvaardig, dat Rosa, op het
eerste gezicht medelijden met hem gevoelde. Echi
ter ging dat niet zoo ver, dat zij hem in het
minst tegemoet kwam met eenige van die zoet
vloeiende woorden, waarmede een 'Vrouw zoo ge
makkelijk het gesprek kan openen, of de baan
effenen voor een moeilijke bekentenis.
Zij bleef doodstil, met de handen gevbu'wen zit
ten, terwijl Henri ontstuimig de kamer op en
neer liep.
Juffrouw Eerguson, zeide hij eindelijk,
kortaf, ik weet dat ge slecht over mij denkt.
Juffrouw Ferguson gaf geen antwoord.
Ik had gehoopt, (ging hij vpprt, dat twij'
iets meer Waren dan eetnvouflige bekenden. Ik
had gehoopt dat ge mij als een vriend aap zaagt.
Dat heb ik gedaan, Mijnheer Endicott, I
antwoordde Eosa.
En gij doet het niet meer?
Dat kan ik niet zeggen, zeide zij, na
een oogenblik te hebben nagedachtmaar,
Mijnheer Endicott, als vrij vrienden zijn, dan
moet ge mij ook de vrijheid geven om openhar
tig tot u te spreken.
Dat is heet juist Wat ik! u Wilde vragen,
zei hij op haastigen toon, dat is juist wat ik
verlaug.
Vergun mij dan om u te vragen, of gij een
oude vriend en een bloedverwant van Mevrouw
Seeymour zijti i
Ze stelde strikvragen en de verwarring van den
/beroofde werd tenslotte z|oo groot, dat hij dor
den mand viel en bekende dat de berooving abso
luut gefingeerd was. Hij had Veertig gulden van
<Mjn patroon vpor eigen gebruik aangewend en
wist niet hoe dat geld terug te geven. Toen was
hij op de idéé van de berooving gekjotmen. Om
aan zijn verhaal kracht hij te zetten had hij z'n
gezicht met een stuk glas bewerkt en daarna
zijn portemonnaie in stukken getrokken.
Wat er op volgen zal, zal hem niet meevallen.
Maar de straf is in geen geVal zoo erg, als de
Javaan ontving, die een heilige schildpad wilde
Bicsteren. Een Indisch blad vertelt ervan.
Een der in het asyl voor daklozen te Genteng
(Java; opgenomen luidjes had het geluk, of juis
ter het ongeluk, een witte schildpad te vangen.
Gelijk lekend staat de witte schildpad bij de
Javaantjes in een reuk van (heiligheid.
Ofschoon zijn Indgennoten hem den raad gaven
gaven om de schildpad los te laten, da|or hem an
ders allerlei tjilaka zou overkomen, wilde hij'
er niets tvan Weten.
Hij had maling aan al die praatjes en wilde
het beest .opeten. Die rijst met sajor en teimpeh
begon hem op den duur tegen te staan, hij ver
langde naar iets har tigers. Dies maakte hij een'
fruuitje en wierp den schildpad er levend in.
*Dc slimmerd had er echter niet voor gezorgd,
het dier op zijn rug te leggen en dit kroop \>r
'dan ook weer met een vaartje uit, brandende tak
ken met zich meevoerend, linea recta in een der
wijde broekspijpen van zijn beul. In no time
vatten diens kleeren vuur, zoodat de ongelukkige;
met zware brandwonden naar het ziekenhuisl
moest worden overgebracht. Het zal de vraag
zijn of hij in leven blijft.
De dakloozen zijn ervan overtuigd dat het .on
geluk ie wijten is aan het feit dat de schlidpad
wit en bijgevolg heilig was. Zoo' strafte het heili
ge dier zijn aanrander.
Was het Javaantje nu maar niet eigenwijs ge-
Weeest, dan was er niets gebeurd.
Maar eigenwijs zijn veel menschen en meestal
krijgen ze de kous op den kop.
In een trein tusschen Londen en Liverpool
rookte een dame, die alleen in een niet-rookcoupé;
zat, een sigaret. Doch op een tusschenstation stap
ten er een paar andere dames onderwijzeressen
opvoedsters der jeugd in en wezen de ropkenda
dame op haar overtreding. Zij wilde het ronken
echter niet laten en daarop nam een der onderwij
zeressen haar den sigaret uit den mond en wierp
,die, samen met de gouden sigarettenkoker van
60 gulden, Welke zij de dame ontrukte, het por
tier uit. De dame deed aangifte en zal zich nu te
vverantwoorden hebben wegens overtreding van
Ik was een oude vriend en ben ook eenigszins
een bloedverwant van haar.
Ik begrijp uit dit alles, dat vroegere dagen
u het recht hebben gegeven, om op een vertnoiu-
we lijken voet met haar om te gaan. In dat geval,
Mijnheel Endicott, zou ik denken, dat ge u hadt-
moeten beschouwen als de beschermer van hare
eer en haren goeden naam, en niet hadt moeten'
dulldeeen, dat zij diee om uwentwil in het oog van
de wereld in gevaar stelde.
Henri werd bloedrood. Hij stpnd alfe versla
gen en zweeg. Rosa ging voort:
Ik was verwonderd, ik was ontroerd, toen
ik gisterenavond, in Weerwil Van mijzelVe, allerlei
onaangename, smartelijke aanmerkingen op u en
baar hoorde maken, aanmerkingen, die ik!
voor mij niet als gegrond beschouw, maar waar- 1
toe ik vrees gij maar al te veel ajanleiding hebt
gegeven. j j
Juffrouw Ferguson, antwoordde Henri
voor haar stil staande, ik' erken dat ik slecht
geweest ben en slecht gehandeld heb; maar in
dien ge alles wist, zoudt gij misschien begrijpen
hoe ik daartoe ben gekomen. Die vrouw is mijn
fkyadt engel geweest. Jaren geleddn, toen wij
beiden jong waren, had ik haar zoo oprecht lief
als ooit een man een vrouw liefhebben kan, en
zij betuigde wederkeerig ook mij te beminnen.
Maar ik was arm, daarom wilde zij mjf
niet trouwen. Zij stiet mij terug, maar wilde
toch niet dat ik haar vergeten zou. Zij schreef
mij telkens en hare brieven hieldep altijd de? i
j hel. rookverbod, doch, har zedemeesteres wiegensf
dielstal. Zoodat Deiden zich leelijk in de put°ve-
j werkt hebben.
Onze tijd is van rare dingen getuige. Hij ziet
de vrouwen rooken en de vorsten verdwijnen
I Een advertentie in de „Times" meldt, dat in eei;
veilings'tokaal in Lom den geveild zuilen worden'
prachtige bontwerken", het ei-gendom van een
gewezen Europeesch souverein" waaronder eenj
jas van Perizsch astrakan, een mooie strook van
natuurlijke zWarte vossenhuiden, een. echte mus-
ci -ape, een jas van grijs laken,' gevoerd en ge
zoomd met chinchilla, een hermelijn-cape en
mol, een fluweelén jas, gevoerd en gezoplmd met
echt Russisch sabelbont, enz', enz." Vermoedelijk
is het zaakje van den vermoorden Russisch en
Czaar afkomstig, evenals de vete diamanten w'el-
ke thans de markt overstrooimen. De diamantslij
pers tc Amsterdam klagen over slapte en werk
loosheid, doprdat deze bewerkte steenen voor lhn-
gen tijd in de behoefte voorzien en nieuwe stee
nen overbodig maken.
Als sluits teentje geven wij het verhaal van sta
kende reizigers. Reeds meermalen werd geklaagd!
over den slechten toestand der wagens van de
*rem Vlissingen—Middelburg. Deze week ie het
zoover gekomen, dat, waar de talrijke klachten
bij diieetie en autoriteiten niet tot de zoo. zeer
gewenschte verbetering leidden, de werklietfen
weigelden in de wagens plaats te nemen, daar
Verschl lende ruiten stuk waren en" ook verder
deze vervoermiddelen verre van winddicht zijn.
Zij zijn toen in betere wagens ten slotte huisi-
waarte gebracht.
STAKING GEËINDIGD.
BERLIJN 11 NOV. (V.D.) - De staking der
.(arbeiders Van de stedelijke electricitedtswerketi
die 5 dagen geduurd heeft, is geëindigd. De ar-
1 111 alle hoofdwerken en onderstations weer
opgenomen. De stemming gal niet de noodige
meerderheid van tweederdi v oor d staking. Oml
en kracht worden afgegeven. De stakers in de
b uur kon reeds in bijna alle deelen der stad licht
p da brieken zullen Vrijdag'den arbeid weden
hervatten.
REDDINGSWERK.
STETTIN 11 NOV. (V.D.) - Het reddingssta-
tion unmeraatt" der Duitsche (Maatschappij;
tot, redding van schipbreukelingen telegrafeert:
Op 10 Nov. werden van een Duitsche tweemast-
schoener bij Polangen dopr een reddingboot 5
personen gered.
hoop in mij levendig. Zij wist sedert jaren dat)
het haar bezit alleen was, dat ik 'beoogde als ik)
de lortuin najoeg. Eindelijk, nadat ik dopr eern
gelukigge omstandigheid eensklaps rijk was ge
worden, kwam ik^ terug, om' alles met haar te
deelen en ik vond haar gehuwd gehuwd 1
zooals zij zelve erkent, zonder liefde alleeri
'om rijkdom en eer. Ik wil niet trachten mij1
«elven tc verontschuldigen, maar toen zij mij
weder met haar vroegere schoonheid en haar vlroei
gere lachjes tegemoet kwam, en mij zeide, dat
gij mii nog altijd lief had. toen werd de bboize
geest in mij wakker. Ik hijgde naar wraak, Ik!
Wilde haar veraedeien en venveeldoen lijdfen als
ik geleden had, zonder mij om de gevolgen daar-
var te bekommeren.
Henri sprak dit allies, bevende Van ontroering
en Rosa was 'bijna verschrikt over den storm dien
zij had opgewekt
En, Mijnheer Eiudicott, zeide zij', wad
dat uwer Waardig? Hadt gij niet iets kunnen'
doen dat beter; edelmoediger en mannelijker was,
dan zulk een nietige wraak Gij mannen zijl
sterker dan wij. De wereld ligt vpor u open, en u
staar, duizend middelen alierwege ten dienste.
Behoordet gij klan, bij al die voorrechten, niet
verheven te zijn boven onedele wraak op eena
arme, slecht opgevoede vrouw-, die van de wieg
af aan door ieder is gevleid geworden? Gij hebt,
daar ben ik zeker van, even goed als alle ande
ren, ertoe medegewerkt, om door vleierij en lof-
tuigingen haar hoofd te dpen duizelen. Zeg zellfi
maar of dit niet waap is.
