HU" Nieuwsblad voor LAN GE DIJK en Omstreken. )P ing. BEKENDMAKING ei 00 ture reiei {Ah 11 y s. i,<> 4 mnm>.<utr«M»Woensdag IS Januari i»21. 80e Jaargang. rvan per 3 maanden fl,00 elen, aan TtrJ ii* 19 in lil- Vergaderingen. Groentecultuur. Vakkundig Snoeien van alle soorten boomen, RECLAHE- DAGEN. Alles extra goedkoop. NIEU WE LMUDIJKEI1 mimi Deze courant verscliijnt eiken Woensdag-en Zaterdagavond. i.. et* 4(0 1B0NNEM ENT8PRIJ8 t- L BEDAOTEUB-U >TGEVEB J. HL KEIZER. 1UBEXL: loordschai oude. PK1J8 I»EB ADTEKTEMiEMt Vaa 1—6 regels 71 et., elke regel meer IB et. Me letten of vignetten worden naar plaatsruimte berekend Brieven reektitreeki aan den Uitgever ■n aansluiting* aan de vorige bekendmaking deelt de Hrand- gtofTeacommiseie nog mede. dat voer distributie op de rantsoe- en veor huisbrand alleen eier- olen, stukkolen en (t»U «vea- tueelen aanvoer) bruinkoolbri ketten zullen beschikbaar ge steld worden. De gascokes en aiitiiraciet z|)n geheel vrU en worden niet meer door de Brandstoflencommlssie redistribaeerd. Namens de Brandstoffencom- mlsle, A. C. HROBl' Voorzitter W. J IMIT Secretaris Heden, Maandag 10 Januari 1921, des namid dags half twee vergaderde de tuinbouwvereeni- ïng „Groentencultuur" in café „Marktzieht" te Broek op Langendijk. Na het teekenen der presentielijst blijkt, dat aet het bestuur 103 leden ter vergadering aan- ezig zijn. - I De vergadering wordt als volgt door den voor- litter, den heer W. Slot, geopend: I U geachte medeleden onzer tuinbouwvereeni- ping „De Groentencultuur" roep ik op deze ver ia dering, onze 18e Jaarvergadering, een hartelijk jvelkom toe. Ik hoop, dat gij ook nu, gelijk ook Ik zelfr eeds vele jaren deed, in opgewekte stem- laing naar hier zijt gekomen, om deze onze ver gadering te houden, om met elkander te hooren Jaar Jaarverslag en rapporten, te stemmen, te ■uisteren'of te spreken als We ook straks nog eder enkele vakbelangen met elkander zullen espreken, en behandelen. Doch vooraf rust op lij zelf echter een nog al moeilijke taak. Want aar ik gewoon, gewend en het gemakkelijk vond eeds van de oprichting onzer vereeniging af, om lij te laten leiden, thans ben ik geroepen, zie ik 0 verplicht, u terwille, een woord ter inleiding ezer vergadering niet alleen, maar mocht het zijn ok tot leiding voor het jaar dat we als vereeni- ing weder beginnen, in uw midden neder te iggen. En wat woord zou dan beter door mij uniien worden gekozen, dan dat ik van u vraag n ook mij zelf wil opleggen om te zijn, dan dit oord: Weest ook als lid dezer vereeniging etrouw. Achterom, wil ik nu we in feest- temming hij elkander zijn niet zien. Maar il u toeroepen: Mannen, laat ons, ook in de uit- oering van wat we gezamenlijk besloten, mannen ijn. Laat niet nu, en nooit en te nimmer toe, at aan den wortel van ;ons vereenigingsleven gaat .riagen de kanker van ontrouw. Want dan gaan Je als vereeniging eerst lijdenn een leven dat ijnt, tot het eindelijk moet sterven. Veel' liever ogen we zijn, klein in ledental, maar sterk en achtig door haar eenheid, tot bereiikng van het 'S voorgestelde doel, dan dat we, ja wel groot fijnen, maar onze eigen kracht gaan breken vernietigen en ons einddoel moeten missen. En ai*om, alten we allen trouw zijn in de uitvoe- ng van genomen besluiten. We behoeven het rarom niet altijd eens te zijn. Verschil van in- cht blijft bestaan. Vrijheid van uiting der ge chten in het midden der vergadering soms ge- enscht, opdat we weten wat we aan elkander ben, maar dan ook, zoo het geen beginsel raakt trouw, al is het pleit verloren. 'En nu weet ik wel wanneer ik dit zeg, dat dit voor sommigen onzer wel eens wat moeilijk valt, daar sommige omstan digheden het wel eens zwaar maken. Eerstens 'een besluit is soms niet naar onze zin, of een andere keer lijden we oogenschijnlijk of wer kelijk schade. Kn laatst niet het minst (denk aan den open brief aan de bouwers, ons per ad vertentie in de Langedijker Courant toegezonden) worden we soms van hen, die ons vereenigd op treden voor ons zelf een ramp achten, opgezweept om ons te ontdoen van knellende banden. Maar laat zulks u toch niet doen bezwijken in uw trouw En dan tenminste niet, wanneer zij, die ons lie ver niet eendrachtig zien, u bespiegelingen geven die schoon schijnen doch metterdaad gegeven wor- 'den, om door haar schoonheid uw oog te doen verblinden voor de werkelijkheid van uw eigen belang. Niet wil ik daarmee zeggen, dat wat we besloten, altijd voordeel bracht of jjusit was ge- gezien. Neen, dat niet. Als ik bv.. u er maar aan Bloemisterij..8e*; I» UII.k.V Jn. GROEN -i- SINT PANCRAS. herinner hoe we voor twee jaar terug met een eenparigheid, bijna zonder weerga, besloten om wortelen te breken en die niet meer te bossen zagen we van achteren dat dit niet was vol te houden. Maar toch, als mannen, die niet wijken wilden, hebben we ook met een trouw, bijna zon der weerga, volgehouden, totdat we gezamenlijk weer besloten om op het oude pad terug te keeren Mannen, medeleden van „Groentencultuur", laat die trouw, die eerlijkheid, ook dit jaar em ken merk van ons vereenigingsleven zijn, en uan, ik twijfel er niet aan, of onze vereeniging] die ons im mers lief is, zal in innerlijke sterkte toenemen, en haar naam met eere worden genoemd. Ik ga eindigen, want een lange lijst van werk ^aamhedeh wacht. Met den wensch dat we ge zellig en vruchtbaar mogen werkzaam zijn, en dat ook nu en in het komende oogstjaar ons aller handenarbeid door God mag gezegend wor den, open ik deze onze 18e Jaarvergadering. Applaus. Hierna worden de notulen der vorige verga dering door den secretaris, den heer S. Wagenaar geelzen, welke zonder op- of aanmerkingen wor den goedgekeurd. Met een woord van dank aan den samensteller voor de nauwkeurige teboekstelling, wordt hem opnieuw het woord gegeven tot het uitbrengen van het Jaarverslag. Dit luidt als volgt: Het zal ditmaal voor het laatst wezen, dat ik als secretaris van onze vereeniging „geroepen ben''' of „het voorrecht heb" het Jaarverslag u voor te lezen. Het is toch met gemengde gevoelens dat ik thans v oor u sta. Had onze voorzitter in zijn openingswoord gezegd: achterom zien doen wij niet, bij mij was wel eens een enkele keer de gedachte bovengekomen om in dit verslag eens op een en ander te wijzen. Zoo'n Jaarverslag leent er zich bijzonder goed voor. Het zijn wel Jaarno tulen, doch ik acht dat men in notulen alleen ob jectief weergeeft, wat in een vergadering is voor gevallen, terwijl in een Jaarverslag meer een be redeneerd overzicht gegeven wordt, en dan kan men als verslaggever nog eens zeggen, wat men zeggen wil. Al het mooie en mipder mooie wat in ons vereenigingsleven dit jaar is voorgevallen de revue eens laten passeeren, het zou misschien een goeden kant hebben, doch ook een zeer zwar ten kant, en daarom wil ik ook maar onzen voor zitter na zeggen: Achterom zien doen wij niet. Altijd tot op zekere hoogte omdat het verslag een overzicht zal moeten geven wat in het af- gelooper, jaar is geschiedt. En het ontbreekt daarbij niet aan onderwerpen, in hi jaar dat weer tot het verleden behoort, zijn op <L;, gebied., waarop onze vereeniging zich be weeg tal van zaken geschiedt, waarvan het de moei e loont, ze nog eens uit het verleden te voor schijn te roepen. Wij zijn ons vereenigingsleven het afgeloopen jaar geëindigd met nagenoeg de zelfde zaak, waarmee wij pok het jaar begonnen. V» ij bedoelen het half pCt. registratie, dat de re- geering ons altijd nog meent te moeten ontnemen van onze geveilde producten. Nu hadden wij in 191Ö en ook nog eerder heel wat producten welke de veiling niet waren gepasseerd, en waarvan toclu egistratierecht betaald was, en het pCt. van die producten is dan ook .eindelijk terug ge kregen, weik bedrag door onze vereeniging be stemd werd voor het bouwen van een nieuw betaalkantoor. E,n ongeveer het laatste wat onze leden gedaan hebben is het teekenen van een adres aan de regeering, om de registratierechten, welke van onze geveilde producten geëischt worden, te doen vervallen. Door ons is het reeds meerma len gezegd, en daarom herhalen wij slechts wat gezegd is: dat wij van onze producten feitelijk tweemaal belastingen moeten betalen en daarom ,hoe eer hoe beter moet da tworden afgeschaft. Wat echter eenmaal bestaat, wordt niet zoo 'gemakkelijk weer afgeschaft. Dat hebben onder bonden die leden, welke voorstelden om de leve ring tan kool op bestel af te schaffen. De opzet daaromtrent was ernstig gemeend, maar het stuitte op zoo veel, ook al gewichtige argumen ten, dat het bleef zooals het was. Wanneer men echter eenparig is, dan loopt het van een leien dakje, want hadden wij in 1919 besloten onze vroege wortelen niet meer aan een bosje te bin den, doch ze te breken, in 1920 werd met alge- SPAANDER Go. AIJ1MAAR. meenc stemmen besloten de wortelen weer ge bonden aan de markt te brengen. Ook werd una niem besloten het blad „De Tuinbouw" niet meer te doen lezen van vereenigingsgeld. Wat echter zoo met algemeene stemmen besloten wordt, wordt daarom altijd nog geen werkelijkheid, dat hebben wij ondervonden toen wij den Minister voorstelden den Zomertijd niet meer in te voeren doch er ewrd eenvoudig niet op ons gelet er werd ui i[oo U9 pft^n si pieqSi^qoizjoo^ -uaiaaqoad rapunq reed uoa suca j[i jiav ueAieep 'uaSSaz beschikt over ons, zonder ons. Wij willen hopen, dat het met de proef, welke genomen zal wor den met de Delftsche bloemkool beter afloopt, daaromtrent worden soms zulke eenige bespie gelingen gehouden, dat men geneigd zou zijn te dezen zeer aan te raden,; dat deed het bestuur van de Langedijker Groenten Centrale toen ze ons voorstel om op monster te veilen niet aannam en toch ook niet geheel verwierp,; langzamer hand moeten de geesten bewerkt worden. Ons werd als het ware toegeroepen: Wacht maar even voortvarende leden van Groentecultuur, straks komen wij allen wel waar ge nu zijt, en won derlijk frappant kwamen wij precies waar wij wilden wezen, zelfs Koophandel, van Wie toch nie mand zeggen zal, dat zij ons in dat opzicht zoo bijzonder gunstig gestemd was, liep met vlag en wimpel tot ons over ten opzichte van het monster veilen. Zoo moeten wij onzen tijd wel eens af wachten en dan loopt het soms beter dan wij het ons hadden voorgesteld. Dat kwam dezen zomer ook nog eens duidelijk aan het licht. Wij hadden vorigen winter kool geleverd in consignatie en wij herinneren het ons allen nog levendig, de uit betaling kwam maar niet. Het verging ons net als den wandelaar, welke aan een voorbijganger 'vroeg hoever hij nog van dat plaatsje verwijderd was, en ten antwoord kreeg nog een half uur; en toen hij na een kwartier loopens nog eens vroeg, hetzelfde antwoord ontving. Ook onze be taling bleef lang uit, maar toen zij kwam, was zij ook goed, want de marken waren bij de uit- betaling zoo hoog als ze in langen tijd niet ge- j veest waren, en na dien datum zijn ze weer da delijk gaan dalen. Het bleef wel lang uit, het is I er tpch beter mee gegaan, als het naar alle waar schijnlijkheid zal gaan met onzen aanval, welke wij gedaan hebben op de 60 milli.oen welke de Minister beschikbaar wil stellen voor levensmid delen, opdat telegram is boe noch ba vernomen, of meer gelet wordt op een brief aan Z. Exeell. kan moeilijk worden beoordeeld, doch feit is het, dat toen wij hem in de 2e helft van Sept. een schrijven hebben toegezonden, over een mogelijk aan banden leggen van de prijzen onzer stapel producten, daarop ten minste een antwoord is ontvangen, dat u in dien tijd is voorgelezen. In loop van een jaar wordt ons nogal wat voor gelezen, zoo heb ik u nog te herinneren dat het hoofd der Tuinbouwcursus, de heer Wassenaar een lezing hield over den teelt van vlas, al moet er direct bij gezegd in dit verband, dat het meer gesproken werd dan gelezen. Onze voorzitter las ons nog 'eenmaal voor „Bijkssteun aan kleine bou wers al was het zijns inziens beter gezegd, „arme bouwers." Twee doen het gewoonlijk ook beter dan een. Zoo maakte het bestuur van de L.G.C. de stortdam in het Zuiderdel zoo ver, dat het de doorvaart haast belemmerde. Het bestuur ging er direct achter, en heeft er nu de vaart daar zoo ruim gekregen, dat iedereen er wel mee .tevreden is, en de spoorweg er geen hinder van heeft. Van hinder gesproken, wij doen elkaar soms nogal eens overlast, te recht of ten onrechte wordt menigmaal geklaagd, en wanneer ik het woord „boete betalen" maar zeg, dan worden er snaren bij u aangeroerd, welker geluid niet altijd harmonisch is, en daarom moest ik dat netelige Woord maar niet meer gebruiken, en er zelfs ook 'niets meer van zeggen. Veel kalmer onderwerp is, wanneer ik u mag meedeel en, dat er het verloopen jaar voor geza menlijke. rekening weer een 1000 manden aan de leden zijn geleverd, al dreigde een oogenblik de goede verstandhouding te breken tusschen het bestuur en de leverancier van de koolmanden. Geachte vergadering, ik heb getracht alles wat niet goed geweest is in ons vereenigingsleven zoo min mogelijk naar voren te brengen en wat ge daan is om'onze vereeniging vooruit te brengen, meer ten tooneele te voeren. Ik ben aan het einde vanp^ijn verslag. Alleen heb ik nog mee te deelen dat onze vereeniging thans bestaat uit 194 leden en drie begunstigers ,4 leden zijn ons door den dood ontnomen. Wij zijn dus dit moeilijk levens jaar van Groentecultuur nogal tamelijk gunstig te boven gekomen, en indien alle voorteekenen niet bedriegen, dan gaat Groenteeultuur een be tere toekomst tegemoet, en wanneer dan straks bij een volgende gelegenheid een ander het Jaar verslag zal schrijven, dan wensch ik hem toe, dat hij dat doet onder zeer gunstige omstandig heden. Een luid applaus loont den secretaris voor zijn moeite, waarna de voorzitter hem dank zegt voor de keurige wijze, waarop een en ander in het kort over het afgeloopen jaar werd gememoreerd. (Luid applaus.) Hierop rekening en verantwoording van den penningmeester, den heer Oijevaar. Deze had de boeken overgenomen van den over leden penningmeester, den heer J. Kostelijk, waar na de heer Oijevaar zijn beheer afgescheiden hield van den vorigen functionaris. Op 1 Januari bleek in kas te zijn f 1276.84. Bij monde van een der commissieleden werd tot goedkeuring geadviseerd. Hierop verkiezing van 2 bestuursleden. 1 vaacture J. Kostelijk Ee.n aftredende, de heer S. Wagenaar. Bij eerste stemming wordt geen volstrekte meerderheid verkregen, zoodat een tweede vrije étemming plaats heeft. Deze heeft tot Uitslag, dat de heer. Jb. Koste lijk Jz. met 74 stemmen wordt gekozen. De h.h. IIPasterkamp, J. Dirkmaat, K. Kaas en K. Huibers verkregen resp. 3 14 4 en 2 st. Gedurende de gehouden stemming werd door den heer C. Slot rapport uitgebracht

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1921 | | pagina 1