o 38.
Zaterdag 33 April 1921. 2* Blad 30e Jaargang
Van alles en nog wat
AlEMAABSCHB SUUIFJES
V ergaderingen
Gemeenteraad Harenkarspel
NIEUWE
LAMEDIJKM (OllüT.
TWEEDE BLAD.
Er Wordt veel gesproken oVer „arbeidsscbuw!-
heidv en „lijhtrek'kerij", wanneer het ambtenaren
arbeiders in overheidsdienst geldt. In den Arnh
bemschen gemeenteraad is nu Weer eens gtebfLekem,
dat men toch eigenlijk wel wat medelijden mocht
hebben met het gemeente-personeel. De werklie
den zoowel als de ambtenaren werken zóó harld!
dat ze een belangrijk deel Van het jaar ziek zijn.
Ze zijn officieel ziek, op: grond Van een attest
Van den cüntroleerenden geneesheer, gfeidiurende
Vele dagen, ieder zoo eens op zijn beurt. In
1920 aldus vermtelidde het rapport Van -dezen
ppnbtenaar Waren er bij een tota,a!l personeel vain
2395 personen 40.207 ziektedagen en de speci-
ifcatie van dat getal Over ide versiehillenidfe .groe
pen vjan het personeel leerde ook merkwaardige
dingen.
Zoo waren er bij de telefoon van de 67 jonge
dames 47 ziek gedurende 1918 dagjen, van de
m'an der gemeentewerken dat een erg
opgezond vak schijnt, hoewel het meest in de
buitenlucht wordt uitgeoefend, 462 gedurende
10.224 dagen. En het trampersoneel was op 2
man na in zijin geheel ziek geweest 237 van de
239 man.
Als al die ziekte niet van het harde werken
k'omt, dan is de Arnhemsche lücht ongezond ge
worden. hoeiwel ze tot dusVer altijd gezond
was of wel de controleerende geneesheer is
erg royaal giewteest met het uitdeelen van wan
delbriefjes.
Aan luiheid of lijntrekkerij denken we niet,
evenmin als een wandelgragte Nederlander, de
heer W,. van der HoeVen, u,it Den Haag, die in
1910 te Brussel een voetreis om de wereld be-
g|ou. OVeral «vaar bij doortrok liet hij zijn zak
boek afstempelen dat de stempels v|an al'ló mo
gelijke en onmogelijke plaatsen ter wereld vier-
\toond. De wandelaar tippelde door tot 22 Mei
1915; hijf fe'ad toen Europa. Afrika en Austra
lië doorkruist en in bet geheel 40.000 K. M.
afgelegd- Daarna kwam hij weer in Holland,
maar thans gaat hij de rest v,ap zijn wereldreis
slechts 23.000 K.M. nog maken. De tofeht
tt door Klein-Azië, Voor- en Aohter-Indië,
Japan en N oord-Amerika, alles te voet. De wan
delaar voorziet in zijn onderhoud door den ver
koop van kaarten, Waarop zijn tocht staat be
schreven. Men moet maar !van wandelen hou
den. Zoo heeft ieder zijn eigenaarldighededen. Op
een ander gebied b.v;. de zakkenrollers, menschep
die aldoor maai' in het kwade volharden en het
„past op de zakkenrollers'', mag tegjenw'oorddg
wel eens zeer luide klinken. In den trein Van
Utrecht naar Zwtolle zien deze heeren kans om
goede zaken te doen. Een Zwollenaar, die aan
gifte deed fliai hem in den trein een portefeuille
Was ontfutseld, hoorde later dat de politie bij
informatie te Utrecht whs gebleken, dat' op den
zelfden dag reeds vijf "Van die gevallen van zak
kenrollerij waren aangegeven. Het was de eelnige
troost v;oor den beroofde, al Was het Idjan ook
een schrale.
Ongetroost is gebleven de 14-jarige jongen te
Botterdam, die met zijn familie op de boot zou
gaan om naar Amerika te Ver trekken. Op Weg)
naar de boot ging, de jongeling sigaretten kóopen
n een winke/ op de Blaak en hij' zette een Va-
lesje waarin de Waardepapieren v(a,n de fami
lie (o.a. een b<rgstellingsbe wijs van f 11.000 en
zes obligaties Paraguay) „even'1' op starat neer.
Hij had een al te goed Vertrouwen in de eerlijk
heid vpn de mensehen van |dle straat en hij was
Werkelijk Verbaast dat bij zijn terugkomst het'
koffertje Verdwenen Was. Hij heeft zijn faïnilie
inderdaad een slechte uitreis bezorgd al ware
het voor deze maar te hopen dat een grappen
maker het koffertje wegnam om het later weer
terugjn e brengen. Maar daarVan is tot dusver
niets gebleken. Het is een duurbetaalde onvoor
zichtigheid geWeeest waaruit blijkt, dat) men kin
deren nog niet alles kan toev|ertrouwleln. Duur»
betaald is ook een April-grap, 'Welke te Heerlen
is uitgehaald. Paar reden op 1 April verschil
lende auto's naar het gemeentehuis. Ze waren
telefonisch besteld en bestemd Vloor een dier wet
houders. Maar de wethouder Wist van niets en
de chauffeurs ginglen onVerrichterzake naar de
garagie terug. Het eindje draagt idien last, wjapt
men weet nu wie de auto's besteld heeft, d(us
Wie de uitvinder van deze April-grap is. De
auto-Verhuurders hebben hem vleten te vinden
en zullen hem nu ook aanspreken1 Voor het nut-
telooze auto-ritje. Dat zal den man 200 gulden
'kosten en 'dat is per slot Van rekening zoo'n
aardigheid niet waaijdl. Weet men wel wat een
Vrouw1 Waard is
Dat is in Verschillende wereldstreken heel'
Verschillend. Men oordeële slechts. In Uganjdla
is de gemiddelde prijs Van een vrouw gelijk aan
Vier ossen, een kist patronen en zes naainaalden.
Een kaffer-jonkvrouw' is van twee tot tien
ossen Waard. In Tartarije wordt een vrouw be
taald met haar gewicht in boter. De Samojeden-
öcthoonpapa verkiest rentdieren als betaling, ter
wijl de stam der Kisans uit InJdië zich tevreden
stellen met wat rijst en een rupee. Een pjke
Mishmi uit Noord Oost Assam moet 20 ossen
Voor "een vrouw betalen, maar een proletariër
'kan er een krijgen tegen betaling Van een Varken.
In Unyoso (Britsch Oost-Afrika) kan men een
Vrouw op afbetaling koopen, maar zij wordt
niet afgeleverd voordat Üe laatste termijn is be
taald. Onder vjele stammen in Afrika moet Idle
schoonzoon zijn schoopVader dienen eVenals Ja-
'oob Laban diende. De 'waaide der Vrouw' wordt
dan bij gedeelten v|an die verdiensten' van den
schoonzoon afgehouden.
In ieder geval blijkt hier 'Wel uit de groote
belangstelling welke in alile Werelddeelen bij die
natuurvolken Voor de Vrouw' bestaat. Veel be
langstelling heeft in ons land een buitengewoon'
personage, een „duivelbanner", die te Heeren-
vieen in het armhuis Wordt Verpleegd. Van hein-
'de en Ver krijgt de man bezoek, zelfs uit En
schede; van overal komen de mensöhen opdagen,
die denken idiat ze betooVerd zijn en die nu dJei
bemiddeling Van meneer den duivelbanner wil
den inroepen om v!an de kwade geesten.' te Worden
pier lost. Maar het bezoek' werd al te druk en
daarom heeft het IjeerenVeensche Armbestuur
maai' besloten om dergelijke bezoeken Voor
taan niet meer toe te laten.
Duivelbanners zijn al eeuwenlang bekend een
'niet- uitstervend soort menschen. Laten wij er
eens iets heel anders en iets wat gloednieuw is
tegenoverstel lenDat zijn de nieuwe hotel- en
restaurant-handdoeken. Men wbet Idlat dit artikel
in de toiletten der koffiehuizen gevaarlijke din
gen zijn. omdat er heel gemakkelijk ziektekie
men door kunnen worden overgebracht. In Ame
rika heeft men het handen-afdrogen nu o peen
andere manier mogelijk gemaakt. In het Dis-
itric'tsgelouw te Washington heeft' men een eleo-
trische handendrager opgesteld. Het is een recht
hoekige doos met een breede opening ni ld!®11
Voorwand maairn men de handen steekt. Het
apparaat is uiterst eeenvóudig. Het bestaat uit
een ventilator, die eleetris'öh verwarmde lucht
door verschillende leidingen perst, welke uitstroo-
.müigs-openingen zóó geplaatst zijn, dat de daar
uit te voorschijn komende warme lucht aan alle
'kanten langs de handen strijkt. Met een Voet-
hefboom1 komt de ventilator in werking en de
handen zelf komen niet met eenig deel van Idle in
richting in aanraking. In 30 seconden heeft men
droge handen. Indien er nu slechts gezorgd Wordt
Voor goedkoopen electrischen strootm, dan zal dit
practische toestel 'Wel spoedig algemeen toepas
sing vinden
Het is weer iets Van den nieuiwien tijd. Onze
„nieuwe tijd'1' welke wij aan Iden oorlog danken
en die de eigenwijsheid1 heeft meegtebracht, dat
We den zonnetijd niet willen erkennen, gaat er
op het platteland nog altijd niet goed in. In
Stellendam hebben nu de schooljongens den
strijd tusschen den ouden en nieuwen tijd be
slist. De boer die zich aan de zon hield, kwam
j een uur te laat aan den trein, de dominee zag
de kerk leegloopen toen hij zich aan den offici-
eelen tijd hield en begon tenslotte een uur l'ater
j te preeken. Maar de school hield zich aan Ü|en
j zomertijd, totdat op een goeden dag ,de leerlin
gen Van de bijzondere school een uur later kwa
men. De meester voerde toen den ouidlen tijd in.
Dat voorbeeld is overgeslagen op de obenbare
i school, waar de kinderen begonnen met weg te
blijven en de ouders hun instemming betuigden
door de vjacantiebewijzen op te vragen. Toen
1 heeft om de concurrentie tegen de bijzondjere
school vól te kunnen houden ook de openbare
school de zon in eere hersteld. Dank zij' de school1
jongens heeft „de oude tijldf" het in Stellendam:
gewonnen. i
i De jeugd deelde hier dus feitelijk die lakens uit,
en het waren maar heel geWlone jongens en
I meisjes. M,aar 'Wat te zeggen v!an de macht Vap
1 een kind v!an anderhalf jaar (dfaf op het oogenblik'
in Zuid-Wales de aanldjaeht trekt. Het is een
l w'onderkind van den allereersten rang, dat in den
kinderstoel niets doet dan teekeningen maken
óp een groot hord en die zop fraai zijn, dat men ze
in Londen tentoonstelt'. TlwCe vlan de teekeningen
stellen Voor een kat en een loopend kemphaantje.
We wteteD niet of men in Zuid-Wales al zoo Ver
is, maar in de Betuwe zijn de eerste bakkom-
(kommers al op de veiling gebracht....
Uit het Rijk vlan den Heiligen
Burcaueratiiis.
Of met het ambt ook het verstand kwam is oen
Vraag, die met betrekking tot de ambtenaars^
'Wereld wel met een twijfelachtig SohoUder-opha-
len mag Worden beantwoord.
Ilc za»U nhet wonder vertellen van een ouden'
btuitenman, 'n op nonactiviteit gestelde steke
lenpikker, die jarenlang ouderdomsrente .genoot
hoewel hij er niet het minste recht op had, want
hij was aangeslagen in de Vermogensbelasting.
Maar hoe dan ook, de oude heer pikte Wek'e-
lijköch heel kalmpjes de rente en dacht in navol
ging- vlan den ouden Dol, de marktmeester, wan
neer hij met een inteekenlijst liep en er wias 'h
w)eldadige contribuant, die zei: zet '<t er zelf
maar op!.... dat is goed Voor soepgroenten, en
dan stak hij de gavie in zijn eigen vestzak.
Ik herzeg dan, dat onze oude rentenier kalm
bleef profiteeren vian de ouderdomsrente, tot op
'n goeden dag magere Hein z'n beemderige fise-
lefasie eens door de kier van de deur stak en
het geweten, vpn den ouden olaadestienen rente
trekker ontwaakte. De man wilde zijn toekom
stige rust niet in de Waagschaal stollen en beslboti
niet alleen zijn 3 gulden Voor soepgroenten op
ito offeren, maar zelfs hetgeen hij onrechtmatig
Vlan de schatkist had genoten, te restïtueeren,
'n Meneer die met zulke zaken op> de hoogte
Was, baodt welwillend aan deze gewetenskwes
tie voor hem in orde te brengen. Hij wende
\zich tot de administratie van het postkantoor
-waar de rentetrekkers te biecht moeten kómen,
en verzocht daar om inlichtingen, op welke wij!ze
hij het bedrag aan de Hijksv'erzek'er ingjb'ank kón
doen toekomen, zonder den naam van den be-
rouwvóllen zondaar te openbaren. Want de oude
baas was wel bereid om1 het onrecht te Vergoe
den, maar had niet Veel lust ook' met lijfstraf
of geldboete te 'Worden opgeknapt.
Maar aan het postkantoor wist men den goede®
bemiddelaar niet terech' tl te helpen, Was aan
de rijkóverzekeringbank' zoo'n janboel. Geregeld
werd geld gestuurd Voor rentetrekkers die dood1
Of onbekend waren of uit de loterij hadden ge
trokken of Wat dan ook, maar waarvoor het
geld onuitkeerbaar bleek', en dit gteld hoopte
zich voortdurend op, terwijl op de reclames van
de administratie doodeenvoudig geen acht 'werd
geslagen. Men zag er dus 'geen gat in om zich
daar met de kwestie in te laten. Meneer moest!
zelf maar naar de R. V. B. schrijven. Nu, dat
deed meneer dan ten einde naad' ook, maar wa(t
.denk je, dat hij voor ontWoord kreeg? Daar u
<èen normaal mensch is, zal Vermoedelijk dit
antwoord luiden: Het zal ons aangenaam' zijn,
,het bedrag te ontvangen en Verzoeken u uwien
principaal dank te zeggen Voor zijn wel wat
laat, maar toch hoogst gewaardeerde eerlijkheid.
Dat zou u antwoorden, maar dat doet 'n hoofd
ambtenaar Van de Rijksverzekeringbank niet.
Neen, die antwoordde dat men de zaak' zou over
wegen, maar dat men intusschen maam en adres
van den overtreder Verlangde, omdat het nood
zakelijk Was dien persoon te kenne®, teneinde
een beslissing te nemen.
Het gevójg van deze hoogwijze betrekking vian
den Heiligen Brueaucratius was, dat ze nog
altijd zitten te wachten op naam- en adres en
/de centen, 'want de oude bekeerling was wel
goed, maar niet zoo gek om zich bloot te stellen
caan een of andere strafVerVolging of andere on
aangenaamheid. Hij dacht zich reeds hoogst ver
dienstelijk te gedragen als hij het 'toegebrachte
'nadeel vergoedde, Verder ging zijn edelmoedig
heid niet.
Maar wat 'idioot om' niet dadelijk, zonder ver
der onderzoek, de centjes aan te pakken.
Gelukkig is de Minister vjan Financiën toijjj.
gooehemer. Die neemt dankbaar gewetensgeld tot
elk bedrag aan, zonder zich vórder om: den dra
ger v|an het kwellende geweten druk' te maken.
Artikel' 461 Wètb'. v. Slrafr.
Dezer dagen verwisselde onze goede oude grif
fier vjan de Rechtbank Jhr. Mr. Bartout vd.
Feen de Lille, het tijdelijke met het eeuwige en
;ik ontvang de ftjreurige tijding met leedwezen
Niet, dat'Mr. V. d. Eeen de Lille zoo'n intieme
.Vriend van me 'Was, het zou een „reusachtige
opschepperij" vlan me zijn, om zoo iets te durven
beweren, maar toch voelde ik voor hem Veel
hoogachting en respect, omdat hij zijn mooie
'buitengoed „ter Coulster" te Heiloo zoo welwil
lend 'voor iederen wandelaar openstelde.
Vroeger was die vjrije wandeling ook op Zon
dag geoorloofd, maar de onbeschoftheid, die he
laas ons Nederlanders in zoo hooge mate ken-
merkt, 'Was de oorzaak, dat deze faciliteit ten j
slotte Werd ingetrokken. Alleen op kaarten, uit
gegeven door de Ver. tot BeV. vjan het Vreemde-
lingenvCrkeer te Heiloo, Was het toen nog toege
staan, op Zondag in ter Coulster rond te wan
delen.
De heer V. d .Peen de Lille had namelijk
de gewoonte om' '«Zondagsmiddags op zijn buiten
goed te gaan teeën en werd dan dikwerf op de
■/meest impertinente wijize lastig góviallón door het'
geëerde publiek, dat van de permissie tot vrijó
wandeling gebruik maakte. Men stond voor de
glazen te kijken van het landhuisje, alsof de eige
naar en zijn familie een verzameling Wil'de bees
ten uit een kermisttent' was.
Zat hij buiten met zijn gezin, de geeikte
.Zondagswandelaars namen ook hn de nabijheid!
plaats en het scheelde maar weinig of men zat
den ouden heer en z'n familie uit te lacheni
of na te apen. Bovóndien pleegde het WZondaon
publiek allerl'ei baldadigheden, Vernielde de aan
planting van jonge dennen, stoorde Vich niet
aan het rookverbod in enkele gedeelten van het
rcoklverhod in enkele gedeelten van het boseh, enl
het slot was, dat de heer V. d. F, de L. per me-
idedeeling in de plaatselijke bl'aden op Zondag
■de vrije wandeling verbood.
ik' heb wel eens moeten lachen, als ik som
mige Wandelaars, die in hun uiterlijk reeds groote
geestverwantschap met Lenin en Trotsky ver-
rienden, hoorde mopperen en schelden, wanneer
ze t^gen 'n bordje dat het opschrift droeg: Ver
boden T oegaxig art. 261 Wetb. V- Strafrechten,
hun neus stootten. r
't Was dan Vervloekte kapitalisten, geldprot-
enzoovóort. Ja, ik vind he took verschrikkelijke
zen, smeerbuiken, brandkastploerten enzoovoort
bordjes, voor mijn persoon, Want ik weet dat
ik het waai d hen om in een particulier bósch
of park te 'wandelen. Maar Üit w\ten natuurlijk
die eigenaars v'an móóie buitens niet'1 maar Wel
Weten ze, dal er zoo'n hoop lui zijn, die de vrije
'Wandeling op hun terreinen, niet waard zijn, in-
We lezen het alle dagen in de ctouranteni, dit
Verschillende eigenaren van landgoederen waar
Ue vrije wandeling was geoorloofd, zich door de
toenemende baldadigheid verplicht hebben gezien,
de vergunning in te trekken.
Ook de heer Jhr. Van Eoreest, heeft reeds Voor
jaren torgu de Vrije wandeling in het z.g. over-
boseh verboden en ik heb mij dikwerf zelf over
tuigd hoe daarin 'Werd huis gehouden, dus ik
kon de eigenaar geen ongelijk geven'.
1 IE zou zoo gaarne Willen, dat aan de land
eigenaren. die op hun goederen vrije wandeling,
zij het dan ook o (p|een Wandelkaart, toelieten,
Werden vrij gesteld van -grondbelasting.
Ik zc ulwenschen dat aan de grondeigenaren, die
niet kapitaalkrachtig zijn, rijkssubsidie werd
verleend om hun bosschen en parken te ver
fraaien en te onderhouden, mits zij tem dienste
werden- gesteld Van het natuurminnend publiek.
(Natuurminnend zeg ik en niet natujirvórnielend
'publiek,, u gelieve dit onderscheid te vatten.
Ik zou verlangen dat door het rijk werden ge
salarieerd een aantal jachtopzieners en bosch
wachters om in die particuliere bosschen on
der staatszorg, zorgvuldig toezicht te houden,
dat niets bedorven of vernield wordt, Dat zou
lik vpn meer belang achten, dan de bescherming
van wat vraatz-uehtige konijnen, die op gezette
/tijden moeten dienen tot jachtvermaak valn eenige
Igroote meneeren, die Van de godldellijke majesteit
'onze schoone natuur niet het minste begrip heb-
'ben.
De bokkenschieterij' in de Schoorlsche duinen
fis daarVan het meest krachtige en overtuigend^
beiwijs.
Intusschen hoop ik' vjan harte, dat de nagelaten,'
betrekkingen van den eerbied wtaardigien heer
V. d. Feen de Lille, of wie dan ook als eigenaar
V|an „ter Coulster" mogen optreden, dezelfde Vrij
heden zullen handhaven, waarmede Öe overle
dene zoo menig natuurviriend, dankbaar zal blij
ven gedenken, gelukkig heeft gemaakt.
Vergadering Van Iden Raad dezer gemeente op
'Vrijdag 22 April des namiddag^ 3 uur in vol
tallige zitting.
Voorzitter burgemeester Burger
Secretaris de heer J. Dam.
Na opening worden-de notulen, gelezen en on
veranderd goedgekeurd en Vastgesteld.
Ingekomen stukken en mededeelingten
De verslagen Van de Commissie tot Weringf
van Schoolverzuim te /Waarland, Dirkshorn en
Kerkebuui't. Duor de eerste commissie werd 2
maal vergaderd. Door de tweede commissie werd'
niet vergaderd en ook niet door (dó dórde. Deze
verslagen wórden goedgekeurd.
