Nieuwsblad voor LANGEDIJK en Omstreken.
Bericht.
ui nisi ezinrs.
ÏÏIFJES
No, 51.
Zaterdag- 25 Juni imi 2B Blad 30e Jaargang
J. RL KEIZER.
per 3 maanden fl,00
f 1,15
Van alles en nog wat
Feuilleton.
i6ii)a dht bij! J
a deze kkii'ppi
,ar w'aren.
i,ls een koapm
ié weigert, m,
vierder op gaa,
met die briefj
dan de bédi
iefjes de were
wel eens. [W,
«1 de briefjes
df well een w,.
:0de, hoe onde
iden. Ook'
gebracht. Jt
beeren van zie
i is, dat
ditje uitkomst
de naar d
iman antwoor
vioorbehojed-tai
ui'tejein, hoe
»ndud'eerde 4
lthans niet v<>
srVóor gemaak
ons1 beidrijf
Zeeman op
n Engeland' he
dierhuid zal
smette veld
:r waardé.
e op zijln lau
hiervlan kenu
ziektedienst'
aardappel vloot
dooir den vooi
SI DE KIP-
ROCHDALE
zijjn vóór eet
niet weet
>1 iets hfeel ge
Crt." zijn
snuifje op Ei
lat ik' het he
xetjes naar he
e woningbouw
ie. Wat ik vfer
glansrijk' nitge
lu door Elmma-
getuft, niet be
tn de béwonen
ijd a^n 't adres
l dus het kip
Raad' worda
dat er menii
ken, omdat in
ifente aan dea
vér bonden. He
irvoer Mt'elijk
ante die idjaai-
^em en de
tje onkosten wil
mie. Maar m
LAKfljEi,
szlwaar om die
gevól belooft
ing te worden
Machtige n?et
maar vermae
'ipkarretjes be
wel niet' m
het tegenover-
verondersteld
ster d'en duim
het gemeente-
wan!
m precies èen
Juni was dte
minister wan
ïaardérs er rfet
NDEELIJK
PRIJZEN,
weer en men-
lieer met recht
boterprijs. In
die in 'n paar
keer de prijs
vas al gedaald
daalde daarna
noteering
en of 's mans
r eindelijk1 tol
r HULP.
et langst naar
st aan toe is.
lu ook' ondier-
Uien ze 24000
al zoo sch ra-
ieriji, 'n echte
apen, teneinde
uaar gelhikki^
1 wijizer en
jjdendé tijding
'ercetel Voor
tbicM'ingsplhti
ertog van Al
ls naider gaan
r dat het, ons
makkëlijfc de
ve kast vlojox
en maar vW
zihvérbons en
drukken,
««tekc. telcfho®* a.
NIEü WE
LANGEDIJKER COdRAMT.
Dese courant verschijnt eiken Woensdag-en Zaterdagavond.
REDACTEUR-UITGEVER
A.BONKKHHHT8PBIJB
BUREEL:
foordidÉMTweude.
F HIJ 8 BEE ADTEBTENTIéNi
Vm 1—5 regels 7S ct., elke regel meer IB cLi
Greete letters of vignetten werden naar plaatsruimte berekend.
Brieves reektstreeka tas den Uitgever
TWBEDlE BLAD.
Waar de kosten van de ver-
ending van ons blad nog eens
oo hoog zijn geworden, daar
ijn wij verplicht deze gedeel-
elijk in rekening te brengen.
Bij het innen der abonne
mentsgelden wordt over een
bedrag groot
beschikt.
De Uitgever
Ieder Nederlander kent Tollën's gedicht ,,De
Rerwintering, op Nova-Zembla", dat de herinne-
ing aan dien tocht Van dé Willem Barendts naar
,et hooge Noorden lavéndig houldt. Men kent er
wk de moeilijke omstandigheden Idiaiag, welke
;oo'n overwintering meebrengt. Dat is tegen
woordig, met de midderne hulpmiddelen waaroivér
ie kinderen Vjan de 19e en 20e eeuw beschikken,
inders en een okérw inter ing behojaft heelemajad
>een Imisère imtee te brengen, kan zelfs als een
kxantie genoegen 'worden beschouwd. Er is e;én
m- jong Vjoorbeeld van ajan te hallén. Naar
spitsbergen is zooals men weet een expedite ge-
sonden om Baar een mijnbedrijf te evstigen aan
iaap Rohemen dat nu niet precies als het
Vijs vjan het hooge noorden is te beschouVeh,
uaar wlaar het nog Vtiji eenzaam'.is, wanneer men
iet gezelschap Van poolVfeosen en apdere pelé-
lerien uitschakelt. In jdlen winter althans, in den
zomer heeft er heel wat bedrijvigheid gelieersch'ti,
n aar het wlas noodig om een kleine groep mannen
échter te laten. Die hebben er overwinterd. Een
hunner is thans in het Vaderland teruggekeerd1.
Het is dè Haagsche g'pneesheeer Dr. Doorenbos,
i die ondanks zijtn 65 jaren deel wenschte uit te
maken vdn de overwinterings- jexpeditie. Hi|
heeft aan de „N. R. Ct." zijp indrukken, welke
Rij op Spitsbergen heeft opgedaan, verteld. Op
21 October brak de tijd aan dat de zon verdween
én een schemering aanbrak', welke driei m'aan'dén
bleef voortduren. Des avonds zag men dap in
het Zuiden het z.g. Noorderlicht uren achten-
een. E|r kwam koude, dat wil zeggén, tempe
raturen Van 40 graden Celsius onder nul en l'ager.
Niettegenstaande de koude was Dr. Doorenbos
Van meening dat het klimaat met zijin opwekken -
de, prikkelende koude ezer gjelzlond is te noe
men, al heeft men de noodige SvborzorgSmajaf-
i regelen, n.l. het insmeren v|an het gehaat en han-
den met Vaseline en het bezigen van eenigte paren
sokken alvorens de voeten in de rendierschoe-
i Ren te steken, in acht té nemen. Maar overigens
j Was het toch wel uit te houden. Er werldl djoor
j de mijnwerkers fiks gewerkt, behadvé wanneer
de sneeuwstormen dit onmogelijk' maakten. Dr.
j Doorenbos ging dikwijls ijs hakken en 'die vlrije
tijd (werd doorgebracht met lezen en het hersel-
J jen Van 'kleeding. De gramophoon zorgde d,a,ar
in (de eenzaamheid Voor opvroolijking en de draad-
j looze telegrafie hield dé otverwintiexaars op dé
hoogte (van gebeurtenissen in de bewoonldid wereld.
Men ziet het ging er zloo modern mogelijk toe
en in den zonloozen tijd' was er afwisseling gje;-
noeg Men kreeg, zelfs langs draadl'oo|zten weg
verbinding met het station Bandoeng,
j Meermalen k'wam'en er Noorsche jagers om
medische hulp te zoeken, izl(ij'braJchten rendüer-
i vteesch !mée en bleven 'een paar dagen. Dan wer-
den ski-tochten gemaakt, in klemmen witte en
blapWe (viossen gevangen en jacht' gemaakt op
sneeuiwhoenders. LJsheren werd)én er zeilden ge-
zien. De ,olvérwintering is tot een gfsed ,ednd ge-
I fbraéht maar de conclusie v!an Dr. Doorenbos)
was toch, dat zoo'n oVerwintèring de menschen
l ook leert, hoe gelukkig, ze toch kunnen zdjjn in
j 'dei beschaafde wereld'.
Ma,ar dia,t wil nog niet zeggen, dat' het' in dé
beschaafde wereld volm|a|akt is. Daar ontbreekt|
j nog het een en ander a<ap. Men hepft slechts té
Lise iwist nagenoeg Woordel'ij|k allés, w|apt de
>!rouw van haren neef Muhlhardt had het haar
uet slechts weinig ov!erdrij|ving Verteld. Van haar
'erloofde, Iden jongen Lehnert, wist zij echtler
>ók reeds, dat Kugler al tdlajdelijlk' per eerstjei
>ost een herroee'pnden brie ïaan Eribb Stlein-
>rück: gezonden had, dat d|aarmede natuurlijk
le twist was bijgelegd, en dat dé gelieele stad
'wrspelde, dat het pret Fribo en juffrouw Melt-
ow op een engagement zou uitloopen. Het woord
schurk" werd geïgnoreerd', Kugler hield zich
■kof hijhet niet gehoord had1, en verklaarde
et v'oor laster, dat het uitgesprokén zidu zijp.
Anny, Bewer hoorde in ajdemloaze spanning
it alles aan.. Hoe zij nog tvlan Lise afscheidl
Gnomen had, wanneer en Wiaar, dat 'w'jst zij zelVe
ater niet meer.
Zij zat in hare 'klamér, mét den hoed op het
oofd, de tas'ch aap den arm, en zoo poogde zij|
•ft te denken.
Zeker! Het was slechts ridderlijk' v|an Fribq
cewest, hij zou. eV[enlzOo, voor elke andere
a®e in |de bres zijjn gesprongen. Fribo had'
buitendien totóh reeeds zo ddikVyijls op een s'chterpi
«oordeelenden topp over Kngler's kWaadiapr-
tge tong gesprokén, en nu zeker van 'dez|e| egt-
«genheid gebruik' gemaakt om' zijjn llapg opge-
"repten wrok eens luoht te gevén.
Ue altijd in de w'eer zijnde babbelzucht knoöp-
10 daar dadelijk een engagement aan vlast.
Inderjdaad wias zulkteen vferloiving buiten alle
vaarschijplijkheid. Fribo wildé nu toch eenmlaal1
aet een piepjong méisje troujwén. Irjejne wjajs jvjop-r
zijjn smaak een v'eel te zelfstandig karakter, pen
V'eei te volléerde „dame du toon|d|e("- Rij haar
kén hij de poëtiséhe beschermers- en opVoedjersrol
niet spelen, waaatvjau hij droomdé.
Anny BeWer stelde zich Lap'gziapierh|apd' Vél1-
,kémen gerust.
Maar zij Wias toch Verlangend om den staat'
'Vjan zaken ten huize der faïnilie Steinbrück' in
j oojgenschouw te nemen. Morgjenmiddag zou, zijl
'bijj tante Steinbrück' gaan dineeren. Onmogelijk
1 zoiolang te wachten, met die Upartelende twiji-
'felingen in het hart.
Zij keek op de klok. Het liep naar twééën.
[Wanneer zij zich een beetje repte, kon zij' gauw"
een gedeelte barer cahiers oorrigjeeiren, haar besta
4>lnnje aantrekken en met de tram' naar de stad'
'terugkéeren. Bij Tom en Sign® durfde zij hieft
♦wel wagen, als ongenoode gast aan tafel' te ver-
sehijpen. Aan haren scherpen blik zou een Veran
dering in Irene's véorkomen niet kunnen ont-
)gaan.
Welk een diepen zucht' 'vfan verlichting slaakte
zijl, toen zij Irene met het echtpaar aan tafel'
Ivbnd en op alle gezichten jdfe allédjaag^che stlepi-
iming zag uitgedrukt.
Tom was er zeer Vérheugjd oerV, dat Anny
Bewer kwam; Voor haar behoefde hij' niet zoo
véél respect te hebbén als véor de gezeléchapsi-
juffirouw. Eigenlijjk gezegd gleneerlde Irene's te
genwoordigheid hem dikwijjs, omldat zij hem 'n
dwang oplegde, en Tom Vbnd', idlat inen het zich
.binnen zijp „eigene Vier muren", -ziooals hij zijn
'tehuis poemde, toch wel zoo gemakkelijk mogelijk
mocht maken. Al die „uitgestreken" hoofslcha
manieren waren Voor heml als zijjn zlwarte rok:
kulk'e ongemakkelijke klëedingfetukken trekt
men slechts aan Voor de groote wereld. Bijl zijn
min of meer goedronden aard paste dat eniger
mate jvjerWaprloozen Van teichzelVén oVérigens violl-
kotüép natuurlijjk', en maiajkte hét bijna geen
letten op de ernstige mishandelingen wlelke er
in de laatste dagen hebben plaats gehad, b.v. die
te Stratum bij' Eiindhovjen Waar een sigarenmaker
een collega door een geweieTs'dhot in den buik
Verwondde, een gebeurtenis waarvfap d;e oorzaak
moet gezocht wórden in een liefidesaf'faire. E|n a,l
is er dan ook een komisch kantje aan het geVal
dat het niet overal rozegeur en maneschij|n is
heeft zeer onlangs een relletje te Gorinchem be
wezen. Daar was een 21-jarig jopgmenseh dronken
opgepikt door de politie en in de doos gestopt,
wat voor zijjn eigen veiligheid ook al niet onge-
wensoht was. Hij; liet zich maar niet zloo „op
brengen maar spartelde danig tegen. Wat dééd
nu een communistisch raadslid Van de gemeente
'Gorinchem. Hij; trachtte politieke munt uit het
géval te kloppen en ging de saamlgestroomdé
nieuwsgierigén wijsmaken dat daar Idoor dé po,-
litie een onschuldig menschènkinld' werd' mishan'-
delid. Het publiek (dikte he;t géval nog wat aan, zij
stopmden naar het politiebureau en eischtén, dat
men de oüsthuldige zou loslaten. De vader van
den dronken jongeling Vérzocht den commissaris
'\bij| zijn (zoon, die naar mén hem) Verteld' had' ster
vende was, te worden toegelaten. Dé Vader kreeg
toegang tot de cel en Vénd er inderldjaad zijn ztoop,
die in stomdronken toestand pappi ging uitschel
den. Tot één uur in den nacht is men in het rus
tige Gorinchem herrie blijven schoppen, de ppr
litig moest zelfs met de blanke sabel dia menschen
uateendrij'.ven En dit alles om een jongen, dié wat
diep in het glaasje had' gekeken en die tenslotte
ontnuchterd met een enkel schrammetje,
schaamtevol de ouderlijke wéning ging opzoe
ken.
Een ander stadSstafereeltje, wel iets rustiger
maar waarbij de politie ook te pas kwam) is in
Utrecht waargenomen. Daar stond op dé Oude
Gracht Voor een fruitwinkel een handkar waar-
Op een buffet was geladen. Eir zou niets gebéurd
zijp, indien niet op zeker oolgenblik in violle vaart
een boer met paard en Wagen was komen aanrij
den. Het Was bovjendien een man van het platte
land, die Voor niemand en niets uit dén weg ver
koos te gaan. Hij zag den kar met het buffét
maar maakte 'niet 'de minste aanstjaltan om W|at' uit
te Wijken. Dus gebeurde het onvérmijdelijke. De
wagen bótste tegen de handkar en het buffjet
rolt met een Vaartje tégen de spiegelruit, Idie daar
tegen niet ibestand is. De ruit breekt, Waarméé een
'bedrag Van f 250.gieméeiidi iwlas, en het buffet
Vertoont duidelijke sporen Van mishandeling dbor
glasscherven. Dit wat de materieele schade be-
j treft. Bovendien stonden nog een tweetal dames,
die ijjuist in den winkel fruit kochten, veretij!f!d|
van sdhrik en kreeg de Winkeljuffrouw het met
j 'haar zenuwen erg te kwaad. Tot overmaat v|an
j ramp rolde |de bewoonster v'an de bóvenveridiéping
j die haastig wilde igaan zien, wat er aan de hajnidl
I was, Van de trappen zij kwam er, laten wij het
1 er dadelijk bijvoegen, goed af. De landbouwer
die al die rampen had Veroorzaakt dloor zijp'
onbedachtzaam rijjien, Was juist Van plan oinl er
met zijp Voertuig zoo snel mogeRjk van door te
gaan, toen eenige Voorbijgangers zijn paard wisten
tegen te houden. De snoodaard, werldl ondanks
zijp tegenstribbelen in bedwang gehouden, totdat
de politie Verscheen, die er voor zorgdjé dat hij
met de gerechtigheid een riejkéning te Vereffenen
zal hebben.
Hetboertje is toch nog een onlgjelukbVjogel ge
weest. Geluksvogels zijp er ook nog in de weréM.
Om een voorbeeld te noemén: jeien ambtenaar van
een Engelsche Stoomvaartmaatschappij heeft bij
de Wedrennen te Derby een wédldénschap gewén
nen, waardoor hij ineens 69.000 pond' sterling rijk
is geworden. De man had' nog, nooit gewed en het
schijnt ok'.een vérstapdig man te zijn, want toen
men hem jvroeg, wat hij nu iging doen met zijn
kapitaal, was het antwoord kort' en krachtig:
nuttig Werk Verrichten. Hiji blijft bij de Stoom
vaartmaatschappij in dienst.
Daartegenover kan een staaltje worden Vermeld'
'Vlan onverstandig geld' uitgeven. Een zekeré me-
Vrculw Dodge te Detroit in de véreenigdé Staten
is weduwe Van een schatrijk motorfabrikant. De
boedel van wijden meneer Dodge wordt door cuj-
rators beheerd, maar de weduwe (möet liefven en zij
heeft zich tot den rechter 'gewend! m|eit het Ver
zoek om haar een 'jaargeld toe te wijzen. Haar
echtgenoot, Vertelde ze, was gewoon een millioen
dollars te besteden (vjoor onderhoud' van hét gezin.
Met minder dan Veertigduizend' dollars in de
maand' kon zij het niét stellen. De rechter was
fhet er mee eens en hij gepaalde, d!at de wedfühVe
uit de nalatenschap een jaargeld zou ont)v|ang|en
v'an een half millioen dollar».
Zij kan dus tevreden zijn.
Het is nog altijd een raadsel hoe het mógelijk is
dat sommige menschen hun fantasie hij het zien
kw etsenden injdruk'.
Signe scheen óók' Verheugd. [Wanneer Anny
Bewer er was, kón zij met Irene, die zij mlefc
een idweepende genegenheid Véreerldé, in gesprek
j 'blijven, en behoefde zij, niet te hoonep, hoe Tom'
op het eten smaalde. Wgnt Töm' kon geen maal
tijd gebruiken, zonder er oVér te pruttellen.
I Anny Bewer hoorde, |dat men dien aVondi nog;
naar een bal wilde gaan, en ,V!roeg Verlóf om
I Irene bij het aankleeden te mogen helpen.
Zij gaat zonder erg njaar het bal, waar men
j haar en Fribo met indiscrete blikken zal gade-
slaan, dacht Anny Bewerzij Vond die arge
loosheid Voortreffelijk, en nam zich voor, 'dezle
stemming op geenerlei w'ijlze te bedervén.
Maar haar medeleVén met allés, wat Fribo
•betrof, Was zóó machtig, djajt iz|ij| niet| in staaf
Vas te zwijgen. i
XI.
De lamp brandde stil en bescheen het opi Hé
'sofa en de tafel uitgespreide bialtoilét 'vlan Irene.
MeVjrouw Steinbrück, die onuitputtelijk was in
attenties tégenoVer Irene, had ;eenigen tij|d! geléden
een gtrooten kleedspiégfel in haré kamer llaten
plaatsen. In de armluchters, die buiten dé lijst
Van dezen spiegel uitstaken, brandden reé|ds de
kaarsen. Een ziachte geur Vlan heliotropen, die
'uit de stoffen en de klanten opsteeg, Vjepvulde dé
geheele kamer.
Anny Bewer Was binnengekomen en nam) .alles
op haar gemak in oqgénschouw1.
E|r kwamen allerlei zonderlinge gedachten bijl
baar op. Evénmin als de vóórname schoonheid'
en de pracht Van deze kleéderjén en 'déze tallóoz'ö i
kleine Voorwerpen, die tot hef baltoilét etener
Vlrouwl behooren, in deze kamer en bij het daarin
aanwezige ouderwetsohe, degelijke, maar plömip
béwérkte huisraad papten, zo oweiaig paste d®
geheele Irene in dit huis. Zijl dééd er zich vóór
als een vreemde bezoekster, en het was ondenk
baar, dó|t het haar behagen zou, 'zich hier een blij
vende plaats te 'kiezen. EVen weinig w(as hét
denkbaar, da,t de vérstandige Fribo aanzoek zou
doen ,om de hand eener echtgenootié, wier igeheele
.persoon een contrast met den geest Van dit huis
vormde.
Het ivas een solide, fatsoenlijke géiebt, die heei
netejs en eerzaam zlijjn horizont tot de muren
dei- stad beperkte. Het Was eën igeestl vlan eVre-
denheid, die wel over kleinighódén mokte, maar
zie'h toch övér het geheel allés liet wélgevallfen,
Vooral omdat hetgeen men had, zeer voldoendé
Was. Het was de geest Hér Vërzajdigdén, die noch
mijmeren, noéh twijfelen ,noch strévén, noch
zondigen mogen.
Die gelukkige mënschen! Anny BeWer wjelrd
Jm enigma al groen en geel V|an jalóerséhheid, om
toch maar eens eenmja,al die rustige rust te mo
gen smaken.
Maar djat dit niet Irene's ideaa lwas, méenldé zij
a szeker te moen aagnnemeiL. Ein hoe hoog 'Fribo
ook' stond, h'ijj was toch de zoon zijner mom
der, de broeder zijns broédërs, en hij kon hum
'ldvënskring niet ontvluchten.
Thans trad Irene binnen; zijj ziag er buitenge
woon opgeruimd uit, en aar giimljaichje dlaf
moest Anny Bewer onwillekeurig erkennén
wischte als 't ware de 'cijfers Vjan eenige jarien uif
haar gelaat weg.
Als Anny Bewer eens geweten had, hoé dit
glimlachje ontstaan was. Zoo évén had Irene ver
nomen, dat Fribo óók naar het bal zou gaan,
Signe en meVtrouw Steinbrück' konden zich* over
zijn besluit niet genoeg vérbazen, aangezien hij!
toch pas eergisteren Verklaard had, dat hij niet
meer aan zulk'e zinledige Vérmjaken dacht Idjejeli
(ffiordt iyjeiVolgd,.^
