fl
NIEUWE
i
in mm mm.
No. 55
Zaterdag 9 Juli i»»l 2* Blad 30e aargang
Nieuwstijdingen
Feuilleton.
Buitenland
«uu-j-fcanu. nLtLcmtetM»
mmm courant.
OOK DE, PK,INS MOEST TOL BETALEN.
't .Was Vrijjiagmiddjag schrijft „Voorwaarts"
De aanstaande J a panache heerseher zou aani
Rotterdam een bezioek brengen. Een lange sliert
auto's tufte uit Den Haag naar Ide Maiasstad.
BehalVë de vele gaten en kuiten, die de Rijks
straatweg bezit, ontmoet de (automobilist ofjjjtf
nog eenige mderwetsche tollen. En bij die tollen
hoeren tolbazen. Dat zijjn menschen, die zeer ka
pitalistische ideeën hebben. „Als je in zopt'n auto
rijjdt, kun je ook wel betalen," denken zie, en
ieder moet offeren. De man doet dan netjepi dien
tolboom Voor je jopen en sfopt met een gezicht
van „al-we%r-vij|ftien-oenten" zijn pijpje.
Zoo ook Vrijjdlagmidddg: de tolbaas bij Oivér-
schie. Hij had wel gehoord Man hooge beiztoekers,
Waar v'eitter hjijd' hijj er niet over gepiekerd, tot
dat tegen tweeën dien middag een lange sliert!
auto's komt aanzetten. Halmpjes, met de han-
Hfen in den zacht, wacht h ijjzijn klanten af. De
voorste automobiel stopt en lojoki ide anderen moe
ten Idit ivioorbeeld volgen.
Eenigszins zenuwachtig wordt aan den tol
baas medegedeeld', dat die „prins" in dé a;uto
zit met z'n Japansehen gapt. „Dia|t kan wel", zegft
jle man Van de tol, „m^af die moet ook be
talen."
Prins Hendrik bemoeit zich met het gleVal,
doch er is geen sprake Van dlat de hangt-in-de-weg
'op izdj gaat Vóór betaald is.
„De Koninklijke stoet moet doorgelaten wor
den."
„Dat staat nergens in mijn reglement."
„Maak de hoornen toch open!"
„Eerst betalen", houdt ide teil-eigenaar Val!.
En ziao goed is de Prins niet, of, wil hijj nogf
in Rotterdam gaan varen, hijj moet dokken.
Toen de prinselijke dubbeltjes in 'smans Vest
zak' waren gedeponeerd, slofte hijj maar de boom
draaide dé open jen Verschafte aan de aluto'ersj
die gelegenheid om de Melkmarkt te bereiken,
waar al dajdelijk het betrokken gezicht vén prins
Hendrik opViel
Alle kans op „heilige schat" of „rijjzfende zom"
is Ivoor dezen tolbaas wel voor gloei verkeken.
Enfin, z-n centen heeft ie binnen.
AUTO-ONGELUK.
Te Winschoten kwamen gisteravond op de
Winschoter Hoogehrug ide auto van K. T. Hals
huis aldaar met den goedlerentralm vén oostelijk'
Groningen in aanraking, 'z^odaf de auto met het
vjoorstel op die brugleuning sprong en geheel ver
pletterd werd. De brugleuning brak en Verboog-
Niemand werd 'gedeerd.
j 'tien wagons zilVer aan het Centraal Sft|a,tion (vee-
I lading) aangekomen. De lading was bestemd Vloor
i )een der banken te Amsterdam.
3 GEMEENTEWERKLIEDEN HEBBEN GE-
1 STAAKT-
Naar de „Tel." Verneemt, hebben ondanks het"
besluit van het Bestuur van Gemeentewerklieden
om Maandag niet aan de proteststaking in zake
dé actie Grqenendaal deel te nemen, toch nog
enkele gemeen tewerk lieden het werk dien da^j
gestaakt. Groot w.as dit aantal echter niet, name
lijk 2 hij de Arbeidsbeurs, en 1 bij dé Telefoon.
Z-ijj ziullen door de directeuren gloor straf worden
TREIN MET) ZILVER. t
'Woensdag is uit Duitstehland' eeen 'trein met
Dat kan weer (aanleiding tot Veel
heibel geven in den Raad.
DE VERKEERSAGENT.
In Den Haag staat een agent,
En zijjn naam is Jantje,
A ls je (Vraagt„Mjag ik er langs"
Wijpt hij met zijn hanidje, I
Met zijjn vinger en zijn duim,
In ziijln -nond heeft hij een pruim,
Om zijn arm een handje,
Dag mijn lievje jantje.
Elk vb.ertuig wijst hij aan,
i Met zijp mopie mouwtje,
Als de tram ivloorbijj moet gaan
Trekt hij aan een touwtje,
Elke fietser die passeert
Wordt „geregeld" en „verkeerd"
Met zijn wuivfend handje
Hoor het knappe Jantje.
Ijverig en vol plichtsbesef,
Is 't Verk'eersagentje.
Op een houten harlekijn
Lijkt het vlugge ventje.
Auto, tram of -motorfiets,
Hijj is met zijn handje
Soms een dyingelandje.
EEN HUMORISTISCHE INBRAAK.
We lezen in de „Limb. Koerier":
1 Tegenwoordig hoort men in de mïjjnstreek el-
ken Idag van nachtelijke inbraken waarbij de
iangvingers alles w|at vajn him gading is mee
pakken Hoewel dit doorgaans een treurig ietis is,
heeft er tcch ook' hier in Oirsbeek in den nacht
vian Zaterdag op Zondag, bijj Iden vergunninghou
der P. een inbraak plaats gehad, die niet v(ajr(
humor ontbloot was.
In Voornoemden nacht dan, hoorde kastelein
P. die ree-eds ter ruste was, onraad in de gelag
kamer, en (vermoedende d&t dieven aan 't werk
waren, sprong hij: fluks uit bed;, en zonder zich
den tijd te gunnen een of ander kleedingfstuk
aan te trekken stormde hijj naar beneden, greep
48)
Beneden stond Firiblo te wachten, die met de
beide dames mede wilde rijden, terwijl meVroUw'
Steinhrüok, die als toeschouwster buitengewoon
gaarne naar een bal ging, zich opofferde en met
Tom medie ipu rijden, wanneer hij eindelijk ge
reed was.
Eribo bloosde eVfen, toen hijj dé diames zag
aankomen Plotseling scheen zijp vjoernemen, om
naar dit bal te gaan, hem zoo jongjecnsachtiig,
ztoo onrijjp toe, En Irene harerzijds was vér legen,
omdat z'iji niet wist of zij hem bedanken moest
Voor, óf onbekendheid huichelen moest met het
gebeulde in de club. En nadat ziiji het eerste
oo'genblik der ontmoeting had laten vborb'ijgaani,
zor-der die dankbetuiging] uit te spreken, kwam
het haar Later onmogelijk Vóór, de ziaak nog op
ongedwongen wiiizé ter sprake te brengen.
Zw'ijgerd 'z|aten zij alle drie in hetzelfde rij
tuig Mpa~ telkens wanneer Fribo zijn oogen
v|an het vo3rbij|trekken|h straatgewoel afwendde
en zijn V'is-a-vis aanziag, ontweken hem' schuwe
blikken, lie Van te voren op zijp gelaat gerust'
hadden. Er wanneer Irene weider den moed vond
om hem aan te Zien, ontmoette zij neg zijne snel
afdwalende opgen.
i Signe bnvlond zich met hare gedachten wedér
in |ie verst verw'ijdéridé gewesten van het rijk'
harer phanfasie, en ontwaakte, mét een schrik!
uit hare |droomen, toen het portier v|an het rijjt'uig
yerld opergerukt. Terwijjl zij uitstapte, kwam
er juist eeen izlware windvlaag door de straat!
Idiie de witte sortie vlan hare schouldiers aftrok
en, hoog fladderend', als een glrooite Vléugel buiten
haren rug deed uitsteken.
Slechts drie stappen ovfer het trottoir, en zij
waren in het feestelijk' Versierde huis aangeko
men.
De groote, véstibule der kbopPianswoning was
met vlaggen en guirlandes getooid: deze manier
van déeoref-ren deeldl wel een weinig denken aan
zangers- en schuttersfeesten. Boyën, in al flé
'kamers en in jdë ganigj die op diezelfde wijze
'als dfe Véstibule versierd was, verldirongen zich'
JzóóVleel menschendat de lucht er reedis warm'
ten muf was. D;e Hardings plachten met dit eene
Geest aan al hunne maatschappelij|k'e vferplich
tingen te Voldoen, en noodiigdén allen uit, wien
zij dit „schuldig;" waren. De grootste kamer
vlan het huis was geheel ontruimd, en met de
'(meubelen waren twee anders tot slaapvertrek
ken dienende kamers Volgepropt, waarbij een
schrille kléuren-dissonant tusschen de tapijten en
de gordijnen eenerzijdh en de meubelen anderzijds
niet te voorkomen was geweest.
Irene geVloelde, dat men haar op een bijjzón'dëre
manier aanziag;; d,e meesten aanwezigen haddén
iets Vrijpostigs in de wijze waarop zij haar
stoutweg inspecteerden, en hierdoor gjeërgerd', nam
zijl een hooghartige houding aan.
Kugler (ging haar rakelings vbprbij, meteen
buitengewoon onderdanigén groet, dien zij in-
■tussehen ternauwernood beantwoordde.
Zij begon zich zeer ongelukkig te gevóelen,
en zeer eenzaam. Signe was haar al dialiélijjk!
afhandig 'gemaakt; maar toen zij zoekend om'
zich heenzag, bemerkte zij Fribo Stein'btrück' in
hare nabijheid. 1 j
En zóo bleef het de eerstvblgende uren door
gaan. Telkens was hij, schijnbaar toetValiig,' juist
ni dé kamer, waar zij met iemand zat of stond' te
praten, en 'die waarneming Verschafte haar tem
laatste een zeldzaam genoegen, en wel' zóó, dat
zij uit hare hooghartijgfe Versmadende stemming
tot de teviradenste en vroolijikste overging, en allé
hanwezgen Vóór izich innam, door uit volle ovfer-
het geweer dat hij1 als burgjerwiachter in huis
had, en ziag 'nog juist een man vluchten, die
apar flesechen jenever meedroeg. Op zijp halt
geroep zette de dief het op Jn nogTiardér loopen
Tn do richting ^pn Amstenrade, achtervolgd1 door
tten hospas in nachttoilet, roepende:
„Keil blief staan, of iech sjeit d'ich kapot",
Waaraan deze ziek echter Weinig stoorde.
Het moet een kolddig gezicht geweest zijjn; een
in Vio 11e wapenrusting burgerwachter, achtervol
gend eeen dief, hem dreigend te zpllen neerschie
ten, terwijjl zijn hemd' in den wind! fladderdie,
als een meegevoerde vredesvlag.
Zoo duurde de achterVlalging tot Amstenrade,
waar de dief ontkWiam', en dte vertoornde kaste
lein bij den Rijksveldwachter aangifte van het
gebeurde ging doen. Deze zal Wel gedacht heb-j
ben dat een of ander Vjan de vroegere spoken uit
Treebeek, in Amstenrade Vérzfeilü was geraakt,
daar ze zich in hun Vroeger paradijs tegenwoor
dig niet meer kunnen ophouden.
EEN FRAAIE BIJZONDERHEID.
Fraai is dé Vólgende bijjzlondérheid, die vjan oivér
zee igeseind wordt
„DempSy Werd onmididellijjk na den strijd door
'Johnson, iden neger-bokser en ex-wereld-kampioen
tot een ontmoeting uigedaagdJohnson bevinldj
(zich tegenwoordig wegens handel in blanke sl|a-
Vinnen in d'? gevangenis, doch was tijdelijk op
Vrije voeten gesteld', pin dein wedstrijd bij te
wonen."
- 'DerhalVfe is er onjcljer de bokskampioenen en
ex itampioenen ook' een Vfrouwenhanidelaar en
luchthuis boef.
Wie waarborgt ons, jvkapgtt de „Limb. Koerier"
dat- men in blinde sport vérdlwazing, vlandaag
of morgen niet elvén warm zal loopen vópr dien
kerel, -als nu vioor Carpentier of Dempsey....
En 't is Voor menschen van dat allooi, daf!
dfuizfehden jongeren niet alleen in dé giroote ste
den en sportcentra, v|ol enthousiasme kunnen
zijn....
Zoc> heef": onze moderne wereld inderdaad opk
„moderne" heiligen.
Het zijp er echter de „heiligen" naarl
DE HARDNEKKIGE MINNAAR.
„De Courant" Vermeldt de Volgende wanho
pige geschiedenis
De „Daily Chronicle" Vérneemt de vólgende
wanhopige liefdesgeschiedenis Vlan haar corres
pondent uit- Parijis. De paden Idler wiare liefde
«schrijft hij, zijn nimmer gebaand, en in de ge
schiedenis 'vlan luitenant Marcus Sakarfos een
Grieksch zeeeoffieier en een Engelsch meisje,
leildde Cupido den minnaar langs een bijjzomder
kronkelenden en slechten weg, vpn toppen van
tuiging, te v mokeren dat bet' een verrukkelijk'
jiaest was. Zij danste niet. Zij wilde zich niet
bloptstelten aan het g|eV(aap om- wellicht door
(Kugler uifgenoodigd te worden, en zijj had een
gevoel alspf Fribo haar id|ankbaar aanzag, toen
ihiji hare weigeringen hoorjde.
Maar onophoudelijk zpg men Signe's witte ge-
ptalte ronidi/vvevfen. Zij: danste met een letterlijk
wanhopiger hartstocht. Hare wiangfen bleven
bleek maav hape ooigen fonkelden.
1 Atviid die eersi laat gekomen was, trachtte
haar tot Ledven te brengen en dVopg haar om
pen poosje te rusten, oer hijj Izlelbï met haar danste.
Er trilde een zonderlinge schrik door al' zijn
jlejden, toen hij Signe heden izlag. De ongewone ma
nier, waarop zij zich gekleed had, prikkelde hem,
half tot afkeuring, ha,lf tot bewondering. Hij
was er zeker van, pjat men in 't geheim den spóti
biet haar dreef: en toch moest' hij bij zichzelvén
zeggen, dat Signe in haar phantastisoh tollet
schooner dan ooit was. Al het lichamelijk6 scheen
haar ontnomen te Izijn. Zij wias één en al zenuwen,
één en al gevóel
Voor zijin geest zag. plotseling Tom's breede,
grof gebouwde figuur, met zijp gelaat vól fe-
vlreden zelfvoldoening, naast dit óverteedere we
sten.
Alle gesprekken, die bij het najagen vpn een
Volstrekt niet scherp omlijnd ideaal' v|an zedelijk
heid ei op (gezinspeeld hadden, hoe Signe den
geest Van haren echtgenoot tót zilch zou kunnen
optrekken, schenen op eenmaal onuitsprekelijk]
dwaas toe.
Signe kwam hem vóór als een kapel, die op
zekeren dag weg'fladderen, en in een eindelooze
vierte ronddwalend', d-oor' den storm of de vorst
gedoo vl^vorden moest, of, dorir de vlaste hand
van haren echtgenoot' bij de Vleugels gehouden,
mettertijd allen gl'ans v|an hape wiekfen verliezen
zou. Het een pf het anjder, zijl moest er hef
slachtoffer van fcijin. Tjom echter bleef onwrikl-
'zaligheid tot afgronden V|an wanhoop, dwars door
de slagvelden van Europa, tot het hooge geluk!
en decid hem tenslotte in een cel (vjan idle New York
sche strafgevangenis belanden. i
Een twintigtal japen geledén ontmoette Sakiar-
j fos, die toen pas Van de militaire academie kwam!
het Engelsche meisje, toen nog op school dat
j "met haar ouders een bezoek aan Athene bracht.
I Het werd aan béide kanten een geVjal van liefdé
op het eerste gezicht, Idoch zfji "was zoo jong»
Mat de oulders 'niet Van een engagement wilden
i .hooren, ^en ijlings naar EngcliMd' terugreisden,
i De jeugdige vérliefden correspondeerden een
1 'tijdlang: met eikair doch d brieven uit Engeland
.werden langzamerhand schaarscher en ten slotte
bleef elk bericht uit. Sakarfos was toen nef
eerste luitenant gewordenHijl reisde naar Em
i geland om te weten te kómen waf de redSeik
van dit stilzwijgen was en baar tot' vrouw! ta
Vragen. Tot zijin ,groo.t véidriet hoorde hij daax-
dat zijj na,vr de Vereenigdé Staten was vertrok
ken. Dat was in 1911. Vastbesloten om haat
ten koste vpn alles te vinden, keerde hij naar
Griekenland terug, "met het doel zijn ontslag
'uit dén dienst te nemen, dóch de Balkan-oorlog
Iwam tussehenbéid'c. Eerst in 1913 kon hij zijn
Voornemen uitvoeren. Hij dóórzicht geheel'New
"York, want hij had gehoord dat zijn geliefde
daar woonde, maar Hij vónd haar niet. Uit wan
hoop nom hij dienst bij het leger en werd met
het 52e artillerie-regiment naar Frankrijk' ge
zonde waar hij] Verscheidene slagen meemaakte.
In 1919 ziond imen hem naar New York terug;
hij vroeg ontslag, 'doch men verzócht hem "te
blijven en bi] werd bevordert! tot konstab'el ma
joor te Tordess Monroe in'Viginia. En toen ein
delijk gebeurde het lang Verwachte. Eenige dagjen
met verlof in New York' zijnde liep hij op een
goeden mprgen zijjn 'geliefde bijna omvier en idle
rest laat zich raden. Men haastte zich een gees
telijke op 'te 'zóeken, werjï In den eebt Verbonden
en hetl einde Vian allé ongelukken scheen Bereikt.
Doch zpo was het niet. Hij| had n!l. tevergeefs gle-
poo|gd ontslag uit den dienst te krijgen en toen
hem op zékeren dag een verlof geweigerd werd,
'ging hij] toch naar New Yprk en kwiam niet terug.
'Alles zou goéd gegaan zijin, alls h ijeenigje wèkenf
laTex- niet, door de politie was gearresteerd we
gens roekélpcs auto-rij|dén. Daarop staan strenge
straffen en men sloot hem 25 dagen op. Intus-
schen was hij als een deserteur herkend, en toen
de 25 dagen Vóorb'iji Waren, namen de militaire
autoriteiten hem Vlan de civiele pVër. H ijslia,agde
er in de wacht te misleiden en andermaal zijin
Vrouwtje op te Zoeken. Spoedig echter werd hij
in dé strafgevangenis te New York' in lafwiaphting
van zijp vonnis.
DE, SPOORWEGRAMP BIJ HENNUYèRES.
Het ist hans wel zeker d'at het ernstige spoor
swegongeluk bij Ilennuyères met den exprestrein
'Amsterdam —Parijs aan boos opzet is te wijten
geweest. Neujean, den minister vlan spoorwegen
baar op d6 pLaafs, waaro hij gezét wlafs door
natuur, omgeving en opvoeding. Met welk recht
wilde men Van hem verwachten, zich ook' m,a,an
één millimeter hooger op te werken?.
Aan Welké philosophic en welken beschavingS-
priester kan' het recht toegekend' worden, om'
iemand uit zijn teVtreden bekrompenheid op te
Voeren naar die gewesten, waar ide ruime blik'
in het hooge Verschiet met bang|e worstelingen
betaald wordt Met dé plotselinge ontnuchter
ring, die de Vlorek der dilettanten op het gebied
der wereldherVorming is, zeildë Arvid bijj zich-
édVten, dat men Tom oest laten blijjven in de huid'
waarin hij het goed had.
Willen wij niet eens dansen'? Vroeg Sighe
he mte iniidilen V(an zijin gepeins. Hare an|dfers)
Zioo schuchtere en meisjesachtige stem' had een
.warmen en begeerigten klank.
-Ja! riep ArVid terwijjl hij haar in zijn
armen nam. i
i De smaqjftende en Wiegelende walstenen Werk
ten sterk op zijn zenuwen.
Danst ge graag? Vroegj hij nog.
Dikwijls geef ik' er niets om. Maar thans
zóu ik willen draaien, draaien, fo.t ik er hij neer
viel! fluisterde zijj.
Z 'ijpansfen bewonderenswaardig met elkaar.
En terwijjl Arlvïd het teedere wezen zoo' dicht
bij zich Vpelde, terwijl hare sl'ankë armen,
lenig als die eenêr Psyche, op zijp arm Jagfen,
en hare lichte hand op zijin schouder rustte, weridf
hij plotseling oVerweldigd door een diep mede
lijden. Hij had met haar willën Vóortzlweven,
de zaal uit, door de muren heen, oivler landen en
'zeeën, en baar willen weg|dragfen naar ha,ar va
derland, naar haar vaderhuis, daar de bloem
neder leggen aan het kart vlan trouwe ouders', en'
uitroepen: Bescherm haar tegen het leven 1
(Wordt Vervolgd).
