No. 65.
Zaterdag 6 Augustus 1921 2* Blad 80e Jaargang
R NIEUWS.
L.
voetbalclub D,
bespoel-paar.
Kt terrein een
tusschen liet a
ein D. F. C
trij.d zal aanvanj
\RWOUDE.
ichtig-e H. A.
gemeente, is
i miilitiedienst
.ANGENDIJK.
lolen, capdidaj.
int vangen naar
Aalsmeer en
we otnze dorp;
aan, dat de IJl;
n gewichten
is, Maandag wc
Iter lokalen va
ran iii uur
d 9.8 m.M. d.i
in den meter
de afgeloopen-
iar werd nu
a 18 Jan. 14 A]
of miinlder dan
►MTREK.
)RP.
kwartaal ware®
verzekerd 332
an er 2 stuks
mest worden
mden Mei en
fuli o. 10 pCt.
maanden en
STANDEN.
3RP.
o'hannes, zoolti
tJe. de jond
r van Pieter N<
aria Kroone; Fi
□n van Jacob Jo tjezak
Simon, zoon
n Catharina
liet zoo zeer om' me zelf, want per
do! kun je toch dagelijks niet m'eer-
afj n m drinken dan je o,plust en alle/s
t js méér neemt, doet je gezondheid
iade. En als je zoo alle weken 'n 50
llioen hebt op te fuif-en, dan ben je
iemaal niet geneigd om op te stap-
Vat er ondanks je 50 millioem zak-
d toch eindelijk van zou moeten kö-
daar ik zou met dat geld zoo ver
ten d veel goed kunnen doen.
eerste plaats zou ik de gemeep,-
chuld' van Alkmaar aflossen. Zoo'n
;atel haalde ik eenvoudig uit mijn
nde -
Liefhebber,
aars; Johalnn
loot van Ca
Marijtje, d. v.
rijtje Oudes.
n Dieuwertje
Anthonius
Hagenaar, 78
je Huisman
1 van Aiie Ruisi
Maria Ge
ig Oswald W
1 Petronella
n Emilius Wilhi
atria Stijger.
trend Duinbe:
Ihelmina Zuurbi
is,, zoon van
ten van Ned
Mai [oten.
'EL.
.dochter van
Overtoom;
Meester en Maiffaar
les, zoon van'
elia Hoek;
Jan Hagenaar
laria, dochter
tj© Lubber sen.!
Tijm en JtMa
ding en Head»
Schrijver, oud
1 Tesselaar, oud
us Bakker,
ina Veldman, 01
angegeven
t Marijtje Rem]
noote van Kla
INGEN.
lNGENDIJK.
n Raad dezer
Augustus I9!
onder voorzitti
Cd.achtb. heer
tester.
den Hartigh.
t de vergaderi
eer het volgt
rtelijk welkom
hoop dat de
prekingen in
er gemeente t
ars tel dat bet
deze plaats, alt
door iemand,
lezet te zien d°.
n van U, maar
gelijke leeftijd
er ons mogie t
Iniet afwijken
om' vooraf i
Dorzitter voor
:ulen van de
en gelezen en 0
d.
ingekomen sto
vanger is aan1
Lid
zijin goedgekeU
lieren over i9?
verslag over 0
t der Gem.
aan ieder
g hiet huishoud
Ouder-Commisi
lat tot voorzitt
Kldfffen Jz-
Slo t—-Wngd?
TtLEPHSOB ft,
NIEU WE
LAMDIJK1R COUftAMT
ALKMAARSCHE snuifjes.
Als ik een Amerikaanschen
mïliardair was
Spijt me werkelijk dat ik niet over
50 m'ilöoen kapitaal heb' te beschik-
latuurlijk werd mij dan een stand-
ild aangeboden, wa tik graag zou
«pteeren ondier voorwaarde dat heit
d opgericht in de buurt van de
aeentereinigin'g. Het zou de bewo-
in dat stadsgedeelte meet omaam-
laam zijn, dat het vreemdelimgenver-
r ook in die richting werd uitgel
id, want sinds de afschaffing van
beroemde Omvaller klap bes senker
is bezoek van buitemlamdsche toe-
ai in die richting sterk gaan kwij-i
'ervolgens zou ik hier nog willen
eerijhten 'n paar hofjes voor arme oude
[rouwen en- n„provemfouijs" voor
le getrouwde lieden en 1 dito voor
;etrouwde heeren. Want het is merk-
ertnprdig zoo wieimdg er in die richting
gedaan is en gedaan wordt,
'iet wat de hofjes voor oude juf-
wen betreft, we hebben hier niet
Eli ider dan 7 van dergelijke fundaties,
*r ze hebben allen het gebrek, dat
baffle slechts bereikbaar is voor men
en van één richting.
Heen in het Wildemanshofje is
ats voor een katholieke juffrouw.
Vie Roomsch of Israëliet is, wordt
al die andere inrichtingen buiten
staat echter tegenover, dat vah
zijde zoo goed als niets' is gedaan
niet katholieke oude ongetrouw-
heeien.
Ve hebben hier het z.g. „huis van
sen" waarin voor het geringe bedrag.
f.30.per drie maanden een aam-
R. K. oude hoeren kost en inwo-
genieten.
an is er het „Huis van achten", heel
minder comfortabel ingericht, waar
ats is voqr 4 R. R. ein 4 niet R.K.
Heeren.
laat:
FEUILLETON.
EEN GOEDE GENIUS.
Ze hebben zeker in vroegere tijde|n
gedacht, die oude snurkers moeten zich
maar zien te redden.
En dat is naar mij mbescbeddeln im-ee-
mimg heel stom als het mij wordt
toegestaan dit ruwe woord te gebruikep
geredeneerd.
Want juist oude vertegenwoordigers
van het mannelijke geslacht hebben
dikwerf heel wat meer zorgen noodig
dan de vrouwelijke dito, omdat deze
laatsten zich in huishoudelijke bezig
heden bieter kunnen redden.
Voor oude getrouwde lieden is echter
heeliemaal niets gedaan. Er bestaat
geen enkele stichting waar mten deze
oude stakkers kan onderbrengen. Alleen-
is er, naar ik mieen, in de N. H. Dia
conie plaats voor enkele oude echtpa
ren, die daar een van de weinige huisjes
kunnen bekomlen, maar voor R. K. is er
totaal niets vah dien aard.
De Piusstichting kan ze niet opne'-
m'en ,want dan zouden zie moeten ge
scheiden worden en dit zou natuurlijk
geheel in tegenspraak zijn met de stren
gs R. K. opvatting van de heilig en
onverbreekbaarheid vain den huwelijks
band.
Door bet tegenwoordige geslacht
wordt helaas aan dergelijk soort liefdaf-
dighedd voor de minder bedeelden even-
men scli niet veel meer gedaan. Ze kra
gen nu hun 3 gulden ouderdomsrente
en nu méént men de oplossing van de
ze maatschappelijke kwaal te hebben
gevonden.
Als er iemand sterft met fortuin,
die geen directe erfgename nalaat, dan
slikt de staat ongeveer alles op. Van
Stichtingen en fundatieiS geen sprake
m'eer.
Daarom zou ik me het fortuin vah
n Carnegie of James Gould wenschen
om ook nog eens een dergelijk monu
ment van onvergankelijke liefdadigheid
te kunne ndaarstellen. Ik zou mie 'dan
niet angstvallig vasthouden aan het
min of meer egoïstische, in eblk 'geval
bekrompen idee (ik hoop dat ik nie
mand met dit woordje erger) om uit
sluitend mijn eigen geimeentenaren in
dit voorrecht te doen deelen. 'k Zou
uitgaan van het idee: wie arm is en
fatsoenlijk, heeft het recht om door
tnij geholpen te worden.
Vooral de oude gehuwde menschen,
die goede oudie stuntelaars, die oudé
strijders in de maatschappij zouden
mijn sympathie hebben.
Vertroetelen eti verzorgen zou ik ze
Ik gaf ze 'n m-ooie kamJer, 'n lief
tuintje, m'et centrale verwarming (in
d eKamer bedoel ik), ik gaf ze alle
dagen lekker te bikken en fijne Room's
Roffie te slurpen, enfin ik zou zorgen
dat het he naan niets mfeer .ontbrak.
aii
Éi.
:us
e Walddorf, de villa-wijk aan het
strand, zou zij verpleging en bescher
g vond'ein. In de villa der familie
nbruck woonde als concierge een
echtpaar, wiien dit baantje uit er
felijkheid voor veeljarige trouwe
tsten was toegewezen,
te duurde het niet lang of Arvid
zichzelven weder iets bewezen, en
dit: dat zijn angst geheel over
s' was.
«ar het gelukte den grooten theo-
"Us toch niet zoo volkomlen, want
gedachten werden telkens en tel-
1 weder in omrujstóge spanning gie-
«t door het beeld der arme kleine
Jw> die in ellende- haar huis was
[«vlucht.
XIV.
«te had een gevoel alsof zij nog
'1 zoo goed had geslapen, en nog
zoo vroolij-k ontwaakt was.
et bal had haar. genoegens ver-
1 welke echter van geheel andereh
fearen, dan de brilgasten er ge-
zoeken en vinden.
,et was haar te moede, als had zij:
avond een hartverkwikkende vol-
ontvangen voor al' het veme-
o, dat haar gedurende de eerste
van haar verblijf in; dit huis
ien was.
4 ïribó's geheele houding, uit eikten
zijner oogen, had een onbegrens-
«n hoogst eerbiedige vereering
^ar gesproken.
dat deed haar góed innig góed!
w hoogmoed, die toch w|el een
nd»
Weinig hare zwakke zijde was, verza
digde zich daaraan. Zij had- hem' over-
wonnen, e nhij gevoelde zich niet lan
ger in staat om haar met gekunstelde
vijandschap uit den weg te gaan. En
ook zij had hem goed en vriendelijk
bejegend ,als een oud kameraad. Wan
neer het nu eerlang tt een scheiding
kwami, zuden zij zonder wrok, en met
vlle waardeering der wederzijdsche ge—
velens, van elkander gaan.
Den weerftied, die zich bij dit dtenfc-
beeld' van haar meester wilde maken,
wist zij dapper te bedwingen, en nu
verlegde zij bij zichzelve, dat het zoo
zeer ged was, want mie erdan zulk Ben
welgezinde vriendschappelijkheid nicht
©n kn er tch niet tusschen hen bestaan.
Het dienstmeisje Sracht haar, ter
wijl zij ng bezig was zich te kleedeln
een brief.
Het zien, va nde grote, kloeke let
ters, waarmede het adres geschreven
was, deed haar hart heftig kloppen.
-Wat kn Fribo haar te schrijven heb
ben? Het begn haar voor de oogen te
schemeren maar zodra zij den brief
gepend had, schepen de regels als in
metaal gegrift vor haar te staan, zóó
zeker,, zóó vast.
„Vlgens opdracht vajn Anny Be-
wier, de patiënte vor wie men mjijf
gistcravnd kwam1 roepen, deel ik u,
mede, dat zij de betrekking aanneemt
die haar dor u is aangeboden, omdat
die beslissing gevallen is, waarver zij'
met u gesprieten heeft. Terwijl ik mij
van deze opdracht kwijt, betuig ik
u tevens mijnen dank voor uwe edele
en krachtdadige belangstelling in het
lot mijner arme nicht.
Fribo Steinbruck."
Voor de eerste maal in haar leven
gevoelde Irene zich overmeesterd door
©en mo© deloosbeid, die uren lang aam-
Geloof maar gerust, dat ik d-e zaak
uitstekend voor elkaar heb.
De heele stichting is al tot in d©
uiterste puntjes in elkaar giezet, mlaar
er ontbreekt nog altijd iets aan.
En zoolang als dat er niet is, zal mijn
mooie stichting wel 'n luchtkasteel
.blijrven.
Dat zijn de millioeneln vail Carnegie
en Jamles Gould
SNUFFELAAR.
WETENSCHAPPELIJK VARIA.
HET BIER.
Uit onze Vaderlandsche geschiede
nis weten we, dat de Germanen het
bier réeds hebben gekend en dat zij
dez edrank bij hu nfeestmalen in reus
achtige hoeveelheden konden verwer
ken. Men is dikwijls geneigd geweest,
aan te nemen, dat het bier een Ger-
maansche uitvinding is geweest. Deze
meening is evenwel een valsche. Reeds
veel vroeger heeft men dez© drank ge
kend. In de geschiedenis van die oude
volken is reeds ujit zeer vroege dagen
bekend, dat die volkteren een soort bier
dronken. Het schijnt, dat van de jong
ste tijden af, de menschien1 een zwak
hebben gehad voor verdoovende dran
ken. Zoo kan men miet zekerheid zeg
gen, dat de ohineezen reeds duizendie
jaren geleden bier dronken. Ook de
Egyptenaren brouwden reeds jaren
voor Christus een wijn-achtige aftreksel
van gerst. Dit was ook een gistigte
drank, welke verdoovende eigenschap
pen had. En ook de Indiërs kendle hieen
dergelijk aftreksel van gerst. In de
buurt van Ronstantinopel kenden de
Traders en andere volksstammen, ook
die in Rlein-Azië een biersoort. De Jo
den hadden reeds vroeger twee soorten
van bier, een wit, licht bier dat zithoum
werd genoemd en een rood, zwaarder
bier, dat cowin heette. Aristotel.es heeft
een beschrijving va ndeze dranken ge
geven, waarin hij ook zegt, dat zij de
eigenschap hadden de menschen dron
ken te maken. Van nog vele andere
volken is bekend, dat ze gebruik en-
zelfs misbruik van bier maakten, nog
voor de Germanen er aan dachten.
Maar de oude Germanen zijn wel
geduchte bierdrinkers geweest. Aan de
Germanen heeft het bier overigens wel
zijn tegen,woordigen naam te danken.
Zij noemden deze gerteninout,-drank
bior, of ook wel pior, een wooid, dat
men weer in verband heeft gebracht
met het Latijnscbe biber, dat drank
beteekent. De geleerden zijn het er
evenwel niet over eens, of deze aflei
ding juist is. De oude Germanen noeiml
hield, haar ongeschikt maakte om- een
menschelijk wezen te ontmoeten. en
voor geenerlei verstands-argumemten'
/wilde wijken.
Er viel niet meer aan te twijfelen
Fribo had* aan Anny Bewer bekend,
dat hij beminde, wellicht omdat hij dé
smartelijke genegenheid, die dez© heim
toedroeg, als bij intuïtie begrepen had,
en haar tenminste, daar hij- haar geen
wederliefde geven kon, zijn vertrou
wen wilde schenken. Hij beminde,
en zooals Anny Bewer vooruit gezegd
had: nu was zij bereid om te gaaini.
En daar zij het door Fribo zelf aan
haar, Irene, zeggen liet, moest zij wel
geraden hebben, aan wie hij1 zijn hart
had geschonken.
Waarschijnlijk ha dAnny Bewer zich
voorgesteld, dat Fribo haar de ve©l-
beteekeniende boodschap mondeling zout
overbrengen, en het dan wel tot een
beslissende verklaring tusschen hen zou
moeten komen.
Maar hij al begtreep hij misschien
de volle bfeteiekenis der woorden
was toch met meer tact te werk ge
gaan, dan de min of meer ruwe An
ny. Hij gevoelde dat hij Irene in geen
anderen vorm mocht naderen, dan in
die uiterste terughouding.
Want hij zou en moest bij zichzelven
zeggen, dat ee nverklaring tusschen
hen slechts pijnlijk zou kunnen zijn.
Dat elke kiem van hoop in gedachten
verstikt -moest worden.
Ware zij een arme gezelschapsjuf
frouw geweest, dan zouden de Stein-
brucks niet tot haar zijn afgedaald, dat
wist Fribo wel, en hij- begreep ze
kerlijk dat, omgekeerd ,zij thans niet
tot hen kon afdalen.
De hoogmoed verteerde hare ziel, en
met een gruwzaam' duidelijke herinne
ring zejde zij zich telkens en
den het bier ook wel al-u of aio, waar
uit zich w-eer het Engelsche ale moet
hebben ontwikkeld.
Daar zijn geschiedschrijvers, welke
zeggen, dat het bi-er vroeger in Vlaan
deren een voedingsmiddel was voor de
armere menschen. Ook in andere lan
den moet het zoo geweest zijn en het
woord bierdrinken was daar een scheld
woord. De fijnproevers van het oude
Rome moesten van het bier niets heb
ben. kwalificeerden het als een treurig
product van de laagste barbaar,sche
cultuur en dronken maar liever wijn.
Langen tijd heeft mep beweerd, dat
d-e hertog Johan va nBrabant, die de
bijnaam droeg van Canibrinus, d-e -uit
vinder is geweest van het bóer. Uit het
voorgaande blijkt, dat dit pi-et zoo is,
maar zijn verdienste is geweest, dat
hij het bier smakelijker ien daardoor
meer populair heeft gemaakt. Daardoor
heeft deze zoo wolbeken de kóning Cam-4
brinus, welke niaam ontstaan is uit Jan
Primus, zich gemaakt tot een verklaar
de schutspatroon va nverschillende
brouwerijen. Groot is de ontwikkeling
van de bierbrouwerijen ge-worden na de
volksverhuizing in de Middeleeuwen,
toen de Middel-Europeescbe volken be
kend werd met het hop. Het hop toch
werd al spoedig een veel gebruikt pro
duct naast het oorspronkelijk gebniik-
t-e gerst. Het is bekend, dat reeds tij
dens Pepijn de Korte hop-velden waren
aangelegd. Vooral in B,eieren en Saksen
werd veel hop verbouwd. Zooals be
kend is dedep hi dte middeleeuwen ook
de kloosters v-eel aan de kunst van
bierbrouwen. De kloosterbroeders wis
ten het goede bier naar waarde te
(schatten en het gevolg was, dat zij
de kwaliteit zooveel mogelijk verbeter
den, wat behalve in hun eigen belang;
ook in het belang van bet volk was.
Eerst vc.el later is het bier weer in
Engeland ingevoerd. Men heeft daar
vooral ale en porter, welke beide dran
ken nog slechts e-en goede eeuw oud
z-ijin. Bi-er bereidt uit hop kop mén pas
in de 15e osuw in Engeland vervaar
digen.
Tegenwoordig wordt het bier wiel zoo
wat in alle landen gedronken. De
grootste bierdrinkers zijn de Duitschcrs
die jaarlijks 73 miillioen H.L'. bier pro-
duceeren. Iedere Duitsch-er kan 137.3 L.
jaarlijks voor zijn rekening nemen. De
m'eeste brouwerijen zijn in Beieren n.-l.
5000 van d-e 132:0. Op de tweede plaats
komt Amerika en dan volgen Engel
land, Oostenrijk en Frankrijk. De Ame
rikanen produceenen 631/2 mlllioen H.L.
wat 75.6 H.L. per jaar en per hopfd
HUWELIJK IN TIBET.
Andere landen, andere zeden.
wedpr de woorden van mevrouw Stein
bruck voor, waarmede deze haar te
gen coquetteeren met haren zoon Fri
bo gewaarschuwd had.
Toen was de vrouw in haar belee-
digd geworden en zeide zij voortdurend
in zichzelv-e: wanneer ik niet toevallig
een hooggeplaatstien vader en veel geld
had gehad, zou d-i-e dame mij persoon
lijk tot alle mogelijke laagheden in
-staat geacht hebben.
Zij' kon zich bet gevoel niet opdringen
in dit huis om haar zelfs wil gewaar
deerd te zijn; en dit vond zij toch
de onmisbare voorwaarde voor het ge
luk.
Fribo zelf zou evenmi ntot een ande
re gevolgtrekking, tot ee mandere slot
som kunnen komen; en het dus niet
wagen, aanzoek om hare hand te doe|n.
Maar va ndit oogeriblik af kon zij
geen dag langer hier blijven.
Zij was het aan zichzelve, maar nog
meer aan Fribo verplicht ow nu heep
te gaan.
Het zou pijn doen, vlijmtende pijmj,
hem, en ook haar.
Maar krachtvolle menschen kómen
zooiets te boven.
Hoe dikwerf hief zij haren voet op,
om1 naar de deur te gaan, naar de da
lmes, en hup te zeggen: ik *vil' wegl
Maar telkens weder voelde zij zich
den moed ontzinken en bleef zij droo-
miend voor zich staren. Zij biesefte:
wanneer dit woord -eenmaal gesproken
was, bleef er geen keuze meer over.
En dit worstelen ,die besluiteloosheid,
wa snog een, zij het dan ook smarte
lijk genot. D-e ziel kan mtet het woord
je „wanneer" nog spelen, onder he-t
woordje „noodt" kan zij slechts lijden.
Het zal omstreeks het gewone etens
uur der familie geweest zijn, toen het
Van de waarheid dezer ziegsw-ijz-e Le
vert E. Grammatica een aardig voor
beeld in dep vorm van «en causerie
over het huwelijk in Tabiet, die bij in
de „Corriène" openbaar maakt. Volgens
dit artikel zijn de opvattingen over
liefde en echt hoogst merkwaardig te
noemen, wat verklaard wordt, doordat
bij' hen de vrouw-en 'in de minderhei-d
zijn en w-el in zulk leen 'mate, dat er op
de ongeveer 20 -mammen slechts één
vrouw is. Het gevolg dezer ongunstige
verhouding tusschen de geslachten is
een merkwaardig systeem d-er polyga
mie en polyandrie; een soort van fa
milie-huwelijk. Bij het flirten, de eerste
voorlooper van den echt, schijnen de
Tibetanem zich1 niet bijzonder van an
dere volkeren te onderscheiden. Zij:
hebben daarvoor een bepaalde plaats,
waar de jongelui tezamen komen en
zich op hun wijze met babbelen, zingen
en rookem onderhouden. Jongens en
meisjes waken daar en het geldt als 'm
eerste teeken van groote vertrouwelijk
heid, als een toekomstig paar dezelfde
pijp voor het rookten gebiruikt De din
gen gaan dan heel gewoon hun gang,
totdat tenslotte de jongeman het -tijd
stip voor gekomen houdt, waarop hij;
plechtig de hand zijner uitverkorene
vraagt. Met zijn ouders gaat hij paar
die van het meisje en als zijn aanzoek
wordt ingewilligd, volgt de pliechtigheidi
der „inwettimg"; hij Legt zijn meisje e-cn
stuk rundervet op het hoofd en ont
vangt zijnerzijds dezelfde gift op de
zelfde wijze. Een week later vindt het
huwelijk plaats en nu begint de won
derlijke echt: de man heeft meestal
broers de vrouw meestal zusters en
vanaf het oogemiblik der huwelijkswijk
ding zwijn de gezamenlijke broeders
met de -gezamenlijke zusters getrouwd,
kortom, het is niet alsof mi-et een mam
een vrouw, maar een familie en ande
re getrouwd -heeft. Zeer ijverzuchtig:
zijn de Tibetawen zekér niet; integen
deel, zij v-erdragen elkaar broederlijk
en zusterlijk en opdat o-ver de kinderen
van dezen eigemaardiigen echt geen
twisten ontstaan, geldt een he-el ondub
belzinnig systeem als wet: het eerste
kind der jonge vrouw geldt al-s kindi
van den oudsten broer; het stweede
als dat van den; tweeden, enz. en als
d-e rij der broeders, diie voor vader in
aanmerking komen, is afgeloopen, be
gint d-e telling opnieuw bij den oudstiep.
Volgens onze begrippen heeft dit
systeem weliswaar een bedenkelijke
leemte: hoe zijn de familiebetrekkin
gen? Een vader kan op deze huwelijks-
wijze n.l. ee nzoon hebben, die eigenlijk
zijn h-eef is, om- van de overige verwik
kelingen, die kunpien ontstaan, maar
geheel te zwijgen.
dienstmeisje binnentrad en vroeg hoe bod© niet. begrijpen.
h-et met haar ging. Nadat Irene ver
strooid geantwoord had, dat het .wat
beter werd want zij had reeds bij:
zichzelve gezegd, dat zij hier toch niet
den geheelen dag onder het voorwend
sel van hoofdpijn kon blijven zitten,
bleef het meisje nog aarzelend staan.
Mijnbeer moest van ochtend plot
seling op reis", zeide zij; e h-mevro-uw-
is al vroeg zoo tusschen elven en
twaalven kan het geweest zijn uitge
gaan ien nog niiet teruggekomen. Wij
moeten zeker met het eten wachten?
Dat spreekt vanzelf! z ei de
Irene. Toen zij weder alleen was, (vroeg
zij zich toch met verwondering a,f
waar de jonge vrouw wel heen kon
zijn. Vele en langgerekte visites te bla
ken, was volstrekt hare gewoonte niet.
En tot verre wandelingen lokte het
weder waarlijk niet uit.
Nu bemerkte Irenie eigenlijk eerst,
hoe boos daarbuiten de storm en de
sneeuw huishielden. Ten hoogste om-
gerust over deze dwaasheid der zoo;
zwakke en buitengewoon gevoeli
ge Signe, vergat zij voor het oogenblik.
hare eigen gedachte.
Zij ging de trap af, en vond in de ga
lerij die Langs de kamers der eerste
verdieping hep, mevrouw Steinbruck in
beraadslaging met het dienstmeisje.
Heeft Signe u ook gezegd, waar
zij heen zou gaan? riep zij Irene
reeds van verre tegemoet.
Neen, antwoordde deze, ik
heb Signe den geheelen morgen zelfs
niet gezien.
Dat is niet in den haak! Daar zit
iets achter! riep mevrouw Stein
bruck driftig; O mijn God! zij
zal toch niet......
Irene kon die ondoordachte uitlatin
gen in tegenwoordigheid eener diepst-
