ileisc Nieuwsblad voor LANGEDIJK en Omstreken. :en«| ien^ en es j i van toude No. 78. Donderdag 25 Augustus 1921 30e Jaargang RAMEN prijzen en per 3 maanden f 1,15 arspsl. rglop, naar. ir. per 5 en 0,S 0, ,0, »0, iver 0, er 0.1 IITERDl TCLCPNOOn s. verstrekt IDSEN 84 NIEU WE LAMDIJKER COURANT. Deae courant versckijnt Dinsdags, Donderdags en Zaterdags. ÏBOKSIIESTSPKIJS REDACTEUR-UITGEVER J. LI. KEIZER. BUREEL: Moordaebsrwoude. PB IJ 8 DEB IflTERXESTlÉHi Vai 1—6 regels 75 et-, elke regel meer 15 ct. Greote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend, Brieyen rechtstreeks tan den Uitgeyar, CD I 1 N VAN ALLES EN NOG WAT. De beleefdheid1 schijnt zoo'n beetje ie wereld .uit te raken, en zelfs dlaar Kaar miefi idie lofwaardige eigenschap n die eerste plaats vertegenwoordigd zou denken, begint ze te ontbreken. Die wijze waaro pmen elkander in som mige gemeenterad-en in die haren zit wijst er ojp. 'dat de geiruaenteraadsle*- óen, die de kunst om hun collega's net jes de waarheid te zieggen niet verstaan. E-ep fraai staaltje iheeit thans weder een vergadiering van het college van Bur gemeester en Wethouders van Wpr- merveer opgeleverd. Ee nsecretaris van pen polderbestuur verzocht toegelaten ©worden tot de vergadering om mede doelen dat zijn bestuur zich niet kon ere enigen met de aanwijzing van een wsJder wethouders tot .stemgerechtigde in zake een wa te r schap s vierkiez ingDe sie- non 614. enz. r. f. 544. cretaris die binnenkwam kreeg het te genovergestelde van ©en prettige ont- vangst. De wethouder, die meende dat de mediedeeling op hem sloeg, noemde den bezoeker ©en „fcoei" en verklaarde dat het polderbestuur nooit anders dan „geknoeid" had. De secretaris van den was beleedigd, maar de. Bur gemeester merkte ter vemontsch uldi ging va nhet college op, dat de wethouder gewoonlijk in dierengedijkenissen sprak zich nu al bijzonder zacht haid uitgsr drukt omidat gewoonlijk hyena's ien ad ders als voorbeeld wonden aangehaald en laatst nog de minister van arbeid als „stinkdier'' was hetkiedd. Het polder bestuur moet zich inmiddels bij Gede puteerde Staten beklaagd hebben over bet wangedraag va mden wethopider- dierkupdige. De wethouder is in fader geval een weinig innemend man, dtie waarschijnlijk nooit van het spreekwoord „met dien Éed i n*ie hand, komt mien door het gansche land" gehoord beeft. .Wij hebben nog een andere, zeer korte ,maar droev© geschiedenis gelezen, waarbij ©staande omdankaarheid niet on- gestrait bleef. Een jonkman ondervond tijdens zijn verloving, dat inderdaad „on dank 's werelds loon" is. Hij schonk zijn meisje een gebit van kunsttanden wat ban honderd gulden kostte. H©t kind leurde er zoodanig van op, dat ze haar 'rijer de bons gat, omdat zij kans zag manheren ien naar zij vermoedde ook «teren aanbidder te krijgen met haar nooie landjes. D,e versmade minnaar liet ich maar niet zonder meer afwijzen; lij wilde nih-ook betaling hebben voor de baden, .welke hij tijm meisje schonk. Toen dat niet goedschiks giing maakte lij er een rechtzaak van en de rechter woes zijn edsch om betaling van f ioo tie; het mejsje kon niet anders dan toe- ZIJN BEKEEKING. Uit het Emgeisch door A. 1. pioen de dokter vertrokken was, zat Davidson's vrouw langen tijd te sitarem «ar de tijme zonnestraal, welke door net venster maar binme nviei, langs de oode grapiums en heldere godnjmeh, gelijk ©en gouden poel op den grondi au de kleine kamer viel. ai was een kleine vrouw met een «eek gezicht en oogen, welke doe van wereld iin t algemeen en David- m 't bijzonder ontmoetten, met °Gotia 11- ver s c huktehalt verontschuldi- pete uitdrukking, to hunne grijze •opten. •binds Davidson haar verkozen had' at alle meisjes in X voor zijne vrouw: ?au zij ontdekt dat het leven mets was «m teleurstellingen en het geluk, het- 'het belootde te worden toen zij «ar ia-woor (dgat, was reeds lang ver dwenen en tn den nevel opgetrokken, ai wist dat de menseden haar be donderd hadden, wat gemaakt had dbt haar gekozien had uit alle meisjes hem gaarne getrouwd hadden, daar ~Veen knappe man was, en een eigen J®ot bezat, e nzii wist dat Davidson zoo veaaan had', omdat zij de eenige was, "ake 'hem toestand zijn eigen opwach- "If te maken. roetns had hij haar lief gehad, maar «t was. vijt jaar geleden. Davidson's Jfouw ihad zich heen en weer geiwiegd! ellende 'en zij dacht aa ndezie vuil £5®': zii hadden zoo lang geschenen, zoo. voi van tegenstrijdige doeleim- en harde, onmoedige woorden, en geven', dat zij' die verfraaiing van haar mondje aa nde nyerstootene te danken had. Het ergste voor haar is wel, dat iedereen nu in de krant kan lezen, dat zij valsche tanden heeft. Laten wtij er bijvoegen, dat de geschiedenis in Lom- de nspeelt; de iHohandsche meisjes zijn anders. Iemand die verre reizen doet, kan veel verhalen als hij thuis komt. En zieker zal dat het geval zijn met den heer H. Krijmberg, die in 1914 een wan deling ,om de wereld begon in gezel schap va ntwiee kameraden kloekter en forscher dan hij. Een va (ah© mverloor hij ©en jaar later in Britsch-lndië door den dooid, de tweede kr'eeg in Australië genoeg van het we rel drond wandelen en ging naar huis. Krijmsberg alleen ble©f doortiptpelen, .b'elqelde vete avonturen, werd eveates j33 maal gevangien geno men, meestal verdacht van sprojniiage, maar steeds spoedig in vrijheid gesteld. Een groot deel van dc wereld' heeft hij bezocht, maar in Amerika is hij fiog niet geweest. Zijn bestaan vond bij op reis door het verkoopen van an sichtkaarten. Wellicht zal men spoedig van de voortzetting van zijn ras boo ten. In Amerika kan hij nog veel avon tuurlijks beleven. Uit de Ni|euwe Wereld komen in dezen tijd van nieuwsschaar- schte steeds berichten aanzwermen die dambaar ook door die Hollandse he kran- ten(iw|orden aanvaard. Of het alles waar is wat thans zoo uit Amerika overwaait, is ©en vraag welke we maar niet zul len beantwoorden. Daar heeft men bv. het zeer interessante geval van een v|lnegen;er, die ambtenaar is bij het Boschbedrijff in de Unie. De man heeft het ongeluk, dat op slechts 5000 Meter hoogte zijn motor weigert. Hij daal:, en bemerkt, tot zijn ontsteltenis, dat hij neerstrijkt pp het Kratermaer, in oen staat Oregon. Wonder bovc nwon der wqet hij o phet kleine eilandje in het meer te dalen. Maar hij zat er moe derziel alleen en kon ler niet af. Toch ko nhij een .draadloos telegram zenden om hulp. De hulp kwam m den vorm va neen coll©ga-vmogenjer, die piet op ed.landje kon dalen- Er kwamen meer dere vliegtuigen en eindelijk kreeg een van hen den goeden inval om aan ©en parachute het onderdeel van den motor dat de eenzame paan op het eilandje noodig had, te late nzakkep. Zoo kon hij ziijm motor hers tellen en wegvliegen luit de eenzaamheid. Als het verhaal biet waar is, (het is toch goed gevonden. Het dienst boden-vraagstuk is ook in andere landen dan het onze aan de ,orde van den dag. En daaruit is vanzelf voortgevloeid meerder© belangstelling v,oor de gedienstigen zelf. Zoo jis in Ja pan door ee nV ureeniging ieen onder- hu, nu was het gedaan. Zn beek door het smalle venster naar de zee waar da zonneschijn danste, en naar de kleine houten haven waar die visscherSbooten geankerd' lagen. De „Zeemeeuw Davidson's eigen dom. welke hu gekocht had! i nhet jaar vam hun trouwen, lag daar. de sier lijkste van allen. Hoe trots waren zii daarop geweest en hoe vaak had z ijgezeten aan dat- zelfde kleane venster en gekeken naar het scheepje dat im het zonlicht op de golven danst© of haar oogen had in gespannen om de eerste te zijn bu hun •terugkeer an winternachten en hun een welkom toe te roepen wanneer hemel en zee zoo. grijs waren ais lood. Later had hij >zich onverschillig ge toond Wat er aan scheelde wast zij niet. 't Was vreemd- En dezen morgen daar zij voelde, dat zii 't met langer verdrag© nkon had z ijden idokter ver teld. van dat oneindig leed, en Hij had gezegd, ja, wat had hij niet gezegd. Zij had 't nauwelijks verstaan, maar de worden „hospitaal"' '„operatie'' en „dadelijk' was tot haar doorgedrongen en haar steeds bijgebleven, den schoo lmen zomermorgen doe nkeeien m duis tere mnacht. Wat zou haar '.echtgenoot zeggen, wanneer hij 't wist. Wat zou hij zeg gen. wanneer zij misschien stierfI....... 1 Mensche nstierven onder operaties wist zij dikwijls. Mary Summons aan 't eühde van den weg, wien zu slechts ©en week geleden begroeven, was ge storven onder het chirurgische mes en nu toonde haar huis die teekenen van zoek ingesteld naar de vraag t wat de dienstboden het meest bazig houdt. Er is aan 3000 jjapansche Betjes en Aaltjes een vragenlijst gestuurd met tallooze vragen. Zoo is de vraag gesteldWat L'indert u het meest en van de 2000 ant woorden ,die inkwamen luidden er 1625 dat in de eerste plaats het meest hin derden de onverdiende verwijten welke mien te slikken kreeg. Verdeeld waren de antwoorden o pde vraag: Wat ver schaft u het meiest genoegen. Een-meerj derheid van 1858 dienstboden was hiet ©rover eens dat dit het ontvangen van verdienden dank van haar meesteres was. Andere antwoorden als„eien. bee tje geld" en „wat vrije tijd", blevön in de minderheid. Als meest geliefde ont spanning werd natuurlijk de bioscoop opgegeven en zij die den schouwburg als zoodanig beschouwden vormden slechts een kleine groep. Men krijgt zoo oppervlakkig den indruk dat het met de JapaJnsche dienstboden nog niet zoo erg gesteld is als met de Neder- Landscbe. Wanneer er hier 'eens ©en Vereeniging mocht komen die vragen ging richten aan de gedienstigen, dan zou zij waarschijnlijk hndere antwoorden krijgen -en opmerkingen over de me vrouw s zoude mniet óntbiékch. Onze dienstboden kumhen nog wel iets van de Japansche meisjes learen. Van je familie moet je het maar heb ben-I Dat ondervond' ©en inwoner van een klei ndorpje in oostelijk Gelderland die een tijdlang zijn zwager huisvestte die als gepasporteend militair u,it Indië was teruggekomen met ©en rood pas poort, (want |hij had drie jaar gevanglenis- straf ondergaan wegens dienst weigering Maar de Oo-stganger lag voortdurend over 'hoop m'et de: vropw des huizes, zijn zuster, -en verhuisde daarom' naar zijn stiefvader die in de buurt woonde. Hij schijnt echter altijd ©en wrok tegen zijn zwager en zijn zuster te 'hebben behou den en zieer kort geleden heiefft hij zijn- wraak gekoeld, door midden in den nacht het boerenhuisje van zijn zwager in brand te steken, een huisje met een laag ri-eten dak waar onmiddellijk de vlam' 'uitsloeg toen de boosdoener er een brandende lucifer bij hield. Na zijn daad is hij terstond gevlucht en heeft het huis kalm laten branden. Er is getracht om te bl'usschen, maar voel is er van het boerenhuisje niet staande gebleven. Den volgenden morgen kwam de dader bij1 de politie te Arnhem zijn misdrijf melden. Het is niet ©en aJlLedaagsche gebeur tenis, wanneer iemand wondt aangebo den om1 f25.per idag te verdienen- Zulk ieen aanbod werd dezer dagen door de metaalgi.eterij „Holland" in een ad vertentie gedaan. Met colportage kon men, zich -deze verdienste verwerven en' vteromachtzamnng, teek-enen, due er op wijzien. dat er goen vrouwenhand bezig was, da kanderen zwierven rond en Bietni Simmons was altijd in da fokge Vas'scherman' te vinden...... Arme Maryl Zekerzeker, indien zii 't wist, zaj zou zich omkeeren m haa rgrat. En, maschien een andere week, zou zu naast haar liggen. Er wanen' geen kinderen, die haar zouden mussen en dit was wedferom een teleurstelling. Davidson hield toet van kinderen en hij bracht de: meeste van zij na vonden door m de |oihge Vas- scherman'daarom zou het met veel verschil maken indien zij onder de- groe ne zeden daarginds zou komen te lig- Een groot© traan viel op haar schoot, gevold door vele ,veie andere. O, wat een wereld was dit, zoo tieleu-rstelii lend zoo ondragelijk. Een zware stap hoorde zij op het pad. hetwelk naar de kleine tui-n leidte e n©en hand op de deurknop. HHet was Davidson e nzijn echtge noot© haastte zich haar tranen te dro gen. welke nojg (steeds rijkelijk vloeiden. Hij kwam- de kamer binnenstappen, de zoo nvan de zee, zijn gelaat en nek 'hadden een koperkleungen tinrt, welke scher j~pafstak tegen het donkerblauw van zijn zeemanstrui. Davidson was een fcna pma'nZijn vrouw keek nooit naar hem, zonder di tte bedenken, en nu, terwijl zu, op stond ortt hem tegemoet te gaan, dacht zij er geën oogenbhk aan. Z ij: was ziek, e indacht, terwii-1 zij daar stond: Ik zal het |im nu vertellen en zij- die daarvoor wat gevoelden werden uitgenoodigd om op een bepaalden dag in de derdie klasse wachtkamer van het Hollandsehe Spoo-r-stati-on in De|n Haag te komen. Of er imenschen kwamen. Tus seben de 2 en 300. Maar ar kwam ook een telegram1, waarin zij werden ver zocht om 's middags in het station te Rotterdam' te komen, dat zij: in Den jHaag niet te woord kondien worden ge staan. Toen heeft de politie er zich mee bemoeid en denkende -dat het hier ©en misplaatste grap gold, zorg gedra gen, dat de 'menschen niet in de wacht kamer werden toegelaten. Maar toch bleek dat het een ernstige zaak was de fabrieksdirecteur moest vele plaat- 'sen affredzien e toïje pde gegadigden voor het gemak samen in de wachtkamers der stations. Hij had- niet vermoed -dat •m!e nbij honderdien tegelijk op zijn ad vertentie zou af kotoen. Ons volk hecht nog altijd aan o,ude. gebruiken als daar zijn: Paaschvur-en, Luilakken en dergelijke. De bewoners der Amsterdamsche volksbuurten kun nen van bun hartjesdag maar niet schei- dien. Het heet dat de feestviering op 15 Augustus telk-e njare minder wordt maar 'het valt niet te ontkennen dat daar toch slechts betrekkelijk weénr^r van te be spauren valt. De opgetuigde ,yhart-es" watten er dit jaar z-oo goed als vroeger weer vertegenwoordigd. Er is ondanks het politie verbod, in de Jondaan vuur werk afgestoken dat het ©en aard had en er is _ook de noodig-e wanorde ge weest. De politie moest zp-lf i nde K n- kerstraat charges uitvoeren tegen troe p-en opgeschoten jongt nis en in die Fer dinand Bolstraat is een tramwagen met vuurwerk gebombardeerd, gelukkig zon der dat ongelukken werden veroorzaakt. Zoo blijkt nu ook weer dat men wel graag zou willen dat de Hartejsdag tn Amsterdam tot het verlediene zou be- boor-en maar dat bet volksgebruik zoo diep ingeworteld _js dat daarvan voor- loopig wel geen; sprake zal wezen. ARR. RECHTBANK. Zitting van Dinsdag 23 Aug. 1921 De onderneming siopgezet. Petronella de Zw., een blinde be delares. die onlangs in den Helder het' medelijden van het publiek voor haar treurig gebrek inriep, werd ter zake bedelarij gearresteerd en ter beschikking van de Justitie gesteld. H-ede nstond de 52-jarigs vrouw te recht en beweerde niet gebedeld, mj&ar met potlooden te hebben ge vent. Deze potlooden waren in het bezit van Piet, haar geleider op lhaar zwerftochten. Het blieek echter dat de vrouw op haar borst een bordjie hem vragen mij helpen -dapper te zijn. Maar terwijl zni even aarzelde, maakte het vurig verlangen plaats voor cian kjniorrigen billikvan hem en hii z-emdie o pde oude manier, waaro phii zoo vaak in den laatsten tijdi sprak: Weer aan 't huilen. |e btent-altijd aan 't huilen. Ik zeg ie dat ik er al ziek van ben. Waarom ga ie met uit se Je zon neschijn. Andere vrouwen zijn niet al- tii'd „00 moppierag als jij De woorden wenden niet onvriende lijk 'uitgesproken maar tot zijn vrouw zuek en zwak als zii was Had Éi deze woorden met moeten zeggen. je haat mij, dat weet ik. barstte zjij plotseling uit. Ka nik dathelpien, omdat ik zwak -e nziekelijk ben. -Voor vijlt jaren geleden was 't met zoo, toen git mnj- trouwdet. Zii zweeg plotseling. 'En wendde zich van Davidson al en zonk in een leun stoel. Ik wou dat ik diood was. O, was ik -maar doodi, snikte zij Davidson stond eemge oogcnbh-kklen 'hopeloos toe te kijken. Het was niet Z-ijui bedoeling onvriendelijk te wezen, maar 'het zien van tranen deed ziin wioede verdubbelen. HSj ivier fptle dieiur met een eliag achter zich dicht en wierp ziin pet neer: Git zij't ziek o phet gezicht van mij en Hij keek maar zijn echtgenoot en schokschouderde. Hij wachtte -een oo genbhk, als verwachtte- hij eerug ant woord, maar buiten het g,esnik bleet alles stil. 1 had bevestigd met het opschrift een blinde vrouw, of iets dergelijks. Voorts had ze in de hand een blik ken centenbakje, zooals orgeldraai ers wel gebruiken en dit bak,e stak ze vooruit terwijl zie riep: eeiv klei nigheid voor de arme blinde, God zal u het loonen. Een dame uit den Helder verleide ons, dat het ontvangen geld groo- tendeels aan sterken drank werd v|er teerd door de blinde, en haar metge zel. Het O.M vorderde 12 dagen h-ech fbenis, over welke eisch de blinde zich hoogst voldaan toonde. Blijkbaar Ivvas ze |al heel |erg bang gewieiest voor opzendnig naar een rijkswerkinrich ting. -Van kwaad tot erger. Klaas B., een inboorling van Blok ker, den laatsten tijd zonder vaste woonplaats en thans en pension in het huis van bewaring, is voorheen notarisklerk geweest, doch zijn alco holische neigingen hebben hem ge heel gedemoraliseerd. Thans stond' hij terecht wiegens verduistering van- een pude fiets, die hij van een kas telein uit Zwaag in bruikfaën had gekregen. Klaas had het oude kar retje voor f 7.50 verkocht aan een koopman te Wognum en het geld ten eigen bate aangewend. Die man, die alreeds is verpleegd geweest in leen sanatorium voor drrankzuchtigen en ook aieens een aanval van delirium heeft gehad, wenschtc voorwaardelijk veroordeeld te worden, doch de officier achtte een verblijf in de gevangenis, waar beklaagde zich moet oefenen in de, geheelonthouding, voor hem niet on geschikt en vorderde. 6 maanden ge vangenisstraf. De ambtshalve toegevoegde ver dediger .verzocht voorwaardelijke veroordeeling van beklaagde. Het vooruitzicht van de straf en streng toezicht, zullen voor -hem misschien factoren zijn ,die h-em van zijn on gelukkige alcoholzucht zullen gene zen, zoodat hij er zich in de maat schappij wéér bovenop kan-twerken. -Weer een bedelaar. Niet iedereen is in den oorlogstijd O.W -er geworden, althans iniet Alj bert Z., een zonder vaste woonplaats 'rondzwervend los-werkman |en gere geld cliënt van de rijkswerkinrich ting. Albert bevond zich kort gele den te Alkmaar .alwaar hij, wegens totaal gebrek aan finantien, aan een agent om een kleinigheid vroeg. Na tuurlijk verwachtte hij van den agent Hij vervolgde o- plzijn alleenspraak: Die jonge meneer van H., kwam vanmorgen bij mij. Hij zal die nieuwe boot nemen en vroeg mij ot ik met b-etol mee w-ilpe gaan. T© -hebt een slappen tijd, zei éj;, en ik zal je goed betalen undiien ie mfc vergezellen wilt. —Natuurlijk zei ik ja!. "Het zal een zaak vami zes ot acht weken zijn, en morgen vroeg zeilen" we uit. Nu?.... Zijn vrouw Éet haar hootd voor den eerstien keer op en keiek hieto aan. |e gaat weg? vroeg zij. Davidson verplaatste zijn pijp van den een-en rnomid'h-oiek naar idien and-ere. Ja, zei hij heftig, wanneer ik te- terugkom zal je misscÉen uitgehuild zijn en blij' zijn me weer'terug te zien. Zijn vrouw keek hem aan en daarna in ze-e. Ja ,z.ei ze. Wanneer je terugkomt misschien zal ik uitgehuild zijn. „Dadelijk" hadi de dokter gezegd, „dadelijk". Gij- moet hét uw echtgenoot vertéLTem, da nkunhan w-ij die zaken re gelen dat gij 4 nhet hospitaal 'komt. E nnu; nu ging hij weg, naar zee, voor zes of acht weken, en zij had hem' niets verteld. Di-en volgenden morgen bracht zij hem vroeg naar de plaats vandaar hij v-ertrekbe nmoest. Bij den bocht van die Weg nam zij afscheid ©n verdween eelnige oogenblikken latqr weer iji de hut.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1921 | | pagina 1