ileisc
Nieuwsblad voor LANGEDIJK en Omstreken.
:en«|
ien^
en
es
j
i van
toude
No. 78.
Donderdag 25 Augustus 1921
30e Jaargang
RAMEN
prijzen en
per 3 maanden f 1,15
arspsl.
rglop,
naar.
ir.
per 5
en 0,S
0,
,0,
»0,
iver 0,
er 0.1
IITERDl TCLCPNOOn s.
verstrekt
IDSEN 84
NIEU WE
LAMDIJKER COURANT.
Deae courant versckijnt Dinsdags, Donderdags en Zaterdags.
ÏBOKSIIESTSPKIJS
REDACTEUR-UITGEVER
J. LI. KEIZER.
BUREEL:
Moordaebsrwoude.
PB IJ 8 DEB IflTERXESTlÉHi
Vai 1—6 regels 75 et-, elke regel meer 15 ct.
Greote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend,
Brieyen rechtstreeks tan den Uitgeyar,
CD
I 1
N
VAN ALLES EN NOG WAT.
De beleefdheid1 schijnt zoo'n beetje
ie wereld .uit te raken, en zelfs dlaar
Kaar miefi idie lofwaardige eigenschap
n die eerste plaats vertegenwoordigd
zou denken, begint ze te ontbreken.
Die wijze waaro pmen elkander in som
mige gemeenterad-en in die haren zit
wijst er ojp. 'dat de geiruaenteraadsle*-
óen, die de kunst om hun collega's net
jes de waarheid te zieggen niet verstaan.
E-ep fraai staaltje iheeit thans weder een
vergadiering van het college van Bur
gemeester en Wethouders van Wpr-
merveer opgeleverd. Ee nsecretaris van
pen polderbestuur verzocht toegelaten
©worden tot de vergadering om mede
doelen dat zijn bestuur zich niet kon
ere enigen met de aanwijzing van een
wsJder wethouders tot .stemgerechtigde in
zake een wa te r schap s vierkiez ingDe sie-
non 614.
enz.
r.
f. 544.
cretaris die binnenkwam kreeg het te
genovergestelde van ©en prettige ont-
vangst. De wethouder, die meende dat
de mediedeeling op hem sloeg, noemde
den bezoeker ©en „fcoei" en verklaarde
dat het polderbestuur nooit anders dan
„geknoeid" had. De secretaris van den
was beleedigd, maar de. Bur
gemeester merkte ter vemontsch uldi ging
va nhet college op, dat de wethouder
gewoonlijk in dierengedijkenissen sprak
zich nu al bijzonder zacht haid uitgsr
drukt omidat gewoonlijk hyena's ien ad
ders als voorbeeld wonden aangehaald
en laatst nog de minister van arbeid
als „stinkdier'' was hetkiedd. Het polder
bestuur moet zich inmiddels bij Gede
puteerde Staten beklaagd hebben over
bet wangedraag va mden wethopider-
dierkupdige.
De wethouder is in fader geval een
weinig innemend man, dtie waarschijnlijk
nooit van het spreekwoord „met dien
Éed i n*ie hand, komt mien door het
gansche land" gehoord beeft.
.Wij hebben nog een andere, zeer
korte ,maar droev© geschiedenis gelezen,
waarbij ©staande omdankaarheid niet on-
gestrait bleef. Een jonkman ondervond
tijdens zijn verloving, dat inderdaad „on
dank 's werelds loon" is. Hij schonk zijn
meisje een gebit van kunsttanden wat
ban honderd gulden kostte. H©t kind
leurde er zoodanig van op, dat ze haar
'rijer de bons gat, omdat zij kans zag
manheren ien naar zij vermoedde ook
«teren aanbidder te krijgen met haar
nooie landjes. D,e versmade minnaar liet
ich maar niet zonder meer afwijzen;
lij wilde nih-ook betaling hebben voor de
baden, .welke hij tijm meisje schonk.
Toen dat niet goedschiks giing maakte
lij er een rechtzaak van en de rechter
woes zijn edsch om betaling van f ioo
tie; het mejsje kon niet anders dan toe-
ZIJN BEKEEKING.
Uit het Emgeisch door A. 1.
pioen de dokter vertrokken was, zat
Davidson's vrouw langen tijd te sitarem
«ar de tijme zonnestraal, welke door
net venster maar binme nviei, langs de
oode grapiums en heldere godnjmeh,
gelijk ©en gouden poel op den grondi
au de kleine kamer viel.
ai was een kleine vrouw met een
«eek gezicht en oogen, welke doe van
wereld iin t algemeen en David-
m 't bijzonder ontmoetten, met
°Gotia 11- ver s c huktehalt verontschuldi-
pete uitdrukking, to hunne grijze
•opten.
•binds Davidson haar verkozen had'
at alle meisjes in X voor zijne vrouw:
?au zij ontdekt dat het leven mets was
«m teleurstellingen en het geluk, het-
'het belootde te worden toen zij
«ar ia-woor (dgat, was reeds lang ver
dwenen en tn den nevel opgetrokken,
ai wist dat de menseden haar be
donderd hadden, wat gemaakt had dbt
haar gekozien had uit alle meisjes
hem gaarne getrouwd hadden, daar
~Veen knappe man was, en een eigen
J®ot bezat, e nzii wist dat Davidson zoo
veaaan had', omdat zij de eenige was,
"ake 'hem toestand zijn eigen opwach-
"If te maken.
roetns had hij haar lief gehad, maar
«t was. vijt jaar geleden. Davidson's
Jfouw ihad zich heen en weer geiwiegd!
ellende 'en zij dacht aa ndezie vuil
£5®': zii hadden zoo lang geschenen,
zoo. voi van tegenstrijdige doeleim-
en harde, onmoedige woorden, en
geven', dat zij' die verfraaiing van haar
mondje aa nde nyerstootene te danken
had. Het ergste voor haar is wel, dat
iedereen nu in de krant kan lezen, dat
zij valsche tanden heeft. Laten wtij er
bijvoegen, dat de geschiedenis in Lom-
de nspeelt; de iHohandsche meisjes zijn
anders.
Iemand die verre reizen doet, kan
veel verhalen als hij thuis komt. En
zieker zal dat het geval zijn met den
heer H. Krijmberg, die in 1914 een wan
deling ,om de wereld begon in gezel
schap va ntwiee kameraden kloekter en
forscher dan hij. Een va (ah© mverloor
hij ©en jaar later in Britsch-lndië door
den dooid, de tweede kr'eeg in Australië
genoeg van het we rel drond wandelen en
ging naar huis. Krijmsberg alleen ble©f
doortiptpelen, .b'elqelde vete avonturen,
werd eveates j33 maal gevangien geno
men, meestal verdacht van sprojniiage,
maar steeds spoedig in vrijheid gesteld.
Een groot deel van dc wereld' heeft
hij bezocht, maar in Amerika is hij
fiog niet geweest. Zijn bestaan vond
bij op reis door het verkoopen van an
sichtkaarten. Wellicht zal men spoedig
van de voortzetting van zijn ras boo
ten. In Amerika kan hij nog veel avon
tuurlijks beleven. Uit de Ni|euwe Wereld
komen in dezen tijd van nieuwsschaar-
schte steeds berichten aanzwermen die
dambaar ook door die Hollandse he kran-
ten(iw|orden aanvaard. Of het alles waar
is wat thans zoo uit Amerika overwaait,
is ©en vraag welke we maar niet zul
len beantwoorden. Daar heeft men bv.
het zeer interessante geval van een
v|lnegen;er, die ambtenaar is bij het
Boschbedrijff in de Unie. De man heeft
het ongeluk, dat op slechts 5000 Meter
hoogte zijn motor weigert. Hij daal:,
en bemerkt, tot zijn ontsteltenis, dat
hij neerstrijkt pp het Kratermaer, in
oen staat Oregon. Wonder bovc nwon
der wqet hij o phet kleine eilandje in
het meer te dalen. Maar hij zat er moe
derziel alleen en kon ler niet af. Toch
ko nhij een .draadloos telegram zenden
om hulp. De hulp kwam m den vorm
va neen coll©ga-vmogenjer, die piet op
ed.landje kon dalen- Er kwamen meer
dere vliegtuigen en eindelijk kreeg een
van hen den goeden inval om aan ©en
parachute het onderdeel van den motor
dat de eenzame paan op het eilandje
noodig had, te late nzakkep. Zoo kon
hij ziijm motor hers tellen en wegvliegen
luit de eenzaamheid. Als het verhaal
biet waar is, (het is toch goed gevonden.
Het dienst boden-vraagstuk is ook in
andere landen dan het onze aan de
,orde van den dag. En daaruit is vanzelf
voortgevloeid meerder© belangstelling
v,oor de gedienstigen zelf. Zoo jis in Ja
pan door ee nV ureeniging ieen onder-
hu, nu was het gedaan.
Zn beek door het smalle venster
naar de zee waar da zonneschijn danste,
en naar de kleine houten haven waar
die visscherSbooten geankerd' lagen.
De „Zeemeeuw Davidson's eigen
dom. welke hu gekocht had! i nhet
jaar vam hun trouwen, lag daar. de sier
lijkste van allen.
Hoe trots waren zii daarop geweest
en hoe vaak had z ijgezeten aan dat-
zelfde kleane venster en gekeken naar
het scheepje dat im het zonlicht op
de golven danst© of haar oogen had in
gespannen om de eerste te zijn bu hun
•terugkeer an winternachten en hun een
welkom toe te roepen wanneer hemel
en zee zoo. grijs waren ais lood.
Later had hij >zich onverschillig ge
toond Wat er aan scheelde wast zij
niet. 't Was vreemd- En dezen morgen
daar zij voelde, dat zii 't met langer
verdrag© nkon had z ijden idokter ver
teld. van dat oneindig leed, en Hij had
gezegd, ja, wat had hij niet gezegd.
Zij had 't nauwelijks verstaan, maar
de worden „hospitaal"' '„operatie'' en
„dadelijk' was tot haar doorgedrongen
en haar steeds bijgebleven, den schoo
lmen zomermorgen doe nkeeien m duis
tere mnacht.
Wat zou haar '.echtgenoot zeggen,
wanneer hij 't wist. Wat zou hij zeg
gen. wanneer zij misschien stierfI.......
1 Mensche nstierven onder operaties
wist zij dikwijls. Mary Summons aan
't eühde van den weg, wien zu slechts
©en week geleden begroeven, was ge
storven onder het chirurgische mes en
nu toonde haar huis die teekenen van
zoek ingesteld naar de vraag t wat de
dienstboden het meest bazig houdt. Er
is aan 3000 jjapansche Betjes en Aaltjes
een vragenlijst gestuurd met tallooze
vragen. Zoo is de vraag gesteldWat
L'indert u het meest en van de 2000 ant
woorden ,die inkwamen luidden er 1625
dat in de eerste plaats het meest hin
derden de onverdiende verwijten welke
mien te slikken kreeg. Verdeeld waren
de antwoorden o pde vraag: Wat ver
schaft u het meiest genoegen. Een-meerj
derheid van 1858 dienstboden was hiet
©rover eens dat dit het ontvangen van
verdienden dank van haar meesteres
was. Andere antwoorden als„eien. bee
tje geld" en „wat vrije tijd", blevön in
de minderheid. Als meest geliefde ont
spanning werd natuurlijk de bioscoop
opgegeven en zij die den schouwburg
als zoodanig beschouwden vormden
slechts een kleine groep. Men krijgt
zoo oppervlakkig den indruk dat het
met de JapaJnsche dienstboden nog niet
zoo erg gesteld is als met de Neder-
Landscbe. Wanneer er hier 'eens ©en
Vereeniging mocht komen die vragen
ging richten aan de gedienstigen, dan
zou zij waarschijnlijk hndere antwoorden
krijgen -en opmerkingen over de me
vrouw s zoude mniet óntbiékch. Onze
dienstboden kumhen nog wel iets van
de Japansche meisjes learen.
Van je familie moet je het maar heb
ben-I Dat ondervond' ©en inwoner van
een klei ndorpje in oostelijk Gelderland
die een tijdlang zijn zwager huisvestte
die als gepasporteend militair u,it Indië
was teruggekomen met ©en rood pas
poort, (want |hij had drie jaar gevanglenis-
straf ondergaan wegens dienst weigering
Maar de Oo-stganger lag voortdurend
over 'hoop m'et de: vropw des huizes, zijn
zuster, -en verhuisde daarom' naar zijn
stiefvader die in de buurt woonde. Hij
schijnt echter altijd ©en wrok tegen zijn
zwager en zijn zuster te 'hebben behou
den en zieer kort geleden heiefft hij zijn-
wraak gekoeld, door midden in den
nacht het boerenhuisje van zijn zwager
in brand te steken, een huisje met een
laag ri-eten dak waar onmiddellijk de
vlam' 'uitsloeg toen de boosdoener er een
brandende lucifer bij hield. Na zijn daad
is hij terstond gevlucht en heeft het
huis kalm laten branden. Er is getracht
om te bl'usschen, maar voel is er van het
boerenhuisje niet staande gebleven. Den
volgenden morgen kwam de dader bij1 de
politie te Arnhem zijn misdrijf melden.
Het is niet ©en aJlLedaagsche gebeur
tenis, wanneer iemand wondt aangebo
den om1 f25.per idag te verdienen-
Zulk ieen aanbod werd dezer dagen door
de metaalgi.eterij „Holland" in een ad
vertentie gedaan. Met colportage kon
men, zich -deze verdienste verwerven en'
vteromachtzamnng, teek-enen, due er op
wijzien. dat er goen vrouwenhand bezig
was, da kanderen zwierven rond en
Bietni Simmons was altijd in da fokge
Vas'scherman' te vinden......
Arme Maryl Zekerzeker, indien
zii 't wist, zaj zou zich omkeeren m
haa rgrat.
En, maschien een andere week, zou
zu naast haar liggen.
Er wanen' geen kinderen, die haar
zouden mussen en dit was wedferom een
teleurstelling. Davidson hield toet van
kinderen en hij bracht de: meeste van
zij na vonden door m de |oihge Vas-
scherman'daarom zou het met veel
verschil maken indien zij onder de- groe
ne zeden daarginds zou komen te lig-
Een groot© traan viel op haar schoot,
gevold door vele ,veie andere. O, wat
een wereld was dit, zoo tieleu-rstelii
lend zoo ondragelijk.
Een zware stap hoorde zij op het
pad. hetwelk naar de kleine tui-n leidte
e n©en hand op de deurknop.
HHet was Davidson e nzijn echtge
noot© haastte zich haar tranen te dro
gen. welke nojg (steeds rijkelijk vloeiden.
Hij kwam- de kamer binnenstappen,
de zoo nvan de zee, zijn gelaat en nek
'hadden een koperkleungen tinrt, welke
scher j~pafstak tegen het donkerblauw
van zijn zeemanstrui.
Davidson was een fcna pma'nZijn
vrouw keek nooit naar hem, zonder
di tte bedenken, en nu, terwijl zu, op
stond ortt hem tegemoet te gaan, dacht
zij er geën oogenbhk aan.
Z ij: was ziek, e indacht, terwii-1 zij daar
stond: Ik zal het |im nu vertellen en
zij- die daarvoor wat gevoelden werden
uitgenoodigd om op een bepaalden dag
in de derdie klasse wachtkamer van het
Hollandsehe Spoo-r-stati-on in De|n Haag
te komen. Of er imenschen kwamen. Tus
seben de 2 en 300. Maar ar kwam ook
een telegram1, waarin zij werden ver
zocht om 's middags in het station te
Rotterdam' te komen, dat zij: in Den
jHaag niet te woord kondien worden ge
staan. Toen heeft de politie er zich
mee bemoeid en denkende -dat het hier
©en misplaatste grap gold, zorg gedra
gen, dat de 'menschen niet in de wacht
kamer werden toegelaten. Maar toch
bleek dat het een ernstige zaak was
de fabrieksdirecteur moest vele plaat-
'sen affredzien e toïje pde gegadigden voor
het gemak samen in de wachtkamers
der stations. Hij had- niet vermoed -dat
•m!e nbij honderdien tegelijk op zijn ad
vertentie zou af kotoen.
Ons volk hecht nog altijd aan o,ude.
gebruiken als daar zijn: Paaschvur-en,
Luilakken en dergelijke. De bewoners
der Amsterdamsche volksbuurten kun
nen van bun hartjesdag maar niet schei-
dien. Het heet dat de feestviering op 15
Augustus telk-e njare minder wordt maar
'het valt niet te ontkennen dat daar toch
slechts betrekkelijk weénr^r van te be
spauren valt. De opgetuigde ,yhart-es"
watten er dit jaar z-oo goed als vroeger
weer vertegenwoordigd. Er is ondanks
het politie verbod, in de Jondaan vuur
werk afgestoken dat het ©en aard had
en er is _ook de noodig-e wanorde ge
weest. De politie moest zp-lf i nde K n-
kerstraat charges uitvoeren tegen troe
p-en opgeschoten jongt nis en in die Fer
dinand Bolstraat is een tramwagen met
vuurwerk gebombardeerd, gelukkig zon
der dat ongelukken werden veroorzaakt.
Zoo blijkt nu ook weer dat men wel
graag zou willen dat de Hartejsdag tn
Amsterdam tot het verlediene zou be-
boor-en maar dat bet volksgebruik zoo
diep ingeworteld _js dat daarvan voor-
loopig wel geen; sprake zal wezen.
ARR. RECHTBANK.
Zitting van Dinsdag 23 Aug. 1921
De onderneming siopgezet.
Petronella de Zw., een blinde be
delares. die onlangs in den Helder
het' medelijden van het publiek voor
haar treurig gebrek inriep, werd ter
zake bedelarij gearresteerd en ter
beschikking van de Justitie gesteld.
H-ede nstond de 52-jarigs vrouw te
recht en beweerde niet gebedeld,
mj&ar met potlooden te hebben ge
vent. Deze potlooden waren in het
bezit van Piet, haar geleider op lhaar
zwerftochten. Het blieek echter dat
de vrouw op haar borst een bordjie
hem vragen mij helpen -dapper te zijn.
Maar terwijl zni even aarzelde, maakte
het vurig verlangen plaats voor cian
kjniorrigen billikvan hem en hii z-emdie
o pde oude manier, waaro phii zoo
vaak in den laatsten tijdi sprak:
Weer aan 't huilen. |e btent-altijd aan
't huilen. Ik zeg ie dat ik er al ziek van
ben. Waarom ga ie met uit se Je zon
neschijn. Andere vrouwen zijn niet al-
tii'd „00 moppierag als jij
De woorden wenden niet onvriende
lijk 'uitgesproken maar tot zijn vrouw
zuek en zwak als zii was Had Éi
deze woorden met moeten zeggen.
je haat mij, dat weet ik. barstte
zjij plotseling uit. Ka nik dathelpien,
omdat ik zwak -e nziekelijk ben. -Voor
vijlt jaren geleden was 't met zoo, toen
git mnj- trouwdet.
Zii zweeg plotseling. 'En wendde zich
van Davidson al en zonk in een leun
stoel.
Ik wou dat ik diood was. O, was
ik -maar doodi, snikte zij
Davidson stond eemge oogcnbh-kklen
'hopeloos toe te kijken. Het was niet
Z-ijui bedoeling onvriendelijk te wezen,
maar 'het zien van tranen deed ziin
wioede verdubbelen.
HSj ivier fptle dieiur met een eliag
achter zich dicht en wierp ziin pet
neer:
Git zij't ziek o phet gezicht van
mij en
Hij keek maar zijn echtgenoot en
schokschouderde. Hij wachtte -een oo
genbhk, als verwachtte- hij eerug ant
woord, maar buiten het g,esnik bleet
alles stil. 1
had bevestigd met het opschrift een
blinde vrouw, of iets dergelijks.
Voorts had ze in de hand een blik
ken centenbakje, zooals orgeldraai
ers wel gebruiken en dit bak,e stak
ze vooruit terwijl zie riep: eeiv klei
nigheid voor de arme blinde, God
zal u het loonen.
Een dame uit den Helder verleide
ons, dat het ontvangen geld groo-
tendeels aan sterken drank werd v|er
teerd door de blinde, en haar metge
zel.
Het O.M vorderde 12 dagen h-ech
fbenis, over welke eisch de blinde zich
hoogst voldaan toonde. Blijkbaar
Ivvas ze |al heel |erg bang gewieiest voor
opzendnig naar een rijkswerkinrich
ting.
-Van kwaad tot erger.
Klaas B., een inboorling van Blok
ker, den laatsten tijd zonder vaste
woonplaats en thans en pension in
het huis van bewaring, is voorheen
notarisklerk geweest, doch zijn alco
holische neigingen hebben hem ge
heel gedemoraliseerd. Thans stond'
hij terecht wiegens verduistering van-
een pude fiets, die hij van een kas
telein uit Zwaag in bruikfaën had
gekregen. Klaas had het oude kar
retje voor f 7.50 verkocht aan een
koopman te Wognum en het geld
ten eigen bate aangewend.
Die man, die alreeds is verpleegd
geweest in leen sanatorium voor
drrankzuchtigen en ook aieens een
aanval van delirium heeft gehad,
wenschtc voorwaardelijk veroordeeld
te worden, doch de officier achtte
een verblijf in de gevangenis, waar
beklaagde zich moet oefenen in de,
geheelonthouding, voor hem niet on
geschikt en vorderde. 6 maanden ge
vangenisstraf.
De ambtshalve toegevoegde ver
dediger .verzocht voorwaardelijke
veroordeeling van beklaagde. Het
vooruitzicht van de straf en streng
toezicht, zullen voor -hem misschien
factoren zijn ,die h-em van zijn on
gelukkige alcoholzucht zullen gene
zen, zoodat hij er zich in de maat
schappij wéér bovenop kan-twerken.
-Weer een bedelaar.
Niet iedereen is in den oorlogstijd
O.W -er geworden, althans iniet Alj
bert Z., een zonder vaste woonplaats
'rondzwervend los-werkman |en gere
geld cliënt van de rijkswerkinrich
ting. Albert bevond zich kort gele
den te Alkmaar .alwaar hij, wegens
totaal gebrek aan finantien, aan een
agent om een kleinigheid vroeg. Na
tuurlijk verwachtte hij van den agent
Hij vervolgde o- plzijn alleenspraak:
Die jonge meneer van H., kwam
vanmorgen bij mij. Hij zal die nieuwe
boot nemen en vroeg mij ot ik met b-etol
mee w-ilpe gaan.
T© -hebt een slappen tijd, zei éj;,
en ik zal je goed betalen undiien ie mfc
vergezellen wilt.
—Natuurlijk zei ik ja!. "Het zal een
zaak vami zes ot acht weken zijn, en
morgen vroeg zeilen" we uit. Nu?....
Zijn vrouw Éet haar hootd voor den
eerstien keer op en keiek hieto aan.
|e gaat weg? vroeg zij.
Davidson verplaatste zijn pijp van
den een-en rnomid'h-oiek naar idien and-ere.
Ja, zei hij heftig, wanneer ik te-
terugkom zal je misscÉen uitgehuild
zijn en blij' zijn me weer'terug te zien.
Zijn vrouw keek hem aan en daarna
in ze-e.
Ja ,z.ei ze. Wanneer je terugkomt
misschien zal ik uitgehuild zijn.
„Dadelijk" hadi de dokter gezegd,
„dadelijk". Gij- moet hét uw echtgenoot
vertéLTem, da nkunhan w-ij die zaken re
gelen dat gij 4 nhet hospitaal 'komt.
E nnu; nu ging hij weg, naar zee,
voor zes of acht weken, en zij had hem'
niets verteld.
Di-en volgenden morgen bracht zij
hem vroeg naar de plaats vandaar hij
v-ertrekbe nmoest. Bij den bocht van die
Weg nam zij afscheid ©n verdween eelnige
oogenblikken latqr weer iji de hut.