PLAATSELIJK NIEUWS.
NOORD-SCHARWOUDE.
Zondag werd in „Concordia" door de tooneelvereenig ing
„Kleine Tooneel" opgevoerd „De Violiers'», tragi-komedi-e -n
vier bedrijven van W. Sc'hürmann. De zaal' was gevuld met
een talrijk publiek.
Met zeer veel genoegen hebben wehet „Kleine Tooneel"
weer eens zien werken. Het stuk is pakkend, van 't begin
tot 't einde. Het openbaart ons den handelsgeest der Joden.
Overal trachten zij aan te verdienen. Alles maken zij aan
hun handel dienstbaar. En duidelijk komt daarbij uit, dat de
Joden, wat betreft hun handel, die soms het karakter draagt
van „zwendel", zeer ruim van geweten zijn. Duidelijk kwam
dien karaktertrek, alleen dien Joden eigen, in het spel uit. W;ant
op uitstekende wijze zijn de verschillende rollen vervuld. De
heer Mark Violier, koopman in ongeregelde goederen, was
patent. Soms, als hij „zaken" deed, hebben we hem zelfs
gehaat. Zijn dochter Esther, met haar kostschool-opvoeding
is een lief e neerlijk meisje, dat over een flinke mate van zelf
standigheid weet te beschikken. Ook de oude Rebecca en Ro
salie, de zuster van Mark Violier, waren uitstekend. Over
het geheel genomen is er zeer rnooi toon eel spel geleverd.
Wij noemen nog de heer en Maurits van Keulen en Rudolf
van Es.
De. laatsten hadden wij echter gaarne een weinig „warmer'
gezien op het moment dat hij Esther in zijn armen sluit.
H<t tooneel zelf zag er gezellig uit.
NIEUWSTIJDINGEN.
FRAUDE?
Het Haagsche Correspondentie-bureau meldt:
In het begin van het jaar werd de aandacht der Haag
sche politie gevestigd op de handelingen van de in de Tollen-
straat te 's-Gravenhage gevestigde Haagsche Crediet- en Ef-
fectenbank; onder directie van den heer C. J. S. van T. Een
onderzoek ingesteld onder leiding van den heer Lucas, insp-ec
teur der centrale recherche bracht aan het licht dat deze bank
een soort sneeuwbalsysteem toepaste, ten einde te kunnen
aanvangen met den bouw van een complex arbeiderswoningen
aan den Leiweg onder Loosduinen. Bij een nader onderzoek
bleek dat ter bevoegdier plaatse van een bouwvergunning
echter niets bekend was. De Justit.e vond echter geen termen
om op de zaak in te gaan. Sindsdien was de Haagsche Crediet -
en Effectenbank opgelost in de N.V. Hollandscbe Handels
maatschappij, gevestigd aan het Stationsplein. De heer v. T.
had het sneeuwbalsysteem laten varen, en bood, door middel
van advertentie's, woningen in huurkoop aan. Daarbij moest
een voorlioopig koopcontract worden gesloten, waarbij de koó
per een som gelds ter waande van f 1000 diende te storten
hetzij inééns, hetzij in twee termijnen van telkens f 500. „Het
Volk" schreef over deze kwestie indertijd een art;kel, waarop
de heer v. T. antwoordde en zich beriep op een voor hem
gimstigi Vapport door de ninspecteur der centrale recherche
te Den Haag, den heer Lucas bij hem gedeponeerd. Een
onderzoek bracht echter uit dat met dit rapport bedoeld werd
ccn schrijven waarin mededeeling werd gedaan dat de jus
titie geen aanleiding vond om in te grijpen in de handelingen
der éérst bedoelde bank. Inmiddels verkreeg de heer v. T.
van den raad van Loosduinen een bouwvergunning, waara'an
eanige voorwaarden werden verbonden. Toen nu bleek dat
de heer v. T. niet in staat bleek te zijn aan deze voorwaar-
DE WERELD IN.
Wij waren niet onmiddellijk voor ons pleizier uit, toen wij
op zekeren morgen, enkele dagen geleden, per fiets de reis
ondernamen naar Alkmaar, per stoomtram naar Mid den-Boem-
ster en verder, weider per rijwiel', naar het einddoel van onzen
tocht. De thermometer wees 12 graden vorst. Een donker
blauwe lucht welfde over het berijmde landschap, rood getint
door het zonnemorgenglbien, dat de maan deed verbiseken,
den horizont kleuren in donker ïooden gloed. Velden en beem
den waren bedekt met het ijzige, witte winterkleed, dat de
vorst behaaglijk over het aardrijk had heen gespreid. Als witte
kuiven droegen de boomen hun kale wit-beposierde kruinen
en schudden zich den koudén last huiverend af, wanneer de
morgenkoej'te, als een kille adem langs hen henen streek. Rook
pluimen uit de schoorsteenen der huizen en fabrieken wolk
ten kaarsrecht naar omhoog en streepten grijs donkere lijnen
in de ijle lucht om tenslotte te verwazen in den morgennevel.
De eerste zonnestralen herschiepen het winterlandschap in een
diamanten veld, met oogverblindende schittering. Een von
kenregen van flonkerende -edelgesteenten daalde neer zoodra
de warmtegloed de eerste morgenkus drukte op de donzige,
wit-besuikerde twijgen. De kille adem des doods vluchtte
voor Aurora's purperen gloed die, koesterend en verwarmend
de velden bestreek en hulde in een kleed van schitterend
goud. 'Het was een schoone, indrukwekkende wintermor
gen. 1
Zoo fietsten wij langs ijs-bevloerde vaarten, door witte la
nen en langs stille straten tot wij het eerste deel van den toch*
achter den rug hadden en de behaaglijk verwarmde wacht
kamer van de Noord-'Hollandsche Stoomtram binnenstapten
Een kaartje was spoedig genomen, onze fietsen aangege
ven en nadat de wachtkamer zich reeds gevuld had met tal
van reizigers, kwam blazend en zuchtend de locomotief aan
rijden om zich al's een gewillig trekpaard te laten aanspannen.
De vroege winter was reeds bet onderwerp van het gesprek
geweest er. werd het steeds opnieuw wanneer een „spraak
zame" reiziger binnentrad.
„Morgen; koud buitenI" zoo maakte de een zijn entrée.
.„Winter 1" z-ei een ander en schokte met de schouders
toen hij binnentrad.
Ze hadden het allemaal over de koude cn wij waren bec er
roerend mede eens, toen een derde zei,, dat het „aardig ge
vroren had, dien nacht."
Wie een reisje maakt naar Midden-Béemster, moet reke
ning houden met de verschillende tusschen Je stations liggende
halten. Wij zaten langen tijd alleen, maar aan een der 'halten
stapte een dame in, die, zooals later bleek, ie Amsterdam
moest zijn. Wanneer ik haar wilde beschrijven, dan zou ik
het „gewichtig" moeten doen. Zij woog naar schatting negentig
kilo, dwong naar haar omvang len postuur op den eersten aan
blik reeds „eerbied" af en had dan ook de geheele opening
tioodig toen zij de eerste klasse binnenstapte.
Zij neigde het hoofd op bevallige wijze tot groet en met
een ondeugend lachje bestrafte zij ons met de volgende vraag:
„U hebt zeker het rookverbod overtreden?"
Wij konden het niet ontkennen, want van de sigaar, die in
middels op den rand der vensterruit was gelegd, kronkelden
nog lichtblauwe rookwolkjes naar omhoog.
O, het is niets ergl ging zij vergoelijkend vérder. --
Mijn man is ook -een hartstochtelijk rooker en stelt het ge
not van een sigaar op reis hoogec dan het gezelschap van
rijn vrouw. Wij reizen dan ook bijna altijd gejcheiijen.
tien fe voldoen (er was reeds land gekocht daj? nog betaald
moet worden) en de N:.V. Hol. Handels-Mij. hierin aanleiding
vond om den voortgang der zaken te staken, werd onmwide-
lijk beslag gelegd op de boeken en papieren van de Mij. waar
onder zich bevonden 874 bewijzen van aandeel in de N.V.
Cultuur Maatschappij Pangloengang, h f 100. De justitie zal
aan de hand van een deskundig onderzoek hejbben uit te ma
ken of hier sprake is van fraude.
TYPHUS IN ZWOLLE.
Nadat sedert 8 Oct. zich te Zwolle geen nieuwe typhus-
gevallen hadden voorgedaan, zijn in den loop van de vorige
week drie nieuwe gevallen voorgekomen. Een van de aan
getasten is een verpleegster in het Sophia-Ziekenhuis.
(Hldbld1,)'
DE ZOMERTIJD
,De Middenstandsbond., heeft zich met een -adres tot den
Minister van BinnenüandsChe Zaken gericht, waarin adressant
zégt, dat het kennis heeft genomen va nde verzoeken, om dan
Zomertijd in het vervolg niet meer wettelijk in ons land te
doen invoeren.
De Bond zou d-e inwilliging dier verzoeken ten zeerste be
treuren, omdat hij van oordeel is, dat het behoud voor de
geheele bevolking van groote beteekenis is.
Niet-wederinvoering van dien Zomertijd zou in het bijzon
der voor de handeldrijvende- en industrieel© Middenstanders
medebrengen een aanmerkelijke v-erhooging hunner bedrijfs-
onkesten, doordat zij dan zooveel' meer gebruik zullen moeten
maken van gas- of ellectrisch licht.
'Het behoud van den zomertijd is voor deze categorie der
bevolking zoo uiterst gewenscht, omdat zij dan ook alleen
de gelegenheid is na sluiting -der winkels en werkplaatsen tiet
aangename van de zomeravondten nog grootendeels bi\ daglicht
t-s kunnen genieten.
Redenen waarom adressant d-en Minister verzoekt, het daar
heen te willen l-eiden, dat de Zomertijd ook in de komende
jaren wettelijk in ons land wordt ingevoerd.
MELKOORLOG.
Te Worm-erveer zou de melk1 gisteren, Maandag, plotseling
van 20 op 17 c-ents komen, met het vooruitzicht, dat ter wille
der concurrentie, de prijs per kan nog ee-nige centen dalen.
De kwestie is, dat e-enige leden van de melkfabriek om de
Noord zich hebben losgemaakt en nu z-elf met melk uit Wor
mer gaan venten, rechtstreeks van de boerderij af, aldus de
concurrenten noodzakend de prijzen te verlagen. Men dacht
dat de groote coöperatieve fabriek „De Zaanstreek" van den
Boerenbond de prijzen desnoods tot 10 cents zal laten terug
lóopen om de nieuwe concurrenten „er onder" te krijgen.
Een en ander is in den duren tijd -even welkom als won
derbaar.
HET IJS IN FRIESLAND~
Wij lezen in „De Courant":
Naast dp herbergiers hebben d-e schaatsenfabrikanien een
drukken tijd. Het regeht bestellingen ook uit het buiten
land van echte Friesche schaatsen en de Firma's te Ijlst,
Akkrum en Warga kunnen haast aan al die aanvragen niet
voldoen.
Dooi den niet-winter van verleden jaar was de voorraad
schaaatsen groot, maar de verkoop is nu al zoo belangrijk
dat de voorraad al haast opgeruimd is.
Mens berekent dat ongeveer al 80.000 paar schaatsen in dit
man in de rookcoupé, ik in een dames-coupé. Maar we
gaar niet veel samen uk, zoo babbelde zij verder. Sind»
er -een koe van ons is verdronken gedurende ons beider af
wezigheid, is hij huiverig geworden. Toch was het niemands
schuld. 'Het stomme dier stortte voorover en was direct gestikt.
Ja, mijnheer, je kunt niet gelooven, zoo zeide zij meer
in den algemeenen toon, hoeze-er je je aan dieren hecht,
wanneer je geen kinderen hebt. En of ze 't weten, de bees
ten. -- Wij hebben er nooit moeite mee, wanneer ze op stal
gaan. Dat doen mijn man en ik altijd met ons beiden. Wij
zoudtn er geen vreemde hulp bij willen hebben. Wij kennen
ze alle bij naam, iroepen ze en ze volgen gedwee, als warem
het hondjes en nemen de plaats in op den stal, en precies
Iwaar ze wezen moeten hoor! Nou, of ze haar plaatsje
weten. We hebben 't eenmaal gehad met een ko-s, die mijn
man liever op een andere plaats had, maar wil U wel ge
looven, dat het beest vijf dagen onrustig wvas en -huilde?!
Dat .„begrootte" ons toch zoo, dat mijn man niet ko-n nala
ten haar beur oude plaats terug te geven en het beest
ging „.tieren" heen. Zoo hebben wij ook 'n kalf gehad, dat
mij als een hondje volgde, toen het op stal ging, omdat we
't een winter overhielden, en tevreden was op de plaat»
dis het door ons werd aangewezen. En verstandig zijn ze
ook, die beesten. Wanneer ze van het ©ene stuk land naar
het andere worden verweid, en j-e hebt z-e aan de melkpalen
gebonden, dan weten ze voor de tweede maal precies haar
paal en laten ze niet toe, dat een andere koe op dk plaats
staaat. Dat weten wij zoo gauw nog niet, mijnheer!
Toen de conducteur de kaartjes kwam opvragen, zei ze,
ha-ar bijzonderheden omtrent de „intellectueels" eigenschap
pen van koeien beëindigende: Ik heb 't boek nooit terug
gekregen conducteur; en ik ging toch direct naar de
coupé terug toen ik ontdekte, dat ik het had laten liggen.
De conducteur was minder spraakzaam. Hij haalde de
schouders op, vond h-et onbegrijpelijk en verdween naar het
aangrenzende apartement.
Was het een kostbaar boek, mevrouw? zoo informeer
den we meer belangstellend dan bescheiden?
Het was een oud, veel gelezen boek, mijnheer; maar,
ziet u, ik had het ter lezing ontvangen en nu moest ik een
nieuw boek er voor teruggeven.
Waar handelde 't over als ik' niet onbescheiden ben te
vragen?
Het heet „Dé Rattenval"; het is een Iersch verhaal;
het t e handelt economische toestanden en beschrijft in een-
vqudigen vorm, maar daarom juist zoo boeiend, de willekeur,
waaraan de arbeidersbevolking in sommige fabrieksplaatsen
blootstaat en daardoor ten onder gaat.
Maar we waren reeds De Rijp gepasseerd en stopteu wejdra
te Midden-Beemster.
Intusschen waren de ruiten ontdooit door die verwarmings
buizen, maar het winterlandschap bood overal dezelfden
aainblik. 'Hier en daar reed men reeds schaatsen. De jeugd
liet zich daarbij niet onbetuigd en had de toegevroren sloo-
ten tot rij- en wandelweg gekozen.
Wij verlieten ons gezelschap m-et beleefden groet en stap
ten weldra het Bondscafé binnen, nadat wij onzen fiers on
der de vriendelijke waranda had-den neergezet.
Een kop warme, sterke koffie verkwikte in hooge mate
na ons even te hebbienf (doorgewarmd aanvaard
den wij de reis opnieuw, trokken langs een der vesting
werken van de stelling Amsterdam, »n „sneld«n" het doel
van onzen winterschgn toch* tenen.
seizoen zijn afgeleverd.
Geen dorpje zoo kléin of het houdt zijn hardrijderij. Dopt
den lagen waterstand kon vaak de eigen baan niet ondet
water gezet worden, maar dat deert niet. De hardrijderij nio-eï
gehouden worden, dan maar een eind buiten het dorp op eai
poel of een plas, of op een breed kanaal.
Wat deert een half uur afstand met schaatsen aan de voeten
In sommige dorpjes hebben d-e ijs clubs zelfs watermachities
laten komen om door motorische kracht het water op de baan
te krijgen. Geld is er voor dat doel wel disponibel: het zpi
d-e eer van het dorp te na komen, dat het geen hardrijden
hield als andere dorpen dat wel doen.
Verschillende hardrijderijen onder beroep,snjders op
korte baan zijn reeds gehouden; wie dit seuzoen de sn-ehtj
rijder is, is nog niet uitgemaakt.
Door de felle vorst werden hardrijderijen op denzelfden
dag op verschillende plaatsen gehouden, de hardrijders ver-
deelden zich, de één ging lher„ de andere der.
Gaat men de uitslagen na van de reeds gehouden wedscrii-
den, danblijkt hieruit, dat nog geen ni-euwe ster is verschenan
die de bekende rijders van de laatste ja-ren overtreft, Dikkers,
boom te Oudehaske. Ten Hoeve en K. Poepjes te Delf.
strahuizen. S. de Jong te Smikzwaag enz. wonnen nog de eer
ste en tweede prijzen.
De tijden zijn nog niet best; beneden de 16 seconden
de baan van 160 Meters Ihog niet afgelegd; voor een paar jaar
werden 1 5seconden gemaakt.
Maar de rijders zijn.nog aan het begin, ze zijn nog
ingereden en door o-efenijng zullen d-e tijden wel sneller wor
den.
E-n wie weet of in dit seizoen even al's Thijs v. d. Bërg
destijds nog niet plots een rijder opstaat, die blijkt de
matador te zijn!
- DE OPGRAVINGEN AAN HET VOORMALIGE
FRONT IN FRANKRIJK.
Op een vraag van het kamerlid Déguise heeft Maginot,
Minister van pensioenen, verklaard dat er tot dusver 477.000
Oopgravingen aan h-et voormalige front hebben plaats' gehad
en dat 200.000 lijken konden worden geidentïfi-eerd. Reeds
zijn 70.00C lijken getransporteerd, doch er zal een ajar noodig
zijn om het geheele aantal van 160.000 lijken, welke door de
familie zijn opgeëischt, te vervoeren. Daar men er. zich over
verwonderde dat sléchts zoo weinig lijken zijn getransporteerd
antwoordde de minister dat tal van families van oordeel waren,
dat zij, die op het veld van eer gesneuveld zijn, geen betere
rustplaats kond-en vinden dan in den bodem, waarop zij de
laatste adem hebben uitgeblazen.
- DE BERLIJNSCHE PERS.
1 nzijn rede tot de Berlijnsche pers heeft de rijkskanselier
er nog op gewefzen, naar een W.B-.-bericht meldt, dat Duitsch
land eigenlijk bereid is als zijn bronnen van inkomsten ter
beschikking te stellen voor zoover daarop credietverleenir.g
mogelijk is en er geldschieters zijn, bereid om in het bodem
looze vat van h-et herstel geld te steken. De beslissing ligt d,
halve niet blij de Duitsche industrie en bankwereld, maar bij
de buitenlandsche geldschieters. Officieel zijn stappen gedaan.
Duitschland wacht op antwoord en tevens op de noodzaelijks
meer «lgemeene erkenning nog van het feit, dat de uitscha-
ling van Oost-Europa, en het verval van het economisch
en het verdwijnen vooral van de koopkracht van het Duit
sche volk van 60 millioen, een wereldgevaar bete-ekent.
Maar dat doel was tweeledig. 'Het groote doel was dien
kouden winterschen toch wel- waard. Het beteekende het leg
gen van een toekomst van een jong menschenleven, gebouwd
c(p fde fundamenten eener ruim vier-jarige studie. En 't zou
ons voor de zooveelste maal opnieuw blijken, dat protectie en
concurrentie den grooten strijd om 't bestaan zouden beheer-
schen en we wisten, dat ook hier ijver, goede wil, volharding en
plichtsgevoel, als gidsen zouden moeten dienen op den moei
lijken levensweg.
Onze bezoeken mochten verwachtingen wekken. De entree
ojp 'den langen, doornigen weg, die maatschappelijk bestaan
heet, was gemaakt met een stap van vertrouwen. Voort op
dien weg met vasten sr-ed.
Geen rustelloos zwerven en smachten
Is 't leven: een Doel licht ons voor;
En worst'lende winnen wij krachten,
Ein dwalende vinden wij 't spoor 1
Een Machtige steunt ons en schraagt ons,
Wij struik'len: 'Hij richt onzen voet;
Wij vreezen, wij vallenHij draagt ons
Getrouw over bergen en vloed 1
Met de opgewektheid in het gemoed en in de beste stem
ming werd de terugreis langs denzelfden weg aanvaard. 'Het
lijstje onzer nieuwe bekenden, die wij meermalen zouden
ontmoeten was met een drietal' vermeerderd. -- Wij moch
ten de beste verwachtingen koesteren.
Toeln iwe te Midden-Beemster een uur moesten wachten
eischten wij dien tijd voor onze lichamelijke versterking
en gingen naar ons Bonds-'Hotel, waar wij 't 'smorgens zoo
vriendelijk hadden aangetroffen en zoo goed gehad. De be
jaarde eigenaar lichtte ons in, dat het bezoek in den winter
niet groot was en dat men 't in hoofdzaak van liet zomer-sei
zoen moest hebben. Dht, meenden wij ons te kunnen voor
stellen, ook in verband met het tegenover staande hotel. Och,
mijnheer, zoo zeide d-e waard, toen er drieduizend gull "ten
pacht moest worden betaald werd er mieer verdiend, dan
thans nu maar duizend gulden pacht betaald wordt. Evenals
vroeger alle „Doelen", werd ook dit logement door de g
meente gebouwd.
Het was een patente biefstuk, die ons met een paar sneedjes
brood den honger deed stillen, maar liet waren twee gulden
die in Tuil daarvoor d-e portemonnaie vulden van den eigenaar.
Hm! Men gaat daar zeker nog prat op Leegwater's
systeem van leegtpompen, maar dan in figuurlijken zin.
De tram kwam voor >we stapten in; overdachten omzfi
reis terwijl 't langzaam voortgingbouwden reeds het ge
bouw onzer verwachtingen ob de ontvangen indrukken en
eindigden den dag als alle andere dagen, met de vraag: „Wfrf
zal de dag van morgen weer brengen?"
Sedert zijn eenige dagen verïoopen. 'Hét leven is zijn
gang gegaan.- En het heeft ons ook het antwoord gegeven,
de bevestiging onzer verwachtingen een bemoedigend®
toekomst aan een jong menschenlteven.
Een stukje levensdoel werd bereikt, een deel van di
oudertaak volbracht 1
SNoord-Scharwoud-e, Nov. 1921.
Uit'
D." g
Toe
Ned.
selwer
boot
uur K
(maar
dige m
dm g«
tien die
tigtal
dleiels
tocht
bekent
vieei e
aam/wei
dezen
«m-van.
van ge
met si
tijd vaj
zullen
jinnee
geimaal
Wijf aa
piien.
Aanv
voor d
die K-et
der «Ag
(wjaairts.
ste dee
legd
ke item
uitzicht
richting
fcolmpas
wel mo
imstrurai
maar
pas wa
paar -lat
fiet dus
tot op k
lood w
vaarwat
de morr
schok e;
{kjei van
pogingei
werken
lovend)
denken,
gieablik
omringa
bewc gin.
tem; dtat
van de l
pige bes
dacht die
misthoor
eien.
Dat ir
renden, i
Ejehardet]
sjte wais,
m|em wet
iroviand
boor
maal bijz
Herder d
ioorgiebr,
miet g-e-e
fen elg«ir
nelijk, z-c
ieren len
hutt-er
aetaeind i
ran oentr
atèe daar
vorden v-
hehoie
joed mo.
ran het -t
"eelh-eid
rr-eeren.
Bij het
lag werd
wee urei
«"acht, m
aat. Toet
want op
en 2M
rgdijk oz
ten sch-en,
;n koord
n dier de i
hoven in
lover dit
aar kon
erei'kt wa
wer 2oc
ige koe
de aid-
-houden
;er d-e lu
;'ken, wa
^ufctie. N
voorra
arden. D
ien na - <le
rookp
- Het |t
ffoma
de ve
- stoor
dan w
na-derbi
ha geü-edt
knaaj
heidien
tóroni w£
ut, waar
,nden mal
hen (we
van ve
Pistool:
dat hum
Wo-rd-en, i
de
te belet
haar
t®je naar
had Ih#
