<*f vormen van productie die he?
at Me- het meest noodig is. Spr.
brengt hulde aan de vrouw van den arbeider, die met een
gering loon moet rondkomen, vooral bij werkeloosheid en
wijst op de verschillende werken, die nog uitgevoerd kunnen
worden tot bestrijdig der werkelopshei. Verer bespreekt do
heer Kok nog ©enige programmapunten die al door de srpe.ek-
ster naar voren waren gebracht. Een dankbaar applaus volg
de ook op ueze rede.
'Nu volgde.,he: meer feestelijke deel- van den avond. Mej.
M. Mol zong: „Zij die niet slapen". De twee blauwe politie
kers door de hei-ren H. Visser en F. Hart. Na de pauze droeg
Mevrouw Bakhuis voor: „De Daad" van Adema van Schel-
tema. en .Moeder ga voor je kindje staan", en :1e heer Kok
gaf nog ten beste „De begrafenis van Manke Nielis". Mej.
Mol—Over doeg voor „De roepstem". De dames M. Visser,
DL Schrijver ,L. Visser zongen onder begeleiding van het orgel
een driestemmig lied: „O, gij weet wat groote vreugde" er Mej
D1. Schrijver „Moederke alleen". Dit alles werd met groote aan
dacht gevolgd. Ook de tusschentijds opgevoerde tooneelstuk-
ejs oogstten veel bijval. Te ongeveer half twiee ging de voor
zitter tot sluiten over en wekte de aanwezigen op tot over
weging van het gesprokene van Mevrouw Bakhuis -Walters en
mede te werken bij de a.s. verkiezing, en dankte allen, die me
degewerkt hadden aan het welslagen van dezen avond. De heer
Kok spreekt zijn genoegen uit over het werk, da: gegeven
is en huldigt den voorzitter voor zijn ijver in deze vereeniging
aan den dag gelegd. Die colportage voor de Drehtsche veen-en
heeft opgebracht f 14.— De abfdeelingen kunnen met genoe
gen op deren goedgeslagenden avond terug zien. Een bal
besloot deze avond. Die zaal was flink bezet.
De oudste inwoner onzer gemeente, Mej. de Wed. C. Ha-rc-
land is overleden in den ouderdom van ruim 92 jaar.
OUDE NIEDORP.
Gisteravond werd door de afdeelingen Oude Niedorp, H.'eer-
Hugowaard en Langedijk van den A.N.G.O B. in de zaal van
den heer T. de Jong een propagandauitvoering gegeven voor
de geheelonthouding. Opgevoerd werd ,„Z'n eenigste jongen,"
tooneelstuk in vier bedrijven. Er werd door de verschillende
personen zeer goed spel geleverd. De zaal was mat'g bezet.
Bal besloot deze avond.
Zondagmiddag werd er nog getracht iaën wedstrijd te spelen
tusschen H. F. C. J en V.V.Y. I De eerste club speelde met
7 man ,de tweede met 8 man, waaronder 3 man uit liet tweede
elftal. Na tien minuten gespeeld te hebben, was de scheids
rechter Koorn van oordeel, dat spelen op een dergelijk terrein
onmogelijk was, en werd uitscheiden geblazen, waardoor de
wedstrijd n'.t doorging. Intusschen had V.V.V. reeds kans
gezien om twee maal te doelpunten. De wedstrijd 's morgens
met N.V.V. II ging niet door.
De omslag van het veefonds alhier is over iief afgeloopsn
kwartaal vastgesteld op 0.4 pCt. wat gemiddeld ;s f 1.50 per
verzekerd rund. Van de 450 runderen die verzekerd werden,
zijn er 2 afgekeurd.
nieuwstijdingen.
Faillissementen in Nederland.
X olgens medfdeeling van het Handelsinformatiebureau van
Van der Graaf en Co.'s Bureaux voor den Handel zijn over de
afgeloopcn week eindigende 3 Februari in Nederland uitge
sproken 36 faillissementen tegen 31 faillissementen in dezelfde
week van hec vorige jaar.
Van 1 Januari tot en rued 3 Februari 1922 196 faillissementen
tegenover 162 over hetzelfde tijdperk van het vonge jaar.
Uit het B oekdru k k er s bed r ij f
Het algemeen Hoofdbestuur va;ti de Bonden in het boek-
drukkersbedrijf heeft aan de gezellen-organisaties een brief
gezonden, waarin wordt voorgesteld dat de gezellen genoegen
zullen nemen met een verlaging van het weekloon met" 1(7
pCt. en voorts goedkeuren dat getracht wordt een 48-urige
arbeidsweek pe krijgen. Hierdoor zal een verlaging van het
tarief van ongeveer 9 pCt. mogelijk worden. Van patroonszijde
zal daaraan een' tariefsverlaging van ongeveer 11 pCt. worden
toegevoegd, waardoor een prijsvermindering van 20 pCt. kan
wordesn vastgesteld. Aan deze regeling wordt oen proeftijd
van drie maanden verbonden, opdat aan het eiacb van dien
termijn geheel vrij over de al of niet verlenging kan worden
beslist. Aan d e patroons zal worden voorgesteld, dat gedurende
dien proeftijd niet meer werkeloozien ten laste der werknemers
komen, dan er op het oogenblik zijn.
Antwoord is verzocht voor einde Februari omdat in Maart
een algemeene vergadering wordt gehouden.
Varkensziekte.
Te Stadskanaal en omgeving wordt een kwaadaardige var
kensziekte waaraan vale inwoners hunne dieren verliezen. Bij
een landbouwer zijn in vijf dagen niet minder dan achttien var
kens door deze ziekte aangetast en gestorve n.
De W iintatl.
Dour den hevigen sneeuwstorm is de laatste personentrein
van Stadskanaal naar Coevorden Vrijdagavond .e Ruinen, waar
de sneeuw tot 1 Mieter hoog op de rails lag, ingesneeuwd. Hulp
volk is bezig de spoorlijn weer vrij te maken. Ta middernacht
was de trein die ruim 8 uur uit Stadskanaal vertrekt nog steeds
in Buinen, daar de trein onmogelijk verder kon door de
sneeuw.
BUITENLANDSCHE BERICHTEN
FEUILLETON.
DE WERKTUIGKUNDIGE.
„Dineert mijnheer alleen?"
„Ja ganz allein", antwoordde de vreemdeling met een ster,:
Duitsch accent.
„Zal ik dan het tweede couvert wegnemen?"
„Dasz ist nicht nothig. Es wiird vielleicht noch jemand
kommen."
De vreemdeling bestelde zijn middagmaal en de knecht
verwijderde zich om aan de bestelling te voldoen.
De B-iunengekomene -kon even goed vijf en dertig als vijf
tig jaren oud zijn. Zijn trouwijhartig Duitsch gelaat was om
geven door lange slap neerhangende lokken blond haar. Een
bijna kleuilooze baard liep langs zijn wangen en onder zijn
ki indoor Zijn groote zeer levendige zwarte oogen staken
allerzonderlingst af bij dit bleeke aangezicht, waarop bijna
geen uitdrukking te lezen was; maar die oogen schenen hun
glans zooveel mogelijk te temperen en waren achter een paar
blauwe brillenglazen verborgen.
Onze man was van middelbare lengte en stevig gebouwd,
maar zijn schouders kromden zich, evenals van iemand, die
zwak en ziekelijk is. Hij was gekleed met een grijzen broek en
een van die jassen, welke men polo naises noemt.
Toen hij zich nederzette had hij een sterken rotting naast
zich gelegd, waarvan de knop, uit gevlochten leder bestaande,
een looden kogel van belangrijk gewicht moest bevatten.
De knecht bracht de gevraagde gerechten en le valsche of
wezenlijke Duitscher begon er alle eer aan te doen.
Van minuut tot minuut hief hij echter het hoofd op en wierp
een onderzoekenden blik op die deur. Na ongeveer tien minuten
kwam er een glan sin zijn oogen, die zich niet meer afwendden
van een klein mannietje, dat er uitzag en gekleed was als een
eenvoudig burgerman ien met voorzichtige langzaamheid den
trap afdaalde. Dit mannetje ging die eerste zaal recht door
en zette koers naar de plaats, waar ons personaadje gezeten
was.
Deze laatste gaf hem de hand en vroeg hem met het Duit'-
sche accent .waarin wij hem reeds hoorden spreken, mgaar dat
gemakshalvezullen weglaten
„Wilt gij mede eten, Richard?"
Gaarne, mijnheer Werner; dat laat zich niet weigeren."
Zit dan neder en bedien uzelven."
„Toen de honger van weerszijden gestild was, zette mijn
heer Werner vooreerst zullen wij hem zoo blijven noemen
zijn beide ellebogen op de tafel en zich voorover buigende raar
den nieuwaangekomisne, die een dergelijke houding aannam,
vroeg hij hem op gesmoondem toon, ten einde de omstanders
niets van het gesprek te doen verstaan.
„Is er wat nieuws?"
„.Vlieg-in-dejwind. Honingbij en Rjpainsiel hebben dezen
nacht als 'brave jongens gewerkt."
„Vnlgens mijn aanwijzingen?"
„Natuurlijk"
„Gezamenlijk of ieder op zichzelven?"
„Ieder voor zichzelven."
„En de uitslag"?
,,'t Ko taniet beter."
„Gaan wij met orde te werk. Eerst Vlieg-in-de-wind?"
,,'Hjjj heeft c-eo bezoek gebracht aan de glazen kast en die
laden van die kleine actrice van de Gaieté, in de straat Fossés
du TempleHet iuffmej was gisteren naar buiten gegaan en
kon niet vóór heden morgen terug zijn. Alles is gegaan als
een lier op een Zondag. Vlieg-in-de-Wind zwemt in vreugde
op dit oogenblik."
„Wat heeft hij gevonden?"
„Weinig geld; maar juweelen, waaronder zeer schoone. Ik
stel den buit op ten minste twintig duizend francs."
„Duivelsl" sprak mijnheer Werner; „dat is mooi. En dat
juffertje heeft maar twaalf honderd ffrancs inkomen aan het
tooneel. Zie toch eens waar men met zuinigheid al niet toe
komil Maar nu van Honingbij?"
«Hij heeft biet zopd'gr moeite en ggvjajay den horlogemaker
Er zijn in Duicschland nog geen symptomen die o pverbete
ring van den toestand wijzen. Al wordt hier en daar her werk
hervat, op andere punten van het spoorwegnet breidt de
staking zich uit en de gelijktijdige staking van de Berlijnsche
electriciens en van ander gemeentelijk personeel, waardoor
de bewoners vari de rijkshoofdstad van water, lich: en gas
beroofd worden, maakt den toestand bedenkelijk. Rijkspresi
dent Ebert zal het zich vermoedelijk niet erg aantrekken, dat
de zadelmakers te Keulen besloten hebben hem uit hun gilde
te slooten, evenmin als Najnsèn er zich het hoofd over zal
breken dat de Bolsjewiki hem tot ©erelid hebben geniaant van
de Moskausche Sovjet. Maar dat zijn strenge verordening
uit de voorstad St. Dznis gedeeltelijk beroofd. Zijn winkel
bevindt zich een weinig voorbij de gevangenis St. Lazare De
De horlogemaker "is te spoedig wakker geworden; hij heeft
houdt den dief! geroepen en een pistool afgeschoten De
wacht van St Lazare is in de wapens gekomen en Honigbij
heeft zich haastig uit de voeten gemaakt zonder den wmkel
geheel te kunnen uitplunderen."
„Wat heeft hij medegenomen?"
„Een dertigtal horlo^iëen, waaronder tien gouden, een pak-
ej met horlogekettingen en ©enige zilveren lepels en vorken.
Het een met het andere zal zoo wat duizend kronen waard
zijn."
„En nu Rip.hnsel?"
„Ripainsel is, ingevolge uw aanwijzing, door den tuin in
het hotel én he: boudoir van de gravin Lubiniska gedrongen,
in de Champs Elysées, en hij heeft de hand gelegd op twee
doosjes in een klein kastje. Zij bevatten een tooisel van robij
nen en een ander van Saphyrs bewonderenswaardig, on
vergelijkelijk, zooals hij zegt; maar ik heb ze nog niet gezien."
„Dat komt mij alles heel goed voor; de kerels hebben hun
tijd niet^verloren. Nu, dat zij zoo veel kostbaarheden bezitten,
zullen zij vader van Grijp noodig hebben."
„Dat spreek', van zelve, mijnheer Werner."
„Wanneer ziet gij ze weder?"
„Binnen twee uren. Wetende daat ik u hier zou vinden, heb
ik ze iiier in de buurt doen komen. Zij wachten mij in die
herberg: „De doorgezaagde Korenaar."
Welnu, zeg hun dat zij zich dezen avond ren tien ure pre
cies in de laan van Neuilly bevinden vader van Grijp zal
er zijn om ze te ontvangen."
„Gezamenlijk'"
„Neen rader van Grijp opent zijn deur slechts voor een
persoon te gelijk; dat heb ik hem aangeraden. Die brave
jongens zullen loten als zij willen, wie er het öerste za! bin
nengaan."
HJet kleine mannetéj stond op en verwijderde zich even
bescheiden en met eve weiig gedruisch als hij gekomen was.
„Jan!" ri ep de Duitscher zoodra hij alleen gebleven was.
„As ej blieft, mijnheer! wat verlangt u?
,„Pen', papier en inkt, spoedigl"
„Ziedaar, mijnheer, ziedaarI"
Werner nam ©en vel papier en schreef met ©en nette, zelfs
sierlijke hand, de volgende regels:
Allerschoonste en liefste vriendin!
Een familiezaak van het hoogste belang, maar die ik met
geheel mijn hart verwensch, omdat zij mij van het genoegen
berooft u heden tie zien, noodzaakt mij nog lezen avond La-
rijs te verlaten Ik zal niet voor morgen terug zijn.
Wacht mij idus niet met het avondeten allerliefste Ursula.
Gij weet dat ik niets liever zou wenschen dan mijn leven
aan uwe voeten door te brengen; beklaag mij en denk aan
mij, zooals ik van mijn kant aan u zal doen.
Tot morgen, aanbiddellijke aangebedeneI Mijn vurigste
wenschen strekken zich uit naar den gelukkigen dag, waar
op de heilige en zoete naam van echtgenoot mij zal toestaan
geheel mijn leven aan u toe te wijden, zonder een oogenblik
van u te scheiden.
Uw getrouwe en hartstochtelijk liefhebbende
RODILLE.
Nadat mijnheer Wemer, het blufferige minnebriefej met
dien naam gei.eekend had, vouwde hij het dicht, verzegelde
het en schreef er het volgende adres op:
Aan
ME1UFFROUW URSULA RENA'UD,
Huishoudster in het Hotel van den Baron de V'kviüe.
Straat Pas-dej(la-Mule, Marois,
Spoed! •- Parijs.
Na dit gedaan te hebben betaalde hij zijn vertering, gaf dein
I gevolgen heeft gehad, die heel wat ernstige» zijn, dat z| er
niet toe bijgedragen heeft de stakers tot het hervatten
hun werk te brengen maar voedsel gegeven heefi aan den
geest van verzet, kan hij zich niet ontveinzen.
De leden van het kabinet overleggen dag aan dag met de
vertegenwoordigers der rijksdagpartijen en men is liet er ove:
eens da: de staking het land in een benairden toestand heeft ge
bracht Maar hoe zal men een uitweg vinden? Door uit eigen
beweging concessies te doen kan de regeering den toestand
slechts verergeren; weliswaar zou een tijdelijke verbetering
intreden, maar idaama zouden de stakingens niet van de lucht
zijn. Een (regeering die zich door ©en dergelijke gewelddadige
actie Iaat dwingen heeft haar gezag verspeeld. Aan dén an
deren kant is het niet te verwachten, dat de stakers den eersten
stap tot v erzoening zullen doen zoolang het hun voor den wind
gaat. Alleen ld oor interventie kan het land worden gered, maa
wie zal zich daartoe opwerpen?
Wie genier bij beide partijen voldoende vertrouwen om met
kans op succes de taak van bemiddelaar op zich te nemen?
DE NIEUWE PAUS.
Toen gistermorgen een witte rook opsteeg uit den schoor
steen van (de Sixtijnsche kapel, wist de menigte op het St. Piie
tersplein, dat de stemming van het Conclave heden tot een re
sulfaat had geleid. De menschenmenigte bleef ©enige oogen
bliicken staan, doch drong toen naar den ingang van de Basi
1-iek, welke bewaakt werd. Onder de menigte waren vele vrou
wen en kinderen. Door het opdringen werden velen onder den
voet geloopcn Een coirdon troepen plaatste zich voor dén in
gang. Een groote stilte volgde, toen twee Sampietrim voor den
hoofdingang v an het balcon verschenen. Een wit satijnen kleed
met rootle fluweel-en hoeken, bestikt met de Pauselijke wa
pens, werd over het balcon gehangen. Daarop verscheen Kar
dinaal-diak'en Bisleti, die door het -omhoog steken van zijn
handen de menigte tot stilte aanmaande. Onder doodsche stil
te maakte h ijdaarop de benoeming van den Paus door het
Conclave bekend. Mist stemverheffing sprak hij: „Ik heb 1
een vreugdevolle niededeeling te doen. Wij nebben ror Paus
benoemd Kardinaal priester Achille Ratti, die den naam heeft
aangenomen van Pius XI."
De klokken van den St. Pieter begonnen daarop te luiden,
onmiddellijk beantwoord door die van alle kerken in Rome,
doch niet door de klokken van het Sant Angelo-kasteel, zoo
als vijftig jaar geleden, daar dit thans aari de Lta'i'.vansche re
geering behoort. De troepen presenteerden laet geweer, de
menigte wierp die hoeden in de lucht en riep; „,Lang leve de
Paus".
De nieuwe Paus verscheen blootshoofds voor het open van
sier, het Pontificale Kruis werd hem vooruitgedragen. De kar
dinalen van Let Pauselijk Hof omringden hem. De Paus was
geheel in het wit gekleed, hetgeen scherp afstak tegen de hem
omringende in het donker gekleede kardinalen.
Daarop verspreidde de menigte zich. Velen begaven zich
naar de kerken, waad die vrouwen knielden en hun kinderen
lieten zegenen.
GENERAAL DE WET. f
Generaal Christiaan de Wist is te Johannesburg overleden.
De Wet was een der merkwaardigste figuren in den Boeren
knecht eer. luim drinkgeld en verliet de restauratie. Twintig
passe nverder, o pden hoek van een der passages, die van dé
straat Valois naar de galereien van het Paleis-Royal voeren,
stond een commissionair. Wernier wenkte hem.
.„Vnen-lej," sprak, hij, zonder eenig Duitsch accent,
hier vijf en twintig stuivers; nieem je beenen op en loop naar
de straat Pas-de-la-Mule len geef daar dezen tarief eigenhan
dig aan de persoon, die op Wet adres vermeld staat."
,„Maar" scrak de commissionair* „als ik die persoon eens
niet te huis vind?"
„Gij zult haar te huis vinden. Ga, mijn jongen, spoedig 1
Gij behoeft niet op antwoord tie wachten."
De Commissionair ging en WernierRodille richtte langzaam
zijn schreden naar de passage Radziwil.
MIJNHEER RODILLE.
Iedereen in Parijs kent de passage Radziwil; vuil en afzich'
telijkin 1830, is zij tot heden toe hetzelfde gebleven donker,
zelfs op [her midden van dien dag, met kleine schamele win-
keltejs en met altijd modderige trappen, die van de straat Va
lois naar de straat des Bons Enfants geleiden. Hcl tamelijk
raadselachtig personaadje, dat wij aan onze lezers voorge
steld hebben, trad de passage binnen en toit o pde hoogte van
de straat des Bons Enfants gekomen,, nam hij een rechten zeer
stijlen trap, dien' hij opklom, zorg dragende nu en dan, wan
neer hij iemand ontmoette, een paar seconden te blijven sti!
staan, ten einde zich te "overtuigen, dat die personen voortgin
gen en zich niet met hem bemoeien.
Zoo bereikte hij die zesde verdieping, waar hij een nauwen
gang insloeg, waarop verscheidene deuren uitkwamen; waar
van elk van een nummer voorzien was. Hij bleef stilstaan voor
No. 5. en na zich verzekerd te hebben, dat er buiten hem zich
niemand in den gang beéond, haalde hij een sleutel uit den zak.
opende de deur eo trad ©en kamer binnen, die ©en allcrzon-
derlingsi aanz'en had.
Deze kamer die voor alle meubilair slechts een mahonie
houten kedïkant ©en waschtafel e neen grooten spiegel bezat
waarin men zich van het hoofd tot de voeten kon beschouwen,
geleek overigens spiekend op het achtergedeelte van eeai
winkel van gemaakte kteederen. Aan een zestigtal kapstok-
stokken, in geregelde orde langs de muren gerangschikt, wa
ren kliederen opgehangen van alle grootten en vormei: de
kleedkamer van ieen schouwburg had niet beter voorzien kun
nen zijn. Daar waren alle stamden der maatschappij door hun
ne klederdracht vertegenwoordigd. De burger, de werkman,
de modepop, de soldaat, de commissionair, de nuurkoeisier
enz. enz., allen zouden hier onder de menigte kleedingslukken
gevonden hebben wat overeen kwam met hun smaak, hun ge
woonten of him beroep.
De pruiken en hoofddeksels waren niet minder talrijk of ver
scheiden. Warner—Rodille liet een gordijn voor de deur val
len dat alle bespieding door het sleutelgat onmogelijk maak
te; daaroip wierp hij zijn hoed, zijn bril, zijn stok en zijn
jas op net bed. In eejn oogwenk ontdeed hij zich vervolgens
zoowel van zijn blonde pruik met lange sluike naren, als van
zijn kleurloozen ringbaard en streek eenige malen met een
natten handdoek over zijn gelaat.
Nooit had sneller een grooter verandering bij iemand plaats
gevonden. Niemand ter wereld zou in hem den bleeken Duit
scher met dat doffe uitzicht, die flauwe oogen en gekromde
schouders herkend hébben. De Duitscher was geheel verdwe
nen. In de plaats daarvan was ©en man van twee of drie en
dertig ajrcn gekomen, sterk en breed geschouderd, met zw arte
natuurlijk krullende harren, met stoutmoedige oogen, die glin
sperden vajn -geest en vermetelheid en met een natuurlijke
gezonde, ©enigszins hooge gelaatskleur in een woord, een
zeer belangwekkende gedaante, maar ontsierd door een on
beschrijf el ïjke uitdrukking van sluwheid en onbeschaamdheid
Tusschen beide gaf zelfs een lichte en onwillekeurige vertrek
king va nd?n mo.nd aan het ondergedeelte van zijn gelaat iets
vreemds en dierlijks.
(Wordt vervolgd)
