Spaander Co Colbert Cosfuum f 70.00. ALKMAAR, Ter kennismaking mi>t onze Kleermakerij. naar maat PLAATSELIJK NIEUWS. DE DOOI. Wellicht vooir vele ij s vereemigingen ien- 1 liefhebbers van schaatsenrijden eene te leurstelling is die invallende dooi dan toch roet vreugde ontvangen. Maar het weer is griezelig. Dat hebben wij reeds gezven. Heel vroeg meldde de winter zich aan, zwaaide met alle kracht zijn soepter e Inverliiet ons toen weer om later zijn barre gericht opnieuw te too rnen. En mien kan 't aan alles fontdlek- kien. Voor dit keer beteeken tic zijn komst: „Ik ben er en ik blijf er". Maar er zijn nog spreekwoorden, die soms nog tot waarheid worden. Gisteravond wierp de barre man ons nog een laag natte sneeuw in het gelaat. Hetgeen ons deed herinneren aan het spreek woord: „Sneeuw in 't slijk, geeft bin nen drie dagen een harde dijk". Van morgen hangt er een dikke mist, de thermometer wijst 6 graden boven nul. of: Mist geeft regen of vorst in dé Een koude dood een vies se dooi: kist. Uit het buitenland komen berichten van verandering. Ook daar is de vorst grootendeels geweken en we gaan reeds die tweede helft van Februari in. We verlangen naar zachter weer en we wil len maar hopen, dat de winter nu »oor goed is gie weken, OUDKARSPEL. Dinsdagmiddag werd op het „Waard je" een wedstrijd gehouden in schoon tijden. Hoewel het dooide, was toch de belangstelling voor dezen wedstrijd groot. Jammer was het dat, door den dooi, de toestand van het ijs van dien aard was, dat werkelijk „schoonrijden" niet goad mogelijk was. D.e jury bestond uit de heieren: A. Timmerman, G. Kooyman en J. Schrie- fcteti. i Aanvankelijk meldden zich voor deel name 16 paren aan. Zes paren mochten echter niet mededingen, daar zij gedis kwalificeerd waren wegens deelname aan een wedstrijd, uitgeschreven door een Ivereeniging, die niet is aangesloten bij Üen Nedierlandschwfi iSchaatsenrijdiers- bond. De teleurstelling voor die perso nen was natuurlijk groot. Wij geiooven FEUILLETON. DE WERKTUIGKUNDIGE Zoo was het ongeveer dat Jan Vau baron zich gevoelde. Want zoo het al zijn ©:igen leven niet was, was het toch dat van zijn vrouw ien kind, dat be dreigd werd. Hij had een kort maar vneeselijk oo- genblik van smart te doorstaan. Daar op volgden eenige oog en blikken van volkomen krachteloosheid en toen we- dterder een gehaele terugwerking, ie :n terugkeer van zenuwachhtiige spanning Hij gevoelde zich de kracht van te willen. Hij klopte aan het raampje om den koetsier te roepen, die de paarden deed stilstaan en zich op den bok om-keeren- le vroeg: ,Wat scheelt er aan, mijnheer?" ,Keer terug." ,Waar gaan wij dan heem?" ,Waar wij vandaan gekomen zijn. ^aar het Palais Royal." „Heel goed." En het rijtuig rolde weder voort in ite richting van waar het gekomen was. „Ik heb eens gewonnen, waarom zou k niet nog eens winnen,' dacht Vauba- "on. „Het toeval, dat mij heden avond funstig geweest is, kan mij niet, mag wij niet verlaten. Het doel, dat ik (mij Worstel is heilig." Een kwartier later klom hij nogmaals I* trappen op naar de speelzaal in het iuis no. 113. Hij gaf zijn hoed aan den ®echt en stapje met even vasten tred Ie zaal binnen, als ware hij een van de ,ewone bezoekers van dit vervloekte crblijf geweest. Jan Vaubaron wilde niet alleen win- «n, maar hij wilde spoedig, snel win- «n. Dierhalve, hoe grooter de eerste lizet was, hoe eerder hij zijn doel be- eaikt zou hebben. Hij had twaalf louis do'or in zijn zak U' nam er vijf van en zette (die op wart. Le jeu est fait, messieurs, Rien ne plus", riepen de croupiers op hunne Igenaardige eentonige wijze uit. Hiet rad draaide. Rood (kwam' uit. aubaron had verloren. Die croupiers harkten het geld, dat e bank gewonnen had naar zich toe ien «pen: „Faites voire jeu, messieurs; faites «re jeu." (echter, dat tal van rijders van de des-be- - treffend ebepalingen niet voldoende op I die hoogte zijn gebracht door het be- stuur hunner club, en we vestigen er de aandacht op van een ieder, die ban I een wedstrijd in schoon- of hardrijden I ww deelnemen, dat het wens clulijk is, i goed op de hoogte te zijn van het i reglement. We lezen hieromtrent in,,De j Ijsbode" van Maandag 13 Febr. het volgende: „Inde algemeeme vergaderingten van den Ned. Schaatsenrijdersbond van 29 October 1904 en 24 Oct. 1908 werd aangenomen en vastgesteld, dat dames ien heeren, uitkomende in wedstrijden in hard-, schoon- en 'kunstrijden, op andleire banen' dan die van de IJsclubs- leden van den N.S.B., daardoor die qualdteit van amateur verliezen en voor taan zullen zijn uitgesloten van alle wedstrijden, te ge verfdoor die IJsclubs- leden van den bood". Hieronder volgt de uitslag van den wedstrijd 1 ste prijs: mej. H. Joman, Oudflciars-pel de heer Jn. Kos, Oudkarspel, met 412 p-unten. 2de pr.: mevr. Langenberg, Bergen, file beer R. Meier, Bergen, m|et 395 p-un- 3'd|e pr.: mevr. H. van Loo-Stam' Oudkarspel, de beer I. M. K van £.00 Oudkarspel, met 379 punten. De prijzen werden uitgereikt door dien heer A. Timmerman, eere-voorzit- ter van „Volharding". Daar het allen schijn heeft, dat helt thans niet meer zal gaan vriezen, kun nen er geen nieuwe plannen moer wor den gemaakt. Voor de liefhebbers is dit een 'teleurstelling, vooral met het oog hierop, dat de ©indwedstrijden der Nationale Broefwedstrijden, welke aan vankelijk waren toegewezen aan N. Nie- dorp, zullen plaats hebben op de banen van „Volharding" op Zaterdag 18 Fe bruari a.s. Het bestuur va)m -„Volharding*' deelt ons mede, dat de personen, die als gediskwa'ificeerd niet mochten deel nemen aan dien wedstrijd in schoonrij- dien alhier, zich in een met redenen omkleed adres" hebben gewend tot het hoofdbestuur, met het verzoek om ont heffing dier deskwalificatie. Dit adres wordt door het bestuur van „Volhar ding" gesteund. NOORDSCHARWOUDE. In die gister gehouden vergadering van de gascommissie werd tot Baas- Fitter benoemd de heer Tuin alhier. De Weleerw Heer Ds. J. de Bruin, pred. bij de Chr. Ger. Ge meente alhier, heeft het beroep ont vangen naar gelijke gemeente te Maassluis. UIT DEN OMTREK. ST. MAARTEN. Woensdag werd alhier ,eien prikwed- s'trijd gehouden om sigaren voor de deelnemers. Het hoofddoel dezier wed strijd was het laten verprikken van spek voor de minder gefortuneerden. Daar liet door de dooi water en nog eens water was, was het met de belangstel ling onder nul. 22 personen deden aan De werktuigkundige, terneder gesla gen door dit slechte begin, wilde zich ten minste van verscheidene kansen ver zekeren. Hij had nog zeven goudstukken over. Hij nam er een van en plaatste (dat op de kleur, die uitgekomen was. Dezen keer kwam' zwart uit. Er ktoam' voor Jan Vaubaron geen© vain die afwis selingen van winnen en verliezen, welke die ongelukkige spelers in koortsachti ge opgewondenheid brengen. Vijf koe nen draaide het rad en nam hem ïedei maal een goudstuk af. Toen hem nog slechts een louiis d'or over bleef, wis selde liij dien tegen zilvergeld en om plaats van twintig zette hij twee lrancs. Dat gaf hem nog tien leansen om zijn geluk te beproeven. De for tuin bleef onverbiddelijk. De zilverstuk ken verdwenen één voor één, evenals de goudstukken gedaan hadden. Toen het laatste stuk verloren was 'en hem geen stuiver meer over bleef, drukte hhij zijn beide handen kramp achtig tegen zijn gloeiend voorhoofd, als vreesde hij dat het barsten zou. Daarop verliet hij de speelzaal, bedaard op het oog en met een glimlachje op de lippen. Maar de ontsteltenis op zijn gelaat was vreeselijk om aan te zien en zijn lachje geleek naar d'at van jeen wezenlooze of van een krankzinnige. DE LAAN VAN NEUILLY. Vooraan in die laan van Neuilly, bijna recht tegenover de poort Maillot, op diezelfde plaats waar zich tegenwoordig den ringmuur en de grachten der ves tingwerken bevinden, stonden in dien tijd twee kleine, geheel gelijke huizen huizen naast elkander. Hoewel reeds oud, wanen zij toch nog hecht en 'sterk en zagen er veel ueter uit dan- de ver vallen sombere, dikwijls afzichtelijke ge bouwen, die op groote afstanden van elkander hier en daar langs het lage gedeelte van. den weg te vinden waren. Ieder van dile huisjes 'besitond uit eene verdieping gelijkvloers en een eer ste verdieping. Gelijk met den weg bevonden zich twee ramen en eene deur daar boven drie ramen. Sterke ijzeren traliën, stevig in den muur bevestigd, bevonden zich voor de ramen en maak ten elke poging tot inbraak ónmogelijk. Men wist dat beide huisjes aan den zelfden eigenaar toebehoorden, maar wjij dat was, wist niemand. Het eene dte wedstrijd mee. Een 6-tal personen j zullen door deze wedstrijd ieder 3 pond spiek ontvangen. j NIEUWSTIJDINGEN. AAN GROOT GEVAAR ONTKOMEN Te Zaandam hadden zich die schaat senrijders bij grooten 'getale veroenigd op de Nieuwe Zeehaven waar het ijs, iin tegenstelling niet elders in de Om geving zeer mooi, zood'at het er buiten gewoon druk was, toen plotseling aan hebt einde der baan het ijs scheurde, leen groote schots zich afscheidde. Door bet doortastend optreden van burgemeester Terlaan, die daar ook schaatsen need en van den rechercheur van politie van der Schaaf, die terstond i het gevaar zagen en tezamen er 5n slaagden de schaatsenrijders te versprei kien werd een ongeluk, dat groote gevoi gen had kunnen hebben, aangezien het waiter daar ruim 30 voet diep is, voor komen. FAILLISSEMENTEN IN NEDERLAND i Volgens miededeeljng van het Han delsinformatiebureau van Van der Graaf ©n Co.'s Bureaux voor dien Han del zijn over de -afgeloopen week, ein digende 10 Februari, in Nederland uit gesproken 46 faillissementen tegen 45 faillissementen in dezelfde week van 't vorige jaar. Van 1 Januari 'tot en met 10 Februari 1922 242 faillissementen, tegenover 207 over hetzelfde tijdperk van het vorige jaar. In het „Algemeen Handelsblad" van Woensdag 18 Febr., avondblad, vin den wij het volgende vermeld omtrent die uitspraak van het buit maken door die Engel schen van DE DUITSCHE SCHEPEN VOOR PETTEN IN JULI 1917. Men zal zich herinneren dat op den riem Juli 1917 vier Duitsche stoomisc'be- ipen, „Pellvorm". Marie H-orn", „Brat- zflg" en „Heinz Bluroberg" in de Neder- landsche territoriale wateren door een eskader van Britsche 'torpedo-jagers wer den buitgemaakt en naar Britsche ha vens gebracht. Dit buitmaken geschiedde aan onze kust voor Petten en gaf dn 1919 aan- Prijzenhof te Londen. Een groot aan',a( 'leiding tot een belangrijk proces in het Hollandsche officieren en manschappen van de Nederlandsche kustwacht wer den toen als getuigen gehoord. Het proces vond zijn oorsprong in het feit dat de Nederlandsche regeering dült (prij smaken dier Duitsche schepen in 'ter ritoriale wateren bestreed. De rechters hebben nu uitspraak ge daan 'en die uitspraak vinden wij in 'de „Times" uitvoerig vermeld. De rechters hebben, gelijk boven gezegd, do verband met het Tractaat van Versailles, die eischen betreffende vergoeding der la ding der schepen buiten beschouwing gelaten. Zij waren, dus zegt Lord Sum ner, namens ben in zijn uitspraak met Lord Sterndale van oordeel, dat die Duitsche schepen werden gedwongen te steppen, toen zij nog buiten die Nc- bleef altijd ledig en men kon zich hiet herinneren, die deur ooit te hebben zien opengaan. Het andere scheen eveneens onbewoond te zijn, toch zag men nu ten dan een schijnsel van licht achter de smerige ruiten der zoo goed voorziene vensters en tussohenbeiide kon deze of gene late voorbijganger in die duister nis aan die massieve deur, vol groote spijkerkoppen, hooren -aankloppen. De Geur kraakte dan op hare hengsels, maar daar de voorbijgangers weinige waren en die beide 'huisjes geheel op zich zei ven stonden, trokken de zie late .bezoekers en dit geheimzinnig uitzicht niet bijzonder die aandacht. Het sloeg half lien op de verwijder de torenklok van Neuilly. De hemel, in den vooravond zeer helder en met ster ren bezaaid; was langzamerhand door dikke onweerswolken verduisterd. He vige windvlagen volgden elkander snel op en loeiden naargeestig door het hoo- ge gieboowte. Enkele groote regiandrup pels begonnen te vallen en schenen de voorloopers van een bevigen p'asregcn. Een dier onderwetsche cabriolets, die toenmaals zoo talrijk waren, doch waarvan men nu moeilijk het model wieder zou vinden, kwam in vliegende vaart die Avenue des Champs Elysées afrijden. De koetsier, ongetwijfeld door die belofte van een ruim drinkgeld aan gemoedigd, spaarde de zweep niet, zoo tira het arme paard 'teekenen begon te geven van zijn loop te willen vertragen. Die cabriolet ging die Barrière de 1' Etoiile voorbij en hield stil voor de biridie huisjes, die wij beschreven heb ben. Een man stapte er uit, betaalde den koetsier en wachtte op den drem pel, totdat het rijtuig den terugweg naai Parijs had' aangenomen en het gerammel dier wielen zich in de verte verleen had!. Drie man deed vervolgens hondercf stappen rechts en links in de laan zondier een levende ziel te ont moeten. Na zich aldus verzekerd te hebben dat bij geheel alleen was, stak hij een sleutel in ie deur van het huisje dat algemeen voor geheel en al onbe- Vyioond doorging; opende dezelve ien trad binnen. Hoe dicht de wolken ook waren, die dien hemel bedekten en hoe omvoidoen- ■di. het 1 licht dier straatlantaarns ook (mocht zijn, 'toch- wis de donkerheid daar buiten nog licht te noemen in vergelijking van 'de duisternis die daar dlerlahdsche territoriale wateren waren, rio.ch zich daar binnen bevonden, toen de Britsche bemanning aan boord was gekomen en ze feitelijk nam. De vraag of die Duitsche schepen met opzet of door den stroom binnen territoriale wa teren waren geraakt, laten de rechters binnen heerschte. De man. die met de buiten beschouwing, maar zij meencn in beginsel te moeten uitspreken, dat het nemen van schepen beteekent, dat men da-e schepe nfca'n dwingen te handelen volgens de 'bevelen dergenen, die ze namen. Zij erkennen dus ook met den rechter in die eerste instantie, dat de 'schepen binnen Nederlandsche territo riale watereen warden genomen, maar zij erkennen mede met hem, dat de Britsche marine-officieren zulks dteden te goeder trouw, meenende, dat heit feit van doen stoppen buiten territo riale wateren reeds befeekiende, dat de schepen prijs waren gemaakt. Niette mm wijst lord Sumner dian verder op giezen moeilijkheden. Nog vóór de Ne derlandsche regeering destijds haa.r klacht had ingediend, waren de Duit sche schepten door het Prijzenhof ter beschikking der Britsche regeering ge steld, om te worden gebruikten Irfkblr z'ijn de „Pellworm" en „Manie Horn" toen in Britschen dienst, door de Duit schers .getorpedeerd en gezonken. Bo vendien stond Duitschland bij 'het trac taat van Versailles aan de Verbonden Mogendheden a falie Dui.tsdh schepen van meer dan 1600 ton en ook een ze ker aantal schepen beneden 1600 ton. Aangezien de twee overgebleven sche pen, „Heinz Blumberg" en „Breitzig" onder cle categorie der door Duitsch land af te geven schepen vielen, volgens het Tractaat, waren dus nu deze sche pen rechtmatig e'gelndom van de Ver bonden Mogendheden en konden, dus werd door de Britsche advocaten be weerd, die vorige eigenaars geen rechten meer doen. gelden en de Nederlandsche regeering geen recht op teruggeven der schepen meer aanvoeren. De rechters, hoewel erkennende de rechten, van een regeering binnen wier territoriale wateren schepen zijn geno men, zijn va noordeel, dat de kwestie wiie die eigenaars van zulke schepen wa ren, buiten beschouwing kan blijve^. maar waar twee schepen vernietigd weir den buiten de schuld, dergenen, die ze genomen hadden, achtten zij het beta len van schadevermgoeding daarvoor niet te billijken. 1 Zij mieenen -evenwel, dat de Britsche regieeinng naar de Nederlandsche wate ren moiet terugbrengen den nog over gebleven schefpon, a{fgeri-e|n van de vraag aan wie de schepen thans toebe- hooren en dat zulks moet geschieden zonder kosten voor de NeSerTandjsche regeering, en dat dezelfde verplichting geldt voor bet teruggeven der geschat te waarde, die anders een voordeel voor de Britsche tegeering, zou wezen, ver kregen door haar gemaakte fout. Het Prijzenhof zal nu moeten vast stellen welke bedragen voor de waard? dier schepen moeten betaald en welk bte dlrag moet worden vastgesteld voor ban de Nederlandsche regeering te be talen kosten in verband met het terug gen der beide bovengenoemde schepen naar die Nederlandsche wateren. BUITENLAND VERONGELUKT. In Boedapest is ©en gezelschap van 25 personen verdronken. Bij het overste ken van een rivier orak hit ijs (met het noodlottig, gevolg dat allen omkwamen. HET HUWELIJKVAN PRINSES MARY. Bijna 2000 udtnoodigingen zijn reeds verzonden in verband met het huwelijk van praises Mary op 28 Februari a.s. De Koning heeft besloten, dat zoo veel mogelijk uitnoodigingen zullen wor dien gezonden. Sociale, politieke en in dmtr.ee e autoriteiten van het geheele land- zullen vertegenwoordigd zijn Ook zijn uitnoodigingen gericht tot die le„en van het kabinet en ex-minis ters en hunne ech'tgenooten, tot de lo oien van het Hooger- en Lagerhuis, alle Lord Mayors, vertegenwoordigers van hhandel en industrie en alle kerkelijke instellingen in bet Vereenigde Komdnk- rijk. De vooraanstaande vereenigingen in instellingen en tde voornaamste verte genwoordigers van den arbeid in en buiten liet Pariement, evenals die vrou welijke leiders zullen worden uitgenoo- d'igd. MARKTBERICHTEN. „BROEK op LANGENDIJK LANGEDIJKER .GROENTEMARKT 33200 kg. rood© 1840-25.80 2?e 14.50—18.10 36300 kg. gele 1810—1320 50000 kg. Dene 8.70-10 80 3.106.10 200 kg. uaen - 45.50— NOORDSCHARWOUDE. NOORDERMARKTBOND. 16 Febr. Grove uien Drielingen Peen Roede kool Gele kool Dieensche wittfe cabriolet gekomen was, haalde uit zijn zak 'een van die toestellen om licht te maken, waarvan Fumadie de uitvinder 'was en die toen zooveel opgang maak ten. Hij dompelde een zwavelstokje in het fleschjie van phosphorus en een blauw vlammetje kwam te voorschijn, waarmede hij een kaarsje aanstak. Het schijnsel van dit kaarsje verlichtte vol doende een tamelijk groot vertrek, waar van de muren grijs geverfd waren en dat -ongeveer de helft van de beneden- Zeer stenre Oldnden, waarover heen nog gordijnen van een zwarte stof ge hangen waren, bevonden zich voor de ramen, zoodat het onmogelijk was van buitenaf het minste schijnsel van licht te ontdekken. De bcmnentreideinde naderde djen schoorsteen en stak de waskaarsen aon, die zich op twee kandelabres bevonden. Die tean was Rodille, niet Rotiille Wer ner, zooals wij hem in den gaarkeuken van die straat Valois gezien hebben, evenmin die militaire Rodille ui-t den tuin van het Palais Roya', ook niet die j Rodille zooals hij werkelijk was en zoo I als wij a.m zender eenige vermomming in ztjin kr.mtez in de passage Radziwil gezien hebben, maar een Rodille, die er uitzag als een v riger'ane burgerman van ongeveer vijftig jaren roet grijsach tig haar en «en c lljl goedhartig ge zicht. Op den sch- 'jt een mantel stonden kleine flcschjes. keutels, penseeien, potjes met kleursel enz. en aan weers zijde van d?n- spiegel waren lamp-en -net reflectors opgehangen. Rodille o- pondü ten grooten koffer, -diie ondier een tafel ir. een hoek van de kamer -stond, en haalde et een oude chits e kamerja pon uit, dit ten minst-e van uit ihet laat st-e der achttiende eeuw dagteiekèude. Verder -een langen puntigen vuilwitten fcaard en een van die tooneelpirui'ken die- een gebet:' kaai hoofd voorstellen, met eenige dun gezaaide grijze baren langs de slapen en aan het voorhoofd. M-et deze voorwerpen plaatste hij zich vojr den spiegel, deed zijn das laf, trok de laj'mer acon aan, zette de pruik op, bevestigde den baard aan zijn ge laat, opende, de potjes en f tesch es en begon zijn aang-ezdch't te beschilderen. Rocfcl'e was een meester iin die kunst ;-.ooals wij reed's .gezien hebben. W-eini- ge -minuten waren hem dan ook vol doende om tot een verrassende uk- 16 F,ebr. Grove uien' Drielingen Peen R-oodle -kool Gele klooi Deensche witte WARMENHUIZEN. 15 Febr. 4425 k-g. roodie kool 6325 k.g. g,:1e kool 14425 k.g. witte kool 5525 k.g. peen 2de soort witte kool 2de soo-rt gele kool 2de soort witte kool 14 Febr. 18925 -k.g. -roode kool 55°° k.g. gele kool 20975 k-g. witte kool 200 k.g. uien 2-d.e soort roode kool 2die soort witte kool uitschot witte kool 43.10— 37. 71.60— 15.50—25.30 9.90—15 8.7010.90 43- 25.20 16.50— 15.60—27.60 12.2016.90 9.4010.70 13.40—20.60 l6-20—17.80 10.20IO.60 I49O—1650 I2.90—I4.90 9.90—l6lO 3.50— 9.80 l6 403I.20 I4.7O—17.90 IO IOO.I70 42.90— n.—19.50 9.70— 3.10— 4.40 'komst te geraken en van een man in de volle kracht zijns levens, was hij vvel-dra hervormd in een stokouden grijs aard. Dit gedaan zijnde nam Rodille een kaars -en begaf zich naar -een plaats waar ©en schuifdeurtje in den muur, die beide huizen vain elkander scheid die, aangebracht was. H-ij opende de schuif -en drukte op een veer. Oogen- blikkeiijk opende zich een geheime deur diie toegang gaf tot een dergelijk ver trek m de benedenverdieping van het hhuiis -daar naast. Dit vertrek was in twee gelijke deeien v-etdeeld door een tra 1-ewerk van zeer sterk ijzemdraad, dat P-p eien sterk eikenhouten vo-ets-tuk rust te en tot aan den zolder reikte. Dit traliewerk strekte zichh uit to-t aan de straatdeur en was zoo aangebracht, dat het mogelijk was -die zonder gedrui-sch te o-p-enen, zonder dat het noodig was rich aan d-e andere zijde te begeven. Een groen, geheel en al doorschijnend gordijn h.ng aan de binnen-zijde van d-ie soort van kooi, welke in het midden van twee kleine openslaande raampjes 'voorzien was. Achter die kleine ope ningen aan de binnenzijde, waar Rodil le zich bevond, stond een ouderwetsche schrijftafel, waarop zich een lamp goud tchaaltjes, twee paar pistolen en -een geldlade bevonden. Deze schrijftafel en een vermolmden armstoel maakten al het meubilair uit. Het andere gedeelte van het vertrek was geheel ledig. Rodille stak de lamp aan, die hij van een scherm voorzag om h riiiohlt te temperen. Hij deed daarop di kaars uit, onderzocht nauwkeurig de vier pistolen, verzekerde zich -dat de hanen gemakkelijk -overgingen en dat biet 'kruid niet vochtig was. Nadat dtt onderzoek afgeloopen was Inhaalde hij eenige bankbiljetten -en tel let,es goudgeld te voorschijn en wierp -idle in de geldlade. Vervolgens keek hij op zijn horloge het wees vijf minuten voor tienen. Rodille zette zich in den armstoel en mompelde: „Ali.es is in orde. Die drie brave fon- gens kunnen nu komen als zij willen." Eenige woorden omtrent het verleden ctc gewoonten het karakter en de -eigen schappen van het belangrijk personaaxK' jc, hetwelk wij lieten optreden en dat (een hoofdrol in ons verhaal moet spelen' zullen intusschen hier niet ongepast zijm- Word't vervolgd.,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1922 | | pagina 3