NIEUWE
r^fo. 27. yaafMBB a. Zaterdag 4 Maart 1022. I* blad
31e J&üU'ga&g5
LMGEDIJKER (0IR1VT
DIT NR. BESTAAT UIT 3 BLADEN.
REVUE VAN DE WEEK.
De lent tehee ft zich. vertoornd, 't Wordt
heerlijk-zoel in de lucht, Wij konden de
ramien openschuiven zonder angst voor
een killen luchtstroom die ons de licht
zinnigheid1 van het reeds zomersch-doen
zou laten berouwen. Er waren onvoor-
zichtigcn die de dikke jassen en mantels
(reeds voor luchtige voorjaars-kleedij ver
wisselden. O, die roskelooz en 1
Wij staan aan het begin van de gril
ligste meest onbetrouwbare van het 12-
tal maanden. Griep en influenza liggien
nog in hinderlaag. De Htollands.c'he
vroeg-lente is onberekenbaar als de
ntoest-capriciieuse aller vrouwen.
En men weet immers van ouds: „e
donna e mobile". Voorzichtigheid is dus
zaak, I
Intusscben, we. gaan het milde j
seizoen tegemoet en aan de wekelijk- j
scha of maandelijksche kolen-rekening
valt 't stellig reeds te bespeuren. Van
de roerige prikkelbare stemming, die
nu de politieke sfeer in steeds toe
nemende mate gaat beheerschen, was
in de afgeloopen week op het Binnen
hof wieinig te bespeuren. Óp 21 (Februari
beeft de schoone en eenmaal zwak-ge-
achte sekse in Nederland eene glorious©
overwinning behaald, doordien de Twee
de Kamer mlet 41 tegen 36 stemmen
goedkeurde een motie-Kleerekopcr, wets
wijziging vragend, opdat voortaan de
vrouw ook1 voor het; rechterlijk ambt
te onzent benoembaar zal zijn. Waar
mee. nog' volstrekt niet gezegd is, dat
bedoelde wijziging nu weldra zal „uit
komen". Zoo lang Mr. Heemskerk hoofd
van Justitie is mag men veilig aan
nemen, zal 't bij deze motie blijven.
Maar dat er in ons Lagerhuis een meer
derheid te vinden was voor het' door
den heer Kleerekoper bepleitte „desi
deratum'' is zeer zeker niet zonder be-
teekenis, In saai-drooisarige. slaapwek
kende atmosfeer werd verder de justitie
-begrooting afgedaan. Alsook de herzie
ning der wetttelijke regeling van inrich
ting dier Koopmansboeken en van hun
ne bewijskracht, waarbij werd beslist,
dat voortaan brieven, telegrammen etc.
op het bedrijf betrekking hebbend, ge
durende tien (inplaats van dertig) jaren
zullen moeten bewaard. Ook de herzie
ning der bepalingen betreffende de ma
kelaardij kreeg haar beslag. Voortaan is
benoeming der makelaars door den ge
meenteraad niet noodig en zullen zij
ook' voor eigen rekening handel mogen
drijven in hun speciale vakken, maar
in het .ontwerp is deze wijziging ge
bracht, dat de rpakelaar wei door de
Rechtbank zal moeten beëdigd worden,
alsook dat dp JCamers van Koophandel
advies omtrent betrouwbaarheid en ge
schiktheid der candidaten moeten uit
brengen, nadat het O.M. door de Recht
bank is gehoord. Alle .staketsels" zijn
dus nog lang niet opgeruimd, maar 't
was gewis noodig, Jan Publiek te be
schermen tegen het gevaar,, dat die ma
kelaars-vlag zou worden misbruikt voor
allerlei listen en lagen. Arme Jan wordt
in onze dagen al genoeg .geplukt en
gefopt. Wie daaraan twijfelt,
FEUILLETON.
DE WERKTUIGKUNDIGE.
De frischheid der costumes ik .boven
all el of uiting, verbeven. Niets wordt er
aan gespaard, zoowel wat de stpf als
het fatsoen betreft. Gij zoudt mij geen
vlekje, geen gaatje kuhnen aanwijzen
behalve in de kleeding van. den calabn-
schen struifcroover en den napolitaan-
schen bedelaar en het is alleen uit eer
bied voor de historische waarheid, dat
ik heb kunnen besluiten ze in lompen
te kleedien. Verscheidene van die cos
tumes hebben een groote waarde. .Het
kleed van Cleopatra, bijvoorbeeld, is
met fijn goud geborduurd en het groen
•fluwieelen vest van dein Gfooten lurk:
is met een garnituur van steenen voor
zien, waarvan bet slijpen zeer veel geld
gekost heeft. Ik spreek nu nog niet
eens van het overige; maar ik ben over
tuigd dat niemand meer kan doen, dan
ik doe om het verlichte en beschaafde
publiek te behagen, en dftf geen® ver
betering mogelijk' is". V)
„Ik wil u gaame toestemmen sprak
ine soort volmaakt zijn; maar de ver
betering, die ik op het oog heb, is van
geheel anderen aard".
„Verklaar u duidelijker, mijnbeer, ik
luister met alle aandacht en belangstel
ling".
leze de Beursoverzichfen maar eens miet
attentie na!
De heer Wijnkoop heeft zijn spoor-
derbaarlijke heeft zich voorgedaan, dat
weg-interpellatie gehouden en het won-
het antwoord van Minister König hem
gedeeltelijk bleek te bevredigen. Hier
denkt men onwillekeurig aan het braaf-
naieve, „nooit gedacht!" dat in vroeger
dagen op vele theetuinen en buiten
plaatsjes prijkte.
Wij hebben van ex-König gehooid,
dat hij de wijziging-in de reglementen
door de spoorweg-directies voorgesteld,
niet heeft goedgekeurd. Van belang is
vooral dat dienst, en niet arbeidstijd
zal geregeld" blijven. Wat het ontslag
aan overcompleet personeel betreft, di.t
zal niet meer dan c.c. 2000 op de 48.000
man bedragen. Cijfer, vrijwel overeen
komend met het normale jaarlijksche
verloop. Aan opheffing der stakings-
wetten-1903 ..valt natuurlijk niiet te den
ken. En evenmin aan. veria-
ging der tarieven. Deze laatste droeve
tijding werd verwacht, maar zij is er
met minder naargeestig om. 't Valt te
voorzien,, dat de „trek" naar de vreemde
dezen zomer hijzonder sterk zal wezen,
voor zoover „de menschen" voor uit
stapjes nog iets kunnen overleggen, na
dien fiscus met zijn ijselijke belasting-
schroef te hebben geofferd wat zij te
betalen hebben!. De beide soc.
democratische moties, het ontslaan
van .personeel onnoodig verklarend en
voorts: bet zelfde deoreteerend t.a. van
wijziging der arbeidsvoorwaarden in „on-
gunstigen" zin, werden verworpen. En
hierbij verdient aangeteekend, dat' die
beer Schaper moedig genoeg bleek om
het onhoudbare van beide voorstellen
te betoogen. Ook bij de Begrooting van
Biimenlandsche Zaken, waarin de Ka
mer steken bleef, „zwom" men bij
vportduning .in moties en interpellaties.
Die Minister kon nog niet aan 't woord
komen. Toen Vrijdagmiddag 24 Febr.
het voorstel-De Jongn aan tip fMfde
'kwamj om voor de Russische noodlijden
den een millioen uit de Schatkist be
schikbaar te stellen, was de zaal van ons
Lagerhuis zo ogoed als leeg!.
Nog slechts vier maanden scheiden ons
van den grooten Juli-dag. Elke dag
brengt nieuwe candidaten-stelletjes. De
herrie" in de vrijz. dem. gelederen is
geëindigd met het "uittreden ook van de
h.h. Tieensitra en Koster, door de verga
dering der ex-partijgeiiooten getroffen
djoor moties van afkeuring, welke men
vruchteloos trachtte te schertsen als
mildier.e-zacb.tere kastijding dan een roye
ment, De oppositie tegen stem
plicht heeft 't hoofd wreed opgestoken.
En beweerd wordt, da t men inplaats yam
„Hadt-jie-rae-maar's", dames van „de
vlakte" naar het Haagsche Binnenhof
zal trachten af te vaardigen. In weik
geval men zich beeft voor te bereiden
op druk bezoek der Kamer-tribunes
door jaloerscbe of wantrouwende gaden
van afgevaardigden, die 't geraden zou
den achten een oog in 't zeil te houden.
Die lichteljjk-gewij zigdh Pensjoein/wet
voor Burgerl. ambtenaren (met als maxi
taan volle pr.mic voor weduwen-pen
sioen in 3 procent voor eigen pensioen,)
ss door Exc. De Geer ingediend en
„Gij hebt daar figuren, of liever stand
beelden jjpn was, die volmaakt goed
gemodeleerd zijn en waarvan het colo
rist de natuur treffend nabij komt. .Die,
figuren zouden werkelijk schijnen tele
ven als hunne volstrekte onbewegielijkr
beid piet alle illusie verdreef. Er ont
breekt dus een voornaam punt aan.
„Welk?
„De beweging".
„Komaan, ik zi,e dat gjj'. 'schertst"',
sprak de directeur lachend,
„Integendeel; ik spreek zeer ernstig",
was Vaubaron's antwoord, „en ik houd
vol dat bet mogelijk' zelfs zeer gemak
kelijk zou zijn door mechanische midde
len aan die .poppen het schijnbare le
ven te schenken, dat hun nu ontbreekt
en waardoor het effect van elke groep
honderdvoudig verhoogd zou worden.
Zie, bijvoorbeeld, deze groep uit drie
stukken bestaande: Cleopatra, de slaaf
en de slang.
„Bewonder het natuurlijke der hou
ding van de koninginde schoonheid
van haar gelaat; de schrik, die zich
over bet aangezicht van den slaaf ver
spreidt, bij het zien van de slang. Let
wel op het verlokkend uitzicht van de
vruchten; men zou er zoo in willen bij
ten", dreunde de directeur, bijna onwil
lekeurig en door de kracht der gewoon
te op.
„Zeker; dat alles bewonder ik even-
vrijwel niemand gelóóft dat de Senaat
't ondernemen zal dok dit ontweirp af
te wijzen. Het roepen om bezuiniging is
even luèdi en algemeen als bet weekla
gen over 't onduldbare van den belas
ting druk'. Dat dc voorspelling over een
t ewaebten „exodus" uittocht van ver-
miogenden het gevalzou wezen van het
al te zwaar aanzetten der beruchte
■schroef, ziet men reeds bewaarheid in
het besluit van den-vermaarden kunst
kenner, Rembvandt-vereerder Dr. Bre-
dius, die zijne penaten naar het dorado
genaamd Monaco, gaitf overbrengen. Al
waar geen belasting iwordt geheven: :h
dat paradijs van d V^aulette!.
't Getal oninbare posten bij de diverse
belastingen neemt met den dag toe. En
een deurwaarder komt in een dier bla
den met het voorstel om "tie on willig en,
dlie de greep van den fiscus ontglippen,
naar. de Rijkswerkinrichting .op
te zenden, 't Klinkt f mtastisch-bar. En
toch: wiie durft voorsnellen, tot welke
„uitersten'' de schrikkelijke nood dier
Schatkist nog zal kvd-em
b
De achter ons liggende week' zal van
„historische beteekenis" blijven door het
in werking treden van den draadloos-te-
lefonischen persdienst in Paitria. Waar
van ondier meer met dankbaarheid er
kend i.s, dat hij van onschatbare waardie
kan worden bij de opsporing van mis
dadige elementen.
De criminaliteits-rubriek was ook nu
rijk aan „sxhakeering". Men las d'e vrij-
xspr.aak ,door het Haagsche Hof van
den zaakwaarnemer- B'roekhuys, die na
acht maanden preventief zijn vrijheid
herkreeg. Welke verderfelijke gevolgen
zekere soort van films op jeugdige on-
e venwi c htig-a angel egde personen kun
nen hebben, bleek bij den overval, door
jonge gemaskerde ap&óherL, ondernomen
tegen een pastorie bij Valkenburg. Het
bioscoopje was hier inderdaad „de leer
school" geweest. Tusschen haakjes teie-
kien ik hier even aan, dat 'het burgetmees
ten- De Vlug't, met zijn gemoedlelijken
tact inderdaad' is gelukt den vrede in
de Amsterdaimsche cinema-wereld te her
stellen. In de hoofdstad wordt de strijd
tegen die* nachthuizen-speelholen met
onverdroten ijver voortgezet. Maar men
heeft hier, evenals miet die opiutn-
smokbelende Chineesjes, te Rotterdam',
te makten met zoo sluwe en tegelijk
zoo „bewegelijke", zich met zooveel vlug
beid verplaatsende, tellcens weer op nieu
we .plekken zich nestelende elementen,
dat er heel buitengewone „Ausdauer"
volharding, voor noodig over de geheele
linie zal behalen, is twijfelachtig. Maar
het voortdurend op de hielen zitten
kan 't kwaad wel beperken; althans
uitbreiding ervan tegenhouden.
Er waren diverse ongelukken, niet
minder dan drie met Haagsche stoom
trams en een met de autobus, die in
het Damsterdiiep tuimelde, welk laatste
ongeval met tot materieele schade be
perkt bleef. Wat de ongelukken met
treinen en trams van allerlei soort be
treft; begrijpelijk is de vraag, hier en
daar gedaan, of men bij stijgend tekort
dter exploitatie-rekening, hooge loonen
en de droeve gevolgen van onderhoud,
etc., herstel en vernieuwing' van materi-
zeer als gij", hèrnam Vaubaron; „maar
die groep is bewegingloos, als bet ware
versteend.- Na eemge seconden verdwijnt
dte belangstelling, die men op het eerste
gezicht gevoelt. Veronderstel nu eens
voor een oogenblik dat alles gaat zoo
als ik u zal zeggen. Cleopatra is alleen
op haar rustbed' uitgestrekt een gor
dijn wordt weggeschoven de slaaf
komt binnen met het korfje in de hand
d'e koningin richt zich ten halve op
de slaaf doet twee stappen vooruit
Clieopatra neemt het korfje aan en
legt de vruchten op zijde de slang
ontrolt zich sissend en bijt de koningin
in de borst, terwijl de slaaf verschrikt
achteruit deinst en het hoofd afwendt.
Wat zoudt gij van zulk «en /tafereel den
ken?"
„Zekerlijk, dat zou 'tot een verras
send effect leiden; maar ik geloof goed
en wel dat het onmogelijk is zoo iets
te bereiken. Wassenbeelden, aldus mett
beweging begaafd, zouden werkelijke au
tomaten worden".
„Welnu, waarom niet?"
„Gij weet zeker niet dat de vervaar
diging van den beroemden fluitspeler
van .Vaucauson zoo wat vijf-en-twintig h
dertig duizend francs gekost heeft?"
„Integendeel, ik weet het zeer goed".
„Verbeeld u nu eens: Ik heb in mijn
cabinet zoowat tusschen twee honderd
vijftig driehonderd figuwen^ Rieken
eel? Ook hier heeft men te maken met
een der schrikkelijke „vicieuse cirkels",
waarin nu zoo velen ronddraaien!.
Er is de zonder eenige „plechtigheid"
op festiviteit geopende Jaarbeurs .te
Utrecht, waarvoor aanvankelijk de be
langstelling' tamelijk groot bleek te zijn.
Doch de schromelijke onkosten, aan het
reizen nu verbonden, hebben natuurlijk
ook op het stoffelijk resultaat van als-
zulke ondernemingen invloed. Het sy
steem dier neringdoenden vajft üuden.
strimpel om door „kleine winst" rijk
te worden, schijnt nog steeds onaantast
baar juist. Maar in hun dagen nroict
erkrind stonden die „ouderwetschen"
niet voor zoo onpeflbaar moeilijke, on
oplosbare problemen als d'e gr00tere en
kfanere handeldrijvenden van dezen tijd.
Onder de „kwesties", die tot oplos
sing dienen te geraken, behoort zeker
die bewering van de Plattelander Braat,
het Kamerlid, die in een officieel stuk
durfde verklaren, dat de weeklachten
over den barren nood op verzinsels,
praatjes, overdrijving berusten, dat er
integendeel in sommige gezinnen, die
ondersteund, giften en gaven ontvangen,
zekere weelde zou beerscben. Een der
gelijke bewering do.or een Kamerlid ge
uit, moest natuurlijk invloed hebben op
die offervaardigheid.. En dat was ook
reeds 't geval. Nu wordt door betrouw
bare personen, 'die de Drentsche toe
standen goed kennen, verzekerd, dat
wat die heer Braat insinueert, abso
luut onjuist is. Niet slechts terwille van
de ongelukkige noodlijdenden in Drun-
the moet deze zaak worden opgehel
derd, opdat het kiezers-volk voor-goed
wiete, wat bet aan dezen heer Braat als
Vol k'svertegenwoordiger heeft
Voor de zooveélste maai: 't is nu de
tijd;, waarin niemand zich, over wat ook,
heeft te verbazen. Ergens in de Betu
we kwam een knaap een kaart vragen
voor onderstands, aan den werklooze te
verschaffen. Op de vraag waarom de
man niet zelf zich aanmeldde, antwoord
de de jonge: „Hij heeft 't te druk om
te komen!".
(B' u i t e n 1 a n d)
Voor bet eerst na het aftreden van
Briand, plotseling tijdens de bijeenkomst
van den Oppersten Raad in Cannes,
heeft een ontmoeting plaats gehad tus
schen Lloyd George, den eersten minis
ter vin het Vereenigd Koninkrijk en
den opvolger van Briand. den nieuwen
Fransehen premier Poincaré. De ont
moeting tusschen beide regeeringslei-
ders had Zaterdag j.l. te Boulogne sur
Mer .plaats. Lloyd George vertrok 's
ymorgens uit Londen en keerde nog den
zelfden avond in. de Engelscke hoofd
stad terug.
De besprekingen tusschen de beide
leiders liepen voornamelijk over de aan
staande conferentie te Génua. Het staalt
thans wal vast dat deze tot ongevee
rd April zal worden verdaagd en vooral
die Franschê regeering achtte het noodig
eenigte punten vast te omlijnen, waarvan
zij die deelneming van Frankrijk aan de
ze (economische en financieele) Confe
rentie afhankelijk stelde.
Definitief is er niets heleend gewor
den tot nog toe van de besluiten
eens uit! Welnu, wat antwoordt gij?"
„Ik antwoord dit: Ik ben werktuig-
hundige. Ik heb lang gezocht en einde
lijk het middel gevonden om bijna zon
der kosten, ten minste met betrekkelijk
weinig kosten, hetzelfde resultaat te ver
krijgen, dat aan Vaucausoh zooveelgeld
gekost heeft".
„En gij zoudt geneigd zijn voor mij
zulk een arbeid te ondernemen?"
„Ik zou er niet alleen toe geneigd
zijn; maar mij zelfs verbinden dien tot
een goed einde 'te brengen".
„Geef mij uw adres. Nog heden avond
zal ik u een mijner beelden zenden;
maak daarvan een automaat, diie op
billijken prijs te staan komt en niet al
leen dat ik u ruim' betalen zal, maai
ik zal u zelfs een aandeel in de winsten
van mijne onderneming schenken, want
het schijnt mij niet meer dan billijk
toe dat gij een belangrijk gedeelte krijgt
van het groote vermogen, dat ik aan u
zal te danken hebben. Neemt gij dit
voorstel aan?"
„Of ik bet aanneem!" nep de werk
tuigkundige uit, op wiens gelaat een
glans van blijde verrassing verscheen.
„Ja, ja mijnheer, ik neem het aan
en ik dank den' hemel, die mij hierheen
gevoerd heeft".
Gedurende dit gesprek was bijna een
uur verloopen. Blanche had allteS ge
zien, alles bewonderd. Zij begon verza-
dle conferentie te Boulogne, doch oh'
cnoit savoir, dat Rusland ter conferentie
zal worden toegelaten, zonder dat dit
echter de officieele erkenning van de
Sovjet-regeering heteekent. De erken
ning zou alleen dan kunnen plaats heb
ben indien de Sovjet-regeering niet al
leen de schulden van de vroegere Rus
sische regeeringen erkent, doch ook
waarborgen zal geven dat deze terugbe
taald zullen worden.
Duitschland' z.al eveneens ter conferen
tie worden ttoegélatem, doch zijn de
berichten juist dan heeft Frankrijk
bedongen en heeft Lloyd Geórgê er in
toegestemd', dat geen enkele dier vredes
verdragen te Genua ter sprake zullen
komen, nog minder zullen worden gewij
zigd. En de economisten van dezen tijd
(o.a. Keynes) zijn van oordeel, dat van
een opbouw van Europa geen sprake
kan zijn onder herziening' van het Ver
drag van Versailles in de eerste plaats.
Doch het begrip van „niet wijzigen
der vredesverdragen" is nogal rekbaar.
Want wat zijn tenslotte de verzachtigin-
gen en vergemakkelijkingen, die in de
afgeloopen paar jaar reeds aan Duitsch
land zijn toegestaan, anders dan wijzi
gingen van het vredesverdrag?
De Fransche regeering' moet natuurlijk
tegenover het binnenland sterk blijven
staan en dat kan zij alleen wanneer zij
er voor zorgt, dat1 de „vruchten van de
overwinning" niet verloren gaan door
onderhandelingen aan de groene tafel,
terwijl zij op het slagveld moesten wor
den gewonnen. Officieele wijzigingen in
de vredesverdragen zijn dan ook niet
te wachten, maar al gebeurt het dan
niet te Genua zeker is het, dat door
den dwang van de economische omstan
digheden de vredesverdragen langzamer
hand zullen worden g/ewijzigd door de
feiten. Zooals altijd zijn ook thans de
beide premies en ook de pers aan bei-
dij kanten buitengewoon tevreden over
het verlooip 'der conferentie. Behalve
bat vraagstuk van de conferentie te Ge
nua hebben'de heeren Lloyd George en
Poincare ook nog gesproken over de
kwestie van het Nabye Oosten. Nu er
een Italiaanssche regeering Faota is ge
vormd (eigenlijk een kabinet-Tittoni, zon
der Tittoni) en tot Italiaansch minist-
tier van buitenlandsche zaken Schan-
zer is benoemdi, kunnen deze onderhan
delingen ook worden voortgezet en het
laat zich aanzien dat dit binnenkort nog
zal gteschieden.
De Amerikaansche' senaatscommissie
beeft de verdragen van de conferentie'
te Washington goedgekeurd, en Har
ding heeft hier meer succes mogen heb
ben dan Wilson met zijn Volkenbond.
Verschillende andere conferenties zijn
nog hangende tusschen Polen cm
Duitschland, de Oostzee-Stator^ tfe
Scandinavische landen en eien confereri-
tie van ministers van finencien der ge
allieerden te Parijs.
In Ierland is een tijdelijk bestand in
getreden en zijn de verkiezingen in'het
Zuiden voor drie maanden ingesteld.
Woensdag heeft Londen helt huwelijk
zien voltrekken tusschen Prinsels Mary
en Lord Lascelles.
d5gd te tuiden van het genot en ha
re oogjes werden moede van hét sta
gen.
Vaubaron gaf zijn adres aan Ciïrtius'
en verwijderde zich getroost, bemoedigd
en vol hoop'.
Voor de eerste maal in zeer langen
tijd scheen de toekomst hem glansrijk
toe. Zijne uitvindingen zouden eindelijk
ophouden onuitvoerbare en onvruchtba
re droombeelden te zijn. Zijn arbeid zou
brood, misschien wel rijkdom géven aan
de twee wezens, die hij meer dan zijn
eigen leven beminde.
„Een geluk komt zelden alleen",
dacht hij, hal fdronken van vreugde.
„De somriabule", die zich nooit bedrieigt,
zal mij ontdekken ik gevoel het
d'at de dokters uit onwetendheid ge
logen hebben en dat Martha door liefde
en zorg gered kan worden".
Zoodanig waren de gedachten, waar
mede Jan Vaubaron zich bezig hield
op het oogemblik dat hij zich met Blan
che weder naar het huis van docter
Fritz Homer begaf.
DE MAGNETISEUR.
„Gij komt juist bijtijds, mijnheer",
sprak d" knecht van den magnetiseur
toen Vaubaron binnentrad. „Nr. 6 is
juist binnen".
Met deze woorden opende hy de deür
van de wachtkamer oim Jan 'Vaubaron
bénnen t elaten.
