PLAATSELIJK NIEUWS.
BROEK OP LANGENDIJK.
LANGEDIJKER GROENTEN CENTRALE.
(Wiegms be late inzending door ojnzen CorresDo.tidriut', eerst
hiedien geplaatst.)
Maandag 27 Maart' vergaderde het biefettiur d?r Langedijk'er
Groenten Centrale In de vergaderzaal vaJn het betaalk'antoor
alhier. 4- De. voorzitter, de hoer P. Slljoit, opende de vergadering
met allen een woori vian welkom toe te roepen, en ;n het bij
zonder aam den heer C. Spaans, iniduwgekozen afgevaardigde
van d|e vereeniging Gro-ntencultuur, te Broek óp Langendijk,
in' de plaats vai den heer J. Bouwietns.
Het rapport over het nazien van hielt betaalkantfoor over de
maand Februari was als volgt
Totale omet f370841,79, waarvan dbor Broek op Langendijk
f 113960,83, Koedijk f81912,42, Sint Pancras f77997,23, Zuid-
scharwoude f 1707,41, Hieerhugowiaard f 15597,80, L. T. B.
'Heerhugowaard f7338 11 Hensbroek f 1069,12, diversen
if 8954 47. Vopr de kas der L.G.C. 95/100 pet f 3522,98. van di
versen 1/10 pet. f8.91, boete f282,58, tefeamen L3814,17.
Daarna wierd behandeld de agtelndja van de groep Veilingsver-
w-reenigingen uit de Nederlandsche Tuiinbouwraad, welke zal
gehouden worden op Dinsdag 4 April te Utrefcht. Als afge
vaardigden werden gekozen de heeren S. de Boer Kz. en S.
Zeeman. Ter tafel kwamen de statuten der vareeniging
„de Schermer" ter onderzoek, daar zij wenscht lid te worden
c»er L.G.C. De vergadering he(dhtte er haar goedkeuring aan,
haar als lid toe te laten, als haar statuten niet in strijd zijn
met de statuten der L.G. C.
Ingekomen was een schrijven van de Hbllandsche Maat
schappij van Landbouw, afd. Alkmaar, met het verzoek een af
gevaardigde te benoemen in de oommissie-afdêeling (Tuin
bouw) ter voorbereiding der tentoonstelling. De vergadering
achtte het gewenscht meidewerking te verleenen en benoemde
den heer S. de Boer Kz. tot afgevaaindigdle.
Aan de orde kwam het kiezen van een penningmeester in de
plaats van dien heer J. Bo.uwens.
Nadat de voorzitter namens de L.G.C. dein heer Bouwens.
had bedankt voor het- veie e|n goede werk diat hij voor de ver-
Iseniging had gedaan, werd tot stejmmen o vergegaan en Werd
gekozen die heer C. Spaans Jzn. te Broek'.op Langendijk.
Medegedeefld werd, dat de overdekte vaargeul van de veiling
hersteld en met nieuw asfalt belegd zal word/en.
Besloten werd het vei lings uur, dat aanvankelijk door het
invoeren van dien zomertijd gesteld was op 9 uur,,- wee, te doen
bieginnen om half 9 in verband met dief veiling r'4 Nr^.scharw.
Tiians kwam aan die orde de nieuwe overkapping, welke door
dien heer W. Dirkmaat, bouwkundige, in taekening was ge
bracht. Het was dtoor den heer Dirkmaat keurig uitgevoerd
zoodat het in overeenstemming komt met de veiling, wat echter
wel «enige meerdere kosten met zich brengt.
De vergadering was van oordeeJl, dat de uitbreiding in over
eenstemming diende te zijn met het fraaie veili'ngsgebouw en
aanvaardde het ontworpen plan, dat zoo mogelijk in den tijd,
dat er weinig geveild wordt ,zal wordlbn uitgevoerd.
BROEK OP LANGENDIJK.
Algemeen wordt hier weer erg geklaagd over de kwaliteit
van het gas. Het is voor menig huisvrouw een heele ioe,, het
maal op tijd klaar te hebben. En het gas is niiót alleen slecht,
maar er schijnt ook zoo weinig aanvoer te zijn, bat is een vlam
van niets, zoowel in de lamp als in de stellen. Mén deelde oris
miede, dat de werklieden, die aan dien kabel werken, bij het
graven van den geul, on heel veel plaatsten dbor gaslucht wor
den begroet; zou 'm daar ook dè schoein wringen?
BROEK OP LANGENDIJK.
Eergisteren brachten die. leerlingen van de 5e en de klas.
der openb. lagere school alhier, daartoe uitgerioodigd door
Langédijker drankbestrijders cofptyé, elènWemelj aan de Drank-
weer - on 'Huisvl'ijttentopnstieHing, welk'a ijii de kolfbaan vd'n den
heer J. de Bakker te' Noord schianvoude wordt gehouden. Rond
geleid door den heer C. Keeman Jr., gingen de oogen van de
jeugdige bezoekers tegast aain al het moois, datidaar uitgestald'
vooral, als het van dprpsgenooten afkomstig was. Ook werd
aandachtig geluisterd naar de verklaring en uitlegging, die de
heer Harder gaf bij wat er op hel gebied dier drankbestrijding
was tentoongesteld. Dat niet alte|s begrepen werd, was niet de
scnuld van den welwillenden explicateur, maar van den leef
xtijd zijner hoorders. De kinderen, die na den rondgang, wel
xrwat vermoeid waren, mede van de heenreis bij zoo'n slechten
sneeuw- en modderweg, werden dbor het bentoonstellingsconii -
té onthaald op ©en heerlijk kopje Van Nelle's Thee en keer
den daarop voldaan huiswaarts. Een woord van dank aan allen
die dein kinderen zulk een prettig,en en leerrijken middag be
zorgd hebben.
BROEK OP LANGENDIJK.
- Donderdagavond hield het Departement van de Maat
schappij tot Nut van* 't Algemeen haar laatste Vrouwenavond,
in dit seizoen. Omstreeks acht uur opehde de voorzitter met een
hartelijk woord van welkom de bijeenkomst. Spieker was zeer
verheugd over de groote opkomst. Dat deze avond wat laac in
d|en tijd werd gehouden, bracht spreker in verband met het
aftreden van vier bestuursleden, waaronder voorzitte.- en se
cretaris. Dus moest voor dezen avond nog bijna een nieuw
bestuur gekozen wordenSpreker mieendie met het oog op het
uitgebreide programma hiermiade1 de bijeenkomst als geopend
te beschouwen. Een drietal zangnummers, door een dame
en een lieer- vielen zeer m den smaak. Zoo ook twee stukjes,
dié zeer goed werden voorgelezen. Dje inhoud bewees wel den
goeden smaak van de lezeres. Het zangnummertje dat door een
dame Werd gezongen, oogstte een hartelijk applaus. Ook een
declamatie was heel aardig daar kwam zeer goed in uit da
crittek die op de dienstbodiein wordt uitgeoefend. Een blij
spelletje dioor zes heeren ©n een dame, kwam zeer goed tot
zijn nechi. De voordracht, waarin de kruidenier zijn vrouw
o,m vergiffenis laat smeekan, door twee dames, vond veel bij
val. Zoo ook de declamatie, wat a.lzoo gelezen kan worden,
als ©en sladjsaanplakker de plaketten opruimd, die over elkaar
geplaki zijn Wat de Volendammertjes ten beste gaven, bewees
het publiek wel door zijn krachtig applaus. De drie dames, ma-
trozien voorstellende, vertolkten zeer goed het vrije, ©enigszins
ruwie leven van den matroos. Tusscheh hun opsnijden door,
Keten ze de kasteleins goed vbeijen, dat hij wel een beetje te
veel van-'de waterleiding gebruik maakte. Neptunis, de God'
der Wateren, bracht.de schijnbaar onversaagde matrozen tot
makkie lammetjes. De voordracht m:et zang waa,.in de vertolker
zeer goed het leven schetste 'van verschillende werkers, be
vatte veel waarheid. Daarna «ty voordracht van een boer die
zijn vliegavonturen verteld, de voordrager deed het publiek
af en toe scfiudden van het lachtenEn tbt slot een blijspelletje
voor drie heeren, waarin de onnoozelhieid van een boer en zijn
zoon zeer goed uitkwamen, toen zoonlief de hand van de doch
ter van vaders landheer moest vragen.
Hiel Nut kan- op ©en zeer goed geslaagden Vrouwenavond
terugzien en verdienen èn Bestuur èn zij die hun best doen
den avond gezellig te makten, steeds ©en groote belangstelling
van de zijde der-leden, hetgeen de voorzitter ook bij zijn slui
tingswoord memoreerde. Zijn verwachting dat as., winter de
vrouwenavonden zich door groote opkomst zullen kenmerken,
zal hem zeker niet beschamen.
OUDKARSPEL.
Voor die aanvangsklasse der Openbare School alhier .zijn
19 leerlingen ingeschreven. 21 leerlingen 'hébben de school
verlaten.
UIT DEN OMTREK
RIJKSLANDBOUWWINTERSCHOOL SCHAGEN.
Bij het 29 Maart jj. gehouden eindexamen werd het diploma
uitgereikt aan die leefl-'ngei d:gr tweede klasse.
A. S. TT. Akkerman, Egmond aan den Hoef, J. Biaauboer,
Barsingerhorn. D. Blokker, Nieuwe Nrddprp, J. Buis, Zwaag,
G. Dros, Tessel, J. F. Hanmema, Zaandam, N. J. W. Hofste,'
Zaandam. I. Jgrisz, Schagen, M. C. Keijser Tessel, N. Klerk
Wijdenes, C. Lakeman, Zuid Schermer, J. Mantel Winkel',
D. Rezelman Anna Paulowna, J. Stammes Oudesluis, A. Stins
Barsingerhorn, J. Vetman Moerbeek, K. de Vries Hoogkarspel
Het diploma als melkcontroleur ontvingen
A. S. iH. Akkerman Egmond aan den Hoef, J. Blaauboer
Barsingerhorn; D. Blokker Nieuwe Niefdprp, J. Buis Zwaag,
J. I-'Hanmema Zaandam J. VV. Bofste Zaandam I. Toesz
Schagen. M. C. Keijser Tessel, N. Klerk Wijdenes, L Mantel
Winkiel, J. Mosk Wieringerwaardl, D'. Rezteflman Anna P.iu-
lowna, J. Stammes Oudesluis, A. Stins Barsingerhorn J.
Veihman Moerbeek, K. de Vries, Hoogkarspel.
Van de eerste naar de tweede klasse werden bevorderd de
leerlingen
D. Akkerman Beemster, G. Blaauboefr Kolhorn, F. D. Berk
houwer Schagen^ A. J. Eelmain, Tessiell, J. Eriks Barsinger
horn, J. Eriks Zijpe, J. Groot Hieerhugowaard, Jac. joh
Groot, Akersloot, J. Kaan Oudesluis, W. Quarles van Ufford
Haarlem, N. Rijnsburger Landsmeer, C. P. Schrijver Sint
Maarten, H. Schrooder Ilenshroek, C. Smit, Barsingerhorn,
J. C. Stammes Schagen, D. Wagenaar Oudkarspel, J. Waiboer
Wier.'ngerwaardJ. G. Watertor, Schagen, C. Wo,p Leiden,
terwijl één leerling voorwaardelijk tot do tweede klasse werd
toegelaten. Te veins zijn bevorderd de toehoorders J. G. Kluft
Hitgeest. J, Meere'bppr Schoorl.
HEERHUGOWAARD.
Door de Vrijzinnig Democratische kïesvereeniging „Burger
plicht" is leen uitstekend geislaagde propaganda-avond gehou
den De opkomst mocht zeer bevredigend worden genoemd'.
16C h 170 personen, waaronder ee|n groot aantal dames. Het
block var, het bestuur goed. gezien naast Mr. Oud, tevens een
dame uit te noodigen, want niet alkfen werd met de meeste
aandacht Mr. Oud gevolgd, bij de dbor hem uitgesprok-m rede
zeker niet minder was dit hejt geval met het gesprokene door
n*j. Groot, die tot onderwerp had-: „Waarom Marjjtje niet in
den Vrijheidsbond ging." en haar rede! voor het grootste deel
uitsrpak in hlet Westfriesche dialect. Bij hare opwekking aan
de vrouwen om gebruik, en dan liefst een goed gebruik, te
maken van het haar eindelijk verleende stemrecht, werd den
heeren der schepping menig bitter-zoet pilletje te slikken ge
geven, wat haar echter blijkbaar door hare hoorders niet
euvel werd geduid. Door een krachtig applaus werd uiting
geegeven aan de voldoening, welke door spreekster en spre
ker bij de aanwezigen was gelwekt.
Door leenige aanwezige^ werden nog eenige vragen gesteld,
welke door Mr. Oud in het kort werdein. beantwoord. Hier
na nog een zeer in dep smaak vallende voordracht door den
heer Kater ten beste gegeven, terwijl ter afwisseling door
Mevr. Luyting-Met, mede van Alkmaar een nummertje piano
muziek was gegeven. Zoo was het inmiddels nabij midder
nacht geworden. Door den beef Met, secretaris van „Bu,ger-
plidht", werd de wensch uitgesprokie(h, dat het gehoorde "aan
leiding zou mogen zijn tot toetreding van vete aanwezigen
tot de kiesvereeiniging, indien daartoe binnenkort de uitnoo-
diging zal worden gedaan. De voorz., de heer P. Kostelijk',
constateerde, dat de propaganda-avond gocjd was geslaagd en
dankte daarvoor alten, die tot het weflslagen haddien bijge
dragen. i
EUILLETON.
DE WERKTUIGKUNDIGE.
Het onweder, dat reedis aenige uien
lang gedreigd had, scheen thans op het
punt van uit te barsten. De wind stak
op en de wolken, tot hiertoe onbewe
gelijk, begonnen in het luchtruim voort
te drijven. Bliksemstralen, die elkander
al sneller en sneller opvolgden, schoten
door die lucht en het verwijderd gerom
mel vain den donder kwam al nader en
nader en werd hoe langer hoe heviger.
Het dakvenstertje van den stal was
voorzien van een heischblok, hetwelk
diende om' het hooi, de bossen sttroo en
de zakken haver naar den zolder op te
heischen. Bij het licht van een bliksem
straal bemerkte de booswicht een eind
touw, dat aan het heischblok hing- en
bijna tot op den grónd reikte. Hij greep
dit touw en heesch zich met al zijne
krachten op. Weldra was hij op Jhet dak.
Een of twee minuten waren hem vol
doende om weder op adem te komen.
Eetme tusschenruimte van slechts wei
nige voeten scheidde hem' van hst bal-
con boven zijn hoofd. Hij ontrolde het
touw mét knoopen en wierp het esne
einde op -het balcon. De haak vatte ter
stond.
Rodilte hervatte n uzijne opstijging,
ditmaal echter niet wsiriagi geholpen
door de knoopen, die hem tot steun
punt verstrekten. In minder dan eene
seconde bereikte hij zijn doel en stapte
over de balustrade op het balcon.
„Nu ben ik bijna waar ik wezen moet"
mompelde hij, „ongelukkiglijk moet ik
een ruit breken om binnen te komen, en
die Vaubaron is in staat, „houdt den
dief", te roepen, alsof er bij hem nog
iets te stelen viel".
Hij deed twee stappsn voorwaarts;
daarop bleief hij bevende van vreugde
staan en sprak toen bij zichzelven:
„Het toeval is mij bepaald gunstig;
'het raam staat half open en ik zie
licht in de kamer".
Laten wij voor een oogenMilf Rodille
op het balcon veriaten en treden de wo
ning van den werktuigkundige binnen.
De directeur van de wassenbeelden-
galerij had zijn woord gehouden. Dies
avonds met Blanche thuis komende, had
Vaubaron door4" eén commissionair een
zorgvuldig ingepakt beeld ontvangen,
waaTop hij zijne uitvinding kon beproe
ven.
Met on begrensden ijver ging hij", ter
stond aan het werk. Deze arbeid zho
vol aantrekkelijkheid voor hem en waar
bij hij zeker was van te zulten slagen,
zou immers in zijne woning die kalmte
en overvloed aanbrengen, waardoor Mar
1 tha's leven nog lang gerekt zou kunnen
worden.
Vaubaron werkte den geheel en nacht.
Met het aanbreken van den dag gaf hij,
hoewel ni-et^ zonder moei tie, toe aan de
beden zijnd» vrouw en nam twee uren
rust. Daarna zette hij zich met verdub
belden koortsachtig-en ijvier aan het werk
en slechts ter nauwernood gunde hij
zich den ti^d zijne krachten dodr een
weinig voedsel te versterken.
Zoo ging de dag voorbijhet werk vor
dierdie. De beweginglooz wasseinpop be
gon te gehoorzamen aan de kunstig za-
mengevoegde raderen en veemen, die
haar het l»en moesten schenken.
De kleine Blanche klapte met al de
uitgelatenheid van kinderlijke vreugde
in de harnc^m. Martha bewondierde in
stilte het wfrk en dacht bij zichzelven,
dat zij een gélukkige vrouw was, wamt
haar echtgnaroot zou een groot man
worden.
Die schemering viel, daarna die nacht
een stormachtige nacht zooals wij
weten. De gemeenschappelijke kamier,
waarin Jan ^Vaubaron werkte, gloeide
als een oveo. Hioew&I de ramen half
open stonden, deed niet het geringste
tochtje de vlammen flikkeren der bei
de kaarsen, die op d-e werkbank ston
den en waarom- heen zwermen van mug
gen gonsden.
De aderen van Vaubaron's hals zwol
len op. Groote zweetdroppels parelden
langs zijn g«,aat, maar Jjij bemerkte er
zelf niets van en ging voort te vijlen,
te polijsten en de stukken van zijn me
chaniek te plaatsen.
„Mijn vriend", sprak Martha op smee
kenden toon, „gij put u geheel uit. Ik
bid u, neeim wat rust. Ziedaar reeds
een geheel-erfnacht en dag dat gij over
uw werk gebogen zit. Menschelijke
kracht heeft zijne grenzen; doe morgen
uw werk af".
„Lief lrind", antwoordde Vaubaron,
„geef mij nog een uur tijd. In een uur
ben ik gereed. Gij weet wel dat die
soldaat op het opgenb'.iik der overwin
ning het slag-veld niet' kan verlaten".
„Werk dan nog een weinig", fluis
terde de jonge vrouw, „maar ik heb
uw woord dat gij over een uur - zult
gaan slapen".
„Misschien zal de vreugde van' het
welslagen mij den geheelen nacht wak
ker houden", sprak de werktuigkundige
glimlachend, „maar wees gerust, mijn
kind; zulk e-ene slapeloosheid vi-nnbml
met. Zij gee4. rusi".
EEN AFGEZANT
DER VOORZIENIGHEID.
Niet het minste geluid van rijtuigen
of voorbijgangers verstoorde de diepe
stilte, die in de straat Pas-de-la-Mule
heerschte. Het doffcgerommel van den
donder weergalmde alleen in de verte,
terwijl felle bliksemstralen nu en -dan
voor een oogenblik alles in een blaauw
licht hulde.
Di.e plotselinge en onverwachte licht
stralen joegen Blanche vrees aan en hiel
den haar in eene zenuwachtige opge
wondenheid. Vaubaron omhelsde haar
Lusschenbeide eri trachtte haar tot be
daren te brengén. Zachtjes legde hij
haar eindelijk naast Martha neder en
sloot de gordijiien van het ledekant.
Daarna zette hij zich weder aan het
werk'.
'Een half uur ging voorbij. De zware
dampkring drukte met verpletterend ge
wicht op den volhardenden arbeider.
De vermoeienis J>egon zijne handen te
verlammen; onwillekeurig sloten zich
zijne vermoeide 'oogleden, eene onwe-
d-erstaanbare loomheid maakte zich ge
heel en al van hemmees-ter. Te vergeefs
worstelde hij tegen den slaap, die hem
overweldigde. Zijn hoofd boog zich voor
over; zijne oogen*sloten zich hij sliep
in.
Snel naderde het onweder. Het was
op hetzelfde oogenblik dat Rodille het
balcon beklommen had. Een hevige blik
semstraal zette op dit oogenblik hemel
en aarde in vuur. Vaubaron ontwaakte
met schrik en dacht te droom en. Een
man. wiens aangezicht bijna geheel door
eien dichten zwarten baar<j bedekt was,
stond voor hem en zag' hem aan.
Zijne eerste gedachte was dat een
of ander onbekend gevaar Martha en
Blanche bedreigde. Hij greep een ha
mer en nam werktuig elijk te ene verdedi
gende houding aan. Zijne lippen open-
dén zich ten halve, als wilde hij om hulp
roepen. i
Die vreemde ,o.f liever Rodille, hield
hem met een gebiedend gebaar terug
en sprak op zachteii overredienden toon:
„Gij hebt niets van rriij te vreezen,
geen gevaar bedreigt Wees bedaard,
verjaag uwe vrees en maak uwe vrouw
en uw kind, die slapen, niet wakker".
Die woorden en vooral de toon, waar J
op zij uitgesproken werden, deden de
ongerustheid vain Jan Vaubaron voot
een groot gedeelte verdwijnen, maar
verminderden in feeenen deele de ver- i
bazing, die deze, onverwachte en on-
beschrijfelijke verschijning bij hiem op
gewekt had en <ie ©sn zwakke bijge-
teovige geest ais iets bovaau.tuuxhjks 1
beschouwen moest.
„Ik ben niet bang; ik vrees voor
niiets", antwoordde hij, eveneens zacht
sprekende; „maar ik heb het recht te
vragen waarom gij, in het midden van
dien nacht, mijne wonng binmengedron-
gien zijt. Vooreerst: Wie gij zijt?"
„Ik bén een afgezant der Voorzienig
heid".
„Wat komt gij hier doen?"
„U redden".
„Wat zoudt gij voor mij kunnen doen?
Gij spreekt in raadsels; varklaart u dui
delijk".
„Daartoe ben ik bereid", antwoord
de Rodillie, „en ik kan zulks in wei
nige woorden doen. Gij heet Jan Vau
baron. Gij zijt een eerlijk en bekwaam
man, hetwelk evenwel niet heeft kun
nen beletten dat alles wat gij onderno
men hebt, u tot heden toe mislukt
is. Gij kunt werken, zoo hard- als gij
wilt. het zal u toch niet in staat stel
len de armoede uit uwe woning te ver
jagen. Gij strijdt moedig; maar gij be
zwijkt en zonder mij zoudt gij reddeloos
verloren zijn. Gij staat op dat oogen
blik aan vervolgen bloot, -die uwe vrij
heid bedreigen. Morgen kan men u aan
hij strekte zijne beide handen uit naar
den man, die voor hem werkelijk een
gezondene van de Voorz lenigheid was;
zijne lippen stamelden afgebroken be
tuigingen van dank en hij was op het
punt zich voor Rodilte op de klnieen t-e
werpen.
De ellendeling list ar hem den tijd
niet toe.
„Bedank mij niet", sprak hij, ,,ik ver
bied het u. Wat ik doe verdient geen
dank. Het bewustzijn iets toegebracht
te hebben tot het geluk van een eerlijk
gezin, is de ©enige belooning die ik
verlang. Dat doel is bereikt en nu:
vaarwel!"
„Mijnheer", stamelde de werktuigkun
dige op smeekenden toon, „om 's he
mels wil, vertrek zóo niet. Zeg mij ten
minste uw naam, opdat mijne vrouw
en miijin kind dien kunnen herhalen -an
zegenen.
Rodille schudde het hoofd.
„Ik kan issn ik wil u niet zeggen",,
sprak hij, „wat gij verlangt te weten.
De rechterhand moet altijd onbekend
blijven met wat de Linkerhand doet".
„Ik durf niet venter
aandringten",
sPrak Jan Vaubaron; „maar mijn wel-
uw gezin ontrukken, om u in de ge- doener mag zooveel hij wil trachten
vangenis voor schulden te zetten, waar- I onbekend voor mij te blijven zijne tnek-
uit niets u redden kan. Is dit alles kien, zijne stem zijn in mijn hart ge
waar?"
„Ja, het.is waar maar al te waar",
stamelde Vaubaron-, „O! ik' zie het, gij
kent mij goed".
„Het bewijs daarvan is, dat gij mij,
groot belang inboezemt", hernam Ro
dille. „Het lot, het toeval en de wereld
zijn reeds lang onrechtvaardig jegens u.
Ik1 wil dat ongeluk herstellen. Het be
haagt mij, nu en dan hier op aarde de
ml der Voorzienigheid te spielen. Ik
vind er gtenoegen in mij met ondoor
dringbare geheimzinnigheid te omhullen,
om hen die leiden te helpen en die wee-
nen te troosten. Uwe zorgen, uw ver
driet, uwe moeilijkheden wil ik allen
te niet doen. Neem dit aan, betaal uwe
schulden. Arbeidt. Wees vrij en geluk
kig I"
Dit zeggende legde Rodille vierbank-
briefjes van duizend frahes op de werk
bank, terwijl zijn vlugge hand tegelijker
tijd .ongemerkt ©an klein voorwerp tus-
schien de gereedschappen in schoof.
Vaubaron, beschaamd', verpletterd
door zulk eene buitengewone mildda
digheid-, hem zoo onverwacht en ondier
zulke zonderlinge omstandigheden be
wezen, kon in het eerst geen woorden
vinden om zijne dankbaarheid te be
tuigen; maar zijn hart was vol tra-
mefn V£« aandjoftttteg vulden zijne oogen,
grift en zoo lang ik leef zal de dank
bare herinnering aan dit oogenblik ni et
uitgewischt worden.
„Verduiveld!" dacht Rodille, ,,'t is
goed dat ik met dien baard geheel on
kenbaar ben. Maar ik had piijne stem
wel wat meer kunnen veranderen".
Hij wende zich naar de deur en sprak:
„Vaarwel, nogmaals vaarwel!"
„Neen", antwoordde Vaubaron met
al de vervoering der dankbaarheid:
„neen, geen vaarwelI tot wederzien I lik
weet niet welk zonderling voorgevoel
mij zegt dat wij elkander later zullen
wederzien".
„Ik hoop het waarachtig niet",diacht
Rodille, terwijl hij de kamer verliet.
Vaubaron stond er op hem met ©en
licht in die hand uitgeleide te doen, en
keerde niet eerder terug voor hij de
deur achter hem had hooren toeval
len.
Op dit oogenblik barstte het onwe
der los; groote regendruppels begonnen
kletterend nieder te vallen. D-e bliksem
stralen scheurden de wolken van een,
de stormwind loeide en de donder ra
telde zKelder ophóuden.
Martha, door bet geweld van den-
storm ontwaakt, opende bevende die gor
dijnen van hare slaapplaats.
(Wjordt vervolgd).,
