»44
druk-
le sinds
i'ukkerij
OUDE.
yerk.
den hoogen
Wel eens be
te late ont-
Dit moet toe-
vraag en be
niet alle aan-
5-
den een paar
de Provincie
ktevrije poot-
zich in ver-
;uringsdienst"
velwillend en
kend. Een en
ran turn schot-
aals een klei
en kostprijs
>aar gesteld,
erwachtingen
het een aan-
eens iets aan
jwei te boven
»en hiertegen
LLENDE
let onze vroe-
misère. Tot
n, daarbij ge-
i dit product
:ht rijpte te
zij den hoo-
ullen de uit
kunnen wor-
ook geleden
rbrengst. Ook
nor menigeen
>oede uitkom-
van tijd ge-
nschen over,
neden het ge
iden een goe-
lbouw. heeft
el dit product
en goed hield,
de „luis", die
t een blijvend
ondanks den
ook heel be-
rkzaamheden
geslaagd ben,
ik dit jaar
:t belang der
ider.
Is we het niet
»r ons bedrijf,
e deur staan.
zes het hoofd
lijk te maken,
zeker, dat elk
en en daarbij
den wensch
loonend mag
m steun noo-
dan, en dan
en ontplooien
1FFEN.
Secretaris.
NIEUWE LANGEDIJKER COURANT.
Dinsdjag 11 April 1922.
TWEEDE BLAD.
KAMEROVERZICHT.
P]e beidie Kamers hebben gedurende de geheele week ge
lijk vergaderd, en zijn gelijk op repes'gegaan. D|e Tweede Ka
mer evenwel voor aanmerkelijk langer tijd dam de Eerste,
dje reeds op 19 April aanstaande, dus op 's Prinsen verjaar
dag. terugkeert. Niet te ontkennen valt, dat die discussion
in dien Senaat deze week van grooter belang zijn geweest dan
dje van de Tweede Kamer, wielkie zich door nog enkele over
gebleven begroetingen-héenworstelde eh ten aanzien van de
behandeling der Vlootwet tien alleszins verrassende beslissing
nam, lijnrecht in strijd met die van de-voorgaajndp week.
lm die Eerste Kamer toch wielrd in den aanvafng der week
de Indische begrooting aang1e:nomie(n, tegelijkertijd dat die veel
bestreden wijziging van de Indische' T|arief'wtet wijierd verwor
pen. Het is niet de eter§tie kleer, dat de Senaat' in de laatste
maanden een ontwerp veirwierpt, dat door de Twieede Kamer
is aanvaard, maar zop op zoodatn'iigie verwerping in vorige
gevallen wellicht kritiek vikjl uit te oefenen, zeker niet ten
aanzien van de Indische Tariefwdt. Immers, het voornaamste
artikel dier wiet is in de Tweiede Kamer slechts aangenomen
met 2 stemmen meerderheid en idian nog dainik zij die omstan
digheid ,d'at de Communisten telaat ontidiekten, dat verhooging
van invoierrechtèn en uitvoerrechten hier onafscheidelijk sa
menging. In de Eerste Kjamefr is er bijna geen go,ed iwoorkl
over clit ontwerp gezegd', ook niet door den Minister van
Kplbnien, wiens in dein raged toch al matte verdediging, dit
maal het toppunt van matheid bereikte. Die verwerping werd'
dan ook verwacht. Is zonder eenigel sensatie aanvaard, al staat
men nu toch werkelijk voor die vraag op welke wijze de Indi
sche en de :Ned;erlainJdsche regeering de middelen moeten vin-
Öjeindie uit deze verhooging van invoerrechten en uitvoer
rechten zouden voortkomen?
Daarna zijn de beschouwingen over de) Grondwetsherzie
rting begonnen. Wel |niernia|ndi die' kan ontkennen, Jat ze niet
in principiieielen en groptcin stijl zijn gevoerd. Dat Was in liet'
bijzonder het geval met dei rede van den eersten spreker, den
heer de Vos van Stee(nwijk, die al de fijhe ironie, waarover
hij in zoP hoogs ma te beschikt en1 dié aan lang vervlogen tij -
tien in 0e Tweede Kamer dqet terugdenken, op de z.i. gebrek- j
kige ontwerpen deze|r Rjegiaering losliet; die reeds dadelijk
verklaarde tegen Hoofdstuk 4 ter zullen stemmen en omtrent
Hoofdstuk nog maar weinig aarzeling van tegenstemmen be
toonde. Ter verduidelijking zij hierbij gezegd, dat Hoofdstuk
4 omvat de ontbindbaarheid van de Provinciale Statdn, maar
ttel'ijk enkele praktische wijzigingen in het provinciaal en ge
meentelijk beheer; Hoofdstuk 3 de nieuwe wijze van herzie
ning der Tweede Kamelr leden langs den weg van evenredige
vertegenwoordiging. De ver hooging van het inkom5(i( dier
Tweede Kamer en al daarmede samenhangende maatregelen.
Aan die zijde van den heer de Vos hebben zich vrijwel vol
komen geschaard de hoeren Verh'eyien en de Waal Malefijt,
terwijl uit het katholieke kamp 'dje/ heer van Lainschot een
stem vain onverholen afkeur te|gen die mogelijke ontbindbaar-
hieid der Provinciale Staten hieieft d'oen hooren. Al dit ver
zet berust op dien zeker niet onjuistien grondslag dat, indien
men een twee-Kamerstelsiel wil handhaven, men dan ook de
Eerste Kamer op andere fundamenten mpet optrekken dan
met de Tweede Kamer geschiedt, terwijl de thans gevolgde
constructie èti Eerste èn Tweede Kamer van vrijwel gelijke
samenstelling dpet kómen. Ook hef oordeel van dein heer Ane-
ma is niet gunstig over deze beide Hoofdstukken, en Je.heer
Bosch van Oud-Amplisweerd heeft zich eveneens van deze
Hoofdstukken reeds afgewe|nid.
Aan 'd elirikerzijde is de harmonie niet algemeen. Prof. .van
Embdfèn juicht alle tie t de voorgedragen hoofdstukken toe,
al erkent hij eikel© bezwaren'." De heer Bergsma wil niets
van Hoofdstuk 4 weten: is bereid vóór Hoofdstuk 3 tel stem
men, maar dieelt tegelijkertijd medie, dat verschillende^ zij
ner fractiegenoten dit nief zullen doen. De beer van der Feltz
heeft bezwaar regsp Hoofdstuk 2, krachtens hetwelk hij thans
Üie mogelijklheid van ee]n nationiaien Vorst acht aangetast. En
tip heer Vliègein, die den laatstien dag voor het reces aan het
woord was, heeft .een waar domdefrgeluid doen hooren legen
.diegenen, die deze wijzigingen durven verwerpen. Evenzeer
als reeds door Prof. v. Embiden verweirping van Hst. 3,
dat het inkomen der Tweieide Kamer negelt, werd ontraden,
uit vr-eeze voor eeln conflict met die overzijde van het Binnen
hof -- evenzeer he|eft in:u die beer Vliegen gedreigd met de
gevolgen .van deze verwerping. Geboord de discussiën, wil
het ons voorkomen, d|a.t_ het mcefriendiael van de Eerste Ka
mer-leden zich daardoor niet zal latpn impooeeren. Een ding
ka imiet ontkend worden, dat politieke' overwegingen op de
laatste stemmingen geeln invloed hebben gehad. Dat waren
overwegingen van politieklö, vriendschap jegens het aan het
bewind zijnde Ministerie; gelóóft men dan werkelijk dat de
dreigementen van clejn heer Vliegen, tfiens réde de eigenaar
dige temperatuur van enkele dagen achtereen verstoorde, wel
indrukken zullen nalaten. Veef.leer zou dit kunnen doen tie
Verdediging van Minister Ruys de Bielerenbrouck, die echter
pas is aangevangen. Die Minister hoeft een heel klein ge
deelte vain die verdediging gezegd den dag vóórdat hij naar
Genua vertrok, terwijl zijln collega van Buiteinlandsche Za
ken, den heer Van Karnefbepk', den dag tevoren in de Tweede
Kamer nog een en andieir 'ovler de conferentie te Genua zelve
ten beste gaf, in antwojord op de intUrpellatie van den heer
van' Kavesteijn, waardópr mien nu leltdrlijk niets wijzer werd.
Dr. v. Kavesteijn had een 17-tal vragen opgesteld, waa,.van
sommige inderdaad nogal dwaas Jskm-k-en. Terecht treeft Mi
nister Van Karnebeek ieien half uur lang gepraat om niets
tie zeggen; hoe zou hij 'andielrs kunnen doen zonder zich op
een wijze, 'die aan de, uitvoering van zijn mandaat ter con
ferentie geen goed kan dóente binden. Door de hjeeren
Troelstra en M archantdie toch anders wei voor de rechten
dier Kamer ook op het stuk van buiten'landsche politiek op
komen. werd dit terecht ingezien; zij pleitten dan ook voor
een geheel vrij mandaat voor de NedJerlandsche delegatie.
Dat is haar gegeven, voorzover dé Rapier dat geven kan, zulks
o.m. door verwerping van een tweetal moties, waarvan dé
oene notabene de delegatie had verplicht om te Genua op
herziening van het Vredesverdrag van Versailles aan te stu
ren. Niets meer en niets mindiej-1
Dk Twieedie Kamer werkte zich diez eoveek, zij het niet
zondter moeite, door het restant der Landbouw-begrooting
hleen. Daarbij deed zich bij de' Afdeeling Nijverheid de eige
naardige tendenz van verschille|nde vasvereenigingen gevoe-
lien ,om, nu de nood aan den man komt, wat minder interna
tionaal te zijn in zooverre, dat men dé' Nedlerlandsch," arbei-
diers boven de buitenlantM-s zal bevoordaelen. Terecht is
hierover door den beek Schaper ©en verstandig woord gc-
sproken, terwijl overigens al'ie, protectionistische tendenzen, j
voorzover zij mochten bestaan, zijn weggeworpen. Slechts in I
één opzicht kreeg die Minister van Landbouw geen gelijk, n.l. j
ten aanzien van de bruinkojotontiginning Grethheide, die dooi
de Rijkskoliendistributiie wel .eigenaardig schijnt te zijn be
handeld. De heer Drion had aanvainkeTijk een amendement ge
need gemaakt om haar schadeToosstcjllmg toe te kennen; de
beer Dresselhuys zette dit in -een motie om, die met groote
meerderheid werd aangenomenDje Minister heeft nog niet
andiers gedaan da naan de Kamer toezegging vart een onder
zoek van de "Commissie-van "Vjeen, de dusgenaamde Crisiscom
missie. die reeds velschillende zaïakjes voor dén Minister van
Landbouw beeft onderzocht. Maar daar staat tegenover dat de
Crisis-Enquêtecommissie reedis pén voor Grethheide niet on
gunstig rapport beeft uitgebracht.
Het merkwaardigste is het ddze Week geloopen met de
behiaódeling der Vlootwet. Toph dèzie aan d-e orde kwam werd
het voorstel gedpian om den Minister Van Karnebeek uit te
rtciodfigten tegenwoordig te zijn c(n ook de Ministers van Finan
ciën en Koloniën. Aldus geschiedde. Toen legde Minister
Van Karniebeek. op 'het punt staajndief paar Genua te vertrek-
k|en, een-e verklaring af, die culmineerde iin de eind-conclu
sie, diat hij niet kon inzien, dat Washington zich tegen dit'
ontwerp zou verbetten. Ma,ar dié heer Djrion merkte terecht
op, dal de uitlatingen van Minister van Karnebeek voor dit
ontwerp dusdhnig belangrijk warert, dat men zich nu maar
'djezeh géheelen dag, dat hij nog aanwezig was, fot dat deel
moest beperken. De heter Oud ginjg vierder, en meende, dat
opk 'n ahet vertrek van den heer Van Karnebeek nieuws
punten van buitenlandsch beleid kond; In opkomen, zoodat het
verstandiger was om het delat uit tie: stellen tot na zijn terug
keer. V, otal de Christelijk historische groep, die op behande
ling der vlootwet heeft aangedrongen, stoind versteld; op die
wijze ging geheel het de vorige week met zooveel moeite
verkregen succes-verloren. Mien verwachtte hulp van dr. No
lens, die evenwel toen hij het spreekgestoelte besteeg, in
geheel andere richting adviseterde dan verwacht werd en het
worstel van den heer Oud sbetunde ,dat er daarom mfetgroo
te meerderheid doorging. Wat hiervan d° r.edet is geweest,
laat zich slechts veronderstellenwillichit heeft de overwe
ging,- dat niet met zpjo grootte zekejfheid op de meerderheid
vopr die Vlootwet mag worden gerefkiend, daaraan wel eenige
schuld. In (elk geval zijn de discussiën over de Vlootwet voor-
loiopig van d lebaan; wie wpet wefliCht tot na de algemesne ver
kiezing.
PLAATSELIJK NIEUWs!
OUDKARSPEL.
„ARMOEDE ZOEKT UITVLUCHTEN."
Voor een niet al te talrijk publielk, hetgeen echter eenigs-
zins jammier was. gaf „Het Kleine -Tooneel" j.l. Zatsr-
dagavond zijne aangekondvgdê uitvoering ten lokale van den
Heer C'. Vis te Oudkarspel.
.Armoede zoekt uitvluchten" 'belette het stuk, dat voor het
voetlicht werd gebracht. Eene D'uifsche vertaling, bewerkt
door den heer P. Deucekom.
Het is een stuk, waarbij je djei tranen over de wangen rollen
van 't lachen. Maar ook dkn alleen, wainneier T zóó vertolkt
wordt als „Het Kbine Tooinieiejl" dat doet.
Waldemar Holstein, arts, getrouwd met Ilona Barasch,
©ene Noorsche, leven in fatsoenlijke armoede. De toelage
van oom Juchtea is lang niet tO'ereiklebd om van te leven en
- patiënten heeft hij nog niet. Mevrouw Holstein tracht geld
te verdienen door als modafl te poseeren voor een.kunstschilder
en de dokter, di eals studejnt een jollg|e baas was en veel voor
de kunst gewelde, verbindt zich aan een theater om daar
door zijn inkomen te vermeeirdlereri.
B'ïide echtgenoptiejn houden dit voor elkander geheim en-
bedenken alle mogelijke listen en leugens, die ten slotte de
allerdolste verwarringen en misverstanden uitlokken.
Dit is geen stuk vopr een alfcfdiaagsch tooneelgezelschap;
dit moet in handen zitten van dilettanten als de leden van
„Het .Kleine Toonee'L". Die zitten reeds in den zadel, zijn
goed gespoord en gelaaarsd, hebben een tikje van aanleg
pn gave en benutten dit op de beste wijze. Anders komt zoo'n
stuk niet tot z'm recht, en nu wordt het een juweel van
Pen blijspel. De léden van „Het Kléine Tooneel" brengen er
bezieling en leven in.
Zij verdienen allen de|n lof, dit stuk tof een geestig pro
duct vat» menschielijke fantasie ep humor te hebben gemaakt,
door ongedwongen en vlug spel. Eé(h complimentje aan de
dames vooral, van wie wij geen van allen afzonderlijk mogen
noemenEn die heeren mpgen eveneens met eere worden ge -
noem cl. Aller spel viel neit genoieg te roemen an wij zijn er
van overtuigd dat" „Het KKleine Toopie(eï" nog vele lauwa-
nen, ook met dit stuk, zal inoogsten.
Het 'publiek genoot hartelijk. En, ,,h;et is voor het li
chaam nut, als soms de lever schudt." Zoo dachten wij er over
NOORDSCHARWOUDE.
GEMASKERD BAL.
Dien 2cn Paaschdag zal de Gymnastiekvereeniging „Hercu
les" ten lokale van J. de Bakker êen uitvoering geven, waar
aan verbonden een gemaskerd bal. Wij verwijzen naar de in
dit nummier voorkomende advertéptie en hopen in ons vot'gend
nr. nog nadere bijzonderbedicin te kunjnen vermelden.
NOORDSCHARWOUDE.
Naar we vernemen is j.l. Vrijdagavond van slager Knegt
20 pond vei spek een varkenskop en een koestaart gestolen
uit de vleeschkast in den winkeil. Mén had het blauwe gaal
van de deur der kast uitgesneden. D|e politie stelt een ernstig
onderzoek in.
NOORDSCHARWOUDE.
EEN GOEDE ONTVANGST.
Het comité, dat zich hier had gevOrmid voor de inzameling
van gelden voor hongerend Rusland en voor de noodlijdenden
in dit Veen streken, kan met vreugde op zijn werk terugzien.
In totaal werd ontvangen f 713,- ruim, waarvan f 190,voog
de Venen en f 523, - voor Rusland.
NIEUWSTIJDINGEN.
KERMIS.
Ook dit jaar 1922 zal er te Wtormervaeir evenals in 1921
wiee reen f jestweë'k met kermis worden gehouden. De feest
commissie van 1921, die ruim 2500 gulden in het la ad je van
dén gemeenteontvanger wist te brengen, hls batig saldo der
staangelden, is door B. en W. aangezocht om ook' dit aar
weer feesten etc. te organiseeren
DRINKDAGEN.
In het begin dier vorige weiek kondigde het werkvolk, werk
zaam bij het Tehuis vopr Ouden van Dagen ta' Amstelveen
den architect aan ,dat zij eeniga dagen den arbeid wilden
neerleggen en zoogenaamde drinkldagen houden. De op zie li
ter waarschuwde hen voor de gevolgen. Niettegenstaande dit
bi-el al het werkvolk tegelijk weg. Inmiddels had de architect
maatregelen genomen, en binnen eenige uren, nadat de werk
lui niet gekomen waren, w|ane(n zij vervangen door Diuitsche
krachtien. Twee dagen later mellddie zich het .oude personeel
14 man sterk, weer aan, doch de architect weigerde hun den
toegang grond dat die schuld bij hen lag. Ter voorkoming
van wanordelijkheden waren de maredjhauss.ee en politie van
bet gebeurde in kennis gesteld'. Die behoefden echter niet in
to grijpen.
ROOF TE ROTTERDAM.
Zondagnacht is in e.en pand op de Gedempte Binnenrotte,
te Rotterdam een man bqroofd van 8D00 gulden. Als verdacht
hiervan is door de politie een 25-jarige vrouw gearresteerd
A. 1.. G. genaamd.
TUSSCHEN DE MACHINE.
Die arbeider B. te Ve'ls)eroord, werkzaam bij de Amst. Bal
last Maatschappij, 'ha'd Zaterdag het ongeluk tusschen een ma
chine Ie geraken, waardppr bejm een arm werd af gekneld en
hij zwaar inwendig gekneusd werd. In hopetoozen toestand
werd de man naar een ziekenhuis tie Haarlem vervoerd.
FEUILLETON.
DE WERKTUIGKUNDIGE
MOEDER EN DOCHTER.
Die man is wel heel schuldig, maar
bij is toch ook heel ongelukkig", dacht
die aoiitmissaris, onwillekieurn|j' getrof
fen door diiien har t vars che u r en den kreieit,
die wanhppjgiöh Macht. „Hoe groot zijn
misdaad ook moge zijn, die boete, die
hier aanvangt, is vneiesB]Sjkr
Op zijne beurt nadlerde hij het Ded
en leg ié zijne hand gedurende eemge
oiogenbliklkien op hielt hart van Maytha.
Hij voielidie hiet flauw Moppen'.
,",Uwr \-cuw is niét doodi, mijnheer",
sprak hij daarop tot Vaubaron; „zij is
slechts in flauwte gievallen en ijk geloof
u te durven verzekeren dat zij weldra
wiedier bij zal konten".
„Helaas!" sprak de werktuigkundig?,
„ware 'het misschien niet heter dat zij
'dood was?"
De comnussairis kbn hier niets op ant
woorden; hij vergenoegde zich miet te
herhalen
„Kom, mijnheer, wij moeten gaan".
Vaubaron ha'd de kracht niet mieer
torn te spreken. Hij liet hét hoofd op de
borst vallen, ten te eken van zwijgende
onderwerping; hij nam die kleine Blan
che die als versteend van schrik daar
stond, i'n zijne armien en omhelsde haar
vurig en hartstochtelijk. Hij wierp een
langen en la at sten blik door de kanter,
die hij ging verlaten, en waarin het hem
hi dit beslissende uur voorkwam dat
hij gelukkig geweest was. Daarop plaat
ste hij zich vrijwillig tusschen de beide
gend'armen en keerde zich naar de déur.
Zekerlijk, op 'dit oogeublik geloofde
de werktuigkundige niet dat het moi-
gèlijk was nog iets toe te voegen tot
tot den vrees elijken lijdensbeker, die
hem overstelptis en die zijn verstand
bijna aan het wankelen bracht. Hij be-
biedroog zich evenwel. Een nieuwe en
onbeschrijfelijke marteling was voor
hem weggelegd.
De straat Pas de la Mule was, zooals
wij weten vol menschen en niettegen
staande de krachtige pogingen der gen
darmen, die 'belast war;n met de orde te
bewaren, werd de golvende menschen-
str.com met ieder oogenbldk dichter en
luidruchtiger.
Op het oogenblik dat de beschuldigde
d'ie aan die bleekheid van zijn gelaat,
zijn doffen blik, zijn ontdane trekken en
zijn wankelenden gang gemakkelijk te
herkennen viel, op den drempel van
zijn huis verscheen, voorafgegaan en
gevolgd door agenten en soldaten, ver
hief zich een onbeschrijfelijken kreet,
een kreet van haat en wraak.
Die commissaris wa's was verplicht de
soldaten ordier te geven in de gelede
ren te 'komen en d'e bajonetten boven
don beschuldigde te kruisen. D? over
heidspersonen en hun erscorte slaag'-
den er slechts met rffceite in de golven
van dlez.c menschenzee te doorkieven
en ean der uiteinden van de straat te
biereiken. Bij geluk stond daar een
huurrijtuig.
D.e commissaris nam bezit van uit
rijtuig. Hij ging binnen in zitten met
den beschuldigde en twee agenten. Een
soldaat klcwn1 op den bok naast dan
koetsier, die.^order kreeg om- naar de
-gevangenis te rijidlen. -
Een uur later hevapd de beschuldigde
zich achter sloit in afwachting dat de
rechter van instructie tyem een eerste
verhoor deed ondergaan.
Laat ons nu naar de straat Pas d; la
Muite terug keersn en treden wij nog
maals d;e. kamer binnen, waar wij Mar
tha Vaubaron, in zwijm liggende, heb
ben. verlaten. -Blanch? naast het b.ed
neclergeknielid en met het' gelaat in de
dlekens verborgsn, snikte en weende.
Het arme kind' kon, wel is waar, al de
bijzonderheden niet begrijpen van bet
vteesélijk Uraga, dat voor haar oogen
gespeeld werd. Zij kon de uitgestrekt
heid van het ongeluk niét raden, dat
haar in haren vader en haar moeder
tegelijk trof. Zij wist nog niet wat een
misdaad was, evenmin dat zij eanig be
grip had van watt de dood is en toch
gevoelde zij zich wanhopend en be
greep zij dat zij voortaan alleen op die
wereld zou sitaan.
Martha maakte een zwakke beweging.
Zij opende de oogen, zij hoorde Blan
che aanhoudend en zenuwachtig snik
ken. Nog slechts ten halve tot zich zielf-
zie gekomen en zjch niets meer heriiv
nenende, vroeg zij:
„Blanche, lieve kleine Blanche, waar
om weent gij?"
Het kind trachtte te antwoorden,
maar i|n hare -t ranen stikkende, was het
haar onmogelijk' een woord uit t bren
gen.
„Maa.r Blanche, stamelde 4? jonge
vrouw, dié haar hart a's toegen?p«?in
gevoelde, „wat scheelt er aan? Wat
gebeurt eir to,ch? Ik zal het aan Vau
baron vragen. hjj zal het. mij wel
zeg'gen."
Tot twee ma'en toe r:.ep zij haar echt
genoot Niemand antwoordde haar en
bet kind, den naam van haren vader
hoorende uitspreken, wrong zich wan-
bopig de. handen .en begon met ver
dubbelde hevigheid ta, snikken.
Martha ging Vaubaron voor de derde
maal roepen, maar har.r half geopende
lippen schenen eensklaps verlamd en
haar buitengewoon wijd geopsnde oo-
gen namien een uitdrukking van Schrik
aan. Groote droppels koud zweet parel
den op haar voorhoofd. Haar geest ont
waakte. Zij begon zich te herinneren.
Maar zij kon nog geen geloof slaan
aan de verschrikkelijk? en bijna onmo-
glelijkê dingen, die haar geheugen haar
ve voorschijn riep.
Plotseling ging ar een licht voor haar
op. D,e laatste sluier scheurde en viel
van haar oogen.
„Ah, ik herinner imij, stamelde zij. „Ik
herinner mij, hst is geen ij-dele droom
géweest. Hij wordt beschuldigd be
schuldigd' van oen dubbel? 'misdaad, dief
stal en moord. Hij is gevangen geno
men. Hij zal geoordeeld worden, ver
oordeeld misschien en toch ik kan
het bij mijn eigen leven bezweren
hij is onschuldig. Wat kómt het er op
aan wat die menschen zeggen? V/at
maakt het uit of er bloed aan de brief
jes kleefde? Dat bewijst niets. Vau
baron is onschuldig. Hij i.eeft niets
kwaads gedaan. Hij heeft nooit anders
gedaan dan twee wezens liefhebben
Mij en zijne déchter. Hij is de beste»,
de eerlijkste aller menschen, en die hem
beschuldigen zijn lasteraars of krankzin
nigen. Waarom hebben zij hem toch
Medegenomen en waarom ben ik lafhar*
tig in zwijm gevallen toen men hem weg
sleepte? Ik zou hem niet hebben laten
gaan, ik zou hem' verdedigd hebben
Ik. Ik zou zo toegeroepen hebben: H:
i.s ons'-hu.dig. Gij doodt mij, gij uoodt
een.arme stervende vrouw. Ontruk mij
1 hiet aan hem!, die mijn alles mijn le
ven i.s. Maar waarom hgb ik het niet
gedaan, waarom doe ik het nog niet?
opzoeken, i'k zal hen verhalen welk le
ven de .rechtvaardig? geleid heeft, die
men thans durft verdenken. Ik zal zc
bewijzen dat zijn leven zuiver, niet al
leen van .misdaad, maar zelfs van de
geringste fout is. Zij zullen mij begrij
pen. Zij zullen mij gelooven. Zij zullen
mij mijn echtgenoot terug geven.
Hoort gtj wel Blanche, zij zullen mij
uwen vader weder geven. Kom', laat
ons gaan, mijn kind, Ik neem u mede
kleine, hij zal zoo verlangen uw ar
me valer - ons te omhelzen.
Naar mate Martha sprak, maakte zich
eene buitengewone opgewondenheid,
een werkelijke waanzin van haar 'meester
en nam gaandeweg toe. Hate zfekte,
hare zwakte, hare onmacht, alles vergat
zij. Slechts ééne gedachte bleef haar
bijslechts één verlangen kwam bij haar
oip: de onschuld' van haren echtgenoot
aan deh dag te brengen, haem aan die
handen van het gerecht te ontrukken
en met zich m'edie te voeren.
Zij sprong uit haar bed en voor e?n
oogenblik geheel bezield door het vaste
idtec, dat haar beheerschte, had zij de
klracbt zich staandé te houden >en zij be
gon zich haastig aan tie kienden. He
laas I dé koortsachtige overspanning, die
baar staande hield, kon en moest niet
langer dan ééne seconde duren Mar
tha gevoelde zich plotseling dies te zwak
kier worden, naar mats de poging;' die
zij aangewend had, krachtiger geweest
was. Eene vers'apping maakt? zich v .n
géueel tiaar wezen meester en tal
neder zinken a s sens bloem, waarvan
de .stengec geknakt is.
(Wordt vervolgd),
