I
i
Fa. R. J. HOUWING,
Advertentien
in hun opvattingen. We zullen h'eF in dit verband hebben over
de telefoon-administratie te Amsterdam Tot gded ver staan
diene men te weten dat in onze hoofdstad twee wasscherijen
zijn, Paperel en de Jonge Paperel genaamd, welke heftig
met elkaar concurreeren. De firma Paperel nu had een adver
tentie aan die Telefoongids van Amsterdam gezonden ter plaat
sing. Deze advertentie werd echter geweigerd omdat met de
firma Jonge Paperel was oyepeengekomen dat alleen deze tn
de telefoongids zou mogen adverteeren. De firma Paperel pro
testeerde in een adres bij den Raad. 't Schijnt niet veel te
hebben geholpen.
Thans gaat de firma Paper|el de gemeente in rechten aan
spreken tot terugbetaling van de gëstorte advertentiekosten
en tot betaling van schadievergoedingdit laatste omdat
de firma van meening is dat in schoonmaaktijd vele orders
per telefoon worden opgegeven, en dat dus schade voor haar
ontstaat wanneer teen concurreerende, ongeveer gelijknamige
•firma kan adverteeren terwijl die mogelijkheid voor haar tuit -
gesloten is.
Daar gebelleken is dat men zich tegenpver de firma de Jonge
Paperel niet alleen verbonden heeft voor den gids waarover
de kwestie loopt, maar voor alle in die toekomst uit te geven
gidsen, zelfs in geval dat de firma de Jonge Paperiel mocht
Ophouden te bestaan, wordt tevens overwogen tegen de
gemeente deswege leien tweede proces te beginnen, waarbij
men uitgaat van de meening dat een publiekrechtelijk lichaam
niet he: recht heeft zich tegenover een adverteerder te ver
binden om een andere firma van adverteeren uit te sluiten.
Er was een man in Frankrijk, die zich een huis wilde bou
wen aan de Riviera. Hij wees raadgevingen van architecten
en aannemers af en stak zelf de handen uit de mouw. Hij
dreef zijn voorliefde voor persoonlijke krachtsinspanning zelfs
zoo ver, dat hij zelf zijn baksteenen ging fabrioeeren uit Ide
klei van zijn grond. Na niet langen tijd begon het huisje reeds
te verrijzen.
Maar toen kwam de fiscus en vroeg: „Vanwaar komen de
iteenen, waarmee ge deze muren hebt opgetrokken?"
1 „(Zij zijn uit den grond gekomen, welken gij| betreedt", luidde
het antwoord.
,JMaar ge hebt geen inkomende rechten betaald, toen de
stleenien Nice wierden binnengebracht".
„Mijn steenien zijn niet Nice binnengebracht, zijl zijn |er
gleboren".
't Hielp niet, die man werd veroordeeld tot betaling van |ie
belasting k 6000 francs, benevens van 100 francs boete, ter
wijl de steenem in beslag werden genomen.
Aldus veroordeelt, zegt de journalist Clément Vautel, de re
publiek een man, die met eigen handen zijn huis beeft ge
bouwd, inpllaats van hem tot voordeeld te stellen van alle
praatjesmakers, luiaards ien nutteljoozen.
PLAATSELIJK NIEUWS.
OUDKARSPEL.
In de heden gehouden vergadering der Néd. Herv. Gem
alhier is wegens overlijden van den kerkvoogd de heer A.
Borst Gzn. •- benoemd die heer. C. Butter Jzn
BUITENLAND.
VOORLOOPIG GEEN INTERNATIONALE LEENING
AAN DUITSCHLAND.
Aan 't „Hbld" wordt uit Parjjs geseind:
Het comité van bankiers is tot de conclusie gekomen, dat
het op het oogenblik geen besluit kan nemen nopens de uit
gifte eener internationale leening. De bijeenkomst van het
comité is tot over drie maanden verdaagd.
N. V. DE TIJDGEEST.
Trekking van 1000 nrs. ten overstaan van not. A G. Mulie.
Opgave van het hoofdagentschap. C. Paaxlberg fe Oudkarspel
Wpensdiag 7 Juni 1922.
Prijs, van:*
f 1000 2950.
- 400 1785 2000 4847 7427 8991 13545.
- 200 6315 9805 10763 17806 18910.
- 100 906 1761 3259 7791 10072 10477 IÜ545 12182
13592 14.312 15529 15576 16042 17621 18733 20967
11847.
rust liet. i
Ik ben zoo zeker van de onschuld van mijn cliënt, als van
de mijne, herhaalde hij onophoudelijk 'bij zilchzelven ien er
moet een middel bestaan om die schuld aan het l-icht tie bren
gen. Het is onmogelijk dat zulk een middel niet bestaan zou.
Maar hoe het te vinden? Ik verlies mijzelven reeds bij de eer
ste schreden in dien donkeren doolhof. Het lot van Jan Vau-
baron is aan mij toevertrouwd, als ik ier niet in slaag het leven
van mijn .onschuldige te redden, zal bet mij tot op mijn sterf
bed toeschijnen dat er bloed aan mijne handen kleeft.
Geheel beheerscht door deze gedachte nam de jonge man
een gewichtig besluit. Hij ging den rechter van instructie pp-
zpeken, niet in zijn kabinet, maar in zijn huis.
„Kom mij toch te hulp,' 'sprak hij tot den rechter, die hem
reeds lang kende en bijzondere achting locdirpetg, „ik ben de
meest ongeruste, de meest geplaagde aller menschen en ik zal
niet eer tot rust komen, voorjdat' het mij gelukt is u tot mijn
bondgenoot te maken.
„Wat betreft het? Spreek."
„Het betreft den beschuldigde, dien ik vprdeldigd heb en
dien ik nogmaals zal moe tien verdedigen,"
„Jan Vaubaron?" 1 i j
,>Ja." l i i
„Ik bewonder uwe pogingen iem uwh volharding, maar zij
zullen tot niets leiden."
„Waarom?"
„Die man is schuldig."
„Op tnjjn eer -jn voor God,<S" riep de jonge man dit, .zweer
ik u, dat h\j niet schuldig is. Gelooft gij dat ik in staat beu
zulk een eed te doen zonder onwankelbare' ziekerfheid te hebben
De rechter van instructie zag; zijne befcoeker gelduren.de eeni
ge oogenblikken strak aan.
„Gij zyt volkomen overtuigd," sprak hiji daarop, /lat zie ik
„Het betreft bier geene overtuiging, ik herhaal het u, maar
eene zekerheid. Gij verzekert zijne schuld ik ontken ze".
„Gij ontkent dan de blijkbare waarheid. Gij) beschouwt dan
tastbare, zichtbare feiten als vajsch".
„tja; Want die feiten zijn voor mij even zoovele bewijzen fcij-
jiier onschuld. Als gij mij ©en uur tij|ds kunt toestaan, wan
hoop ik er niet aan u tot mijn gevoelen over 'te halen".
„Spreek; ik zal u met evenveel belangstelling als nieuws
gierigheid aanhooren".
De jonge advocaat zette zich terstond aan het werk; hij
ontwikkelde met onvergelijkelijke logica, de stelling, die hij
reeds in zijne pleitrede had volgehouden, dat Vaubarpn niet
anders kon en moest zijn dan het slachtpffer van een beken-
digen booswicht, die 'door een plan van helsche stoutmoedig
heid de justitie opj een dwaalspoor bracht. Hij toonide aan
PLAATSELIJK NIEUWS.
OUDKARSPEL.
Woensdag vergaderdie hqt p(në
derling veefonds in het locaal van den
heer C. Vis.
Na opening door den voorzitter J. C.
Swager en lezing dier notulen, wterd
voorlezing gedaan van die rekening,
welke was nagezien en in volkomen
orde bevonden door de hoeren Jb. de
Wit en Abr. Hart.
Voor de veewagen was uitgegeven
aan onderhoud en voor staanplaats
f35.20; ontvangen was voor het ge
bruik van de veewagen f 58, alzoo een
saldo van f25.90. Voor het vette fonds
was ontvangen f31.50, wegens afkeu
ring was betaald f6.Het batig sal
do vorig jaar was f25.50. Ontvangen
was aan entrée nieuwe leden f25.50.
Betaald aan premie brandverzekering
f 160.10 en aan de verloskundige Pronk
f 158.
Het totaal der uitgaven f 4659.53, dat
der ontvangsten f 5199.35, zoodat er een
batig saldo is van f 329.81, terwijl op
de boerenleenbank is geplaatst f892.20
Als bestuurslid was aftredend da heer
Jb. Mask, die bij aclamatie herkozen
werd en zijn benoeming weer aannam.
Als taxeteur werd bij stamming de
heer S. de xVet herkozien, die na cenige
bespreking zijn benoaming aannam, na
dat was vastgesteld, dat de taxateurs
S. de Vet en P. Kostelijk jaarlijks f 25
voor hunne werkzaamheden zoudan ont
vangen en de heer M. Zut jaarlijks
110 voor dezelfde werkzaamheden in
de diepsmeer.
Bij de rondvraag kwamen verschillen
de onderwerpen naar voren, die ter
afdoening aan het bestuur warden over
gelaten. Daarna sluiting.
n B
NOORDSCHARWOUDE.
Ln de kolfbaan van dien bear T, de
de Bakker had Zondag ean kolfwed-
strijd, handicap .plaats, waaraan 22 kol
vers deelnamen. De uitslag daarvan
was: W. Kostelijk! te Oudkarspel, ie
pr. met 149 punten; Jn. Timmerman te
Oudkarspel, 2e pr. met 143 p.; P. Jas
te Noordschaxwouide, 3e pr. mat 134
p.; P, van Dam1 te Oudkarspel, 4« Pr-
met 133 p.; D. Keppe! te Noordschar-
wouiöe, seriieprijs miet 54 p.. D:e prijzen
bestonden in contamitetn.
Cl'imge Doorenbois dicht in „De Cou
rant":
TABAKSBELASTING.
O, als Opa eens kon weten,
Wat ik voor tabak betaal 1
Voor hoevéél ik in een maandje
Door mijn rookkanalen haal!
Heerlijke herinneringen!
Nicotienvol souvenir!
Opa dampe doorgaans deftig
Van een dubbeltje de -vier.
Eien héél emklei keertje rookte
Opa wel eens m|at een band,
('t Was maar zelden, want dan rookte
Opa iets boven zijn stand).
Waarom nam de wijze Fiscus
Indertijd niet het besluit
De niet rookers t ebelastan?
Die zijn veel goedkooper uit.
Geurig groetje uit het Oosten 1
N e uzenp rikkelend geblaar t
Roem van Nedieriandsch Oostinje,
Troost op dieze dlroeve aard'!
Nu belasting wordt geheven
Van 'de niicattae-sport,
Vrees ik!, dat je onbetaalbaar
En een luxe-weelde wordt.
E,ik sigaartje krijgt een bandje,
't Nieuwste op tabaksgebied,
Dit brengt mee, dat men in 't rooken
Nooit meer bandeloosheid' ziet.
En als goede Vaderlander
Trek je je er niets van aan,
Dat ide rookbelastingoenten
Lakonaek in rook vergaan.
PREDIKBEURTEN
Ntad. Herv. Gem. Zuidscharwoude.
Vrm. 10 uur: ds. J.J. v. Meurs-
Doopsgez. Gem. Broek op L'aitgemdijk.
Vrm. 10 uur: ds. De Jong.
Ned. Herv. Gem1. Sint Pancras.
Vrm'. 91/2 uur: dis. M. Buiskool van
Oiudiewater.
's Nam'. 61/2 uur: ds. J. P. Buiskool.
Preekbeurten Blroiek op Lanlglendijk
ni et omtvanglen.
Mient C 7 Alkmaar.
Yöiiwwag ns vanal' II 16.50
li Juni.
Ned. Herv. Kerk 'Noordscharwoude
Vrm. 10I/2 uur: ds. Staal.
Geref. Kerk Noordscharwoude.
Vrm. 9Y2 uur: Preeklezen.
Nam1. 4 uur: PreöMezien.
1897 1922
Eben Haëzer
Op dien 17 Juni hopen 'D. V
onze 'geliefde Ouders en Be
huwd»-Ouders,
Jb. DUIE
en
N. vjd. MOLEN
den dag te herdenken, dat zij
voor 25 jaar in den Écht zijn
verbonden
Dat God hen nog lang voor
ions mag sparen is de wensch
van Hun dankbare Kinderen
C. DUIF
en Verloofde
O. KONING IS,
F. KONING—Duif
N. DUIF:
en Verloofde Èfe
P. DUIF, E
J. DUIF.
Receptie Zaterdag 17, Juni
vanaf 's avonds 7, uur.
Sint Pancras, Juni 1922.
Djondierdag 8 Juni 1922.
iPrijs van
f 100.000 19535.
1500 13165
1000 4713 6774 8689.
400 669 2555 7764 14137 15539 16183 20072.
200 1558 4507 14259
100 5128 5400 7655 9324 10148 15335 16555
17098 19999 20766
Vrijdag 9 Juni 1922.
Prijs van:
f 10.000 4469 met Premie van f30.000
- 15.000 15540. 3
1000 900 113,0 1494 7582 151U
400 51 7190 8012 9563 10338
200 963 9943 11823 18848 19847
100 803 2280 .4727 4941 1211 15784 16303 18324
ALKMAAR, 7 Juni 1922.
Aardiappefen 35.42.Bloemkool 25.70.,Aardbei
en 2.102.60 per K G. Rabarber 2.304.90 per 100 bos.
Wortelen 13.80—18.30 Radijs 3.10—4.20. Spinazie 2310—
38.70. Kropsla 3 20—6.80. Asperges Dikwit 0.54—0.71 Asper
ges Dikblauw 0.30—0.44.
ALKMAAR, 9 Juni 1922.
Aardappelen 34.42.Bloemkool 22.62.Aardbei
en 1.60—2.60 Rabarber 6.20—9.80. Wortelen 15 80—21,20;
hoe de ware schuljdige zich toegang tot het hotel had wetan
te verschaffen; ho:e hij den 'grijsaard getroffen had met een
werktuig, dat den werktuigkundige ontstolen was; hoe hij
het venster van den laatste was binnen getreden en daarbij
Opzettelijk hst touw aan het balqon had laten hangen; hoe
hij den ongelukkige vier met bloed bevlekte bankbriefjes
va.n duizend francs had gegeven, wdier bezit alleen voldoende
zo,u geweest zijn om hem te doen gevangen nehnen en daarna
vertrokken was, wetende dat hij het hoofd van -een onschul
dige aan den beul prijs gaf ©n zichzelven ©en ziekere '.straffe
loosheid bezorgde.
,JDje man of liever dat monster lacht miet de justitie, idle
'hij om den tuin leidt", voegde de advocaat er bij. „Zoek
hem, want hij bestaat. Vaubarpn heeft niet gelogen. Vindt
hem en gij zult sindelijk dien werkelij|k|en schuldig© hebben".
Eene langdurig© stilte volgde op deze laatste woorden. De
rechter van instructie verzpnk in diep nadenken, batwiellk
de verdediger van Vaubaflon zich wel wachtte te verstonen.
.jGij hebt wel gedaan met hier te komen", sprak de :r echter
nia een; kwartier uurs. Gij deedt wel met te zejggen iwat gij mij)
gezegd hebt".
,,'Heb ik dan het geluk gehad u te overtuigen? Wat kan
ik verwachten? Wat mag. ik hopen?"
De rechter van instructie ontweek het antwoord op die
vragen. Hij stond op en gaf zijn bezoeker de hand om hem te
kennen te geven dat het gesprek nipt langer kon voortgezet
worden. De jonge man ging boen, wel overtuigd, niettegen
staande dit stilzwijgen, 'dat hij dp grootste overwinning be
haald had, die hem in {zijne loopbaan ooit zou te beurt vallen.
(Nadat hij den rechter verlaten had, begaf hij zich naar {de
gevangenis; maar hij wachtte zich wel tegen Jan Vaubaron
leen enkel woord te reppen van hetg|e(en er gebeurd was of
van den gelukkigen uitslag, dien hij zich meende tie kunnen
voorstellenHij vreesde bij den geva|ngpnie eenie verwachting
op te wekken, die misschien op eenp teleurstelling kon uit
kopen.
EENE ONVERWACHTE GEBEURTENIS.
De rechtier van instructie, die een ziepr nauwgezet man
was en zijn geweten door den geringsten twijfel, de minste
duisterheid bezwaard gevoelde, dacht ernstig na over het
geen de jonge advocaat hem gezegd had en alhoewel in
geenen deele door diens woorden overjtuigd van de onschuld
des beschuldigde, kwam hij toch tot het besluit dat de moge
lijkheid bestond van hetgeen de advocaat als zeker had aan-
genjomen. Dien ten gevolge had hij den volgenden dag een
ernstig en langdurig onderhoud met den procureur des ko-
nings, waarvan het gevolg was dat eene nadere instructie
als noodzakelijk werd bpschouwd en de rechter, die niets
Radijs 4.20—6.30 Spinazie 16.80—42,30. Kropsla 1 60—6,20:
Asperges Dikwit 0.73—0.80 Asperges Dikblauw 0.38—0 52.
ALKMAAR, 9 -Juni 1922.
Aanvtoer 155 stapels w|egende 140000 K.G.
Kleine fabriekskaas met merk f38.— zonder merk f35.
Commissie kaas met merk f37.—.
Boerenkaa ^met merk f40.— zonder' merk f38.—
Commissie boeren kaas met merk f35.
Handel vlug.
liever wensohte dan zijn twijfel zoo spoedig mogelijk tot ze
kerheid gebracht te zien, gaf bevel Jan Vaubaifon nog dien
zelfden dag in zijn cabinet te brengen, waarbij 'hij! aanbeval
hem met de meest mogelijke zachtheid te behandelen en geene
handboeien aan te doen. Dit geschiedde omtrent twiae uren
na den middag. Een uur later bemerkte de jonge advocaat,
die uit de perste kamer van het civiels gerechtshof kwam,
waar hij gepleit had, dat bet geheele paleis va|n Justitie lin
opschudding was. Verschillende groepen stonden in de voor
zaal in levendig gesprek bijeen, gendarmpn lippen haastig heen
en weder en piketten infanterie waneh al aan de uitgangen ge
posteerd.
De verdediger van Jan Vaubarpn sprak een zijner collega's
aan en vroeg hem: „Wat gebeurt er toch? Waarom zooveel
leven, zooveel beweging?" v
„Het schijnt", antwoordde de gevraagde, ,dat een gevaar
lijk boosdoener de vlucht genomen heeft op het oogenblik dat
men hem naaf het cabinet van den rechter van instructie (ge
leidde".
„Weet men den naam van dien misdadiger niet?"
,/Tot op dit oogenblik weet niemand hem; ik heb er te
vergeefs wel tien personen naar gevraagd".
„Weet men ten minste wie de rechter van instructie is?"
„p ja., dat is bekend, 't Is mijnheer M."
De jonge advocaat voelde eene rilling door al zijne leden
toen hij den naam hoorde noemen van 'den rechter, met twien
hij zich den vorigen dag zop lang onderhouden had.
„'O God", dacht hij, ,als die vluchteling Vaubaron maar
niet is. Als hij het ongelukkiglijk mocht zijjn, dan is lalles
verloren".
Ten einde zich zoo spoedig mogelijk zekerheid hietomtrrent
'te verschaffen, haastte hij zich naar het qabinet van den
rechter van instructie, die hem, zoodra hij aangediend was,
terstond liet binnen komen'.
,JWel, (wat zegt gij nu?" riep de rechter uit, zoodra de be
zoeker binnen getreden was. „Zult gij nu nog de onschuld
van uwen cliënt staande houden? Het laatste, beslissende,
Onwedersprpkelijke bewijs van zijjne schuld ontbrak ons vol-
gjens u; hij heeft het in dit oogenblik gegevlen".
„Van welk bewijs spreekt gij?" stamelde de jonge man. „Wat
wilt gij zeggen?"
„Jan Vaubaron is ontsnapt. Wist gij dat nog niet? Wel verre
van licht te zoekjen, ziet gij dat hij het ontvliedt. Hijl rekent
zoo weinig op de rechtvaardigheid zijner zaak, dat hij ont
vlucht, juist op het oogenblik, dat eene nieuwe instructie zou
aanvangen. Wat zegt gij daarvan? Wat hebt gij te antwoor
den?"
„(Niets, helaas! ik antwoordt niets. De ongelukkige stort zich'
in het verderf dopr eene onzinnige da,ad, die bet mij onmo
gelijk is te begrijpen. Zijn grootste zvijand kon hem geen'
slechter raad gegeven hebben. Hij zal ongetwijfeld weder te
rug gevonden worden en zijn toestand, die reeds zoo zorgwek
kend was, wordt er geheel wanhopig door. Dit veranderc
overigens niets aan mijne overtuiging. Ik wil gaarne toegeven'
dat Jan Vaubaron gek geworden is; maar dat hij schuldig lis
zal ik nooit toestemmen".
De rechter van instructie bbog het hoofd en verzonk ito!
gepeins. r M
„Wat kan ik nu nog doen?" sprak hij na eanige oogenblik
ken. „Mijn geweten, een oogenblik verontrust, is nu geheel
voldaan. Ik was gereed om met onvermoeibaran ijver ide
heiligste van alk plichten te vervullen. Ik ging strijden' om
de waarheid te ontdekken; ik ging alles aanwenden om de
oplossing van dit duistere raadsel te verkrijgen de ont
vluchting, die daar even heeft plaats gehad, werpt al mijne
plannen omver en verlamt al mijne pogingen. De beschuldigde
zelve maakt mij thans onmachtig".
1 r Wopdt vervoljgd'.
