NIEU WE
SAFE-LOKET
Nieuwsblad voor LANGEDIJK en Omstreken.
INBRAAK.
Dinsdag 13 Juni 1922
31e Jaargang
J. LI. KEIZER.
per 3 maanden f 1,15
ZAANLAHDSCHE BANK,
No. 67. iirrfcikb. r&i.£iPn«soB 52
LAIilGlBUKEft COURAST.
Deze conrant^verschijnt Dinsdags, Donderdags en Zaterdags.
REDACTEUR-UITGEVER
PRIJS OER ID 7ERTENÏI jfi NI
Tu 1—5 regels 75 ct., elke regel meer 18 ct.
1B0NNEHENT8PBIJB
BUREEL:
Groote letters of vignetten worden naar plaatsrnimte berekend.
üoo r dscharwoude.
Brieven rechtstreeks san den Uitgever.
VERGADERINGEN.
Vrijdagavond j.l. 7 uur hield: de heer F V. Valst'ar van
(Naaldwijk eene bespreking over het aangekondigde onder
werp: „De komende politieke Strijd" voor de A. R. Kiesver-
eeniging „Nederland en Oranje" te Broek op. Langendijk.
De heer Valstar dankte den voorzitter voor zijn inleidend
(woord en voor de introductie 'bij' de A.R.Kiesvereen tie
Broek op Langendijk.
Spreker beweerde, dat door de evenredige vertegenwoor
diging bij de volksvertegenwoordiging in de 2e Kamer die
zaak anders is komen te staan, dan zij vroeger was. Al! erkent
spr. het nut van partijschap of organisatie, daar staat tegen-
lover, dat iemand door partij' of organisatie naar voren ge
bracht nog niet zoo dadelijk geschikt is, datgene op poli
tiek gebied te leveren waarnaar gevraagd wordt.
Dioor den oorlog zijn wij; verrast geworden. Het volk ver-
keerde in zelfgenoegzaamheid en zelfvoldaanheid. Men was
gewoon geraakt aan de ups aud downs van het algemeen twe5
reldgebeuren. De hoofdkracht van dén gewonen burgerschool
in het zoeken van zijn dagelijks brood. Hij geloofde het wel.
en liet daarom die politieke kwesties voor hen, die zich tdccr
het politieke leven voelden aangetrokken. Zóó was de al- j
gemeene belangstelling des volks voor de politiek en het ge
volg was, dat men het maken van 's lands wetten'overliet 1
alleen aan geleerden, die aan het practische' leven ontwend
iwaren. Het contact tusschen die wetten en hiet pracfeche
leven 'ontbrak tien ecnenmale. De uitvoering dier wetten ken
merkte zich daarbij ook van weinig meeleven''"der maatschap
pij, zoodat de wetgevers naar de menschen moest zoeken,
en zoo kwam deze van zelf bij denambtenaren. Toen de oor
log kwam eischte de praktische uitvoering der wetten, dat
veel over zijn kant gelaten moest worden, wijl het geheel
niet was te overzien. Er moest vlug en kloek gehandeld wor
den.
Overleg kon daarbij niet plaats hebben. De toestand liet
Öit niet toe. Zoo sloot o..a Min. T-reub de Amsterdamsche
beurs. Zulk diep ingrijpen in het maatschappelijk leven riep
naar organisaties. De staatsbemoeienis dreigde meer te ver
stil ken dan te doen groeien.
De oorlog heeft ons wakker geschud. Maar wij kennen
echter het gevaar, dat er schuilt in organisatie. De vakactie
kan ontaarden in trotschen overmoed, dat zegt: „heel het
raderwerk staat stil, staat stil, als deêz machtige arm het
FEUILLETON.
DE WERKTUIGKUNDIGE.
Terwijl dit gesprek plaats vond en iedereen in het paleis
vap justitie zich met dit voorval bezig hield, terwijl de aga
ten van de veiligheidspolitie zich door geheel karijs vei -
spreidden om het signalement van den beschuldigde, dite tot
eiken prijs opgespoord moest worden, overal bekend te maken,
verwijderde deze zich snel van het peleis van justitie, zoo
veel mogelijk een vasten geregelder^ tred aannemende, ten
einde geen opzien te verwekken en bij-voorkeur de minst (be
volkte straten kiezende.
Laat ons in weinige woorden Verhalen wat er gebeurd was.
De verwondering van Jan Vaubaroh was zeer groot geweest
tjoen hij twe iegendarmen in zijpe oei had zien komen met
het beviel hem naar den rechter van instructie te vergezel.en.
Het weglaten van de handboeien verhoogde nog zijne verba
zing. De instructie wa;s immers reeds lang afgeloopen. V at
Wilde de «echter dan nog vpn hem? - Welk nieuw onherl zou
hem treffen? Welke nieuwe schande zou Pr .over zijn hootct
k°Dhnwaten de onoplosbare vragen, die hij zich stelde, terwijl
hij zijne beide geleiders door. de naauwp 'en sombere gangen
volgde. Eensklaps, op het pogenblik dat hij de bo,ven^-
trede van een smallen steilen trap bpdeikt had, kwam de ge
dachte aan vluchten, de zucht naar vrijheid weder bij h,m
op met zulk eene hevigheid, dat hij er nipt langer wieerstand
aan kon bieden. Die gelegenheid scheen hem overigens sun-
stiger dan ooit. Hij keerde zich plptsehng om, wierp den
gendarme, die achter hem liep omver en. klom nretwerwom
derlijke snelheid wieder naar benedten. Onderaanclentrap
Waren drie gangen. Op goed geluk sloeg hij er '-en in
het toeval was hem gunstig. Na eemge seconden was hij
in d,e voorzaal en had het paleis van justitie reeds wriaten
vöor'dat de gendarmen, die door' hunne zware wapenrustmg
belemmerd werden, zijn spoor gevonden en alarm gemaakt
haSnsrde straat bereikt hebbende kon hij zich voor het pogen-
blik als bulten gevaar beschouwen en zonder, eene minuut
te verliezen sloeg hij den doolhof v,ap steegea en straa j
deHij1wasnvrij. Zijpe kleeding, heel armoedig maar: netjes en
Zindelijk, had niets waardoor de aandacht op hem gevent b
Wilt jrij niet steeds beangstigd worden door
de gedachte aan een inbraak ook bij U, beleg
dan Uw geld, of huur voor Uw waarden een
BROEK OP LANGENDIJK.
Tarief voor groote loketten f 12,- per jaar.
voor kleinere f 6,— per jaar.
Inlichtingen worden gaarne verstrekt.
iwil". Dit neemt echter niet weg, dat organiseeren goed-ds te
noemen
Speciale belangen organisaties kwamen tot bloei. Organi-
'satie was het wachtwoord van ieder,'die zich met het politieke
leven ging bemoeienHun actie heeft echter geleid tot bot
sing van het sociale- en politieke streven. -
Reeds in 1878 heeft dr. Kuyper dubbele Staten en Raden
ygewild. Het volk moest zich kunnen uiten en .wel langs
ycorporatieven- en politieken weg, opdat beide sfeeren in beide
richtingen zich gelijkelijk zouden ontwikkelen.
Van deze verkiezing is dit het typeerende, dat ongeveer
50 groepjes om den buit gaan kampen.
Er heerscht een politieke en geestelijke verwarring.
Dit is niets vreemd voor ons, die in een materiaelen «tijd le-
vien. Deze eindelooze splitsing is echter bedenkelijk en heeft
teleurstelling "tot gevolg. Van een parlementaire regeering
kap geen sprake zijn. Zij; leeft bij de gratie en grillen der
volksgroepen. Het orgaan ontbreekt te jgenenmale om de be-
lapgen van allen te behhrtigen. Bij de soc. dem revolutie Sn
klop worden. Hij bezat nog het grootste gedeelte van de
drie louis d'or, hem door zijn verdediger eenige dagen vroe
ger geschonken. Misschien zou hij, a,ls geen ongelukkig toeva!
er zich tegen verzette, langen tijd aan de nasporingen der
politie kunnen ontsnappen.
jNadiat hij ongeveer vijf minuten zoo snel hij kon zonder in
het oog te vallen, voortgegaan was, vertraagde hij zijp stap
en zag om. Zoo ver zijn oog reikte was de weg vrij achter
hem. Vaubaron sloeg daarop eene zijstraat in en begon we
der snel tie Ibopen. Hij maakte eene menigte omwegen, ten ein
de hel daardoor zijne vervolgers moeilijk te maken zijn spoor
te vinden en na een half uur heen en weder Ibopen ging hij
de Seine over, de straat St. Jacques-door en berteikte |cien
bui ten sten Boulevard. Boven alles moest hij er aan denken
zich onkenbaar te maken. Hij liet zijn haar snijden en zijn
baard afscherenVhetwelk geen van beiden sedert zijne ares-
tatie gedaan was. Daarop kocht hij een pet en eene oude
'kiel en aldus, bijna geheel onkenbaar geworden zijnde, ge
welde hij behoefte zijpe krachten door voedsel te versterken.
Hij deed zijp middagmaal ipet een stuk brood en oen glas
brandewijn. i
iNa, dezen soberen maaltijd begaf hij, zich weder op weg.
Eienigen tijd lang volgde 'hij-den Boulevard en keurde in |de
stad terug door de Barrière du Maine.
Geen woorden zijn in staat weder te geven wat er' in het
gemoed van dsn vluchteling omgang.
Hij kon niet nederknieleii te midden van die menigte voor
bijgangers om God te danken voor zijpe bevrijding maar zijn
dankgebed steeg daarom niet minder vurig uit zijn hart Paar
Omhoog en zijne, lippen fluisterden vervolgens:
„frhaps is het uwe beurt, veelgeliefde Martha. Gij leeft
niet meer, maar uwe nagedachtenis leeft steeds in mijn hart.
U?w graf zal de eerst eplaats wezen die ik btezoek, gij zult mijl
zeggen waar ik zoeken moet om ons kind te vinden".
INauweldiks had de vluchteling deze woorden geuit of hij.
bleef stilstaan als werd hij door eene ontmoedigende gedachte
pan den grond genageld. Dat graf, waarop hjj gezworen'had
pieder te knielen, dat hij met zijpe tranen wilde besproeien,
iwa-ar was het hoe zou hij hst vim|den? Hij;, Mist bet niet/
hij had het nooit geweten en toch, hij: wilde pij moest het
weten. Wie zou het hem kunnen zeggen?
Gedurende eenige oogenblikkpn maakte geheele moede
loosheid zich vap hem meester; maar hij riep al zijpe geest
kracht bijeen en nam het kloeke besluit alle glevaren te trot-
see«en en zich naar de straat Pasfte-la,-Mule qe begeven, ten
Duitschlapd bleek, dat ieder zijn eigen behing zöchtr, en niet
het algemeene. Inplpats van verwachte voordeden kreeg men
nadeelen. De winst bij de socialisatie bl'eek een zeepbel ge-
i
I De splijtzwam dreigt-ook in de Partijjen ten ontzent. Het
1 nóodige contact is nog niet over het algemeen verkregen.
In het stellslel van E.V. is de band tusschen kiezer en gekozene
doorgesneden. De laatste is dus geen volksvertegenwoordiger
meer, en het blijkt, dat de splijtzwam welig tiert.
Het platteland met zijn nooden en behoeften deelt nietlnlde
algemeene belangstelling. Zelfs niet genoeg bij het Dep. van
Landbouw. I
De oorzaak moet gezocht worden in het sterk varieteits-
versc'bil tusschen het plattelands- en stadsleven. Ook de soc.-
dem. partij heeft de meeste moeite met haar agrarisch pro
gram. In 1921 konden zelfs 40.000 tuinders, die den steun
inriepen van die 2e Kamer, niet die belangstelling voor hen
wekken. De behandeling echter van de registratierecht,
dat wel is waar is komen te vervallen met krachtigen sléun
aan de motie Duys, doej blijken, dat wij, zóó niet uit de po
litieke moddersloot geraken. Dater weinig belangstelling blijkt
te zijn vOor den landbouw, daaraan hebben die tuinders zelf
den schuld. Wij mogen niet-onbillijjc zijn, want ook wij zijp
te kor', geschoten in onsvereen igingslev|en. Wij hebben Pi ter
te kort geschoten in ons vereenigingsleven. Wij hebben piet
tijdig verstaan waartoe wij, onze organisaties hebben. Zoq
heeft de heer Go-lijn met het oog op de tijdsomstandigheden
'zitting genomen in Botiz. Wij zillen ook strijd te voeren Sieb-
ben tegen afgeffse'e staatsbemoeienis, Industrie, Scheepvaart,
Bankwezen, organisaties met zulk een groote macht. Hiervoor
Mordt de algemeene belangstelling gevraagd. Tievens is het
pnze plicht voor onze maferieeie belangen op te komen. De
stoffelijke belangenmogen echter nie't de geestelijke belangen
beheierschenHet beginsel staat voorop en het leven moet
(worden ingedeeld naar den eisch van het beginsel.
Spr. voelt meer voor d'en patriarchalen vorm, waarin werk
gever en werknemer net na,as t elkaar, maar met elkaar
"werken, zöodat als één lid van het gezin lijdt, alle leden mee
lijden.
Het nieuwe beginsel van overleg in d earbieidswet van 1919
juichen wij toe.
De alles over denzelfden kam scherexiiden arbeidswet werkt
in menig opzicht verstikkend.
(Overleggen zal zijn moeilijkheden met zich brengen. In
einde daar zijne oude buren te vragen of ziji ook wisten waar
hel lijk var Martha begraven was. De ongelukkige viel bij-
pa in zwijm v]an aandoening en ontsteltenis toen hij! de straat,
wcarin hij zoo lang gewoond had, wederzag en het huis, waarin
hij gelukkig geweest was, het hotel de Virvillp, waarvan hij'
voor die eerste maal den drempel overschredenv had, toen
de justitie er. politie; hem daar gebracht hadden iin tegenwoor
digheid vap de lijken zijper gewaande slachtoffers. Het witte
uithangbord, met zijn naam in zwarte letters, bevond zich nog
altijd op de hoogte dier eerste verdieping. Het hótel de Vir-
\ille zag er somb|er en naargeestig uit. Alle vpnsters waren
gesloten Hiel gras groeide op die straat voor de groote koets-
poort s en het gemakkelijk te zien dat die deuren nooit meer
ppengingen. Tot wien zo uhij zich wenden om te vernemen
Iwat hij zooveeL b|elan|g had te weten? Onder, welken vorm
zou hij die vragen doen zonder zich in gevaar te brengen?
Hij aarzelde en zijpe aarzeling is ligt te begrijpen. Daar zag
hij, bijpa vlak voo(r het hotel die Virville, dien ouden kromge
bogen blinden commissionair zitten, die sedert onheugelijke
jaren boodschappen dped voor de lieden in de buurt.
Vaubaron naderde hem.
/Kameraad", sprak hij, ,is daar aan den overkant niet iets
Verschrikkelijks gebeurd, zoo wat drie maanden geleden?"
„Ja, ja," sprak de oude man; ,-gij bedoelt den bar,on en
Ursula Renaud. Ik kende ze beiden zeer goed en Jan Vauba
ron ook, hoewel ik nooit met hem gesproken heb; hij woonde
Op de eerste ver/dieping van het huis daar en hij 'he'eft zich
met een touw van zijn balcon laten afzakken om zijp mis
daad te plegen die schurk!"
Vaubaron boog zijn hoofd voorover om het róód te verber
gen, dat zijn gelaat overdekte. Na eenig eoogenblikken her
nam hij met eene stem, die niettegenstaande al' zijne p'ogin-
'gen beefde:
„Is het dan zoo zeker dat hij de werjeelijlke schuldige is?"
Ja, ja: dat is zeker en gewis; de bewijzen ontbreken Piet.
Het vonnis is uitgesteld, maar die gauwdief zal toch zijn loon
vel krijgen".
„'Het is gelukkig dat hij geen vrouw en kindenen had".
„Daar bedriegt gij u in".
„Is hij dan getrouwd?"
„Mijn hemel, ja; hij was bet ten minste met eiene arme
/brave lieve vrouw, die hij langzamerhand den dopd heeft
aangedaan. Ik zeg u, hij is een monster".
Vaubaron wend dopdsblepk.
^Maakte hij dan zijne, vrouw, ongelukkig?" stamelde hij.
