EEN RECHTSGELEERDE CURIOSITET.
'Die faillissements-aanvrageder NddarL Spoorwagen.
iNb^r aan het „H.'bld." wordt gemeld heeft mr Van Woel-
deren in opdracht van een cliënt het faillissement van de "Ne-
derHamdsobe Spoorwegen aangevraagd!
Dit bericht zal vermoedelijk velen doen schrikken, maar die
schrik zal wel aanstonds verdwijnen als men de aanleiding tót
die' faillissementsaanvrage verneemt.
De zaak is deze:
De 'Noord-Brabant Duitsche Spoor heeft van haar in 1874
uitgegeven obligatie-leening in een tijdvak van 35 jaren geen
coupons betaald, noch uitlotingen doen plaats vinden van die
leening. Tom nu de Nlederlandsche Spoorwegen de Noord
Brabant Duitsche Maatschappij overnam met alle lusten en
lasten, heeft de cliënt des hespen Van Wioelderen de Ned.
Spoorwegen gesommeerd tot betaling dezer achterstallige cou
pons op welke sommatie de Nederlandsche Spoorwegen niei
'hebben gereageerd. Ten einde nu een zeer langdurig civiel
proces tie dezer zake te vermijden, 'heeft men besloten de fail
lietverklaring der Nederlandsche Spoorwegen aan te vragen
met déze bedoeling: de Ned. 'Spoorwegen langs dezen weg
te verplichten zich uit te spreken ten aanzien van de 'beta
ling die van die Spoorwegen is geëischt in verband mei die
leening der Noord-Brabant Duitsche. Alleen op deze wijze
kan die verklaring het spoedigste worden verkregen. Vandaar
deze faillissementsaanvrage, die niet ten doel heeft de Ned.
Spoorwegen failliet te doen verklaren, doch wèl het doel om
éde Spoorwegen te dwingen tot de uitspraak, welk standpunt
zij ten opzichte van de van haar verlangde coupon-betaling
inneemt. Dus «zuiver een quaestie van middel. En een inte
ressajnte redhtsquaestie.
PLAATSELIJK NIEUWS.
DE GOEDE ZEDEN LANGS DE STRAAT.
Wat men voor enkele jaren terug alleen maar denkbaar
achtte in een stad geen stadje maar een groote stad, is
zelfs op het platteland werkelijkheid geworden. De politie
heeft tegen een paar dames alhier proces-verbaal opgemaakt
of haar gewaarschuwd tegen het dragen van al te luchtige
en opzichtelijke kleeding, die aanstoot gevien en de goede
zeden kwetsten. Het eeuwig bruine japonnetje met lange rok
en hoog opstaand boordje om den hals is verdwenen. Het
stemmige recht-toie recht -aan -kleedje met zwart flu we: Dn
biesjes op mouw en rok 'heeft afgedaan. Er kwam meer snit
en vorm in de dameskleeding; de mieter gratievolle lijnen en de
coquette afronding, ©enige ondeugende plooitjes, die smaak
vol tooiden len distinctie gaven, daarbij een ©enigszins vlug
frisuur, 't sprak haast van zelf, dat men zich'gaarne schikte
naar deze vernieuwing en de meer moderne mode aanvaardde,
waarover die jonge meisjes gniffelden en waarover de meer
.'bedaagden reeds ernstig het hoofd schudden. Maar nu een
maal deze stap was gezet op den nieuwen wieg ging men weldra
een schrede verder. Mevrouw Mode is een grillige "dame,
coquet en vaeleischend, maar, hielaas, haar eeuwige
jeugd zou haar doen vallen. Mevrouw Mode veranderde haar
naam in Madame sans Géne en hare dochteren sleurde zij
mede in de lichtglans van het moderne klieted, dat geen kleed
meer is en verblindde haar door de vleierijen en de begee-
rige oogen der jongelingen, die smaak vonden in dezë „ont
kleeding", omdat het de zinnen prikkelde
Het is zeker een onaangenaam biericht te moeten lezen, dat
de politie wegens het dragen van onwelvoeglijke kkeding
heeft moetien verbajiseieren of waarschuwien, dit is toch
ze'kter >een aanklacht tegen de goede zeden. Men heeft over-j
dreven. „Voetvrije" rokken zijn „knievrijs'' rokjes geworden/
en al zijn we zelf niet blind' voor gratie en lieftalligheid wij
keuren het alleszins goed dat een wakend oog wordt geslagen
op „halfnaakte" kleeding en brutaal durven in zinnelijk op
richt.
- BROEK OP LANGENDIJK.
Vergadering van de Langendijker Groente Centrale op Maan
dag 19 Juni in de vergaderzaal van het Betaaïkantoor.
Aanwezig wanen 10 aangesloten vereenigingen met verte
genwoordigers van de „Koophandel" en de Eiere-Voorzittier
A. Slot Pz. De voorzitter de heer P Slot, opent de vergade
ring met een hartelijk welkom, de notulen worden gelezen en
na een kleine opmerking goedgekeurd. Rapport werd uitge
bracht van het betaaïkantoor over de maanden April en Mei.
Over de maand April is verhandeld voor een bedrag van
f70947.94 en over Mei f2757.23 Ingekomen is een schrijven
van den beambte T. Keizer, waarin hij het bestuur dank zegt
voor zijn vaste aanstelling aan de veiling. Van de Vereenigmg
de Koophandel is een schrijven ingekomen miet het verzoek
o de tolegang maar de telefoon ruim te houden, wat nog al
eens belemmerd wordt door het vele publiek. Besloten wordt
het lentreé-geld van 5 op 10 cent te brengeh en zooveel móge
lijk het publiek ook aan de Zuidzijde der veiling te doen plaats
nemen. Tevens wo:rdt verzocht, de aardappelen, welke geen
„'Zooveel vertrouwen doet mij met recht Verwonderd staan",
antwoordde Vaubaron, „len ik tracht te vergeefs te begrijpen
iwelkte waarborgen gij hebt dat ik niet wieg zal' loopen zondier
tiet geld achter te laten".
„Welkten waarborg? De beste van tallen: uw eigen belang,
'Buiten d|e galeijen, zoowel als daar binnen, is die wraak der
jgalteiboievem vreesselijk. Gij zoudt gevaar loopen door mij te
bedriegen u een van die wraakniemingjejn op den hals te ha
llen, die langs allerlei wegen ten door w/elbe middelen dan
opk, altijd hun doel treffen. Overigens zou de dienst, die ik
ju bewezen had, groot genoeg 'zijn om op ©enige dankbaarheid
aanspraak te mogen maken; dat zult gij mij wel toestemmen,
«denk ik".
Het was onmogelijk zich te bedriegen. Dè meest mogelijke
oprechtheid bleek in de woorden 'van dien jongen galeiboef,
Izopwe! als in d|en toon, waarop zij uitgesproken werden. Vau
baron voelde op eenmaal zijne vrees e!n zijn wantrouwen ver
dwijnen. Toch blteef hem nog een laatsten twijfel over, hij
Vreesde dat de gevangene mteier beljoofd had dan hij houden
kon. Hij antwoordde derhalve:
„ilk gelóóf aan uwe goedje trouw en ben bereid met u te on
derhandelen, als gij mij kunt bewijzen dat de zaak, waarover
wij spreken, mogelijk is".
HET GENUMMERDE PLAATJE.
„Dat treft gelukkig", antwoordde de jonge misdadiger. ,„I!:
wilde u juist een bewijs geven van de waarheid van wat ik
u zfeg. Rijs een weinig op, als gij wilt, steek' uwle hand door
de opening en houdt ze dan open".
Vaubaron volgde zeer nauwkeurig de aanwijzigingen. die
hij ontvangen had.
Hij voelde dat iets zwaars, doch van weinig omvang, in zij -
ne hand gelegd werd, die hij dadelijk dichtkneep.
„Wat is dat?" vroeg hij.
„Dat zult gij dadelijk wetenmaar houdt u stil, want niij
vastte oortnaam hebben zooals b.v. Due II of Scoolmeeshters
"met (een hiervoor alsnog ©én naam te bepalen. Besloten wordt
den heer Harelóop, Rijks-tuin bouwteer aar hier naar te vra
gen, en dan zoo mogelijk deze op alle veilingen in Noord-
Holland in te voteren. Npg wordt gevraagd om de maat op
de ronde aardappelen 4 m.M. hooger te stellen dan op de lang
werpige. Daar er niet bij vermeld werd of dit voor vroege
of voor winteraardappelen bedoeld wordt, kan er geen besluit
op genomen worden en wordt tot later uitgesteld. Èr worldt
echter besloten met de maat op de aardappelen zooveel mo
gelijk in ovprleg te trèden met andere veilingen. Mededeie-
ling wordt gedaan dat bet arbeidscontract tusscben koophan
del en transportarbeiders ongewijzigd is.
Bij de rondvraag wordt besproken of het niet mogelijk is,
een kwantum van de nieuwe aardappelen aan de aardappel
meelfabrieken te aerkoopen, omreden de vrees bestaat dat
er voor export te kort koopkracht zal zijn, en dan 'de prij
zen zoo laag zullen gaan dat het niet meer loonend zal zijn.
Er zal onderzocht worden welke prijzen de fabrieken kun
nen geven. Hierna sluiting.
NIEUWSTIJDINGEN.
EINDELIJK GESNAPT.
In den nacht van 13 Februari van dit jaar is uit de straf
gevangenis te Scheveningen ontsnapt een zekere Th. S., die
daar een straf van één jaar wegens den diefstal vgn twee
motorrijwielen onderging. Zooals bekend z„ijn omtrent het ont
vluchten van gevangenen te Scheveningen indertijd aan den
Minister van Justitie door een Kamerlid vragen gesteld in het
bijzonder .betreffende helpers in de' gevangenis. De wijze waar
op deze man ontsnapte laat echter geen reden oor een
dergelijk vermoeden toe. Hij was werkzaam in de 'keuken
en liep vrij rond. Toevallig hoorde hij de bewakers er over
spreien dat de slóten in de gevangenis zop 'eenvoudig waren en
met ieen ~jze,draad open te krijgen. Na ©enige vergeefsc<he
pogingen "kreeg S. *de handigheid te pakken en in den na edit
van 13 'Februari 'heeft hij verschillende sloten geopend. Hij
kwam zoodoende op de binnenplaats, waar hij een .jzeren haak
vond ,dien hij benutte om over den buitenmuur te klimmen.
De man is toisn 'naar Duitschlarid gevlucht, waar man hem
in aanhield, omdat hij geen papieren bezat, doch 'hem
weder liet gaan. Het verlangen naar z'n vrouw en kinderen
deed S. echter naar Holland terugkeenen, nadat hij eenige
maanden in Duitschland had gewerkt. Thans kwam die man
die reeds leenigen tijd in het land was, van Haarlem per trein
naar Rotterdam. Door1 de stad zwervend zag h ij bij de Bosch-
jeskierk een rijwiel onóeheerd' sstaan. Hij sprong er op. Dé sui-
se van de kerk bemerkte evenwel den diefstal en achtervolgde
den man, die over de Linker Rót te kade probeerde té-ont/luch
ten en dan ook weldra uit het gezicht verdween. In de Gpud-
sche straat vond hij bet maar beter het rijwiel kwijt tte rak|en
en aan ieen bewoonster van de straat verizpeht hij even op
de fiets, die hij in ieen portiek nederzette, te passen, maar maak
te zich inmiddels uit de voeten, door de Jonker Fransstraat.
Daar ontmoette hem de suisse, die onmiddellijk de politie
waarschuwde. Dok hier zette de dief het op een loopen.
Op de linker Röttekade kon de politie hem echter in het
valhuisje van den pakschuitdienst der firma v.d. S. snappen.
SCHENDING BRIEFGEHEIM.
Als verdacht van diefstal, subsidiair schending van het
briefgeheim werden naar het Hoofdbureau van politie te 's-
Gnavenbage geleid een telegrambesteller en een hulpoestel-
ier, beiden werkzaam aan het Telegraafkantoor, Prinsestraat
aldaar,
NEKKRAMP.
Te Steenderen (Geld.) is een meisje aan nekkramp over
lieden.
MOTORONGELUK.
In de Fabrieksstraat te Rotterdam moest een motorrijder
uitwijken voor een voetganger. Hij reed het trottoir op, waar
'juist drie meisjes passeerden. Deze wedden tegen den grond
geworpen. Twee hunner kwamen en met lichte verwondingen
af, doch 'hel deride meisje, de 16-jarige J. H. L .was ei',
slecht aan 'toe. Haar ging de motor oven het hoofd, tengevolge
waarvan zij een ernstige schedelbreuk kyeeg. In zorgelijken
toestand is zij naar het ziekenhuis vervoerd.
SCHEEPSBRAND.
Te Rotterdam is aan boord van bet Duitsche s.s. „Bianca",
in de Schiehaven, brand ontstaan,, doordat van een aantal
vaten, gevuld met zwavelwaterstof, ©en dezier lekte en de in-
'hou daarvan, die zich over het dek had verspreid, in brand
vKoog. Door sniel ingrijpen van het personeel kon mat ©enige
stralen op de mo.torspuit het vuur gebluscht worden, voordat
de andere vaten gevaar liepen. Hierdjopr kon erger worden
voorkomen.
VERDRONKEN.
Te Haarlem is een kindje van anderhalf jaar in de Delft
geraakt en verdronken.
Evenzoo is een kindje van den beier J. v. E ie Leeu
wen-Beneden te water geraakt en om heit leven gekomen.
dunkt ik hoor voetstappen in den gang".
Vaubaron- maakte van dit ;oponthoud gebruik om de beide
voorwerpen, die hij ontvangen had, te bezien.
Het eerste was een stuk ketting; liet andere zag er op het
oog volmaakt eveneens uit als de driehoekige genummerde
blikken plaatjes, die de geleibotevem op hunne muts dragen.
,,'t Was een valsch alarm", hernam de andere na eenige
Oogenblikken, „strijk nu met een der kanten van het plaatje,
Onverschillig welken, op het stuk ijzer en gij zult u verwonderen
over ds uitwerking".
Vaubaron begon de proef te nemen. Tot zijnie groote Ver
wondering' bemerkte hij dat het schijnbaar zoo eenvoudige,
stukje blik inderdaad een zeer fijn stuk staal' was, waarvan
de randen getand waren (historisch) en dat met ver wonder
lijke gemakkelijkheid het ijzer dóorvijldie. Na verloop van een
paar seconden was het stuk ketting, zonder het minste ge-
druisch, geheel doorgevijld. Het was klaar als de dag dat
de ringen aan zijn handen en voeten niet lang weerstand Zou
den bieden en dat eene minuut voldoende zou zijn om een
tamelijk dikke staaf door te vijlen.
„Welnu?" vroeg de geleiboef, zijn wij het eens?"
't Is eene afgedane zaak", antwoordde de werktuigkundige;
„Ik neem uwe voorwaarden aan".
„Als dat zoo is steek mij dan uwe hand toe; 'ik moet u nog
iets geven".
Dat nog iets was een zeer klein fleschje van donkerkleurig
glas.
„Wat is hierin?" vroeg Vaubaron. „Eenige droppels van een
zeer onschadelijk vocht, dat gij des noods zoudt kunnen in
slikken zonder er van te sterven".
„En wat moet ik daarmee doen?"
„Gij moet bet dezen avond in het holle van uwie 'hand
ui'tjgHetem.
„En dan?"
BUITENLAND.
DE MOORD OP VELDMAARSCHALK WILSON.
De beide mannen die gearresteerd zijn na den moord op
veldmaarschalk Wilson te Engeland, zijn John Obrien en
James Lonnolly, beiden 24 jaar oud.
Beide mannen hebben verklaard lid te zijn' van hét lersche
repubiikleinsche leger en documenten welke op "Connolly zijn
gevonden, bewijzen, dat hij met deze organisatie in verband
staat.
Detectives hebben in auto's een onderzoekingstocht gehou
den in Londen en voorsteden. Zij bezochten verschillen le
huizen in Brixton en ondervroegen bekende 'Sinn Feiners.
Zij ontdekten een hoeveelheid b.ommen, geweren en ammu
nitie. De kwestie of nog andere p|erson|en zijn betrokken bij
den aanslag, is goied onderzocht en het blijkt, dat Connolly
en Obrien de eenige aanvallers zijn geweest.
Andere leden van het Lagerhuis dan Sir Henry Wilson heb
ben voor korten tijd dreigbrieven ontvangen uit zekere lersche
.kringen. Wilson nam gem notitie van de bedreigingen, die
hem bereikten sinds hij militair adviseur was geworden van
de U Ister -regeering.
Omtrent den aanslag wordt nog gemeld, dat het eerste schot
Wilson aan de j>ols verwondde. Een ooggetuige verklaart dat
Wilson zich omkeerde, eenige treden afsprpng en zich naar
zijn aanvallers wendde, terwijl hij zijn sabel trok. Onmiddellijk
werden meer schoten gelóst, waarivan ieen hem raakte in
het been en een ander in de borst. "Hij viel onmiddellijk neer.
Mevrouw Wilson en léden van het huispersoneel snelden
uit het huis, doch de gewonde stierf bijna: onmiddellijk in de
armen van zijn edbtgenootc.
In het Lagerhuis verklaarde Chamberlain in antwoord op
een desbetreffende vraag, dat alle mogelijke stappen wor
den gedgan ter bescherming van het leven in Groot-Britcanniè
en Ierland. Hij deelde mede, dat bij het door de 'politie ïnge-
•steld onderzoek zestien personen, vijftien mammen en een vrouw,
werden aangehouden. De toestand der gewonde politieagenten
is vooruitgaande.
1 Een uit Belfast ontvangen telegram meldt dat de stad lang
zaam herstelt van den schok van den moord op Wilson.
iDe.stad was zeer opgewonden. Ier de reten vreesde de mogelijk
heid van weerwraak van de zijde der opgewonden bevolking.
Gelukkig hebben de verstandige raadgevingen de overhand be
houden en er werden geen pogingen tot represailles gedaan.
In verband miet den moord zijn vele openbare instellingen
gesloten.
i Het bericht van de misdaad heeft niet alleen afschuw ge
wekt in Engeland, doch in de gieheete wereld.
De deelneming met mevrouw Wilson is algemeen. Lloyd
iGeorge heeft haar zijn deelneming betuigd en vele dergelijke
telegrammen zijn uit 'bet buitenland ontvangen, vooral uit
Frankrijk en Amerika.
Poinaaré betreurt het yreeselijk eind van dezen oprechten
'vriend van Frankrijk en Fo-ch, wiens persoonlijke betrekkin
gen miet Wifson zeer nauw wanen, was zeer aangedaan door
het nieuws.
Ben telegram van generaal Pershing behoorde tot de eer
ste die uit Amerika ontvangen werden.
Arthur Griffith, het hoofd van den Ierschen Vrijstaat, sprak
onmiddellijk zijn diepe afkeuring uit over deze daad. Dè groote
meerderheid van het lersche volk zal algemeen deze anar
chistische daad veroordeelen en betreuren", verklaarde hij.
Wilson zal met militaire eer ter aarde besteld worden. Maar
schalk Foch heeft zijn voornemen "te benpen gegeven, daarbij
tegenwoordig te zijn. De militaire wacht van 'de rifle-brigade,
"bet oudie regiment van Wilson, is voor het huis van den overle
den veldmaarschalk geplaatst.
pvereenkomstig den wensch van mevrouw Wilson ligt haar
overleden echtgenoot nog in zijn uniform op een soMatênbed
in zijn studeerkamer.
De geheele pers veroordeelt in de scherpste bewoordingen
de afschuwelijke misdaad.
De „Daily Herald", het orgaan der arbeiders, publiceert
een artikel, dat er den nadruk op legt, dat zulke misdaden het
Iterschie volk den slechtst mogelijken dienst biewijzen. Het ar-
t tikel eindigt: „Als medeburgers en als politjjekie tegenstanders
van den vermoorden veldmaarschalk, willen wy mevrouw Wil
son zoowel onze verfoeiing over deze misdaad als onzie harte-
dijkte sympathie met haar verdriet bietuigjen'
overspanning, onrust, slapeloosheid
1 Otbrwk MIJtSHA&DT'S J
Zenuw- tabletten.
koker 7Sd. bij Apolh en drogis/ërT^J
„Eien uwer knieën er mede inwrijven."
„Wat zal er dan gebeuren?"
„Het gevolg zal zijn dat uwe knie morgen geheel blauw
zal zien en sterk opzwellen zal".
„Maar dan zal ik niet loopen kunnen".
„Ja oogenschijnllijkmaar in de werkelijkheid zult gij' vol
strekt geen pijn gevoelen en gij zult gemakkelijk tien mijlen
kunnen afleggen zonder rusten".
„Is het mogelijk!" riep Vaubaron uit.
,,'Niet alleen mogelijk, maar zeker. 01 ik ken de uitwerking
mijner kruiden; eer ik de roode muts droeg ben ik bediende
by een scheikundige geweest die- heel knap was. Dit is onge
twijfeld zajne mooiste uitvinding en als ik bedenk dat die
man haar als nutteloos beschouwde (Maar om op onze zaak
terug tie komen. Gij zult morgen zorg dragen te schreeuwen
van pijn en u houden als of gij niet op uw been kondt staan.
Doe dat zonder vrees, kameraad, iedereen zal er door r>e-
drogen worden".
„Wat zal er dan met mij gebeuren?"
„Wel, wat duivel wilt gij dat men met iemand doen zal,
die zulk een erbarmelijk kwaad been heeft? Men zal u op
op de ziekenzaal brengen, de dokters zullen komen, zij zullen
er niets van begrijpen; maar zij zullen latijn praten en pappen,
pleisters, baden, enz. voorschrijven. Gij 'zult ze hun' gang
laten gaan. Eerst des avonds, of liever des nachts, zaï voor
u de tijd van handelen aanbreken".
„Handelen, zegt gij?"
„Ja zeker. Gij begrijpt wel dat ©en man, die geen voet
verzetten kan, niet heel streng bewaakt zal worden. Gii
zult tot één ure na middernacht wachten. Op dat uur is ieder
een in den deipsten slaap gedompeld. Dan zult gij u van uwe
ketenen ontdoen en zachtjes opstaan. Gij zult den oppasser'
een prop in den mond duwen en stevig aan zijnie krib vast^
binden, zonder hem evenwel leed te doen. Begrijpt gij?"
(Wordt vervolgd.)
