ll
GEEN ALLEDAAGSCHE OVERTREDING.
Te Tiétjericsteradoel is tegen eep ingezetene proces-verbaal
opgemaakt wegens vulsclte aangifte Van de géboorté van e®
kkind
GOEDKOOP.
Aardappelen en groenten zijn thans ten platte lande zeld
zaam goedkoop. Vrijdagmorgen Rentte men te Schagen met
paard en wagén (aar-dlaippelien tegen f 1 de 33 K.G voor vier
bos wortelen betaalde men een dubbeltje, terwijl men voor
1 dubbeltje 2 flinke moois bloemkoolen kreeg.
CLANDESTIENE BRANDERIJ ONTDEKT.
In het gelbouw „De beeuw" te Weesp is een volledige
geheime branderij ontdekt. De politie legde op alles beslag.
fNTaar het schojint werd zij gedreven door Amsterdammers,
terwijl ook pérsopen uit HaairlSm en Weesp er bij beuokaen
moeten zijn.
EEN MUZIEKTENT INGESTORT.
Tijdens eten zanguitvoering in 'het Noorderplaintsoen te Gro
ningen, toejn de leden van 2 zangkoren eikaar zouden aflos
sen, zakte tot groeten schrik van zangers en publiek, de vloer
van den muziektempel in. Het kwam tot een paniek, dovh dooi
het tactvol optreden der leiders liep alles zonder ongelukken
af. De muziekuitvoering werd voortgezet op een in dc
zich bevindende hoogte- (De Courant).
- VERBRAND.
Een kindje van elf maanden, in de Commisèiestraat te Zwol Ie,
kreeg jdoor een ongelukkig toeval een brandend petroleumstel
over zielh. Met ernstige brandwonden werd het naar het zieken
huis vervoerd. Het is daar aan de bekomen brandwonden overleden
EEN WERVELWIND'.
Te Zaandam heeft Vrijdagmorgen ongeveer 10 uur een wervel
wind groote »cih.ade toegebracht aan den moestuin van den war-
moezenier den heer W. Schipper in de Tuinstraat.. Meer dan .>0
•ramen van broeikasten weiden door den windhoos opgenomen
en op grootem afstand' neergeworpen. S.ommige van deze ramen
werden tot een hoogte van den haan van den toren der Bullekerk
opgevoerd. Ook de kanteloepplanten werden beschadigd, ver
scheidene geheel ontworteld'.
UIT OUDE TIJDEN.
Hei jaar 1855 zette nogal goed in. De eerste helft, zoo zegt
onze kroniekschrijver, kenmerkte zich door goed weer. Den
16en begon het echter met een sterken Oostenwind zóó hard
te viieteindat men den 18en Januari reeds flink op schaat
sen itefed Het was den 19en zoo koud, dat men er zich bijna
neti tegen kon beschutten. Den 20ep' begon het te sneeu
wen, ien dezte sneeuwval hield zeven dagen aan. Daarbij bleef
het strefng koud. In 't begin van Februari vroor het alle
nachten 2 a 3 duim ijs. D|e|n 3en van Sprokkelmaand viel
de dooi in met mist, waardoor veel velden tarwe verloren gin
gen. De kroniek schrijver zelf moest van de 140 snees tarwe
bezaaid land 110 snees overzaaien met haver en koren. Den
5 Februari was beft weder strteng koud en die koude hield ver
scheidene dagen aan. Het weer was zeer afwisselend. Vorst en
dooi w'isseldie|n elkander geregeld af, maar den 4en Maart
begon het weer hard te vriezen en de winter hieljd aan tot den
15 Maart, toen berichten kwamen van zware overstroomingen
in Duitschland, Gelderland, Noord-Brabant en Utrecht. Veel
land spoelde weg, menscben en vee verdronken, en de nood
Wterd zoo groot, dat ier een collecte over het geneele land
werd gehouden voor die noodlijdenden, die over het ge'reel-e
land een millioen gulden opbracht. Den 19an Maart werd
door eefn orkaan al het ijs uit de slooten weggespoeld In
bet laatst van Maart we^d er nog ijs in de vaarten gezien
en in bet begin van April was „de hel" uit den grond 'Toch
blieteï de wifmd uit bet oosten waaien en het bleef heel koud
em droog. Djejn 6en M|ei draaiide de wind naar het westen,
maar alles was elven achterlijk. In geen vijftig jaar had men
Duik weer gebald. Die prijzen die men besteedde waren 1"16,
f20, f25 en in Mieji ^30, de 1000 pond. Er kwam groot ge
brek aan water, töt den 17 Miei, toen het weer beter werfci.
Maar er was nog gtelen 'blad aan de boomten. Met Pinkster
stonden de boomen in het blad. De geldekoeien werden' toen
gekocht voor f76 pet stuk. Op den 16 Juli kwam er een ko
lossale donderbui, gepaard mist een zwaren hagelslag. Brokken
ijs vieldn uit die lucht tier groote van een rijksdaalder. De
karwei eh de uien wérden bijden grond afgehageld. Groote
schade werd aan de landbouwgewas sen aangericht. Op 2 en
3 Augustus kwam er «jen regenval, zoo geducht, dat een praam
va|n den eenpp naar den anderen steven vol was geregend. Ge
lukkig 'kwam er eten flinke herfst op, niettegenstaande er vee.'
rege|n was gevallen, w&arbij alle molens moesten malen. Den
17 November viel de voxrst weer' in, en de koeien werden met
vorst op stal gezet. Den 16 December was bet streng wince,-,
het vroor eiken nacht een gang ijs. Met Kerstmis was het dooi
weer- De kaas gold f31.25 de 100 pond. De prijzen waren over
het algeimeen zeer afwisselend. Tarwe gold f 14 a f 18, welk
verschil aan dein hagelslag moest worden geweten. Het was
eejn jaar geweest, dat mee kbn tellten' en bij velen nog lang
jn herinnering zou blijven.
PLAATSELIJK NIEUWS.
NOORDSCHARWOUDE.
Naar we vednemen is tegen een paar beschonken herberg
bezoekers, die het S. 1'. van Oudkarspel lastig maakten en
mollesteeitliem, proces-verbaal opgemaakt.
SPORT.
SINT PANCRAS.
Woensdagavond sepelde Jong Holland 2 op Vrone s terrein te
ggen Vrone 3, dat met een paar leiden van Vrone i versterkt iw|ap)
een match om een medaille door Jong Holland uitgeleefd.
Vrone bleek de sterkste. Hoewel erkend' moet worden dat Jong
Holland, ijverig op d'en bal zgt. Vrone miaiak'te voor de rust 1 goal
na de rust nog'.een drietal, en daar J. H. geen doelpunt vermocht
to maken, wan Vrone |de match met 4,-0 e verwierf daardqof
jde medaille. i
Op Iden 'daarop volgenden avond speelde de Vrone-veteranen te
gen B'e S.D.AV.-veteranen van Oujdorp. De eersten wonnen de
match met 40. l
V. v.. V. HOLLAND. Door deze voetbalvereniging zijn
tegen en morgen en volgende Zondagen serie-wedstrijden uit
geschreven, waarbij zilveren en bronzen medailles benevens een
zilveren kruis is te winnen. De wedstrijden zijn breed opgezet, het
terrein is zorgvuldig nagezien en in orde gemaakt en het wakke
re bestuur heeft niets ontzien en alles voorbereid' am de wd-
strijden zoo animeerend mogelijk te maken. Wanneer de belang
stelling van het publiek de ersohililende spelters nu komt aan
moedigen, dan gaat de sportieve vereeniging een mooie tijd' van
actie temoet.
z'n steénen pijpjle. Dat was de goéde, de gouden tijd,
Als Keiefe dapr met z'm roman ietï z'n pijp lag, door niemand
gehinderd of gestoord; met z'm kreupel been lekker-l&nguif
op den grond, dan voelde hij zich echt-gelukkig. Soms bracht
moeder hem z'm eten boven. Wetend, dat zij hem daar
plezier mee de©d. De anderen plaagden hem. Z'n zus At;
als die naar boviep gestuurd werd, riep, met haar schelle
stem: „Zoo, pefriestlerl Met je boekies. Knappe jongen, pa
maar op, anders vreten die muizen! jo,u en je remanactje op!
Ói dergelijke aaïdighejdén meer. Maar moe Ier zette
stilletjes het bord bij ham meer. Fluisterde soms: „Is 't mp«j;
Kees?" i
Em hij 'koek moediefr dam aan dankbaar en gelukkig
in de zachtjewafrme, miadelijdende oogen. Soms pakte, hij
moeders hand em gaf er een zoen o,p. Zbo'n behoefte hatf
iie dan om mote(der te topnen, dat zij hem begreep em, hij, iKets,
haar dankbaar was.
Dat waren goede, zonnig-gelukkige uren in het leven v;®
mamken stumpelr. gewieest.
NEDERLANDSCH-INDIË
DE MALAISE IN INDIË.
De Indische Regieerimg, zoo schrijft „De Courant", gaf don
Minister van Koloniën in overweging aan die directies van em
ploye's uitzendende maatschappijen te verzoeken voorloopig
uitzendingen zooveel mogelijk te staiken in het belang van de
bestrijding der werkloosheid en haren vertegenwoordigers op
te dragein te trachten het benoodigde personeel in Indië te
erigageeren.
De Regeering verzocht voorts in de groote dagbladen m
Holland waarschuwingen te plaatsen dat momenteel Indië
overcompleet heeft aan werkkrachten op verschillend gebied,
weshalve het raadzaam 'is te voren zich te overtuigen pf een
werkkring disponibel is.
BUITENLAND.
VOO
.de ae"
DE TYPHOON.
De cornets pondent van die „Daily Mail" te Hongkong meldt
dat volgens de jongste berichten bij de typhoon die de vorige
vweek gewoed 'heeft te Swatow en in omringende districten,
naar alle waarschijnlijkheid 50.000 menschep het leven hebben
verloren, terwijl z|es groote steden, buiten en behalve Swatow
werden weggevaagd. 1
SCHETSEN UIT DE RECHTZAAL.
Hij was heelemaal achter i (hide kamer gaan zitten
V/aar zie Mm niet zoo dadelijk bemerkten. Daar wachtte hij
ai, wat nu volgen zou. Tfetrwpjl nu en dan een traan pver
z'n bleefce wangen biggelde. W&mt hij voelde 't wel. wat ze j
zeggen zou. Toen moelder nog leefde en manke Kees
kon niet vooruit zooals andere jongelns, dan troostte ze hem.
„Moed 'houden ventl" zei mp|eder, hem op den schouder
■kloppend, .,j|e zul't nog eens zien, hoe jij ze allemaal uitlacht.
Als je maar volhoudt. En eerlijk blijft. Dan komt alles op
z'n pootjes terecht. Luistierr jij nou maar naar moeuer!
En dan bracht ze helm zoo'n lekkere boterham met een
paar fijne plakfeefn kaas. D'aar hield-ie zooveel van. En een
extra bakje koffie, met suiker. En 't gebeurde ook wel eens,
dat moe dér hem ©en dubbeltje toestopte. Voor een pijpje tabak.
Want kees was nu al negentien jaar. Maar altijd een stum
per geweest. 'n Echte stumper. Dat-ie met z'n ee.ne
bee tl „trok" was nog niet het ergste. Maar Kees had iets
suffigs. Ipts onbenulligs. Idioot was hij niet,. Maar het hoofd
van de school, waar men hem deed, haalde de schouders
op. Wist eigelnlijk niet, wat ervan te zeggen. Acliierliik
was ook de wane term niet. To,ch schoten de jongens
van zijn leeftijd hem allemaal voorbij. En later was t een
heksielntoer om een baas voor hem te vinden.
Van liezen hield mjankle Kees erg veel. Als moeder hein
tracteeren wou, dan gaf ze hem 'n stuiver om ee t boek te
huren. Dan ging-ije op zolder zitten, om niet gestoo-d te wor
den. En mptn zag hem in vele, vele uren niet. Kees las lang
zaam, moeiljjk, hardop. Hij mompelde da woorden en deed
wel fden kwartier over zoo'n bladzij. En toch genóót
hij echt van zoo'n oudlerwetsche roovershi'stoxie. Soms las
hij eén pagina driemaal over. En dacht er dan over na.
Langzaam vormden zich de beelden vop;r zijn geest. Eindelijk
haid-ie 't te pakken. En dan kon hij .er-over liggen te
peiinzien, daar op zolder, nu en diam 'n haaltje -doende uit
Toien was hét vreeselajke gekomen. Mpeder, enkele dagt
ziek ieh gestorvien. 's 'Nachts was Kees stilletjes geslopu
naar 't kamertje, waar de kist op schragen stond. En hij hai
gestaard naar heit ijzig-stijakke gezicht van de gestorven
met de gesüo,tie|n oogen; met de blauwige kleur en dc stijl,
saam geknepen, witte lippen. Hij had lang staan schreien.
teikiejns getast naar. da handen van de doode, rillend van
het kille gevoel bij aanraking toch weer strijkend ov«
'de vetrstaeénde vingers. Hij voelde, dat er een groote ramp
in z'n leveln was gekomen. Vader was als een vreemde
hem. Toen Kees vader wou omhelzen den dag van de be
grafenis; in zijn beihoeften °m toch iemand te hebben, dii
hij iets van liefde kon toonien hield vader hem een
toe en knikte even. „Ja, Kees, 't is wel miserabel, jong, moe
der was goeld voor je. Je best mlaar blijven doenl"
Vierder niet. Z|e hadden nadat moeder weggebracht v>,
thuis zitten eten. En de brandewijn-karaf was op tafel g«
komen. Kees lag boven, te schreiën. En hij hield de oor«
dicht. Want dat gebabbel hinderde hem zoo erg. En toa
hij eensklaps Ant, zijn zus, waarachtig hoorde lach'.en.
Hard op, schel eh gierend. Alsof er, niet nog een
gelleden hier een lijk was geweest. Zoodat vader ,,sst!'
riep. Toejh balde Kees d evuisten. Was bijna naar be
neidietn gehold. Om die karaf met drank tegen den grond
smijten ien Ant naair. de keel te vliegen. Zóó woest van
verdriet was-Se.
Maar hij hield zich toefn in. Diacht eraan, dat broer Hei
en oome-jDirk hem, den kreupele, eens-effetjes zouden lee
ren. .Hij kroop in z'n hoekje terug en idrukte de hands
tegeh de ooren.
Een maand of drie, vier later op een Zaterdag-a ven;
zat zij aan tafel. Naast vader. Dikke vrouw met roods wan?
en schitterende, gitzwarte oogen. Zij 'had vleezige, fptsch
handen, met 'n stuk of vier ringeln eraan.
Toen Kees binnenkwam schrok hij zóó erg, dat-:e zich ev
moest vasthouden. Van duizelighieid. Want h'j beg ree
wel.
„Kijk's A'nnemite" had vajder gezegd „dat is nog een zooi
van me. D|at 's nou Kees". En tot den stumper: „Geef
juffrouw ©etn hand, Kees. Zij wordt temet je tweede moeder'
De vrouw had hem flauwtjes de hand gegeven. De gitzivai
te stekierigie oogen maten hem van top tot teenen. Tuurden lap
naar het kreupele been. Hij voelde dadelijk, dat dii
koude, harde oogen hem haatten. Hij was bang voor liaa
Kfèes zag hoe die vrouw vader even aankeek. En deze dee
iet-wat vpeemd. Net of hij eigenlijk verlegen was met da
zoontje.
Hij was weggestrompeld. Naar 't zolder alweer. En
lag hij te luisteren. Met bonzend hart. Ze raomps
den behéden. En hij voelde, wist, dat 't over hèm was
Een weekjof wpt later was vaderr 'met de vrouw van
zwarte oogen getrpuwid.
Op 'n middag toen Reies als naar gewoonte lag te lea
stond zij eensklaps vóór 'hem. „Wat voer-jij daar uit?" via
stiefmoeder.
Hij wist niet wat te zeggen. Mompelde, heesch van schr
en angst, iets. „'Neen, dat mot 'hier uit zijn, hoor!"
de vrouw mét haar schrille keelstem „ben-jij heelemóa
Hier te liggen luieren. Een kerel van bij de twintig.
Terwijl ik me kapot wlerk. Vooruit. Doodvreters kui
nen wij hiér niet vélen. Opgemarcheerd'l Weg met die boek)
Hier niet op m'n zolderr met dat geduvel. Allo,, ga'
of ik zal er ééns mét je vader over praten, hoor. Naar
neden. Als je niks-anders te doen hebt, dan zal ik je
te werken geven. Allo., gauwi wafll"
En hij gehoorzaiamde. Borg z'n roman weg. En ging
vrouw helpen. t Wrong hem in de keel als-ie dacht
moeder, en hoe die hem boven z'n eten bracht.
goed, zoo vriendelijk voor hem was. Maar hij stro
pelde in het huis rond. Doende wat de vrouw hem gelastte
Verdurend, op den koop toe, de spotternijen va nzus
die hem dan raad gaf om eien advertentie te zetten in
krant, dat zich iemand „voor heiele en halve dagen aanbot
Welkte 'kwinkslag ook de vrp.uW, die 't best met sti
TERUGKOMST.
De uitgedoofde steenefft pijp tteasdhen de l'ippen geklemd, zat-ie
voor zich uit te staren, heelteimaal weg iin gedjaehten, met zijn
ba rid woe tepel in het dik, donkerblond, reeds hier en daar, grij
zend haar, opnieuw ide smart vjoel'end v,an 't verhaal zoo straks
idoor hem gedaanEn de vjriend1, tegenover liern, in lagen.
ge-makkelijken stoel, (die het verhaal gehoord had, keek rand, m
Be kamer ,die zoo heel' geheimzinnig, in wegstervend kaarslicht,
stond, terwijl' hij de bekoring yjoeMe van al die dingen rondom?
lie idouker-glimmende meubelen, omwonden met zactojL kleuren
de Idoeken, alles in rustige harmonieEjvten had hij n beetje
afgunst geVioeld, even, -maar, id|an denkend, dat al di osidhatten
hier tegenwoordig, niets wlaren bij 'n beetje zielsgeluk: die man,
die schatten bezat in kostbare stukken en hijalleen z'n
0 het was toch gek Verdeeld op d'e wereld, één
alles, de amdter niets.Maa,r hij wilde niet kllagen, neen, nooit
zo uhij villen ruilen met Alex, neen, hij bezat, o, oneindig (veel,
meer
Alleen nieidfelijden had hij met dien armen jongen, goeie ouwe
vrienki uit zin studiejaren, altijd samen gewerkt, elkander alles
Vertellend, tot ze van elkander gingen.. Jean nppff Indië, terwijl
Alex in Holland bleef.. '1. 'f
Zó hadden trou,w gecorrespondeerd'. Jean hónderd -gelukebrieven
krijgend' IW Alex, altijd vol van z'n liefde en Met meisje, dat hhij
in Hol'lainjd had', z'n toekomstige, bruid.. Tot plbU de briteVen
hadden opgehouden, en Jean, 'n beetje ironisch dacht, dat hij in
het Iverre lnidië natuurlijk vergeten werld.. Dje liefde is zöo egoïsi
duw t alles op zij
Toen onverwacht zijn overplaatsing n,a1ar Holland;. Heerlijk
was het geWeest, weer in het ouwe, lievte vaderland, tjussohen
hon|derki bekende gezichten,, allen (yjol sypapathie vopr heja, blij
met z'n terugkomst..
En in vierlringen naar Alex, z'n geluk1, het vrouwtje, van zn
Vriend ook eens te feeren kennen, zocht hij hem op
Maar o, (die verandering, die heel' groote tegenslag!.. Djait ver
woest mensdhenteven, was dat Alex?Een hoog-bloeienide
(boom, omgeknapt ,v(ei)4orjd:, brandhbut
Niets had hij durven vragen, dien grooten bl'eek'en man met
the Idroeve oogen.. Hij irad z'n handen gepakt, tusseheu z'n
sl'anke koele Vingers en zacht gevraagd]: „Ouwe jongen, ten jij
je Jean Jan 'heelemaal vergetenNeen, schokte z'n stenh je
Vergeet niet gauw iets goeds, het öfechte blijft je wel langer bij,
maar dat slijt ook
Wat een verdriet moet |die man hebben, dat- hij, Altex, geen
grijutje blijdschap betoonjde bij z'n terugkomst
En zoo donker was allee in Idle kamer, zoude iMod
hier ook al toeven?.En in plotselingen angst, voor die
groote dreigende macht, die geest, die elk memsch beheerscht,
slbegfie z'n arm om Alex, en hem zacht.in een steel duwend', vroeg
hj fluisterend: „Ben je zoo ziek, Lex, goeie V|ent?"
"O, jdie uitdrukking, op dat door smart Verwrongen gezicht..
„Ziek, ziek", kermde hij, „o, ging ik maar weg, hier uit dot
1'eVen, je ongeluk, anders niets, o man, weet je wat ik lijd??...
Ken jij geluk, o, hpudt het dan Vast, laat 't niet glippen, neem
wat je krijgen kunt, geniet"En Jean nog steeds niets dur
vend vragen, keek radeloos rondom zich, alles dbnker en zoo
stal.
Tot hij plöte een groot ppt'tret zag, op een Voetstukje; een
groote, bleeke Vrcuwenbuste, jong merije nog, met zwart-gol-
Vende haren langs blanke, ontbloote borst, zpc zaïchht en teer.
en daaromheen geplooid1 een donker gebloemde stof.. Zpu dat
z'n bruidje zijn?... vroegen z-'n oogenJa, stophte
Altex uit, die z'n blik gevolgd was, -dat is ze, dat..
was ze Ze ós idood ,Jean, weg, weg, buiten l'igt, ze, ot
een hoop zwarte aarde, djijair hebben' ze d'r. mooi blank lick
onder gestopt, In een paar dagen wias ze w'eg-1'
Voor onzen trouwdiag..Dlbedvergdftiging.Heerlijk
venslristig kind..ze was zoo bang voor den Jood.„AU
als We samen sterven-, Lex, |dan wil ik wel doodkon /.e
(d'r lieve stem zoo innig zeggen..en nu is ze alleen
weg, Jean, en mij liet ze hier.. alleen met m'n erna:
Zie je die groene stof, dat is m'n laatste c|aJdea,u Voor haar gaw
Ze Vond ze zoo mopi vopr 'n blloiuse, het sto-nd zoo prachtig'
d'r zwarte haren en' blanke huid, zoo'n echt oostersoh kina
O, dat je haar niet mocht kennen.. Jij haidt ook Veel' van dr
houden.. Mijn Vrienden wiaren haar vrienden. O, w|at was je
welkom geweest.........
Doodstil' was '1 in het vertrek. Elk wiasi in eigen gedachten
(diept, alleen het knetteren lier sterVlende kaars weed g-ehoori
Jean dacht aan- den tijd (diat hij was Weg geweest, daar in 1
waar z'n liefde woonde, lief Hollandsdh Vrouwtje, dit
waéhtte bij z'n terugkomst om' te trouwen.-..- Neen, hij
Alex maar niets vertellen- van zijn geluk, d|at must die jon
opnieuw pijn (dóen....... Dat hij hemi zoó moest terugvinden)
ouwe Altex, het leek of er jaren en jaren tusschen lagen........
„Wat het jaren geiteden is", zei plotseling Alex, als
hij Jean z'n gedachten „dat wij Vrool'ijk en gelukkig si
waren, hè Jean? Ja jongen, dat kan nooit meer terugkó
Toen was k'i jong en begon vlol' mjaefd m'ri leven, en nu, 'n t
die nooit meer opgebouwd kan W(o|rden..... Wat liteiod is, is ép
En het portret in z'n handten neöuenfd, zei hij zacht en u
„als ik nog eens bij jou kom', kunnen wij samen opnieuw
mijn lieveling, maar Ik nooitj...... alleen......
wis?
fors cite,
itjet vain
i hete n
liad ie-r w
aan de
2oo" ha<
nero-vijf
poen -kwa
Liep -
Reek Ké
ieg ze hi
j)e baas
^iit blijve
Ie met
st wél, r
En bij sm
De vrouw
srdef!?" -
^terdieir?
zij n u i
umero-aés
eer"-
Evén wa
aar piet
■eter. Die
«kén.
levénl.
»ed wieet,
Vader zi
elbelc
„Zoo'in 1
p kiaarlii
ik me
Keés stc
eek nog
it medelij
ie(n guldiei
:lemd.
,Dat is
noedér
mispu'!
•eeids is.
rappen, h
,,'t Is g*
licht. Dat
mpeïe i
,llij kb:
Vader
uitschoot
„Mij pi
van den
„Me et
„Gauw A
zenl"
Met d'
vwegidp.
dien 'heeli
't nacht 1
lot biédar
oentén"
toie ndie
ging vac
ee|n agei
Maar
Drie t
vian de b
dien al en
nog min
kreupele
voor 't ie
En met
oogen. 1
hee'ren -
En w
beklaag-
avond v
pamp-er;
gegaan
altijd ee
vader e
En t<
vóór de
„Hoe
der
t-u'ige?"
Van
iin z'n
„Tja
niet aa-
en and
D'e 1
bep té
„Zul
dep kx
doen 1
De
hu set
der Ri
klaagd
van k<
„'Be
Maa
1ST tOC
me t d
riieer
zweeg
fel -
gaf -
keling
Nu
en h-i
twee
doOjT-
Uenti
world
