i en Ëëkk'er V
emeotiterekeiiiii.#
ïkioinatieii en uit
v a n de gew« n>
,al f ?052,0:',.
,53 doordat ecu
van rentegevcni
heeren De Jon*
nbestuur.
enters, wegnn
en R. de Geus,
Ie aanbevelingen
Men vlMrkbm-n
R. de Geus. 2
f
i tot uiteoeriu
tiet aangaan vv
iten Broek op
larenkarspel
;n, die ter
mrd.
or den hulp keur
en aanvang van
oorzitter dat het
ole uitoefent op
iring.
rordening cp J4
ook' zonder eeni-
noordën «ie 'kerk
daarna is beslo
n al opgedragen
het zeer slecht
ering besloten ij
n de opdracht is
i de wlaterleidiu:
;ing van hé1 ker-
n duister gevlast
ek te zullen in-
«vater betaalt dat
joior het P.W.B.
brug met bruins
slige kleur. Hei
m dak de groene
sselijkè kleur,
èrfd| is gëwordai
werk denken 'e
paid' voor zware
.'I
wingsbordön zul
waarna -Ie vooi
slut.
irant").
16 Aug.
r, en secretaris,
mgewijzigd
itter, 'dat hij eec
;r gasfabriek te
tl personen ©en
e wezen, dat bet
io,et worden
ren niet gehand
van gas, in
Titans evmwij
de 'bepaling li
en goedgekeur;
r de inkomsten
interavo.ndschoc
i dat jaar weit
rlingen 'uit o|na
de cursus wel a
ledragenf 739.1
n heer J. Schooi
ïhouden kasveri
Het bedrag twetj
zette»-, dopr b«
ondea de aanbe
2. J. Schoori.
diappelijke nege
wiel voor 9 g
gerhörn.
n Ged. Staten
it aangednomgsi
in or,de is.
Lening, dié doo
Een noodslaoht
den aangewezo
ichtplaatsen blij
n binnen 5 jaa
verwacht echte
uilen worden.
die voorgestelc
il; Pietten 5 jan
n tijd.
:ort mogelijk
zopals die in A
zijn vastgestel
:t, om té kijike)
de vergader ifl
en.
•an den veeart
ding waaraan b
NIEUWE LANGEDIJKER COURANT
Zaterdag 19 Augustus 1922.
TWEEDE ~BLAD.
OFFICIEEL.
GEMEENTEREKENING.
Burgemeester en Wethouders van ZUIDSCHARWOüDE
tréngeln ter openbare kennis, dat de rekening van de inkom
sten eln uitgaven der gemeente over het dienstjaar 1921,
i, overgelegd aan den Raad, en gedurende dé veert'en da
gen, van 18 Augustus tot en' met 1 September aanstaande,
iter gietmieentesectretarie voor een iedier tier lezing ligt en tegen
betaling dier kosten, algemeen verkrijgbaar is gesteld.
Zuidscharwoudde, 18 Augustus 1922.
VAN: SPENGLER, Burgemeester.
S, PARMA, Secretaris.
PLAATSELIJK NIEUWS.
HET NUTS-DEPARTEMENT OUDKARSPEL.
Woensdagavond vetrgaderde genoemd Departement ten lo
kale van dieln heer C. Vis. Zieer geringe opkomst. Hierover
was 'de voorz., die' Edelachtbare Heer A. C. Kroan, zeer te
leur gesteld. Vo-or dat tot de afwikkeling der agenda werd
overgegaan werd een brief van den heer A. Swiager voor
gelezen, waarin hij mededeelt, als bestuurslid te bedanken.
De voorzitter wijdt enkele woorden van waardeering voor het
vervullen zijner bestuursfunctie.
De refeening van de penningmeester 'sloot met een voor deelig
saldo van f 140.76; terwijl vérder uit de rekening bleek, dat
Üe Huisvlijftentoonstelling met haar ap- en dependentiën een
voordeeltje van f 675.had opgeleverd, zooidat de schulden
uit den wég konden worden geruimd.
fÜ'it het jaarverslag, uitgebracht door den heer G. Prijs,
ueimün wij het volgende over:
LeGietniOp 1 Juli 192 lltëlde het Departement 49 leden
«n 1 eere-1'id. Twee lieden bedankten, terwijl elf nieuwe leden
■wërld|e|n aangenomen, weshalve het Departement o,p 't oogen-
blik 58 ladlelh telt en één eere-lid. Het aantal is .dus met 9
toegenomen.
'Bestuur: het' Bestuur onderging geenerlei verandering. De
aftrediehde leden J. S'ehriteken .en Jb. Eecen werden herkozen.
Spaarbankin het afgteloopeö jaar werd aan spaargelden
til gelegd f 36.735.45V2, terugbetaald f 37.'236.48Ve Aan rente
wierd bijgeschrevenf 2896.99. Aan hypotheken en obligation
wierd afgelost f5678.92, geplaatst f4150.De rente voor
spaargelden werd per 1 Juli 1921 tot 4V2 verhoogd. Heeft
Üe Spaarbank do laatste jaren op haar effectenbezit, bet wek
bierékemd is naar de koerswaarde op 30 December, moeten
ésch'ifijven, over 1921 kon ze een koerswinst boeken van
f1152.19, waardoor het reservefonds steeg tot f 6901.22'A:
De balans en verlies- en' winstrekening werden gecontroleerd
doör den accountantsdienst der Maatschappij tot Nut van 't
AlgOmelenwiens rapport 'het Bestuur voor zijn beheer déchar-
getj-'de. Met voldoening kan worden gemeld, dat door ge
roemde accountants werd opgemerkt, dat het effectenbezit
zeelr solide Lis blefegd en het reservefonds voor een kleine
Bank als de Niutsspaarbank op het opgenblik bijzonder sterk
mag worden genoemd. Heeren Commissarissen houden raeer
dan ooit een walkent oog op alle de Spaarbank behoorende
fondsen. De heeren C. Blutter en G. Pirijs zagen hunne func
tie hernieuwd, terwijl in de destijds ontstane vacature werd
voorzien door helt benoemen van den heer C. Wagenaar
te Ouid'karsped.
Vol'ksbibliotheieikDé belangstelling ten' aanzien dezer in
stelling is ongéveer gelijk aan de vorige periode. Over 1921
—1922 werdejn I486 banden uitgeleend m.l.1076 romans en
novellen, 198 tijdschriften, 198 jongens- en meisjesboeken, 4
geschiedenis, 1 toneelwerk, 2 maatschappij leer, 3 reisbeschrij
ving en 4 gejddchten'. Niet gevraagd werden: Opvoedkunde,
land- en volkskunde en kunst en lettenen'. Momenteel bevat
de volksbibliotheek 920 banden, welk aantal dit jaar succes
sievelijk zal worden vergroot. Alle boeken zijin thans behoor
lijk gekaft ,e|n in goeden staat.
Portefeuille. De inhoud werd April 1922 met 3 tijdschrif
ten vermeerderd, zoodat de portefeuille nu bevat: Nederland,
Op de Hoogte', Monks Magazijn, Wereldkroniek, De Prins,
Palnorama en Hief Leven. Ongeveer 30 nieuwe romans wer-
dien aangiejkocht. Gezien de uitbreiding en de hooge kosten
verdicht ihet aanbeveling om' de illustratiën toch vooral zin
delijk leln compleet te houden, aangezien in den laatsten
tijd veel 'klachten dienaangaande werden geuit.
Tentoonstelling. Thans rest nog 'n enkel woord over de
huis vlij'ttentoom stjeilling miede te deelen. Talrijk waren de in
zendingen hoofdzakelijk': dameshandwerben, voorts: houtsnij
werk, fleékenwierk, olieverfschilderijen, aquarellen, zelfs grafi
sche kunst, tarso -arbeid, cartonnage, amateur-fotografie, fi-
guurzaagwerk, knutsfölarbeid, benevens een uitgebreide col
lectie voorwierpen ter opluistering afgestaan. --- Alle damies
fen heeren, zopwel jury- als commissie-leden' hebben hunne
competente portie arbeid belangeloos verricht. Groet was
het aantal bjefzoetoers, vooral op den Zondag, vermoedelijk
door dat to een dér localen gelegenheid tot dansen werd
gegeven, terwijl bovendien door de vartoitliingscommissie voor
enkele attractiën. wa$ gezopgd.
FEUILLETON.
enkele attractiën was gezorgd. He? Département kan met
voldoening op deze huisvlijt-tentoonstelling terugzien.
Daarna bestuursverkiezing. Herkozen werden de H.H. A.
C. Kroon (voorz.en Van' Loo. Laatstgenoemde nam zijne
herbenoeming aan, eerstgenoemde hield diie nog wat to beraad.
Gekozen werd de heer De Wijn in de plaats van den lieer
Swager.
Geklaagd welrd, dat de portefeuille niet zindelijk werd ge
houden. Hieromtrent zullen maatregelen worden genomen.
De wtotércamp'ajgne stelde men in handen van '1 Bestuur
'en daarmede was de agenda en de rondvraag uit. Sluiting
volgde.
HONGEREND RUSLAND.
Door het. Namen-Comité werd' een getiëelte eener Russische brief
ter onzer beschikking gesteld, midden in he1 hongiergiebiedi ge
schreven. Hieronder laten wij Idten brief Volgen.
DIEMITRIEFKA, 23 Juli 1922..
Thans tellen wij slechts emkel|e weken later, en het is afeof
het. Leven is teruggekeerd- Doo ride glunstege ligging heb ik
Diemitriefk'a als basis v,an mijn ajCtre in het oostelijk district
gekozen en waar ik hier nu Woon, kom ik natuurlijk in nog
veel nauwer contact met de menschen hier, dan met die in de
andere idorpen. Daardoor leert men dë menschen eerst recht
DE WERKTUIGKUNDIGE.
„En het dioeit mij niet minder genoegen te zien dat iwij
het weldra geheiel eens zullen zijn, om de driedubbele reden
Üat i'k rijk e:n ©delmopdig ben en dat ik u noodig Heb".
„Dat treft gelukkig", hernam Rodille, „en ik vertrouw
dat niets u nu mjeler belet mij uwe zaak medé te dee!ere".
„Volstrekt niétsik zal u da|n ook het volsta vertrouwen
schienkeln".
„Hietwie'lk ik mij waardig zal wetién te maken; twijfel daar
niet aan".
De 'bezoeker nam' uit den linkerbostzak' van zijn blauwen
fok met kopeten knoopan eene portefeuille, die hij opende
en waaruit hij visitekaartjes en eenige papieren haalde.
„Voonejelrst", sprak hij en overhandigde Rodille een'kaartje,
.„ziehier mijn naam en mijn adres".
Op ihet giéglaiceieidle cairton waren onder eene markgraven-
kroon de volgende woorden gegraveerd':
Vicomte Hiector De Coursolles, en daaronder: Ruc du
IColysée nr. 20.
Rodille las mot aandacht het kaartje en zonder de groe
it» scherm, die een donkeren schaduw op zijn gezicht wierp,
zou menyiieir een glimlach om hebben zien spelen
„Mijnheer de Vicomte", sprak hij daarop, „ik wacht op
uwe mededitfelingen en zal met de grootste belangstelling aan-
hoore.n wat gij mij te zeggen hebt".
Mijnheer De Coursolles (wij zullen dit persqnaadje vop.r-
Praehbge typen zijn er onjler. Zoo bv. mijn ouden vriend Egor
Ivanovit. AVas vroeger Vermogend boer. Heeft door de lijdeo
en den misoogst alles verloren. Nauwelijks het vege lijf gje-
rdd. Woont een paar huizen van mij af en daardoor houd ik zoo.
's avonds nogal eens een buurpraatje op zijn bankje vaar het
huis. De stumperd is bijna, 'blind. Wieet ge wal hij gisteravond
tegen mij zieiÜe? „Meen je dat ik Mind 'ben? Meen je d'i1 ik
niet zie, hoe Biemitriefka seder1 jouw komst veranderd is? Zie
jij jdian zelf niet, dat de kinderen weer spelen en vechten?" „«Ja
Egor Ivanovüteh, is mijn antwoord', het wil mij ook im voor
komen."
He< is werkelijk zooals jie man zegt. He1 is gewoon verba
zingwekkend hoe spoedig een beetje goede voeding onder onze
strenge controle, de menschen weer in het Jeyen terugroept.
Evenals zooveel andéren, heeft Elgor Ivanovitoh een vrees en
die is, dat Holland zich terug zal teekken.. Reeds het woord
Holland idoet de mensehen een knus slaan.
Een fa Indiër goed vriend is geworldien de oude Djedeska (opm)
Fédot. Oud, stram lype, stapt op een goeden avond mijn hutje
tinnen. Dient zich als volgt aan: „Hier ben ik." .„Ja zeg ik,
dat zie ik, maar wie is ik?" „Wel zegt hij, ken jij E-jedeska,
1-ëldct niet?"
Op zijn rug had hij een zak, die ihiji op den. grond zette. Daarin
bevonden zich 20Q mooie fiissche augurken. „En die kom ik jou
nu brengen." Maar Djedeska, w,a,t scheelt je teeh, ik heb die
neet noddig." „Wat, zeg1 hij, jij zouldit niet van mij. aan willen
nemen? Weet je wat jij gedaan hebt? Als jij niet gekomen wiaart
had minstens de helft van mijn gezin reeds op liet kerkhjofi
gelegen. Dit is het eenigste wa,t ik voor jou doen kan, ddeh als
liet moet, wil ik graag voor je sterven.5"' Dejdëska Fédot is een
heerlijk type, docé als je het druk hjeb:t:, houdt hem buiten He
deur. Aks hij bëgndt'te praten en te vertellen van zijn veel bewo
gen ïeven, en vooral Re laatste jaren, scheidt hij nooit meer iiirt
Deze stippeltjes om aan te puilden, dat er een pauze in
'mqifttfief intreiedt.
Het is nl. Zondag 11 uur. Terwijl ik zit te schrijven hoor ik
harmonieamuziek voor mijn hutje. Woidt gevraagd of men jnij
eenige Russische volksdansen mag laten zien. Natuurlijk graag.
In de cei-ste plaats omida1 het werkelijk .a,airdig is, die volks
dansen door.-Jiet primitieve volk'je opgevoerd te zien. Doch ock
'Omdat het een verder bewijs is dat het Volk tot hst Leven weer
is teruggekeerd. 1f
Ik' dus naar buiten. „Ja, zegt mie® tegen mij,- wij willen IJ de
kracht van het Hollandsdhe brood! eens laten zien." De eerste
(lie optreedt is een solodanser. Kostuum- niet erg salomfaeliig. Op
bioole voeten en een pautelon, jdfe erg veel gelijkenis had met het
bekende broekje van Jantje van Speenhof. Danst echter uit
stekend. Het tweede nummer van het programma is een Rus
sische boerendans, door twee dërpssohpionen opgevoerd. Evenals
alles, i- heri Idie molde wat ten achteren. Rokken, die in het stof
slepen, idoch de beweinggen wlorden met een slavisehe gratie
uitge\cer|d- Onder de meisjes, schrik niet o lezer, een meisjê,
jda,'een hoed draagt- Waarschijnlijk1 dé eenige op 'het dorp.
Alle anideren dragen hoofddoeken. Nog een solonummer eu aan
door een aantal jongelieden het WolgalAed gezongen. Erg wellui
tiend was het wel met, doch dë goede bedoelingen moeten altijd'
geapprecieerd worden, nietwaar?
Ik heb geen tijd meer die voorstelling bij te wanen, daar van
nacht de brief naar Samiaga moet met een- boer, daar er Dinsdag
een koerier zal vertrekken. Voortzetting.
Ik was uit-ges-eheidien bij Djedeska Fedot. Die nootiigde mij
voor een paar dagen uit, eens zijn tuin te komen zien. Daar was
ik wei wat nieuw'sgjerig naar. Ik dus na,a,r zijn tuin. Hij ont
ving mij en liet mij het hek bojnnen van zijn tuintje, waar en
kele appelboomen stonden. Direct bij het hek ontdek ik een
slaapplaats van stroo op dien gromjd! en naar ik meen een slapende
man ondier een tieeken, met den pet nog op. Djedeska begon 0®-
Idldeugend te grijnzen. „Ja, zegt hij, Djedeska fopt de jongens.
Lie denken tiam dat Djedeska sl,ija.pt en komen niet in dan tuin.
want als Djedeska 'w.akker 'wtordt en hen beteapt, wee hun ge
beente. Een deel van zijn tuintje was gereserveerd voor augur
ken en viereis-cht een kolossalen arbeid' voor het aanslepen van
water in dezen drogen zomer, waar alle veldvruchten op het
land veiIdroogd of dopr sprinkhanen opgevreten zijn. Ik be
tuigde Djedeska mijn groote voldoening dat hij niet bij de pak
ken neerzat, zooals to1 vopr zeer korten' tijd nog velen, die
gelaten wachtten, tot 'de Dood ook' hen zou halen. Ook Djedes
ka was eens 'welgesteld, analfabeet, doch door noesten vlijt en een
gezond verstand zichzelf opgewerkt, teams arm als een kerkrat.
loopig zoo blij vein noemen) nam terstond het woörd.
„Eenige korte woorden tot inleiding zullen noodzakelijk
zijn", sprak hij. „Ik heb veel gereisid het reizen vormt
de 'jeugd -- Eerst sedert mwetoige maanJden bevind ik mij
in Parijs. Oververzadigd zijnde van die genoegens van liet
'jongéheehen-leven, heb ik mijne aandacht op een huwelijk
gevdstigd; maar dewijl ik, behalve mijn gunstig uiterlijk een
kapitaal van vijfmaal honderd duizend francs bezit, bestaande
in rentebrieven aan toonder en tamelijk schoone fami'é juwieie-
len, 'heb i'k besloten niemiand anders dan eene erfgename te
huwen, die ten minste een gelijk kapitaal aanbrengt".
„Eein wijs en voorzichtig besluit, dat ik niet anders dan
toeju'ic'heln kan", sprak Rodille.
„Ik ben derhalve aan het zoeken gegaan", ging mijnheer
De Coursolles voort, „en ik heb gevonden wat mij past. Mijn
gelukkig gestarnte heeft mij in betrekking gestel tot ©ene
persoon van zes en twintig janen, niet 'hieel schoon, maar,
wa't veel betier is, de eenige do.chterr van ©en rijken igriaao-
kiooper, die to het vorige jaar gestorven is. Hare moeder
was reelds lang dood. Deze belangwekkende erfgename
bezit op 'dit oogiebblik een millioett".
„Een mooi sommetje, mijnheer de vicomte".
„Zoo denk ik e|r ook over. Ik heb haar het hof gemaakt en
mij aangenaam weten tjs maken".
„De dodhter van den graankoopor, is gek op mijn persoon
©n vooral op mijn ajdel".
,,'t Vervelelt haarr sedert hare eerste kindschheid Angelina
Grtochard genoemd te wordenzij heeft bij zichzèlve gezwo-
Een heel ander type is onze president van de Gemeentelijke So
vjet. Natuurlijk gloeiend bolsjewiek, doch in zijn har1 een
goeie hoer. Drinkt geen spiritus onder 96 pCL Onder de kleeren
die ik ter ver deeling had, vond ik een vuurroode damesmuts.
Daar geen enkele, vrouw hier zooiets 'draagt, en Andree IVano-
vi'cjh mij in vele dingen steeds flink behulpzaam is, daöht ik
niet 'beter te doen, dan hem dien muts te geven. Hij paste hem
precies. Daarbij nog een vuurrood kindèrkraagje en onze Andree
Ivanovüteh Was in (de wolken. Dage lijk? zien wij hem nu wfandë-
len met een vuurroode bontmute ondër een zon van 40 tot 50
graden en 's Zondags nog bovendien de mooie( roode kraag
om. .Werkelijk die Russische landünenschen zijn net groote kin-
tieren.
Wij hebben hier thans ook' een kinjdertafel, waar dagelijks
eenige honderden kinderen een voedzame soep krijgen van hol-
lantische soeptabletten en margarine en wat meel toegevoegd.
Een genot die stumpertjes te zien smullen. Zij eten aan tafels
buiten onder een overkapping, steeds ten getale van circa 100
en Worden door eenige nonnetjes bediend, die ocwk v.opr de zin
delijkheid en orde moeten zorgen. Er zijn verschrikkelijke hon-
gerfypen bij, waarvan kleine Wasj-a een jongetje, waarvan de
ouders ook van honger gestprven zijn, wel het er.gëte type is.. Ik
schat hem circa op zeven jaar, doch hij weet. uie1 hoe oud hij is.
Volgens zijn gezicht kon hij wel zeventig zijn. Dat kereltje eet
als een slootgraver, zijn twee ons broc.ld! en drie borden" soep
gaan er gesmeerd i n. Het ia enkel vel over been. Ik ben nieuws
gierig of hij er nog weer bovenop kan komen.
Zoo ziet U tikt het Leven weer teruggekeerd is, wat ook in
d,e andere Hollandsdie plaatsen evenzoo is. Er konaen ook' vaak
deputaties hij ons 0 mook in andere plaateen hulfp te verleenen
doch hoe gaarne ik zou willen, ik vrees dat de middelen zullen
ontbreken. Het is helaas een droevig feit, ^at hoewel de oogst
in de meeste plaatsen zeer goed is, een verdere hongersnood1 voor
(de 'deur staat in vele andere pli|a(tee®Er is nl. nergens te veel ge-
za-ai|d, wat te begrijpen is na tien hongersnood, terwijl in "de
meeste plaatsen slechte zeer, zeer weinig is uitgezaaid'. Diait is
ook in de Hollan-dkche districten het geval. Keeren wij den men
schen thans dén rug toe, dan moeten zeker 60 tot 70 pCt. in
(den a.s. winter van honger sterven, daar zij nergens hulp kun
nen verwachten. Gelukkig hebben wij nog eenige reserven en kun
nen nog wel een tijdje doorgaan, doeh hpp lang nog Wij houden
strenge schifting, zooda1 zij, diie iets geoogst hebben, buiten on
ze hulp vallen, zoolang zij zelf iete hebblen. De mensohen zijn
he1 Hollankfeehe volk zeer 'dankbaar, daft zij in he1 leven zijn
gebleven, doch zien met angst en bevten dien tijd teg|emoet, dat
wij Weg zullen gaan. Z.e zeggen gelaten: „Aks Holland ons niet
helpt ,gaan wij alien het graf in, ons Ito1 is in h|ainden van Goj
en Holland. f
En ik? Hoe voel ik mij zelf? Ik durf er niet aan denken, dat
al Idie mensehen, die ik hier in de versdhfillendte dorpen héb leeren
kennen en voor een groot deel ook waardëeren, zullen moeten
sterven als wij vertrekken. Ik kom mijzelf voor als een vroegere
«ominiasari-s van politie, dien ik' in: het ouldte Rusland gekend'heb.
Die nocldligde mij eens uit jaren voor den oorlog een terecht
stelling bij te wonen,. Er zou een groot misdadiger opgekucopt
wenden. Hij vertelde smakelijk hoe dat in zijn werk zou gaan.
De man hajd veel moorden op zijn geweten en zou daarom eens
een extra, beurt heblbén. Hij zou langzaam worden olpgeteokken
tot her leven nagenoeg geweken zou zijn. Daarna zou hij weer
bijgebracht, wordtin en dan Weer sterven. Zoo zal het oo,k gapn
als wij He menschen nu aan hun lot overl|a,ten. Wij hebben ze los
geknoopt, en, Idoor uit te scheiden knpopen wij ze weer op. Mag
dat Zij. houwen op Holland.
Toen wij hier in Diiemitriefka |de actie begonnen, was er geen
enkele akker geploegd'. Er was gjeen kracht voor. Men wacht1©
gelaten op Idten. Dood. Spoedig na het begin van de acte? begon
de opleving en kwam er weer waf energie. Er werd mij al eens
gevraagd of het niet mogjelijk zou zijn wat r,^airogge te krij
gen, wat |.v,k niet beloofde. Allee® vroeg ik zoo eens bij tien
neus weg, hoeveel geploegd v|eld ze wel' hadden. Wat zag ik ni
enkele dagen op de step Een heel ardige beweging. Ik ging wat
naidierbij en zag, dat men bëgonnen w,as met den. grond te be
werken. Het eerste span voor den ploeg was 4 armzalige koetjes
melkbeestjes. Ik vroeg toen ,wie de eigenaar was. Er würen 4
eigenaars. Die hadden hun beestjes met elkaar voor eea ploeg
gespannen 0 imizoo toch wat land! pm te ploegen. Ik vroeg toen
waarmee ze 'wilden bezaaien. J,a. ,ld!at wisten ze nie1, doch ze
wisten wel ,dat als God eens iemand steurde, die hun wat zaai
graan gaf zooals het met levensmiddelen was geschied, en zij
dan geen geploegjd'èn akker hadidlen, zij niet zouden kunnen
zaaien. Wat veiti'er stonden een pa|a,r vrouwen, wier mannen ge
storven waren in Idle blakende zon den akker met een spade
te bewerken. Dat in een dorp, waar vroeger 3000, %ans nog 97
paarjdën zijn. Thans zijn er neeidb een p|aja< rhonderd hectare ge
reed én ik hoop in tie gelegenheid te zijn, den mensohen wat
zaast-cgge te verstrekken, opda5 zij zich tenminste liet volgend
jaar zelf kunnen voeden, als er dan tenminste nog iemand leeft-
die den oogst binnen kan halen. Als u zich voorstelt) dat tot
dorp vroeger :een bezaaide oppervlakte had van ruim 10.000
H A,, kunt u zich wel voorstellen hoe diiep ellendig «li1 V-elk is.
Vroeger was hiet een zeer welvarenidie streek, doeh de revolutie
jaren en daarna idle misoogst vap 'verleden jaar hebben het den
klap gegeven. Het laatste w|at |d)e menschen nog bezaten, is
verleden jaar Verkocht voor birojojd'.
Velen zijn mlet hun heele heblben en houden naar de Oekraïne
en Siberie gegaan, heblben het daar verk'odht en zijn zoo in le
ven gebleven, doch hebben nu letterlijk niete meer. Geld heeft
ook niemand. Stel u voor, dat iemand al eens in gpede jareu flink
wat overgespaard hieeft.- Thans is een millioen roebel ongeveer
60 'HolianidBehe centen waarid' en heeft hier nog veel' minder koop
kracht dan 60 cents in Holland'. Toestanden om va® te rillje®.
Dit is alles Diemitriefka, dbCh in onze andere plaatsen is het
precies zoo.
Voor héden ontbreekt mij vender de t'ijd, daar mijin koerier
redds stoat te wachten. i Hoogachtend',
(w.g.) E. RIEMERSMA.
Vertegenwoordiger van het Néderlandsche Nansencomite.
ren een titjal te dragen' en i'k zou wel willen Wedden dat zij
thans dien Apollo van Belvédère zou weigeren met een mil
lioen bovleindiein, als hij niet ten minste baron was".
,,'t Is gelukkig voor u, mijnhieler, dat gij vicomte zijtan
ders kwam ©r niets van het huwelijk", sprak Rodille op em-
stigen toon. r-
Mijnhee'r De Coursolles kuchte even.
„Ja, ja", sprak hij daarop; „dat is wel gelukkig en Sk
veéhjeug ©r mij van ganscher harte over. De blinde godheid,
die over die geboorten waakt, heeft in mijn geval maar e©ns
goéd opgeipast".
Daarop verandéjrde hij van toon en de papieren aan Ro
dille overreikende, voegde 'hij er bij:
„'Onderzoek dit eens mijnheer".
Rodille doorliep met die oogen de stukken, die mijnheer De
Coursolles helm aanbood.
„Welnu?" vroeg deze.
1 „Wel'nu, mijnhieler die vicomte, dat zijin ongelegaliseerde co-
piën. op ongezietgield papier, van uwe geboorte-acte en van de
dood-actefn van mijnheer uw vader en mevrouw uwe moeder,
die over zeventien en een en twintig jaren in Picardie op.
het kasteel De Coursolles overleden zijn",
„Die actiön zijn in orde niet waar?"
„Zonder ©enigen twijfel. Er mankeert niets aan dan het
zeglsfl, (den stempel van de bureaux van den burgerlijken
stand, de haradtjeieklentogen en de legalisatie. Er zijn drie
acten; tegen viaertijg stuivers per stuk, is het eene affaire
van zes francs. Als gij heden nog schrijft, kunt gij ze bin-
