Protestvergadering
Groote
NIEUWE LANGE DIJKER COURANT.
Zaterdag 2 December.
TWEEDE BLAD.
van Poider- en Br.nnebesturen
uit de Provincie Noordholland
boven het IJ,
tegen het Hoogheemraadschap
(Vsrvolg.)
Nadat die hee- Viarburg hal gesproken, kiwam de
heer Groot vain Andijk weder op het podium, die
wait de benoeming van de commissie betrof zich
natuurlijk bij de m eerderheid zou aansluiten. Maar
waarvoor zoo vraagt spreker hebben wij
onzen bond van Waterschappen. Die is toch op
gericht om onze belangen te behartigen. En dan
rijst ook onwillekeurig de vraag of het nok wel de
wieg is om oen cou trnlcCommissie te benoemen.
Dait mag ik niet lijdien. Wij moeten het opdragen
aan onzen vakbondzonder daarbij een commissie
van controle te benmerniem. Hiet is de plicht van
den bond van waterschappen om onze bcLangien
te betrachten Wannedr oen controllecomrnassie zou
wordien benoemd is dit beleedigiend .voor het be
stuur van onzen vakbond en daarom zou ik het
zonder meer daaraan widen opdragen.
De voorzitte*- van den Bond avn Waterschappen
de heer R. Kaan,, zegt >dat de bond in het geheel
niet heeft stilgezeten. Maar daar was mien ook te
vens van meening, dat het een groot nadeel had
kunnen opleveren, wanneer deze zaak ontijdigi naar
voren was gebracht, vooral ook omidat er reeds
aan een betere rogiding werd gewerkt. Het hei-
Stuur van den bond van waterschappen zal
krachtdadig met u medewerken, maar niettegen
staande dat acht ik het toch ook giewenscht dat
een commissie wordt benoemd. Wij zullen langs
den meer parlementairen wieg trachten te bo
na kan wait voor oogten is gesteld, maar wanneer
al ons pogen mocht faiien, dan is die commissie eT
dia met andere middelen hat doel zal trachten te
bereiken. Dan zal November 1918 voo-r ons wor
den een Maart 1923. (Applaus.)
1 Hèeoma komt aan het woord de vertegenwoordi-
ger van de vereeniging van plattelandsgemeenten
Deze begint met te zeggen dat het platteland
steeds in de verdrukking wordt gebracht door
de overheersching der steden. En daarom is ook
gnatccht het comité dat de belahgen van de plat
telandsgemeenten met al die haar ten dienste
staande middelen zal behartiglen. Daar is ook be
sproken de last en die zWare druk die door het
Hoog heemraadschap aan het platteland is op
gelegd. Daar is naar voren gebracht de onbillijk
heid dat de steden Amsterdam en Haarlem niet
aan dl? lasten meebetalen. En om dit onrecht
weg te krijgen, moest een groote samenwerking
ontstaan. Daarvoor ..hebben wij ons gewend tot
dein bond van waterschappen en aan het comité
groote instemming betuigde om voor Noordhol-
.knd recht en billiibbedd te verkrijgen in de zwa
re en drukkends lassten.
De lieer Badder van Broek op Langjendijk zegt,
dat het niet naar zijn zin gtaat. Wij hebben hier
FEUILLETON.
WERKTUIGKUNDIGE.
„O, ik weet wel wat ik meisn."
„Ja; maar ik weet ihet niet."
„Dat doet er niet toe; hoe heet gij?"
„Paul Mercier."
„Juist; ik was er zekie rvan. Ik' zelf heb Idieu
brief op de post gedaan. 'tWas misschien ver
keerd van mij; maar de jonge juffrouw heeft
jmij zoolang gebeden, dat ik den moed niet
haid het haar te weigeren. Gij zijt zeker haar
beminde; dat kan niet anders en daar stel ik
belang in."
,,'t Staat geschreven," sprak Paul met aan
doening, „dat ik heden overal1 welwillendheid
en brave menschen vinden zal. Het ongeluk
schijnt moede be worden mij te vervolgen; ein
delijk zullen dan betere dagen voor mij aan
breken."
Zoodra hij de rue des Amandiers verlaten
had gebruikte Paul haastig een versterkend
maal, dat hij na eene maland gebrek lijden wel
noodig bad; daarop biegtaf hij zich naar de
paairrienposterij om inlichtingen te bekomen.
Hij verkreeg gemakkelijk de zekerheid, dat op
vertoon van oen behoorlijk paspoort :egem
twee uren in den namiddag postpaarden ver
strekt waren. H ijomdervroieg daarop de pos
tillons en, vernam van eien van hen dat hij na
ieen kort oponthoud in de rue des Amandiers
jeen rijtuig met drie personen 'naar de wissel
plaats in Sèvres gebraciht had. Die drie per
sonen waren twee mannien en een jong meisje,
en zijn ambtgenoot te Sèvres was miet hen naar
Versailles geraden.
Er bleef geen twijfel voor Paul meer over
dat Blanche zich niet bedrogen had, toien zij
Biretaigone ais het doel <d|e irreis opgaf; de stati-
ons Sèvres en Versailles waren de eerste op
den weg paar Quimper, over Aiancon gaande.
Maa rwielke redenen konden Rodille en de mag
netiseur hebben zich daarheen te begeven?
Waarom namen zij Blanche mede? Dit bleet
voor Paul een onoplosbaar raadsel-
Tristam.
Wij laten eene tijdruimte van acht en veer
tig uren voorbijgaan en verzoeken onzen lezers
ons wel be willen volgen naar Bretagne, op deii
grooten weg vau Parijs naar Kuimper, onge
veer zes of zeven mijlen van Ploërmel.
Het was bijna tien uren in den morgen. De
weg hobbelig en slecht onderhouden, liep nu
eens ave. rsteilg heuvels en dan weder door
wel den bond van waterschappen, maar daarmee
spannen wij het paaira achter inplaats van vopr
den wagen. Daar zijn niet de leiders die ons lei
den moeten. Zij weten niets van die actie af.
Dis actie die in Oudkarspiel is begonnen is naar
aanleiding van de begrooting van het hoogheem
raadschap die in de „Nieuwe Laingedijker Courant"
werd besproken. Daar in O.udkarspeï heeft men
de actie opgezet om de begroeting te bekrimpen
'Sta van daaruit is dleze vergadering opgeroepen. Nu
acht mien het gewensc'ht om olnze actiie op te dra
gen aan den bond vam waterschappen. Maar men
•wist daar niet wat ondier de Noordhollaindsche be
volking leeft en lieefde. En daarom is deze zaak
door hst hier aanwezige ootmité ter hand genomen
Em met genoegen zie ik dan ook thans deze
groote opkomst als gevolg van de gedane oproe
ping' Nu zou men de commissie verder willen la-
fcen rusten. Dat is niet goed. Wanneer het ave"
gedragen wordt aan den bond van waterschappen
dain zal het resultaat van de actie zijn „nihil." Wij
moeten aannamen,, dat de commissie blijft voort
gaan omdat men da Kznl hooren wat er onder
de boeren van Noordlhollland leeft. (Applaus.)
Eer der aanwezigien zegt dat de vergadering
thans reeds zeker gjrooiten dapk verschuldigd is aan
het comité dat het initiatief' heeft ingenomen tot
het beleggen van deze vergadering. (Applaus.)
Etn dan maakt het voor ons niet uit „wie" maar
wel „hoe" onze belangen wordien behartigd. Laten
daarom èn die bond van waterschappen ën ds
vereeniging van plattelandsgemeentein èn dit co-
ta'itc van actie gezamenlijk de zaken uitvoeren.
Nog oen ander zegt dat men thans heeft ge
hoord het beleid van het hoogheemraadschap en
van den bond van water schappen. Maar dat is
thans niet hot doel. Het doel waarom het gaat,
is vermindering van de lasten. U, mijnheer de
voorzitter is een man van gtroote physieke kracht
van koopmanschap, inzicht ,en beleid. Wanneer u
nu eenmaal a bent gezegd moogt ge u niet te
rugtrekken. Wij hebben juist een commissie als
deze zoo yan noode. En om tot bet doel te ge
raken zal een commissie uit uw midden moeten
A-order, aangewezen.
De voorzitter ,de beer Verburg, zegt thans, dat
de zaak voldoende belicht en bekeken is. Ik stel
thans voor dat wordt overgegaan tot het be
noemen van een' offtcieele commissie, die steet»
voeling zal lioudrn met den bond van waterschap
pen ;en de vereeniging avn plattelandsgemeenten.
Dam zal aan hea de vcors-treng' worden gegeven.
Wij zullen ons niet buitensporig opdringen, als
wij er maar komen. Ook zo uik de commissie
over geheel Noordholland willen verdoelen en uit
11 ol meer personen doen bestaan. Dan heeft
tnien over de geheele prqvincie centrale punten,
van waaruit kan worden gewerkt.
De heer J. Bouwens van Broek op Langendijk.
Dus geen commissie van toezicht maar vain
stuwkracht.
Hierna gaat het de voorloopige commissie over
jtpt het samenstellen van de olficieele co-mimi ssie
Nadat hiervoor leenigen tij,d is gepauzeerd wordt
4door den voorzitter de volgende commissie be
kend gemaakt.
F. Rood Kz. Bov.enkarspei, S- Prins, Dijkgraaf
Grootebroek, T. M. Goes, Casitricum- P. Siluis
Enk.huizen, D. Covers Alkmaar, Vredenduin; Zaan
dijk, D. Veis Kwadijk, S. Spaans BarsingjeThom,
Jb. Swan Hz. Warmemhuizen, Geeriiings Anna
j'culowTia. J. Bo-uwïïöS Broek op Laingehdijk, J
Bos Dijkgraaf G eeslmerambacht Oudorp, Pijper
Opperdoes, Jan Koning Wz. Purmerend, Pos Znld
en N-oordschermier.
Die taak van de commissie zoo zegt voorz., zal
zijn om in samenwerking met den bond van wa-
diiepe dalen. Ter rechter- zooiwei als ter lin-
ïderzijd estrekten zich onmetelijke bossclien uit.
De kruinen der hooge leiken/ooomen raakten
telkanider bijna boven dein wieg en vormden een
gewelf van bladeren, waardoor -die stralen der
'zon slechts met moeite heen drongen.
Op dezen weg zag men een langen wagen,
op vier wielen en bespannen met een oud klein
mager paard, langzaam voortraden. Een ar
moedig gekleed man met langen grijzen Daavi
en met een grooten stroohoed op het hoofd
leidde het paard bij den teugel. In zijne rech
ter hand hield hij een knoestigea met ijzer be
slagen stok. Een groote schoone grijze hond
liep vroolijk nu eens voor dan weder achter
den wagen en kwam vam tijd tot tijd op 'zijde
van zijn meester om eene liefkoozing te ont
vangen Die man was Ja|n Vaubaron, verge
zeld van zijn getrouwen Tristan, die geheel
hersteld was van de wonde, welke Rodille hem
door een pistoolschot te Montivilliers had toe
gebracht.
Jan Vaubaron of liever de Man met die was
senbeelden (want zoo wiepd hij overal genoemd)
reisde heel Frankrijk door met zijn wagen,
waarin Zich een twaalftal wassenbeelden be
vonden, die door hem vervaardigd waren en
welke hij door de vernuftige vinding, waarvan
hij zich eertijds zooveel voorstelde, beweegbaar
gemaakt had. In elke stad, in elk gehucht of
dorp, dat hij doortrok, deed h ijfrijin best te
vernemen of .daar niet vroieger, op een tijdstip
dat hij nauwkeurig aangaf, een klein onbekend
blond meisje van vijf jaren, alleen het land
rondzwervende of in gezelschap van anderen,
gekomen was. Overal luidde ihet antwoord ont
kennend en toch bleef ide ongelukkige vader
hopen; toich zette hij zijne nuttelooze naspo-
riingan voort. Des avonds na eene lange dag
reis was hij gewoon halt te houden 'en in de
gelagkamer eener herberg, of bij gebreke daar
van in de schuur of den stal eenier boerderij,
tegen betaling van een stuiver de persoon aan
de verwonderde boeren zijne beelden te ver
toornen en aldus in zijn onderhoud zoo goed
en zoo kwaad als het gaan wilde te voorzien.
Op het oogenblik dat wij hem op een schoo-
rnen morgen op den weg naar Ploërmel ont
moeten, gevoelde Jan Vaubaron zich verdrie
tig en mee rtemeergeslagen dan gewoonlijk.
Sombere voorgevoelens overvielen hem en het
scheen hem als moést, na al wat hij reeds ge
leden had, hem nu pog eisfn nieuw en groot
ongeluk treffen-
Een onverwacht voorval onttrok hem op
(eenmaal aam zijn 'droevige overpeinzingen. Hét
terschappen eai die vereeniging van plattelandsge
meenten alles te doen om het doel te oereilkién
Zoo er echter verschil van meaning' mocht bestaan
zal men hier zeker weer bij elkaar komen.
Hiet voorstel van de vooriaopigle commissie is
nog' om bij request aan Gedeputeerde Staten,
den Ministe- van Waterstaat en de Provinciale
Statiën kenbaar te maken wat wij wiemscben.
Aairi den bond van waterschappen en de ver-
leeniging van plattelandsgemeenten wordt de lei
ding' in deze zaak gegeven. Door de commissie
zai .een datum worden vastgesteld, waarop de re
sultaten van den arbeid, verricht door genoemde
corporaties, worden ingewacht.
De voorzitter ,de heer Vehburg] zeg(t dankbaar
te zijn gestemd, 'da,t :m|en het zoo met elkaioder
eens is. Maar bevreemden doet hot mij niet. Als
hiet gaat om het recht kan mjen allen ex voor wak
ker krijgen. Er zijn wel eens. dingen, dis wel ia
rechte lijn worden uitgevoerd, 'maar toch minder
aangenaam zijn ,maar daar legt men zich hij neer.
Zoo gaat het lev|en godvendi heien. Dan op. Dan
neeiMaar -men moet zich eenmaal bij die omstan
digheden aanssluiten. Maar hier is ons rechcs-
gievoei diep heleedigd. Daar iets gebeurd. Iets,
dat het daglicht ternauwernood kaïn zien. Wat
gedaan is, kan men voor de rechtbank der mo
raal niet verantwoorden. Zeker, het zal door Ged.
Staten niet kwaad zijn bedoeld. Neen, zelfs g'oed
bedoeld. Men moet alles bekijken in het raam van
clan tijd. Toen was het een tijd van meer dan ge
wone welvaart en dan kan ik mij begrijpen dat
oen lid van idie Staten die te Amsterdam woont,
gaat zeggen, laat de boteren ook maar eens iets
betalen. Zij verdienen meter, dus kunnen wel be
talen ook. Ik vertrouw op vandaag en ik ver
trouw ook op de Staten «lat zij op hum schreden
zullen terugkeeren. De toestand van toen is van
daag niet meer geldig. Toen is ons op den hals
geschoven wat thans overcompleet is, en wat
overcompleet is kunnen wij vandaag niet meer ge
bruiken. Noordhoilland boven het IJ gaat gebukt
onder .de zawre drukkende lasten. D.e een meer,,
de andier minder. Maar ik vertrouw, op vandaag
dat de Staten zullen zeggen, wij hebben misgetast
en zullen het overdoen. Zoo zal dan de arbeid .door
de voorloopige commissie opgevat, door de offici-
aeie commissie krachtig' worden voortgezet.
(Applaus.)
De heer Gcwers van Alkmaar zegt, zeker de
tolk te zijn van de geheele vergadering, wanneer
ijk u. mijnheer de voorzitter, dank breng voor de
uitnemende leiding', aan de vergadering gegeven.
Wij waren wachtende. En u heeft ons verbaasd.
De duidelijke uiteenzetting, van u heeft daartoe
zeker ook niet weinig bijgedragen. Nogmaals zieg
ik u namens de geheele vergadering daarvoor liarj
'te i ijk dank. (Applaus.),
Waan' de commissie thans officieel is benoemd,
dar hoop ik van harte .dat de kracht en gezond
heid in u zal zijn om als "voorzitter van die com
missie te kunnen optreden. (Applaus.)
Nog wordt met applaus bestalen dat de ge
maakte onkosten voor drukwerk en zaalhuur, over
de polders zullen worden omgeslagen.
Met een overweldigend applaus, waaraan de heer
V'er burg, geen weerstand kon bieden, wordt deze
thans ook in de commissie benoemd.
De voorzitter sluit hierop de vergadering met
dank voor die groote opkomst, daaraan toevoegen
die: het teveel betaalde moeten wij terughalen,
Daarop moeten wij het aamihn,!,^
In ons vorigi verslag heelt een Heine naams
verwisseling plaats gehad. Niet de heer Groot
van Andijk maar de heer Sluis sprak na den heer
Vredendum over den gemeenschapipelijken vijand
en daarna sprak de heer De Groot van Andijk.
magierie paard hiaid niet zonder moiaite gedu
rende de laatste twee mijlen den wagen over
iden steeds opwaarts gaanden wieg getrokken.
Het arme beest bleef van zelve stilstaan, toen
het eenmaal hiet hoogste punt bereikt had en
Vaubaron zette zich op een steen aan den
rand van den weg neder, tien einde het dier
tijd te geven om een weinig uit te blazen.
Tristan strekte zich aan zijne voeten uit.
Twee; of drie minuten wanen aldus voorbij ge
gaan, toen de hond plotseling den kop ophef
fende, onmiskenbare tieekeps van onrust be
gon te ventoonen. Hij s|noof twee of drie malen
de lucht op in de richting van het bosch, liet
een dof gebrom hooren nees eindelijk op
ten bleef in dreigende houding staan.
„Wel, Tristan, wat scheelt er aan?" vroeg
Vaubaron dien hond liefkozende om hem te
doen bedaren.
De hond scheen de stem van zijn meester
niet eens te hooren en hij begon hoe langer
ho ekwaadaardiger te brommen. Terzelver lijd
zag Vaubaron met schrik1 eene wolvin, mager
(als een geraamte, met overeind staande haren
en vlammende pogen, schuimbekkend uit bet
bosch te voorschijn komen.
„Dat is een leeüjke ontmoeting," mompelde
hij en was in een oogeinblik overeind .en gereed
zich met zijn zwaren stok te Verdedigen.
Maar de wolvin gaf geen acht op den man
zij had het slechts op den hond gemunt; zij
sprong op hem toe en trachtte hem bij de
keel te grijpen. De dappere hond wist den
eersten doodelijken schok te ontwijken en
wier pzich daarna zelve op zijne geduchte vij
andin, maar met mee rbehiendigheid en beteren
uitslag. Hij pakte haar bij den nek en men
■hoorde haar gebeente onder zijne vreselijke
tandien kraken. Reeds m|et de eerste beet had
hij haar .een belangrijke wondie toegebracht.
Zij was evenwel nog niet buitien gevecht ge
steld, maar kromde zich als een slang .en rolde
in 'het zand haren aanvaller met zich slepende.
Gedurende eienige seconden v ormden de beide
dieren slechts een bewegende massa; de wor
steling werd van weerszijde in stilte voortge
zetDe wolvin huilde de hond blafte niet;
beiden lieten een akelig gerochel hooren tel
kens warmee rzij de bebloede klauwen opnieuw
in .elkanders vleescih sloegen-
Vaubaron, niet weinig ongerust over Tristan,
brandde van ongeduld om tusschenbeide te
komen en door het afmaken van het wilds
dier, den strijd te doen eindigen; maar hij kon
niet op goed geluk af toeslaan ien zijn oog |was
niet goed in staat te onderscheiden in die
UIT DEN OMTREK.
ST. PANCRAS.
De afdaeling St. Pancras van Volksonder
wijs vergaderde ten hui zie van den heer Ger
ritsen. De penningmeester deed rekening en
verantwoording van zijn beheer, waarmee de
vergadering zich best kon vereenigen.
De penningmeester ontving den dank der-
aanwezigen voor accuraat beheer. Ruim f30
jblleek in kas te zijn.
D e'heeren Kloosterboer .en A. Volkers, af
tredend, werden als bestuursleden herkozen.
Men besloot wederom een gezelligen avond
voor leden en ge introd uaeerden te organisee-
ren zoo mogelijk met eigten krachten.
De actie tegen verslechtering van 't onder
wijs zal gesteund worden, ook: djoor 't laten
rondgaan van iinteekenlijsten.
1 Tot afscheiding van de hoofdvereaniging zal
d'it jaar nog niet worden overgegaan.
De reizende bibliotheek zal gesteund worden
/met een geldelijke bijdrage. Hiema sluiting.
PLAATSELIJK NIEUWS.
POSTCHEQUE EN GIRODIENST.
Aan het postkantoor Broek op Langendijk
en de daaronder ressorteerende hulpkantoren
werd gedurende de maand November 1922 ge
stort f 109815,58 uitbetaald wegens cheques
f 40198-42V2.
Op de postrekening van dit postkantoor werd
bijgeschrevena- wegens stortingen f88335.725;
b. wegens overschrijvingen f25217.26.
Afgeschreven: a- wegens overschrijvingen
f58432.36; b. wegens cheques f47655 03. Op
jden laatsten der maand was het aaintal reke
ninghouders van dit kantoor 85.
RIJKSPOSTSPAARBANK.
Aan het postkantoor Broek op Langendijk
en de daaronder ressorteerende hulppostkan
toren werd gedurende de maand November
1922 Ingelegd f 2108,75.. Terugbetaald
4995,84. Het laatste door dit kantoor uitgege
ven boekje draagt het nummer 542.
Actie tegen de Onderwijs verslechtering.
Wij vernemen, dat het request inzake de
Technische herziening dier Lager Onderwijs
wet in Broek op Langendijk is otnderteekend
.door 210 personen. In Zuidsdharwouda be
droeg het aantal handteekenimgen 404 In
Noordscharwoude 650.
In Oudkarspel was het aantal handteek'anin-
gen, zooals we reeds berichtten, 865. De .actie
heeft op den Langendijk dus wiel succes gehad.
Naar wij verder vernemen is overal in den
lande het petitionement geteekiend door perso-
van elke poliiteke richting., van iedere gods
dienstige gezindheid, zoodat het wel het groot
ste zal worden, dat ooit in Nederland gehou
den is.
Nog melden wij, dat er op Ziondag 10 Dec.
a-s. in den Haag een meeting zal plaats heb
ben in 't Gebouw van Kunsten .en Wetenschap
pen, welkle mgeeting zal aanvangen om half
twee en uiterlijk 4 uur weer zal eindigen.
vneeselijfce samenvoeging van de tw.ee dieren,
wat de wolVin en wat zijn hond was.
Bleek en bevende van ontroering wa:htte
hij. Eindelijk' stak de wolvin voo reen oogen
blik haten kop boven de groep uit; de stok'
viel neder en de ijzeren pqnt deed den sche
del vaneen splijten en het monster zieltogend
en stuiptrekkend neder zijgen.
Vaubaron ging een paar schreden terug en
riep Tristan. De hond lag uitgeput van ver
moeienis ijn den bloedigiqn modder; hij vond
nog kracht genoeg om zich op te richten tan
bij zijn meester te komian. Z!ij(n bloed vloeide
uit tien wonden. Vaubaron onderzocht hem
met nauwkeurigheid, betastte hem overal en
verkreeg weldra die zekerheid dat geen enkele
van die wonden gevaarlijk was. Beneden in
de vallei stroomde eene beek; Vaubaron nam
Iden hond op, legde hem op het stroo vooraan
in den wagen, en vatte hjet paard bij den teu
gel. Hij dwong het dier sneller te gaan en-
hield niet stil voordat hij den frisschen stroom
bereikt had. De hond sprong van zelve uit
den wagen, dronk gretig en dompelde zien
met blijkbaar welgevallen leenige malen achter
leen in de beek.
Toien hij na eenige minutien uit dit ijskoude
bad kwam, bloedden zijne wonden niet meer
en hij scheen welgemoed en geheel hersteld.
Hij schudde zijne natte haren en' began ton<l
zijn meester te springen alsof er 'niets bijzon-
diers gebeurd was. Vaubaron tlians geheel ge
rustgesteld begaf zich terstond wieder op weg
en kwam tegen vijf uur des middags te Ploër
mel aan.
Hij nam met zijn voertuig en verdere baga
ge intrek in het posthuis, dat de .eerste her
berg was die op zijn weg lag en gebruik:e sals
gewoonlijk den avond om eepa voorstelling met
zijne wassenbeelden te geven, ten einde aldus
het geld te verdienen om zijn logies en zijn
avondeten te betalen.
Na de voorstelling schikte hij zijne beelden
weder in orde in den wagein en liet zich doori
den herbergier postmeester de kamer aanwij
zen .waarin hij <Len nacht zou doorbrengen.
Deze kamer was ean karig gemeubileerd ver
trekje ,diaht bij den stal. \aubaron deed zijn
avondgebed, hetgeen hij nooit naliet te doen
aan bet einde van elkie|n dag. Daarop wijdde hij
leene laatste gedachte aan zijne dochter, schonk
eene laatste liefkozing aan zijn hond en viel
in den diepen zwaren slaap van iemand, die
doodmoede is.
(Wpjrdt vervolgd^.
