Dinsdag 12 December 1322
31e Jaargang
JSSö. 145. «WHSiKKtc 52
NIEU WE
LiNliEDIJKER C01IIANT.
3E LANGE DE MORAAZ
Alkmaar - Anno 1804.
Donderdag te Schagen
Hotel „Vredelusi."
HYPOTHEKEN
Staatspensioen
Zaterdagavond j.l. kWam die lafd OuiJkar-
pel, Noor-dscharwoude va|n den Bond voor
itaatspensioneering in feest vergadering bijeen-
en lokate van den 'heer J. de Bakker t e Noord-
cliarwoude. f
De zaai was van voor toit achter met leden
Si gasten gevuld' terwijl bovendien een 50-tal
-ude|n van dagen aanwezig wanen.
De heer Oethoff, voorz. van de aid., opende
te ruim hal faeht de vergadering met ongeveer
de volgende woprden.
Het is voor mij thans een aangename taak
allen hartelijk welkom te heeten. Het dóet
jgt Bestuur een groot genoegen dat een zoo
groot aantal belangstellenden met ons dezen
a\o|nd wil vieren, maar het is niiet alleen om
den avond, maar ook pm de zaak zelve. Harte-
ijk welkom heet ik die ouden van dagen die
ui zoo grooten getale aanwezig zijn. En het is
ooit ter wille van hen hat d|eze avond Is ge
organiseerd, want zij zijin toch de "ruchten-
mekkanden van dien arbeid van 22 jaren. En
daarbij hopen wij van harte dat zij; nog vele
jaren dezen avond .met ons morgen medevieren.
Ook een hartelijk wtelkom aan den Secretaris
ajti de .1 'ecleratie den heer.Bruin, aan jte ver-,
egenwüotrdigers van ZuidsCharwpude, en niet
miinder aan ,,Het klieinie Tppjnieel" dat ons he-
dej.iavon i zal vergasten isn boeien door opvoe
ring van haar tppneelwerk maar daarbij komt
tevens ©en gevoel van dankbaarheid, dat wij
dit kunnen geven, door dat .het gezelschap
zich belangeloos voor ons beschikbaar stelde.
Bin door dit zijn optreden, wordt onze strijd ook
lichter gemaakt. Welkom aan den pianist en
de violiste, die zich bieden ook beschikbaar
stelden om de aanwezigen op htm gratis mu
ziek te vergasten- Ook de Pers van harte wel
kom. Ed ik hoop dat dpor haair in ruimen kring
zal worden verkondigd, waft ons doel en stre-
van is.
In korte trekken wil ik -u ons doel schetsen,
e|n zo phebben wij dan nog stieeds niet dat
wat wij wenschen; het parjeimievrij- Staatspen
sioen. Dat hebben wij He danken aan onze
Christelijke Regeer ing. Het woord bezuiniging
ligt o pieders mond bestprven en zoo werd
dit ook toegepast op onzien Bond ien kunnen
wij nog steeds niet uitbetalen wat reeds meer-
FEUILLETON.
DE WEKKTUlGKUNDlUE.
En daar hij voelde, dat hij vallen zou, steun-
■de hij op zijp:i stokmaar eensklaps scheien bet
hem top als boog die als een rietje onder rijn©
handen; hij draaide rond, sloeg miet zijne ar-
niieiii in ae lucht en viisl eindelijk bewusteloos
de ondiepe sloot, dip langs den weg liep.
tUit dien staat van bewusteloosheid werd by
gewekt door een gevoel van frischheid en te
vens van brandende hitte- Zijn voorhoofd was
ijskoud, zyn keel brandde. Dis oorziaak daarvan
was een man met een grijzen baard, die naast
hem neder geknield was en zijn voorhoofd met
(ee|n natten doek bette ien hem eenige druppels
brandewijn uit een© kleine f-lpsch in den mómd
goot. Op eenige schreiden afscam-ds stond een
lange wagen, bespannen met-een mager paard,
dat niet dxoefgepstigein blik een grooten hond,
'die zich op den weg uitgestrekt had, stond aan
i zien.
„Welnu, arme jongen," vroieg de man, toen
hjj zag dat Paul de oogew ppend©, „gaat het
beten? 4
„O ja, mijnheer, 'tgaa't betpr, dank' zij uwe
goede zorg.'
Ik heb gedaan wat ik kon, wat ik moest
doen. Toen ik u daar even zag liggen, dacht sk
(dat gij dood waart. Gelukkig was het zoo irnet.
Wat'As u tooh overkomen?"
„Ik weet het nipt; 'een aanval van zwakte
heeft mij aaingegippen en ik ben nederge-
vaikn."
„Zijt gy meer. daaf^an onderhevig?''
mallen door ons is gevraagd, maar dat aan de
militaire zaak millioenen worden besteed, dat
'Haakt hen niet. Daar is,altijd geld voor, maar
die liefde bestaat niet voor de Ouden van
Dagien- Dn dan zie ik onwillekeurig naar het
kleilne Denemarken, dat minder inwoners telt
da|n ons iand. Daar geniet men f6.72 Staats
pensioen zoodra men dan 65-jarigen leeftijd
heeft bereikt. Man en vrouw ontvangen f 13
per weeK. En in bet rijke Nederland krijgt
miejn niet meer dan f 3 of samen f 5. En dat
is nu het werk van de Christel. Regeering. Zij
tracht niermede hpt volk zoet te houden, en
naar recht of onrecht wordt door haar niet
gevraagd.
In Denemarken zijn 441305 inwoners in de
vermogensbelasting aangeslagen voor f15000
tegen 159449 in Nederland tegen' niet minder
data 85000 gulden.
En wanneer men zulke cijfers hoort -of leest
spreken d' dan nipt tot het gemoed?! Hoe
is het mogelijk dat men bet premievrij pensioen
dan nog langer kan uitstellen. Hoe is net mo
gelijk dat de Regeerijng nog langer zoo kan
doorgaan- En wanneer men aan die militaire
begrootingen ziet, staat mien paf- Daar ziet
men o pgeen millioenen. Daar wordt net geld
weggesmeten zonder reoht. Maat den Ouden
van Dagen kan levensbestaan worden verze
kerd. Wat doen wij met al die militaire rom
mel? 1 Het meeste van hst geld blijft aan de
lpen hangen en de ouden van dagen worden
üe dupe van het tegenwoordige verzekerings
systeem. Zij kunnen de 39 cent niet betalen
om in het bezit te komien van hun pensioen.
En is het niet minister Aalbicrse, die zelf heeft
verklaard dat 25 pet. vain de personen boven
de 60 jaar niet verzekerd zijn, omdat zij hun
39 cent premie niet kunnen betalen. Hoe durft
me loizoo bet Christelijk zijn nog op de lippen
fiemenWaarom' voldoet oe regeering met aan
haar plichten? Waarom maakt zij er geen be
gin aan? Maar ook deze 4 jaar zullen voor ons
weer vruchteloos verloppeh- De laatste Tweede
Kamerverk-iezingsn hebben de kamer niet in ds
gewenschte richting doe ngaan. De Regeering
is de Ouden van Dagen nipt ten dienste of
er zou ©en macht uit hst volk moeten voort
komen voor premievrij pisnsioen en een hoog ere
ui! keening; En waarom zou dat niet kunnen
in ons rijke Nederland? 1
Zn oheo ik u dan in klopte trekken ons doel
geschetst. Overal isn te allien tijde moet het
woirden verkondigd. Ik hopp dat alle aanwezi-
gejn leden rijn, isn zoo niet, dat dan deze avond
zal bijdragen, dat men z'ich verplicht zal ge
voelen zich aan. de zijde van de afdeeling te
scharen. Dat zij gevoelen den plicht om voor
de Ouü-en van Dagen te moeten opkomen. Wij
kiqnnen geen geioofstaac. Wij zijn é<§n in ons.
vragen niet: wie zijt ge; wat zijt ge? maar al
leen: „E\it ge Neder lander? Hebt ge uw plicht
gedaan? Zoo ja, dan komt u toe een onbezp-rg-
„Mijn hemel neenl 't Is de eerste maal.''
„Waar schrijft gij het dan aan toe?"
„Aan de vermoeienis, ongetwijfeld."
„Komt gij ver van hier?"
„Van Parijs."
„Te voet?" riep ds man mt, in wien onze
lezers ongetwijfeld Vaubaron reeds herkend
zullen hebben.
„O /neen, mijnheer; ik ben slechts van Ren-
Ines af te voet gegaan; maar ik ben niet ge
woon veel te loopen en ik heb gisteren vijftien
mijiea afgelegd."
„En van ;daag ruim zeven- Ik begrijp uwe
vermoeienis. Maa rzpg mij nu eens, hebt gy
(nog ver te gaan?"
„Ik weet het nipt."
Vaubaron kon een gebaar van verwondering
iniet onderdrukken. -
„Hoel -gij weet het niet?" vroeg hy.
„Mijn ihemel neen; want ik zal het doel van
mijne reis niet eerder bereiken, voor dat ik
zékere perspoen ingehaald zal hebben, die -mij
op dezen weg vooruit zijn ien die ik het grootste
belang heb te vinden- 'Pot hoever zal ik nog
gaan moeten? ik weet het niet."
Vaubaron, vree zendie den. jongeling door een
onbescheiden nieuwsgierigheid te beleedigen,
vroeg niet verder.
„Ik ga maar Quimper," sprak hij, „en ik
bi|eid u van harte gaarne een plaatsje aan op
mijn wagen; alleen mop.t ik vooruit zeggen dat
lik heel langzaam rijd."
„Ik dank u duizendmaal voor dit aanbod,
antwoordde Penh „maar ik kan het met aan-
nouir-n."
„Wat verhindert u."
„De tijd. Wanneer zult gij tg Quimper aan-
den ouden dag. H iermede geadhte vergadering
verklaar ik 'deze avond voor geopend -en geef
het woord aan „Het Klein© Tooneel" (applaus)
Zoo -kwam thans deze vereen-igmg mat het
.ooneelscuk „armoede zoekt uitvlcchten" voor
het voetlicht.
Eien (bespreking zulten wij hierover niet hou
den, nog minde reritiek leveren.
Wij 'kunnen thans volstaan met de miede-
deelihg, dat er schitterend, zeer vlot spel is
gegeven. De zaal daverde van 't lachen bij
de zoovele ten komische verwikkelingen die dui
delijk werden uitgebeeld en daardoor zoo ten
volte tot hun recht kwamen-
„Het Kleine Tooneel" heeft zich op een
lofwaardige wijze van de zich zelf opgelegde
taak gekweten; heeft de Ouden van Dagen
doen genieten en lachen, en een avond be
zorgd, die zeker nog lang; bij hen in dankbare
herinnering zal blijven, eri waarover zeker niet
mi|nder malen zal worden gesproken.
Tusschen het tweede en derde bedrijf werd
20 nyjnuten gepauzeerd en werden de oudjes
op een kopje koffie, thee of chocolade met een
speculaasje onthaald.
Ook'de Secretaris van de Federatie, de heer
Bruin vondt gelegenheid nog eenige woorden
te spreken, en bracht het thans opgevoerde
Duitsche blijspel in verband miat het Neder-
laiiidsehe drama; het 'Staatspensioen. Heftig
werd door hem de zoozeer gehate „plakwei"
met haar Raden 'van Arbeid aangevallen. Spr.
wees .daarbij op het mooie, het eerlijke van het
streven van den Bond voor Stiaatspensioneering
die geen onderscheid maakt tusschen rang ot
stand1, arm of rijk, daarbij doelende op de ver-
ee|nig.ing die thans aalmoezen inzamelt voor
ide armen uit den gegoeden stand, en waarover
thans zooveel in de kranten wora-t geschreven-
Ook deze spreteer, ai-e een goeae benende
■wu.Pliiocht een 'danoaar applaus oogsten-
De voorz. dankte aen Weer Bruin in hartelijke
bewoordingen, hem schetsende ais een man,
■jdie veel doet in 'het belang van het Staatspen
sioen, en sluit ook deze woorden met den
wensch, dat de zon eenmaal voor de werkers
van voorheen, n uoud -en arm, zal zijn, een
flink premievrij Staatspensioen.
Nadat door den heer Jan Stam, een oude
vaat 80 jaar nog een voordracht was gedaan,
waarin op fijne wijze werd geschetst he-c ver-
sohii tusschen de kerkelijke aalmoezen van
voorneem -en de Rijksuitkeenng van thans, ging
de voorz., daar het reeds ongeveer 12 uur was
geworden tot sluiting over, |stn deed dit onge
veer met de volgende bewoordingen
Op mij rust thans de gemakkelijke taak de
vergaderjing te sluiten en u allen hartelijk !e
(danken voor uw opkomst fen samenzijn, vooral
aan de Ouden van Dagen- "Uw leven is zvVik jen
uw dagein zijn oud. Maar ik hoop dat nog
veïe dagen in ons midden zult mogen verschij
nen, daarbij anderen meebrengende om dézen
herilnneringsdag te vieren.
Eiem hartelijk woord van dank aan de meisjes
van Oudkarspel en Noordscharwoude, die heb
ban medegewerkt tot het welslagen van dezen
avojnd, door hun kaartverkoop langs de huizen,
Het was voor u een moeilijken gang en een
zweren arbeid. Maar niettemin hopen wij voor
volgende malen op u te mogen en kunnen
rekenen. De spelers van hedenavond zullen net
ons zeker niet euvel duiden dat wij tien niet
naar behooren kunnen vergoeden, maar onzen
dank voo rttun medewerking, voor hun opofle
ring, komt uit 't diepst van ons hart. U heer
Bruijn nartelijk dank voor uwe tegenwoordig
heid, en ook de vertegenwoordigers van bint
Pan eras en Zuidscharwoude. Het is ons 'een
groot genoegen, dat u d©zen avond met ons
Weeft aunnen meevieren. Ook de Pers een
woord vaia dank voor hare tegenwoordigheid.
Mogen uw verslagen over ons nog vete raaien
|de wereld worden ingezonden en steens staan
i|n het te eken van opgewektheid, in belang
stelling in onze zaak, ©n mogen zy ons nog
vele leden toeoaengen-
Hiermede werd de vergadering vpor geslo
ten verklaard, en volgde een langdurig applaus,
waarmede zeker uiting werd gegeven aan het
gevoel van dankbaarneiü voor diezen avond.
Aan u Jan de Wakker, onze hospes, zoo zegt
de voorzitter nog, zijn wij grpoven uank ver
schuldigd en ik Dreng u die niet alieen namen,s
het west uur, maar namens d© geWeene vergaue-
iriing vooral uit naam van de Uuoen van Da
gen voor uw gastvrijheid niet alteen, maar voor
uw zoo. uiterst zorgv.uJidig optreden voor Wen.
Nog worden dopr den We©r 'Van Kampen en
kele woorden aan de zaak van het btaacspensi-
oen gewijd, waarin oez© opwekt om «eikander
jde nana te reikten en samen te werken Wen
i|n streven te zijn. Worde lid van ue araeel.ng
uudk-arspel-Noorascharwoude. met „ouu en
aflm" moet de wereld uit. (.applaus).
De voorz. brengt voor het gesprokene nog
ee|n woord van dank, en hoopt dat deze woor
den bij ae niet-leden ingang zulten vinden.
Nadat nog dotor dien heer C, V©en een voor-
draent was gedaan, ging de vergadering -uit
een en werden de dudjes van Zuid en Noord
met* de auto vain „Gerrit" wieer nuistoe ge
bracht. t
Wr is volop ge|noten. Het was ieen succesvolle
avo|ud, en een dankbaar gevoel b-eheerschte
zeker ieders stemming.
Uil UEN UlVIIKHK.
KOEDIJK.
De verkiezing van leden van het bestuur
voor de poiaer de KJieimeer, gaf als uitstag, dat
herkozen is, dein heer J- ©chipper, en in ué
piaats vap den heer J, V'olkiers (.overleden) is
gekozen den heer J, Zwetsman-
kompn?"
,,'tls acht en twintig mijlen; ik zal er over
drie dagen zijn."
„Drie dagein 1" sprak Paul, „dat is te lang.
1'feedwezen van uw aanbod geen gebruik ma
Ikén. Ik zal er te voet eerder komen."
I „Zijt gij daar wel zeker van."
„Heb ik u niet gezegd dat ik gisteren vijf
tien mijlen afgelegd hen?"
„Dat is misschien de beste reden dat gij
het hedein of morgen niet d|oen zult."
„Ik wil en willen is kunnen."
„Helaas 1 daareven hebt gij een bewijs van
het tegendeel ondervonden. Beproef het overi-
gens ma,ar eens om t© loopen en gij zult ter- j
stond kunnen beoordasten of gij er in staat
toe zijt."
Vaubaron stak Paul zijne hand toe om-hem
op te helpen. De jongehmg deed wankelend
eenige -schreden voorwaarts en zou ongetwij
feld gevallen zijn, incüien hij niet door eene.
krachtige hand ondersteund geworden ware.
„Mijn Godl" riep hy w;anhopig uit; „ik kan
biet ik kan nietl"
II „Ziet gij wel, best© jongen, dat gij mijn
1 ivoorstel zult moeten aannemen? Gij zult
een paa rdagen op hst stroo in mijn wagen
uitrusten en dan zuilen de krachten langzamer-
haf-id terug keer en. Komaan, laat ik ©en
piaatsje voor u maken 1"
Paul verzette zich niet langer. Hij liet zich
door Vaeubarpn in den wagen hielpen, die nem
met vaderlijke zorg met zijn hopla op een bos
troo deed inederliggen, zeggende
„blaiap maar, ais gij kmit, dat zal u goed
doen; maar. dring iniet te v©el door naar ach
teren, 'dat is aites, wat ik u t|S verzoeken heb
want al wat ik' bezit, -mijne broodwinning, myn
wassenbeelden liggen aaar ©n wassenbeelden
zdjin Peel broos."
Na deze woorcpin gesproken te hebben tiani
Ide man met ae wassen Deelden zijn paa,rd bij
Iden teugel ©n ging langzaam voprc.
Zoo had dan het toeval in een verwijderde
weinig be'kenu© landstreek twee mannen ver-
eetiigd, die aan elkander geneei vreemd waren,,
die elkander misschien nooit zo-uüai geKetid
hebbein en 'die. toch b-etden dopr dezelfde hoop
bezield waren, dezelfde verwachting koester
den - wier gedachten, wter wenschen zich
(naar. hetzelfde upel uitstrekten: de vader en,
de. minnaar van Blanche Vaubaron-
De Ruïne.
Rodiille en Fritz Horper, gelijk men wei den-
■keiii kan, niet vernangende ue nteuwsgierigueid
der bewoiiters van hst nabij gelegen genucht
pp te wekk-en» heten drie ol vxer üagen voorbij
gaan, eer zij met de. uitvoer mg begonnen van
liet geheimzinnige vporpemen, dai hen naar
jbretagne liafi üoen komen- Kpdiite gebruikte
dien tijd om zich de nopdige gereedschapjien
aain te schaffen, ten pjpde de muren te kututen
doorbreken en ppgiavingsjn te doen. Een paar,
hou wee Jen, spadien en hefboomen moesten
daartoe voldoende zijn.
Eenige werkzaamheden, die in den bijna ge
heel moest liggelden turn te doen waren, dien-,
den tot voorwendsel vpor diep aankoop dezer
werktuigen.
ierwiji hij aldus ai-les tp.t het wielslagen van
hunne onderneming voorbereidde, deen Fritz
Hoflner met Branche dagelijks groote wandel id-i
gqn in den omtrek.
yy
