UIT DEN OMTREK SINT PANCRAS. Vrijdag 13 April, vergaderde ten huize van den heer H. Gerritsen de aldeeling Sint Pancras van' „,Het Witte Kruis" met 9 van de ruim 340 leien Na-opening door den voorzitter, den heer C. Kloosterboer, las de secretaris, de heer I. Engel de notulen, welke onveranderd werden goedgekeurd Verschillende ingekomen stukken werden behan deld. Omtrent het houden van een Witte Kruis dag, besloot men een 300 stuks witte kruisjes aan te koopen en deze door eenige jonge dames te doen verkoopen in de week van 24—30 Juni. De rekening van den penningmeester gaf aan een batig saldo van i%A^k> biJ een ontvangst van f465,58. Nagezien door de heeren A. Schuur en H. Nies- smk mi accoord bevonden, werd deze rekening al gemeen goedgekeurd. Daarop kwam de begrooting voor 1923 aan de Deze sloot in ontvangst en uitgaaf op. 534.48V21 en droeg alter goedkeuring weg. Aan cle beurt van aftreden waren de heeren C. Kloosterboer, r. Engel, herkiesbaar, en Jn. Modder niet herkiesbaar. De beide eersten werden herkozen en gekozen de heer H. Niessink, die allen hun benoeming1 zich lieten welgevallen. Nog werden een viertal leden aangenomen. Bij de rondvraag kwam aanschaffing van som mige materialen ter sprake. Waar niet aanwezig, zou door directe aankoop; voor aanschaffing gezorgd worden, waarvoor men zich bij den secretaris-penningmeester had te vervoegen. Aangedrongen werd op meer bekendmaking van het houden van vergaderingen en het uitreiken van lijsten van het aanwezige materieel, enz., waar na de voorzitter de bijeenkomst met dank voor, tegenwoordigheid sloot. WARMENHUIZEN. Donderdag 12 April j.l. vergaderde het Cen traal Bestuur van de Centrale veilingsvereeniging a„Warmenhuizen en Omstreken" in het veilings koffiehuis te Warmenhuizen. In deze vergadering werd verslag uitgebracht doos de afgevaardigden, die de algemeene verga dering van de groep veilingsvereenigingen op 28 Maart j.l. te Utrecht gehouden, hadden bijge woond. De afgevaardigden deelden mede, dat in de vergadering van de Groep meer licht is gekomen in eene zaak, waaraan de Besturen van de vei lingen in deze streek reeds van 1920 af aandacht hebben geschonken, doch die zij niet tot klaarheid hebben kunnen brengen, namelijk of bij de ver- temging Groentencentrale liquidatie nog een oa- tig saldo aanwezig is. Reeds in October 1920 heb ben vertegenwoordigers van de veilingen te War menhuizen, Broek op Langendijk en Noordschar- woude in een audiëntie bij minister IJsselstein er op aangedrongen een eventueel batig saldo van de Groentebcentrale aan de tuinders terug te geven. De minister heeft toen een onderzoek toegezegd doch van het resultaat is nooit iets vernomen. Daarna heeft ook het Centraal Bureau van de Veilingen geregeld actie voor deze zaak gevoerd doch zonder succes. Thans is in de vergadering te Utrecht medege deeld, dat een zeer belangrijk bedrag, waar schijnlijk minstens f 6.000.000.als batig sal do bij de Groentencentrale aanwezig was. Van dit saldo is een bedrag van f 3.000.000.uitge keerd aan groentenzouters en drogers ter goedma king van een ongunstigen maatregel, die de minister ten opzichte van deze personen had ge nomen. Het restant is onlangs in Rijks schatkist gestort. Met verontwaardiging nam het Centraal Bestuur der veilingsvereeniging van deze feiten kennis en sprak zijn groote afkeuring uit over de houding, van den adviseur van den minister, den heer C. van Spronsen, oud-voorzitter van de Groenten centrale, aan wien deze ongunstige regeling voor de tuinders is te wijten. Het werd niet meer dan' biliijk en rechtvaardig geacht, dat de gelden van de Groentencentrale, die indertijd van de tuinders zonder eenigen rechtsgrond zijn ingehouden, -- zoo'gMiaamö als bijdrage in de kosten der volks voeding, doch voor dit doel niet gebruikt thans weder aan de tuinders worden teruggegeven. Voor, al in deze tijden van nood zou dit voor hen een belangrijke steun kunnen zijn. De pogingen tot verkrijging van teruggave, die door het Centraal Bureau zullen worden aange wend, weiden door het Centraal Bestuur zeer ge waardeerd, doch men besloot deze te ondersteunen| door ieder in zijn eigen partij verschillende ka merleden over deze zaak in te lichten en hunne medewerking in te roepen om alsnog in deze recht te doen. Het eerelid van de vereeniging,, burge meester Burger, tevens lid van de Provinciale S'a- ten, verzekerde dat in deze richting op zijn volle steun en medewerking kan worden gerekend. STEMBUS-VAR1A. In de gemeente Oudkarspel, bleek bij de ope ning van de stembus, dat een der kiezers op zijn biljet had geschreven: „Wie kiest zijn eigen sla ger om zich te laten slachten?" 1 Op een der stcmbureaux te Delft is een stem biljet uit de bus gekomen, waarop geschreven stond Rom. IIIIö, „Daar is niemand rechtvaar dig, ook niet één." Een ander heeft een stembiljet ongeldig ge maakt dooi er op te schrijven Spreuken 31:13. „Een deugdelijke huisvrouw zoekt wol en vlas en wei kt met lust harer handen," (gaat niet stemmen.) De oudste inwoonster van Bussum, de wed. Hil- horst, oud 96 jaar, heeft nog zonder hulp haar sstemplicht vervuld. De voorzitter van 't stem bureau, de burgemeester, verraste haar met een smakelijke surprise. Bij wijze van protest tegen het verplichte stem men, maakte in het sfemlokaal te Vogelenzang een kiezer zich met het door hem ontvangen; stembiljet uit de voeten. De voorzitter van het stembureau had geen gelegenheid het stembiljet terug te vorderen. Te Zaandam meende iemand, die geen kiezer, 'was, te kunnen stemmen voor zijn vrouw, c..e dit burgerrecht wel had, doch uit de stad was. Toen hem beduid werd dat dit niet ging, sloeg hij voor aan zijn vrouw te telegrafeeren met hef vcizoek, dat zij vóór 5 uur zo useinen. op wie hij moest stemmen. Üan meende hij, was de zaak toch in orde. Toen echter het stembureau niet bereid bleek op dit voorstel in te gaan, verliet hij het bureau met de opmerking, dat zijn vrouw -dan morgen zelf wel zou komen. Een andere kiezer, die van Beverwijk overgeko men was, wilde dat het stembureau hem de ge maakte kosten zou vergoeden, omdat het stembu reau hem had opgeroepen. FEUILLETON. OP DEN BURG DYMECK iü (Nadruk verboden). COMMUNIQUE. UITVOER VAN GOEDEREN UIT DUITSCHLAND Henny, dek jij van daag de tafel even, Mime moet noodzakelijk nog eenmaal de kleeren op de bleek begieten, zei mevrouw Professor Kö nig in het voorbijgaan tegen haar jonge doch ter, die in de keuken aan de haard stond om een braadworst te braden. Het warme gelaat van het jonge meisje dook uit een wolk van damp op, die uit de braadpan, alsmede uit den groente- en aardappelpot als een dichte wasem opsteeg. Henny schoof de pan van het open vuur terug om de heerlijke dure worst niet te laten aanbranden en haastte zich naar de eetkamer. Een blik op de klok zei haar dat het meer dan tijd was. Het zou niet lang meer duren1 bf vader, de beide broers en beide zusters, benevens de drie kostleerlingen kwamen uit de school, allen met grage magen- En vader was zeer nauwgezet. Terwijl Henny handig de borden op het grove maar hagel-witte tafelaken zette, kwam een luid schreeuwend kinderpaar aanstuiven. Het waren Thomas en Carla, de beide vijf- en vier-jarige 'kleinen, die op de bleek elkan der hadden nagejaagd, en nat gegooid. „Henny, 'help mei'' huilde Carla,, die zeer gevoelig van aard was, en „Henny, haal voor mij een andere broek,'' gebood Thomas, die nogal heerschzuChtig was aangelegd. Al weder tien minuten verloren. Daarbij de tafel nog niet gedekt en de braadworst in ge vaar. H enny liep vlug naar de keuken, geluk - kig, ze kwam nog juist op tijd, de aardappelen waren reeds gaar en moesten afgegoten wor den. Even handig als zeker greep het jonge meis je den grooten pot en terwijl zij haar oogen nog eens over de soep en de groenten liet gaan, schudde zij de aardappelen flink boven bet vuur op. „Vooruit, lieve jongen,'' zeide zij tot Tho mas, die haar was nageloopen, „leg vlug die servetten nog op de borden.'' „Krijg ik er wat voor?" Ta, een stukje koek." Henny had in haar haast zeker nog grooter beloften gedaan. De klok wees reeds vijf minu ten voor tweeën. Waar bleef de tjjd dan toch Het Departement van Arbeid, Handel en Nijver heid maakt beekend Nederlandsche koopers van goederen, waarvoor in het bezette gebied van Duitschland gecontrac teerd werd vóór 1 Februari 1923, kunnen zich schriftelijk (onder overlegging van bewijsstukken); wenden tot de Kamer van Koophandel en Fabrie ken, bij welke hun onderneming in het Handels-; register is ingeschreven, met verzoek om eene verklaring, behelzende eenige feitelijke gegevens ter zake en waaruit blijkt, dat de uitvoer der betreffende goederen door deze Kamer geacht wordt in het algemeen belang te zijn, Handelsonder1 nemingen, die in het gebied van een of meer Ka mers van Koophandel en Fabrieken filialen of bij kantoren hebben, wenden zich uitsluitend tot de Kamer van Koophandel en Fabrieken, in welker gebied haar hoofdkantoor gevestigd is. Meent de Kamer van Koophandel en Fabrieken! dat ér termen bestaan om de gevraagde verklaring ai te geven, dan wordt die verklaring Harerzijds opgemaakt en onverwijld doorgezonden naar de afdeeling Handel en Nijverheid van het Departe ment van Arbeid, Handel en Nijverheid. Vervolgens wordt door tusschenkomst van het Departement van Buitenlandsclie Zaken door H. M.'s Gezant te Parijs een certificaat verstrekt, hetwelk in be zet Duitschland, bij de autoriteiten, die uitvoer vergunningen verstrekken, kan worden ingediend. Die indiening kan geschieden, hetzij door de Ne derlandsche belanghebbenden persoonlijk, hetzij door tusschenkomst van den Nederlandschen Gon 'sulairen Dienst. Zij, die het certificaat persoonlijk, wenscheu in te dienen, maken dit in hun ter zake aan de Kamer van Koophandel en Fabrieken) te richten correspondentie aanstonds kenbaar. Het certificaat wordt hun alsdan zoo spoedig mogelijk door het Departement' van Buitenlandsche Zaken toegezonden. Zij, die daarentegen voor de indie ning van het certificaat gebruik wenschen te maken van den Nederlandschen Consulairen Dienst maken dit eveneens aan de betrokken Kamer van Koophandel kenbaar. Hun desbetreffend schrijven, aan bedoelde Kamer van Koophandel en Fabrieken zal in dat geval vergezeld moeten gaan van een tot de autoriteiten in bezet Duitschland gericht verzoek om uitvoervergunning. Gelijk bekend moeten dergelijke verzoeken om uitvoervergunning geadresseerd worden tot den betrokken intergeallieerden dienst, te weten: a. tot het „Comité directeur des Licences de' ia Haute Commission" te Coblenz voor de goederen, afkomstig van leverenciers, wo nende of gevestigd in de bezette gebieden, niet uitzondering van die, wonende in het bruggehoofd van Düsseldorf en Duisburg, en in ,liet bezette Ruhrbekken. b. tot den „Service des Licences de la Mission, de Contröle des Usines et des Mines" te Essen voor de goederen, afkomstig van le veranciers, wonende in het bruggehoofd van Düsseldorf en Duisburg, zoomede in het bezette Ruhrbekken. BURGELIJKE STAND GEMEENTE WARMENHUIZEN. Ingeschreven gedurende de maand Maart 1923 Geboren: Geertruida Cornelia, d. van Adria- nus Mekken en van Siegebertha Catharina Ro salia van Baar. Pieter Cornells, z. van Cor nelia Petrus Kraakman en van Alida Agatha Gouwenberg, Guurtje, d. van Jacob Swan en Dieuwertje Vlam, Leudzer, z. van Johanna Algra en van Annicje de Jong. Cornelia Anna, d. van Willebrordus Goudsblom en van Aafje Bakker, Maria Anna, d. van Adria-nus Tesselaar en van Alida Huibers. Johan nJS Cornelis Joseph, z. vap Martinus Blankendaal en van Maria Nannes. Ondertrouwd: Pieter Modder, oud 26 jaar en Aaltje Kooij, oud 23 jaar. Johannes Fran- ciscus van de Kerkhoff, oud 37 jaar en Catha. rina Elisabeth van N'oort, oud 34 jaar. GehuwdPieter Modder, oud 26 jaar en Aal. tje Kooij, oud 23 jaar. Overleden: Levenloos kind van Klaas Molp. naar en van Kniertje Jonker. Marijtje Wortel, oud 48 jaar, echtgenoote van Frederik de Waai Maartje Tulp, oud 70 jaar, echtgenoote vati Simon Cornelis van Egmond. BROEK OP LANGENDIJK. Van Maart tot en met 14 April 1923. Geboren: Wietse, zoon van,Jan Visset en T. Schuit Inge.na, dochter van P. den Har- tigh en van N. Wagenaar. Overleden: Trijntje de Geus, oud 58 jaren, echtgenoote van P. Dekker. Gehuwd: C. Roepert, weduwnaar van C. J, Wiggelinkhuizen wonende te Zaandam en Tr. 'de Bree, j.d. oud 31 jaren. INGEZONDEN (De Redactie neemt voor den inhoud dezer ru- briek geen verantwoordelijkheid op zich.) eigenlijk? De huisdeur werd tweemaal dicht geslagen Konrad Wellaner, een der kostleerlingen, sloop de keuken binnen en Henny bemerkte hem eerst, als hij dicht achter haar stond. „Juffrouw Henny, wil u mij helpen, we heb ben heden een opstel te maken, zoo moeilijk, dat ik het zeker niet kan maken." „Dat is toch niet direct noodig?was het antwoord van Henny, terwijl haar roode gelaat een trek van wrevel teekende. „Wanneer ik kook ,moet ge me met alle geleerdheid met rust Ipten. „Ik wilde alleen maar uwe belofte," zei Konrad. „Ik help toch immers altijd, als ik kan, maar thans, vooruit, uit de keuken ik kan mij keer en noch wenden." „Henny, Henny. ik heb een vreeselijke scheur in mijn schort gekregen," klaagde een stem naast haar. Sophietje stond daar en hield treurig haar hand door het groote gat. „Maar, Sophietje 1" „Ach, Henny. mijn schort lis reeds zoo dunl" verontschuldigde de kleine zich, en Henny moest dat stilzwijgend toegeven. De schortjes der kleine meisjes waren alle uit oude kleediag- stukken gemaakt en reeds vele malen gewas - schen. „Doe 'het schort maar af, Sophietje. we zul len' zien wat er nog van te maken valt." Mevrouw König, die nog even vlug op de bleek had geholpen, kwam nu de deur binnen. „Vader komt juist door de dwarsstraat, is alles klaar, Henny?" Eenjge minuten later zat de familie aan ta fel. Professor König, wiens milde, zorgelijke trekken werden omlijst door reeds vroeg grij zend haar en een puntbaard, zat naast zijn vrouw, die de eerste plaats aan tafel innam. Dan volgden naast den huisheer de kostleer lingen en de zoons, terwijl naast de huisvrouw de dochters hadden plaats genomen. Beneden aan tafel zat Henny, die herhaaldelijk moest opstaan om met Mine de borden en de scho tels te verwisselen en weg te brengen, De soep' werd zwijgend gebruikt, zooals dat in Königs huis het gebruik was. Geen der kinderen of kostleerlingen zou ongevraagd de stilte durven verbreken door iets te zeggen. Mevrouw König vermeed met opzet haar echt genoot na zijn inspannenden arbeid in eén ge sprek te wikkelen. Het vertrek, waar gewoonlijk het eten werd - gebruikt, was groot en luchtig, maar als, de andere kamers eenvoudig en bescheiden in gericht. Van een buffet was geen sprake, een ouderwetsche glazen kast, die reeds in drie geslachten was gebruikt, deed daarvoor dienst, een lange, smalle uittrektafel, een aanrecht- kast, een oude Engelsche staande klok met een koperen wijzerplaat en ijzeren wijzers, en eenige zeer eenvoudige stoelen met biezen ge vlochten, maakten de overige 'inrichting uit. Naast dit vertrek, dat men voor eetkamer had gekozen, omdat het naast de keuken lag en om zijn ruimte voor dit doel had bestemd, lag het groote leeryertrek der vijf knapen, prac- tisch ingericht met boekenkasten en bureau's, terwijl de kleine meisjes in Henny's boven lig gende kamer haar schoolwerk maakten. Dan was er nog een vrij ruime kamer, waar de huis vrouw haar naai- en breiwerk verrichtte, en benevens enkele zaken op dit gebied ook het speelgoed der kleinen bevatte. De zoogenaam de huiskamer dus. Behalve de slaapkamers en het keurig ingerichte studeervertrek van den huisheer was er nog een kamer, gemeubileerd met cretonnemeubelen, die de salon van het 'huis kon heeten, waarin een vleugelpiano stond en in 'het algemeen mama's kamer werd ge noemd. Niettegenstaande de woning minder ruim was en Henny in een min of meer enge omgeving leefde, was zij toch zeer gehecht aan baar ouderlijk huis. Had zij sinds zij volwassen was, zoo af en to eden wensch bij haar voelen op komen, evenals bij andere meisjes, van wie zij hoorde of las het een en ander te leeren, om zoodoende zelfstandig haar weg in de wereld te vinden, toch was zij om noodzakelijke rede nen thuis gebleven. Toen zij eens den wensch had geuit haar jonge krachten elders dienst baar te maken, had haar moeder haar zoo treurig aangezien en haar vader had zulke lieve en ernstige woorden gesproken en gevraagd of zij vreemden haar zorg wilde wijden, waar zij thuis zoo moeilijk gemist kon worden. En het scheen, dat zij werkelijk onontbeer lijk was .Iedereen liet zich aan haar gelegen liggen en zag in haar een goede vriendin. Trou wens, men moest in het huis van den Pro fessor op bescheiden voet leven. Hij, zoowel als zijn vrouw, waren onbemiddeld toen zij trouwden. Toni von Orlenhaus, een dochter uit een kinderrijk officiersgezin, was gouver nante bij den directeur van het gymnasium, waar König zijn proefjahr had en toen hij zijn vaste aanstelling kreeg aan deze onderwijsin richting der nette Noord-Ueutsche provincie- In de tweede aflevering van de Nieuwe Taal gids zet Dr. S. S. Kloeke een enquete op touw omtrent alle Nederlandsche dialecten, die Nederland en .België gesproken worden. Hij verzoekt om vertaling in zuiver plaatselijk dialect van de volgende woorden: 1. Een muis, een klein muisje. 2. Een moedervarken (zeug) met zeven kleine varkentjes (biggen). 3. Een mannelijke eend. 4. Een vrouwelijke hond. 5. Een klein potje. 6. Een klein boekje. 7. Een mol- 8. De dooier van een ei. 9. Hij vroeg mij om een boterham met kaas. 10. Een tafella. 11. Een beetje water en een stukje zeep. 21. Uitdrukkingen voor „in de benauwheic 'Zitten" (hij zit in de rats, in z'n stinkert, is z'n rikketik, in de piepzak, in de penarie enz.j Men wordt verzocht, op opvallende verschil len, met naburige dorpen met een enkel woorc attent te maken. Antwoorden (met duidelijke vermelding van de plaats, waar de woorden worden gebruikt en verder van naam, adres leeftijd, beroep en geboorteplaats van den dia lectspreker) en van het blad waaruit de lijsl met woorden is overgenomen, worden gaarne voor 1 Juli ingewacht bij Kloeke, Schotersinge 65, Haarlem. De bedoeling is, dat materiaal voor alle pro vinciën, ook voor Friesland, Noord- en Zuid Holland wordt ingezonden. Men late zich nie weerhouden door het feit, dat de dialectwoor den vaak min of meer op de woorden dei schrijftaal gelijken, immers ook dat te copsta teeren is juist van groot belang. stad, voerde hij zijn bruid naar de eenvoudige leeraarswoning aan de oude Wallgarten. Toen de zoons op studie gingen, hadden zij kostleer lingen genomen. En het pension van den Professor was steeds goed bezocht wegens det vreedzamen, goeden toon, die er heerschte nie lalleen, maar ook doordat de jongens daar eei werkelijk tehuis hadden gevonden. Buiten zijn ambt hield Professor König ziel onledig met het schrijven van artikelen en me vrouw zorgde met onuitputtelijk geduld voo man, kinderen en haar jeugdige kostgangers Voor gezellige conversatie bleef haar weinig tijd over, niettegenstaande de beminnelijke er zeer ontwikkelde vrouw overal een welkom gast was. Toni Kömiig had voor haar Hena een ander leven gewenscht en daarover 00) dikwijls met haar man gesproken. Met uitae mende gaven en goeden aanleg toegerust wa 't Henny niet vergundzich aan eenige g< leerde studie te kunnen wijden, en haar ta lent voor schilderkunst of muziek verder ontwikkelen was haar ten eenenmale ontzegd Het sprak als van zelf en 'twas zoo natuur lijk mogelijk, dat zij haar moeders steun hulp werd. En nu had zij wel zooveel te doei en met haar moeder zooveel huishoudelijke zor gen 'te bespreken, dat er waarlijk voor droo- merijen geen tijd bleef en den wensch tot ver andering steeds meer op den achtergrond werd gedrongen. Sinds zij met de behoeften van het gezin bekend was geworden, wist zij ook op welke wijze de voorhanden zijnde middelen moesten worden benut om alles in de huishou ding een geregelden gang te doen verzekeren- Zij wist ook binnen welke grenzen zij haar invloed kon bepalen, de verschillende wenschen 'harer beide broeders in vervuiling te doen gaan, waar de een naar zijn aanleg en gaV de kunstenaarsloopbaan had gekozen, terwijl de ander officier wenschte te worden. Mevrouw Toni betrad anders nooit in den namiddag het studeervertrek harer gade, ('i wist, dat, wanneer hij geen drukproeven had corrigeeren, hij aan zijn wetenschappeljjken ar beid bezig was en iedere afleiding was heri dan onaangenaam. Het moest dus wel iets bui tengewoons, iets bijzonders zijn, dat haar aan leiding gaf heden stil de deur te openen. Pr?' fessor' König zag van zijn afleveringen op, mri of meer verschrikt, en staarde zijn vrouw, oogenblik aan. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1923 | | pagina 4