T
De -dief, die in den D-trein Nieuweschans
Bremen van een kastelein uit Weenen een
portefeuille met ongeveer 3.000.000 mark in
buitenlandsch geld had gerold, is aangehou
den in den D-trein NorddeichBerlijn, waarin
hij grove verteringen maakte. 70.000 mark wa
ren reeds uitgegeven, het overige geld was nog
in zijn bezit. De aangehoudene was in den
oorlog reserve-officier en in de revolutiedagen
bevelhebber van de vliegtuighal op Norderney.
Alweer.
De Wouwsche Plantage bij Bergen op Zoom
wordt voor de vrije wandeling gesloten. Oor
zaak: vernieling door het publiek.
,Een mijnheer met een kofier in de hand
kwam te Hallum by iemand aan de deur. Me
vrouw kwam voor.
Mijnheer maakte zich bekend als koopman
in stoffen en karpetten. Mevrouw had niets
noodig.
Mijnheer vroeg nu, of mevrouw ook groot
geld tegen klein geld wilde verwisselen tot een
bedrag van f300—f400. Mevrouw had wel een
biljet van f 100. Mijnheer vond dit ook goed.
Mevrouw haalde het biljet van f 100 en gaf
dit aan den koopman. Mijnheer laat zien, dat
hij 3 maal f 25 en maal f 10 had. Als mevrouw
nog f5 had kwam de zaak in orde.
Mevrouw verwijderde zich om de f 5 te halen
Mijnheer sloo pde deur uit en stapte in den
auto. Mevrouw kwam met grooten schrik tot
de ontdekking, dat ze f 100 armer was gewor
den.
De affaire wordt voortgezet.
Men meldt uit Deventer dat de N. V. Gemeen
schappelijk Bezit, wier Simplex-machine Woens
dagavond in beslag genomen is, op last van de
Justitie, binnenkort met hare andere Simplex
machine de gestaakte trekking zal voortzetten.
Durf.
Een ingezetene van Zandvoort heeft zich op 82-
jaiigen leeltija aangemeld om in ondertrouw te
worden opgenomen. Het is reeds de vijfde maal,
dat zijn huwelijksbootje in zee zal steken.
Hout aan de kust.
Het stormweer van de laatste dagen heeft, naar
uit Zandvoort wordt gemeld, hout aan de kust ge
bracht. De strandvonderij heeft zich belast met
de berging, terwijl de politie streng toeziet.
Te Vlissingen is gistermiddag een schilders
knecht uit Souburg uit den mast van een mailboot
gevallen. Hij was onmiddellijk dood.
De gemeentelijke vrachtautobelastimg
De Kroon heeft haar goedkeuring onthouden
aan de verordeningen van de gemeenten Arn
hem en Nijmegen tot heffing van een belas
ting op vrachtauto's.
De Regeering heeft zich dus vereeinigd met
de door Ged. Staten van Gelderland inge
brachte bezwaren tegen deze verordeningen.
Die bezwaren zijn de volgende:
Boven een gezamenlijk gewicht van 2400
K.G. wordt voor de bepaling van het belasting
bedrag als maatstaf genomen het soort ban
den waarmede de auto is gemonteerd. Omüat
bij den gemonteerde» band niet gemakkelijk
is vast te stellen of er sprake is van een
ccushionband of wel van een massieven band,
werd bepaald in de verordening, dat een band
waarvan hoogte boven den montage-ring ten
minste 7.5 c.M. bedraagt zal worden beschouwd
FEUILLETON.
OP DEN BURG DYMECK
18)
(Nadruk verboden).
Als ijs drong de koude van den steenen
vloei door haar kousen en door haar geheele
lichaam en rillend van koude en op winning
drukte zij zich zoo dicht mogelijk tegen den
muur.
Daar zag zij op hetzelfde oogenblik, dat het
licht weder bewoog, nader kwam, door de deur
van de torenkamer ging en langzaam de
stijle, kleine trap afdaalde. Maar, waren
er dan werkelijk spoken of geesten? -
Henny had bijna van ontzetting en schrik
een luiden gil gegeven^ Een lange, dunne,
zwarte vrouwengestalte, met een glazen lan
taarn in de hand, daalde langzaam af naar
den gang.
Als gehypnotiseerd zag zij de gestalte met
starren blik na, en haar hart, dat tevoren zoo
hevig klopte, dreigde stil te staan. Dat
was zij vergiste zich niet dat was t
tante Klarissa zelf, die daar voortschreed 1
Henny voelde zich in hooge mate opgelicht
en zij schaamde zich over haar vrees en haar
kinderachtige kleinzieligheid. Zij waagde nau-
welijk adem te halen, tot het oogenolik, dat
haar tante de deur van de zaal harer voor
ouders geopend had en daarachter verdween.
Als een hinde sloop Henny weder naar haar
kamer terug, ontkleedde zich haastig en ging
stil naar bed, huiverend van de koude, en
liet het licht branden.
Zij beefde nog als een riet en in haar hoofd
draaide alles door elkaar.
Wat ter wereld kon tante Klarissa bewegen
in den nacht naar de torenkamer te gaanï
Was dit misschien een ziekelijke gewoonte,
die haar daartoe aanleiding gaf of verborg zij
daar bijgeval iets in het geheim? Zij was
zoo zeer met hetgeen zij zoo even gezien had
in de weer, dat zy geheel haar eigen ongeluk
vergat, maar plotseling werd zij weder daar
aan herinnerd, en overdacht zij wat zij morgen
wellicht had te verwachten. Rusteloos keerde
zij zich in haar bed om en om en pijnigde
haai hoofd met allerlei gedachten.
Rmuelijk, tegen uen moigen, viel zij in een
onrusugen slaap, angstig en verward üroomen-
de, en reeds voor de klok zeven had geslagen
was zij weder wakker.
Zti kleedde zkjh vlug aan, sloeg een doek
als cushionband. Aan dien eisch voldoen ook,
zij het dan bij uitzondering, andere banden
en Ged. Staten meemen, dat een dergelijke
onzekere, moeilijk controleerbare maatstaf in
een belastingverordening niet mag voorkomen.
Waar de heffing der belasting is gegrond
op de overweging, dat zwaar beladen voertui
gen die buitengewone eischen aan de wegbe-
dekking stellen, daarvoor ook eenige vergoe
ding aan de gemeente behooren te betalen,
meenen Ged.'Staten, dat zwaar beladen vracht
wagens met dierlijke trekkracht wier moeizaam
met horten en stooten voorwaarts gaan vopr
den weg uiterst madeeüg is, niet buiten de on
derhavige belasting mogen worden gelaten.
Het grootste bezwaar van Ged. btaten is
evenwel gericht tegen de belasting als zooda
nig. Ook vrachtauto's, die niet in de gemeente
thuis behooren, worden in de belasting betrok
ken, hetgeen in strijd is met de eischen.cvan
het moaerne verkeer: ook andere gemeenteen
zijn bevoegd een verordening als de onderha
vige in het leven te roepen.
Welke belemmeringen en moeilijkheden hier
door aan de ontwikiceling van het snelvervoer
in den weg worden gelegd, welke lasten hieruit
voor hanael en bearijf zullen voortvloeien, be
hoeft naai" de meening van Ged. Staten niet
nader te worden uitgewerkt.
De minister van binnenlandsche zaken en
landbouw heeft nog medegedeeld dat ook zijn
ambtgenoot van Waterstaat van meening is,
dat de belemmering, welke het verkeer door
een heffing als deze zpu ondervinden, ontoe
laatbaar is te achten.
Faillissementen in Nederland.
Volgens meueoeeling van het Handelsinfor
matiebureau van van der Graaf Go's Bure
aux voor den Handel zijn over de afgeloopen
week, eindigende 8 Juni in Nederland uitge
sproken 53 faillissementen tegen 51 faillïsse-
in dezelfde week van het vorige jaar.
PLAATSELIJK NiEUWS
BROEK OP LANGEND1JK.
De directeur van het Bost- en Telegraafkan
toor te Broek op Langendijk maakt bekend:
In 1923 worden 5 plaatsen als surnumerair
der posterijen en telegrafie, beschikbaar ge
steld. De aanmelding staat open voor manne
lijke candidaten, die in het bezit zijn van een
einddiploma van een Hoogere Burgerschool
met 5-jarigen cursus, gymnasium of daarmee
gelijkgestelde inrictuing van onderwijs, met uit
zondering van de Hoogere Handelsscholen.
Aanmelding behoort te geschieden bij het
Hoofdbestuur der Posterijen en Telegrafie te
's Gravenhage vóór 25 J uli a-s.
Inlichtingen zijn te verkrijgen by den direc
teur dezer plaats.
VOLKSCONCERT.
Het vier en twintigste, het zal dus wel niet
zoo lang meer duren of we hebben een jubi
leumconcert. De organist, de heer Slinger,
speelde op dit concert 12 Juni in de Groote
kerk als no- 1 van het programjma het „Ada
gio" en de finale uit de eerste orgelsonate van
om en ging met den brief voor Graaf Role-
neck naar beneden in den tuin.
Daar zag zij reeds den tuinman', die bereid
willig, vriendelijk en veelbeteekenend lachend,
toen hy het adres las, den brief in ontvangst
nam.
Henny liet zich, als dikwijls gebeurde, de
koffie op haar kamer brengen, en als zij be
merkte, dat vrouw Schroth haar kamer ver
liet, de deur sloot en naar beneden ging, sloop
zij nog eenmaal naar de torenkamer.
Thans, bij het helle schijnsel van de herfst
zon, die haar stralen door de schietgaten zond
en deed weerspiegelen op de vensterruiten, had
deze gang niets vreeselyks meer, en het kwam
haar wel zeer onverstandig voor, dat zy gis
teravond zoo ontsteld was geweest. Nog
eenmaal genoot zij van het heerlijke uitzicht
over het park en het land, keek zij het kleine
vertrek nog eens in de rondte, dat haar bij
den eersten keer, dat tante Klarissa het haar
had laten zien, zoo zeer was bevallen.
Doch wat was dat? Henny was kort langs
den muur gegaan, streek, als wilde zij de
steenen voor het laatst nog eens liefkozen,
langs het muurvlak. Door die beweging schoof
een steen weg, die, zooals bleek, gemakkelijk
was weg te nemen. Tot hare groote verwonde
ring en verbazing vertoonde zich een nis,
waarin een klein ijzeren kistje stond, precies
gelyk aan dat waaruit tante Klarissa het sieraad
had genomen, dat haar tante haar had ge
schonken.
Met bevende handen nam Henny het kistje
uit de nis en bekeek het van alle kanten. (iet
was opvallend licht en er zat geen sleutel in
het slot. Wanneer zij echter probeerde jhet
deksel er af te lichten, kon zij het er zodider
eenige moeite afnemen, waarna Zij tot Hare
groótfe* verrassing niet anders dan geel gevfor-
den papieren ontdekte, waarop met groote let
ters was geschreven.
Hoofdschuddend wilde zy het deksel weder
op het kistje leggen, doch daar vielen haar
oogen op een duidelijk geschreven naam: ,,jür-
gen v. Wackerath."
Henny kromp ineen. Wat was dat? Wat
hield zij hier dan in haar handen? Was dit wel
licht iets, dat de Wackerath's aanging? Zij
moest lezen wat daar in stond, tot eiken
prijs.
Juist had zy het voornemen opgevat het bo
venaan liggende papier er uit te nemen, toen
zy duideHik het rollen van een rijtuig hoorde,
da,t den hof opreed.
Zou dftt vcftr het laatst Graaf Releneck zjjo.
den Amsterdamschen toonkunstenaar Jac. Bon
set. In dit werk bewandelt de componist nog
niet die moderne paden die hij later betreedt,
't klinkt alles eenvoudiger, desondanks de
moeite van bet instudeeren zeker waard, en als
de heer Slinger zich er voorspant kan- men
verzekerd zijn dat het ook goed wordt uitge
voerd. Verleden jaar hebben we kennis ge
maakt met het symphonieorkest van den heer
Pranger, uit Noordscharwoude, en we hebben
toen in waardeerende bewoordingen de ver
richtingen van. dit ensemble besproken. En wat
we gisteravond, op dit valksconcert van „Sem-
pre Crescendo" gehoord hebben getuigt van
ernstige, nauwkeurige studie, 't Is toch geen
kleinigheid met dilettanten waaronder zeer
jeugdige een auditie te geven zooals die van
gisteravond van werken als het „Andante" uit
de eerste en het „Larghetto" uit de tweede
symphonie van Beethoven en het „Pelgrims-
koor"'uit Wagner's Tannhauser al leed het
machtige, het imposante van uit Wagner frag
ment wel wat door de kleine orkestbezetting.
Maar toch, het streven is schoon en in den
heer Pranger, die zijn taak blijkbaar ernstig
opvat heeft de vereeniging een. muzikaal leider.
Kleinere stukken van Gillet, Saint-Saëns en
Bizet voltooiden het programma van S, C. en
konden eveneens bogen op een goede vertol
king.
De zangsoliste was mevr. Baronesse N, v.
Slingelandt, uit Nijmegen. Een kolossale alt
stem en wel mooi ook, een stem uitnemend
geschikt voor een lied als Beethoven's „Die
Ehre Gottes" en muziek van Handel bijv. van
wien mevr. v. S. een aria uit „Alciina" zong.
Hier en daar had de zangeres met wat onzui
verheid te kampen. Had het zijn oorzaak in
een tijdelijke indispositie, of was de vreemde
omgeving een hinderpaal? 'tls bekend, dat
't voor een zangeres of zanger, met begeleiding
van ons groote orgel moeilijk zingen is, omdat
de solist van die begeleiding zoo goed als
niets hoort. Overigens is de stem van mevrouw
v. S. er wel een die indruk maken kan. Be
halve aan Bach, Handel, Beethoven, van Oort
en van Duyse, had de zangeres ook aandacht
geschonken aan de „Wilhelmina hymne", van
onzen stedelijken muziekdirecteur, den heer H.
A. Maas. Dat deze hymne waarvoor mevr. Da
niëlBoom den tekst dichtte zeer in; den smaak
valt, bewijst wel het feit dat zij behalve in
tachtig plaatsen van ons land, ook in Oost-
Indië gezongen zal worden. In Haarlem o.a.
door een koor van 800 zangeressen en zangers
met begeleiding van een groot harmonieorkest,
en hier ter sted eheeft de heer de Haas het
met zijn kerkkoor in studie genomen, terwijl
er van de zangkaar ten reeds 10-000 verzon
den zyn. (Alkm. Crt.).
LAN0S DE STRAAT.
Onder een licht zonnetje dat even den regen
van den laatsten tijd dééd vergeten, stond hij
daar, de transportarbeider,zijn eentonig
werk verrichtend lossend aan een wagon
kunstmest aan de® Laadplaats.
Eentonig was zijn werkeentonig waren
zijn bewegingen gedachtenloos werkte
hij daar. Zoo zag hij de hoeveelheid in den
Het was ongetwijfeld een ander rijtuig dan het
hof-rij tuig van Graaf Roleneck. Daar hield het
stil.
Henny sloot het kistje, legde den steen weder
op zijn plaats en ging, het kistje onder haar
doek verbergende, naar haar kamer terug.
Zij had nauwelijks tijd haar vondst onder
haar kleeren te verstoppen, die in haar kast
waren geborgen, of daar hoorde zij reeds Kon-
rad de trap opkomen en tegelijk daarop aan
haar deur kloppen.
Mevrouw de Gravin verzoekt de freule
onmiddellijk beneden te komen.
Als Henny door den corridor, de trap af
en weder over den corridor van de onderste
etage naar de kamer harer tante ging, wist
zij, dat er een keerpunt in haar leven kwam, dat
zij voorloopig het onbekende tegemoet ging.
Of zij zich weder naar haar nieuwen toestand
zou kunnen voegen, dat kon zij op dit oogen
blik nog niet zeggen, zij was nog niet in staat
na dagen van tnspanning en opwinding, zich
haar toestand helder voor oogen te stellen.
Eén ding wist ze thans zeker, ze was zich zelf
weer, en zij wist, dat zij dit aanstonds voor haar
tante zoowel als voor Graaf Roleneck zou blij
ven, en dat zij haar eigen meening zou durven
zeggen. Thans kon zij lachen om den uiter-
lijken schijn en glans, waardoor zij zich in haar
naïviteit had laten inpalmen en verlokken. Al
dat verborgene, dat haar eerder had bekoord
en tot nieuwsgierigheid had geprikkeld, had
thans voor haar geen waarde meer, zij was
nu weder Henny König, niet die Henny König,
die van haar tante zich afhankelijk toonde,
wier luimen zij moest verdragen en verdroeg
en die voor haar den weg bereidde, dien zij
had te gaan in het leven, zij was weer de
vrye Henny, die niets anders bezat dan
zich zelf.
De zwakheid, die zij voor korten tijd nog
had getoond en waardoor zij de bruid van
Graaf Roleneck was geworden, was thans over
wonnen en daarvoor was in de plaats getreden
een kalme berusting, de macht over haar zelf,
een gevoel van vrijheid van zelfbeheersching,
en als een visioen verscheen in dit oogenblik
het beeld van het eenzame meisje, dat zich
zelf een weg zou banen door het leven, die
'haar eigenwaarde redde, maar die de ge
ringschatting en het strenge oordeel zou moe
ten verdragen van een man, die haar met zijn
trouwe oogen en zijn verstandigen blik had
gewaarschuwd, en dien zij nimmer zou ver
geten.
Maar tegelijk zag z» ook oog een ander
wagon langzaam verminderen tot op.
eens wat was dat? een vreèmd
gevormd voorwerp blinkend. Wat was
het? een met te vervagen gevoel van
angst bekroop hem Aanr.aken, auride hij hei
niet, en gedreven, waardoor wist hij
niet richtten zijn schreden zich nam
een paar mannen, eveneens daar aanwezig -
verzocht nun mee te gaan hij
had een vreemd gevormd voorwerp gevonden.
'Toen hy het hun wees, overtoog een bleekheid
hun getaat, en trillend kwam het over hun
lippen: eed dynamietpatroonl
Ln met nog meei vrees zagen zy de
mannen uen met bolsjewistische ideeën
Dehcpien arbeider aan. Hij zag
hetwist hoe men over zijn ideeen spraic
voelde zich opeens verheven hij,
de eerzuchtigeDoven hun kleinburgerlijke
begrippen. Als gehypnotiseerd werd nij
door uen invloed van het vreemde voorwerp
Hl
Men sc
Versche
jjksleger
ersce
Vóór
Rang:
ruinen t
vans ov
:he leger
ik er in
n b
ewijs, ho
erd. Da:
en officii
apening
's g
gevangen gehouden. Een niet te weer-
scane drang dwong hem het vreemde voor
werp in zijn hand te nemeniwakemd-droo-
mend droomde zyn groote geest de stoutste
verwachtingen steeds scnooner droom
betooverd als hij was door de schitter -
sterretjes ooor het zonlicht uit het glimmende
voorwerp opflitsend. Met de snelheid
der vleugelen voerde hem zyn geest naar een
ander rijkzijn ideale staat.Zege
vieren zou hijZoo liep hij voort
'naar het midden van het dorpdaar waar
het raadhuis scaat.Een dynamiet-patroon
een seconde was voldoende om
een eind te maken aan het klein-burgerlijik
geuoe van het dorphet dorpvan
waaruit op de pumhoopen van het heden eeii
icieale staat zou worden opgebouwd voor de
toekomst.Reeds zag zyn geest het 1.
het schrikkelijk gebeuren.Steeds sohoo- 'Jn
militai
rre schi
est gesc
jnder a<
ien de ta
nopt, dar
ekende
ayn, V01
erdwenei
11 teger
in 1991
Wedel'i
ïjn uitge
:haft. Oc
jre luch
31.
De gen
erdwenes
ner werd zyn visioen. Een zware slag
wplken van stof en gruis weiden omhoog
geworpenmaar hy de eerzuchtige
had gezegevierd. Zag den stroom van feli
citaties van geestverwanten zag zich
volkscommissaris zyn medearbeiders van
voorheen thans zijn raadsmannen door
hèm zetelende op 't groene kussen beslis
send over het wel en wee van' hun mede-
menschen. Wakend-droomend ging hy voort
tot Lachende stemmen drongen van ver
weg tot hem door. Met een blik starende
5« de yle ruimte zag zijn nog gevangen geest
de twee mannen van straks Lachend
zagen zij hem aan. Andere geluiden
ving de droomer op.deed een wanhopige
pogingverloste zijn gevangen geest.
Zag zich voor het raadhuis. Zag den open
baren ordebewaarder. Angst beving hem
- -(zijn hand omknelde nog steeds den dyna-
mietpatroon. Voorzichtig het voorwerp vast
houdend trad hij op het drietal toe. Gaf
het voorwerp over zeggende: dat het een
dyinamietpatroon was. Een luid gelach deed
hem opzien naar de beide mannen van straks.
(Hun list was gelukt. En onder huii lüid-
lachen klonk het door: het is een
electrisoh stopcontact. Diep beleedigd
keerde hij zich om hij de eerzuchtige.
beeld voor oogen, een vriendelijke vrouwen
gestalte in een eenvoudige, zonnige kamer van
een boerenhofstede, een lieve verschijning, die
even trouw en goed haar reeds vroeg ver
grijsde hoofd had opgericht en onmiddellijk
was opgestaan om hulp te verleenen, aan een
haar vreemd meisje, een vrouw, die dg spo
ren van doorgestaan leed op haar voorhoofd
droeg, wier trekken reeds te vroeg waren ver
ouderd, maar wier oogopslag niets dan vre
de en kalme berusting teekeode, de moeder
van Eckart von Wackerath. Wat was daarbij
vergeleken de koude pracht van den B,urg
„Dymeck?" Zonder eenige aarzeling, zich
zelf bewust en volkomen bestand tegen alles
wat komen zou en komen moest, draaide zij
den knop om en stond in hetzelfde oogenblik
tegenover hare tante, die nog bleeker dan an
ders en met van toorn fonkelende oogen in
haar leunstoel zat. De Gravin vergat in haar
opgewondenheid H,enny door haar lorgnet op
te nemen, zooals het anders hare gewoonte
was. Achter den stoel van de Gravin stond de
Graaf, en evenals steeds reikte Henny hem de
hand, nadat zij ook haar tante een „Goeden
morgen,, had gewenscht. Koud als ijs was haar
hand ,toen zij die in' de zijne had gelegd-
Het gelaat van den Graaf was eveneens blee
ker, dan het zich anders vertoonde. Zijn oogen
hingen aan de lieve meisjesgestalte toen Henny
daar stond haar vonnis aan te hooren. In zijn
oogen glansde een. verterende gloed, terwijl
zyn verstand hem zeide, wanneer hij eerlijk
was: Hoe kondt ge er aan denken, dit reine,
onschuldige meisje, na uw veelbewogen leven
tot uw vrouw te maken? Is Henny König niet
te goed daartoe, om een reeds half afgeleefde
man toe te behooren, hem haar liefde te geven
en zijn echtgenoot te zijn? Zou zy achting en
eerbied, vriendschap en vertrouwen voor u blij- j
ven koeslaren, wanneer zij uw leven werkelijk'
leerde kennen? En was het niet uw plicht -1
geweest, haar dat voor uwe verloving te zeg
gen? Maar dat was ook niet mogelijk ge
weest zulke reine en onschuldige meisjes
mogen geen blik slaan in het lichtzinnige leven
van een man, tengevolge waarvan zy in haar
onschuld heftig zouden worden getroffen?
Graaf Roleneck, die reeds vele „geliefden"
had verloren en zonder klagen had moeten
opgeven, voelde thans een pijnlijke smart bij de
gedachte, dat Henny thans werkelijk voor hem
verloren was, en zijn1 eer verbood het hem
toe te laten, dat zy door overreding nog van
inzicht zou veranderen.
(Wofdt vervolgd).
sn. Met
roken. I
thans
preekt ni
rs en ft
én naam
e namen
;onders
ommiger
en, vem
[edaan.
ataljons,
aafd. D
lgemeen
et heele
eze ham
laten
en ween
neer is
le gewon
leel des
ijn afzon
Deze ver
lat, daar
lescheide
lerlyke F
leel min
iverschie
- Uit
nen in 1
ir.gekom
g „blin
iet mind
-♦uit
;emeld,
jngeluk h
Een. steig
an hen 1
:oiid in
lir.gswerli
deeding
eerd.
Bij Ge
Sarah B
ivoux d
ipbracht
waarb iji
de wand
rijen en
lil
N001
h
I
1
