Abonneert op „DE DAB Verschijnt 1 October
E00KT
Binnen, tö LwsM,
Allwr,
Zie de advertentie volgend nummer.
EEU ZmHISERSCH-lTflUflflHSCHE REIS.
Advertentiën.
MIUWS
AABBAPPELSN
JAC. KNOOP,
SintPancrassers
Prima 5 cents Sigaar.
Bakkers-
nachtarbeid.
Corsetten-Magazija,
HIKE BREIJER.
JAN DE VRIES,
FEUILLETON.
OP DEN BURG DYMECK
21)'
(Nadruk verboden).
Hdnny's knieën 'kïük)te|n, de geheele kamer
scheen wel in de rondte te draaien. Zij zonk,
een onmacht nabij, in den diepein leunstoel ne
der, niet in staat te denken.
Zij sloot de oogen, dat kalmeerend op haar
werkte en waardoor zij haar zelfbeheersching
weer terug kreeg. Maar was dit dan móge
lijk? Volgens dit stuk was tante Klarissa de
onrechtmatige eigenaresse van Dymeck, en de
Wackerath's, die tientallen van jaren in zorg
volle omstandigheden hadden geleefd, met
'hard werken de kleine bezitting hadden weten
rentegevend te maken, waren de rechtmatige
bezitters van dit r^jke goed. Dan was het toch
werkelijk waar, wat Eckhart von Wackerath
haar had verteld, dat Graaf Dymeck zich voor
zijn dood nog met zijn neef had verzoend.
Maar hoe was het mogelijk, dat een dergelijk
gewichtig stuk, een testament, zonder meer
verdwenen was, toen Graaf Dymeck stierf?
Had de haat en de wraakzucht tegen den toen-
maligen verloofde van tante Klarissa haar zoo
bevangen en aangegrepen, dat zij in staat was
dit toevoegsel te ontvreemden? En meteen
werd het haar duidelijk, kwam het tot klaar
heid in Henny's gedachte, dat haar oudtante
daardoor telkens naar de torenkamer werd ge
dreven, waar zich het gewichtig document,
goed geborgen, in den muur bevond, waar zij
wist, dat het voorwerp zich bevond, waarmede
gij zich destijds op haar verloofde had ge
wroken.
Maar waarom had de Gravin dit papier dan
niet vernietigd?
Henny kon voorloopig geen antwoord vin-
(Vervolg en slot).
Op een wandeling door de plaats zagen we
een gedenkteeken, opgericht ter nagedachtenis
aan de honderden vluchtelingen uit het ver
woeste gebied van Frankrijk, gedurende den
oorlog daar verpleegd, welk gedenkteeken het
volgende opschrift draagt:
„Cinq cent mille Rapatriés des Départements
elnvahis ont passé ici rentrant en France Libre.
1915—1918
Douzè cents d'entre eux dorment leur dernier
sommeil en cette terre hospitalière.
C'est ici que se somt posées
Les hirondelles épuisées.
C'est d'ici, l'orage fini
Qu'elles ont regagné leur nid."
M ZAMACOIS..
Een anderen dag zouden we een tocht naar
Genève maken. Daartoe gingen we per Funi-
culaire 'naar Ouchy, beneden Lausanne aan
het meer gelegen, vanwaar we per boot over
Evian les Bains en Thonon les Bains, twee
badplaatsen aan de Fransche kust, en Nyon
aan de Zwitsersche naar Genève voeren.
dein op deze vraag.
Geheel werktuigelijk vouwde Hehny dit pa
pier weder toe en greep het volgende stuk uit
het kistje. Het was een brief, eveneens geel
geworden door den ouderdom- De inhoud was
als volgt:
Potsdam, '2 Juni 1850.
Waarde Oom Kaspar!
Ik. weet, dat, wat ik' U heden.zal mede-
deelen, U leed zal veroorzaken. Hoe zwaar
het mij ook valt, hoe ongaarne ik ook'
tegen uwen wensch handel, ik kan niet
anders. Ik kan mijn leven en mijn toe
komst, wellicht mog vele jaren, niet aan
een vrouw ketenen, voor wie mijn hart
nimmer iets zal gevoelen. Toen ik mij
naar uwen wensch met Klarissa verloofde,
niettegenstaande ik haar niet lief had, ge
loofde ik mettertijd en met eenigen goeden
wil, haar beter gezind te zullen worden,
haar te zullen kunnen achten en verdragen.
Ik heb het ernstig beproefd, mij somwijlen
ernstig verzet, wanneer ik reeds eerder
deze stap wilde doen, maar ik zie heden
in, dat het onmogelijk is.
Niet alleen dat wij beiden van zeer uit-
eenloopende naturen zijn en onze karakters
bijzonder veel verschillen, doch wellicht
ware die klove nog te overbruggén ge-'
weest. Het is mij echter onmogelijk te leven
naast een vrouw, wier egoïsme, koele hou
ding en onverzettelijkheid, wier heersch-
zucht en hooghartigheid zoo sterk naar
voren komen als bij Klarissa.
Zij kan mijn huis niet warm maken, wijl
zij de ware, echte, zelf-opofferende Liefde
iniet kent, ik kan mij zulk een vrouw niet
als de moeder mijner kinderen denken.
Ik verkies duizendmaal liever arm te zijn,
wil mij uit den dienst terugtrekken,, met
toijn handen mijn brood verdienen,
tnaar het 'voorname leven, den rijkdom
Het gezicht vanaf de boot, wanneer men
Genève binnenkomt, is onvergetelijk. Aan
weerszijden van het meer staan aan de beide
Quai's de witgepleisterde hotels en gebouwen.
We zagen ook de bureaux van den Volkenbond
(Palais des Nations), vroeger hötel.
Vanuit de stad ziet men telkens den besneeuw-
den top van den Mont Blanc, dien men over
een afstand van 80 K.M. ziet.
Per auto hebben we een rit door de stad
gemaakt langs de beide Quai's, het standbeeld
Iter herdenking van de eenheid van enkele Zwit
sersche bondsstaten, het Stadhuis, het Post
kantoor, een' prachtig monumentaal gebouw,
versierd met talrijke beelden, de Russische
kerk met gouden koepeldak, van binnen rijk
versierd met goud, zilver en edelgesteenten,
cadeaux van rijke Russische families, Theater
en Concertzaal, naar het Palais des Nations
(Volkenbondsgebouw). We wilden dit van bin
nen bezichtigen, maar 'hoorden van dep Por
tier, dat in dat gebouw alleen de bureaux ge
vestigd waren, terwijl de vergaderingen in de
Salie de la Réformation, bij het standbeeld voor
Calvijn, gehouden werden, waar we reeds langs
gekomen waren. Genève is de mooiste stad,
welke we tot nu toe gezien hebben; bijna alle
straten zijn breed aangelegd en geasphalteerd.
Per trein keerden we weer naar Lausanne
terug. Bij het stat ion-Lausanne is een eigen
aardige inrichting in gebruik om goederenwa-
Koopen door zulle een vrouw te h'uWen, f
dat kan ik niet.
Wanneer U werkelijk, waarde Oom,
onze verbintenis als pand eischt voor de
erfenis uwer Goederen en uwe rijkdom
men, zoo zal ik mij dan daarnaar moeten
voegen. Steeds zal ik blijven, wat ook ko
men mag, uw gehoorzame en. uw U hoog-
vereerende
Neef,
Jürgen von Wacfcerath.
Henny liet de handen, die bevend den brief
vast hielden, in haar schoot zinken. Zij kende
haar oudtante genoeg, om niet te weten, hoe
diep de inhoud van dezen brief haar moest
hebben getroffen, dit vernietigend oordeel
van den man, dien zij zoo innig had lief gehad.
Ongetwijfeld was deze brief na den dood van
haar oom in haar hamden gevallen, gelijktijdig
met het toevoegsel van het testament, en haar
wraakzucht, door dezen brief nog meer aan
gewakkerd en tot het uiterste geprikkeld, had
haar door dit document een middel aan de
hand gedaan, haar wraak op de Wackerath's
te koelen.
Maar hoe was het mogelijk geweest dat haar
oudtante, die pas na haar neef recht op de
erfenis had, zich de nalatensdhap kon toeeige
nen, zonder dat notaris Bachmüller daartegen
in verzet was gekomen? Daarover kon Henny
het niet met zichzelf eens worden, zij voelde
zich trouwens thans ook niet in staat verder
daarover te denken, doch één ding stond
bij haar vast, de Wackerath's moesten deze
stukken zien! Zij nam nog de andere papieren
uit het kistje, waaronder een oude enveloppe,
waarin een verbleekt portret. Een jonge, rijzige
man in uniform met een energiek gelaat en
flinkem, helderen oogopslag, sprekend gelijkend
op Eckart von Wackerath. Dat was de beeltenis
van den toenmalige verloofde harer tante. De
gems om te draaien en van de eene op de
andere lijn Ie brengen. Daarvoor is een samen
stel van draaischijven gebouwd en trekt een
electriische tractor op rails de wagens om en
rijdt ze weg .Een dergelijke inrichting heb ik
tot nu toe nergens gezien.
Ons plan was eerst 24 Juli uit Lausanne 'te
vertrekken, maar daar het weer nu minder
goed werd en omdat we de tochten gemaakt
hadden, gingen we nu den 23sten reeds om
op de terugreis meer tijd te hebben. We ver
trokken 3 uur n.m. om dien avond te 8 uur
te Basel te arriveeren. Tusschem Olten en Tek-
nau kregen we een tunnel van 12 minuten,
welke juist in, reparatie was.
Den volgenden morgen moesten we eerst
door de Zwitsersche en. Fransöhe Douane en
passencontröle. Daarna werden we met andere
medereizigers „als schapen in een hok" in de
Wachtkamer opgesloten tot een kwartier vóór
den tijd van vertrek, de controleur de deuren
kwam openen en allen zich naar den treiu
haastten. We vertrokken 10 uur v.m. van Basel
om 's avonds te 11.20 uur te Brussel aan te
komen, zoodat we dien dag wel van een lange
treinreis genoten hebben. Er zijn menschen,
die het reizen in een trein iets vreeselijks vin
den. Tot die categorie behoor ik echter in 't
geheel met, want ik vind het treinreizen zeer
afwisselend en niet vermoeiend.
Bovendien hadden we dien dag aangenaam
envieloppe Bevatfe verder een ih sTeenÖrul?
gevoerde kaart, meldende de verloving Va
den eersten luitenant o. n. a. von Wackerat|
met Liselotte Ulmann en een kaart, die de gf
booirte berichtte van een zoon; de tegenwoo,
dige eigenaar van „Elmenhof".
Henny schoof deze beide kaarten weer j
de enveloppe en legde deze in het kistje ter
wijl zij de beide andere papieren, de bewijsstuk
ken, tusschen 'haar japon op 'haar borst
borg en verzamelde daarop al haar moed oj
haar zaken verder in te pakken. Het kistj
thans beroofd van de gewichtigste document
'bracht zij, zonder te worden opgemerkt, me
angst en vrees weder over den gang in <jt
torenkamer o,p de geheime plaats terug en kg
de den steen nauwkeurig in zijn voege.
Daarop ging zij, reeds gekleed in reisco<
ituum, naar den tuin en verzocht den tuinrna,
haar koffer naar het station te brengen a
Hie daar ter bewaring af te geven. Haar bc
sluit was genomen. Zij liep, een reistaschj(
in haar hand, op het parkhek toe en nam lle
smalle weidepad, dat tot het boschje leidde
Het was haar onmogelijk, na alles wat wa
voorgevallen, haar tante nog eenmaal onde
de oogen te komen.
Hennv was zoozeer in gedachten verdij
dat zij werktuigelijk den haar welbekenden
insloeg. Zij had reeds de grens, die „Dymeck
en „Elmenhof" van elkander scheidden, over
schreden, toen een groote, bruine jachthor
plotseling blaffend op haar afkwam, gevolg
door een heer in jagersoostuum, met het ge
weer over den schouder. Henny bleef staai
van schrik en verrassing, en zij wist niet of
er zich over moest verheugen of schamen
Eckart von Wackerath trad een schrede tem
terwijl een donker rood zijn wangen kleurde
Hij lichtte den hoed en groette haar zeer
leefd.
(Wordt vervolgd).
reisgezelschap en konden in die 13 uren o#
Fransch weer eens wat opfrissdhen.
Den volgenden morgen maakten we een waa
deling door Brussel langs het gedenkteeki
ter eere van Burgemeester Jules Anspach, di
zich in 1866 tijdens de dholera-epidemie
verdienstelijk heeft gemaakt, op de Place d
Broucquère en de „Bourse",, een zeer mod
bouwwerk in renaissance-stijl, naar de Groot
Markt, waar de bekende prachtige gebouwa
uit vroegere tijden gezien hebben, zooals ha
rijk met beelden versierde „Hötel de Ville'
(stadhuis), het „Maison du Roi" en de Gildt
huizen.
Vandaar lieten we ons door een jongen, di
ons ansichten had verkocht, naar een kantwer
kerij brengen, waar we de kantwerksters bezi
zagen aan de beroemde Brusselsche Kant
Verder zagen we de Ëglise St. Gudule q
wandelden we naar het Palais du Roi, dat i
het hooger stadsgedeelte ligt. Dit is een kolos
saai groot gebouw, in de onmiddellijke omgt
ving waarvan de ministeries zijn gelegen
vóór is een groot park.
Den volgenden dag bracht de trein ons i
naar Amsterdam, vanwaar we weer naar hm
terugkeerden.
Zoo hadden we onze 3000 K-M. lange rei
waarvoor we 100 uren in trein, boot, tram
auto gezeten hebben, volbracht. Zij zal
niet licht uit de herinnering gaan.
Bi
i
Di
JAC. SMIT Jnz.
en
T. SMIT—Dekkbb
geven U kennis van de geboorte van
hun zoon
JAN.
Noordscharwoude 27 Juni 192S.
H. H. KOOPLIEDEN.
Aardappelmanden 50 ei'»
Witte, dito 72 ets.
Peenmanden 50 ets.
Gebr. ENGEL, Broek op Largendijk
Ondergeteekende houdt zich aan
bevolen voor den verkoop van
NIEUWE AARDAPPELEN.
Zendingen aan het adres
Beëdigd MAKELAAR,
Prinsengracht 43, Amsterdam
Telefoon 7833 Noord
Heden overleed onze geliefde
Man, Vader Behuwd- en Groot
vader de Heer
J. SLOTEMAKER,
in leven Gemeente-Ontvanger,
in den mderdom van ruim 66 jaar.
Wed. J. SLOTEMAKER-
Kaas.
Jn. RENS.
G. RENS—Slotbmaksb.
M. SLOTEMAKER.
Oudkarspel, 26 Juni 1923.
De begrafenis zal plaats hebben
op Zaterdag 30 Juni as., des
namiddags 2 uur, (nieuwe tijd).
De BURGEMEESTER van BROEK
OP LANGENDUR maakt bekend, dat
ter Gemeente-Secretarie ter inzage ligt
een aanvraag van
CORNELIS WEDER,
om vergunning tot het verrichten van
bakkersarbeid tusschen 8 uur des na
middags en 6 uur des voormiddags in
het perceel Dorpstraat 383.
Op MAANDAG 23 JULI as., des
♦oormiddags 11 uur. zal in het Raad
huis gelegenheid bestaan om ten over
staan van den Burgemeester bezwaren
tegen de aanvraag in te brengen.
Daarbij worden zoowel de aanvrager
als zij, die bezwaren inbrengen, in de
gelegenheid gesteld zich naar aanlei
ding van de bezwaren mondeling #n
schriftelijk te verklaren.
Zoowel de aanvrager als zij, die be
zwaren inbrengen, kunneu gedurende
acht dagen vóór het bovenvermelde
tijdstip, ter Secretarie der gemeente,
van de ter zake ingekomen schrifturen
kennis nemen.
Broek op Langendijk, den 22 Juni 1923.
De Burgemeester voornoemd,
P. SLOT.
Speciaal Magazijn van alle soorten Dames-
en R inder-Corsetten
Buikbanden Bustehouders Rechthouden»
Sousbras-Rokbeschermers en Damesverbanrt
Jarretelle's en Elastiek per el.
Alle onderdeelen voor reparaties verkrijgbaar.
Fijne Toiletzeepen en Rarfumeriën.
l»P|)Ot P BiTIIK. Almelo.
buikbanden,
Breukbanden,
Elastiken
Kousen,
Verbandkistein
Ziekenverplegings- A rtikelen,
Watten, Windsels enz.
Chemische Fabriek „VB1ISIA".
i Zaadrnarkt
Telef. im
Alkmaar
D£ L
Alkr
Dot
RE
De „w
cms lanc
wachten,
óver vin
gen mid
den erke
sche uur
„echte"
gende
moet no,
de Twe
werd, dt
zou gaan
vacantie
week aai
cesstemi
zal opb
dan nog
beginnen
Want
ook
treffend*
moeilijk!
bank, d:
ling bee
gers en
schoon
plaatst -
het ont
wegen -
zij term<
Inmiddf
hen, de
Maar m
hevige
dit van
kelende
precede
deel zal
element
ydeze ha
51 De k
de Ziek
xale hei
■voor mi
gèname
mer, dz
sche g<
allermii
vastheb
beid, h
aannem
ben ge
heer T
duidelrj
bewind:
tie van
de de
slo t te
dezen j
gen za
stellen
kering,
ring k;
thans 1
•Wat n-
zekerki
voerdl
In di
schrikt
be si rijt
verleen
ton, aa
En i
het on
'tot Kt
zal he
zijn, ds
mer-lit
olntbre
genote
geling
wonden
kamer!
goedin
•-SF zam-uiTVERKODP
WlilliAfiff! fiiriflWiM """b