lUIT DEN OMTREK
KOEDIJK (Zuideinde).
Met ingang van 10 Juli is itot rijksveldwach
ter voor Knedijk en St. Pancras laangesteld
dien heer H. Visser, laatst in dienst als ge
meentepolitie te Den Helder, met als woon
plaats Koedijk Zuideinde.
ST. PANCRAS.
Het ziet er tegenwoordig voor de kloolbouw
minder gunstig uit. Men constateert op zeer
veel plaatsen z.g. schieters, d.w. z. dat er geen
kool van de plant wordt gevormd, doch dat
O pde planten direct zich een stengel vormt
en zij dan verder begint te bloeien, als ware
'teen zetkool, en bijgevolg geen kool voort
brengt. Er zijn bouwers die genoodzaakt zijn
heele akkers met deze misproducten omver te
Ihalen. Er zijn er van meening (dat de koude
en natheid van den laatsten tijd een der oor
zaken daarvoor zyn, terwijl anderen weer 'bang
zjjn dat het een blijvend verschijnsel zal blij
ven.
ST. PANCRAS.
De Schoolfeestcommissie voor de Openbare
School heeft in haar laatste vergajdering be
sloten, dat de schoolreisjes dit jaar op 20 Juli
zullen plaats hebben.
De leerlingen der 13e klas gaan per rijtuig
naar Bergen en Egmond a. Zee, die der 4—6e
klas bezoeken Den Haag en Seheveningen.
ST. PANCRAS.
Donderdagmorgen werd in verband met de
subsidieaanvrage voor de gemeenschappelijke
Veender ijdoor een vertegenwoordiger van het
Ministerie van Arbeid een rondgang door de
veenderij gedaan. Na inzage van een ien ander
de veenderij betreffende genomen te hebben,
vertrok hij weder, met de mededeeling dat door
hem een gunstig rapport uitgebracht zou wor
den. Wij leven dus weer in hope
ST. MAARTEN.
Gisteren reed de heer Borst uit Dirkshom
per disselwagen langs de Stroet alhier. Het
vurige span paarden was door vreemde han
den ingespannen, waarbij later bleek dat dit
mede de oorzaak was van het Ivolgende. De
paarden, anders aan hun voerman gehoorzaam,
leken nu wel onrustig en begonnen al harder
te loopen. Het gevolg was dat de heer Borst
van de dissel viel en deze over zijn borst kreeg.
Medische hulp moest worden ingeroepen. Het
geval heeft echter zulk een ernstig aanzien
gekregen, dat Borst heden per ziekenauto, naar
Alkmaar is vervoerd. De paarden werden noor
den eigenaar, den heer J. Brommer, even voor
bij zijn woning, opgevangen.
ST. MAAKTEN.
De heer Borst, welke Dinsdagavond het on-
geluk met de disselwagen heeft gehad, is reeds
aan de gevolgen overleden.
ALKMAAR.
Van de N>V. Scheepswerf „Nicolaas Wit-
sen", v.h. W. F. Stoel Zoon te Alkmaar, is
'te water gelaten: de stalen motorvrachtboot,
„Koophandel 7", lang 62 voet, breed 11 vo.etj,
laadvermogen 30 ton.
Het vaartuig is gebouwd voor rekening van
'de firma S. Visser te de Rijp.
ALKMAARSCHE SNUIFJES
De vrouw in het tuindersbedrijf.
De antieke opvatting, dat de vrouw eigenlijk al
léén goed was voor de keuken en voor de naai
machine, of voor het opmaken van hoedjes of
hullenplooister, is gelukkig weggedrongen door de
meer moderne opvattingen omtrent de vrouw en
haar capaciteiten op sociaal gebied.
De uitgedroogde scharren, die zich de Heeren
der Schepping noemen, hebben nolens volens
moeten toegeven, dat de vrouw recht heeft op de
FEUILLETON.
OP DEN BURG DYMECK
(Nadruk verboden).
Vervolg
slof.
Mijn vader, mijn arme vader, zeide
Wackerath met innige verontwaardiging, ter
wijl hij de armen liet rusten, welke kwellin
gen heeft hij niet moeten doorstaan, -hij en
moeder, en daarbij dan te moeten denken,
dat die vrouw daar boven op „Dymeck" alles
zich heeft toegeëigend. Wanneer niet een Ho,o-
gere Macht Henny deze papieren liet vinden,
dan was wellicht onze rechtmatige erfenis vo,or
altijd verloren gegaan. Het was destijds ge
makkelijk genoeg voor Gravin Dymeck, zich
aan deze verduistering schuldig te maken, aan
gezien notaris Bachmüller weinige maanden
voor den dood van mijn vaders oom is ge
storven- Ik herinner het mij nog zeer goed,
hoezeer mijn vader het destijds betreurde, want
hij had hem, den notaris, die hem altijd zeer
vriendschappelijk gezind was, nog om zijne be
middeling willen vragen voor een aandenken.
Maar waarom tante Klarissa dat codicil,
dat haar toch eenmaal verraden kon, niet heeft
vernietigd, dat is mij onbegrijpelijk, zeide
Henny opgewonden.
De oude Wackerath schudde het hoofd.
Kind, wie eenmaal een blik heeft kunnen
slaan in den afgrond van gewetenlooze leugens
en menschelijke dwalingen, wie eens nagaat
wat er alzoo op het gebied der criminaliteit
voorvalt, die zal zich over de (handeling van
tante Klarissa niet verwonderen. Steeds zal
het blijken, dat de schuldige door de een of
andere onvoorzichtigheid zich zelf verraadt.
En bij Gravin Dymeck kwam misschien nog
het bjjoogmerk, de documenten, die eigenlijk
plaats, een hoogeren rang, dan haar oorspronkelijk
was toegewezen. t
Haar is dan ook eindelijk de eer toegekend, een
woordje te mogen meespreken in 's Lands bestuur.
Ze heeft haar plaats gekregen in het parlement,
in de raads- en in de rechtszaal en zelfs op den
preekstoel. Maar niet alleen op politiek en intel
lectueel gebied, ook in handel en industrie moet
de aanleg en bekwaamheid van de vrouw thans
worden erkend.
En daar woü ik nu eindelijk op neer
komen, ook in het tuindersbedrijf kan de vrouw
een eminente kracht genoemd!
Bezigde men voorheen alleen oude vrouwen als
wiedsters en aardappelrooisters of jonge meisjes
als bessen- of aardbeienpluksters, thans mijne
vrienden, kan men met voorbeelden van recenten
datum in de onmiddellijke omgeving aantoonen,
dat het tuindersbedrijf in zijn geheelen omvang 'n
uitstekend aanpassende bezigheid is voor een
vrouw, in het bezit van aanleg en liefde voor deze,
niet gemakkelijk te beoefenen branche.
Een schitterend voorbeeld van de waarde der
vrouw als tuinierster geeft mij Mej. Schwaner, de
bestuurster van de groentenkweekerij aan de W.il-
helminalaan hier ter stede, welke kweekerij door
haar moo ien poëtisch is genoemd: „Zonnevanck"
'Zie je, daar moet je nu weer 'n vrouw voor zijn,
om zoo'n zoet-vloeienden naam te bedenken.
'n Mannelijke stadstuinder, die niet van dichter
lijk ras is, zou geen naam voor zijn tuin hebben
kunnen vinden en als hij tot zulk een krachttoer
van zijn prozaïschen geest zou zijn overgegaan,
zou dien naam vermoedelijk geweest zijn: „De
Reuzenradijs" of „De gekroonde Jaapjespeen."
Maar de pachteres van. „Zonnevanck" heeft bij
het schoffelen, harke nen wieden, haar fijn vrou
welijke intuïtie niet ingebrokkeld.
Zij heeft de warande van haar asbest-huisie
liefelijk ende konstig getooid met kleurige bloemen
en op de stijlen van het houten hek, dat tot hare
kweekerij toegang geeft, pronken helder-roode
hang-garaniums.
Reeds deze fleurige en geurige kinderen van
Flora geven den bezoekers en voorbijgangers den
indruk, dat het sterk wisselende bedrijf van Po-
mone niet wordt beoefend door een stuurschen
aardwroeter, met 'n pilowschen klep-pantalon en
'n grijze stoppelkin, bruin gebeitst door het nicotia-
aansche sap van Dobbelman's B. Z. K.
Dat wil echter niet zeggen dat Mej. Schwaner
haar tuin bewerkt in 'n gewaad van crêpe de chine
met zijden handschoentjes en hooggehakte goud-
leeren laarsjes en a jour-kousen
Integendeel, Mej. Schwaner verschijnt voor IJ
in een stevig manchester pakje, die haar wel het
aspect geeft van een vrouw van arbeid, maar toch
ook de overtuiging geeft, dat we hier ook te doen
hebben met 'n vrouw van ontwikkeling en bescha
ving, die ondanks het ongewone van haar werk
kring, vrouw en niets dan vrouw blijven wil.
Mej. Schwaner was leerlinge van onze, thans
aan de zuinigheidsrazernij opgeofferde Rijkstuin-
bouwschool.
Zij bezocht die school, niet om 'n gril, maar met
het e rnstige voornemen', in het tuindersbedrijf on
afhankelijk haar bestaan te kunnen vinden.
Mej. Schwaner was in het bezit van een be
scheiden kapitaaltje, dat den grondslag moest vor
men van haar levenspositie, zooals ze zich die had
gedroomd.
Nadat zij haar diploma had gehaald, huurde ze
van de gemeente Alkmaar het perceel tuingrond,
aan de Wilhelmmalaan, van ouds genaamd„De
Kweekerij". Deze tuingrond was eenmaal het ei
gendom van een oude rijke boeren-renteniers ter,
Me.j de Wed. Kuis, en bij testamentaire beschik
king overgemaakt aan den tuinman den hr. Dirk
Smorenberg en in het huis van dien heer Dirk
Smorenberg zit ik dit te schrijven.
Bij dit legaat was bepaald, dat het 30 jaar zou
staan onder bewindvoering. Toen deze 30 jaar
waren voorbij gegaan (de legataris was inmiddels
reeds lang overleden), en de rechten overgegaan
op zijn kinderen, ook al weer menschen van mid
delbaren leeftijd, werd de kweekerij in het open
baar verkocht en de gemeente Alkmaar eigenares
vooreen destijds zeer hoogen prijs, ik mean haast
f 12000.Deze kweekerij nu werd door Mej.
Schwaner gehuurd.
En met respectabelen durf liet zij op dien ge-
huurden grond een allerliefst huisje bouwen. Zoo'n
ideaal landhuisje, als wel eens in wild-west-films
haar geheele noodlot bevatten, in werkelijk
heid te bezitten, om zich immer .weder te kun
nen inleven in het gevoel vajn wraakzucht en
haat, dat steeds opnieuw oplaaide wanneer zij
de stukken aanschouwde.Kind, wie kan
weten wat in het hart van deze vrouw is om
gegaan, die trots alles en allen nog diep is te
beklagen.
Tot laat in den nacht zat de familie von
Wackerath bij elkander, te overleggen en te
beraden wat haar in deze te doen stond. En
daarbij zat Henny als een eigen dochter reeds,
die zich zoo veilig en thuis gevoelde bij deze
vriendelijke en hartelijke menschen.
Er werd besloten, dat Henny des anderen
daags alleen naar huis zou gaan om haar
ouders breedvoerig van alles op de hoogte te
stellen, wat in de laatste dagen was voor
gevallen en dat van zoo'n grooten ommekeer
zou zijn in het leven der beide families. Eenjge
dagen later zou Eckart met zijn vader volgen,
om gemeenschappelijk met de ouders van
Hemmy de plannen te beramen, die tegenover
Gravin Dymeck moesten worden genomen.
Dat er zeker iets moest gebeuren om het
begane onrecht goed te maken, daarover twij
felden geen van allen.
Het verheugt me bijzonder voor jullie,
jongens, zeide vader Wackerath tot zijn drie
zoons, die zich het gelheele geval nog niet
goed konden indenken en steeds weer opnieuw
het papier opnamen en lazen. Jullie kunnen
nu je krachten aan grootere ondernemingen
beproeven, voor moeder en mij hadden wij
zeer zeker genoeg gehad, maar een onbezorgde
ouderdom is toch ook een groot genot, niet
waar, Elizabeth, hoewel wij de rijkdommen van
Dymeck nooit gemist hebben.
En wij behoeven niet zoo lang te wach
ten Henny, fluisterde Eckart haar toe, aan
tafel haar hand drukkend.
Elizabeth von Wackerath zat met innig ge
noegen daar bij, haar zorgvolle trekken sche-
op het witte doek ons worden voorgetooverd.
Dit huisje is opgetrokken van asbestplaten en
Met lust en energie gaf mej. Schwaner, die zich
tot dusver hoofdzakelijk in theorie heeft getraind
zich over aan de praktijk. Al spoedig kwam ze tot
de conclusie, dat het tuindersbedrijf niet alleen
met leerstellingen onder de knie kan worden ge-
legd.
In de praktijk zien vele dingen er heel anders
uit en het geheim van de tuinderij berust niet al
leen op wetenschap en arbeid, maar ook op waar
nemen en beproeven En waar Mej. Schwaner te
verstandig was om zich streng te houden aan
schcolsche voorschriften is zij ten slotte gewor
den de practische tuinierster, die haar bedrijf in
de puntjes voor elkaar heeft gekregen.
Reeds lang had ik ongemerkt Mej. Schwaner
gadegeslagen in haar tuinprestaties.
En ik voelde 'n ongekunstelde bewondering voor
deze kranige jonge vrouw, die zich op zoo onge
wone wijze door het leven wilde slaan.
Ik zag haar zoo dikwerf rondkruipen tusschen.
de struiken en planten. Ik zag haar planten, zaaien
schoflelen, harken, wieden en eindelijk kon ik den
lust niet weerstaan om haar te midden van haar
bezigheden, met mijn onverwacht bezoek, ik hoop
niet al te onaangenaam, te verrassen.
En van morgen, al voor 8 uur, sprong ik van
mijn fiets vóór het houten bruggetje, dat toegang
geeft aan den erve „Zonnevanck."
Mej. Schwaner was reeds druk aan den arbeid,
en schoffelde dat het een lieve lust was. Daarbii
yerijig geholpen door een gelijk-gezinde ziel, een
jonge dame, slank van statuur, met ravenzwarte
lokken en donkere oogen, waarin de felle zomerzon
van jonge geestkracht en werklust brandde.
Deze jonge dame werd mij voorgesteld als de
dochter van een onzer meest bekende fabrikanten
uit de Textielindustrie, een meisje, dat de voor
keur heeft gegeven aan het heerlijke en gezonde
leven in Gods vrije natuur en voornemens is zich
in het tuindersbedrijf een onafhankelijke positie
te scheppen.
Zij heeft haar aanvankelijke opleiding genoten
aan de meisjes-tuinbouwschool te Rijswijk en zal
nu onder leiding van Mej. Schwaner verder prac-
tisch worden ontwikkeld
Naar mijn bescheiden meening is het voor bei
de dames een groot geluk, dat ze elkaar zoo prach
tig gevonden hebben.
Arbeid, bedrijfs-ontwikkeling, vriendschap en be
schaafde conversatie kunnen hier tezamen gaan
Voor beide partijen een groot genot.
Vriendelijk begeleid door Mej. Schwaner heb
ik daarop een wandeling gemaakt door den tuin.
Alles zag er keurig onderhouden en „vuilvrij" uit.
Behalve liine tafelgroenten en peulvruchten, kweekt
Mej. Schwaner ook nogal wat aardbeien en toma
ten. De tomaten worden ook gedeeltelijk onder,
glas, z.g. éénruiters gekweekt. Door het ombuigen
der toppen worden de tomaten laag gehouden, zoo-,
dat zij zich onder glas in de broeibakken kunnen
ontwikkelen. De teelt van snij- en spercieboonen is
echter door het ongunstig weer sterk terugge
houden. Een proef met snijboonplanten, gebroeid
in warme paardenmestj belooft goede resultaten
te zullen opleveren.
De aldus behandelde stoksnijboonen stonden al
thans prachtig. •-
Een gedeelte van den tuingrond heeft Mej.
Schwaner bestemd voor de cultuur van asters..
Ze heeft die uitgeplant op den kouden grond en
zal ze daarna overplanten en verder ontwikkelen
in een z.g.n. warenhuis, een groote broeikas, die
zeer practisch door haar wordt gebouwd van broei-
bakramen, c.q. eenruiters. Na afloop van het sei
zoen wordt dit warenhuis afgebroken en kunnen
de ramen in het vroege voorjaar weer dienst doen
voor den teelt van spinazie, postelein, wortelen,
koolplanten en wat dies meer zij.
Ook de pluimveefokkerij, voornamelijk de eier-
ptoductie ten doel hebbende, is door Mej. Schwa
ner met kracht ter hand genomen. Ze heeft zich
mooie toornen raskippen, in hoofdzaak leghorns
en barnevelders aangeschaft. Hanen van edel bloed
en met respectabele stamboomen zullen de in
standhouding van de Raszuiverheid der respectieve
hoendeifamilies moeten garandeeren. Met de
grootste voldoening heb ik dezen lusthof van Po-
m'oan, genaamd „Zonnevanck" bezichtigd. En al
zou ik ook zijn heengegaan met de sterkste voor
men als het ware weggevaagd, een blijde trek
verhelderde Ihaar gelaat: Het vermogen,
dat wij thans zullen ontvangen, is mij echter
niet zoo lief als mijn lieve schoondochter,
zeide zij teeder.
Het was drie dagen later, toen Eckhrt von
Wackerath in het huis van den rector König
hand in hand met Henny in den kring der
familie zat, en Henny's ouders dankten in
stilte den goeden God, als zij het gelukkige
bruidspaar aanzagen, wiens lot Hij zoo ge
heel anders had bestuurd. Dat Graaf Roleneck
'hun een anderen schoonzoon was geworden
dan thans Eckart von Wackerath, dat gevoel
den zij jnaar al te zeer.
Ook de oude Wackerath stond weldra met
Professor König en zijne vrouw op vertrouwe-
lijken voet als oude vrienden.
U weet, dat ik eigenlijk met Eckart hier
heen ben gekomen om met u te overleggen
welke wegen wij zullen inslaan tegen Gravin
Dymeck, doch dit is overbodig geworden,
zeide Edkart's vader. En als allen daarop even
verrast opkeken, ging hij verder: Toen Ec
kart jou, lieve Henny, naar het 'station had
gebracht, ontmoette hem Professor Dr. Döpler,
onze oude vriend. Hij kwam, zoo hij vertelde,
van het ziekbed der Gravin Dymeck, die ern
stig had koude gevat emi longontsteking had
gekregen; gisteren vernam ik van Rechter
Wellerman, dat Gravin Dymeck overleden is.
De torenkamer, waarheen de Gravin steeds
weder opnieuw werd getrokken, om zich te
verlustigen aan de voorwerpen van haar haat
en wraakzucht, is tenslotte haar verderf ge
worden, zeide Eckart, want dat zij bij
haar nachtelijke tochten in de herfstkoude
deze ziekte heeft gekregen, ligt feitelijk voor
de hand.
Een oogenblikje bleef het stil in den familie
kring. Hier ging een arm leven ter ruste,
zeide Henny's moeder, geschokt door deze
tjjdimg. Is er iets treurigers, als zich zelf
oordeelen omtrent de waarde van de vrouw in het
tuindersbedrijf, de wijze, waarop Mej. Sehwaner
haar taak als tuinierster opvat en ten uitvoer
brengt, zou me zonder twijfel ten volle bekeerd
hebben.
Ik wensch haar dan ook van harte veel succes
niet alleen in de cultuur en de productie der
wassen, maar ook financieel, omdat Mej. Schwa!
ner haar bedrijf niet uitoefent als tijdpasseering
maar om onafhankelijk en door eigen kracht zick
haar levensbestaan te waarborgen.
Het «einlde van de misère?
Het schijnt dat het onafwendbaar einde 'van
de stoomtram-Haarlem-Alkmaar, nog gauwer
Izal komen, dan door pessimisten was voorspel
Elban sprak van September, maar nu heb i|{'
hooren leuteren, dat de dienst Alkmaar-B. v
wijk reeds met 15 Juli zal Worden stopgezet.
De vermindering tot 5 trammetjes per da»
heeft dus het wankele zaakje niet kunnen reel,
den.
Bovendien hoorde ik, dat de ingenieurs van
de maatschapp eijn het Rijk, de baan 'hebben
afgekeurd als absoluut niet meer voldoend,-
aan de eischen der veiligheid. Een dergelijke
restauratie zal ontzettend veel geld kosten en
dat spandeert men niet aan éem affaire, waar
alle dagen geld op wordt toegelegd.
Als dus de minister de maatschappij Wil ver-
plichten de voorwaarden der concessie na te
Hoornen, dan kunnen zij zich heel gemakkelijk
verschuilen achter het rapport der deskundi-'
jgen, die de baan afgekeurd hebben.
Het is voor de lui uit den omtrek, vooral
de menschen uit Lemmen, 'n teleurstelling.
Maar de bewoners van den Nieuwlander sin
gel zijn niet bedroefd over de verdwijning van
dien ouden kwalmpot, die slaapkamers vol roet
en rook blies en soms 'n voorstelling gaf van
de Etna in miniatuur.
Om van een hopelooze verwarring en strem
ming van het verkeer pu nog maar niet te
spreken.
Ik ben er van overtuigd dat de buurt op
den dag van de laatste rit niet veel tranen
van droefheid zal schreien, maar onder bege
leiding van handgeklap vroiolijk zall kwinke-
leeren:
Adju, wij moeiten
Elkander groeten 1
Adjuvaar wel
In eeuwigheid 1
ii- Alleen hoop ik maar dat onze goede chef
Reine zijn rood petje niet voorgoed aan den
kapstok zal behoeven te hangen.
Gedurende de jaren, dat hij hier de functie
Waarnam, heeft hij zijn plicht met groote toe-
wijding vervuld en dikwerf, met assistentie van
Simon, zijn besteller, gezwoegd als 'n 'transport
hrbeider. Hij heeft het zeker niet Verdiend als
slachtoffer te vallen van het gekiste stoomtram-
zaakje. SNUFFELAAR.
Alkmaar 5 Juli 1923.
NIEUWSTIJDINGEN
De 22-jarige zoon van den landbouwer H. te
Dieze bij Zwolle, die niet goed bij het hoofd is,
heeft een hooiberg van zijn vader in brand gesto
ken, nadat hij wegens ongenoegen uit huis was
geloopen. Behalve de hooiberg verbrandden, drie
groote schuren met alles wat er in was, benevens
een varken.
De 60-jarige L. A. Wi. te Haarlem, is toen
hij aan de Leidschevaart op een vrachtwagen wil
de springen, gevallen. Hij bezeerde zich ernstig
aan den buik en is in het St. Elisabethsgasthuis
aan de gevolgen overleden.
Te Sint Philipsland is een 2l/2-jarig jongetje
door een wagen hooi overreden. Het kind was da
delijk dood. Zijn vader bestuurde den wagen.
Bij het baden verdronken
"Woensdagmiddag is de achtjarige Bertha Schu
macher te Harlingen bij het baden in zee ver
dronken.
lief te hebben, zijn leven in (haat en gramschap
door te brengen, en zicih te laten verleiden tot
zonde en onrecht?
En wij kunnen tevreden zijn, dat 'het be
gane onrecht niet voor de open wereld zal
bekend worden. Zoo de Rechter mij mededeel
de ,had de Gravin, niettegenstaande zij er ge
regeld over sprak, toch geen testament ge
maakt, en zoo komen wij, zonder een proces,
toch in het bezit der goederen, die reeds mijn
goeden vader had moeten toebehooren. En wij,
beste Tony, Wackerath gaf Henny's moeder
de hand, daar wij de eenige verwanten en
erfgenamen zijn en door onze kinderen nog
nauwer worden verbonden, zullen het zeker
zonder eenige moeilijkheden wel eens worden.
Mevrouw Professor König schudde'het hoofd:
Neen, neef Wackerath, in het toevoegsel
van het testament van uw achteroom staat het
nauwkeurig vermeld. U is alzoo de erfge
naam van tante Klarissa.
Henny komt op „Dymeck" te wonen als
Eckart's vrouw, zeide Wackerath, en
over het andere vermogen zullen wij het wel
eens worden, zoo, alsof deze codicil niet be
stond, want zonder den moed en de wils
kracht van onze Henny was ons Dymeck door
een testament van tante Klarissa verloren ge
gaan en de papieren zouden nimmer zijn ge
vonden.
Dat ik den moed votnd, Itegen den uit-
drukkelijken wil van tante te handelen, dat is
ten slotte aan Eckart te danken, zeide
Henny blozend.
Wil je gaarne op „Dymeck" 'je thuis heb
ben, Henny? vroeg Eckart, Igenoegein en
geluk heb je er niet veel beleefd en het blijft
een herinnering aan een leven vol 'haat, dat
zich daar heeft afgespeeld.
Waar gij zijt, is mijn thuis, Eckart en
waar haat iwoonde, moot liefde heersdhen-
EiaiiöÊ.
