ALKMAARSCHE SNUIFJES Vaderlandsche Kunst. De officieele kunstwaardeering staat in ons vaderland bijzonder hoog. Vooral kubicisme en dadaismeschijnt in regee- ringskringen bijzonder geapprecieerd te worden Dat is duidelijk tot uiting gekomen in een post zegel van twee cent, waarmede de cliëntèle van het postkantoor tegenwoordig gelukkig gemaakt wordt. Ik heb van de week, toen het toch te warm was om iets anders te doen, dit wondere kunst product twee en 'n half uur lang met ingespannen attentie zitten bekijken. Ik heb een vergrootglas en 'n sterke microscoop gebruikt om achter de finesses van deze miraku- leuze postzegel te komen, maar het is mij belaas niet gelukt. Als men het recht voor zich houdt, meent men temidden van allerlei onontwarbare tirelantijntjes, een huisjesslak te zien op 'n vijgemand en als men deze schoone frankeerzegel omkeert krijgt men het beeld van 'n rups die ergens tegenop kruipt. Mijn vrouw zegt dat het een oranjeboompje is in een waschkuipje, met 'n kurassiershelm er achter. Mijn buurman beweerde, dat het een stofzuiger was, "in een aardbeienslof. Hoe het ook zij, het is gewoonweg een aller akeligst misbaksel van een postzegel. En het is otTDegrijpelijk hoe mem er mee voor den dag heeft durven komen. Dat zeg ik. Ook de nieuwe postzegel van 2I/2 cent getuigt van een rijke fantasie. De kleur is zeegroen en de voorstelling bestaat uit een soortig posthoorn- tje, bevallig geslingerd om het wapen van Neder land en daaronder in magere spichtige cijfertjes: 2V2 cent. Ook weer een pracht, dat beloof ik je. Moet je bijvoorbeeld de postzegels eens zien van de Zuid Amerikaansche Staten. Geheele voor stelling van schepen op zee, landschapjes, in één woord keurige miniatuurtjes in fijne kleuren. En dat zijn producten van landen, die zoo arm :::jn als een kerkrat. Maar op het gebied van ie's sierlijks zijn zij niet arm, maar wij zeker wel. Ook op gebied van bankpapier is het hier een treurige vertooning. De nieuwste bankjes van f 25 nog nooit zoo iets afschuwelijks gezien. Neem nu bijv. het bankpapier van Brazilië eens,. Het zijn gewoonweg prachtbriefjes. Alleen maar jam mer, dat ze zoo weinig waard zijn. Maar ons bankpapier dat werkelijk wat waard is, zijn kunst lenze vodden, waar ieder Nederlander, die .00 trotsch gaat op zijn beroemde schilders, glasschil ders, etsers, teekenaars en beeldhouwers, zich voor moest schamen. Een mooie uitvinding. Gnze vaderlandsche post, specialiteit in het ontwerpen van snertpostzegels, is ook druk aan het bezuinigen. Ze hebben nu een stempel uit laten vinden, die heel wat werk moet besparen, een stempel voor postwissel, een reuzeding. Trek maar aan het touwtje en de wieg zal gaan. Eeni- ge dagen geleden heb ik me slap gelachen. Een assistent, belast met de bediening van het postwis selloket, een al-bejaard, zenuwachtig en das sterk beverige man, stond een heele tijd te mikken om een postwisseltje in de nauwe spleet van z'ri nauw draaiorgeltje te krijgen. Het zweet kwam den ongelukkige op het voorhoofd van ergernis; want hij kon het er maar niet in mikken. Voor het loket stonden een heele rist menschen te .wachten, tot de krachttoer eindelijk gelukt was. FEUILLETON. EEN EEREWOORD. 2) 'M m m „Bertalan en zijn vader zdlleïi wel dadelijk ina mij komen," zeide hij. En werkelijk betraden beiden even daarna Üe zaal. Het waren voorname, echt ridderlijke ver schijningen, zooals men ze nog maar zelden 'in Hongarije ontmoet, daar door de vele huwe lijken met buitenlandsche vrouwein het Hon- gaarsche type bij den adel hoe langer hoe meer verdwijnt. Juliaan wierp een snellen blik1 op hen en snelde toen met denzelfden uitroep, dezelfde bewegingen, dezelfde gemaaktheid op hen toe en riep uit: „Lieve oom, beste neef, welk een geluk dat ik u weer mag zien." Graaf Peter beschouwde hem onderzoekend voordat hij hem de hand reikte; Bertalan be groette hem verheugd. „Gij zij't veel veranderd," zo(0 begon de oude (Alvary op tamelijk onverschilligen toom. „Ik zou je niet meer herkend hebben. Vanwaar kom je nu, na zoolang te zijn weggebleven?" „'O, dat is een lange geschiedenis," zeide Juliaan lachend. „De hoofdzaak is dat ik hier b!en en u beide frisch en gezond ontmoet heb. „Héb je reeds ontbeten?" vroeg Graaf Peter zonder iets anders te antwoorden, op een koe len toon. „Tot nu toe nog niet," antwoordde hij vrien delijk, en wendde zich daarna tot Bertalan. „Je bent sinds ik je niet zag groot^ gewor den, groot en knap, een echte Alvary." Op o\at oogenblik kondigde de kamerdienaar hét ontbijt aan en allen begaven zich naar de eetkamer, vyaar him eene vijf-entwint'ig-jarige dame, in het gezelschap van Pater Lorenz, afwachtte. „Niet waar. Marianne?" vroeg Juliaan haas tig. terwijl hij haar de hand kuste. Bertalan stelde hen aan elkander voor. „Misschien kun je u hem' nog herinneren Marianne?" Maar de dame schudde ontken nend het hoofd. T „Neen." zeide zij erndfig, „ik heb Juliaan nooait gezien; toen hij h<?t land verliet, was ik reeds in het klooster." Men zette zich aan tafel. „Waar is Gravin Hedwig?" vroeg Jpertalan aan den Pool. „Waarschijnlijk kleedt zij zich," antwoordde I In dien tijd had men met den gewonen handstem pel wel 20 postwissels kunnen behandelen. Al dat geklungel, het is niets dan koekebakkerij Geld in het water smijten, zonder dat het pu bliek er iets van profiteert. Als het niet zoo warm was, zou ik nijdig wor den, maar nu veeg ik m'n pen af en ga 'n tukkie pakken. Een middagdutje neemt alle ergernissen weg, ook die van SNUFFELAAR. BUITENLAND De Beslissing van het Londepsehe staking® comité om de staking op te heffen wordt door een groot aantal stakende bootwerkers ver oordeeld. Dezen kwamen gisteravond bijeen en besloten de staking voort te zetten. Behalve te ionden duurt de staking alleen nog voort te Bristol, Manchester en Hull. In laatstge noemde plaats zijn thans 100 schepe(n opge legd, terwijl er gisteravond een hoeveelheid benamen ter waarde van 20.000 pond sterling overboord werd geworpen. De bezetting en haar gevolgen. Volgens een opgave van ingelichte zijde ligt in het Ruhrgebied thans na zes maanden be zetting een FransenBelgisch leger van 87.000 man van alle wapenen, nl. 80.000 Franschen en 700o Belgen, in het oud-bezette gebied lig gen 97.000 Franschen en 17.000 Belgen. Wijders zijn 10.000 Franschen en 100 Belgi sche spoor.vvegmannen naar het Ruhrgebied ge zonden. Tot begin Juli verloren 92 personen tengevolge van de terreur der bezettingstroepen het leven en werden 75 714 personen uit hun woningen ver dreven, waarvan 71 145 uitgewezen, voor het mee rendeel staatsambtenaren en beambten. Van 11 Jan tot 30 Juni hebben de Franschen en Belgen in totaal 478.000 ton steenkool en 515.000 ton cokes uit het Ruhrgebied weggevoerd 5dat is ongeveer het dubbele van hetgeen Duitsch land gedurende de eerste' tien dagen van Januari vrijwillig leverde. Aardschokken en noodweer in Spanje. Donderdag zijn in Victoria, La Riba, Logrono. en St. Sebastiaan aardschokken geregistreerd, alsmede in andere plaatsen, o.a. in Saragossa, waar zij veigezeld gingen van een hevig onweer, dat zeven uur duurde. Verscheidene fabrieksschoorstee nen woeien om en eenige dorpen in de omgeving werden overstroomd. Het meerendeel der tele graaflijnen werd verwoest. In het station van Sa— lagossa werden verschillende wagons vernield, ten gevolge van' een botsing, die door den orkaan werd veroorzaakt. De schade aan den oogst is aanzienlijk. In de Rue Racine te Parijs reed een auto, welks chauffeur dood over het stuurrad hing; blijkbaar was ihij gestorven ten gevolge van de 'hitte. Een straatveger werd overreden, maar del auto reed door. Ten slotte sprong een regee- rings-ambternaar in dein automobiel en bracht 'hem tot staan. Een olifant, die met andere (dieren van teen reizend circus te Devonport met de rivier pont overging, kreeg- het bij' het (zien van al dat kbele water te kwaad, rukte feich los, brak door de leuning van de point (heen en plompte hij, moeite doende om te lachen. „Dat is een zwak der vrouwen, waarop alleen onze schoone huisvrouw een uitzondering maakt." Bij dit compliment keerde hij zich tot Ma rianne, waarop deze, zlonder ee|n woord te zeg gen, slechts met een glimlachje antwoordde. Gedurende het ontbijt had Juliaan bijina al leen het woord. „Hoe latng was je in Rome?" vroeg hij Ber talan. „'■Hoe weet je, dat ik daar ben geweest?" vroeg deze verwonderd. „De Pater vertelde het mij en 'ik verbaas mij er over, dat ik je niet ontmoet heb." „Het is erg vreemd, waar woonde je?" „In de Koningin van Italië." „En ik in Metropol, vlak in de buurt," zeide Bertalan. Toen hield hij plotseling op en keek naar de deur, door welke een feeën-gestalte, Hedwig 'Orlowsky, binnenzweefde. „Ik vraag excuus, dat ik zoo laat kio'mj," zeide zij met dat lieve glimlachje, dat den Pool- sChen vrouwen eigen is, en liet 'zich op den opengehouden stoel vallen, tussdhem Bertalan en Pater Lorenz. „Ik heb Lang 'piano gespeeld en lette volstrekt niet op den tijd." „Zooals gewoonlijk," hernam haar vader die op zijne dochter niet toornig fco|n worden, met gemaakte strengheid. „De Gravin is toch niet boos fop mij1," smeek te Hedwig, zich met samengevouwen handen tot Marianne wendend. „In 'het minst niet. Maar sta mij toe, dat ik u Graaf Alvary voorstel, die hedenmorgen vroeg aangekomen is." „Wij hebben reeds kennis gemaakt." „Kent gij elkaar reeds? riep Bertalan uit. „Hoe komt dat?" „(Boven in de groote zaal hebben wij elkaar ontmoet," antwoordde Juliaan lachend. „En in een costuum, waarin mij landers nie mand ziet; ik zag er vreeselijk' Slordig uit." „Dat gelooft u zelf niet, gravin," 'zeide Juli aan, „want dat is onmogelijk." „Vlei haar niet, want ze is ireeds ijdei ge noeg," riep haar vader. „Heeft ze daar geen gelijk aan?" vroeg Ju liaan en wier peen brandenden blik op Hed wig; iets dat Bertalan's voorhoofd nog al ver duisterde, Het ontbijt verliep echter voor allen in de zelfde vroolijke stemming. Het minste sprak Marianne, terwijl Hedwig voortdurend zat te praten en door hare opmerkingeln, die als zij van minder schoone lippen gekomen waren, in 'het water. Hij bleef 90 (seconiden onder, idooh verscheen toen weer aan de oppervlakte en liet zich met den stroom tnee gaan, de slurf in de hoogte, zoodalt hij Wiel van een onderzeeër met periscoop weg had. Eindelijk, na zeker een uur gezwommen te hebben, liet 'hij zich overhalen door het vleiend geroep van zijn oppasser, die radeloos langs den kant liep. Hij zwom naar den oever, bespoot zich nog eens flink, en gjing daarna bedaard met den verheugden man mee, om zijn gewone bezig heden van 'reizend comedian't te hervatten. Mr. D. P. Pielow, Unionistisch lid van het Lagerhuis, die gedurende den geheelen orlog in de loopgraven heeft gevochten en zoo verwond werd, dat hij thans met behulp van krukken moet loopen, verklaarde in een rede te Glen-Scalby, bij Scarborough, dat ihij na zijne verkiezing door 500 vrouwen was ge kust. Hij zeide, dikWijjls tegenover kruitwolken, doch nimmer tegenóver zooveel poeder te heb ben gestaan. 'In de Mo vamensing-gevangenis te Phila delphia is, naar de „Daily Chronicle" meldt, zekere NatMn Kessler gestorven, ten gevolge van een vergiftigden kus. Dezer dagen kwam een rijzige, keurig gekleede dame die met ver scheidene diamanten getooid ear zwaar geslui erd was, in een limousine aan do, gevangenis, zeggende, dat zij een bloedverwante? van Kess ler was. Zij mocht met hem spreken;, door de tralies van zijn cel. Bij bet |bfschein\ nemen lichtte de vrouw haar sluier op en dru'kte op zijn lippen een langen innigen kus. Kessler keerde zich om, liep wankelendnaar zijn krib en viel er op neer, met zijn gezicht in zijn armen. De bezoekster deed den slui er weer voor het gelaat en ging (snikkende heen; terwijl de bewaker haar tot de deur der ge vangenis begeleidde. Later vond men den ver oordeelde dood. Tusschen zijn lippen vond men een stukje cigarettenpapier. De dokter consta teerde, dat dit papier gedrenkt was in een zwaar vergif. De dood 'trad bijna onmiddellijk in. Kessler was veroordeeld wegens juweelen diefstal. De identiteit der dame, die hem be zoctit ,is nog niet bekend. r Het noodweer in Spanje. Volgens berichten uit Saragossa hebben over Stroomingen, die op onweders volgjden, groote schade aangericht in heel Aragon. Er is hulp heengezonden. De slachtoffers van (den oorlog. Volgens een officieele opgave zijn sedert den wapenstilstand ruim 4000 Belgische oprlogs- invalieden aan de gevolgiejn van' de aan het front bekomen verwondingen en1 opgedane ziekten overleden. De Conferentie van Lausahne. De besprekingen afgebroken. Met het oog op de onverzoenlijkheid der Turken hebben de geallieerden de bespre kingen 'hedenavpnd tot nader order afgebro ken en de zittingzaal verlaten. Het incident ontstond bij de bespreking van twee verschillende kwesties, waarbij een ge heel nieuwe, n.l. die betreffende de ontruiming van de Turksche wateren (bij Konstahtinopel voor omnoozel en dom zouden worden gehou den, aanleiding gaf tot algemeen vroolijk' ge lach. Na den maaltijd schenen vader en zoon, zoo- als hun rijcostuum aantoonde, een uitstapje te willen maken, maar Bertalan ging alleen weg, terwijl de oude graaf Juliaan uitmopdigde met hem mede naar zijne kamer te gaan. Ofschoon deze dit verwacht had, toonden zijne gelaats trekken iets onrustigs, toen hij zich gereed maakte zijn oom te volgen. De dames, de Pa ter en Orlowsky bleven alleen in de eetkamer achter. „Deze Juliaan is een zfeer interessant per soon," merkte Hedwig op, toien de deur achter hem gesloten was. Niemand antwoordde. Marianne had een boek in de hand genomen, waarin zij bladerde. De graaf echter keek (zijne dochter verwijtend aan, waarover Pater Lorenz, die dit bemerkte, een glimlachje niet kon onderdrukken. Daar Hedwig geen antwoord kreeg, ging zij uit verveling den tuin iin, waarnaar warme zonneschijn 'haar lokte, terwijl 'haar vader op eenen gema'kkelijken stoel naast den haard bij het knetterende vuur ging zitten. Met gesloten oogen droomde hij, zaligjes lachend na feijn smakelijk ontbijt, van de toe komst, waarin zich dag aan dag het gemak kelijk leventje herhalen zou. Later Lorenz en Marianne zaten aan het ander eeind der zaal. „Hoe 'bevalt u deze uit de doodien opgestane bloedverwant, gravin?" vroeg de priester zachtjes. „In het geheel niet. Ik vind 'hem noch inte ressant, zooals Hedwig doet, noch in iets op een Alvary gelijken. Zijne oogen zien spion neerend rond en elk zijner woerden doet hij vergezeld gaan van een gemaakt lachje." „Mij is hij ook zeer onsympathiek," ant woordde de geestelijke. „Ik1 vrees dat graaf Peter onaangenaamheden met hem zal krij gen. „Mijn oom zal, naar ik hoop, papieren van hem vragen. „Twijfelt gij dan aan zijne identiteit?" vroeg de priester verrast. „Neen, niet dat ik twijfel^ maar ik houd het er voor, dat men voorzichtig moet wezen met iemand, die vijftien jaren geleden zijn land verliet en nu weer plotseling opduiktNie mand herinnert zich (hem dn hij, naar het schijnt ook niemand meer. „Graaf Peter herkende hij dadelijk." „Hij wist, wie binnenkomen moest. Het viel mij echter op, dat hij deed, ,als;of hij mijl dade- ien de Dardanellen)' door de geallieerde o0r. lgsschepen. Woensdag werd te Rotterdam' in den na. middag de Gem. Geneesk'. Dienst 22 malen te hulp geroepen voor, menschen, die door d« warmte 'bevangen waren, Donderdag van 9- ji uur rukte de Dienst 30 malen diet hetzelfde doel uit'. Woensdagavond werd de 23-jarige G. Advo. kaat aan den Kralingscheweg door een zonne. steek getroffen, de man werd naar het zieken, huis gebracht en overleed een uur later. £en andere man van bijne 60 jaren "werd eveneens naar het ziekenhuis gebracht en is (nu ernstig ziek. Die 21-jarige zoon van P. de Graaf, te Geldermalsen, werd tengevolge van de hitte ongesteld en is enkele oogenblikk'en daarna overleden. T reinbotsing. Nabij het station Hanison zijn op het eiland Man'hatten 'twee treinen van den ondergrond, schen spoorweg op elkander geloopen. Een persoon werd gedooid, 15 werden ernstig ge. I kwetst. Tengevolge van de "paniek, die oni- stond, liepen vele passagiers kwetsuren op. De oogsl in Duitschlalnd. Ongunstige invloed va|«ï het weer. De verdere ontwikkeling van bijina alle ge. wassen in Duitsc'hland is ongunstig beinvlo'ed door het slechte weder. Gerekend moet worden op een belangrijke vertraging vajn den oogs,. De stand van het wintergraan was begin Jun| ondanks het slechte weder in Ju|ni |lrog zeer bevredigend. De stand van den oogst was Op 1 Juli als volgt (1 is zeer goed, 2 (goed, 3 middelmatig, 4 slecht, 5 zeer slecht). Wintertarwe 2-5, win terrogge 2.5, wintergerst 2.5, zomertarwe 2.6, zomerrogge 2.7, zomergerst 2.5, 'haver 2.6, /aardappelen 3.1, suikerbieten 33. De moordaanslag in den trein op een Fransdh officier. Di? krijgsraad heeft de drie soldaten, die op lD April in den sneltrein naar Nancy een aanslag? pleegden op den luitenant La Car rière oig? hem te 'beropven, hem ernstig wond den en idem uit het portierraampje wierpen, 'veroordeeld! tot degradatie en de doodstraf. La Carrière is thans hersteld. Een jvreeselijk spoorwegongeluk. 64 dooden. Bij Klausenthurg (Roemenië) is een ernstig spoorwegongeluk gebeurd, waarbij 64 personen werden gedood - Bijzonderheden ontbreken. De RheinisclPe Slahlwerke in Duisburg op'nieuw bezel. De „Rheinische.7 Stahlwerke" in Duisburg zijn gisteren opnieu ïw bezet. De fabrieken ten eerst kort gebeden na een langdurige bezettnig, gedurende? welke groote ho-eveelhe- Cen geheel en gedeeltelijk afgewerkte fabri katen waren weggeha.ald, vrijgegeven. De ar beiders hebben de fabrieken verlaten, die thans weer stilliggen. „Hd.bl." Een Fransdh srpldaa't gedood. Uit Oberhausen wordet gemeld, dat gisteren nabij de Gute HoffnungEAUtte een Fransch sol lijk herkende, ofschoon hr/j toch moest weten dat hij mij nooit of het m 'oest wezen, als een klein kind heeft gezien." „Gij hebt gelijk gravin, zal eerst móeten bewijzen, wie hij is. Misschiek11 zou het wel goed wezen, den graaf hierop opimerkzaam te ken. f „Hij is zoo erg lichtgeioovrdg niet; laten wij wachten o-p hetgeen zij met t 'Ik aar 'besproken hebben. Weet gij, eerwaarde, dat hij na den dood van oom, erfgenaam v: in het tnajoraat wordt en het geheele vermogi1 -n erft?" „Daarvan heb ik nog niets0 gehoord," a-nt woordde de geestelijke verschrik* L i>Dain is deze man, van wien men nooit iets orders had ge hoord, dan dat hij in de Califoii^'sche mijnen of op zee was verongelukt, zeer ongelegen ge komen. Waarom ging hij dan zo<—1 laag weg? „Zijne ouders waren gestorven)1- Zijn vader, die als jonger ezoon weinig gel d 'erfde, was door zijn lichtzinnig leven geheelJJ verarmd en zoo bleef er voor Juliaan niets ov rer- Oom hem echter eene jaarlij'ksche rei lte> waarvan hij, als hij ijverig werkte, kon lev"en- Mij koos echter geen beroep en had ook In fc33-1" ik meen, weinig bekwaamheden. Zijne avofóftuurh-jke na' tuu rdeed hem naar onbekende laar?den trekken en zoo ging; hij weg, met het voo^rnemen ha nen enkele jaren terug te keeren. i'^Maar plotse ling was elk spoor van hem verdwc ^e|n en schoon wij geen doodsbericht ontvPk)gen> vvas toch elkeen van zijn dood overtuigd. „Intusschen stierf graaf Andor, c foietwaar „Zooals ge weet, Eerwaarde, zoi 'a deze de erfgenaam van het majoraat zijn n geworden, ■daar hij twee jaren ouder dan Julia ian was- Maar helaas stierf hij nu en Juliaan 1/°^ h^m op, ofschoon Bertalan opgevoed we jd in het denkbeeld, dat Bözmer hem zou toeb r3pheroren „En toch was hij de eenige (die Juliana*1 vrie;n" delijk verwelkomde." V „Hij kent geen zelfzucht," zeide M1I arian'- „Elk eigenbelang en iedere geldz jacht vreemd aan zijn edele ziel; maar (Voor |oom za deze plotselinge terugkomst een hart |!e s'a? wezen. Denk u eens in wat het :beteelpVent> a iemand zijn zoon opvoedt in het (geloof hl|em c.en vermogen te kunnen nalaten en nu pkfftseling deze hoop vernietigd ziet." - -1 „Gelukkig is graaf Peter, ondanks ziji i1® s tig jaren, nog lichamelijk en geestelijk Vh"' en gezond en kajn hij nog vele jaren lew'6" „Gelukkig," herhaalde Marianne, doch ■hield- dadelijk haren mond, toen Orlowsky 2 oogen opende en zich tot hen (wendde. Wordt vervolgd. H door razem De gem< ssen heb no£1lykhec de dooi jet name jtoppen'bei ^tregéle )etering ti (ordigers juitsche bewegei niet-be ransc'h-Bi Ook de „eten ziel Het aagd wat eze hitte, en middag end meter de avon almpjes ai Kalm aai ,rs ,de koi eld gaan end, behal En de raden avc eer veertij Tjtrecht, layers, zie ceden als reter per Oefl Het Kon lede': Ofschoon laatste ene den di deze to- Terwijl t Juli tot oen 25 gi reen bov lt de ree tot 11 graden 8) Ook de teen than us iets r Juli. Bijzonde: mperatur en nacht op 11 1 7 grade: 17.9 De ieuwebruj Giste ïm door edenmorg tóen. Men Dinsdagi hlf neger ie ten g< is eeni elukken Een ij een k ras gega itte bezv Te I esteek o er Wal, De 26-j (evolge Te De geg adden n lit Gode ien onde iroeg, hi 'aren die loei te s feim van ens een nz.; de s nboven Héén te oofdstul Poedig 1 chietpku ich konc 'aar nie oeschoui De gel aarlijksci chutterij Men k n té sc 'ond er Pélletje. En na (iet enki Ifs voc tothaakh 'én e n 1 Zelfs vond ure 'en was 'og iets ian stad (talden 1 oonden tanten li

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1923 | | pagina 4