NIEU WE Nieuwsblad voor LANGEDIJK en Omstreken. No/80. Donderdag 26 Jnli 1028 32e Jaarg:" J. H. KEIZER. per 3 maanden f 1,15 IHERCc ïfc;.tFB#Olf 88 LANIiEDUKER GOVtAHT. Deze courant verschijnt Dinsdags, Donderdags en Zaterdags. REDACTEUR-UITGEVER ABONNEMENTSPRIJS BUREEL: loordscbarwoude. PRIJS DER .AD ERTENTijENt Vai 1—i regel! 75 ct., elke regel meer IB at. Groote letters of vignetten worden naar plaatsroimte berekend Brieven rechtsreeks aan den Uitgever. DE UITKIJK Al wat goed is, gedijt langzaam. Laten we dus geduld hebben. Het is mogelijk, dat Duitsohland ten onder gaat en half Europa in zijn val meesleept, terwijl in de kabinetten te Parijs en Londen over het juiste (woord in den derden zin, tweede alinea, van het ontwierp- antwoord beraadslaagd wordt. Maar .wanineer dat ontwerp-antwoord er dan ook eenmaal is en in een aptwoord kan worden omgezet, dan is het ook tot in de puntjes fijn orde. Dat is ook wat waard. Het is zelfs in idit geval heel veel waard. Wanneer lord C.urzon en zijn staf zich dagen lang afsloven voor de juiste formuleering van het antwoord aan Duitschlajnd en den brief, die de toezending aajn de andere bondgenoot en begeleiden moet ,dan is dat werkelijk niet uit liefde voo reen correcte uitdrukkingswijze of jvo,o rmooie en gladde taal. Eiigëlajtid verkeert ongetwijfeld oogenblikkëlijlk in een uiterst deli cate positie en ieder woord van de Engelsche tegeering kan, een beetje verkeerd uitgelegd, Poincaré en Frankrijk prikkelen tot een afwij zing, die van een formeelen breuk 'het begin moet zijn. Men kaïn vragen of 'dat zoo heel erg is en of Engeland, zoo het werkelijk wil doen wat het in zijn eigeln belang 'en in dat van, Europa mëéiit te moeten doen, deze breük ooit zal kunnen vermijden. Zoodra men de •fictie loslaat, dat Frankrijk en Engeland het zelfde willen, om daarvoor de werkelijkheid van de geheel verschillende bedoelingen in de Iplaats te zetten, ziet men de beide bondgenoo ten reeds tegenover elkaar staan. Het is niet ^onwaarschijnlijk, dat ook lord Curzon en Sir Baldwin dit al zien. Maa rze inoefen nu, willen ze de laatste kans op samenwerking niet ver spelen, wel hun oogen dichtknijpen en niet alleen de fictie van de gelijkheid Van bedoelin gen, maar ook die van de mogelijkheid van overeenstemming omtrent de aan te wenden middelen handhaven. De samenwerking tus- sohen de twee groote Entente-staten is, ook voor het herstel van Europa, een te kostbaar goed, om voor haar behoud niet de uiterste po ging te wagen. Het is zelfs (de vraag, of zij niet een onvermijdelijke voorwaarde voor dat her stel is. Want wat moet Engeland feitelijk doen, wanneer Frankiijk beslist weigert van richting te veranderen en zijn Roerbezetting en tegen Duitsohland gerichte politiek onverbiddelijk 'handhaaft. Het stelt zich daarmee voor de toe komst ongetwijfeld aan een risiooi bloot, dat zelfs het voortbestaan van Frankrijk als groote mogendheid in gevaar brengt. Maar ©ogenblik kelijk heeft het niettemin de macht zijn plan nen door te voeren en Europa in den afgrond 'te slepen. Zijn antwoord op de Engelsohe nota s zal 'toonen, of het werkelijk een zoo roekeloos of wellicht ook een zoo wanhopig speler is, dat het het risico waagt. Het is duidelijk, dat Poincaré nog van geen toegeven wil weten. Maar is dit alleen het gebaar 'van den brutale, die weet, dat hij de halve wereld heeft of van 'den hopelooze, die geen anderen uitweg meer ziet? In Engeland's voorstel treden beteekent afstand doen niet alleen van een groot deel der schadevergoeding, die Frankrijk's deer ijk verhavende financiën als brood zoo noodig hebben, maar ook van het imperialistoe, dat Frankrijk's huidige machtspositie en Duitsch- land's machteloosheid voor goed moet beves tigen. Dat Frankrijk ziöh daarvan bewust is, lijdt geen twijfel. Maar wanneer aan de Quat d'Orsay te Parijs als in Downijngstreet te Lon den dagen lang aan een antwoord gevijld zal worden, dan zal niet dit 'bewustzijn de oorzaa.c van het uitstel en de aarzeling 'zijn. Want men mag aannemen, dat Frankrijk in dezen al ge kozen heeft. Alleen de poging om deze keuze zoo uit te spreken, dat Engeland en de wereid er niet al te zeer door worden afgestooten en Frankrijk's recht duidelijk' naar voren kan wor den gebracht, zal de moeilijkheid opleveren. iEn waarschijnlijk zal ook de wensch om door langer uitstel de zaak steeds moeilijker oplos baar te maken, het talmen begunstigen. 1 Het feit bewijst wellicht, dat er nog een derde mogelijkheid is tusschen brutaliteit en (hopeloosheid en dat Frankrijk, Engeland's voorste] afwijzende, daarme^ toont noch de beteekenis voor zich zelf van den ondergang van Midden-Europa te beseffen noch eigen macht naar reëele waarde te kunnen schatten. Het is waarschijnlijk de noodlottigste mogelijk heid van de drie. Tegen de Fransche brutali teit, di egelooft Engeland te kunnen overbluf fen en te kunnen doen terugdeinzen voor de consequenties, zoo Frankrijk volhoudt, schijnt de. nieuwe Engelsche eerste minister wel be stand. De hopeloosheid kan een land als Frank rijk nog niet alles op het spel doen zetten. Maar tegen het'niet begrijpen van de%betecke- nis van het huidige gebeuren schijnt geen kruid gewassen. Men mocht nog een oogenblik de hoop gekoesterd hebben, dat de Belgische bondgenoot dit kruid zou leveren, de jongste ontwikkeling der gebeurtenissen begint het ijdele dier hoop al duidelijker te demons tree ren. Zoo er nog eenige kans is, dat België den Franschen Dondgenpot zal nopen naar En ga land's voorstellen in zake een internationale commissi een een gedeeltelijk opgeven van de Roer-'bezetting het oor te leenen, die 'kans is tot zoo geringe proporties ingekrompen, dat men daarop bezwaarlijk het geloof aan de toe komst van Europa kan opbouwen. De jongste stemmingen in de Belgische kamer hébben be wezen, dat de Fransohe invloed eer stijgende dan dalende is en dat de regeering voor haar Fransohgezinde politiek op een vasten steun rekenen kan. Zelfs Van Cauwelaert, die toch werkelijk wel bewezen heeft, dat hij; heel wat verdragen kan, is het te machtig 'geworden, zoodat hij het voorzitterschap van de Vlaamsch katholieke kamerfractie heeft neergelegd, toen de invoering van Vlaamsche en Waalsche le- gercompagnies door de houding dier groep onmogelijk was geworden. Zijln toegeven in zake de Vervlaamsching der Gentsche Hooge- school heeft dus niet mogen bate|n. Ten slotte is hij toch met de regeering in conflict geraakt. Maar het is meer dan waarschijnlijk, dat hij ook mét de Vlaamsche volksovertuiging in con flict 'begint te geraken. Wat goed is, gedijt zeker langzaam. Maar- ten opzichte van de Vervlaamsching van Gent schijnt van Cauwe laert de groei zoo langzaam te will'en doen plaats hebben, dat alle leven er onder verstikt. VAN ALLES EN NOG WAT Nadruk verboden. Wees man en houd u recht, Buig nooit en buig voor niemand dan voor de waarheid! En voor het noodlot willen wij erbij voegen. Er zijn menschen, die het een groot ongeluk vinden wanneer de 13de der maand op n Vrijdag valt. Dat brengt dubbel ongeluk aan. De 13de van deze maand-viel Op een Vrijdag en meneer John Parham, garagehouder te New York, is op dien dag 24 uur in bed gebleven. Dat geschiedde om de volgende reden. Toen hij eenige maanden geleden bezig was een auto te repareeren, ontnam een staalsplinter hem het gebruik van een der oogen. Dat was op den 13den van de maand. Den 13en van de volgende maand brak hij een arm, terwijl hij bezig was een motor aan te jzetten- Een maand daarna, eveneens op den 13en, kwam hij te vallen en brak een arm. De laatste 'keer, dat de 13e op Vrijdag viel, was an April. Op dien dag zag John Parham toe bij het werk van her stellers, die 'met een blok en takel een auto lichtten, toen de strop bralk en het blok op zijn teenen terecht kwam. Later op den dag ge raakte bovendien de garage in brand. Om te bewijzen, dat hij niet bijgeloovig is, verklaart Mr. Parham, dat, wanneer hem 13 Juli niets overkwaem, hij op 13 Juni 1924, den volgenden, keer dat Vrijdag op een iaden dag valt, zijn geluk eens op andere wijze zal beproeven door de volgende dingen te doen: Vroeg opstaan om de maan over zijn rechterschouder heen ce kunnen zien. Zijn ondergoed aandoen met den verkeerden kant naar buicen. Een spiegel stuk gooien. Gedurende zijn ontbijt zijn mes, vork en lepel laten vallen en zout op de tafel mor sen. Onder een ladder doorloopen. Trachten een booskijkend meisje te ontmoeten, en een zwarte kat zijn weg laten kruisen. „Wanneer ik al deze dingen overleef, reken ik voor mijn gansche verder leven voor alles onvatbaar te zijn," zeide hiji. We zijn heusch benieuwd naar zijp verdere lotgevallen. Hij is er in elk geval op voorbe reid dat hem onaangename dingen kunnen oas- seeren. En dat was de Engelsche juffrouw Maud Reevers niet. Dies was het voor haar een vreeselijke teleurstelling te ervaren, dat er van het doel harer reis, n.l. in 't huwelijks bootje te stappen, niets kon komen. 'Miss Maude woonde te Tottenham in Enge land en haar bruidegom te N.-York. Hij kreeg haar lief door een foto, welke hij van haar zag en schreef haar een jaar lang acht brieven per week. Hij zond haar eveneens zijn portret en ook haar hartje ontbrandde in liefde. Toen zou ze overkomen en haar a.s. man, een rijke kruidenier zou haar af komen halep. Maar toen ze elkaar in de haven van New-York, op het emigratie-eiland Ellis Island ontmoetten wendde zij zich verschrikt af en riep uit: ,,Oh, dat is niet de man, dien ik heb bemind. Zijn foto toonde hem als een flinken jongen en hij is tweemaal zoo oud als ik hem schatte. Het is mij onmogelijk hem te trouwen, wij zouden beiden ongelukkig zijn." Harris, de teleurgestelde bruidegom weende bij het onderzoek, dat werd ingesteld door de autoriteiten en vertelde het meisje van het 'prachtige huisje!, dat hij te Long Island bij New-York had gekocht en voor haar -had inge richt. Zij bleef echter weigeren en gaf hem den diamanten ring welken hij haar had ge zonden terug, waarop hij haar het hem ge- tonden portret overhandigde. De emigratie- autoriteiten schreven toen op de vergunning dit eenvoudige woord: „Geweigerd", waarop miss Reevers per s.s. „Majestic" van de White Star Line naar huis werd gezo|nden. Beter ten halve gekeerd dan ten 'heele ge dwaald. Een vergissing doet men het best rui terlijk te erkennen. Gelukkig zij|n ze niet alle maal van zoo'n onaaegenamen aard als de bo venstaande en komt er voor de betrokkenen ook nog wel eens wat goeds uit voort. Koning Gusfaaf ,van Zweden, ontving dezer dagen met de morgenpost het volgende briefje: Lieveling, Maandagmiddag, 6 uur, verwacht ik je op het Odinsplein. Ik zal daar wachten tot 7 uur, maar dan moet je ook komen, hoor! Je Esther. Nu had de koning geen enkel kennisje van den naam Esther en er moest dus een vergis sing hebben plaats gehad. Men onderzocht het adres nader, en 'bevond, dat de naam van den geadresseerde door het poststempel was be dekt. De werkelijke geadresseerde bleek te zijn een matroos aan boord van de „Gustaaf", een oefenschip in de haven van Stockholm. De ko ning was zoo ingenomen met deze vergissing, dat 'hij den brief naar het schip liet brengen, met dë boodscha per bij, dat d-eman in kwestie Maandag 24 uur verlof mocht nebben, om zijn „Esther" te ontmoeten- Zoo zijn het de kleine oorzaken, welke groote gevolgen hebben. In een tuin van de Engelsche stad Weymouth werd een openlucht-concert, dat zeer fraai begon, plotseling op een even zonderlinge als onverwachte wijze afgebroken- Men was n.l. nauwelijks bezig met „II Trova- tore" (de Troubadour), toen een zwarte kat van ergens uit de hoogte naar beneden sprong, en via de schouders van twee orkestleden den lessenaar van den dirigent 'bereikte, waar hij kalm ging zitten en z'n snuit begon te was- schen. Er werd gestopt. Poes keek op, ver rast door deze vreemde stoornis, wandelde verder en verdween ergans door een luikje- Dat kan poes doen, ze is er lenig genoeg voor. Maar als kleine jongens door nauwe gaat jes willen kruipen, loopt het verkeerd af. Bij Enkhuizen lagen hier en daar langs de straat weg de buizen voor de waterleiding. Twee knaapjes trachtten door zoo'n buis te kruipen, maar in 't midden gekomen, kon de eerste nóch Vóór-, nóch achteruit. Den achtersten trok men éaan de beenen er uit. De tweede zat muurvast, zooda't de buis moest worden doorgezaagd. Bont en blauw kwam het ventje te voorséhijn. Kinderspel, waarbij de groote menschen als redders in den nood optraden. Maar soms gaat dat redden niet bepaald belangeloos, getuige een voorval te Rotterdam. Voor een pakhuis stond een grpote kist zeep. Eenige kinderen maakten van de gelegenheid gebruik om van de verschillende stukken zeep huizen te bou wen, in de meening, dat stukken zeep bij ge brek aan een bokkendoos als zoodanig best dienst 'kunnen doen. Edoch, daar kwamen groote mannen, die aan het onschuldig bedrijf op ruwe wijze een einde maakten. Zij' pakten de stukken zeep vlug in de kist en maakten zic'h met kist en zeep ijlings uit de voeten. Toen de eigenaar opdaagde, waren kinderen, kist, zeep en mannen verdwenen. Ze zijn (nog niet terug gevonden 1 Misschien waren deze man- ne! nwel vermomde weldoeners, die de boeren in de omgeving van onze scboone fetad Amster dam .goedkoop aan.,een stukje zeep wilden helpen, opdat ze wat zindelijkheid zouden lee- ren. Dat schijnt wel noodig te zijn! Er lag reeds eenigen tijd, zoo schrijft een inzender in de „Tel." een koe in een der stin kende slooten bij den Admiraal De Ruyterweg toen eindelijk de. veehouder kwam en haar na eenige vergeefsche pogingen met behulp van zijn paard op het droge bracht. Het beest, dat geheel onder de modder zat, werd afgespoeld met slootwater, waarvoor een melkemmer werd gebruikt. De „zindelijke" boer reinigde" daar na den emmer met het stinkende slootwater en een bosje gras en bezigde dezen 'toen weer bij het melken. Eenige dagen geleden waren een aantal ar beiders ce Valenciennes bezig met 'het onder houd der graven op de begraafplaats, toen plotseling een der arbeiders, in een vlaag van waanzin, zich geheel ontkleedde en een naakt- dans begon. De andere arbeiders volgden zijn voorbeeld en spoedig werd het een dolle en Voeste dans, rondom het nabijzijinde monument ter herinnering aan de gevallenen in den oo-- - log. De spoedig gewaarschuwde politie maakte een einde aan- deze zonderlinge vertooning en nam de hoofdschuldigen in hechtenis. De ge arresteerden konden geen enkele bevredigende verklaring van hun vreemdsoortig gedrag ge ven en bet had er alie|n schijn van, dat men hier te doen had met eén geval van collectie ven waanzin, veroorzaakt door de enorme hitte die dien dag 'heerschte. PLAATSELIJK NIEUWS ZUIDSCHARWOUDE. De Commissie voor het Jubileumsfeest be sloot Donderdag 6 September a.s. het volgen de programma uit te voeren: .Voor de schoolkinderen Om 8 uur 's morgens naar school. Om 8V2 uur op marsch door 'het dorp. Om IOV2 uur op het terrein terug. Tractatie. Om 11 uur Samenzang onder leiding van Mr. van Min)tien tot 1 uur diverse kinderspelen voor de drie laagste klassen. Inmiddels trac tatie. Pauze voor ide maaltijd. Om 2-15 uur verzamelen in de school. Om 2.30 op 'het terrein voor Samenzang. Töt 5 uur diverse kinderspelen voor de drie hoogste klaSsen. Afgewisseld door tractaties van 56 uur wedstrijdspel voor jongens en meisjes van 13—16 jaa:. Van 79 uur vo.or de volwassenen. Concert van het Fanfarecorps „Kunst na Arbeid". Alle hier wonende kinderen van de Open bare- en R- K. School vieren gelijk feest. Ge durende de marsch en de kinderspelen, mu-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1923 | | pagina 1