NIEU WE
Nieuwsblad voor LANGEDIJK en Omstreken.
No/80.
Donderdag 26 Jnli 1028
32e Jaarg:"
J. H. KEIZER.
per 3 maanden f 1,15
IHERCc ïfc;.tFB#Olf 88
LANIiEDUKER GOVtAHT.
Deze courant verschijnt Dinsdags, Donderdags en Zaterdags.
REDACTEUR-UITGEVER
ABONNEMENTSPRIJS
BUREEL:
loordscbarwoude.
PRIJS DER .AD ERTENTijENt
Vai 1—i regel! 75 ct., elke regel meer IB at.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsroimte berekend
Brieven rechtsreeks aan den Uitgever.
DE UITKIJK
Al wat goed is, gedijt langzaam. Laten we
dus geduld hebben. Het is mogelijk, dat
Duitsohland ten onder gaat en half Europa in
zijn val meesleept, terwijl in de kabinetten te
Parijs en Londen over het juiste (woord in den
derden zin, tweede alinea, van het ontwierp-
antwoord beraadslaagd wordt. Maar .wanineer
dat ontwerp-antwoord er dan ook eenmaal is en
in een aptwoord kan worden omgezet, dan is
het ook tot in de puntjes fijn orde. Dat is ook
wat waard. Het is zelfs in idit geval heel veel
waard.
Wanneer lord C.urzon en zijn staf zich dagen
lang afsloven voor de juiste formuleering van
het antwoord aan Duitschlajnd en den brief,
die de toezending aajn de andere bondgenoot en
begeleiden moet ,dan is dat werkelijk niet uit
liefde voo reen correcte uitdrukkingswijze of
jvo,o rmooie en gladde taal. Eiigëlajtid verkeert
ongetwijfeld oogenblikkëlijlk in een uiterst deli
cate positie en ieder woord van de Engelsche
tegeering kan, een beetje verkeerd uitgelegd,
Poincaré en Frankrijk prikkelen tot een afwij
zing, die van een formeelen breuk 'het begin
moet zijn. Men kaïn vragen of 'dat zoo heel erg
is en of Engeland, zoo het werkelijk wil doen
wat het in zijn eigeln belang 'en in dat van,
Europa mëéiit te moeten doen, deze breük
ooit zal kunnen vermijden. Zoodra men de
•fictie loslaat, dat Frankrijk en Engeland het
zelfde willen, om daarvoor de werkelijkheid
van de geheel verschillende bedoelingen in de
Iplaats te zetten, ziet men de beide bondgenoo
ten reeds tegenover elkaar staan. Het is niet
^onwaarschijnlijk, dat ook lord Curzon en Sir
Baldwin dit al zien. Maa rze inoefen nu, willen
ze de laatste kans op samenwerking niet ver
spelen, wel hun oogen dichtknijpen en niet
alleen de fictie van de gelijkheid Van bedoelin
gen, maar ook die van de mogelijkheid van
overeenstemming omtrent de aan te wenden
middelen handhaven. De samenwerking tus-
sohen de twee groote Entente-staten is, ook
voor het herstel van Europa, een te kostbaar
goed, om voor haar behoud niet de uiterste po
ging te wagen. Het is zelfs (de vraag, of zij niet
een onvermijdelijke voorwaarde voor dat her
stel is. Want wat moet Engeland feitelijk doen,
wanneer Frankiijk beslist weigert van richting
te veranderen en zijn Roerbezetting en tegen
Duitsohland gerichte politiek onverbiddelijk
'handhaaft. Het stelt zich daarmee voor de toe
komst ongetwijfeld aan een risiooi bloot, dat
zelfs het voortbestaan van Frankrijk als groote
mogendheid in gevaar brengt. Maar ©ogenblik
kelijk heeft het niettemin de macht zijn plan
nen door te voeren en Europa in den afgrond
'te slepen.
Zijn antwoord op de Engelsohe nota s zal
'toonen, of het werkelijk een zoo roekeloos of
wellicht ook een zoo wanhopig speler is, dat
het het risico waagt. Het is duidelijk, dat
Poincaré nog van geen toegeven wil weten.
Maar is dit alleen het gebaar 'van den brutale,
die weet, dat hij de halve wereld heeft of van
'den hopelooze, die geen anderen uitweg meer
ziet? In Engeland's voorstel treden beteekent
afstand doen niet alleen van een groot deel
der schadevergoeding, die Frankrijk's deer ijk
verhavende financiën als brood zoo noodig
hebben, maar ook van het imperialistoe, dat
Frankrijk's huidige machtspositie en Duitsch-
land's machteloosheid voor goed moet beves
tigen. Dat Frankrijk ziöh daarvan bewust is,
lijdt geen twijfel. Maar wanneer aan de Quat
d'Orsay te Parijs als in Downijngstreet te Lon
den dagen lang aan een antwoord gevijld zal
worden, dan zal niet dit 'bewustzijn de oorzaa.c
van het uitstel en de aarzeling 'zijn. Want men
mag aannemen, dat Frankrijk in dezen al ge
kozen heeft. Alleen de poging om deze keuze
zoo uit te spreken, dat Engeland en de wereid
er niet al te zeer door worden afgestooten en
Frankrijk's recht duidelijk' naar voren kan wor
den gebracht, zal de moeilijkheid opleveren.
iEn waarschijnlijk zal ook de wensch om door
langer uitstel de zaak steeds moeilijker oplos
baar te maken, het talmen begunstigen.
1 Het feit bewijst wellicht, dat er nog een
derde mogelijkheid is tusschen brutaliteit en
(hopeloosheid en dat Frankrijk, Engeland's
voorste] afwijzende, daarme^ toont noch de
beteekenis voor zich zelf van den ondergang
van Midden-Europa te beseffen noch eigen
macht naar reëele waarde te kunnen schatten.
Het is waarschijnlijk de noodlottigste mogelijk
heid van de drie. Tegen de Fransche brutali
teit, di egelooft Engeland te kunnen overbluf
fen en te kunnen doen terugdeinzen voor de
consequenties, zoo Frankrijk volhoudt, schijnt
de. nieuwe Engelsche eerste minister wel be
stand. De hopeloosheid kan een land als Frank
rijk nog niet alles op het spel doen zetten.
Maar tegen het'niet begrijpen van de%betecke-
nis van het huidige gebeuren schijnt geen kruid
gewassen. Men mocht nog een oogenblik de
hoop gekoesterd hebben, dat de Belgische
bondgenoot dit kruid zou leveren, de jongste
ontwikkeling der gebeurtenissen begint het
ijdele dier hoop al duidelijker te demons tree ren.
Zoo er nog eenige kans is, dat België den
Franschen Dondgenpot zal nopen naar En ga
land's voorstellen in zake een internationale
commissi een een gedeeltelijk opgeven van de
Roer-'bezetting het oor te leenen, die 'kans is
tot zoo geringe proporties ingekrompen, dat
men daarop bezwaarlijk het geloof aan de toe
komst van Europa kan opbouwen. De jongste
stemmingen in de Belgische kamer hébben be
wezen, dat de Fransohe invloed eer stijgende
dan dalende is en dat de regeering voor haar
Fransohgezinde politiek op een vasten steun
rekenen kan. Zelfs Van Cauwelaert, die toch
werkelijk wel bewezen heeft, dat hij; heel wat
verdragen kan, is het te machtig 'geworden,
zoodat hij het voorzitterschap van de Vlaamsch
katholieke kamerfractie heeft neergelegd, toen
de invoering van Vlaamsche en Waalsche le-
gercompagnies door de houding dier groep
onmogelijk was geworden. Zijln toegeven in
zake de Vervlaamsching der Gentsche Hooge-
school heeft dus niet mogen bate|n. Ten slotte
is hij toch met de regeering in conflict geraakt.
Maar het is meer dan waarschijnlijk, dat hij
ook mét de Vlaamsche volksovertuiging in con
flict 'begint te geraken. Wat goed is, gedijt
zeker langzaam. Maar- ten opzichte van de
Vervlaamsching van Gent schijnt van Cauwe
laert de groei zoo langzaam te will'en doen
plaats hebben, dat alle leven er onder verstikt.
VAN ALLES EN NOG WAT
Nadruk verboden.
Wees man en houd u recht,
Buig nooit en buig voor niemand
dan voor de waarheid!
En voor het noodlot willen wij erbij voegen.
Er zijn menschen, die het een groot ongeluk
vinden wanneer de 13de der maand op n
Vrijdag valt. Dat brengt dubbel ongeluk aan.
De 13de van deze maand-viel Op een Vrijdag
en meneer John Parham, garagehouder te New
York, is op dien dag 24 uur in bed gebleven.
Dat geschiedde om de volgende reden. Toen
hij eenige maanden geleden bezig was een auto
te repareeren, ontnam een staalsplinter hem
het gebruik van een der oogen. Dat was op
den 13den van de maand. Den 13en van de
volgende maand brak hij een arm, terwijl hij
bezig was een motor aan te jzetten- Een maand
daarna, eveneens op den 13en, kwam hij te
vallen en brak een arm. De laatste 'keer, dat
de 13e op Vrijdag viel, was an April. Op dien
dag zag John Parham toe bij het werk van her
stellers, die 'met een blok en takel een auto
lichtten, toen de strop bralk en het blok op zijn
teenen terecht kwam. Later op den dag ge
raakte bovendien de garage in brand. Om te
bewijzen, dat hij niet bijgeloovig is, verklaart
Mr. Parham, dat, wanneer hem 13 Juli niets
overkwaem, hij op 13 Juni 1924, den volgenden,
keer dat Vrijdag op een iaden dag valt, zijn
geluk eens op andere wijze zal beproeven door
de volgende dingen te doen: Vroeg opstaan
om de maan over zijn rechterschouder heen ce
kunnen zien. Zijn ondergoed aandoen met den
verkeerden kant naar buicen. Een spiegel stuk
gooien. Gedurende zijn ontbijt zijn mes, vork
en lepel laten vallen en zout op de tafel mor
sen. Onder een ladder doorloopen. Trachten
een booskijkend meisje te ontmoeten, en een
zwarte kat zijn weg laten kruisen. „Wanneer
ik al deze dingen overleef, reken ik voor mijn
gansche verder leven voor alles onvatbaar te
zijn," zeide hiji.
We zijn heusch benieuwd naar zijp verdere
lotgevallen. Hij is er in elk geval op voorbe
reid dat hem onaangename dingen kunnen oas-
seeren. En dat was de Engelsche juffrouw
Maud Reevers niet. Dies was het voor haar
een vreeselijke teleurstelling te ervaren, dat
er van het doel harer reis, n.l. in 't huwelijks
bootje te stappen, niets kon komen.
'Miss Maude woonde te Tottenham in Enge
land en haar bruidegom te N.-York. Hij kreeg
haar lief door een foto, welke hij van haar
zag en schreef haar een jaar lang acht brieven
per week. Hij zond haar eveneens zijn portret
en ook haar hartje ontbrandde in liefde. Toen
zou ze overkomen en haar a.s. man, een rijke
kruidenier zou haar af komen halep. Maar
toen ze elkaar in de haven van New-York, op
het emigratie-eiland Ellis Island ontmoetten
wendde zij zich verschrikt af en riep uit: ,,Oh,
dat is niet de man, dien ik heb bemind. Zijn
foto toonde hem als een flinken jongen en hij
is tweemaal zoo oud als ik hem schatte. Het
is mij onmogelijk hem te trouwen, wij zouden
beiden ongelukkig zijn."
Harris, de teleurgestelde bruidegom weende
bij het onderzoek, dat werd ingesteld door de
autoriteiten en vertelde het meisje van het
'prachtige huisje!, dat hij te Long Island bij
New-York had gekocht en voor haar -had inge
richt. Zij bleef echter weigeren en gaf hem
den diamanten ring welken hij haar had ge
zonden terug, waarop hij haar het hem ge-
tonden portret overhandigde. De emigratie-
autoriteiten schreven toen op de vergunning
dit eenvoudige woord: „Geweigerd", waarop
miss Reevers per s.s. „Majestic" van de White
Star Line naar huis werd gezo|nden.
Beter ten halve gekeerd dan ten 'heele ge
dwaald. Een vergissing doet men het best rui
terlijk te erkennen. Gelukkig zij|n ze niet alle
maal van zoo'n onaaegenamen aard als de bo
venstaande en komt er voor de betrokkenen
ook nog wel eens wat goeds uit voort.
Koning Gusfaaf ,van Zweden, ontving dezer
dagen met de morgenpost het volgende briefje:
Lieveling, Maandagmiddag, 6 uur, verwacht
ik je op het Odinsplein. Ik zal daar wachten
tot 7 uur, maar dan moet je ook komen, hoor!
Je Esther.
Nu had de koning geen enkel kennisje van
den naam Esther en er moest dus een vergis
sing hebben plaats gehad. Men onderzocht het
adres nader, en 'bevond, dat de naam van den
geadresseerde door het poststempel was be
dekt. De werkelijke geadresseerde bleek te zijn
een matroos aan boord van de „Gustaaf", een
oefenschip in de haven van Stockholm. De ko
ning was zoo ingenomen met deze vergissing,
dat 'hij den brief naar het schip liet brengen,
met dë boodscha per bij, dat d-eman in kwestie
Maandag 24 uur verlof mocht nebben, om zijn
„Esther" te ontmoeten-
Zoo zijn het de kleine oorzaken, welke groote
gevolgen hebben. In een tuin van de Engelsche
stad Weymouth werd een openlucht-concert,
dat zeer fraai begon, plotseling op een even
zonderlinge als onverwachte wijze afgebroken-
Men was n.l. nauwelijks bezig met „II Trova-
tore" (de Troubadour), toen een zwarte kat
van ergens uit de hoogte naar beneden sprong,
en via de schouders van twee orkestleden den
lessenaar van den dirigent 'bereikte, waar hij
kalm ging zitten en z'n snuit begon te was-
schen. Er werd gestopt. Poes keek op, ver
rast door deze vreemde stoornis, wandelde
verder en verdween ergans door een luikje-
Dat kan poes doen, ze is er lenig genoeg
voor. Maar als kleine jongens door nauwe gaat
jes willen kruipen, loopt het verkeerd af. Bij
Enkhuizen lagen hier en daar langs de straat
weg de buizen voor de waterleiding. Twee
knaapjes trachtten door zoo'n buis te kruipen,
maar in 't midden gekomen, kon de eerste nóch
Vóór-, nóch achteruit. Den achtersten trok men
éaan de beenen er uit. De tweede zat muurvast,
zooda't de buis moest worden doorgezaagd.
Bont en blauw kwam het ventje te voorséhijn.
Kinderspel, waarbij de groote menschen als
redders in den nood optraden. Maar soms gaat
dat redden niet bepaald belangeloos, getuige
een voorval te Rotterdam. Voor een pakhuis
stond een grpote kist zeep. Eenige kinderen
maakten van de gelegenheid gebruik om van
de verschillende stukken zeep huizen te bou
wen, in de meening, dat stukken zeep bij ge
brek aan een bokkendoos als zoodanig best
dienst 'kunnen doen. Edoch, daar kwamen
groote mannen, die aan het onschuldig bedrijf
op ruwe wijze een einde maakten. Zij' pakten
de stukken zeep vlug in de kist en maakten
zic'h met kist en zeep ijlings uit de voeten. Toen
de eigenaar opdaagde, waren kinderen, kist,
zeep en mannen verdwenen. Ze zijn (nog niet
terug gevonden 1 Misschien waren deze man-
ne! nwel vermomde weldoeners, die de boeren
in de omgeving van onze scboone fetad Amster
dam .goedkoop aan.,een stukje zeep wilden
helpen, opdat ze wat zindelijkheid zouden lee-
ren. Dat schijnt wel noodig te zijn!
Er lag reeds eenigen tijd, zoo schrijft een
inzender in de „Tel." een koe in een der stin
kende slooten bij den Admiraal De Ruyterweg
toen eindelijk de. veehouder kwam en haar na
eenige vergeefsche pogingen met behulp van
zijn paard op het droge bracht. Het beest, dat
geheel onder de modder zat, werd afgespoeld
met slootwater, waarvoor een melkemmer werd
gebruikt. De „zindelijke" boer reinigde" daar
na den emmer met het stinkende slootwater en
een bosje gras en bezigde dezen 'toen weer
bij het melken.
Eenige dagen geleden waren een aantal ar
beiders ce Valenciennes bezig met 'het onder
houd der graven op de begraafplaats, toen
plotseling een der arbeiders, in een vlaag van
waanzin, zich geheel ontkleedde en een naakt-
dans begon. De andere arbeiders volgden zijn
voorbeeld en spoedig werd het een dolle en
Voeste dans, rondom het nabijzijinde monument
ter herinnering aan de gevallenen in den oo--
- log. De spoedig gewaarschuwde politie maakte
een einde aan- deze zonderlinge vertooning en
nam de hoofdschuldigen in hechtenis. De ge
arresteerden konden geen enkele bevredigende
verklaring van hun vreemdsoortig gedrag ge
ven en bet had er alie|n schijn van, dat men
hier te doen had met eén geval van collectie
ven waanzin, veroorzaakt door de enorme hitte
die dien dag 'heerschte.
PLAATSELIJK NIEUWS
ZUIDSCHARWOUDE.
De Commissie voor het Jubileumsfeest be
sloot Donderdag 6 September a.s. het volgen
de programma uit te voeren:
.Voor de schoolkinderen
Om 8 uur 's morgens naar school.
Om 8V2 uur op marsch door 'het dorp.
Om IOV2 uur op het terrein terug. Tractatie.
Om 11 uur Samenzang onder leiding van
Mr. van Min)tien tot 1 uur diverse kinderspelen
voor de drie laagste klassen. Inmiddels trac
tatie.
Pauze voor ide maaltijd.
Om 2-15 uur verzamelen in de school.
Om 2.30 op 'het terrein voor Samenzang.
Töt 5 uur diverse kinderspelen voor de drie
hoogste klaSsen. Afgewisseld door tractaties
van 56 uur wedstrijdspel voor jongens en
meisjes van 13—16 jaa:.
Van 79 uur vo.or de volwassenen. Concert
van het Fanfarecorps „Kunst na Arbeid".
Alle hier wonende kinderen van de Open
bare- en R- K. School vieren gelijk feest. Ge
durende de marsch en de kinderspelen, mu-