„Suikerfreule" Stremming Verkeer. afgesloten zjjn. MDTORDIEKST SPAART Heeren-, Jonphserencostuums en Kinderpakjes. Meubelen KEKM1S Huishoudster Bssderdag 30 Augustas Gebr. WITTE, JUBILEUMFEEST - Noordscharwoude geen Chilisalpeler op KOOL en Najaarsgroenten. Donderdag en Vrijdag 30 en 31 Aug. begint de veiling te half zeven, (nieuwe tijd). FIRMA J. G. ENGELN, Laat 114-116-118. Vlaanderhof 5. FEUILLETON. EEN EEREWOORD. De volgende morgen was koud ein winder:g. 's Nachts had het gesneeuwd en het was nu buitengewoon glad zoodat meinschen en paar den in gevaar waren. i^Wie is er vanmorgen zo ovroeg uitgere den?" vroeg Marianne aan den kamerdienaar. j^Graaf Peter. Ik zeide hem nog, dat hef nu geen weer was om te rijden." ^Bij deze gladheid," zeide gravin Bo.rsay ongerust. „Weet graaf Biertalan het?" Hij sliep nog; hij, zo uanidiers wel niet toe gestaan hebben,, dat de graaf Lily heeft ge nomen." Marianne verbleekte en liep naar de kamer van Biertalan. („Sta o pen rijd uwen vader na: hij is met dit gevaarlijke weder op Lilly uitgereden." Een uitroep van schrik klonk haar tegemoet en na een paar minuten stopd Biertalan voor haar. lvD;Us is 'hij met Liljy weg?'' vroeg hij: doods bleek. „Degrond is zoo glad als een spiegel, ik ben ernstig ongerust." Maar de jonge man hoorde hare laatste vroor den niet meer; hij snelde naar de stal, liet een paard zadelen en maakte den stalmeester de heftigste verwijten. „Ik heb den graaf genoeg gewaarschuwd. Lily was erg onrustig en gleed telkens uit. Ik j begree per niets van, waarheen de graaf in' dit j donkere weer naar toe wilde." Snel was het paard gezadeld en Bertalan was juist 'opgestegen, toen van verre hoefge trappel weerklonk. Iedereen luisterde met in gehouden adem, want iedereen vreesde een ongeluk. Daar een schreeuw van ontzetting 'doortrilde de lucht galoppeerde Lilly met wapperende .manen en losse teugels het plein Of). Bertalan keek niet meer naar het paard; liij beval hem dadelijk met een rijtuig te volgen en vloog toen de poort uit ,om met bedroefd hart zijn vader te zoeken. Steeds zag hij zijne schoone, ridderlijke gestalte voor zich en klon ken hem zijne zachte woorden, misschien de laatste ,die hij van hem had gehoord, in de ooren. Zoeteend keek hij om zich heen; alles was leeg -en stil; geen meïisch, geen dier, ja zelfs geen vogel was te ontdekken. De vlakte llag in haar treurige eentonigheid voo rhem. Bij een bocht van don weg bemerkte hij plotseling iets zwarts. Zijn hart zeide hem, dat hij zijn vader had gevonden en hij vergiste zich niet. Toen hij hem bereikt had, kon hij zich nog slechts ove rhet lijk buigen van hem, die hem het leven schonk on met zoo groote tee- 1 derheid liefhad. Na een halt' uur kwam de treurige stoet in het kasteel aan. Bertalan liep vol' smart naast het rijtuig. Groepjes bedienden stonden zwij,- 'gend op het plein; de ontzetting had hen allen aangegrepen. Met betraande oogen nam hij nu het dierbare lichaam zijns vaders in zijne ar men, droeg het in zijne kamer en legde het zacht op zijn bed. Pater I-orenz en Marianne volgden hem. Ju liaan en de Orlowsky's bleven voor het kasteel vheen en weer loopein, terwijl' de bedienden uit elkaar gingen. Toen Juliaan zag, dat behalve hem en de Orlowsky's niemand meer aanwezig was, zeide hij triumfeerend „Graaf Peter is dood, riti ben ik hier heer en meester." Hij twijfelde er geen oogenblik aan, of de overledene !nad zijn geheim bewaard. Hij had hem zijn eerewoord gegeven en dat verbrak een Advary nooit. XIV. Na de begrafenis van graaf Peter we'rd de toestand op Boszmer geheel anders. Bertalan vond het heel natuurlijk', dat Juliaan zijne erfenis aanvaardde en wilde, zoo spoedig hij kon, het slot verlaten. Het was nu nog de vraag, wat en hoeveel hij erfde en hoe het geld belegd was. Men zocht naar een testament, maar onder de papieren van den overledene vond men niets. Zijn bankier toonde een brief, waarih graaf Peter hem verzocht eene som van veer tigduizend gulden, die hij spoedig noodig had, j gereed te houden. Voor welk doel, was er echter niet bijgevoegd. Verder deelde hij Ber talan mede, dat .ongeveer tweemaal zooveel in effecten, onder zijn beschikking was. Ook de notaris, die steeds de zaken had. be- zprgd, wist niets meer en zoo bevond Bertalan zich in geen aangenamen toestand, en die hem' met het oog op Hedwig dubbel pijnlijk was. Hoe verwonderd was hij echter, toen hare houding na de 'begrafenis geheel veranderd j was. Zij was 'koel en op een afstand en had voor den, onder smart gebukt gaande, geen woord van troost. Marianne en Pater Lorenz bleven aan zijne zijde ,want zij zagen aan Hedwig's geding', dat hem nog een nieuwe smart wachtte. Juliaan had spoedig de zaken ter hand ge nomen; hij beval en schikte naar willekeur; op j Marianne, Pater Lorenz;, ja zelfs op Bertalan lette hij niet. Er was een vreemdeling geko- men, dien hij als zijn secretaris voorstelde en j wien hij de leiding der zaken opdroeg. Over hei vertrek der Orlowsky's werd min meer gesproken. De Poolsche graaf had Juli- 1 aan dadelijk na de ter aarde bestelling opge zocht en hem om gastvrijheid gevraagd, die hem, zooals van zelf spreekt, bereidwillig werd toegestaan. Aan Hedwig had hij echter den wenk gegeven, dat Juliaan erfgenaam van het slot was en dat Bertalan tot de vergeten her inneringen behoorde. En Hedwig was plotseling een gehoorzaam kind geworden. Ofschoon zij voor Juliaan vreesde, begree pz ijtoch, dat deze ruil het ver standigste voor haar was. Zij was voorkomend en lief voor den majoraatsiheer, en schikte zich in de omstandigheden, zoodat Marianne on willekeurig dacht aan de geschiedenis van het pinkende sdhip en aan de gewoonte daarbij van de ratten. Bertalan echter geloofde niet, wat iedereen zag. Hij hield het voor verbeelding en toen hij haar eindelijk eens ontmoette in het leege, kal epark, sprak hij op denzelfden, vrieiide- lijken en hartroeremden toon: l„Hebt ge dan geen einfcel deelnemend woord voor mij, na djt verschrikkelijk ongeluk heb ik zoozeer behoefte aan liefde." „Ik wilde u in uwe smart niet storen; ik weet, dat iedere vreemde daarbij maar onaan genaam is." Zij zeide dit. op een koelen toon, en haar gelaat was volmaakt onverschillig. ,,Ik houd u voor geene vreemde, Hedwig," 'zeide hij pijnlijk getroffen, „denk er aan, dit ge mij het dierbaarste op aarde zij't. („Het is het beste, dat wij open kaart met elkaar spelen. Gij moet zelf begrijpen, dat uit onze verbintenis niets kan wordten, want uw vader stierf met den wensCh', dat wij niet zou den huwen." v.Gjj vergist u," zeide de jonge man. „Ons laatste gesprek ging juist over dit onderwerp en hij gal' mij volkomen zijne toestemming." „„Ge hebt 'hem waarschijnlijk die toestem ming afgedwongendat heeft geen waarde voor mij." ',,G ijwilt u van mij bevrijden en zoekt eene reden. Zeg mij ronduit, of ge mijlne vrouw wilt worden of niet, wa]nt eene andere reden is noch u noch mijner waardig." i^Als ge het dan weten wilt, kan ik niet ont kennen, dat ik mij niet sterk genoeg gevoel;, j met nieuwe armoede te strijden. Het trok nnj ftan, op dit schoone slot te womem, maar nu... j Zij verstomde, want zij gevoelde misschien j zelt het wreede harer woonden; zij waagde j liet niet, haar naar 'beneden geslagen blikken, j tot haren metgezel op te heffen. „Gaat u verder voort," zeide Bertalan. „Gij hebt Boszmer lief met zijn vorstelijk inkomen en wilt het nu door een ander in uw- bezit zi: m te krijgen. Wie uw echtgenoot wordt, is daarbij eene zaak van minder belang." i^Ik begrijlp u niet, wie is die ander?" - „Juliaan, met wien gij sinds zijjne komst hier koketteert. Ik was dom genoeg het niet op te meiken." Dat ligt in mijne natuur. Hij) maakte mij het hlof,. wat ik in het geheel niet voor u verborg; mij dunkt, dat ik steeds oprecht u was." Zonder iets te antwoorldetn liet de jonc*. haar alleen staan. ma< 1,1,'Alle mannen zijn omverbeterlijjke narren denken, dat het een genot is aan hunne J', gebrek te lijden." njiJ Ondanks dit alles, gevoelde zij zich to niet opgeruimd. Zij had met Biertalan kien, maar was er nu niet zpker van, dat rf pieuwe bezitter haar zou huwen. Hij had ha wel verzocht, verder hier te blijven en had va nzijne liefde gesproken, maar zonder ha noch haar vader een verder verzoek te do5 Marianne en Pater Lorens maakten zich Z gereed voor him vertrek. Zij waren beiden ov de minachtende manier, waarop Juliaan h» behandelde en die ee(n edelman niet was, ten zeerste vertoornd. Gravin Borsay bezat een mooi lamdgo^ waarheen zij zich wilde begeven en waar BertJalan en Pater Lorens verzoCht had w te volgen. Ook Gertrud, die na den brand he bed nog niet verlaten had, was zij van pja, mee te nemen. Zij 'had haar den dood van graaf Peter 2e|, meegedeeld, om den indruk waar te nemen dien dit bericht op haar maken zou, maar bleef kalm en bedaard, ofschoon hij haar wrf doener w,as geweest en zij niet wieten kon nu haar lot zou wezen. ,.N.u is dus graa fBertalan 'hier heer," w;<j, zij, toen Marianne zweeg. '„Neen, Juliaan. „Graaf Juliaan? Is hij dan teruggekeerd? „„Dat 'heb ik al eens gezegd. De arme talan moet nu 'het huis, waar hij geboren is verlaten." „Die arme graaf! Zoulden ze dan niet beid? hier kunnen blijven?" ;„Twee heeren et samen, dat' gaat jiooii goed." !„Ik zou Juliaan graag weer eens wilh zien." „Je hebt hem al eens. gezien, op den avond van den brand." Ontsteld richtte Gertrud zich op. „Waar heb ik hem gezien?" „Hij was 'het, dien je voor je zoon hield.' „Hij, dien ik toen zag, was Simoin; dat kan ik bezweren; en dat zal ik hem in het gezklit zeggen, als hij bij mij komt." „„Wie hij ook wezen moge, nu behoort hem Bosmer.'" „Aan mijn zoon?" ki,Volgens zijne bewering is 'hij graaf Juliaan Alvarv." '„(.Maar dat is niet waar. Ik moet hem zien en spreken," riep de oude vrouw opgewond--! u'.t. „Wat h ijbeweert, is bedrog. Hijl is Juliaan niet, maar Simon Vilar. Brengt u hem hier! (Wondt vervolgd). Advertentien. of noodhulp gevraagd in klein gezin. Fr. br. lett, A, Bulppostkantoor, Dirksborn. Het van ouds bekende en veitronwde adres is ZAADMAKUT 52. K ZUT. Noordscharwoude. Maandagavond 3 Sent. a.s. komt „Het Kleine Tooueel" met Blijspel uit h -t Tndisobe leven in 3 be- j drijven, door Henri v. Wermeskerken, in „Concordia". Aanvang 8 uur (nieuwe tijd). Entrée f 1,30 inb:"Pe.;.n. Plaatsbespreking uitsluitend aan de zaal. Wegens uitvoering van onderhoudswerkzaam heden aan de buisleiding van het Provinciaal Water leidingbedrijj van Noord-Holland, zal de MOSSELENBRUG te Noordscharwoude in den nacht van WOENSDAG 29 AUGUSTUS op DONDERDAG 30 AUGUSTUS \923 van 11 uur nam. tot 5 uur v.m. voor het verkeer De ondergeteekenden berichten hiermede, dat zij een zullen openen van OUDKARSPEL, NOORD- «n ZUID- SCIIAR WOUDE, en BROEK OP LANGENDIJK op ALKMAAR. Op de dagen MAANDAG, DONDER DAG, VRIJDAG, ZATERDAG afvaart OUDKARSPEL 's morgens 7 uur. Afvaart ALKMAAR namiddags 4 uur. Aanbevelend, I Zuidscharwoude UOtDERUtG 6 «RFTKJIÏIEBt. De Volksspelen zullen bestaan uit HARDKLOETEN voor personen boven 18 jaar. TOBBESTEKEN voor personen boven 16 jaar. ZAKLOOPEN voor personen van 13 16 jaar. HARDLOOPEN op muilen voor personen boven 18 jaar. Aangifte en inliohtingen omtrent deze spelen bij den Secretaris, den Heer Ds. STAAL, iederen dag (behalve Donderdag) tot en met Z-terrlag. Geeft 200 tot 600 K.G. per H.A. Het Bestuur. Grootst gecombineerd Magazijn van Werkmansgoederen, Manufacturen, Vitrages, \Ilovernets, Vloerzeil, Karpetten, China en Japanmatten, Tafelkleeden, Ledikanten, Kapok matrassen, Spiraalmatrassen, Veeren- en Kapokbedden, Wollen-, Watten- en Moltondekens. Een ieder kan bij eenig nadenken begrijpen dat onze Firma het goedkoopste is en ook zijn ka" doer de groote verscheidenheid van artikelen. Wij laten ons niet overbluffen, die bij ons koopt bevoordeelt zich enorm daarbij hebben wij in alle aideelingen groote kenze.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1923 | | pagina 4