NIBU WE
Donderdag 80 Augustus 1928
82e Jaargang
Jï 101. IBTÉMKft» fciUErnwiafc sa
OFFiCiEEL
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van .ZuiJ-
Schaiwoude maben bekend, dat het verzoek
van Pie ter vain Exter, timmerman, wonende
ajhier, om in het perceel', kadastraal bekend
jn sectie C., no. 1666 een electrischc Motor
van 6 P.K. te mogen plaatsen,, door hen js toe
gestaan.
Zuid -ScharWoude28 Aug. 1923.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
VAN. SPENGLER.
De Secretaris,
S, PARMA.
AFWIJKING ARBEIDSWET IN BROOD
BAKKERSONDERNEMINGEN.
De Burgemeester van Zuid-Scharwoude
maakt bekend, dat de Minister van Arbeid;,
Handel én Nijverheid het volgende heeft be
paald:
in het tijdvak van 20 Augustus tot en mét
23 September 1923 mag in broodbakkersonder
nemingen, in verband met feesten ter viering
van het regeeringsjubileum van H. M. de Ivo
tijngin, arbeid worden verricht als volgt
a. de gevaifja, dat op een dag*, waarop
in de gemeente feestelijkheden als bovenbe
doeld plaats vinden, *i een broodbakkerson-
dememing 'niet gebakken en niet bezorgd
wordt ,mag in of voor die brO|Odbakkerij op
den vooratgaanden dag, in afwijking van n t
bepaalde bij de artikelen 35, tweede lid, en 36,
derde lid, der Arbeidswet 1919 arbeid worden
verricht volgens de regeling, die op de arbeids
lijst voor den Zaterdag, respectievelijk voor
den dag, voorafgaande aan den Sabbath., is
vermeld;
b. in de gevallen, dat op een dag, waarop
in de gemeente feestelijkhecjen als bovenbe
doeld plaats vinden, in een broodbafcker'son-
üememing wel gebakken of bezorgd wördt,
mag:
le. in die broodbakkerij alle bakkersarbeid
twee uren vroeger aanvangen dan ingevolge
de artikelen 35. tweede lid, ein 36, derde lid,
der Arbeidswet 1919 voor dien dag is toege
staan;
2e. het in die onderneming na 8 uur des
namiddags van den vprigen dag gebakken of
opgewarmde deeg of brood van 7 uur des
VGormiddags af uit het igebouw met aanhoorig-
heden, waarin zich de broodbakkerij bevindt',
worden vervoerd, en van 8 uur des voormtd-
tlags af worden verkocht of afgeleverd.
Zuid-Scharwoude 29 Aug. 1923.
De Burgemeester voornoemd.
VAN SPENGLER.
DE UITKIJK
Het gebeurt wel meer, dat het middel erger
blijkt dan de kwaal. Ppjncaré en de zijinen wil
len 'het nog wel niet toegeven. Maar het is dui
delijk, dat ze zich met het middel, dat ter af;
dwinging van 'die schadevergoeding aan
Duitschland gebruikt wordt, zoodanig hebben
vastgewerkt, dat het nu tusschen Duitschland
en Frankrijk niet 'alleen maar ook tusschen
Frankrijk ein zijn Engelschen bondgenoot fei
telijk niet meer gaat om dé vraag, wat en up
elke wijze moet Duitschland betalen, maar ho e
komen we zonder bedenkelijke scheuren voor
hns prestige uit de Roer los. De eigenlijke scha
de vergoeding, daaromtrent zouden ten slotte
Engeland en Frankrijk en ook Frankrijk en
Duitschland het ten slotte nog wel eens kun
nen worden. Frankrijk begint langzamerhand
te begrijpen, dat je van een boom ook met de
gewelddadigste middelen niet meer appels pluk
ken kunt dan er aan zitten, Duitschland gaat
inzien, dat het zijn uiterste krachten zal moeten
inspatrnien. om', ho emoeilijk dat ook vallen
dioge, toch een ©enigszins aannemelijk scha
devergoedingsbedrag op te brengen en Enge-
knd blijkt bereid de jiahd over het hart te strij
ken e'n 'heel wat van zijn vorderingen op Frank-
rijk te laten vallen, wanneer het daarmee oen
behoorlijke regeling der schadevergoeding en
de toekomst van Europa kan verzekeren.
Dat laatste toornen de Franschen nog^niet
wel duidelijk in te zien. Zij, staren zich bltocl
?P 'hun eigen vorderingen, die bij aanname van
bet Engelsche voorstel wel onbetaald ztl.lm
blijven en merken daardoor nauwelijks, da
ditzelfde voorstel een onbetaald blijven van
groot deel der vorderingen, die Engeland
ten hunnen laste heeft, ten gevolge zal hebben
en Engeland zich bereid verklaart hun millï-
oenein kwijt te schelden. Zoo komen ze er toe
.Engeland schraapzucht en handige koopman
schap te verwijten, wanneer het de Koer icn
behoeve van zijn zaken vrijwil krijgen en tege
lijkertijd nog het bedrag betaald wil hebben,
dat het zelf aan Amerika moet afdoen. Dat dit
de Engelschen kregel maakt, is begrijpelijk-
En op hun beurt gaan ze de Franschen hun
hebberigheid voorrekenen.
w.Als de schatting van den beer Bo'kanowski,
den rapporteur der Fransche staatsbegrootiag
als maatstaf wordt .genomen," zoo zegt hun
npta van 11 Augustus, „heeft het bedrag van
132 milliard van het Londensche betalingsplan
bij een renteberekening van 5 procent een. con
tante waarde van 65 milliard. Het aandeel van
Frankrijk en België krachtens de overeenkomst
v.an Spa 52 en 8 procent zou dus 34 en 5 2
milliard belöopen, aangenomen, dat Duitsch
land in staat ware, deze betalingen in vollen
omvang af te doen. Hier staat tegenover, dat
Frankrijk aan Engeland en Amerika 27 milli
ard schuldig is. Er zouden dus voor Frankrijk
netto 7 milliard overblijven. Als Frankrijk der
halve 26 milliard netto eischt en bovendien
schrapping van zijn schuld aan Engeland <.m
de Vereenigde Staten, verlangt het drie k vier
maal zooveel als waarop het volgens het Lom-
denscihe betalingsplan aanspraak beeft."
Maar de Franschen vinden even goed als
de Belgen, .dat het herstel der verwoeste stre
ken voor moet gaan en nemen het den En
gelschen kwalijk, dat ze de schuld van.' Duitsch
land aan de geallieerden in één adem durft
noemen met de schulden der geallieerden on
derling.. ofschoon ze feitelijk zelt begonnen zijn
met de regeling van al .die schulden gezatnen
lijk voor te stellen.
Toch ondanks dit gedebatteer en de Fran
sche vasthoudendheid aan den eisch van zui
ver 26 milliard, die pok weer uit Poincaré's
laatste nota en zijn rede te Charleville blijkt,
lijkt de weg tot een overeenstemming op dh
punt al halverwege gebaand. Een internatio
nale commissie van onderzoek naar üuitsch-
lands betalingscapaciteit zou Frankrijk onder
den een of anderen vorm waarschijnlijk ten
slotte wel willen .aanvaarden. En met de 50
milliard, die al herhaaldelijk als schadevergoe
dingsbedrag genoemd zijn, zouden aan Frank
rijk en België de geëischte 26 en 5 milliard,
die Engeland aan Amerika schuldig is wel' te
betalen zijn, zoodat alleen de moeilijjk'heid blijft',
ho eaan die 50 milliard te komen, voor welker
oplossing de inieuwe Duitsche plannen al eeriig
uitzicht openen. Maar de Roer! De nieuwe
Duitsche Rijkskanselier heeft bet i|n zijp laat
ste rede duidelijk genoeg gezegd, dat net
Duitsche volk tot alle inspanning bereid is en
ook in een deel van het Duitsche bedrijfsleven
productieve panden wil geven, maar dat de
Rijn Duitsch moet blijven en het vraagstuk van
het Duitsche Rijnland voor ihet Duitsche volk
niet bestaat en dat in geen geval het Roerge
bied als tijdelijk .onderpand kan worden afge
staan .Het was slechts een bevestiging van de
verklaring in den Rijksdag afgelegd. Maar ook
Po inca ré en zijn Belgische bondgenoot hebben
hun verklaringen voor de zooveelste maal be-
■vestigd. Wij blijven apin de Roer, totdat Duitsch
land betaald heeft. Dat is voor eeuwig, heeft
de Engelsche minister al geïnterpreteerd. Maar
bovendien, zoolang 'het verzet duurt, willen we
vah geen onderhandelingen met Duitschland
over het schadevergoedingsvraagstuk weten,
zeggen Frankrijk en België eenstemmig. Kun
nen we het Duitschland kwalijk nemen, dat het
deze voorwaarde niet vervullen wil? Het lijde
lijk verzet is het eenige wapein, dat het bezit
en een wapen, dat blijkbaar Frankrijk en Bel
gië veei kwaad doet, die zonder den hinder'
van dat lijdelijk verzet het Roergebied mis
schien werkelijk tot een productief pand zou
den kunnen maken. En de wapenstilstand van
1198 1 ligt den Duitschers nog te versch in de
herinnering dan dat ze niet zouden weten,
waaraan ze toe zijn, wanneer ze hun wapenen
u'it 'handen geven. Is het wan wonder, dat En
geland aarzelt anders dan tegen duidelijker
Fransche en Belgisch etoezeggingen den Duit
schers d.e staking van het lijdelijk verzet aan
te raden?
En zoo is de onoplosbaarheid der schadever
goedingskwestie ontstaan niet door de dessins
dier kwestie zéker, maar door het middel, dat
de" Franschen zeiden tot haar .oplossing te
willen aanwenden. Zeiden! De volhardende
houding der Franschen is wel geschikt om
den bestaanden twijfel te doen groeien. En
ook 'de Engelschen vragen zich steeds openlij
ker at, waarom 'het eigenlijk gaat.
Misschien is -dat tein slotte nog wel de grooie
vraag, die hier als elders alles beheerscht. De 1
diplomatie is de kunst om zijn bedoelingen
te verheugen, heeft Talleyrapd ongeveer uit
gelegd. Dat is er sinds hét begm&el van de
openbaarheid der diplomatie geproclameerd is
niet beter op geworden. Waarom gaat het aan
de Roer en te Fiume, waar Italianen' en ZÜvd-
Slaven het niet eens kunnen worden en .n
Marokko, waar de Spanjaarden weer vechten
en... en overal? Niemand wil het zeggen
maar iedereen weet het. En dat men niettemin
moet doen. alsof men het niet weet. dat is we'
de grootste - moeilijkheid, die de oplossing in
den weg staat.
RECHTZAKEN
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van 20 Augustus.
Dat pakte slecht uit.
In de eerste plaats werd op deze 14-zak'ige
zitting weer verder behandeld de affaire van
de twee Egmonder stroopers Leendert en Piet
G., die op Zondag 13 Mei ,den jachtopziener
Lieftert had afgekookt met behulp van e :n
halve hegschaar. Leendert had beweerd dien
dag te Rotterdam te zijn geweest, alwaar hij
had gelogeerd bij zekeren C. Admiraal. Een
Rotterdamse he hippie had als getuige a de
charge beweerd, dat zij het slaapgeld voor
Leen had betaald en zijn naam in het nacht-
registei had zien staan. Maar uit het gehouden
onderzoek bleek., dat Leendert niet dien nacnt
in dat logement had vertoefd en zijn naam in
het register niet voorkwam. Daarover was de
politierechter nu zóó slecht te spreken, dat hij
leendert veroordeelde tot 6 maanden gev. met
last tot onmiddellijke gevangenneming, rerwijj
Piet werd veroordeeld tot 3 maanden, doch
weer voorloopig naar huis terug mocht gaan.
De moeder van beklaagden, de vrouw van
Qliepolie, zoo.al's haar overleden man werd
genoemd, die met haar jongens was meege
komen en de zaak bijwoonde, maakte na het
uitspreken van het vonnis zoó'n geweldig ka
baal, dat hooren en zien verging. Al gillend:
maine kingderA, moest ze met een zoet
lijntje worden verwijderd en werd de deur ach
ter haar zorgvuldig gesloten. Maar op straat
gierde ze nóg.
'n Fiets op afbetaling.
D trollervisscher Simon S. te Egmoind a, Z.
had van den rijwielhandelaar Jan Karel's 'n
rijwiel gekocht in z.g. huurkoop. Dus op afbe
taling, terwijl de fiets het eigendom bleef van
den verkooper, tot de laatste panning was afbe
taald. Toen Simon echter nog f66.75 moest
betalen/begon :hem dit „gelil" te vervelen en
deed hij de fiets voor 'n zacht praisie aan zijn
dorpsgenoot Kong Gil (Kon Gul). Maar nij
had nog niet de vrije beschikking over het
rijwiel en dus kwam hij in conflict met de straf
wet. Thans moest hij terecht staain wegens ver
duistering, doch hij was tiiet verschenen. De
uitspraak in dez ezaak werd echter tot 10 Sept.
aangehouden^ omdat de pol.rechter eerst nog
eens wil doen onderzoeken of Simon misschien
in aanmerking kon komen voor een voprw.
.veroordeeling.
Visschersheibel op de Zuiderzee.
Volendammer- en Urkervisschers zijn op Zee
geen gezworen kameraden. Broodnijd en con
currentiezucht zijn beletselen' tot verbroedering
van deze. zeehelden. Ook op 30 Mei was het
weer hommeles en hadden ze tófet op eikaars
netten voorzien. Zoodat 'heden de.Urber ballon
pantolonist Jacob H. terecht stond wegens po
ging tot vernieling van het ku(ilnet zijns niet
minder wijdgebroektein Volendammer vakge-
noots Hein Steur.
Aan Taap was ten laste gelegd dat hij met
volle zeilen over het kuilinet van den langen
Hein. Steur !had gevaren en bevel had gegeven,
'tevens het anker te laten zakken, zoodat het
weggezakte anker het kuilinet aan flarden zou
rijten. Maar het giing met het anker pet als
'het liedje zegt:
Het bruine weintelteefie
Van m\jn klein neef ie
dat was te hard gebakke
en bet wou niet zakke!
Jaaps anker wou ook niet zakken, omdat
het ankerspil defect was en daarom stond hij
terecht wegens poging tot vernieling.
Jaap beweerde nu echter dat hy wel degelijk
wist dat het anker niet kon zakken. Het was
dan ook maar balngmaker (ij|geweest. Hij; was
verstoord op iden Volelnldammer die opk over
,zijn kuilinet was gevaren. De Volendammer be
weerde evenwel dat het ernst was geweest bij
Jaap. Deze had hem tevoren ook al met een bijl
gedreigd en de knecht met een haak. Het was
lang geen koek en ei tusschen deze nationale
spiering en bokkinghelden. Integendeel, ze
stonden soms zoo tegen elkander op te schreeu
wen, dat de politierechter meermalen naar den
hamer moest grijpen en stilte gebieden. Enfin,
na ellenlange deliberatie is de zaak uitgesteld
tot a,s. week, dan wordt nog 1 getuige ge
hoord en dan beginnen officier en advocaat
weer opnieuw het haar uit te kammen.
Slecnte eigenschap voor 'p vrachtrijder.
Adr. Simon K., vrachtrijder van Alkmaar op
Bergen, kreeg onlangs van don wijnhandelaar
Pels 'n paar kwitanties ter inning, gezamenlijk
tot een bedrag van f26.10. K. verzuimde niet
deze opdracht ten uitvoer te brengen, maar
wat hij wel verzuimde was het ontvangen geld
aan Pels af te dragen en ter zake deze ver
duistering stond de slordige vrachtman dan
ook heden terecht. Hij erkende met het geld
wat oude schuld te hebben afgedaan. Zeer ze
ker geen aanbevelenswaardige methode om uit
de schuld te raken. Je kan beter failliet gaan.
Aangezien echter K. niet ongunstig bekend
staat werd hij op advies van de reclasseering
voorw .veroordeeld tot 2 maanden ge v., met
3 proefjaren en verplichte schadevergoeding
pan den benadeelde.
Gevaarlijke afstraffing.
De scheepmaker Nic. W. te Alkmaar werd
gedurende zijn werkzaamheden geplaagd door
een acht-jarig jongentje, tot het W. eindelijk
te gortig werd en hij een stuk hout naar den
jóngen wierp om hem te verjagen. Het pro
jectiel raakte het ventje in 't gezicht en bracht
een bloedende wond toe. Dientengevolge stond
hij heden terecht wegens mishandeling en werd
tot f 10 boete subs. 10 dagen veroordeeld.
'n Lastigie boamribaron.
Joh. T. zwaaide op 2 Juli in kennelijk be-
póftien toestand door Alkmaar's straten en werd
toen door niemand minder dan den hoofdin
specteur van politie bij den kraag gepakt, om
naar het bureau te worden getransporteerd.
T. waardeerde die ihooge eer echter aller
minst en verzette zich zoo'danig, dat hij heden
ter zake wederspannigheid werd veroordeeld
tot 20 gulden boete subs. 20 dagen hechtenis.
Auch von de roeiverein.
De Saksische dienstbode Else R.A die on
langs in betrekking was bij de familie Loudon
van bet bekende hotel aan het Verdronkenoord
te Alkmaar, kon blijkbaar, hoewel ze 6 gulden
bóven de kost verdiende, haar lieve vingertjes
neit thuis houden en eigende zich wederrech
telijk ee naantal drankglaasjes, glazen schotel
tjes en 'n kleedje toe. Voor deze diefstalletjes
stond Else heden terecht. Haar betrekking is
ze natuurlijk kwijt en ze presenteert zich' chans
als. werkster. De officier had eerst het voor
nemen gehad om Else maar eenvoudig over de
grens te laten zetten, maar dat idee had Z.Ed.
zeker weer laten schieten. Althans bepaalde de
officier zich heden met- f 20 boete subs. 20
dagen te vorderen, tot welk estraf de politie
rechter haar ook veroordeelde.
Een driftig kereltje.
D'e heer Bastian ten H., 'n Alkmaarsch inge
zetene, wiens handen zeker nog al los aan z'a
llijf zaten, kreeg op 14 Juli 'n meaningsverschil
met een melkventer over het neerzetten van
diens melkkarretje en begon weldra zoo met
de vuist te debatteeren, dat aangifte ter zake
mishandeling volgde. Die heer Bastiaan is
iemand die het zout in zijn pap wel kan ver
dienen en de politierechter behandelde hem
overeenkomstig zijn stand en waardigheid,
door hem tot f 30 boete subs. 30 dagen te
veroordeelen.
Een artnzalig lolletje.
De Enkhuizer betonwerker Goose B. was
tier gelegenheid van de kermis niet weinig In
de lorum en schepte er een bovenaardsch be
hagen in door den koopman in scharretjes en
gerookte visch 'n kistje met gerookte poenen
te ontfutselen. Beladen met den buit ging
Goose er van door en vond weldra 'n stuk of
wat vrienden, die ook wel trek hadden in 'n
pootig brokje en Goose ijverig assisteerden'om
de poon en door den bropdmolen te jagen.
De pooneman, die 'n schade van f 12 con
stateerde deed aangifte en beden stond B te
recht voor den politierechter, die hem veroor
deelde tot f 15 boete subs. 15 dagen, plus ver
goeding van de toegebrachte geldelijke schade.
