Be om jtoJnnetH ie K&tftn.
De leüiBb ie Be Hooien.
Zaterdag 8 September 1923.
DE UITKIJK
Men moet, heet het, niet op. iemands woorden
letten, maar op rijn daden. Diplomaten en politici
leven dat om t» koeren. Ze tracht»-! hun daden
?oo° goed en kwaad als liet gaat te v»rdoezelen,
achter een scherm van woorden, die ze ostentatief
L pionk stellen als réprésöhtanten -.an bun bedoe
lingen- Dat is hun ook lang gelukt. Tot 1914 zoo
oned. dat vrijwel iedereen geloofde, dat de wereld
oorlog gevoerd werd om de heilige bedoelingen,
die de propaganda der oorlogvoerende partijen den
jneiiscben dag aan dag voorzette en dat hij zijn
ontstaan dankte aan den moord van Serajewo,
Oostenrijk's onwil om to onderhandelen en Duitsch
land's zucht naar de wereldheerschappij. Na dien
en vooral 11a 1918 is er de klad een beetje inge
komen. Men begon zelf zijn oogen open te doen
en zag heel andere dingen dan waarvan de heeren
praatten. En toen Poincaré de Roer bezette en
bezet bleef houden en de onderlinge twist den
beeren aanleiding gaf het blad van den mond te
nemen en wat vrijmoediger te praten over ei
kaars bedoelingen, toen verdween^ ook het laat
ete restje geloof en begreep het publiek niet
alleen, dat het leelijk bij dein neus genomen
was, maar dat het voortdurend bij1 den neus
•genomen werd en het werk van staatslieden
en dieplomaten er feitelijk in bestond het bij
den neus te nemen.
Mussolini treft het daarom niet. Tot nu tóe
had een groot deel vain het publiek overal iri
Europa een zeker ontzag en een soort sym
pathie voor hem. Men mag dat wel, dat aan
pakken met forsdhe, strenge hand:, Feitelijk
wil de menschheid voor het grootste deel niets
lliever dan flijnk aangepakt en zelfs- ee-n beetje
geringeloord worden, mits het maar flink en
zonder aarzeling geschied. En Mussolini deed
liet flink. Hij schafte alle praatejs over recht
en zelfbeschikking af en stelde er zijn fascisti
sche knodsein en karabijnen voor in de plaats.
Het was noodig, ze ihij, om Italië te rege'rve-
vcer-en. En 'het publiek -ook buiten Italië klapte
in de handen en keek, ieder in eigen land, al
uit naar den sterken man, die ook in dat eigen
land den boel weer op poot-en zou zetten. Wel
waren er, die de fascistische hardhandigheid
wat al te lömp voniden. En in Italië,, waar
menigeen een buil en schram ervan opliep,
ontstond wel hier -en daar verzet. Maar terwillë
van het goede -doel keek mem daar graag over
heen. En Mussolini 'bleef van de sympathie
.van een groot deel der wereld verzekerd.
Hoe zal dat nu gaan? De Italiaansche mi
nister, wieins doel het is Italië niet alleen naar
binnen, maar pok naar buiten sterk te maken',
[heeft nu o-ok het laatst edeel van zijin.taak aan
gevangen en zijn eerste schredien naar buiten
gezet. Zuid-Slavië ontving een ultimatum -.n
zakt. Fiume, Tandzj-er, waar tot nu toe Spanje
zien de baas voelde, een heerschappij, die bet
slechts ongaarne met ingeland- en Frankrijk
wou gaan deelein, kreeg Italiaansche karabi-
niers en Griekenland -een nota en kanonscho
ten. Het is e-ein vreedzame, maatregel heeft
Mussolini van dezen laatsten stap verklaard.
Maar de 10 of 15 Grieken, die vain de Ital'i--
aansche kanonschoten het slachtoffer werden
zullen er allicht anders over gedacht hebben.
En -het is meer dan waarschijnlijk, dat ook de
rest der wereld er anders over denkt.
Want nog eensMussolini treft het hiermee
niet. Voor 1914. voor 1918 misschien nog en
mogelijk zelfs nog voor de Roerbezetting zou
feen staatsman, die als hij de sympathie heeft,
het met een dergelijke verklaring omtrent de
vreedzame bedoelingen een heel eind gebracht
'hebben. Maar sindsdien is de wereld een beetje
heel erg sceptisch geworden tegenover staats
lieden -en -de uitlegging van hun maatregelen.
Ten opzichte van -de bininehlandsöhc politiek
had men nog zoo geen ondervinding. Maar nu
Mussolini zich waagt op het gladde ijs, waar
men de laatste jarein al zooveel- zotte caprioles
'gezien heeft, schud-den d-e me-nschen ongeloo-
vig het hoofd en antwoorden op zijn vreedza
me verklaringen: „ja, ja, .dat kennen we."
Het zal Mussolini waarschijnlijk koud laten.
Hij verkeert in een benijdbare positie van
iemand, die, over de wereld rolnidkkend, zeggen
kan: „wie doet me wat?" De Volkenbond,
wien de zaak feitelijk aanging, is tegenover
Mussolini';S iintimideerende houding en verkla
ring met 'haar motie van uitstel, feitelijk reeds
in zijn schulp gekropen en heeft daarmee eens
te meer zijn nutteloosheid bewezen. Grieken
land, dat op de werkelijk aanmatignde eischen
geantwoord heeft met de meeste te aanvaarden
en sl-êchts die betreff-eode doodstraf voor hen,
'die de Italiaansche officieren doodschoten, be
treffende 'het betalen van de schadeloosstelling
van 50 millioejn lire en de eerbewijzen aan de
Italiaansche vlag door de Grieksche vkhk af
wees, is te zwak om zich, zelfs als het Zuul-
Slavië's steun ontving, tegen Italië met eenige
kans op succes te weer te stellen. En de strijd,
dien Frankrijk en Engeland om de Roer en de
schadevergoedingskw-estie hebban uit te •'een-
ten, maakt, dat beide er voor terugschrikken
Italië tot vijand en vrieind der tegenpartij-, te
maken.
Wie dó-et me wat? Mussolini wist wel, wat
hij deed. De toestand is anders -dan m 1914,
iohti üe Drievoudige Eintente ein op haar ge-
schreeuw de geh-eele wereld te hoop l'iep, om
dat Oostenrijk na een moord op den troonop
volger, die dus de nationale waardigheid veel
pijnlijker trof dan -deze moord op Italiaansche
officieren in Albanië, aan Servië soortgepjke
maar veel minder zwar eevsc-hen stelde en Ser
vië weigerde a-an -den eisch betreffende net
deelnemen aan het onderzoek thans reeds door
.Griekenland aanvaard, te voldoen en toen1 dit
Oostenrijk niet onmiddellij|k toestemde in een
onderwerpen van de kwestie aan de mogend
heden, iets wat nu Italië pertinent weigert. De
tegenstelling tusschen Drievoudige Entente en
Drievoudig Verbond is opgeheven. Er is geen
Rusland, dat Italië, als eertijds Oostenrijk, op
den Balkan den voet dwars zet. Er is geen
Duitschland, welks groeiende macht anderen
vrees aanjoeg en naar de wapens deed grijpen
om die macht te vernietigen. Zoo de gebeur
tenissen van nu op die vatn 1914 lijken, de oor
zaak voor een wereldoorlog -die nu aan de
ontgoocheling van 1918 wel iedereen als zoo
danig heeft erkend, bestaat niet meer.
Dat wil niet zeggen, dat de tegenstellingen
niet meer bestaan, maar zij moeten zich nog
ontwikkelen tot de scherpte, die in 1914 een
oorlog onvermijdelijk maakte. Walnt het is dui
delijk, dat de poging van Italië om 'zich de
heerschappij in de A-driatische -ein het Oosten
van de Middellaindsch-e Zee te verzekeren,
•vvaarto ede met Griekenland gezochte ruzie
en de bezetting van Korfoe een nieuwe stap
zijn, op den duur Engeland tegenover zich
moet vinden en dat ook Frankrijk daarbij niet
werkeloos kan toezien. Maar de ontreddering
die uit d-e vernietiging- van een paar machtige
concurrenten is achtergebleven, is nog te groot,
idan dat de bomdgen-ooten uit -dien vernieli-
gingsstrijd thans reeds weer als nieuwe concur
renten den nieuwen strijd kunnen aanbinden.
De jongste gebeurtenissen bewijzen alleen, dat-
die strijd komt en onvermijdelijk is. En de
menschheid heeft het allang begrepen. De Vol
kenbond, dfc conferenties van ontwapening, het
zij-n woorde-n als de redevoeringen van Poin
caré en Mussolini. De Roer-bezetting, het
Rijnlandsch separatisme, -d-e Italiaansche kara-
'biniers te T.andzjer, het bombardement van
Korfoe, -dat zijn de dadeln. En als we voor
zichtig zijn, moet-en we daarnaar kijken.
1.
5 September.
'Het is ditmaal anders dan een kwarteeuw gele
den; toer. zette Amsterdam de feestviering in, cn
thans is Den Ilaag begonnen. Uit het feestvierend
Den Haag zal de Koningin hedenmiddag hier ter
stede aankomen. Ze komt aan, het nieuwste station,
dat wij in de hoofdstad nebben: dat van het Wil-
lemsparklcwartiei. Er ligt iets van symboliek in den
intochtsweg, dien zij neemt; deze toch gaat voor
een g*oot gedeelte door kwartieren, die in deze
vijf en twintig jaren zijn ontstaan, en mede Amster
dam, wat de oppervlakte betreft, tot een der
grootste steden van de wereld hebben gemaakt.
Heeft Den Haag opgewekt feestgevierd; bij den
intocht; bij de huldiging op het Malieveld en op
de vele rijtoeren van de Koningin hartelijke belang
stelling en genegenheid getoondAmsterdam
heeft zie hsedert weken en maanden voorbereid
om niet minder opgewekt feest te vieren. De Cen
trale Commissie is vol ijver reeds geruiragn, tijd
aan den gang, en een deel van haar werk ziet
men in de versieringen', die allerwege zijn aange
bracht. Ook hier een kleine tegenstelling tusschen
Residentie en Hoofdstad. Immers, in de Residen
tie heeft men zooveel mogelijk het werk gede-cen-
traliseerd; elk kwartier min of meer op eigen
krachten overgelaten. Daardoor kreeg men inder
daad in de versieringen* die in dezen tijd niet al
de overvloedigheid van 25 jaar geleden konden
dragen, zeer veel afwisseling. Amsterdam heeft er
blijkbaar prijs op gesteld de eenheid te behouden.
Dat was in 1898 anders. Toen deed de Gemeente
wel wat; zij versierde den Dam, de Beurs en
de dusgenaamde Willemspoort. Er waren eerepoor-
ten geheel de stad#door; soms typische ver-iean-
gen als op de Hoogte Kadijk, waar scheepsmasten
met ra's stonien. Deze eerepoorten en haar ge
heel velschillende uitvoering behooren tot het
verleden, dit zoowel in de residentie als in de
Hoofdstad. Sommigen beweren, dat deze wijze van
versiering te duur is voor onze tegenwoordige
schrale beurzen; anderen daarentegen houden vol,
dat het vooral een kwestie van artistiek inzicht
is, dat nu een geheel gewijzigde uiting toont.
Bij den Hoofdstedelijken feestdos in dit jaar
treft vooral de eenheid. Er is in de weinige straten,
welke deze week geheel versierd zijn, oen zeker sys
teem te hespeuren, ook al hadden deze verschil
lende ontwerpers gehad. Wij zijn de stad nog eens
door geweest, en kunnen nu, hoewel ongetwijfeld
de laatste twee dagen er nog wel wat bij zal komen
een koit overzicht geven der voornaamste straat
versieringen. Het meest valt op, dat enkele straten
„in het teeken van Oranje staan." De geheele in
tochtsweg, welke vijf kilometer lang moet zijn, is
in deze kieur gehouden en al kan men de, dwars
over de straat gespannen oranjedoeken, velums
geheeteri, nu niet altijd even geslaagd heeten.
daar deze te ver zijn, om, als het ware een dak of
een berceau vormen, zeker heeft met de- Japansche
vanen al dadelijk oranje „lolly's" of ook wel
scheermessen genoemd een uitstekend versie
ringsmiddel zijn intree gedaan. Het effect is ze
ker verrassend, niet zoo zeer bij de groepen van
drie ot vier op den Willemsparkweg, waar ze
schuil gaan tusschen de boomen, of op de I.eid
schestraatbruggen, als wel in de smalle Leidsche-
straat zelve, waar ze inderdaad naar de opvat
ting der architecten Heineken en Kuipers den
indruk van het vaandelsaluut wekken. Ze vormen
een oianfe-allée, welke velen een der mooiste ge
deelten van den intochtsweg zullen vinden. En
toch is dit met betrekkelijk eenvoudige middelen
bereikt, want elk zoo'n vaan, welke inderdaad iets
Japausch heeft, bestaat uit een oranjedoek, dat
'parallelogramvormig" op latwerk is gespannen,
5 M. lang en 70 c.MT breed en dat bevestigd is aan
gewone zwartgeverfde palen.
Het eindpunt van de intochtsweg-versiering zijn
de lange masten, die in een halven cirkel op dén
Dam staan rondom de plek, waar eens Ie goede
„Naatje" naar het paleis tuurde, Aan deze palen
komen lange wimpels te wapperen, die qu pog op
gerold óm anders waren ze misschien ook al
aan f}ardén gewaaid bij het stormweder en de re
genbuien, die de deugdelijkheid van dit- tijdelijk
feestgewaad onzer hoofdstad wel op zware proef
stellen. Ook worden er nog eenige groene kransen
aan bevestigd. Zoo op het oog lijkt deze versiering
oorspronkelijk bestemd, om den bekenden modder
poel aan het oog te onttrekken, wat mager, malar
bij een vollen Dam zal zij misschien meer tot haar
recht komen.
Op den achtergrond ligt dan de groote Damtri-
bune, waarop dezelfde zwart-oranje-kleurlge motie
ven zijn aangebracht, zoodat deze zich bij le ove
rige versiering aanpast. Een andere versiering, is
in de Jan Luykenstraat te zien. Ook hier Japansche
of, als^ men wil, Chineesche aspiraties. Want aan
latten hangen groote vierkante lantaarns boven dén
weg te schommelen. Oranje-wimpels verbinden de
huizen met de boomen.
In de Vijzelstraat brengen de oranjevlaggen, die
lijken op banieren van herauten, een aardig effect
te weeg. Beurtelings staat er een W., of can par
mantig leeuwtje op. Zelfs tegen de schutting oer
Handelsmaatschappij zijn die banieren aangebracht,
zoodat deze straat van begin tot einde oranje is.
Hetzelfde is het geval met de Utrechtsche straat
waar ook groote hoeveelheden dundoek in deze
kleur over de straat gespannen zijn, die op en neer
golven, als de wuid er door heen gaat. Maar boven
dien is hier door oranje, met zwart afgezette hek-,
ken en kolommen op de breede ruggen een aar
dige variatie tot stand gekomen. Vooral 's avonds
wanneer de booglampen dan nog oranje gloeien,
steekt dit geideurde hekwerk tegen de donkerte
der pracht.,ingeving fantastisch af.
Zoowel deze straat als de Vijzelstraat zal veel
bezocht worden, daar zij het illuminatiegebicd be
grenzen. Bovendien zagen wij op het Frederiks-
p!e r -electriciens druk bezig met gekleurde lamp
jes. Ook daar zaï dus 's avonds wat te zien zijn.
De KaL .-.straat wordt als het ware één berceau
van duizenden rozert, met veel verguld. Eerst de
laatste twee dagen is men begonnen met bet aan
brengen van deze kostbare versiering in onze
voornaamste winkelstraat, opdat zij niet te veel
van het regenwater te lijden zou hebben en niet
te gauw zou verwelken. Op korten afstandi van
elkaar worden nu groene eerebogen opgehangen,
waarin tallooze, rose, gele en witte rozen zitten.
Lange Vergulde linten hangen ter weerskanten van
corbeilles met bloemen. Boven deze „rosary" de
lailoozé. rood-wit-blauwe vlaggen; er onder det
étalage^ vol oranje. Het oog heeft daar veel te zien,
we wenpen eerst langzamerhand aan al die kleuren
1 ondom- ons.
D« Van Woustraat is getooid met tallooze kleine
vlaggetjes, die een vroolijk gezicht opleveren. Iets
dergelijks zagen we in de Zijlstraat in de buurt
van het Willemsparkstation gelegen. Op het
Rembrandtplein zijnzwart-rood-blauwe versierin
gen, die verlicht zullen worden. Ook hier is te zien
dat een, architect met smaak de ontwerper is.
En o<Jk in zooverre is er nog even overeenkomst
tusschen Amsterdam en Den Haag, dat de storm
en regén van ae dagen tevoren veel aan de ver
sieringen hebben bedorven. In Amsterdam, waar
men blijkbaar de voorbereiding langer uitstrekte
dan in Den Haag, zelfs meer dan in de Residentie
Men heeft alles intusschen weer zoo goed moge
lijk 'heastcld; als vandaag nu de zo nmaar blijft
schijneft. zai de intochtsweg en alles wat daar on
middellijk omheen ligt, een feestelijken indruk ma
ken. Niet overfeestehjk, niet overdadig met bloe
men eij groen en kleuren, maar dat behoort ook
niet bij dezen tijd, en dat wenscht de KKoningm,
die toch de Hoofdpersoon dézer dagen is, zeker
zelve oék niet.
Iets ivat in dit jaar, in tegenstelling met 1898
en ook- roet andete groote feestdagen in het Ko-
ninklïjk Huis, sterk opvalt, is de geweldige kwistig
heia van efestartikelen, die de Nederlandsche in
dustrie getoond heeft. Letterlijk op elk gebied zijn
er herdenkingsartikelen, maar uiteraard in genre
tegels, borden en vazen het meest. Geheele win
keletalages zijn er vol mede, en wanneer men zoo
een tocht door de straten maakt, treft; de vin
dingrijkheid, die daarbij ten toon is gespreid. En
zijn er bij deze artikelen mooie en er zijn Lelijke
bij, maar een ding is wel zeker, dat de Delftsche
Aaidewerkfabriek „De Porceleyne Fles", de instel
ling van 't Hooft en Labouchère, die Nederland s
roem tot ver 'buiten de grenzen verspreidt, met
liaar dusgenaamde jubileumartikelen vooraan staat
Aanvankelijk vervaardigde de fabriek een grooten
Delftschen schotel van 34 c.M. diameter, naa- een
ontwerp van de hand van Leon Senf; dit stuk, ge
heel toepasselijk op het Regeeringsjubileum, munt
niet slechts uit door een rijk décor, doch vormt
bovendien een waardevol-bezit, wijl slechts too
exemplaren ervan zijn uitgegeven, die reeds allen
zijn verkocht en in „de tweede hand" heel wat
duurder zullen gaan. Als het hoofdmotief 'n het
Koninklijke Nederlandsche wapen toegepast, dat
omgeven is door de initialen W.. R. (Wilhelmina
Regina) en de jaartallen 1898—-'1923. Rondom dit
hoofdmotief-bevinden zich de wapens der elf pro
vincies, die door een rand met oranjeappels tot
een keten zijn samengesnoerd. Het geheel wordt
omgeven door een fraaie rand, waarin een roos als
embleem van de schoonheid en het eikenblad als
symbool van kracht, zijn verwerkt.
Daarnevens waren er reeds dadelijk oen tweetal
andere borden en een plaquette- Een plaquette uit
gevoerd in de z-g,n, cloisonné techniek met ge-
kristalliseert! glazuur ,die aan de kleur een fcven- -
dig effect geeft. D egekroonde W., dient voor de
zen tegel als hoofdmotief. Op den grooten schotel
volgt in giootte een bord met een diameter van
25 c.M., nat eveneens in blauw Delftsch is uitge
voerd. Dit bord draagt als hoofdmotief de ge
kroonde W., op passende wijze omgeven door
eenige ornamenten, waarin ter linkerzijde de oran
jeappels dc vruchten van de regeering der Konin
gin symboliseeren, terwijl de oranjebloemen ter
rechterzijde het. zinnebeeld zijn van de bloei' van
het Oranjehuis. E-n teneinde ook hen te gerieven,
die zich voor een meer bescheiden prijs een sou
venir aan het jubileum wenschen, is er nog een
eenvoudig blauw Delftsch bord met een diameter
van j8 c.M., het middenvlak daarvan draagt de
Oranjeboom, die in een Hollandschen tuin wortelt
nevens cje jaartallen 18981923 en heeft voorts
den naam Wilhelmina in den rand geplaatst.
En zoo goed, wij hoorden het dezer dagen,
de afzet van dat monumentale bord in 500 exem
plaren gegaan, dat de fabriek een nieuwen scnote'
heeft vervaardigd, eveneens in blauw Delftsch.
Leon Sei.f heeft hem ontwerpen eri als hoofdmotief
doen dragen de wapens van Nederland en Indië,
die vereemgd zijn onder een Koningskroon, terwijl
het middenvlak verder is versierd met oranje en
palmtakken. De woorden-„Wilhelmina Koningin-
en de jaren 1898—1923 zjjn eveneens op het°mid-
denviafc aangebracht fiefwelfc ontgeven wordt door
een Iraui rgnddécor. Als hoofdsymbool voor lezen
ranü is toegepast een gordel van smaragd, dte is
samengeweven met oranjebloesem- Daarnevens is,
de fabriek nog overgegaan tot de vervaardiging
tot ae vervaardiging van enkele pullen en vazen in
blauw Delftscn., die weer als hoofdmotief W. R.
dragen, versierd met een kroon. De oranjebloe
sem vormt het motief van het overig décor, terwijl
zoowel de pullen als de vazen aan de achterzijde
een jacht dragen het symboliek van het wapen
der Üranje's voorts aan den voet, in ornamenaal
karakter, den datum, 6 September, benevens de jaar
tallen 1898—1923. Het deksel van de pullen is
versierd rnct een goudbruine Koningskroon.
Deze verschillende voorwerpen van kostbaar
Delftsch poicelein kunnen slechts tot einde 1923
woredn besteld; in zooverre is hier dus sprake van
een beperkt, en vermoedelijk een zeer :>eperkt
aantal. En niet nagelaten mag worden op te mer
ken, dat deze schitterende producten van Neder-
land's aardewerknijverheid het uitnemend doen tus
•schen de velerlei mooie, maar ook velerlei leelijke
herinneringsartikelen, die. men zich als herinnering
aan deze 25 jaren heeft gewrochtl
Plaatselijk Nieuws
1
NOORDSCHARWOUDE.
Op Maandagavond van de kermis te Noordschar
woude tiad voor ons in hotel „De Burg" op, de
tooneelvereeniging „D.I.N.D.U.A." van Alkmaar.
Deze vereeniging trad voor het voetlicht met
een blijspel, bestaande uit drie bedrijven, en geti
teld „Keesje of de gevolgen eener vergissing."
Het vorig jaar had de heer Bakkum geëngageerd
de Alkmaarsche tooneelvereeniging „Alberdingk
Thijm" welke optrad met het stuk „De Sabijnsche
Maagdtmoof." En wij moeten eerlijk zeggen, dat
de heer Bakkum toen een gelukkiger keuze liad
geadan ,met het kiezen van zijn gezelschap.
Nu zou men kunnen redetwisten over het ver
schil van den inhoud van het stuk, en over het
beschikbaar hebben van goede en minder goede
krachten.
Wij meenen echter dat de vergelijking wel
eens mag gemaakt worden, want misschien zal
het een aansporing zijn, zich nog meer in
spannen om op een hooger peil van ontwikkeling
te komen
Nu willen wij hiermede niet zeggen, als zou er
niets goeds gepresteerd zijn, in geen geval, want
bij het derde (laatste bedrijf), werd de aandacht
van ons en de aanwezigen gevangen gehouden door
ae vlotheid van spel en de frischheid van geest,
welke hiervan uitgingen. Maar zulks werd uitslui
tend bewerkstelligd door den redacteur De
Bruin, en den dokter Anton Slap. Deze beide
heeren beheerschten hun rol volkomen en gaven
blijk van ook de strekking te begrijpen. Maar ook
mag hier niet vergeten worden Mej. Geertrui, die
ook hier meer haar krachten kon ontplooien, daar
zij met de reeds genoemde heeren optrad.
De auteur was ook in het laatste bedrijf beter,
zichtbaar beter dan in de eerste bedrijven, en ook
Cornells Muller wist de verlegen minnaar goed uit
te beelden.
Maar door de overige leden moeten mimiek en
gestes meer worden bestudeerd, om het geheel
losser en bevalliger te maken.
-Men heeft te veel, véél te véél angstvallig vast
gehouden aan het geleerde, wij kregen meermalen
den indruk bij 't spreken, dat 't gewoon opzeggen
was, zonder aan het geven van spel te denken.
Vooral mevrouw Westman mag hier wel eens
rekening mee houdeti.
Dan -villen wij nog op iets zeer ernstigs wijzen,
nl. het uitspieken van vreemde woorden. Wanneer
dooi u over een interview wordt gesproken, wordt
"het niet gezegd zooals het gedrukt staat, maar
spreekt men van „intervjoe". Evenzoo met poëzie.
Door u werd gesproken van poésie, door den
klemtoon cp aen tweeden lettergreep te leggen,
maar brengt die bij dit woord in het vervolg over
op den laatsten lettergreep.
Wan nee»- u 'weer eens vreemde woorden mocht
tegenkomen, vraag dan eerst eens aan iemand die
u hierin helpen kan.
Het zijn wenken die u gegeven worden, en wij
hopen dat er door u rekening mee zal worden ge
houden.
NOORDSCHARWOUDE
Uitstag van den kolfwedstrijd, gehouden in ho
tel „Concordia." op 6 September.
Eerste klasse.
W Kostelijk, Oudkarspel ie prijs met 140 pt.
P. Molenaar Zuidscharwoude 2e pr. met 133 pt.
J. T mmerman Oudkarspel 3e pr.ijs met 132 pt.
G. Langedijk, Oudkarspel, serieprijs met 51 Dt.
Tweede klasse.
C. Kuiper Noordscharwoude ie prijs met 119 pt.
T. Kostelijk Noordscharwoude 2e prijs m. r 16 pt.
L .Dekker Noordscharwoude 3e pr. met ur pt.
D. Keppel. Nrd.sebarwoude serieprijs met 48 pt.
PRIJSBILJARTENI
eerste klasse.'
P. Kraakman Oudkarspel, ie prijs.
C. Swages Noordscharwoude 2e prijs.
K. Slot, Bioèk op Langendijk ,3e prijs.
Tweede klasse.
T. Kostelijk Noordscharwoude ie prijs.
J Timmei man Oudkarspel 2e pr.
A .Groot Warmenhuizen, 3e prijs.
ZUIDSCHARWOUDE.
Een slachtoffer van misplaatsten ijver, maar niet
van zijn plicht.
De heer De G., d:e juist tegenover het café van
ziin zoon woont, had meermalen opgemerkt, dat
het raadshd Z. alhier, tegen den tijd, dat het slui
ten was op surveillance uitging en daarbij het café
voornoemd uitkoos, om door een kiertje van de
gordijnen of anderszins te weten te komen, of men
zich daar wel aan de gemeentelijke verordening op
het sluiten der herbergen hield. Zondag kwam om
'o uur de veldwachter den herbergier De G. aan
zeggen, dat het sluiten was. In de herberg was De
G.'s vader nog op bezoek. Hij verliet de herberg
toen hij bij de deur den genoemden Z. aantrof. De
heer De G., die vermoedde ,dat Z. daar weer was
met de bekende bedoeling, gaf dezen, naar door
Z wordt medegedeeld aan de politie en den bur
gemeester, e»n zoodanigen klap in het gelaat, iat
het zeer pijnlijk aandeed. De politie heeft nu tegen
De G. proces verbaal opgemaakt.
ZUIDSCHARWOUDE.
Voor den cursus in Vakonderwijs, afd. Lange
dijk, zijn 26 leerlingen voor den cursus 1923— 24
ingeschreven, waarvan uit Oudkarspel 10, uit Nrd.
scliaiwoude 3. uit Zuidscharwoude 8 en Broek op
Lat gendijk 3.