LANGEDIJK EEN.
JHet feit, dat de Heer Burgemeester van Zuid
scharwoude en Noordscharwoude eenige persver-
tegenvvoordigetö tót eenecónferentie uitnopdigüe,
in welke' bijeenkomst 'het Z.'A. kon gelukkèn hen
Van zienswijze te dóen VeranderèÜ niët .alléén,
maar tevens bij hen de overtuiging te dóen Vesti
gen, dat de redactie van de „iNieuwe Langedijker
Courant" op z'n zachtst uitgedrukt, door een ver
keerde bril had gekeken, brengt onwillekeurig een
paa/ vragen naar voren, die wij niet kunnen nala
ten onder de oogen te zien. r
In deze bijeenkomst heeft de Heer Burgemeester
zich voor autoriteit verklaard door zijn authentieke
verklaring ,dat onze redactie zich totaal had ver
gist.
Men vergeet zoo licht en daarom achten wij het
noodzakelijk, dat onze lezers nog eens kennis ne
men van de beide ministerieele missives, wier in
houd wij hebben gemeend aan critiek te moeten-
onderwerpen.
(De eerste is van 12 September.
Wij hebben de eer u mede te deelen dat de
[Minister van Binnenlandsche Zaken en 'Land
bouw wegens de daartegen in de gemeente
Broek op Langendijk gerezen bezwaren, welke
de Minister gegrond acht, niet bereid is, de
vereeeniging van de vier Langedijker gemeenten
te bevorderen, De vraag is gerezen, of niet de
met de vereeniging te bereiken voordeel-en me
de ten aanzien van uwe gemeente, verkregen
kunnen worden door een samenvoeging van drie
der Langedijker gemeenten, te weten: Zuidschar-
woude, Noordscharwoude en Oudkarspel. Wij
verzoeken u ons omtrent dit denkbeeld wel
uwe meening te willen doen kennen.
1
De tweede van 19 September luidt als volgt:
De aandacht van den Minister van Binnen
landsche Zaken en Landbouw is gèvestigd op
de uitgaven, welke den bouw van een nieuwe
.Roomsch Katholieke Lagere School te Noord
scharwoude van de gemeentekas zal vorderen,
welke uitgaven bij een vereeniging van de vier
Langedijker gemeenten vermeden zouden kun
nen worden, aangezien in dat geval wellicht-
een der openbare scholen dezer gemeenten zou
kunnen worden opgeheven en het schoolgebouw
voor R. K. school zou kunnen worden beschik-,
baar gesteld.
Intusschen is uit het schrijven van Gedepu
teerde Staten aan Burgemeester en Wethouder
uwer gemeente d.d. 12 September 1923 no. 86
gebleken, dat bedoelde samenvoeging door den
Minister niet zal worden bevorderd, doch daar
entegen wordt overwogen de samenvoeging van
drie dezer gemeenten t.w. Zuidscharwoude,
Noordscharwoude en Oudkarspel tot stand te
brengen.
De Minister heeft mij in verband hiermede op
gedragen uwe medewerking in te roepen, opdat
dezen schoolbouw zoo mogelijk kan worden uit
gesteld tot tijd en wijl, omtrent de samenvoeging
van de drie genoemde gemeenten zal zijn be
slist. Ik heb mitsdien de eer U te verzoeken om
voor geval het bestuur Uwer gemeente wordt
betrokken in pogingen teneinde zoodanig uitstel
mogelijk te maken, Uw invloed tot het slagen
van deze pogingen wel te willen aanwenden.
Na het bekend worden van den inhoud dezer
beide missives hebben wij het volle licht daarop
laten schijnen, waarna het bleek, dat zij dat volle
licht niet verdragen konden. Wij gelooven ook,
dat vooral de tweede missive niet bestemd was
om openbaar gemaakt te worden, maar het is
geschied en niet zoodra hebben wij onze meening
omtrent den inhoud gezegd, niet alleen, maar ook
gewezen op hetgeen de burgers van de drie be
trokken gemeenten te wachten staat, of er moest
zoo spoedig mogelijk bekend gemaakt worden, dat
wij te veel ophef van deze beide missives hebben
gemaakt en dat "wij de zaak verdacht hadden
gemaakt door te beweren, dat de bouw van de
R. K. school het doel zou zijn waarom de drie ge
noemde gemeenten zouden moeten worden ver-
eenigd. Als een wereldschokkende gebeurtenis is
van deze onze gedachte gewag gemaakt, dat wij
de beide missives zelf nog eens moesten overlezen
en waarlijk, wij getuigden het reeds, wij
gingen daarmede wel een weinig te ver. Maar,
er is meer over gezegd, dan deze onze vergissing,
wel verdiende. Onwillekeurig rijst de vraag, waar
door heeft men zich laten leiden, dat men van
alle zijden ons zoo scherp heeft aangevallen? Het
antwoord ligt voor de hand. Na de conferentie is
men totaal van meening veranderd. Het eerste
artikel over deze zaak, (de twee missives) in de
Schager Courant, dat een scherpe critiek ontlokte
van de zijde van „Ons Blad", werd later op de
meest berouwvolle wijze niet een aanval op ons,1
terug genomen. Maar de eerste vraag, die wij dan
vyenschten te stellen is deze: „Op welke gronden
steunt de autoriteit van den Heer Burgemeester
-vary Zuidscharwoude, wanneer hij verklaart, dat
de redactie van de „Nieuwe Langedijjter Courant"
cte plank Jotaal,, heeft misgeslagen? En wanneer
w ij'nu eén oogenblik mogen veronderstellen, dat
'Z. A. op geen „persoonlijke verzekeringen" of
dwaze veronderstellingen" de persvertegenwoor
digers heeft kunnen overtuigen, maar werkelijk,
met 'feiten voor den dag is getreden, dan, on
willekeurig, komen wij tot de tweede vraag: „Wist
de Heer Burgemeester van Zuidscharwoude van de
zaak meer at dan de Burgemeester van. Oudkarspel,
die met zijn wethouders reeds een audiëntie bij
den Heer Commissaris der Koningin hadden aan
gevraagd?
Wij hebben reeds aangekondigd ji ^Lat wij en
kele vragen hadden te stellen en, om nu bij
Jde laatste vraag te blijven, moet, die vraag
bevestigend beantwoord "worden omdat wel
licht van die zijde de aandacht van den Minis
ter is gevestigd op de hooge uitgaven welke
>den bouw van een nieuwe Roomsch Katho
lieke school te Noordscharwoude van de ge
meentekas zal vorderen, welke uitgaven bij; een
vereeniging van de vier Langedijjker gemeen-
/ten vermeden zouden kunnen worden, aange
zien in dat geval wellicht een der openbare
scholen dezer gemeente zou kunnen worden
opgeheven en het schoolgebouw voor R. K.
schoolonderwijs zou .kunnen worden beschik
baar gesteld? In 'dat geval 'kon de Heer
burgemeester zich dan beter oriënteerem in dé
zaak dan iemand anders en de persvertegen-
jwoordigers inlichtingen geven, die een ander
niet kon verstrekken. Hierdoor kan dan ook
.worden verklaard de mededeeling, dat Z. A.
deze verklaring had verstrekt, „afgescheiden
van de vraag of hij; al of niet voor vereeniging
der drie gemeenten was." Het verslag van den
gemeenteraad van Zuidscharwoude heeft ons
echter alle twijfel doen wegnemen. Dat de Mi-
jnister tegelijk is ingelicht omtrent de moge
lijkheid, dat een der openbare scholen voor
R. K. schoolonderwijs zou kunnen worden in
gericht, lijdt geen twijfel, maar daarover voor-
"joopig nog niet, hoewel nu. reeds kan worden
vastgesteld, dat de openbare school te Noord
jscharwöude al spoedig zou te klem zij|n, wan
neer zij' zou moeten dienen voor R. K. jongens
school. Zoo komen wij ook nog nader terug
op enkele uitdrukkingen, die gebezigd zijn in
de vergadering van den Gemeenteraad van
Njoordscharwoude.
Waar wiji ons de moeite gaven, de aandacht
te vestigen op de beide boven opnieuw aange
haalde missives van den Minister, daar kunnen
wij alleen vaststellen, dat wij zijn aangevallen
Omtrent den grooten ij,<ver, waarmede wij aan
een en ander bekendheid gaven, maar noch
de conferentie, noch de daarna gehouden ver
gaderingen, noch de mededeelingen in de Pers
kunnen het feit wegnemen, dat het plan be
staat de drie gemeenten te vereenigen en dat
men meende daardoor dan tegelijk eene op
lossing te hebben gevonden voor de absoluut
noodzakelijke uitbreiding van de R. K. school.
Van deze feiten kan men zich niet losmaken
en het is goed, dat een en ander onbevangen
onder de oogen wordt gezien.
oefening is het plain opgevat weer ee!n fanfare
corps op te richten. De benoodigde gelden voor
het aanschaffen van instrumenten tracht men
te vinden door een beroep te doien op medewer
king van welgestélde' ingezetenen.
OUDE NIEDORP.
"Gisteravond -éëégadërde 'Se Vereeniging 'vcSof
Straatverlichting te Ovtde Niiedorp in het'lokaal
van den "heer T. de Jong-
De. voorzitter, de heer Jb. Pluister opende
unet een welkom de vergadering waarna lezing
en goedkeuring der notulen volgde.
De rekening, nagezien door de heeren P. de
Geus en Jb. Doom werd goedgekeurd met een
voordeelig saldo groot f 59.25.
Ontvangen was f 175.10, uitgegeven f115 85.
Tot bestuurslid werd gekozen de heer W.
Langendijk, in de plaats van D. Kriller, niet
herkiesbaar.
Hierop werd besloten om de lantaarns weer
4 maanden te laten braaiden van 5—9 uur, ie
beginnen Maandag 29 October a.s.
Bij' de rondvraag vroeg de heer Jb. Doorn
of het niet gewenscht was om er 3 lantaarhfe1
bij te koopen.
De wensche 1 ijklieid werd door de vergade
ring wel erkend, maar de financiën lieten dit
niet toe.
Het saldo; gaat jaarlijks met 8 lantaarns reeds
achteruit, daar de inkomsten kleiner zijn dan
de uitgaven.
Na nog eenige bespreking zal getracht wor
den een lantaarn nog te plaatsen bij; de Oude
Niedorper brug.
FEUILLETON.
TE HOOG SPEL.
Alles verried bekrompen middelen en
wat erger was slordige onverschilligheid;
nooit \Vas de banaliteit harer omgeving Leonore
zoo opgevallen als dezen avond, nooit te vo
ren had zij; er zich zoo gedrukt door gevoeld.
Zoolang haar herinneringen reikten, was het
altijd bekrimping en ontbering geweest wat
'baar omringde. Haar vader, baron van Asse
leyn, was als kapitein der cavalerie, wegens
lichaamsgebreken, gepensiomneerdhaar moe
der, een verarmde freule, verstond evenmin
als hij de kunst van huishouden, van passen en
meten.
Zij hadden verscheidene kinderen,- maar toch
zo «menigeen met hun inkomsten nog aardig
rondgekomen zijn. Bij hen daarentegen was
altijd de armoede aan het woord, een armoede,
die men bovendien nog zooveel mogelijk
tradhtte te vergulden, zonder te denken dat dit
verguldsel 'het grootste gedëelte van het reeds
zoo 'karige inkomen verslond.
Het huishouden der Asseleyins was door het
geheele stadje Angeloo om zijp vergulde ar
moede bekend; de kinderen gingen met ge
scheurde zijden japonnen naar school, droegen
veeren op de hoeden, hadden goudleer en
schoentjes aan, maar de zijde zat vol vlekken
en scheuren, de veeren geleken meer op ratte-
staarten dan op iets anders; het goudleer zat
slechts met eenige draden aan de zolen vast.
Binnenshuis was het 'tzelfde; voor de wereld
toonden vader, moeder en kinderen zich altijd
bijzonder lief tehuis was het kibbelen, verwij
ten schelden zonder einde.
In zulk een milieu was de mooie Leonore op
gegroeid; op haar twaalfde jaar ontfermde zich
gelukkig over haar de heer Waelfjëkej de' eeni-
ge met wien baron van AsSélëyn zich venvaar
digde omgang te hopden, daar deze, hoewel
UlT DEN OMTREK
ST. PANCRAS.
De Ned. Herv. Jongelingsvereeiniging alhier
vierde haar 25-jarig-bestaan. Tal van genoodig-
den en .vertegenwoordigers van naburige jon-
gelingsvereenigiingen waren mede op dien feest
avond tegenwoordig.
ST. PANCRAS.
Als blijk van waardeering voor het vele werk',
dat mej. de wed. Groen als gewezen magazijn -
meesteres der plaatselijke afdeeling van 't Witte
Kruis had bewezen, werd haar heden -een keuri-
gen purieten stoel met kussens aangeboden.
ST. PANCRAS.
Naar we vernemen heeft de vobr een paar
maanden benoemde magazijnmeester, de heef'
A. Wit, 't bestuur van 't Witlte Kruis zeer teleur
gesteld, door voor die functie wegens drukke
werkzaamheden,, te bedanken.
HEERHUGOWAARD.
Door een aantal liefhebbers van mpziek-be-
Plaatselijk Nieuws
ZATERDAG 27 OCTOBER.
OE RÖiaE-RKÜiS-fiiLLECTE-ütt!!
NOORDSHARWOUDE.
Op dezen dag vindt De Rjoode Kruis collecte
in deze gemeente plaats voor de nieuwe vredes
taak. Offert op dien dag ten minste een dub-
betje voor Het Roode Kruis en speldt het
Roode Kruis Vlaggetje, dat gij; koopt, op uw
borst.
Met de gelden, die het verleden jaar op den
collectedag mocht ontvangen, heeft Het Roode
Kruis zijn vredeswerk prachtig kun|nen aan
vangen.
In de eerste plaats heeft het N ederlandsche
Roode Kruis bestaande nuttige Vereenigingen
gesteund. Aan het Groene Kruis, het Witte
Kruis en het Wit-Gel eKruis werd het belang
rijke bedrag van 28.000 gulden verstrekt. Wan
neer ook Gij! mede de a.s. Roode Kruis Col
lecte tot een succes maakt, dan zal wederom
een belangrijk bedrag aan bovengenoemde ver
eenigingen kunnen worden afgedragen.
Wat deed het Ned. Roode Kruis nog meer?
Plannen tot oprichting van nieuwe Roode
Kruis ziekenhuizen zijn in verschillende stre
ken van het land aangevat, hier en daar zelfs
is een begin van uitvoering.
Zooveel mogelijk werden Afdeelingein van
Het N ederlandsche Roode Kruis geldelijk ge
steund voor het tot stand brengen van vredes
werk. Nieuwe afd-eelingen werden opgericht.
Voor de opleiding der Roode Kruis zusters
schonk het hoofdbestuur reeds een belangrijk
bedrag. Het werkte mede tot de oprichting
van het Eerste Parkherstellingsoord in Neder
land. Dit is een inrichting in de open lucht
wiaar nog niet geheel herstelden uit de Zieken
huizen na-verzorging genieten.
Tal van nuttige vereenigingen op maatschap
pelijk gebied werden financieel gesteund.
Steunt de aanstaande Roode Kruis Collecte.
OUDKARSPEL. Naar we vernemen
draagt het adres den burgers aangeboden om
zich tegen de vereenigijng der drie Langedijker
gemeenten te verklaren ruim 900 handteeke-
hingen.
NIEUWSTIJDINGEN.
Eem lief zoontje!
In een der voornaamste hotels te Hilversum
arriveerde ©en 22-jarig jongmeinsch, F. ge-
inaam-d, woonachtig te Arnhem.
Hij was in bet bezit van een matQrrfjwifel
■een parvenu, toch nog drageüjke manieren en
een vrij aangename conversatie had eigen
lijk omdat op de fabriekswoning de wijn letter
lijk stroomde,' het eten altijd op tafel stond,
en de baron soms den burgerman de eer aan
deed hem OP zijp kosten te vergezellen naar
Parijs, Londen of Berlijn, waaï de oudofficier
goed den weg wist.
De heer Waelbeke had kleine Leonore altijd
een aardig kind gevopden; zij kwam veel op
de fabriek met fut oudste dochtertje spelen;
de meisjes waren onafscheidelijke vriendinnen,
en toen Lucie Woelbeke naar het pensionaat
ging, dwong zij er om, dat Leonore haar zou
vergezellen.
De ouders van beide 'kanteln voniden die ge
hechtheid alleraardigst; de Waelbeke's vroe
gen de gunst om Leonore met Lucie mee te
mogen opvoeden en de Asseleyn's stonden die
gunst genadig toe. Zoo gebeurde het onwille
keurig, dat Leonore meer op de fabriek was
dan bij haar tehuis; zelfs toen Lucie twee jaar
later begon weg te kwijnen en stierf, veran
derde dit niet- Ter eer© hunner doode lieveling
bekostigden haar ouders ook verder Leonore's
opvoeding. Zij: stonden er op, dat zij examens
zoude doen, en hoewel de Asseleyns dit over
bodig vonclen, want reeds sedert lang stond
het bij hen vast, dat zij zich mésailleer-en zou
aan Ottio een mésafljapoe waarin zij) zuch
tend genoegen zou. nemen hadden zij, aan
deze burgerlijke gril der parvenu's toegegeven.
De andere kinderen waren, long gestorven
of sinds lang het huis uit,, ljnks en rechts over
de wereld verspreid; van geen hunner was veel
terechtgekomen,, behalve van Willem, die van
degelijker stof gemaakt dan de overige fami
lie, zich reeds zeer vroeg had ontworsteld aan
de ongezonde atmosfeer van het ouderlijke huis
hij' was naar Kampen gegaan en had zich opge
werkt tot Indisch officier.
Voor 'teerst van hun leven hadpen Papa en
Mama réden gehad, trbtsch te zijn op eem'hun -
ner kinderen: .jMijn zoon de officier" wa,s het
■woord, dat de ex-kapitein onophoudelijk in der
mond had; 'tscheelde niet veel of hij nam tel
kens bij het noemen van dien titel zijn hoed af
of sloeg aan.
Helaas I Nog geen twee jaar later kwam
!„mijn zoon de officier" terug, met de Wil
lemsorde op de dappere borst, maar wreed ver
minkt. Een Atjehsche kogel had aain zijn car
rière, die zoo schitterend beloofde te worden,
plotseling een einde gemaakt. Toen de arme
jongen thuiskwam, vond hij zijn moeder ge
storven en het huishouden nog erger in de war
dan vroeger; 'hij on zijn vader zetten, geholpen
doo reen kleine meid, hun jongéheerem-memage
zoo goed en zo,o kwaad als het kon voort.
Gelukkig bezat Willem,, bijl de vele goede
eigenschappen, die hem kenmerkten', een on
verstoorbaar goed humeur; nu zelfs, in zijn
allertreurigste positie, verliet hem' dit niet. Va
der en zoon konden met 'hun beider pensioenen
goed leven, als de andere jongens hun maar
niet op den zak teerden.
Willem verdiende nog wat met het vertalen
of het schrijven van kleine schetsen uit liet
Indische officiersleven,-dat hij maar zoo kort
had mogen kennen; het bracht wat op en
leidde hem af.
Ongelukkig had zich echter bij; den baron
i|hi de laatste jaren een treurige neiging ontwik
keld tot de flesch. Willem trachtte die zooveel
mogelijk tegen te gaan; hij had nog den mees-
ten invloed qp zijn vader, dien hij lachend „zijn
oud kind" noemde; toch zag hij met verlangen
uit naar Leonore's thuiskomst; maar ook deze
illusie werd niet verwezenlijkt. Na behaal^
diploma, kwam Leonore thuis en begon dade
lijk zoodra zijn den drempel overschreed -
volgens Willem een vies gezicht te zetten
en legde dit gezicht niet af zoolang zij; op
d e„villa Asseleyn" was; kwam zij| op villa
Arethuse, dan veranderde het geheel en al.
Nog geen drie maanden was zij; thuis,
van deze drie maanden had zij;, altijd weer voF
gems Willem, er twee en ©en half bij, de Wael
met zijspan-wagen, welke in een garage j
buurt was gestald.
F. deed zich allerkeurigst voor ein was
dig goede vrienden met een der zoons
den hotelhouder met wien enkele m
tdëhtjes wérden gënri-akt. De bedoóaigae
•zMte verstrikte- de garagehoudermet wien
onderhandelingen werden aangeknoopt ove
riiilen'van den nieuwen „Henderson"
auto. 1
Het jongmensch wekte niet den minsten
terdocht en maakte ook geen buitensporige
teringen.
Dezer dagen des avonds, maakte hij nog
motortoöhtje, doch keerde niet terug.
Hij was n.i .in de Kerkstraat door de pi
gearresteerd. Des middags had de politi
Arnhem een telefonisch verzoek ontvangen
F., die zich vermoedelijk te Hilversum
hield, aan te houden.
Het jongmensch was n.l- niet zoo onschi
-als hij, zich voordeed.
Hij had reeds eenigen tijd de vaderlijke
ning heimelijk verlaten met medeneming
een bedrag van f 1700 tem nadeele zijner ou
Hiji maakte een reisje naar Keulen, vervo]
naai- Antwerpen en toen het geld voor
groot deel was opgeteerd, kwam hij; weder
Holland en- nam zijn7 intrek in een hotel te
versum, totdat hij; werd geknipt. Het mot,
wiel werd an beslag genomen, alsmede vers
lende voorwerpen, welke zich op dè k:
van F. bevonden, o.a. een geladen browi
'Bij het onderzoek in het hotel was F. zelf
.wezig en betuigde den hotelhouder zij|n
dat het mooie leventje zoo spoedig was
lpopen. F. is naar Arnhem overgebrach
'ter beschikking gesteld van den commis
van politie aldaar.
Hme de vrije lijd gebruikt woridt.
Naar de „R. K. Werkgever" meldt, is
.de leden 'der Alg. Rooms ch-Katholieke
geversvereeniging een enquete gehouden
de cultureele gevolgen van den verkorten
beidstijd.
Het resumé van de antwoorden luidt
al svolgt:
1. Toeneming van drankmisbruik is niet
qonstateerd, eer het tegendeel, althans na
wel drukker bezoek van bioscopen en misb
van cigaretten. Ook nam het kermisvieren
uitgaan in omvang toe.
2. Enkele instellingen voor ontwikkelmi
cursussen zijn sedert November 1919 opg'
.Van deze instellingen wordt geen groot
bruik gemaakt. In de leeszalen wordt
ontspannings- dan ontwikkelings-literatuur
.vraagd.
3. Het bezotek van arbeiders aan de
staande Volksuniversiteiten en Ontwikkc
cursussen is uiterst gering, uitgezonderd in
venter (850 personen).
4. In 't instituut van volkstuintjes kwam
veel verandering. De bestaande zij|n gebl
.nieuwe zijn niet opgericht. Enkele plaatsen
den achteruitgang (Venlo).
5. Over 't algemeen verdient het geen
beveling plaatselijke of gewestelijke com
sies te stichten, die ten doel hebben ver;
lende uitingen van initiatief te vereemige
Naast deze vragen werden nog enkele
dere gesteld, die als volgt werden beantwo
6. Algemeen wordt een toeneming van
langstelling in sporet geconstateerd.
7. Het kerkbezoek nam weinig of niet
8. In den vrijen tijd wordt op het p
land veel in tuin en akker gewerkt. Er v
geklaagd, dat het gevolg hiervan somtijd
dat de arbeiders moe en niet uitgerust ii
abriek komen. In het algemeen wordt
tij|dpasseering echter heilzaam genoemd.
Over het verrichten vap karweitjes wo
in de steden vrij .algemeen klachten ve
men. Speciaal door de confectienijyerhe
De meeste grieven over slecht gebruik
vrijen tijd werden over de jeugdige arbei
Vernomen.
Een moedige daad ein haar belooming
Een inwoner van Zaandam ging met p
en wagen naar de markt te Purmereind. On
-weg schrikte het paard en sloeg op hol
bestuurder, die het paard niet meester
beke's en ©en kwart op de wandeling do<
bracht of zij, was geëngageerd met Otto
groote vreugde van diens familie; er we
vele bfeesten gegeven ter eere van de heuj
jgebeurtenis. Otto en Willem, die elkandi
de laatste jaren een weinig uit het oog
den verloren, vatten veel sympathie voo
(kander op; de baron nam het air aan
iemand die zich in het onvermij|delijke t;
te schikken en drphk zich een paar rc
aan champagne.
En nu stond Leonore weer in huis,
armer dan zij er in gekomen was.
Haar vader lag in de sombere, kale k
pp een Indischen leuningstoel; naast hen
tafel stonden de treurige overblijfselen van
sort gouter men at vroeg in Ankeloc
hergens een bord, gebarsten kopjes zor
schotel, een paar korsten brood en ©en
kaas zoo maar op het tafelkleed, een ver
.te blikken koffiekan, een paar couranten
een verdacht bitterglaasje met flesch.
Kapitein Asseleyn snurkte zwaar; hij
sedert een uur den slaap van rechtvaar;
en onrechtvaardigen; bij, de beweging die
lem's kruk maakte en vooral bij den h;
duw, waarmede Leonore de deur opende, 1
te hij zich half op, wreef zich de oogen 1
keek hen dommelig aan.
^,Bien jelui daar? He, jij) ook, Prada?''
Prada verguldsel klatergoud, -
had Willem bij; zijn terugkomst zijn zuster
haar voorliefde tot alles wat blonk en
terde, al was het dan ook maar zeer 0
vlakkig, genoemd.
„Nu, wat zo uidat?'' vroeg Leonore bit
!,jWel, 't is een buitenkansje. Je verwen
aniders niet met je nooit genoeg te waard
tegenwoordigheid.
„ALs je idaarop gesteld bent, kan je
loopig volop genieten.''
„Hoe zoo?" Gaat de familie op reis?"
„Neen, mijin engagement is: af!''
(Wondt vervolg
