fiietiu» Lameüi^r courant auMBiad)
oe Tuiiiüouiu ie bint mms.
Zaterdag 10 November 1923.
De Uiensorteering.
Vergadering van de Tuinbouw-Vereen. „De
Tuinbouw" op Vrijdag 9 November des avonds
7 uur ten lokale van den heer H. Gerritsen.
De voorz. de heer C. JsJoosterboer Jbz. opent
de vergadering met welkom aan leden en Vers
en uit daarbij den wensch,. dat de besprekingen
jnogen zijn in het belang van ons allen.
Door den Secretaris, den heer T. Engel wor
den hierna de notulen gelezen en onüer dank
aan den samensteller door de vergadering goied
gekeurd.
De voorz. doet de mededeelitngen welke reeds
/ïjn bekenu gemaakt noor de verslagen van de
bestuursvergaderingen der L.G.C.
In bespreking komt thans het kardinale punt
der agenda.
Uieinsor teering.
De voorz. zegt dat dez ezaak reeds lang han
gende was en eindelijk door het C. 13,. is inge
grepen en het besluit is genomen deze zaak
ter hand te nemen. Dit besluit is verzonden aan
de veilingsbesturen, zoo ook aan de L. G. C.
waar dan ook met algemeene stemmen het-be
sluit is genomen deze sorteering in te voeren,
pirndat men voelde dat het was in het belang
van den uienhandel. Door de afgevaardigden
van Gemeentecultuur is op haar vergadering
gezegd, dat zij: er tegen waren, maar dieh in
druk heb ik op de L.G.C. niet gekregen. Wel
is door hen naar voren gebracht dat het bij
het bestuur van Gemeentecultuur tegenkanting
ondervond, maar ik heb niet den indruk ge
kregen dat zij; er ook persoonlijk tegen waren.
Dye) houding van Zuidscharwoude is genoeg
bekend geworden door het uitvoerig verslag
in de Langed. Courant. Zij waren daar niet
zoozeer tegen de sorteering, dan wel tegen
de wijze waarop het besluit genomen was, zon
der de leden hierin vooraf te kennen. Ook uw
afgevaardigden waren zoo overtuigd van het
groote belang dat zij; met een gerust geweten
voor de sorteering hebben gestemd.
In verband hiermede leest voorz. de motie,
in Groentecultuur aangenomen voor, waaraan
door die vereeniging adhaesie wordt verzocht.
De heer Madderom zegt ook eerst wel
eenigszins voor de sorteering te zijn geweest.
Hij heeft echter iemand in Broek gesproken,
die hem heeft gewezen op den tijld die er aan
het sorteeren zal moeten worden besteed. Ook
werd. er gewezen op de wortelen, waar nu meer
werk aan besteed wordt en minder opbrengt.
Wanneer het zoo ook met de uien gaat wordt
het een strop. En wanneer wij. het hier nu
aannemen en men doet het in Zuid-Holland
niet, wat geeft het dan? Dan is het geld en
tijjd toegeven.
De voorz. leest het verzonden stuk voor van
den heer S. de Boer, voorkomende in de ,,N.
Langed. Courant" en zegt voorz. dat zoo juist
de verhouding weergeeft, waarmee hij, dan ook
volkomen instemt. Het is zoo waar, zoo, volko
men duidelijk en het zegt genoeg.
De heer C. Nol is het er niet mee eens.
Spr. ziet er schade in en veel werk voor de
bouwers, waarom hij het dan ook onuitvoerbaar
acht.
De heer Jb. de Wit is van oordeel, dat wan
neer verschil van maat in een zeker soort van
de uien mocht voorkomen,; dat de koopman
„over zoeken" zal vragen, omdat ze niet ge
lijk is. Wanneer men daar echter niet op ziet
zal hét niet zoo erg zijn. Doet men ze op
de rol, zal men veel „velloozen" bekomen.
Spr. acht het overigens onuitvoerbaar. Laatst
nog werden door de Fa. Kramer drielingen en
volgelingen door elkaar gegooid. En is dat
nu sorteeren? Wanneer de koopman dat nmet
meer doet, zullen wiji ook zeker meer ons best
doen.
De voorz. antwoordt dat het besluit is geno
men om het in overleg met den koopman uit
te voeren. Wanneer de koopman dan de uien
door elkaar gooit, komt dit voor zijtn rekening.
Daar zal hij. dan geen voordeel mee behalen.
Door Jan Kramer toch weid de meeste uien
gekocht en gesorteerd en hij; maakte er ook
de hoogste prijzen voor.
Een stem. Laat de koopman het dan zelf
doen
De heer Hoogland is vopr de uiensorteering,
hoewel ;er toch wel eenige bezwaren aan ver
bonden zijn. De een zegt het is onuitvoerbaar
de ander beziet het gemakkelijker, maar het
zal ons ook meer arbeid geven. Wij, willen wel
de uien sorteeren, maar met voor mets. Liet
meerdere werk moet betaald worden. En wan
neer dat gedaan wordt willen wij de uien wel
gesorteerd afleveren, maar dan moet de koop
man er ook niet meer mee mogen doen wat
hij wil Wel uiensorteering, maar dan ook een
export' met een veilingsmerk er op, waar ze
vandaan komt. Dan hebben wij ook kans dat
er meer betaald wordt voor de uien aan (1
markt, waarvann het veilingsmerk bekend is,
en waar men het zuiverst sorteert,
in tegenstelling met de Toekomst dat het best au.
te eigenmachtig zou zijn opgetreden, wil
verklaren dat het een zwakke houding heeft aan-
genomen, tegenover de exporteurs door den eis<±
xtot het stellen van een veilingsmerk te laten zwem
xmen. Mocht dat merk niet worden ingevoerd zoo
zal ik een beslist tegenstander van de uiensortee
ring blijven. Zonder merk zullen er voor ons geen
voordeelen aan verbonden zijn En wanneer de
voorz. nu zegt dat dit punt reeds lang aanhangig
is, daar wil ik wel verklaren dat er door mij nog
noQit iets van was vernomen. Dus moet net in
intieme kring zijn besproken. Wanneer het punt
reeds lang aanhangig is, waarom is door de L.G.C.
dan niet eens eerder polshoogte genomen hoe de
leden hierover dachten. De actie gaat dan ookf niet
uit van de L.G.C. of het C.B. maar komt verder
vandaan. Door een koopman is het in een schrijven
ter sprake gebracht, en is dit later door onze or-
ze organisaties overgenomen. Ook heb ik bezwaar
tegen het moment van invoering. De uien is reeds
gesorteerd bij het plukken en nu zouden wij weer
aan het sorteeren moeten. Daarom moet bij in
voering van de sorteering begonnen worden bij
den aanvang van het nieuwe seizoen. Maar echter
ook niet eerder of het veilingsmerk moet tevens
worden ingevoerd. (Applaus.)
De voorzitter hoort er van op dat door den spr.
wordt gezegd nooit iets van de sorteering te heb
ben veronmen. Maar het is toch stuitend voor
ons, als we de Spaansche uien op de Londensche
markt meer geld zien opbrengen, terwijl de En-
gelschen onze uien meer roemen.
De heer.C. Nol. Laat de koopman het doen.
De voorz. antwoordt dat het de vraag is door-
wie 't het goedkoopst kan worden gedaan.
De heer Jb. Wagenaar zegt dat er voor- en na-
deelen aan verbonden zijn. Spr. gelooft echter wel
dat er meer geld voor zal worden gekregen op de
buitenlandsche markten. De sorteering echter zal
nogal wat moeilijkheden opleveren, waarom het
beter is, dat de koopman dit zelf doet. En dan
het volgend jaar ermee te beginnen. Ik ben er
tegen om het nu in te voeren. Ik geloof echter
wel dat het, zoo geen direct dan toch indirect
voordeel zal opleveren. De vergelijking van De
Boer met de kool gaat niet op. De kool toch wordt
per stuk verkocht en de uien per baal.
De voorz. De Boer komt op de sorteering neer.
Bij de kool gaat het ook uit gewoonte. Wanneer
wij ook aan de uiensorteering gewoon zijn, zullen
wij het niet erg meer vinden.
De heer A. Schuur voelt voor de bezwaren door
Wagenaar naar voren gebracht. Ik geef het een
ieder te doen de uien goed te krijgen. Dat kan
men niet op het gezicht af. Of er moet een groo-
ter verschil zijn in milimeters.
De heer De Vries zegt dat het hier een concur
rentiestrijd is tusschen de Nederlandsche en de
Spaansche. uien op de Londensche markt. Het ver
schil is dat de Spaansch» uien in kistjes en de
onze in balen wordt aangevoerd. En nu is het de
vraag door wien de Sp. uien wordt gesorteerd,
door den koopman of den tuinder. Maar ik geloof
van niet door den tuinder. De uien komt precies
zoo aan als dé verpakte sinaasappelen. En die si
naasappelen worden ook niet door de kweekers:
gesorteerd of geoogst. Die worden op stam ver
kocht. Nu verwacht ik dat de uien op het veld
wordt verkocht en door den exporteur wordt ge
sorteerd. Ik ben ook voor een goede sorteering
van de uien, hoewel ik er niet het directe voordeel
van inzie. Het zal voor ons een moeilijk werk zijn.
En voor den koopman zal het uitzoeken en dicht
naaien niet meer dan een kwartje kosten. Het is
wenschelijk dat door den koopman een sorteerma-
chine wordt aangeschaft en door de tuinders aan
de bewerking dan wordt geholpen. Het zal voor
ons alleen te kostbaar zijn.
De voorzitter. Dat zou wel gaan wanneer de
koopman zich in het algemeen aan de sorteering
zou houden. Zoo hij dat niet doet kóst het ons.
lDe Vries. Het geldt toch in hoofdzaak voor de
buitenlandsche markt en niet voor de binnen-
landsche. f
De heer A. Bakker zou het voorstel willen aan
houden en bespreken op de algemeene vergadering'
en niet nu maar het nieuwe seizoen te beginnen.
D' evoorz. gaat hierin mee omdat hij wel voelt
dat de sorteering op het oogenblik vallen zal.
En dat is toch minder mooi voor de marktbestuurs
leden, die voor de uitvoering hebben gestemd. Het
is de zachtste manier om bij de L.G.C. te verkla
ren, dat het voor het oogenblik onuitvoerbaar
wordt geacht, maar het volgend seizoen er mee te
beginnen. De L.G.C. heeft het besluit genomen-in
overleg met den N.M.B'. en Warmenhuizen. Ik
hoop dat de uitvoering van het besluit daar zoo
veel voordeelen zal brengen, dat men het ook hier
dan zal aanvaarden.
De heer Jb. Wagenaar zou het in de richting
wlilen sturen dat er gesorteerd wordt door den
koopman. Het zal ons meer dan 25 cent kosten
en wij hebben dan de armoede nog toe. Zij kunnen
het Uitvoeren met een sorteermachine.
De voorz. Zij zullen het dan laten doen door dei
transport. En hun arbeid zal zeker niet goedkoo-
per zijn dan de onze. j
De heer Schuur gelooft van wel en zegt, „wij
kunnen er nooit tegenop." En dan, het gaat hier
om de Engelsche markt. Alleen het daarheen te
verzenden gedeelte zal gesorteerd behoeven te
worden, het andere niet.'
De voorz. Het is de vraag wanneer het overal
gesorteerd wordt aangeboden, wat we zullen zien.
Onze kool gaat gesorteerd naar Duitschland. Daar
sorteert men de eigen kool niet, en we liggen er
toch ver voor.
De heer Gootjes zegt dat de uiensorteering reeds
2 maanden terug in de L.G.C. is besproken. Deze/
sorteering valt nu echter niet in goede aarde,
maar is het nu wel werkelijk zoo erg? Wanneer
wij hte ons goed voorstellen is het niets. En ik ge->
loof, dat wanneer het maatverschil grooter was,
men er algemeen voor was. i
Het is misschien goed een rekbare maat^ te ne
men met ongeveer 5 m.M. zoodat men niet zoo
knap behoeft te zoeken.
De voorz. zegt dat dit maatverschil dan als over
gangsmaatregel zou kunnen worden toegepast.
De heer A. Bakker. De een neemt dit verschil,
de ander dat. Wij kunnen het beter aanhouden.!
en beginnen met het nieuwe seizoen.
De heer Gootjes gelooft, dat wanneer het zoo
wordt voorgesteld, Broek en Zuidscharwoude zullen
meegaan.
De heer Jb. Kloosterboer wil stemmen.
Stemmen uit de vergadering: „Ik ben er tegen"
De heer Slijker wil alleen voor of tegen de sor-.
teering stemmen. Al dat praten geeft niets.
De, heer D. Gerritsen vraagt of de houding vdn
Broek vast staat. Zij zeggen twee vijfde van de
uien aan te voeren, dus wij zijn maar prulletjes. Zij
bescohuwen zich als de god van den gouden toren/
En wij kunnen ja en amen zeggen.
De heer Gootjes stelt voor een speling van 3
m.M. te nemen voor de kleine en 5 m.M. voor
de groote.
Thans wordt gestemd over de invoering van de
uiensorteering of aanhouding van dit punt.
De vergadering spreekt zich unaniem uit voor
aanhouden.
De voorz. brengt de vergadering dank;, dat hier:
geen woorden zijn gehoord tegen het marktbe- T
stuur, zooals dat in Broek en Zuidscharwoude het
gevai was. (Applaus.) f
Aan de orde komt het punt voorschot aan de
Witlofvereeniging.
De voorzitter zegt dat verleden jaar een voor
schot is gegeven renteloos voor den tijd van 2
jaar, doch dat dit reeds is afbetaald.
Eenige discussie volgt over het bechikbaars hou
den en hebben van de mandjes, waarbij blijkt dat
deze zaak verleden jaar niet in orde was, doordat
de. mandjes voordat het seizoen begon reeds weg
warein.
De voorz. zegt dat nu zuiver moet worden op
gegeven hoeveel mandjes men noodig heeft en
deze dan ook moeten worden betrokken.
Het bestuur wordt machtiging verleend in over
leg met het bestuur van de witlofvereeniging het
voorschot te bepalen dat voor den tijd van 1 jaar
zal worden gegeven.
De heer Madderom, voorz. van de Witlofver
eeniging wijst er nog op, dat er Vrijdag 16 No
vember des avonds 7 uur, ook in deze zaal een
vergadering zal worden gehouden van de witlof
vereeniging zal worden gehouden ter bespreking
van verschillende zaken.
Ter tafel komt de bleemkoolsorteering.
IDe voorzitter zegt dat deze sorteering te zwaar
is om er mee te beginnen, en dit ook de meening
is van het? marktbestuur.
Algemeen acht de vergadering dit onuitvoerbaar,
zoodat dit punt zonder discussie de hamer passeert
De aankoop van Tuinbouwbenoodigdheden zoo
als manden, glas, koolkragen, enz. daarvoor wordt
de gelegenheid tot bestellen opengesteld tot 15
December a.s.
Rondvraag.
De heer Jb. Kloosterboer zegt dat den leerlingen:
van den tuinbouwcursus door het rijk een lesgeld
van f 2.50 is opgelegd geworden, en vraagt of de
vvereeniging- die leerlingen niet ten goede kan ko-
men, daar dit een misrekening voor hen is.
Op voorstel van den heer A. Schuur wordt be
sloten, met allen voor, het geheele bedrag te ver
goeden. 1
Door den heer Jb. de Vries wordt gewezen op
het gebruik van rattenserum, en zegt daar uit
muntende resultaten mee te hebben bereikt. Spr.
stelt voor dat allen dit in het voorjaar zullen toe
passen en dan in grooter omgeving. Wanneer wij
het over geheel St. Pancras uitstrekken raken wij
van de ratten af. Men gebruikt een rauwe aard
appel, doormidden gesneden en gedrenkt in het
serum. Deze wordt in het gat gebracht en men
raakt absoluut de ratten kwijt. Voor de gele rat
te nis het goed in dat serum gedrenkt brood te
gebruiken. Wij raken er af wanneer de bestrijding
met ljand en tand wordt begonnen. De rattenver-
delging komt ook voor in de statuten van de L.G.C.,
zoodat men dus daar met ons doel zal instemmen/
De voorz. hoopt dat er gebruik van gemaakt
zal worden.
De heer Schuur vraagt of er geen gevaar aan
verbonden is. Het is toch een vergif en een be
smettingsmiddel. Reeds heb ik vernomen dat het
ook op de Geest is gebruikt. Daar kunnen kinderen:
er bijkomen. En is dat geen gevaar?
De heer De Vries. Het mag daar niet gebruikt
worden volgens de wet. Wanneer men het op zijn
tuin gebruikt, moet deze worden omgeven door
een twee meter hooge schutting zoodat noch
mensch noc hdier erbij kan komen. Maar aan
de hand van de wet mag het wel worden gebruikt
in het Geestmer-Ambacht.
De voorz» zegt dat ieder nu weet op zijn hoede
te moeten zijn, en* wil dat men elkander zal wij
zen op het gevaar.
De heer Stammes vraagt hoeveel er gedurende
de slaking is uitbetaald geworden aan de tuinders,
verladers van wagons.
De heer Gootjes antwoordt van f 5 per wagon
terwijl de andere 5 gulden was voor de kleine koop
lieden die in Amsterdam schade leden.
De heer Stammes vraagt het totaal bedrag dat
aam de bouwers is uitbetaalt en waar het overige
De voorzitter zegt dat voor het laden van de
wagons f3250 is betaald waarvan de helft aan
de vereeniging en is gekomen en de andere hjelft
aan de. kleine kooplieden. 1
De heer Stammes zegt dat de tuinders dan veel
te kort hebben ontvangen. Wanneer de kleine han
del winst maakt krijgen wij ook niets.
De voorzitter zegt dat die schippers onze steun
waren en men anders niets had kunnen uitvoeren.
De heer Schuur gelooft dat men er nog voordeel
van heeft dat die schippers zijn geholpen. Zij kun
nen nu dorvaren, terwijl zij anders door beurtbe-
vrachting zouden zijn weggedrongen.
De rondvraag is hiermede ook ten einde, waar
na de voorzitter met een woord van dank) voor,'
de opkomst en medewerking de vergadering sluit.
geleken is Blerlijn een kerkhof, een sinisfre op-
eenhooping van vervallen huizenblokken, 'sa-
vonds een jammerlijk, door wat matte booglam
pen spaarzaam beschenen doolhof van verla
ten allées en straten, bijna zonder verkeers
middelen en na zonsondergang ook vrijwel zon
der verkeer. Gisteren heb ik de moeite geno
men om eenigen tijd het drukste punt van
Berlijn, den Potzdammerplatz, te bestudeeren,
en onmiddellijk met de nog twee dagen van
te voren in mijn herinnering vastgelegde druk
ke verkeerspunten van de „Ville lumière" te
.vergelijken. Op de minst drukke punten van
de afgelegen boulevards is nog tienmaal meer
verkeer dan in het hartje van de Duitsche
hoofdstad. Een Duitsche taxi-chauffeur, 'die
tiouwens in den laatsten tijjd hier niet veel
anders te doen heeft dan wachten op klanten,
die niet 'komen willen, zou op de Parij'sohe
boulevards met hun ongelooflijk gekrioel van
a die ontelbare snelle en aalvlugge wagentjes
stellig het geduld verliezen en ongelukken ma
ken. En neem eens waar, hoe sjofel deze Duit
sche menschen gekleed zijn, hoe ze nerveus en
haastig elkaar meedoogenlops uit den weg stom
pend, kribbig en onbeleefd huns weegs gaan.
Beschouw die meer dan wrakke huurrijtuigen
met hun uitgemergelde paarden en hun on
beschaamde koetsiers, de ruwe omnibusconduc-
teurs, die hun klanten als samendrukbaar mü-
liardendokkend vervoervee behandelen en
stel 'daarnaast de sprookjesachtige welwillend
heid van allen, die in Parijs met het publiek
;te doen hebben, de vroolijke ongedwongen
heid van de menschen op straat, de als van
zelf sprekende beleefdheid van allen ten op-
Izichte van den zoekenden en vragenden vreem
deling, 'de keurige taxi's met hun voorkomende
bestuurders, de weldoende weelde der maga
zijnen. het lachende licht van millioenen gloei
lampjes, dat den Parijschen avond tot een
'vroolijken dag omtoovertv*
Arm Duitschland. Arme kinderen vooral, die
itrt deze misère opgroeien en zelfs niet de her-
'ilnnering bezitten aan betere tijden, en de hoop,
dat alles nog eens worden zal als vroeger.
DUITSCHLAND
Hoe ihet in Duitschland gesteld is.
(Uit een Duitsche correspondentie).
Wie, gelijk schrijver dezes, het geluk had
dilt land van beproevingen eenige dagen te
mogen ontvluchten, en aan de onvergelijke
lijke Parijsche boulevards nieuwe levensvreug
de op te doen, die ziet bij terugkeer in Berlijn
met dubbele scherpte het peil van ellende en
onverschilligheid, waartoe de menschen hier ge
daald zijn, een smartelijke tegenstelling met
de vitaliteit van de bevolking van Frankrijk's
hoofdstad, waar een levensvreugde heerscht,
een lichtweelde tentoongesteld wordt, en een
bedrijvigheid hoogtij viert, die wij in het Ber
lijn van heden ons zelfs niet uit de beste ja
ren van vóór den oorlog herinneren kunnen.
Tot voor kort moest ik toegeven dat de op
pervlakkige bezoekers, die van Parijs naar Ber
lijn overwipten en hier bij het vormen van hun
oordeel alleen afgingen op wat verkeer in de
hoofdstraten der oude stad en van het Westen,
wat weeldegedoe in -enkele dure restaurants
en wat luxe-auto's van snelle-rijkaards, hier
den indruk konden krijjgen, dat het met Duitsch
land toch nog niet zoo heel erg staat en dat
in deze landen veel geld verbrast wordt, dat
eigenlijk' in de zakken der berooide Franschen
behoorde te vloeien. Maar een kort bezoek
aan Parijs van deze dagen toont het belache
lijke van dergelijke beweringen. Daarmee ver-
i Duitschland naar idiem afgrond.
(Overgenomen uit de „H. Post")
Wij, buitenlandsche persvertegenwoordigers
in Duitschland, vragen ons af, of het mogelijk
is, over den huidigen toestand 'te schrijven,
zonder door onze lezers voor satyrici aange
zien te worden. Als men zich slechts eenigszins
aati de waarheid houdt, al tracht men de zaak
onder een nóg zoo gunstig licht te beschouwen,
al tracht men nog zoo. zeer een niet te hard
oordeel uit te spreken, dan nog krijgt men het
.gevoel, of de berichten die men zendt door den
lezer moeten worden beschouwd als satyrieke
overdrijving. Want noch het beleedigde natio
nale gevoel, noch honger èn koude, noch zelfs
de menschelijke hebzucht kunnen gelden als
verklaring voor de gebeurtenissen, waarvan wij
getuige zijn. Midden in de stad b.v. wordt een
corsettenwinkel geplunderd; hoe kan men dit
verdedigen? In de Friedrichstrasse worden voet
gangers aangehouden en aan den lijve onder
zocht en als het blijkt dat zij Joden zijn, mis
handeld. In Beieren worden alle burgerlijke en
socialistische bladen die op een eenigszins hoo-
ger geestelijk peil staan, verbaden.
De groot-industrieeleh maken misbruik van
het reddende nood-betaalmiddel, de goudlee-
ning, die ons over den betaalmiddel-Chaos,
welke twee weken zal aanhouden, moest heen
helpen om zich ten koste van het algemeen
te verrijken; zij koopen stukken in de goudlee-
ni(no- die zij, zouden moeten deponeeren om
noodgeld uit te geven 'ter betaling der loon en;
doch zij weigeren te betalen vóórdat zij de
stukken in handen hebben, wat een prakti
sche onmogelijkheid is, leveren in plaats daar
van de onbetaalde „Schlusscheine in en be
talen drie weken naderhand met Sterk m waar
de gedaald geld, zoodat het gezamenlijke volk
in den vorm van inflatie 95 pet. van de loonen
der particuliere industrie betaalt, en de :ndus-
trieeïen zelf slechts 5 pet. Door menschen die
er belang bij; hebben worden de uitgaven en
de aanmaak van de reeds zoo lang beloofde
rentemarkstukken gesaboteerd en de geheele
staatshuishouding in de war gestuurd alleen
omdat de financieele machthebbers in den lan
de zich nog twee weken langer willen verrijken
door de inflatie van de mark. Hoe kan er nog
eenige sprake van zijn dit volk te redden, als
men dit alles overdenkt? Geen menschelijke
fantaisie is bij! machte, zich het wonder af te
malen, dat uitkomst zou kunnen brengen.
Men kan door het in beslag nemen van meel
weder twee of drie dagen uitstel winnen en den
broodprijs van 140 op 80 miljard brengenmen
kan er het volk twee dagen over in het onze
kere laten, hoe laag de mark in het buitenland
staat; men kan dictators benoemen en den
boeren gelasten, 'hun levensmiddelen in te leve
ren doch den oogst werkelijk binnenhalen
kan" men niet. De Duitseher kent nog slechts
éón leuze, onverschillig tot welke partij hij be
hoort: en die is: „Redde zich, wie kan!" Wat
reeds lang voorspeld werd, is nu uitgekomen;
alleen nog meer onverwacht, in ontzettender
vorm, daar nu alles tegelijk ineenstort. Ein on
danks dezen economischen nood, doch ze,er
zeker niet daardóór, staan wij! aan den voor
avond van den burgeroorlog. De rechts-radi-
cale kringen komen zelfs rond uit voor hun
doel, zij zijn zoo zeker van hun ovverwinning,
dat zij de voorbereiding van hun Putsch niet
eens trachten te verbergen. Als de republikein-
sche regeering nu vrijwilligers opriep en wa
pende zpu zjjl zich ongetwijfeld gtaande kun-
