- J. G. IVblLV -
Laat Uw
Advertentie in twee
kleuren drukken.
Chilisalpet er!
Advertentie» Slechts 14 dagen.
A. DOETS,
Vraagt prijsopgave.
Borduurlessen
MACHINE-OLIEN
Schoencream alle merken, Laarzen
smeer, Kleedensmeer, Ledersmeer, Wa
gensmeer, Lakken, Vernissen, Verf
waren, Chemicalieën enz enz
Goedkoope Volksdrogisterij
JAN DE VRIES,
Heeren Ulsters, Winterjassen, Demi-Saisons, Jekkers,
Gaberdine Regenjassen, Capes en Kinderjassen
Beh houden. Dit weigert zij! echter, en ver
klaart niet alleen dat zij! instaat voor de trouw
der Rijksweer, doch ook dat zij giet de hulp
van deze alle aanslagen tegen de republiek zal
kunnen keeren De allernaaste toekomstzal
FEUILLETON.
wanneer ik mijn daad heb gebiecht. Ik ben Lee,
Singleton, heb gediend in het Amerikaansche leger
en werd tweemalen gewond. Na den vrede kwam
ik in Eureka terug, waar ik werkzaam was in
de Richmondfabriek als stoker. Mijn metgezel
heeft verzocht om, voor het geval de rechter de
aflevering wel geoorloofd mocht achten, alsnog
te worden toegelaten om de bestelling uit te voe
ren, maar dat daarvan thans geen sprake meer kan
geboden. Hij is ter beschikking van den Vreem
delingendienst gesteld.
1— Te Rotterdam is verleden jaar voor f 144.628
geroofd, dit jaar sluit de balans met ongeveer
TE HOOG SPEL.
„WÜ gauw terug naar Java. Zoo koud hier,
bah!" Juist had haar conversatie dit belang
rijke punt bereikt toen de deur weer openging
en nu kwam de meid binnen, die van verlangen
brandde de jonge dame in te lichten. Van haar
kreeg Leonore te hooren dat mijnheer Mac
punolly voor twee jaar in Holland gekomen
was met het doel zijln dochtertje o peen pensio
naat te doen, maar zijn eigenaardige ideeën
over opvoeding maakten dat weinige kostscho
len het met het meisje durfden probeeren; van
de enkele, die het waagden, als de kleine meid
na kort verblijf weer weggeloopen of zij was
beginnen te kwijnen van verlangen naar papa,
en nii had mijnheer Mac Dunolly maar besloten
dit huis in te richten voor de jonge juffrouw en
haar verder aan de zorg eener gouvernante
over te laten.
Leonore luisterde toe met een air of zij het
«leisje een groote eer en beleefdheid bewees,
floor zich te verwaardigen naar haar gepraat
te luisteren; intusschen verheugde het haar toch
eenigszins op de hoogte van de vreemde ver
houdingen te komen.
i„,Maar mijnheer is zoo moeilijk en zoo lastig
Jtë voldoen," eindigde zij-; „wat al dames er
niet geweest zijn, mooie en leelijke, oude en
jonge, knappe en domme, en zij spraken van
alles, maar geen viel in den smaak van mijn
heer
,„En van de jongejuffrouw I" viel het kind in,
.dat al dien tijd als een ineengerolde bal bij den
haard had gezeten; „dat is het voornaamste",
voegde zij er in het Engelsch bij„ik geloof het
ten minste."
(„Een wonderlijke familie," dacht Leonore.
De meid dekte intusschen de tafel en Leo-
öore maakte bij zich zelf de opmerking, dat
het er 'hier ondanks de rijke omgeving vrij hui
selijk toeging.
Wie liet nu een gast in een eetkamer, waar
toebereidselen voor een maal gemaakt werden?
Leonore trachtte het kind nog tot spreken te
krijgen, maar het wonderlijke schepseltje bleef
in haar hoekje, met de groote oogen haar aan
ziende, terwijl zij het hoofd tusschen haar knie
ën drukte.
„Er zal nogal iets te beschaven voor mij
overblijven," dacht Leonore en voelde zich
pioedeloos worden. Zij. had zich een kind van
.drie, vier jaar voorgesteld; bijl kinderen van
zulk een leeftijd en zelfs wat ouder had zij
altijd groot succes, öp „ArëtKuse" Kad zij ge
leerd met kinderen om te gaan. Otto's broertjes
en zusjes vergoodden haar letterlijk, en zij
kende allerlei kleine handgrepen, waardoormen
kinderen tot zich trekken kaïn.
Maar tegenover dit groote kind, dat reeds
een goed ontwikkeld willetje bleek te hebben
en het middelpunt scheen te zij|n van het heele
huis, en waarover zij bestemd was geheel al
leen te regeeren, als de vader naar Indië ver
trokken zou zijn, vóelde zij zich bijna geheel
machteloos, en de vraag kwam bij haar op of
niet de grootste helft van haar 132 voorgang
sters die zware taak wel had aangedurfd, zelfs
al vielen zij in mijnheer's smaak.
De tafel was juist gedekt, toen een zware
stap op de gang weerklonk; de deur werd
opengeworpen en John Mac Dunolly trad bin-
inen.
Hij ook zag er heel anders uit dan Leonore
zich had voorgesteld; haar eerste blik overtuig
de haar van het feit, dat hij, een Indo-Engelsch -
man moest zijn, kort en breed van gestalte, met
een groot, donker hoofd, had hij zwarte borste
lige stoppelige haren, ruwe wenkbrauwen als
twee harige dikke strepen boven zijn staalblau
we oogen geplant. Vooral door dit oogen- en
wenkbrauwenstelsel leek zijn dochter sprekend
op hem; zijn huid was grof door de pokken
geschonden, hier en daar door groote bruine
.wratten opgeluisterd.
„,Papa!" riep het meisje uit, „Father dearest
en vloog naar hem toe.
„Darling!" zeide hij, greep haar om het dun
ne middel, hield haar in de hoogte en overdekte
haar gelaat met kussen.
„Hemell Ik geloof dat ik beter doe, den
weg te gaan van mijn voorgangsters," dacht
Leonore; „met die hagedis van een kind js niets
te beginnen en met dien buffel van een vader
nog minder. Dat kind draagt hij, op zijn hart
en 'tis een schild, waarop alle mogelijke pijlen
zullen afstuiten."
Eerst nadat deze begroeting geëindigd was,
scheen hij zich te herinneren, dat er nog een
andere in de kamer was.
„Zoo, freule!" zeide hij en reikte haar zijn
breede, ruwe hand, „wil u 'took eens pro
beeren?"
„Ik heb 'tmaar eens gewaagd van uw invi
tatie gebruik te maken," antwoordde Leonore
flinkweg en hem recht in de oogen ziende
„niet dat ik meen, reden te hebben om mij
boven mijn 121
„Honderd twee en dertig," verbeterde het
kind.
„Honderd twee en dertig dan voorgang
sters te achteR, maar wie nleï waagf, wie nief
wint."
„Nu, juf ik bedoel freule! men kan nooit
weten hoe een dubbeltje rol:; zullen wij maar
eens plaats nemen en wat zien te eten? Straks
zullen wij, dan onze zaken wel bepraten."
Leonore zette zich op den haar aangewezen
stoel tegenover den heer Mac Dunolly; het
meisje hing aan zijn hals, fluisterde hem iets
toe en hij tikte haar op de wangen, streelde
haar over het borstelige hoofd, en Leönore
zag in haar hart die luidruchtige liefkoozingen
met minachting aan. Bij haar aan huis en ook
bij de Waelbekes werd niet veel gezoend en
gevleid. Alleen mevrouw vond het prettig ver
troeteld te worden, maar wie kon die vergeliji-
ken, het zwakke vrouwtje en deze forsche man?
De knecht kwam met eenige fijne schotels
binnen; de vader had het kind naast de freule
laten zitten en onophoudelijk ging zijn bhk
yan de een naar de andere.
Het verschil was dan ook om op te vallen:
de fijn aristocratische verschijning van Leonore
en het wonderlijk toegetakelde figuurtje van
het nog zoo, onrijpe' meisje. De scherpe blik
van-den huisheer, dit voelde zij als bij instinct,
mat zonder ophouden dan afstand tusschen
haar en zijn dochtertje.
Hij sprak niets en at vlug, maar ongelooflijk
veel. Het kind laadde haar bord vol met aller
lei eten proefde er even van, trok een leelijk
gezicht, likte soms met den vinger van het
een of ander en schoof het dan van zich af.
Leonore at weinig, maar met smaak en voor
al met distinctie; zij wist dat geen harer be
wegingen den man tegenover haar ontsnapte
en dat nu reeds het examen begon, waarvoor
haar talrijke voorgangsters zoo jammerlijk ge
zakt waren.
„Daisy, eet toch!" riep haar vader haar toe,
en zijn wenkbrauwen schenen nog dikker te
worden en nog dieper schaduwen te werpen
op zijn reeds zoo donker gelaa't.
Maar zij schudde energiek het hoofdje.
„Geen honger, Daisy kan niet eten als vreem
de menschen er bij zijn."
„U ziet, mijln kind heeft wel „opvoeding"
tioodig, freule," zeide de vader glimlachend.
„Waarvoor zou u anders een gouvernante
nemen?" vroeg Leonore.
Nog vóór de lunch afgeloopen was, sprong
het kind van den stoel en op den schoot van
den vader, hapte van zijn bord, stiet zijn wijn
glas om, gierde het uit van het lachen en was-
nog vóórdat Leonore het gemerkt had, eens
klaps boven het buffet geklouterd, van waar
zij allerlei dwaze grimassen maakte en op het
Kevel van Haar vader, om naar beneden
komen, niets deed dan neuzen tegen hem
Ide freule te trekken.
Ondeugende meid," riep de vader plotse
litng, van zijln stoel opspringend. Leonore zag
hoe zijln donkere huid tot diep in den nek paars
werd; hoe de aderen aan zijn slapen hoog op.
zwollen en zijn oogen diep uit hun kassen
puilden.
Met een' ruk was hij! bij het buffet, greep
het kind met zijn forsche vingers aan, sleurde
haar naar omlaag, zonder er zich om te bekom
meren dat een der kostbare blauwporseleinen
vazen kletterend in scherven naar beneden viel;
hij) was zich zelf niet meer meester van woede^
sloeg, duwde, kneep het meisje, stompte haar
tegen den grond en schópte haar eindelijk it
een hoek als ware zij een stuk waardeloos pa
pier, een vod of een andere onreinheid ge
weest.
Het kind huilde erbarmelijk, spartelde eerst
met handjes en voetjes tegen, toen liet het
zich geduldig slaan, schoppen, stompen, alleen
klagend daartusschen het woordje „ampóen
(vergiffenis) uitscootend, en toen de strafoef -
ning afgeloopen was, bleef zij kermend in het
hoekje liggen, het hoofd voorover op de han
den gedrukt en het geheelelichaam in elkan
der gerold en als 'tware ineengeschrompeld
Hijgend, met gezwollen lippen en met bloed
beloopen oogen keerde haar vader zich
wee maar zijn gast.
Leonore zat nog steeds onbeweeglijk op haar
plaats. Niets verried wat iin haar geest om
ging, bij dien plotselingen overgang van dolle
•liefkoozingen tot bijne beestachtige mishand
ling; haar kleur was misschien alleen een tintje
bleeker geworden.
De heer Mac Dunolly dronk eenige glazen
wijn achter elkander, wat hem nog rooder en
opgezetter maakte; eindelijk zeide hij:
,,'t Spijt me dat u zoo'n tooneel heeft moeten,
zien ,of eigenlijk is 't misschien ook beter dat
u het bijwoont; want dan weet u, wat u hier
wacht als... als... wij het eens worden. Wil
u nog nader met mij de zaak bespreken?'
„Zeker, mijnheer 1" antwoordde zij op vasten
toon en stond meteen op
„Wil u dan met mij meegaan hier tegen
over?"
Hij maakte de gangdeur open; juist toen hij
weg wilde gaan, kroop Daisy op handen en
voeten over het tapijt naar hem toe, greep zijn
beenen tusschen haar handen, verborg haar
gezicht op zijn voeten en herhaalde op hart
verscheurenden toon, snikkend en schreiend
haar droevig: „Ampoen, ampoen!'
Heden overleed op zijn geboorte-
dag, onze geliefde Vader, Behuwd-,
Groot- Overgrootvader, de Heer
Samnel van Bergen,
in den ouderdom van 93 jaar.
Namens de Familie,
F. VAN BERGEN.
Zuidscharwoude, 11 Nov. 1923.
10 Zure Haringen f 0 60
l0 Rolmops - 0.70
20 Zure Haringen - 1.
20 Rolmops - 1.20
Inmaakharing per 100 stuks - 3.50
bij de 50 4 ct. per stuk.
Voor de haringen te verzenden nieuwe
witte Emaille-Emmer voor slechts 40 ct'
Magdalenenstraat B 2. Alkmaar.
DRAlSlflA-vANVALKfhlïÖRG^
e A\ -'iLEVERTR/
Si o o k
reeds
LEEUWARDEN
GRATIS
(Wij stellen een ieder in de gele
genheid bij ons gratis borduur-
en stoplessen te volgen, bij aan
koop van een naaimachine. De
lessen worden dagelijks in onze
zaak
Langcstraat 44,
Alkmaar
gehouden, en geschiedt het on
derricht door geschoolde dames.'
Wie biedt U zulk een gelegen
heid?
Koopt daarom nog heden, want
uitstel beteekent langer wachten
Eerste Alkmaarsche
Naaimachinehandel,
A. HILDERING,
Alkmaar. Telefoon 236.
ze bevallen U
AANBEVELEND,
Zaadmarkt 72-74.
Tel. 324.
nas
loopen
Samderii
niets ui;
Op aanvraag worden door ons Bnrsau GRATIS toegezonden de
volgende broehuree:
1. Een en ander over Stalmest en Kunstmest.
2. Hooi- en Weidelandbemesting.
8. Hoeveel, Wanneer, Hoe
4. De teelt van Buikerbieten.
Rogge op Zandgrond.
6. Havor op Zandgrond.
7. Onze belangrijke stikstofmeststoffen,
8. Chilisalpeter in de Groenteteelt.
9. Iets over Salpeter-Nijverheid.
10. Kalkstikstof als meststof.
11. Tuinmanskunst voor iedereen.
Vraagt het Notitie-boekje voor den Ned. Landbouwer 1924 tijdig aan.
Franoo en gratis toezending geschiedt in Dec. a s.
HET INLICHTINGSBUREAU VOOR CHILISALPETER
Daendelstraat 37 - DEN HAAG-
Hoek Payg-lop. Laat 114-116-118. Vlaand erhol 5.
GROOTE KEUZE
Waarom meer geld besteden dan noodig is.
Steeds grooter wordt de vraag naar CONFECTIE van cliënten die
tevoren maatkleeding kochten.
"Wij houden rekening- met die toenemende vraag- naar degelijke
kleeding voor bescheiden prijzen en brengen dit seizoen een eolleetie welke
aan deze vraag- ruimschoots voldoet, omreden wij bij onze Heeren-
kleeding ook exploiteeren
Manufacturen, Werkmansgoederen, Ledikanten, Spiraal- en
Kapokmatrassen, Veeren- en Kapokbedden, Wollen-, Watten
en Moltondekens, Japanmatten en Tafelkleeden.
Nu kan een ieder begrjjpen waarom onze Firma zoo goedkoop is
(bewijst de steeds toenemende drukte) omdat wij zooveel verschillende
artikelen hebben en als elk artikel een kleine winst geeft, dan kunnen
wij ook tegen de grootste z: 1 ken concurreeren.
Niet alleen goedkoop in naam, doch ook goedkoop in daad.
Dei
Maand
Kram
nagé Chi
den A.N
ford en 1
Toonet
Ongev«
De voc
opent de
gende re
Dames
Langendi
u wel
N. dit
,Rutterfc
We kt
worden
avond di
>n ven
voor
verscheid
gehoord
hedenavo
lijkte avor
zang en
Ik hoe
spreekste
gen een j
m.
Vriend
de G. O
teeken d
minste ni
ven is, v.
zaak wer
welke tot
vrije san
meeninge
waar we
dat in
van dat
dwelmen,
een gelu
Maar n
stie t hij 1
harts toch
niets mei
van het 1
lijke klar
D e he
beiden of
kame
Dat Wc
boudo
Van rond
het vreest
zij| niet
van het j
Alles vi
ste zeegr
porseleine
lamp, om
retten en
de kastje
even ver)
Zonde,
ve wilder
huishielde
en en
hier volk
eer aan, t
waardig s
ril
